مكتبة المجلسي ودارالتراث

بایستی نتیجه که مثلا ۴۲ هست از تاریخ قمری کسر نمود تا شمسی به دست آید، آن هم البته قبل و بعد ماه محرم که سال قمری عوض میشود، یکسالی کم و زیاده دارد مضافا بر اینکه به این روش فقط سال شمسی به دست آمده، استخراج و تشخیص ماه و روزی که تعیین شده از روز و ماه قمری، یعنی معادل شمسی اش نیز مساله دیگر این روش است.

سلام علیکم
امروز به تاریخِ میلادیِ درج شده بر روی صفحۀ لپ تاپ یا سایر نمایشگرهای الکتریکیِ خودتان نگاه کرده اید؟
بله، امروز چهاردهمین روز از سومین ماه میلادی؛ یعنی: چهاردهم مارس است.
از همین روی، امروز را روز عدد پی π نامگذاری کرده اند. 3.14
شایسته است یادی کنیم از ریاضی‌دان برجسته، و اخترشناس و شمارشگر زبردست ایرانی، جناب غیاث‌الدین جمشید کاشانی (تولد: حدود ۷۵۸ خورشیدی برابر با۱۳۸۰ میلادی -- وفات: ۱ تیر ۸۰۸ برابر با ۲۲ ژوئن ۱۴۲۹) که عدد پی را تا 16 رقم اعشار (در رسالۀ محیطیه که نسخۀ خطی آن به صورت عکسی، چند سال پیش از این منتشر شد) به دقت محاسبه نمود و این دقتِ محاسبه در تاریخ علم تا آن روز در مورد عددِ پی انجام نشده بود و تا 150 سال بعد نیز این رکورد در اختیار وی بود.
درخت تو گر بار دانش بگیرد
به زیر آوری چرخ نیلوفری را

🌹🍃🌿🌸🍃🌾
🍃🌺🍂
🍂🌿
🌾
💐 سالروز شمسی عید غدیر مبارک باد 💐

✳️ بر اساس برخی روایات، واقعه غدیر و اعلام ولایت حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و بر اساس برخی روایات، بیعت دوم مردم با آن حضرت در نوروز رخ داده است.

✅ محاسبات رسمی نجومی و تقویمی نشان می‌دهد روز ۱۸ ذیحجه سال دهم هجری قمری با ۲۸ اسفند سال دهم هجری شمسی منطبق بوده و بنا بر اینکه مراسم رسمی بیعت مردم با ایشان سه روز طول کشیده باشد، بیعت دوم در روز اول فروردین سال یازدهم شمسی انجام پذیرفته است.

✅ برخی معتقدند در آن سال، به سبب رؤیت نشدن هلال ماه‌های قبل و سی روزه شدن چند ماه، روز ۱۸ ذیحجه دو روز دیرتر از محاسبات تقویمی بوده و واقعه غدیر دقیقاً در روز اول فروردین سال یازدهم هجری شمسی رخ داده است.

⭕️ به امید نوروزی که با قدوم وارث غدیر، شاهد بهار جان‌ها و شکوفایی انسان باشیم.

🍃🌾 الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة أمیرالمؤمنین و الائمة علیهم‌السلام 🍃🌾
🔻🔻🔻
ℹ️ @hamidhossaini

🌾
🌿🍂
🍂🌺🍃
🌹🍃🌿🌸🍃🌾

سؤالی از دوستان:
در این مقاله که بعد از توضیحاتم ارسال می‌کنم گفته شده است نخستین سازندۀ تقویم هجری شمسی عبدالغفار نجم‌الدوله بوده است. من البته در این‌باره هیچ اطلاعی ندارم؛ اما در بالای برج قابوس در شهرستان گنبد کاووس (جرجان پیشین) کتیبه‌ای کوفی هست که تاریخ بنای این برج را به شمسی و قمری هردو ثبت کرده است. آیا تاریخ هجری شمسی به‌راستی در هزار سال پیش و در عهد بناء برج قابوس وجود نداشته است و این مکتوب را بعدها افزوده‌اند؛ یا سخن آن‌که می‌گوید نجم‌الدوله مؤسس تقویم هجری شمسی است خطا ست؟ ممنون می‌شوم اگر راهنمایی کنید.

روزه داری در اسلام؛ سنتی ناشی از قحطی های سالانه در جزیرةالعرب!
Filed under: مذهبی — دلنوشته ها @ 6:41 ق.ظ.
Tags: روزه
همیشه برام سوال بود که چرا از بین دوازده ماه قمری، ماه رمضان به عنوان ماه روزه داری انتخاب شده؟ آیا دلیل خاصی داشته؟ تقویم هجری قمری که ماههای اون در سالهای مختلف جابجا میشن و مثلا یکسال محرم در تابستون هست و چند سال دیگه در زمستون به چه دردی میخوره؟ و چراهای دیگر! بنابراین شروع به تحقیق درباره این نوع تقویم کردم و به نتایج جالبی رسیدم. برای وارد شدن به این بحث باید ابتدا اطلاعاتی درباره تقویم شمسی و قمری و تاریخچه اونها داشته باشیم که ممکنه کمی طولانی به نظر برسه اما نتایجش واقعا قابل توجهه.

بیشترین استفاده تقویم ها در تمدنهای قدیمی مثل ایران و مصر برای کشاورزی بوده که مثلا بدونن چه موقع شروع کاشت محصولاتشون هست یا کی بارندگی ها یا طغیان رودها و … شروع میشه. در کنار اون اعیاد و مراسم مذهبی هم روزهای ثابتی در طول سال بودن. این تقویم ها بر اساس گردش یکبار زمین به دور خورشید و به اصطلاح تقویم شمسی بودند و بنابراین در سالهای مختلف ماهها در طول سال جابجا نمی شدند. دقت کار منجمان هم اونقدر در این زمینه ها زیاد بود که پیش بینی تغییرات اندک در تقویم رو هم می کردن و جلوی خطاهای احتمالی گرفته می شد. اما سال قمری ارتباطی با گردش زمین به دور خورشید نداره و تنها تعداد ماههاش با سال شمسی در عدد 12 برابر هست. از اونجا که مدت گردش ماه به دور زمین ملاک محاسبه طول یک ماه قمری هست و این مدت در ماههای مختلف 29 یا 30 روز میشه بنابراین در مجموع هر سال قمری 10 یا 11 روز از سال شمسی کمتره ( تفاوت بین 10 یا 11 روز هم در اینه که اون سال شمسی کبیسه باشه یا نه). این امر باعث میشه که مثلا بعد از 10 سال، تقویم قمری حدود 100 روز که تقریبا برابر با یک فصل سه ماهه میشه از تقویم شمسی عقب بیفته و اون ماههای تقویم قمری که مثلا 10 سال قبل در فصل بهار بودن به فصل زمستون منتقل بشن! اتفاقی که الان هم رخ میده!

بعضی از محققین بر این عقیده اند که از اونجا که هر شب با مشاهده ماه در آسمان میشه حدس زد که چندمین روز از ماه هست این تقویم رایج شده تا حساب روزهای ماه راحتتر باشه چون شما هر روز با دیدن شکل خورشید نمی تونید بگید چندمین روز از اون ماهه اما شکل ماه در هر روز متفاوت از روزهای دیگه هست و با تقریب خوبی میشه حساب روزهای اون ماه رو بدون نوشتن داشت.

خوب تا اینجا یک مزیت مهم استفاده از ماه در تقوم به جای خورشید دیده میشه اما هنوز عیب بزرگش که ثابت نبودن ماهها در سالهای مختلف هست پابرجاست. یعنی منجمهایی که در زمینه تقویم قمری فعالیت میکردن به عقلشون نمیرسید که این تقویم متغیر به درد کشاورزی یا سایر کارهایی که به فصول سال ارتباط دارند نمی خوره؟

نکته ای که در اینجا وجود داره و کمتر بهش پرداخته شده اینه که عربها هم اینو میدونستن و برای جلوگیری از این اتفاق راهکاری داشتن: هر از دو یا سه سال یک ماه اضافی در سال بعد در نظر میگرفتند که اسمش الان دیگه در تقویم قمری نیست: ماه نسی یا ماه فراموش شده. این کار یعنی هر از چند سال 13 ماهه شدن یکی از سالها باعث میشد که تقویم قمری در سال جابجا نشه. البته این کار پیچیدگیهای خاص خودش رو هم داشت که نشان از دقت اون منجم ها داره:

«یک سال قمری ۳۵۴ روز و ۸ ساعت و ۴۸ دقیقه و ۶۶ ثانیه خواهد بود و از سال شمسی که حدود ۳۶۵ روز و ۶ ساعت است، ۱۰ روز و ۲۱ ساعت و ۱۱ دقیقه و ۱۸ ثانیه کوتاه‌تر است و این تفاوت موجب گردش ماه‌های قمری نسبت به سال شمسی می‌شود. این تقویم قمری از دوره‌ های ۱۹ ساله تشکیل شده است. علت انتخاب عدد ۱۹ آن است که هر دوره نوزده ساله که ۱۲ سال آن سال‌های معمولی و ۷ سال آن کبیسه باشد دقیقا برابر با زمان ۱۹ سال شمسی خواهد بود (دوره نوزده ساله فقط کمی بیش از یک ساعت از مجموع زمان ۱۹ سال شمسی بیشتر خواهد بود که به حساب نمی‌آید). در نتیجه در این دوره، ماهها قمری و همه سال‌ها شمسی خواهند بود.
با دانستن زمان حلول هر دوره ۱۹ ساله و اضافه کردن زمان ۲ روز و ۱۶ ساعت و ۱۰۸۰/۵۹۵ میتوان به راحتی و با دقت زمان حلول دوره بعدی ۱۹ ساله را محاسبه نمود.
سالهای کبیسه (۱۳ماهه) در هر دوره عبارتند از، سال سوم، ششم، هشتم، یازدهم، چهاردهم، هفدهم و نوزدهم.» (منبع: تقویم عبری انجمن کلیمیان ایران)

این روش محاسبه در واقع ابداع یهودیانی بود که آنها هم بر اساس تقویم قمری کار می کردند و حدود 1600 سال پیش یعنی دویست سال قبل از اسلام پایه گذاری شد و در جزیرةالعرب هم از آن استفاده می شد. (رجوع به آثار الباقیه و حاشیه ٔ التفهیم بیرونی از جلال همائی ص 225 شود.) اما چه بلایی بر سر این تقویم در صدر اسلام آمد؟! در سال دهم هجری آیه ای نازل شد که این روش محاسبه تقویم را کار کفار دانسته و دستور داد که همه سالها بایستی فقط 12 ماه داشته باشند. آیات 36 و 37 سوره توبه:

إِنَّ عِدَّةَ الشهُورِ عِندَ اللَّهِ اثْنَا عَشرَ شهْراً في كتَبِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السمَوَتِ وَ الأَرْض مِنهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌذَلِك الدِّينُ الْقَيِّمُفَلا تَظلِمُوا فِيهِنَّ أَنفُسكمْوَ قَتِلُوا الْمُشرِكينَ كافَّةً كمَا يُقَتِلُونَكُمْ كافَّةًوَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ‏(36) إِنَّمَا النَّسي‏ءُ زِيَادَةٌ في الْكفْرِيُضلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا يحِلُّونَهُ عَاماً وَ يحَرِّمُونَهُ عَاماً لِّيُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّهُزُيِّنَ لَهُمْ سوءُ أَعْمَلِهِمْوَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكفِرِينَ‏(37)

ترجمه آيات: بدرستي كه عدد ماهها نزد خدا دوازده ماه است ، در همان روزي كه آسمانها و زمين را آفريد در كتاب او چنين بوده ، از اين دوازده ماه چهار ماه حرام است ، و اين است آن دين قويم ، پس در آن چهار ماه به يكديگر ظلم مكنيد ، و با همه مشركين كارزار كنيد همانطور كه ايشان با همه شما سر جنگ دارند و بدانيد كه خدا با پرهيزكاران است ( 36) .

نسي‏ء گناهي است علاوه بر كفر ، و كساني كه كافر شدند بوسيله آن گمراه مي‏شوند ، يكسال آن ماهها را حراممي‏كنند و يكسال را حلال ، تا با عده ماههائي كه خدا حرام كرده مطابق شود ، پس ( اين عمل باعث مي‏شود كه ) حلال كنند چيزي را كه خدا حرام كرده ، ( آري ) اعمال بدشان در نظرشان جلوه كرده و خداوند مردمان كافر را هدايت نمي‏كند ( 37) .

خدایی که محاسبه سالهای کبیسه برایش مشکل بود و نمی دانست با حذف آن تقویم قمری را به چه روزی می اندازد! البته توجیه مفسرین حاضر این است که اعراب با استفاده از ماه نسی ماهها حرام را جابجا میکردند! 4 ماه به عنوان ماه حرام مشخص شده که اعرب در آن ماهها نمی جنگیدند: ذي القعده ، ذي الحجه ، محرم و رجب. اگر کسی ماه نسی ر ا در سالهای کبیسه وارد نمی کرد این ماهها نسبت به تقویم کبیسه متفاوت می شدند. اعراب بادیه نشین بعد از اسلام آن تقویم دقیق یهودیان را رعایت نکرده و به آنها تهمت جابجا کردن ماههای حرام را می زدند! در حالی که تقویم قمری یهودی حساب دقیق سالها را حفظ می کرد و این مسلمانان بودند که با عدم رعایت کبیسه ها ماهها را جابجا می کردند!

اما شاید قوی ترین دلیلی که می توان برای این کار مسلمانان یافت خارج شدن آنان از سلطه تقویم یهودی بود، همانند جریان تغییر قبله. از آنجا که محاسبه دقیق این سالهای سیزده ماهه برای مردم عادی مشکل بود، اعلام سال کبیسه در ابتدا توسط مجمع عالی روحانیون یهود و به صورت مشورتی انجام می‌گرفت. همان گونه که شروع ماه‌هایی که اعیاد مهم در آنها قرار داشت، با رویت حلول ماه توسط همین مجمع و ارسال پیک به مناطق یهودی نشین اعلام می‌شد. علما و دانشمندان یهود برای تنظیم و تثبیت تقویم عبری تلاش بسیار نمودند و در حدود سال ۴۱۱۰ عبری (۱۶۵۰ سال پیش) شکل نهایی و امروزی تقویم عبری توسط دانشمندی به نام «هیلل دوم» تدوین شد. انجام مناسک دینی مسلمانان بر اساس تقویم یهودیان امری بود که برای آنان قابل قبول نبود!

اما این بحث ها چه ارتباطی با روزه داره؟ در حال حاضر اولین ماه قمری محرم هست اما این مبنا در دوره خلافت عمر و به توصیه علی انتخاب شد. (اقبال آشتیانی، عباس. تاریخ ایران پس از اسلام. تهران: انتشارات نگاه، ۱۳۸۸. صفحه ۳۲۴.) تا قبل از اون ماه اول قمری ربیع الاول بود و از اونجا که با رعایت ماه نسی تقویم قمری ثابت بود، این ماه معادل با فروردین ماه و آغاز سال شمسی می شد (ربیع الاول هم به معنی بهار اول هست و دلیل نامگذاری این ماه همین همزمانی با شروع فصل بهار بوده). اگر ماههای قمری را بر این اساس در کنار ماههای شمسی قرار بدیم به نتیجه جالبی میرسیم:

با نگاهی به این جدول به این نتایج میرسیم:(معانی ماهها از سایت تبیان گرفته شده)

در ماههای ربیع الاول و ربیع الثانی که معادل با فروردین و اردیبهشت هستن هوا بهاری بوده و به دلیل بارندگیهای زمستانی محصولات کشاورزی و احشام در وضعیت خوبی بودند و غذا به وفور یافت می شده. این ماهها پس از پائیز و باران زمستان آغاز می شده و جلگه ها سر سبز می گشته و قبیله ها گله های خود را در دشتها پراکنده می نمودند و شترها دهمین ماه بارداری خود را می گذراندند

امسال باز بحث از روز هفتم صفر به عنوان روز وفات امام حسن مجتبی علیه السلام به میان آمد و برخی از دوستان هم سوال کردند. می دانیم که از نظر ماه، مورخان میان صفر و ربیع الاول و از نظر روز، در ماه صفر، میان 7 و 28 صفر و 5 ربیع اختلاف است (منهای آ«ها که روز را ذکر نمی کنند و گاهی صفر و برخی هم ربیع الاول را می گویند) حتما در این باره تحقیقاتی شده است که متاسفانه الان بنده از آنها بی اطلاعم.
اهمّ آراء به این شرح است:
کلینی و نوبختی، وفات را در آخر ماه صفر سال 49 آورده اند [معمولا این جور روزها، با سال 50 هم که شروع سال جدید است، اشتباه می شود]
مفید و طوسی دو شب مانده به آخر صفر را ذکر کرده اند (در مسار و مصباح المتهجد).
در منابع اهل سنت هم مطالب فراوانی آمده و غالبا اوائل و به طور خاص پنجم ربیع الاول را ذکر کرده اند.
طبقات ابن سعد از حرب بن خالد: پنجم ربیع الاول (سال 50) (طبقات: الخامسه 1/354).
طبری (11/514) روز پنجم ربیع الاول (و همین طور ابن طلحه شافعی که متأخر است)
خلیفه بن خیاط (تاریخ: 128) فقط سال را آورده که همان 49 است.
ابن عساکر (تاریخ مدینه دمشق: 13/300 و...) اقوال مختلف را از مصادر متفاوت آورده است. آنجا از ابن ابی الدنیا آورده که حضرت در ربیع الاول سال 49 درگذشت. (13/301). منابعی که ربیع الاول نقل کرده اند، متعددند.
از نظر سال هم بیشتر 49، برخی سال 50 (از جمله کلبی. در : تاریخ دمشق: 13/302)، و برخی هم سال 51 را نوشته اند (13/304).
آنچه با همه این نقلها متفاوت است، نظر شهید در الدروس الشرعیه است که هفتم صفر سال 49 یا 50 را نقل کرده است.
جمع آراء بالا ـ بجز آنچه شهید اول در دروس آورده (هفتم صفر) ـ متمرکز روی تاریخی بین دو روز مانده به آخر صفر تا 5 روز اول ماه ربیع الاول است. [علی القاعده آنها که صفر را می گویند، باید مقصودشان سال 49 باشد، و آنها که ربیع الاول را می گویند، باید مقصودشان سال 50 باشد. این یک حدس است].
جالب است که همین اختلاف در باره زمان رحلت پیامبر خدا (ص) عینا هست، چون آنجا هم اختلاف بین اواخر صفر و اوائل ربیع الاول است.
اما این که شهید، در قرن هشتم، تاریخ را هفتم صفر دانسته، تاریخی که هیچ یک از منابع کهن نیاورده اند، احتمال زیاد دارد که در عبارت اشتباهی شده باشد. عبارت شهید این است: قبض مسموما یوم الخمیس سابع صفر سنة تسع و اربعین او سنة خمسین من الهجرة. (دروس: 2/8).
می توان احتمال داد، که بعد از «سابع» یک «و عشرین من» هم بوده که افتاده است، یعنی روز 27 صفر، احتمالی است که شاهدی ندارد اما چون به تواریخ دیگر نزدیک است، امکان آن هست. این اتفاق در ایراد عبارتی، ممکن است در منبع شهید بوده، او از آن نقل کرده است. هرچه هست، بعد از شهید، و حتی در نسخه های کهن دروس، همین «سابع صفر» آمده است.
یک نکته دیگر هم کمک می کند و آن این که بر اساس تقویم وستنفلد، اول ربیع الاول سال 50 روز جمعه است، و روز 29 صفر (ماه صفر را 29 روز فرض کرده) می تواند پنج شنبه یعنی همین «خمیس» باشد که شهید گفته است. از سوی دیگر، اول ماه ربیع، در سال 49 روز دوشنبه است، و بدین ترتیب روز 27 صفر، می تواند پنج شنبه باشد که این با نظر شهید بسیار نزدیک است، به شرط آن که بگوییم عبارت «سابع و عشرین من صفر» بوده که البته برایش شاهدی نداریم.
در هر حال، تواریخی از سنی و شیعه که روز وفات را از دو روز مانده به آخر صفر تا پنج ربیع الاول هستند، بسیار زیادند و از نظر تاریخی، بسیار دشوار است که بتوان یک نظر تاریخی متفاوت را پذیرفت.
@jafarian1964

✅دکتر عبدالکریم سروش
"جابه جایی ماه های قمری ؛
    یک اشتباه تاریخی"
چند سالی است که با شروع ماه رمضان سوالات متعددی ذهنم را مشغول می کند و سعی کردم برایشان جواب های مستندی پیدا کنم.
ـ چرا ماه های قمری جا به جا می شوند و با این جا به جایی تاریخ تمام تولد ها و جنگ ها و ...جا به جا می شود؟
ـ چرا در بین 12 ماه قمری ، رمضان برای روزه گرفتن انتخاب شده است؟
ـ چرا ربیع الاول که معنیش اول بهار است ، با این سیستم چرخشی ، گاهی می افتد اول پاییز ، گاهی وسط تابستان؟ پس چرا اسمش ربیع الاول است؟
ـ و کلی سوال دیگر ...
بر اساس مطالعاتی که در این چند سال به صورت گسسته انجام دادم ، به یک نتیجه جالب و البته مستند رسیدم:
" ماه های قمری در گذشته ثابت بوده و هر چند سال یک بار ، سال قمری 13 ماهه می شده است و نام ماه سیزدهم هم " نسی " بوده است.
نتیجه این تحقیق را به طور خلاصه برایتان می گویم :
"بیشترین استفاده تقویم ها در تمدن های قدیمی مثل ایران و مصر ، برای کشاورزی بوده که مثلاً بدانند چه موقع شروع کاشت محصولاتشان هست یا کی بارندگی ها یا طغیان رودها شروع می شود. در کنار آن اعیاد و مراسم مذهبی هم ، روزهای ثابتی در طول سال بودند. این تقویم ها بر اساس گردش یک بار زمین به دور خورشید و به اصطلاح ، تقویم شمسی بودند و بنابراین در سال های مختلف ، ماه ها در طول سال جا به جا نمی شدند.
اما سال قمری ارتباطی با گردش زمین به دور خورشید ندارد و تنها تعداد ماه هایش با سال شمسی در عدد 12 برابر هست. از آن جا که مدت گردش ماه به دور زمین ، ملاک محاسبه طول یک ماه قمری هست و این مدت در ماه های مختلف 29 یا 30 روز می شود ، بنابراین در مجموع هر سال قمری 10 یا 11 روز از سال شمسی کمتر است. (تفاوت بین 10 یا 11 روز هم در این است که آن سال شمسی کبیسه باشد یا نه).این امر باعث می شود که مثلاً بعد از 10 سال ، تقویم قمری حدود 100 روز که تقریباً برابر با یک فصل سه ماهه می شود ، از تقویم شمسی عقب بیفتد و آن ماه های تقویم قمری که مثلاً 10 سال قبل در فصل بهار بودند ، به فصل زمستان منتقل بشوند.اتفاقی که الآن هم رخ می دهد.
آیا منجم هايى که در زمینه تقویم قمری فعالیت می کردند ، به عقلشان نمی رسید که این تقویم متغیر به درد کشاورزی یا سایر کارهایی که به فصول سال ارتباط دارند نمی خورد؟
منجمین به خوبی این موضوع را می دانستند و برای جلوگیری از این اتفاق ، راهکاری داشتند:
هر دو یا سه سال ، یک ماه اضافی در سال بعد ، در نظر می گرفتند که اسمش الآن دیگر در تقویم قمری نیست:
ماه "نسی" یا ماه "فراموش شده". این کار یعنی هر چند سال ، 13 ماهه شدن یکی از سال ها ، باعث می شد که تقویم قمری در سال جا به جا نشود.
این روش محاسبه، در واقع ابداع یهودیانی بود که آن ها هم، بر اساس تقویم قمری کار می کردند و حدود 1600 سال پیش ، یعنی دویست سال قبل از اسلام، پایه گذاری شد و در جزیرةالعرب هم از آن استفاده می شد. (رجوع به آثار الباقیه و حاشیه ٔ التفهیم بیرونی از جلال همائی ص 225 شود.) اما چه بلایی بر سر این تقویم درصدر اسلام آمد؟
شاید قوی ترین دلیلی که می توان برای این کار مسلمانان یافت، خارج شدن آنان از سلطه تقویم یهودی بود.همانند جریان تغییر قبله.
اگر ماه های قمری را بر این اساس در کنار ماه های شمسی قرار بدهیم، به نتیجه جالبی می رسیم:
در ماه های ربیع الاول و ربیع الثانی که معادل با فروردین و اردیبهشت هستند ، هوا بهاری بوده و به دلیل بارندگی های نزولات کشاورزی و احشام در وضعیت خوبی بودند و غذا به وفور یافت می شده و شترها، دهمین ماه بارداری خود را می گذراندند.
ماه های جمادی الاول و جمادی الثانی معادل با خرداد و تیر ، هوا شروع به گرم شدن کرده و آذوقه ها رو به کاستی می گذارد. نام این دو ماه، با کلمهً جمادی شروع می شوند و معنی سخت شدن زمین و محصولات کشاورزی را می دهند.
ماه رجب ، معادل مرداد ماه را می توان از ریشهً سامی آرامی ریزبا(علی الاصول رِجبا ، خورشید ، تابستان) یا از سامی غربی رشپ(ایزد آتش) گرفت. یعنی در مجموع ، معلوم می شود ماه رجب، در اصل به معنی ماه فصل گرما و تابستان بوده است.
نام ماه رمضان(معادل مهرماه) نیز علی الاصول به تلخیص از نام رمثانه عبری ، یعنی ماه شدت گرما، حادث شده و با کلمه معادل و شناخته شده عربی رمضان (سوزان)جایگزین گردیده است.
بر همین اساس نام ماه شوال(معادل آبان) ماه کاسته شدن گرما، یعنی آغاز و مقدمهً زمستان پدید آمده است.
ماه ذیحجه هم که مناسک حج در آن انجام می گرفت، برای راحتی بیشتر، در ماه خنک سال قرار گرفته بود.
بنابراین رمضان آخرین ماه قبل از کاهش گرما و شروع دوباره فصل بارندگی ها بوده و اوج کمبود غذا و احشام و گیاهان. اعراب بادیه نشین ، سخت ترین روزها را در این ماه می گذراندند و عملاً چیزی برای خوردن تا شروع ماه شوال نداشتند و با روزه داری و امساک
از خوردن، آن را سپری می کردند

سلام بر همه اساتید عزیز و پیگیر
سپاسگزارم از عنایت تان به درخواست کوچکم
قطعا سال نامه ۱۳۳۵ است. در سندی که دوسه صفحه بعدتر آمده ۱۳۳۵ تایپ شده.
بامراجعه به صفحه ۸۱۱۸ جلد ۱۸ 《روزشمار تاریخی ستایش _ تقویم تطبیقی هجری شمسی، قمری و میلادی بر اساس رویت هلال ماه》اثر استاد ایرج ملک پور، نشر ستایش، چ ۱، ۱۳۸۸ :
۹ بهمن ۱۲۹۵ = ۵ ربیع الثانی ۱۳۳۵
با توجه به جدول ضمیمه، سال ۱۲۹۵، سال نهنگ است. (لوی ئیل)
البته در اسنادی که در صفحات پیشین کتاب 《اسنادی از جنبش جنگل》آمده هم کلمه بین قوی و لوی در اضطراب است. سال همه آنها ۱۳۳۵ است.
درگاه:منظومه شمسی، دلو، یازدهمین برج یا خانه خورشید است. این برج خط سیر خورشید در ماه بهمن به مدت ۲۹روز و ۱۶ساعت است. از این رو برج دلو در گاه‌شماری خورشیدی نام دیگر بهمن ماه نیز می‌باشد.

🔆بررسی گاهشماری طبری

🔻 گاهشماری طبری(تبری) یا مازندرانی، نوعی از گاهشمار ساسانی است که در آن سال برابر ۳۶۵ روز و شامل دوازده ماه ۳۰ روزه بوده‌ است. بر اساس محاسبات «نصرالله هومند» آغاز این تقویم ، باستانی و برابر با دوم مرداد ۱۳۳سال پیش از هجرت مصادف با پادشاهی قباد ساسانی و حاکمیت فرزندش کیوس بر ساتراپ تبرستان است.

🔹وی معتقد است که در این سال مردمان تبرستان با برقراری یک روز کبیسه به نام ششک، سال را از گردش بازداشتند و از این رو آن را مبدا در نظر گرفت. سال طبری دوازده ماه دارد. مانند تقویم باستانی دارای پنجه است که «پیتک» نام دارد و با پنج روز اول فروردین هجری خورشیدی برابر است و در سالهای کبیسه ۳۰ فروردین با روز کبیسه «شیشک» برابر است.

🔸این گاهشماری با قرائتی دیگر(غیر رسمی و قدیمی‌تر) در تطبیق با تقویم هجری خورشیدی سال آن از ۳ مردادماه تثبیت شده و شروع می‌شود و در ماه های پاییز و زمستان با تقویم هجری شمسی مطابق است.

🎯در تقویم تبری، ۲ تا ۳۱ مردادماه، فردینه ما(سیا ما) نام دارد، همچنین در ادامه، یکم تا ۳۰ شهریور (کرچه ما)، ۳۱ شهریور تا ۲۹ مهر (هر ما)، ۳۰ مهر تا ۲۹ آبان (تیرما)، ۳۰ آبان تا ۲۹ آذر (مردال ما یا ملار ماه)، ۳۰ آذر تا ۲۹ دی (سروینه ما)، ۳۰ دی تا ۲۹ بهمن (میره ما)، ۳۰ بهمن تا ۲۹ اسفند (اونه ما)، ۳۰ اسفند تا ۵ فروردین (پیتک)، ۶ فروردین تا ۴ اردیبهشت (ارکه ما)، ۵ اردیبهشت تا ۳ خرداد (د ما)، ۴ خرداد تا ۲ تیر (وهمنه ما) و ۳ تیر تا یک مرداد (نوروز ما یا عید ما) نامیده می شود.

🔰 @Irane_Ziba_Guides

زمان پایان قرن چهاردهم (پایان سال ۱۴۰۰) و آغاز قرن پانزدهم هجری شمسی (آغاز سال ۱۴۰۱)
 @kashanold
معنای قرن یا سده، یکصد سال است. هر تقویم مبدایی دارد و در عرف اولین سال هر تقویم سال یک است. روز اول نخستین قرن هجری شمسی، جمعه ۱ فروردین ۱ و روز پایان آن، سه‏ شنبه ۲۹ اسفند ۱۰۰، است. روز اول قرن دوم هجری شمسی، چهارشنبه ۱ فروردین ۱۰۱ و روز آخر آن، یک‏شنبه ۲۹ اسفند ۲۰۰، است. قرن چهاردهم هجری شمسی، از روز چهارشنبه ۱ فروردین ۱۳۰۱، آغاز شده و روز یک‏شنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۰ به انجام خواهد رسید. بنابراین، روز اول قرن پانزدهم هجری شمسی، دوشنبه ۱ فروردین ۱۴۰۱ خواهد بود.
مرکز تقویم مؤسسۀ ژئوفیزیک دانشگاه تهران
@kashanold

سردار سرتیپ پاسدار سید حمید تقوی فر از فرماندهان قرارگاه رمضان در دروان دفاع مقدس بود که پدر و برادر گرانقدر وی نیز در دوران جنگ تحمیلی به فیض عظیم شهادت نائل آمدند.

حاج حمید بعد از شهادت پدر که در سال 62 در عملیات خیبر و در منطقه طلائیه شهید شد، طبق وصیت پدر روزه های قضایش را به مدت دو سال بجا آورد، بعد از دو سال برادرش در عملیات والفجر8 شهید شد و روزه های برادر را هم گرفت. بعد از آن گفت دیگر من نمی توانم روزه نگیرم و دائماً به غیر از روزهایی که حرام بود روزه می گرفت.

این سردار پر افتخار در حین انجام مأموریت مستشاری برای مقابله با تروریست‌های داعش در روز ششم دی ماه سال 1393 در شهر سامرا به شهادت رسید و پیکر پاکش روز نهم دی ماه سال 1393 در گلزار شهدای شهر اهواز در دل خاک آرام گرفت.

@bazmeghodsian