مكتبة المجلسي ودارالتراث

[ادامه فرسته بالا ☝️☝️👇👇]
يكى از اماكن متبركه اى كه ايرانيان در سفر حج زيارت مى كردند، همين ساختمان مولد النبى در مکه بود، جایی که حالا کتابخانه مکه المکرمه شده است. يك زائر ايرانى كه در سال 1315 قمرى به زيارت اين خانه توفيق يافته است، مى نويسد: «روز جمعه، چهاردهم، به زيارت حضرت رسول در موضعى كه مشهور به مولد النبى است، رفتيم و آن موضع واقع است در سوق الليل. از در داخل شديم و تخميناً چهارده پله پايين رفتيم. وارد اتاقى شديم كه مسمّى به مسجد است. بعد از آن، به اتاق ديگر رفتيم. در اين اتاق ضريحى است. درِ ضريح را خادم باز كرد. داخل در اين ضريح گودالى واقع است. در وسط آن سنگ سبزى بود كه محل تولد حضرت ختمى مرتبت بود. آن موضع مطهّر را تقبيل نموده و صورت را بر آن ماليده و به خاك پاك و غبار نور آثار آن مكان رفيع البنيان، كه رشك كحل الجواهر است، ديده را منوّر نموده، پس از آن در مسجد آمده هر يك دو ركعت نماز تحيّت بجا آورديم و از آن مكان بيرون آمديم».
در اين جشنها كه به طور معمول با حضور خلفا، امرا و علما برگزار مى شد، شاعران اشعار خويش را مى خواندند و هدايايى از دست بزرگان دريافت مى كردند. در كشور اسلامى ايران هم، برگزارى اين جشن ها امرى مسلم بوده و تا به امروز در مناطق سنى نشين، اين مجالس برقرار و اشعارى در مدح پيامبر (ص) در آنها خوانده مى شود.
برگزاری جشن های ولادت در مکه، سبب شد تا در بسیاری از نقاط جهان اسلام، این جشن ها به مرور برگزار شود. یکی از مهم ترین این مناطق، کردستان بود که امروز در سراسر آن جشن های ولادت با آوازه خوانی و سرود برگزار می شود.
با روى كار آمدن دولت سعودى، تمامى اين جشنها در شهر مكه و مدينه، ملغى شده و برافتاد. در پى تصرف حجاز توسط دولت سعودى دوم در سالهاى 1342 ـ 1343 هجرى قمرى، همزمان با خراب كردن بقاع متبركه در بقيع، اُحُد و قبرستان مَعْلات مكه، محل مولد النبى هم كه در شعب ابى طالب و نزديك حرم الهى بود، تخريب شد.
تنها با اصرار شيخ عباس قطان (م1370) شهردار وقت مكه (در ميان سالهاى 1347ـ 1364 ق) و درخواست مستقيم وى از ملك عبدالعزيز، قرار بر آن شد تا در آنجا كتابخانه اى بنا كنند كه به آن «مكتبة مكّة المكرّمه» نام نهادند و تاكنون برقرار است. قطان، همچنين محل تولد حضرت زهرا (س) يا به عبارتى خانه حضرت خديجه (س) را نيز تبديل به يك مدرسه حفظ قرآن كرد كه بعدها در توسعه اطراف مسجد الحرام از بين رفت.
محل ولادت حضرت رسول، امروز در شعب ابی طالب و در نزدیکی حرم خدا، محفوظ مانده است. در سالهای اخیر، زکی یمانی با حمایت مالی خود، سبب تألیف کتاب در باره این ساختمان شده و اعتبار تاریخی آن را مستند به صدها روایت تاریخی و منبع قدیمی اثبات کرد. با این حال، علمای با اندیشه وهابی، رساله های فراوانی در باره نادرستی این جشن ها و بزرگداشت این روز گرفته اند. عمده دلیل آنها نگاه سلفی آنهاست که چون صحابه و نسل اول از علمای قرن اول این مراسم را برگزار نمی کرده اند، درست نیست ما آن را برگزار کنیم. این در حالی است که هم آنها، در باره بزرگداشت روز ملی در سعودی، اعتراضی ندارند.
به نظر می رسد، این قبیل کارها، جنبه بزرگداشت دارد و شاید بتوان آن را مصداق آیه ای چون «ذکرهم بایام الله» (روزهای خدا را به یاد مردم آر) دانست.
@jafarian1964

🌷عبارت جایگاه امامت، ولایت و برائت

می فرمایند:
و چون زمان آن حضرت صلی الله علیه و آله زمانی بود كه مردم متحمل ولایت نبودند،‌ذكر ولایت را نفرمودند پس اگر بعد از عهد به نبوت، عهد به ولایت و معالم دین و اركان آن كنی، گناهی ندارد.
این عبارت را پس از ذكر دعایی كه باید در صبح و پسین خواند ذكر می فرمایند. از این عبارت، روشن می شود كه پس از ذكر توحید (لا اله الا الله) و نبوت (محمد رسول الله "ص")، ذكر امامت و ولایت به جا است.
و معنای آن كه می فرمایند "گناهی ندارد"، یعنی خلافی صورت نمی گیرد و با اصلی از اصول اعتقادی تضاد پیدا نمی كند. از این جهت می توان در موارد بسیاری شهادت به "امامت" و "ولایت اولیاء و برائت از اعداء" را ذكر كرد. مواردی همچون:
-اذان
-اقامه
-دعای قنوت
-تشهد
-زیارت ها
-دعاها
-و .....
چرا كه ائمه علیهم السلام اجازه فرموده اند در مقام انشاء دعا، به گونه ای انشاء كنیم كه مخالفت هم نداشته باشد با كلیات اعتقادی ما و شئون ولایتی اولیاء علیهم السلام. از این جهت در اضافه كردن شهادت به امامت و ولایت مشكلی نیست و این مسئله، از كل عمومات و دعاهای عمومی استفاده می شود.
اما برای شهادت به امامت ائمه و اقرار به مسئله ی "ولایت و برائت" به ویژه در "تشهد" نماز، دلیل هایی وجود دارد:
🔺🔺

@yortchi_bosjin_pdf

بند هفتم
آخرین بخش این نوشتار


[7]
ظهر عاشوراست. کربلا غوغاست. جنایت در جنایت، قساوت در قساوت. ستم پیشگی زشت ترین چهره اش را نشان می دهد. صحنه ای شگفت می بینم: در یک سوی، «احسن تقویم» و در سوی دیگر، «اسفل سافلین».
آیینۀ تمام نمایِ «رحمة للعالمین» آمده تا مهرورزیِ گسترده اش را نشان دهد، حتی به دشمنان و مخالفان و ناسپاسان و نمک ناشناسان. حتی به آنها که کانِ کینه اند و دلهاشان «کالحجارة أو أشدّ قسوة». دلی سخت تر از صخرۀ سخت، چه می فهمد زلال جاریِ محبّت را؟
ملائک آسمان، آن همه صحنه را می بینند. و تاب نمی آورند. مگر در زیارت ناحیۀ مقدسه نخوانده ای: «عجبت من صبرک ملائکة السماوات».
من از تحریر این غم ناتوانم
که تحریرش زده آتش به جانم
تو را طاقت نباشد از شنیدن
شنیدن کی بود مانند دیدن؟
آری، شنیدنِ ما ظلمانی ها کجا، و دیدنِ آن عرش نشینان کجا؟
می بینند و بی تاب می شوند فرشتگان. پرپر شدن شش ماهه روی دست پدر را ... قطعه قطعه شدن مانند پیامبر را ... دستهای قلم قلم شدۀ سقّای کودکان را ... همه را دیدند. و امام نور را دیدند که پیوسته چهره اش برافروخته تر می شود. صبرشان تمام می شود.
چه کنند؟ اذن خواستند از خدایشان که به یاریِ امام مظلوم بشتابند، همان گونه که به یاریِ جدّ برومندش رفتند در بدر. و خداوند اذنشان داد.
خود را به زمین رساندند. اما چه زمانی رسیدند؟ قلم نمی چرخد که پاسخ را اشکار بگوید. به کنایه می گوید: «قُضي الأمر». دیر شده بود. ماندند که چه کنند. موها را پریشان کردند. خود را به غبار آغشتند. و دور پیکر امامشان طواف را آغاز کردند.
از گرمگاه روز دهم، نزدیک به هزار وسیصد و هشتاد سال می گذرد. آن ملائک هنوز به همان حال، پریشان موی و غبارآلود، بر گِرد آن ضریح شش گوشه طواف می کنند. حمد و تکبیر و تسبیح خداوند می گویند و ثوابش را به زائران حریم حسینی هدیه می کنند. برای زائر بیمار دست به دعا بر می دارند. زائری را که در مسیر زیارت بمیرد، تشییع می کنند. زائری را که به خانه اش بر می گردد، تا درِ خانه اش بدرقه می کنند.
کربلا رفته ای یا نه؟ اگر نرفته ای، همین امروز از خدایت بخواه؛ که باقر العلوم صلوات الله علیه درخواست کربلا از خدا را نشانی از ایمان مؤمن می داند.
اگر رفته ای، آن ملائک را ندیده ای، چون چشم دیدنشان را به ما نداده اند. اما عطر حضور آن ملائک را حسّ کرده ای، یقین دارم.
برگردم به عرش. ملائک ضجّه می زدند. از بی تابی سر از پا نمی شناختند. خدایشان خواست آرامشان کند. صحنه ای به آنها نشان داد. دوازده نور بر پایۀ عرش. در میان آنها نوری درخشان تر که برپای ایستاده. ملائک، زاری کنان و ناله زنان پرسیدند: این نورها کیانند و این نور ایستاده کیست؟
پاسخ رسید: این نورهای دوازده حجت خداست. و این نور ایستاده، امام منصور است که بر می خیزد و انتقام امام مظلوم را می ستاند. از این صحنه گزارشی در قرآنش خبر داد:
«و من قتل مظلوما فقد جعلنا لولیه سلطانا فلا یسرف فی القتل انه کان منصورا».
ملائک وظیفۀ خود را دانستند.
از آن روز دست به دعا برداشته اند و ساقۀ سبز نیایش را همچنان در بوستان کربلا برپای می دارند. و همۀ دعاهای خود را در یک دعا خلاصه کرده اند.
دعایشان را ...
امروز فهمیدم. دعایی که دوای درد دلهای سوختۀ کربلائیان است، در پهنۀ زمین و در گسترۀ زمان. که شفای سینۀ خود را به غیر آن نمی جویند.
همان دعایی که خودت هم در آدینه روزها می خوانی؛ و می دانی که اهل معرفت تمام لحظه های خودشان را جمعه می داند، تا از سویدای درون بخوانند:

این الطالب بدم المقتول بکربلاء
این المنصور علی من اعتدی علیه و افتری
این المضطرّ الذی یجاب اذا دعا

🔺🔺 مهم 🔺🔺

🎯 ۲۰ نکته دوستانه درباره اربعین:

۱.در این چند روزی که عراق هستید، بین آنچه موکب‌های کوچک عراقی تقدیم شما می‌کنند با آنچه در موکب‌های پر زرق و برق ایرانی‌ها توزیع می‌شود، فرقی قائل نشوید. متاسفانه حضور پر رنگ برخی موکبهای ایرانی آنهم با آن همه زرق و برق در پذیرایی از زائران، حس میزبانی عراقی ها را به چالش کشیده است. سعی کنید در موکب های عراقی هم تا جایی که مقدور است سکنی داشته باشید. آنها باید ببینند اینجا ایرانی و عراقی نداریم و همه یک امت واحده هستیم.

۲.در این چند روزی که عراق هستید، اگر جایی فلان غذای ایرانی توزیع می‌شد، فریاد نزنید غذای ایرانی!! با این کار عراقی‌ها احساس می‌کنند که برای آنها نیست! چراکه هیچ موکب عراقی هیچ‌وقت فریاد نمی‌زند غذای عراقی!!

۳.در این چندروزی که عراق هستید، کمک کنید هزینه‌های دولت عراق برای جمع آوری زباله و بهداشت مسیرها بیش از پیش نشود.

۴.در این چند روزی که عراق هستید، به اعتقادات مذهبی و عربی عراقی‌ها کاری نداشته باشید. اصلا روی ایرانی و عراقی بودن صحبت نکنید.

۵.در این چند روزی که عراق هستید،غذایی نگیرید که نمی‌خورید. عراقی‌ها خیلی خیلی ناراحت می‌شوند! اگر هم گرفتید و بدتان آمد، به روی خودتان نیاورید و از طرف تشکر هم کنید. همان جا جلوی عراقیها ظرف غذا را دور نیندازید.

۶.در این چند روزی که عراق هستید،مراقب وسایل عمومی و مردمی عراقی‌ها باشید. خودروها، سرویس‌های بهداشتی، محل اسکان و....

۷.در این چند روزی که عراق هستید، بدانید که عراقی‌ها موظف به خدمت رایگان به شما نیستند! پس هرجا هزینه‌ای داشت پرداخت کنید. مثلا کرایه ماشین!

۸.در این چند روزی که عراق هستید، اگر در منزلی اسکان یافتید، خیال نکنید که میزبان تا هروقت که شما بخواهید،تمایل دارد و می‌تواند از شما پذیرایی کند!

۹.در این چند روزی که عراق هستید،یادتان نرود که عراق کشوری در حال جنگ و به شدت پرخرج است. خرج اضافی برای این کشور نتراشیم.

۱۰.در صورت امکان چند هدیه کوچک از ایران خریداری کرده؛ در مسیر به نام ایران به کودکان عراقی هدیه دهید.

۱۱.با خادمان موکب ها از هر ملیتی خوشرو باشید، قدردانی کنید و عکس یادگاری بگیرید.

۱۲.بعضا برخی خانمهای ایرانی داخل موکب ها آرایش می کنند. لطفا توجه داشته باشیدکه زنان عراقی هرگونه آرایش کردن زنان، علی الخصوص در ایام عزای اهل بیت(علیهمالسّلام) را به شدت بد و قبیح می دانند.

۱۳.در کنار استفاده از تصاویر و نشانه هایی که با خود حمل میکنید (مانند تصویر رهبر انقلاب یا سردار سلیمانی) حتماً از تصاویر مراجع عظام تقلید عراقی(آیات سیستانی، حکیم و صدر) و یافرماندهان الحشد الشعبی (هادی العامری، ابومهدی مهندس و ... ) هم استفاده کنید.

۱۴.محور غربی،عبری، عربی شدیداً در حال تبلیغ در میان مردم عراق هستند که ایران کشور شما را تسخیر کرده است. حتما با همان عربی دست وپا شکسته به عراقی ها بگویید که دفاع از حریم اهل بیت (علیهم السّلام) و مردم عراق را وظیفه دینی ایرانی ها می دانید و از دوستی و صمیمیت دو ملت و از اینکه به نیابتشان به زیارت امام رضا (علیهالسّلام) خواهید رفت بگویید.

۱۵.به هیچ وجه به تصاویر، بنرها و موکب های جریان شیرازی واکنش نشان ندهید.

۱۶.در مسیر پیاده روی،برخی فرقه های انحرافی مانند کلبی ها، یمانی ها، صرخی ها و ... حضور دارند. وقتتان را با بحث بیهوده با آنها هدر ندهید و در موکب هایشان نیز اقامت نکنید.

۱۷.تقریبا همه شما عزیزان ابزار تصویر برداری مناسب در اختیار دارید (حداقل دوربین گوشیهایتان). اتفاقات و صحنه های ناب این سفر بی نظیر را ثبت و ضبط کرده و با هشتگ های انگلیسی در شبکه های اجتماعی جهانی (مانند گوگل پلاس،فیس بوک، توییتر،اینستاگرام و..) به اشتراک بگذارید.

۱۸.هر سال به تعداد خبرنگاران غیر مسلمان کنگره عظیم اربعین افزوده می شود. شما عزیزان نمایندگان فرهنگ غنی ایرانی- اسلامی ما هستید. به گونه ای رفتار کنید و سخن بگویید که ایرانیان، به عنوان نمونه استاندارد و قابل یک شیعه به جهانیان معرفی شوند.

۱۹.امسال شیطان و ایادی او تمام حربه های خود را به کار گرفته اند تا راهیان این سفر راکم و کمتر و دلهای ایشان نسبت به هم را پر از کینه کنند. در این راه فقط به ندای «هل من ناصر» ارباب بی کفن دل بسپارید و گوش بر اصوات تفرقه افکنانه سپاهیان ابلیس ببنید. در حدّ توان خویش، کمکهای مادّی و معنوی خود را نثار برادران و خواهرانی کنید که در عزمشان نسبت به این سفر موانعی وجود دارد.

۲۰.فراموش نکنیم شایدیکی از همین هزاران عزیزی که از کنارشان عبور میکنیم مولا و صاحبمان حضرت ولی عصر ارواحنا فداه باشند. احترام زائران حضرت حسین (علیهالسّلام) و این مسیر مقدّس را حفظ کنیم .

‌‏🆑━━ⓀⒶⓃⒶⓁⒺ━━🆑

📱 @haz_ir

یک اربعین عاشقی /۶
کوچه پس کوچه های نجف را پشت سر می گذاریم و دقایقی بعد به یک محله قدیمی و فقیر نشین می رسیم. راننده مقابل خانه ای که شباهت بسیاری به دیگر خانه ها دارد، توقف می کند. عده ای مقابل خانه ایستاده اند و نمی دانم از کی در انتظار به سر می برند. وقتی پیاده می شویم با استقبال آنان مواجه می شویم و همراهان هم با زبان بی زبانی، حال و احوال می کنند و در زیر چتر الطاف صاحب خانه به داخل دعوت می شویم.
در کنار خانه، یک تاکسی ون دیگر هم پر از پتو و تشک های نو و نازک ابری، توقف کرده است. این وسایل را راننده ای که مهمانش شده ایم در همین فاصله یکی دو ساعت قبل سفارش به تهیه آن کرده است.
خانه همین طور که از نمای بیرونی آن پیدا است، قدیمی و چند اتاق، آشپزخانه، حمام و سرویس بهداشتی آن دور تا دور حیاط آن قرار دارد. وسایل اتاق پذیرایی، هر چند نو به نظر می رسد اما گچ اطراف آن فرو ریخته است. به قول یکی از بچه ها که شغل پدرش گچ کاری است، اگر می دانستیم به اینجا می آییم چند کیسه گچ می آوردیم و آن را ترمیم می کردیم!
دو برادر با چند بچه قد و نیم قد به همراه مادرشان در این خانه زندگی می کنند، یعنی هر خانواده در یک اتاق!
اهل خانه در تکاپوی آسایش و پذیرایی از مهمانان هستند. پس از رفع خستگی و صرف یک استکان چای، سفره شام پهن می شود. صاحب خانه که یک راننده تاکسی است، با تدارک نان و کباب زیاد از ما پذیرایی می کند و او خوشحال از این مهمانی. شاید برای اولین بار باشد که خانه این همه مهمان به خود دیده باشد و برای اولین بار بوی کباب در اتاق های آن می پیچد!
میزبان و برادرش خوشحال تر از مهمانان به نظر می رسند، تعارف می کنند اما هیچ یک از آنان طبق رسمی که دارند، سر سفره نمی نشینند تا مهمانان راحت باشند!
شام تمام نشده، صاحب خانه سینی های بزرگ سیب و پرتقال قاچ شده را وسط سفره قرار می دهد. به همراهان می گویم معنی این کار این است که چیزی از میوه ها نباید در سفره بماند و باید مصرف شود...

شب که از فرط خستگی سر بر بالین می گذاریم، کار صاحب خانه به دور از چشمان خواب آلود ما شروع می شود. جمع کردن جوراب ها و شستن آن ها به همراه لباس ها، تمیز کردن و واکس زدن کفش ها، تدارک بساط صبحانه و....
صاحب خانه خودش روی زیر اندازی، در آشپزخانه کوچک و نقلی خانه در هوای سرد، استراحت می کند.
سحرخیزی عرب ها و آغاز تلاش کار روزمره آنان قابل تحسین است. اول صبح وسایلمان را جمع و جور می کنیم و بار و بندیلمان را برمی داریم تا خداحافظی کنیم و از خانه خارج شویم. صاحب خانه بلافاصله سفره را پهن می کند و می گوید: پیش ما عرب ها شایسته نیست مهمان صبحانه نخورده از خانه خارج شود به خصوص اگر زائر باشد!
او می داند در جای جای شهر و در هر هر کوچه و پس کوچه ای ایستگاه های صلواتی که به آن موکب گفته می شود، بساط صبحانه شان به راه است و از ما پذیرایی خواهند کرد اما آنان رسم و رسومی دارند و در تکریم مهمان و زائر اربعین به آن وفادارند.
پس از صرف صبحانه خداحافظی با اهل خانه کار سختی است. طلب حلالیت از آنان می کنیم. اما درخواست شان این است که در حرم امام رضا(ع) و حرت معصومه(س) برایشان دعا کنیم...
کار به این جا تمام نمی شود. صاحب خانه ماشین خود و برادرش را آماده می کند تا ما را به حرم منتقل کنند. اصرار و تعارف ما بر عدم ایجاد مزاحمت بی فایده است. وقتی همه مشغول جا به جایی وسایل و سوار شدن هستند، تصمیم می گیرم مبلغی را به میزبان هدیه کنم. اما او غافلگیرم می کند و به دور از چشمان همراهان مرا به گوشه ای فرا می خواند و قسم می دهد تا خواسته اش را اجابت کنم!
می گویم: سعی می کنم قول مساعد بدهم ولی نمی دانم خواسته شما چیست؟
مرد دست به جیب می شود و دو بسته اسکناس از جیب دشداشه عربی اش خارج می کند و می گوید: خواهش می کنم این را از من بپذیرید و هزینه سفر کنید!
به هیچ وجه نمی پذیرم. نگاهم که به اسکناس ها می افتد بغض گلو مجال حرف زدن را از من می گیرد. نمی توانم چشم به چشم مرد بدوزم. دست به سینه می گذارم و با تشکر می گویم پول به قدر کافی به همراه داریم و برای این سفر پیش بینی لازم را کرده ایم و محبت شما فراموش نشدنی است...
تمام مسیر در فکر فرو می روم. انگار اسکناس های ربع دیناری که روی هم قرار گرفته بود، هر کدام از آن کرایه یک مسافر است و دست رنج تلاش دیروز این دو برادر بود که می خواست سخاوتمندانه به ما اهدا کند. اسکناس های ریز و نه چندان درشت! که صفا و صمیمیت مرد را به همراه دارد.
محمد خامه یار
کیهان
۲۵/۷/۹۷

یک اربعین عاشقی/۲۰
نشانه های زیادی از جنایت دشمنان بر پیکره عراق وجود دارد که دل ها را به درد می آورد. گروه های تروریستی، حملات هوایی امریکایی ها، گروه های تکفیری داعش، آثار جنایت رژیم بعثی که زندگی مردم را به چالش کشیده و تحت تاثیر خود قرار داده، نتوانسته است بر عزم و اراده محبان اهل بیت (ع) در پذیرایی از زائرین خللی وارد کند. دروازه های ورودی کربلا و خیابان های منتهی به حرم مملو از موکب هایی است که از چند روز پیش خیمه های آن برافراشته شده است و خادمان آن برای خدمت سر از پا نمی شناسند. کنار یکی از همین موکب ها پیرمردی محاسن سفید با صدای بلند و رسا و با چشمانی سرخ و اشک آلود با خوش آمدگویی به زائرین، می گوید: شرافت و کرامت ما در گرو خدمت به شماست. بفرمایین برای استراحت، نماز و ناهار. قدمتون روی چشم... ما را از ثواب خدمتگذاری محروم نکنین.... مثل این صحنه، صحنه های زیادی را دیده ام. آن جا که توی جاده بایر نشین ها چوب به دست داشتند و وسط جاده ایستاده بودند و مانع ادامه مسیر شدند تا پیاده و برای پذیرایی شویم.
اما یادآوری عمق مصیبت میل خوردن و آشامیدن را از انسان می گیرد و برخی همراهان کمتر غذایی را تناول می کنند.
از لا به لای نخل ها که اطراف شهر را در احاطه خود دارند نگاهم به گنبد و بارگاه دو حرم می افتد و ذوق زده و مشتاق یک سلام، با صدایی لرزان از سر محبت و ارادت به او که همه زندگی ام فدای او است، سلام می دهم و می گویم: بابی انت و امی یااباعبدالله...پدر و مادرم فدای تو آقاجان... ازدحام جمعیت چنان زیاد است که مجال و فرصت حرکت را از همه سلب می کند. کربلا به اقیانوسی بزرگ و پر تلاطم انسان ها تبدیل شده است. اقیانوسی که در امواج آن انسان های سیاه و سفید، روستایی و شهری از اجر و قرب یکسانی برخوردارند. همه با هم و در کنار هم هر لحظه خود را به حرم نزدیک می کنند. شهر با نفس زائران جان تازه ای گرفته است. مسافرانش هم حیاتی دوباره یافته اند. کربلا یک صدا فریاد لبیک یا حسین سر می دهد.
محمد خامه یار

یک اربعین عاشقی/۲۳( قسمت آخر)
حب الحسین یجمعنا. این شعار زیبا که از سر درایت و شعور برخاسته، شعاری پر مغر و ارزشی است که همه جا به چشم می خورد و از زبان هر خادم و زائر با بصیرتی شنیده می شود. در سایه این شعار است که جمعیتی را از هر نژاد و گروه و هر قوم و قبیله و از هر ملیتی در این محشر می بینم که دل های آنان یکی و قلب ها نسبت به هم مهربان است و خدمتگزاری به آنان رنگ و روی دیگری به خود می گیرد.
حالا که عظمت و ابهت پیاده روی اربعین دشمن را برای ایجاد تفرقه به تکاپو انداخته است، بسیاری از موکب ها برای حفظ بیشتر وحدت، از مداحی با زبان فارسی، عربی و آذری استفاده می کنند. برخی خادمان هم میکرفون به دست می گیرند و بر وحدت هر چه بیشتر تاکید می کنند. برخی زائران ایرانی اهل ذوق و سلیقه به کودکان عراقی که با دستان کوچکشان در حال پذیرایی هستند، هدیه می دهند. این کار محبت آنان را به زائران دو چندان می کنند. برخی هم کمک های نقدی خود را به صندوق های حشد الشعبی که در طول مسیر قرار گرفته است، واریز می کنند تا جهاد عراقی ها را جهاد و دفاع خود در مقابل داعشی ها بدانند. برخی هم با خادمین موکب ها و نظامیان عراقی که امنیت این حرکت شکوهمند را عهده دارند، عکس یادگاری می گیرند.
عراقی ها که میزبان خوبی برای همه زائران هستند، در سایه خدمت خود از سر تواضع و فروتنی دائم این دو جمله را بر زبان جاری می کنند و خطاب به آنان می گویند: علی راسی. یعنی روی سرم جای دارید و یا می گویند انا خادم. من خادم هستم. و این یعنی خدمت بی منت و از سر عشق و محبت. این خدمت هر چند ارزشمند و کم نظیر است اما تنها در انحصار عراقی ها نیست بلکه توفیق آن به همه عاشقان حسین بن علی (ع) اختصاص یافته است و دلیل آن برخورداری دلدادگان حضرت سیدالشهدا (ع) از مکنت و عزت والا نزد حق تعالی است.
در تمام مرزهای جغرافیایی دو کشور ما و عراق و شهرهای مسیر آمد و شد زائرین، و در کنار موکب های عراقی ها دست های سخاوتمند موکب هایی از دیگر کشورهای اسلامی بر پا شده و افرادی خود را وقف خدمت کرده اند و این امر به یک فرهنگ ناب و بی بدیلی تبدیل شده است. با این حال زائران هم خوب می دانند وقتی در این مسیر گام برمی دارند خطی از نور بر پیشانی آنان حک می شود و تا روز محشر مدال افتخار و درخشش رخسار آنان است. زائران درصددند آن را برای خود حفظ و در رفتار و کردار خود به خوبی از آن مراقبت کنند و این سرمایه بزرگ را به سادگی از دست ندهند.
زائر کوی حسین(ع) می داند در هر گامی که در این مسیر برمی دارد پاداش و ثواب حج و عمره ای مقبول در کارنامه خود ثبت می کند. می داند حق تعالی به او مباهات می کند و قدردان آن خواهد بود. ان شاالله.
محمد خامه یار

🔻سقف حرم با هزاران سطح آینه ای آینه کاری میدرخشد ودیوارها با کاشی های قدیمی تزئین شده اند. بیشتر این کاشیها هشت ضلعی است و آیانی از قران روی آنها نوشته است. اما ظریف ترین آنها بشكل مستطیل است، و طرح محراب دارد با رنگ سفید کرم و رنگهای ظریف دیگر، آنهم نه به طور مسلح بلکه بطور برجسته منقش شده است . عقیده دارند که این کاشیها متعلق به قرن دوازدهم و سیزدهم میلادی است و رنگ آبی آنها نه در اثر نیل و لاجورد، بلکه در اثر رنگ دیگری است که راز تهیه آن گم شده و از بین رفته است.

🔻حرم المبارك از ساعت ۱۰ تا ۱۱ هر صبح بر روی عموم بسته میشود تا آن را جارو و گردگیری کنند و در این موانع است که به اشخاص غیر مسلمان اجازه دخول داده میشود.خوشبختانه در يك مورد من یکی از دوستانم توانستیم یکی از مراسم جالب آن را تماشا کنیم . دو خادم داشتند قسمتی از بقعه را گردگیری میکردند. در آن روزها سنگ مرقد سه نوار فلزی داشت که بالای هم قرار داشتند و روی آنها لامپهائی به شكل شمع کار گذاشته بودند. رئیس خادمان با ریش بلند و ردای سفید و عمامه بزرگ بالا ایستاده بود، لامپها و آباژورها را یکی یکی در می آورد و میبوسید و به دست خادم دیگری که پائین ایستاده بود میداد. خادم پائینی هرلامپی را که میبوسید ، گردگیری میکرد و دوباره میبوسید و بدست خادم بالائی میداد که باز با همان مراسم در جای خود نصب میگشت . وقتی این مراسم ادامه داشت کبوتر بزرگی بدون نگرانی در روی کف سنگ مرمری آن گردش میکرد. (اکنون مرقدامام در محفظه ای از چوب و آلیاژ مس قرار گرفته که روی آن را با 40 کیلوگرم طلا و ۱۷۰ کیلو گرم نقره پوشانده اند که قیمت آن بالغ بر14 مليون ريال و دوسال و نیم وقت صرف ساختن آن شد، و برای اولین بار در ۱۱ فوریه 1960 در انظار مسلمانان گذاشته شد. ظاهرا روی آن لامپ الکتریکی تعبیه شده است)

بخشی از سفرنامه اسکرین به مشهد
@seirdarsafarnameha

[ادامه فرسته بالا ☝️☝️👇👇]
يكى از اماكن متبركه اى كه ايرانيان در سفر حج زيارت مى كردند، همين ساختمان مولد النبى در مکه بود، جایی که حالا کتابخانه مکه المکرمه شده است. يك زائر ايرانى كه در سال 1315 قمرى به زيارت اين خانه توفيق يافته است، مى نويسد: «روز جمعه، چهاردهم، به زيارت حضرت رسول در موضعى كه مشهور به مولد النبى است، رفتيم و آن موضع واقع است در سوق الليل. از در داخل شديم و تخميناً چهارده پله پايين رفتيم. وارد اتاقى شديم كه مسمّى به مسجد است. بعد از آن، به اتاق ديگر رفتيم. در اين اتاق ضريحى است. درِ ضريح را خادم باز كرد. داخل در اين ضريح گودالى واقع است. در وسط آن سنگ سبزى بود كه محل تولد حضرت ختمى مرتبت بود. آن موضع مطهّر را تقبيل نموده و صورت را بر آن ماليده و به خاك پاك و غبار نور آثار آن مكان رفيع البنيان، كه رشك كحل الجواهر است، ديده را منوّر نموده، پس از آن در مسجد آمده هر يك دو ركعت نماز تحيّت بجا آورديم و از آن مكان بيرون آمديم».
در اين جشنها كه به طور معمول با حضور خلفا، امرا و علما برگزار مى شد، شاعران اشعار خويش را مى خواندند و هدايايى از دست بزرگان دريافت مى كردند. در كشور اسلامى ايران هم، برگزارى اين جشن ها امرى مسلم بوده و تا به امروز در مناطق سنى نشين، اين مجالس برقرار و اشعارى در مدح پيامبر (ص) در آنها خوانده مى شود.
برگزاری جشن های ولادت در مکه، سبب شد تا در بسیاری از نقاط جهان اسلام، این جشن ها به مرور برگزار شود. یکی از مهم ترین این مناطق، کردستان بود که امروز در سراسر آن جشن های ولادت با آوازه خوانی و سرود برگزار می شود.
با روى كار آمدن دولت سعودى، تمامى اين جشنها در شهر مكه و مدينه، ملغى شده و برافتاد. در پى تصرف حجاز توسط دولت سعودى دوم در سالهاى 1342 ـ 1343 هجرى قمرى، همزمان با خراب كردن بقاع متبركه در بقيع، اُحُد و قبرستان مَعْلات مكه، محل مولد النبى هم كه در شعب ابى طالب و نزديك حرم الهى بود، تخريب شد.
تنها با اصرار شيخ عباس قطان (م1370) شهردار وقت مكه (در ميان سالهاى 1347ـ 1364 ق) و درخواست مستقيم وى از ملك عبدالعزيز، قرار بر آن شد تا در آنجا كتابخانه اى بنا كنند كه به آن «مكتبة مكّة المكرّمه» نام نهادند و تاكنون برقرار است. قطان، همچنين محل تولد حضرت زهرا (س) يا به عبارتى خانه حضرت خديجه (س) را نيز تبديل به يك مدرسه حفظ قرآن كرد كه بعدها در توسعه اطراف مسجد الحرام از بين رفت.
محل ولادت حضرت رسول، امروز در شعب ابی طالب و در نزدیکی حرم خدا، محفوظ مانده است. در سالهای اخیر، زکی یمانی با حمایت مالی خود، سبب تألیف کتاب در باره این ساختمان شده و اعتبار تاریخی آن را مستند به صدها روایت تاریخی و منبع قدیمی اثبات کرد. با این حال، علمای با اندیشه وهابی، رساله های فراوانی در باره نادرستی این جشن ها و بزرگداشت این روز گرفته اند. عمده دلیل آنها نگاه سلفی آنهاست که چون صحابه و نسل اول از علمای قرن اول این مراسم را برگزار نمی کرده اند، درست نیست ما آن را برگزار کنیم. این در حالی است که هم آنها، در باره بزرگداشت روز ملی در سعودی، اعتراضی ندارند.
به نظر می رسد، این قبیل کارها، جنبه بزرگداشت دارد و شاید بتوان آن را مصداق آیه ای چون «ذکرهم بایام الله» (روزهای خدا را به یاد مردم آر) دانست.
@jafarian1964

🔴 یا حسین، یا حسین
یک قوالی مذهبی از نصرت فتح‌علی خان

از احمد شهریار، شاعر گرانقدر پاکستانی به خاطر این ترجمه سپاسگزارم.

شہیدِ کربلا کی مومنو جب یاد آتی ہے
تڑپ جاتی ہے دنیا خون کے آنسو بہاتی ہے
(ای مومنان! هنگامی که به یاد شهید کربلا می افتد
دنیا مضطرب شده و خون گریه می کند)

شاه است حسین، پادشاه است حسین
دین است حسین، دین‌پناه است حسین
سر داد و نداد دست در دست یزید
حقا که بنای لااله است حسین

سجدے میں سر کٹانے کو آخر کٹا دیا
لیکن خدا کے نام کا ڈنکا بجا دیا
(هرچند اجازه داد سرش در سجده بریده شود
اما نامِ خدا را (در دنیا) عام کرد.)

دین کی گر تلاش ہے سر کو جھکا نماز میں
دل سے خودی کو دور کر، خود کو مٹا نماز میں
آئے گا تجھ کو تب نظر روئے خدا نماز میں
پہلے حسین کی طرح سر کو کٹا نماز میں
(اگر دنبال دین هستی، سرت را در نماز خم کن
خودبینی را از دلت دور کن و خودت را در نماز فنا کن
آن وقت است که در نمازت لقای خدا را خواهی دید
(پس) اول مانند حسین باید سرت در نماز بریده شود.)

کس کی مجال اے حسین، کس کی ہو تجھ سے ہمسری
باپ اگر امام تھے، نانا کے گھر پیمبری
شکل حسین دیکھ کر حق بھی کہے گا حشر میں
اے مرے مصطفی کے لال امت مصطفی بری
(ای حسین! چه کسی جرائت همانندی تو را دارد
اگر پدرت امام بود، خانۀ جدت پیغبری داشت
در روز حشر با دیدن روی حسین خدا خواهد گفت:
ای نورِ دیدۀ مصطفی! (به خاطر تو) امتِ مصطفی آزاد است.)

سلامی کربلا میں کیا قیامت کی گھڑی ہوگی
چھری شبیر کی گردن پہ جس دم چل رہی ہوگی
(ای سلامی! در کربلا چه محشری برپا بوده باشد
هنگامی که بر گردن حسین خنجر کشیده می شد)

کلیجا تھام کر پیرِ فلک بھی رہ گیا ہوگا
کلیجے پر علی اکبر کے برچھی جب لگی ہوگی
(شاید پیرِ فلک نیز دستش را بر جگر گذاشته باشد
زمانی که دشنه بر جگر علی اکبر خورده باشد)

مجھے جانے دو پانی بھر کے یہ عباس کہتے تھے
کئی دن کی پیاسی ہے سکینہ رو رہی ہوگی
(هنگام پر کردن (مشک) آب، عباس می‌گفت: «بگذار برویم»
سکینه چند روز است که تشنه است، شاید دارد گریه می کند)

لٹی ہے جیسے دنیا کربلا میں ابن حیدر کی
کسی مظلوم کی دنیا نہ دنیا میں لٹی ہوگی
(آن گونه که دنیای ابن حیدر در کربلا به غارت رفت
دنیای هیچ مظلومی در این دنیا به آن صورت برباد نشده است)

(در اینجا قدری راگ‌خوانی دارد. دقیقۀ ۹)

محمد کے نواسے نے جو کی تیغوں کے سائے میں
بشر تو کیا فرشتوں سے نہ ایسی بندگی ہوگی
(آن گونه بندگی‌ای که نوۀ محمد در زیر تیغ انجام داد
بشر که بماند، فرشته ها از عهدۀ آن برنخواهند آمد)

ہمارے خون کے بدلے میں امت بخش دے یارب
خدا سے حشر میں یہ التجا شبیر کی ہوگی
(خدایا! به حق خون ما، این امت را ببخش!
در روز جزا، حسین از خدا این التجا را خواهد کرد)
@mkazemkazemi

بسم الله الرحمن الرحیم

۲۰ نکته دوستانه در باره اربعین :

۱.در این چند روزی که عراق هستید، بین آنچه موکب‌های کوچک عراقی تقدیم شما می‌کنند با آنچه در موکب‌های پر زرق و برق ایرانی‌ها توزیع می‌شود، فرقی قائل نشوید.
متاسفانه حضور پر رنگ برخی موکبهای ایرانی آنهم با آن همه زرق وبرق در پذیرایی از زائران، حس میزبانی عراقی ها را به چالش کشیده است.
سعی کنید در موکب های عراقی هم تا جایی که مقدور است سکنی داشته باشید.
آنها باید ببیننداینجا ایرانی و عراقی نداریم و همه یک امت واحده هستیم.

۲.در این چند روزی که عراق هستید، اگر در جایی غذای ایرانی توزیع می‌شود،فریاد نزنید غذای ایرانی!!
با این کار عراقی‌ها احساس می‌کنند که برای آنها نیست!

چراکه هیچ موکب عراقی هیچ‌ وقت فریاد نمی‌زند غذای عراقی!!

۳.در این چندروزی که عراق هستید، کمک کنید هزینه‌های دولت عراق برای جمع آوری زباله ها و بهداشت مسیرها بیش از پیش نشود.

۴.در این چند روزی که عراق هستید، به اعتقادات مذهبی و عربی عراقی‌ها کاری نداشته باشید. اصلا" روی ایرانی و عراقی بودن صحبت نشود.

۵.در این چند روزی که عراق هستید، غذایی نگیرید که نمی‌خورید. عراقی‌ها خیلی خیلی ناراحت می‌شوند!

اگر هم گرفتید و بدتان آمد، به روی خودتان نیاورید و از طرف تشکر کنید.

همان جا جلوی عراقیها ظرف غذا را دور نیندازید.

۶.در این چند روزی که عراق هستید، مراقب وسایل عمومی و مردمی عراقی‌ها باشید. خودروها، سرویس‌های بهداشتی، محل اسکان و....

۷.در این چند روزی که عراق هستید، بدانید که عراقی‌ها موظف به خدمت رایگان به شما نیستند!
پس هرجا هزینه‌ای داشت پرداخت کنید.
مثلا" کرایه ماشین!

۸.در این چند روزی که عراق هستید، اگر در منزلی اسکان یافتید، خیال نکنید که میزبان تا هر وقت که شما بخواهید، تمایل دارد و می‌تواند از شما پذیرایی کند!

۹.در این چند روزی که عراق هستید،یادتان نرود که عراق کشوری جنگ زده (حمله آمریکا، داعش و ...) و به شدت پرخرج است. خرج اضافی برای این کشور درست نکنید.

۱۰.در صورت امکان چند هدیه کوچک از ایران خریداری کرده؛
در مسیر به نام ایران به کودکان عراقی هدیه دهید.

۱۱.با خادمان موکب ها از هر ملیتی خوشرو باشید، قدردانی کنید و عکس یادگاری بگیرید.

۱۲.بعضا" برخی خانمهای ایرانی داخل موکب ها آرایش می کنند. لطفا" توجه داشته باشیدکه زنان عراقی هرگونه آرایش کردن زنان، علی الخصوص در ایام عزای اهل بیت(علیهمالسّلام) را به شدت بد و قبیح می دانند.

۱۳.در کنار استفاده از تصاویر و نشانه هایی که با خود حمل میکنید (مانند تصویر رهبر انقلاب یا سردار سلیمانی) حتماً از تصاویر مراجع عظام تقلید در عراق ( آیات : سیستانی ، حکیم ، صدر) و یافرماندهان الحشد الشعبی (هادی العامری، ابومهدی مهندس و ... ) هم استفاده کنید.

۱۴.محور غربی، عبری، عربی شدیداً در حال تبلیغ در میان مردم عراق هستند که ایران کشور شما را تسخیر کرده است. حتما" با همان عربی دست و پا شکسته به عراقی ها بگویید که دفاع از حریم اهل بیت (علیهم السّلام) و مردم عراق را وظیفه دینی ایرانی ها می دانید و از دوستی و صمیمیت دو ملت و از اینکه به نیابت شان به زیارت امام رضا (علیه السّلام) خواهید رفت به آنها بگویید.

۱۵.به هیچ وجه به تصاویر، بنرها و موکب های بیت شیرازی واکنش نشان ندهید.

۱۶.در مسیر پیاده روی، برخی فرقه های انحرافی مانند کلبی ها، یمانی ها، صرخی ها و ... حضور دارند. وقتتان را با بحث بیهوده با آنها به هدر ندهید و در موکب هایشان نیز اقامت نکنید.

۱۷.تقریبا" همه شما عزیزان ابزار تصویر برداری مناسب در اختیار دارید (حداقل دوربین گوشیهایتان). اتفاقات و صحنه های ناب این سفر بی نظیر را ثبت و ضبط کرده و با هشتک های انگلیسی در شبکه های اجتماعی جهانی (مانند گوگل پلاس،فیس بوک، توییتر،اینستاگرام و ...) به اشتراک بگذارید.

۱۸.هر سال به تعداد خبرنگاران غیر مسلمان کنگره عظیم اربعین افزوده می شود. شما عزیزان نمایندگان فرهنگ غنی ایرانی- اسلامی ما هستید. به گونه ای رفتار کنید و سخن بگویید که ایرانیان، به عنوان نمونه استاندارد و قابل یک شیعه به جهانیان معرفی شوند.

۱۹.امسال شیطان و ایادی او تمام حربه های خود را به کار گرفته اند تا راهیان این سفر را کم و کمتر کرده و دلهای ایشان و شما را نسبت به هم پر از کینه کنند.
در این راه فقط به ندای «هل من ناصر» ارباب بیکفن دل بسپارید و گوشتان را بر اصوات تفرقه افکنانه سپاهیان ابلیس ببندید.
در حدّ توان خویش ، کمکهای مادّی و معنوی خود را نثار برادران و خواهرانی کنید که در عزمشان نسبت به این سفر موانعی وجود دارد.

۲۰.فراموش نکنید شاید یکی از همین هزاران عزیزی که از کنارشان عبور می کنید مولا و صاحبمان حضرت ولی عصر ارواحنا فداه باشند.

احترام زائران حضرت امام حسین (علیه السّلام) و این مسیر مقدّس را حفظ کنید.

" نحن لا ننسى الحسين "

مَن أنت ياحسين ، ماذا فعلت بنا ياحسين
مَن أنت حين نسينا فيك كلّ شيء
مَن أنت حين وجدنا فيك كلّ شيء

أيّ حبٍّ هذا الذي ذوّبَنا فيك
أيّ عشقٍ هذا الذي تيّمَنا فيك
أيّ هيامٍ هذا الذي هيّمَنا فيك
أيّ وَلَهٍ هذا الذي جنّنَنا فيك

أواجبٌ حقّاً أن نطوي المسافات ونأتيك من كلّ فجٍّ عميق لنشهد منافعنا ونطوف حواليك
أواجبٌ حقّاً أن نضع الأرواح على الأكفّ فنأتي زحفاً إليك
أواجبٌ حقّاً أن نسغب ونضمأ ونسهد ونرهق كي نقف بين يديك
أواجبٌ حقّاً أن نبذل ونجود كي يدوم الحضور بين حرميك

نعم ، إنّه واجب الحبّ ليس إلّا
عرفاناً بجميلك ماحيينا ليس إلّا
أحببناك إماماً معصوماً سبطاً مصلحاً شهيداً بكتك الأرض والسماوات العلا
أحببناك حيث أرخصتَ النفس كي نحيا ونبقى
حيث علّمتنا العيشَ أحراراً ونُصلِح للآخرةِ دربا

فيا كلّ العالم من أحرار ومراقبين وناقدين وباحثين ومعرفيّين ويا كلّ المنصفين والشرفاء !
تعالوا ولو لمرّة واحدة ، حلّوا ضيوفاً علينا في أرض الحسين بكربلاء
لتعرفوا مركز العالم ومحور الدنيا ونقطة الارتكاز والرابط بين الأرض والسماء

هاهنا مجمر العشق ومحرار الوِلى
هاهنا ميزان الإيمان وملاك التُّقى
هاهنا تسقط الأقنعة وتنكشف الحقائق العظمى
هاهنا البداية والإدامة والنهاية والغاية المبغى
هاهنا محطّ رحال القاصدين والتائهين والأنفس الحيرى

فيا كلّ العالم ! اعلموا أنّنا موجودون حاضرون بضمائرنا المفعمة بحبّ الخير والأمن والسلام والمبادىء الشمّى
اعلموا أنّنا إلى الحقيقة الكبرى والقيم العليا نجدّ ونسعى

شكراً لك ياربّ
شكراً لك أن وُلدنا من أبوين يحبّان الحسين
شكراً لك أن بقينا نهوى الأئمّة المعصومين المنتجبين ، وسنظلّ بلطفك على نهجهم سائرين

شكراً لك ياحسين
شكراً لك أن علّمتنا الإيثار والاُلفة ومعنى الحياة
شكراً لك أن علّمتنا نهج الهداية والإيمان وسبل النجاة

شكراً لكم عشّاق الحسين
شكراً لكم أن سجّلتم ملحمة الجود والشهامة برائع الصفات
فلاغرو أنّها من الباقيات الصالحات

شكراً لكم ياأهلي ياأهل العراق بأحاسيس تألق كالنخيل الباسقات
شكراً لكم أن حفرتم على القلوب والعقول أسمى لوحات الكرم والوفاء بالخصال السامقات
أن ضاعفتم بنا الشوق كي نجدّد عهد الحبّ والولاء لأبي الأحرار وسيّد الشهداء وقتيل العبرات.

هيهات هيهات أن ننسى ريحانة بضعة المصطفى محمّد سيّد الخلق والورى .
السلام عليك سيّدي أبا عبدالله ورحمة من ربّ الأرضين والسماوات العُلى .

توصیه وخواهشی از همه عزیزان زائر :
هرکدام از زائرانی که دغدغه رفع غربت امام زمان علیه السلام ودعای بر فرج ایشان را دارند می توانند به سادگی یک اقدام مهم را در حرم حسینی انجام دهند:
بعد از کفشداری ۴-۳ جوان ایرانی را پیدا کرده وبه آنها بفرمایید آیا مایلید چند نکته خوب به شما عرض کنم که انشاءالله دعاهایتان بیشتر مستجاب شود ؟ (معمولا جواب مثبت است).
سپس این موارد را به اختصار توضیح می دهیم:
۱-اذن دخول و این که امام علیه السلام زنده وحاجات ما را میدانند جواب سلام ما را می دهند(ابراهیم مجاب)
۲-خواندن زیارت وارث، در دفعات بعد اگر نیت زیارت وارث کرده واز موکبشان راه افتاده هر قدمی تاحرم صد هزار حسنه ثبت و صدهزار گناه پاک می شود
۳- ورود به هر بزرگی را با یک هدیه همراه می کنند که او نیز هدایای بیشتری به میهمانان خواهد داد و برای امام حسین علیه السلام چه هدیه ای بهتر از دعای فرج برای منتقم خونشان...
لذا دستها را به سوی آسمان گرفته دسته جمعی اللهم عجل لولیک الفرج را گفته بعد از آن به زیر قبه انتهای دست چپ کنار ضریح که خلوت تر است رفته، آن قدر ادامه می دهیم تا کل جماعت حاضر آن را تکرار کنند.
۴-نماز ی که ثوابش۲۵ حج مقبوله باپیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم است را به آنان آموزش می دهیم.
۵- کنار قتلگاه فقراتی از زیارت ناحیه از کتاب" نبراس الزائر في زياره الحائر " را خوانده و سپس برای فرج حضرت دعا می کنیم.
۶- از آنان خواهش می کنیم که هر روز با همکاروانی هایشان این مسیر را تکرار کنند تا حضرت امام عصر علیه السلام و ملائکه نیز برایشان به صد هزار برابر دعا بفرمایند.
۷-لطفا دوستان تجربیات مثبت یا منفی شان را از طریق آیدی @salmanfarsi_255
به اشتراک گذارند.
@kind_father

" من أنت ياحسين ؟ "
مَن أنت ياحسين ، ماذا فعلت بنا ياحسين
مَن أنت حين نسينا فيك كلّ شيء
مَن أنت حين وجدنا فيك كلّ شيء
أيّ حبٍّ هذا الذي ذوّبَنا فيك
أيّ عشقٍ هذا الذي تيّمَنا فيك
أيّ هيامٍ هذا الذي هيّمَنا فيك
أيّ وَلَهٍ هذا الذي جنّنَنا فيك
أواجبٌ حقّاً أن نطوي المسافات ونطوف حواليك
أواجبٌ حقّاً أن نضع الأرواح على الأكفّ فنأتي زحفاً إليك
أواجبٌ حقّاً أن نسغب ونضمأ ونسهد ونرهق كي نقف بين يديك
أواجبٌ حقّاً أن نبذل ونجود كي يدوم الحضور بين حرميك
إنّه واجب الحبّ ليس إلّا
عرفاناً بجميلك ماحيينا ليس إلّا
أحببناك إماماً سبطاً مصلحاً فاخرت بك الأرض والسماوات العلا
أحببناك حيث أرخصتَ النفس كي نحيا ونبقى
حيث علّمتنا العيشَ أحراراً ونُصلِح للآخرةِ دربا
فيا كلّ العالم من أحرار ومراقبين وناقدين وباحثين ومعرفيّين ويا كلّ المنصفين والشرفاء !
تعالوا ولو لمرّة واحدة ، حلّوا ضيوفاً في أرض الحسين بكربلاء
لتعرفوا مركز العالم ومحور الدنيا ونقطة الارتكاز والرابط بين الأرض والسماء
هاهنا مجمر العشق ومحرار الوِلى
هاهنا ميزان الإيمان وملاك التُّقى
هاهنا تسقط الأقنعة وتنكشف الحقائق العظمى
هاهنا البداية والنهاية والغاية المبغى
هاهنا محطّ رحال القاصدين والتائهين والأنفس الحيرى
فيا كلّ العالم ! اعلموا أنّنا موجودون حاضرون بضمائرنا المفعمة بحبّ الخير والأمن والسلام والمبادىء الشمّى
اعلموا أنّنا إلى الحقيقة الكبرى والقيم العليا نجدّ ونسعى
شكراً لك ياربّ
شكراً لك أن وُلدنا من أبوين يحبّان الحسين
شكراً لك أن بقينا نهوى الأئمّة المعصومين المنتجبين ، وسنظلّ بلطفك على نهجهم سائرين
شكراً لك ياحسين
شكراً لك أن علّمتنا الإيثار والاُلفة ومعنى الحياة
شكراً لك أن علّمتنا نهج الهداية والإيمان وسبل النجاة
شكراً لكم عشّاق الحسين
شكراً لكم وأنتم تسطّرون ملحمة الجود والشهامة برائع الصفات
فلاغرو أنّها من الباقيات الصالحات
شكراً لكم أهلي ياأهل السخاء وأنتم تألقون كالنخيل الباسقات
شكراً لكم أن حفرتم على القلوب والعقول أسمى لوحات الكرم والوفى ..
أن ضاعفتم بنا الشوق كي نجدّد عهد الحبّ والولى

✅ مستند زیارت اربعین _ تولید آستان قدس علوی ⬆️
@imamalifarsi

در این کلیپ:
✅مصاحبه با کلی فروشان مواد غذایی شهر نجف وارائه تخفیف ویژه به موکبها

✅مصاحبه با برخی از خادمان موکبها که شامل مجموعه ای از پزشکان و اساتید دانشگاه وحوزه علمیه بودند.

✅مصاحبه با زائران خارجی از کشورهایی چون ایران و آذربایجان وترکیه و لبنان و مراکش و نیجریه وانگلیس...

✅مصاحبه با خادمان موکبهای خارجی

✅بازدید کوتاه از موکب ویژه کودکان که شامل غرفه نقاشی بود.

◀️ گوینده در بخشی از این کلیپ گفت: اگر برای هر موکب 20 خادم فرض کنیم یعنی بیش از نیم ملیون خادم در جاده نجف به کربلا مشغول خدمت رسانی به زائران سید الشهدا هستند.

◀️ در دقایق پایانی کلیپ یک خادم وزائر لبنانی گفت:
امام حسین همه ملتها را یکپارچه می کند. در اینجا همگی ملتی واحد در یک کشور و همدل وهمزبان هستند.
@imamalifarsi
✅

دوربين مخفى ديدنى در موكبهاى مسير كربلا
يک زائر به سراغ خادمان موکبها می رود واز آنها اجازه می گیرد که در موکبشان نماز بخواند وبا آنان می گوید مشکلی که هست من از اهل تسنن هستم! @imamalifarsi

🎥 دوربين مخفى ديدنى در موكبها

يک زائر به سراغ خادمان موکبها می رود واز آنها اجازه می گیرد که در موکبشان نماز بخواند وبا آنان می گوید مشکلی که هست من از اهل تسنن هستم!
@maukeb

" من أنت ياحسين ؟ "
مَن أنت ياحسين ، ماذا فعلت بنا ياحسين
مَن أنت حين نسينا فيك كلّ شيء
مَن أنت حين وجدنا فيك كلّ شيء
أيّ حبٍّ هذا الذي ذوّبَنا فيك
أيّ عشقٍ هذا الذي تيّمَنا فيك
أيّ هيامٍ هذا الذي هيّمَنا فيك
أيّ وَلَهٍ هذا الذي جنّنَنا فيك
أواجبٌ حقّاً أن نطوي المسافات ونطوف حواليك
أواجبٌ حقّاً أن نضع الأرواح على الأكفّ فنأتي زحفاً إليك
أواجبٌ حقّاً أن نسغب ونضمأ ونسهد ونرهق كي نقف بين يديك
أواجبٌ حقّاً أن نبذل ونجود كي يدوم الحضور بين حرميك
إنّه واجب الحبّ ليس إلّا
عرفاناً بجميلك ماحيينا ليس إلّا
أحببناك إماماً سبطاً مصلحاً فاخرت بك الأرض والسماوات العلا
أحببناك حيث أرخصتَ النفس كي نحيا ونبقى
حيث علّمتنا العيشَ أحراراً ونُصلِح للآخرةِ دربا
فيا كلّ العالم من أحرار ومراقبين وناقدين وباحثين ومعرفيّين ويا كلّ المنصفين والشرفاء !
تعالوا ولو لمرّة واحدة ، حلّوا ضيوفاً في أرض الحسين بكربلاء
لتعرفوا مركز العالم ومحور الدنيا ونقطة الارتكاز والرابط بين الأرض والسماء
هاهنا مجمر العشق ومحرار الوِلى
هاهنا ميزان الإيمان وملاك التُّقى
هاهنا تسقط الأقنعة وتنكشف الحقائق العظمى
هاهنا البداية والنهاية والغاية المبغى
هاهنا محطّ رحال القاصدين والتائهين والأنفس الحيرى
فيا كلّ العالم ! اعلموا أنّنا موجودون حاضرون بضمائرنا المفعمة بحبّ الخير والأمن والسلام والمبادىء الشمّى
اعلموا أنّنا إلى الحقيقة الكبرى والقيم العليا نجدّ ونسعى
شكراً لك ياربّ
شكراً لك أن وُلدنا من أبوين يحبّان الحسين
شكراً لك أن بقينا نهوى الأئمّة المعصومين المنتجبين ، وسنظلّ بلطفك على نهجهم سائرين
شكراً لك ياحسين
شكراً لك أن علّمتنا الإيثار والاُلفة ومعنى الحياة
شكراً لك أن علّمتنا نهج الهداية والإيمان وسبل النجاة
شكراً لكم عشّاق الحسين
شكراً لكم وأنتم تسطّرون ملحمة الجود والشهامة برائع الصفات
فلاغرو أنّها من الباقيات الصالحات
شكراً لكم أهلي ياأهل السخاء وأنتم تألقون كالنخيل الباسقات
شكراً لكم أن حفرتم على القلوب والعقول أسمى لوحات الكرم والوفى ..
أن ضاعفتم بنا الشوق كي نجدّد عهد الحبّ والولى

🔻سقف حرم با هزاران سطح آینه ای آینه کاری میدرخشد ودیوارها با کاشی های قدیمی تزئین شده اند. بیشتر این کاشیها هشت ضلعی است و آیانی از قران روی آنها نوشته است. اما ظریف ترین آنها بشكل مستطیل است، و طرح محراب دارد با رنگ سفید کرم و رنگهای ظریف دیگر، آنهم نه به طور مسلح بلکه بطور برجسته منقش شده است . عقیده دارند که این کاشیها متعلق به قرن دوازدهم و سیزدهم میلادی است و رنگ آبی آنها نه در اثر نیل و لاجورد، بلکه در اثر رنگ دیگری است که راز تهیه آن گم شده و از بین رفته است.

🔻حرم المبارك از ساعت ۱۰ تا ۱۱ هر صبح بر روی عموم بسته میشود تا آن را جارو و گردگیری کنند و در این موانع است که به اشخاص غیر مسلمان اجازه دخول داده میشود.خوشبختانه در يك مورد من یکی از دوستانم توانستیم یکی از مراسم جالب آن را تماشا کنیم . دو خادم داشتند قسمتی از بقعه را گردگیری میکردند. در آن روزها سنگ مرقد سه نوار فلزی داشت که بالای هم قرار داشتند و روی آنها لامپهائی به شكل شمع کار گذاشته بودند. رئیس خادمان با ریش بلند و ردای سفید و عمامه بزرگ بالا ایستاده بود، لامپها و آباژورها را یکی یکی در می آورد و میبوسید و به دست خادم دیگری که پائین ایستاده بود میداد. خادم پائینی هرلامپی را که میبوسید ، گردگیری میکرد و دوباره میبوسید و بدست خادم بالائی میداد که باز با همان مراسم در جای خود نصب میگشت . وقتی این مراسم ادامه داشت کبوتر بزرگی بدون نگرانی در روی کف سنگ مرمری آن گردش میکرد. (اکنون مرقدامام در محفظه ای از چوب و آلیاژ مس قرار گرفته که روی آن را با 40 کیلوگرم طلا و ۱۷۰ کیلو گرم نقره پوشانده اند که قیمت آن بالغ بر14 مليون ريال و دوسال و نیم وقت صرف ساختن آن شد، و برای اولین بار در ۱۱ فوریه 1960 در انظار مسلمانان گذاشته شد. ظاهرا روی آن لامپ الکتریکی تعبیه شده است)

بخشی از سفرنامه اسکرین به مشهد
@seirdarsafarnameha