مكتبة المجلسي ودارالتراث

رادیو در ایران از چهارم اردی بهشت 1319 آغاز به کار کرد. در این مطلب ، به پیشینه رادیو در ایران و اهداف آن می پردازیم.

رادیو تهران
پیشینه استفاده از رادیو در ایران، به حدود هفتاد سال می رسد. سازمان پرورش افکار، وابسته به وزارت پست و تلگراف و تلفن آن زمان، در بهمن ماه سال 1317 ساخت دو دستگاه فرستنده موج کوتاه را به شرکتی خارجی سفارش داد. همچنین مقرر شد برای شهرهایی که برق دارند، دستگاه گیرنده و بلندگو خریداری شود تا برای استفاده عموم از برنامه های رادیو، این وسیله در میدان اصلی شهر نصب گردد.

ساعت ده بامدادِ چهارم اردی بهشت 1319، رادیو در ایران، فعالیت رسمی خود را با نام «رادیو تهران» آغاز کرد. رادیو با نطق نخست وزیر وقت ایران افتتاح شد و در آن زمان از ساعت 18 تا 23 برنامه داشت. برنامه ها، بیشتر به پخش اخبار، موسیقی، گفتارهایی درباره مسائل بهداشتی، ورزشی، فرهنگی و خانه داری اختصاص داشت. جالب آنکه در آن زمان، اخبار به شش زبان عربی، روسی، ترکی، انگلیسی، فرانسه و آلمانی پخش می شد.

در حوزه مطالعات فلسفه اسلامی به ويژه آنچه در حوزه مطالعات فلسفه ملا صدرا و حکمت متعاليه منتشر شده نوشته ها و مقالات و کتاب هایی که در ده سال اخير به زبان فارسی نوشته شده از دقيقترين و مفيدترین تحقيقات و نوشته هاست و هيچ محققی در اين حوزه از آنها بی نياز نيست. هر محققی که در حوزه فلسفه اسلامی کار می کند به نظر من بايد به اين تحقيقات توجه لازم مبذول دارد

الفبای فلسفه
نایجل واربرتون


این کتاب که در شمار پرفروش ترین کتاب های فلسفه قرار گرفته است و از بهترین منابع برای آموزش اولیه و عمیق فلسفه می باشد ، خواننده را با ظرافت و قدم به قدم ، با وادی فلسفه آشنا می سازد.
نایجل واربرتون ، که از اساتید برجسته فلسفه در دانشگاه آکسفورد است ، در هر فصل به یکی از حوزه های مهم فلسفه می پردازد ،و از محاسن بزرگش پدید آوردن فرهنگ نقد و تفکر نقّاد در ذهن خواننده است،چرا که هر مکتبی را معرفی می کند پس از آن به نقد و موشکافی آن می پردازد.و آرا و مضامین اساسی در آن حوزه را شرح و بررسی می کند:
آیا می توانید وجود خداوند را به اثبات برسانید؟
چگونه در گستره ی اخلاق ، درست را از نادرست تشخیص می دهیم؟
آیا باید گاهی از قانون سرپیچی کنیم!؟
آیا جهان واقعا به همان صورتی است که تصور می کنید؟
آیا می دانید که راه و رسم علم چگونه است؟ فلسفه علم چیست؟
آیا ذهن یا روح شما از بدنتان جداست؟
آیا می توانید هنر را تعریف کنید ؟ زیبایی را چطور؟
⬇️⬇️

⚡️علت موافقت رهبری با تدریس فلسفه در حوزه

✔️آیت الله یزدی🔻

🔹بنده از مقام معظم رهبری شنیدم که فرمودند به آن مرجعی که با تدریس فلسفه مخالف بود گفتم همیشه در حوزه های علمیه فلسفه مخالف و موافق داشته ، اگر امروز من طرفدار تدریس فلسفه هستم، نه به عنوان مخالف و موافقی که در حوزه هستند، می بینم که امروز اجانب و دشمنان، فلسفه غرب را با فلسفه اسلام مخلوط می کنند و به خورد طلبه های ما می د هند و اسمش را فلسفه اسلام می گذارند. اگر فلسفه اسلامی نباشد، آن فلسفه غربی - اسلامی را به خورد طلبه های ما می دهند و الان مخالفت و موافقت ماهیت عوض شده است🔺

@namehayehawzavi

⚡️نود و پنج درصد طلاب از بودجه های دولتی بهره ندارند اما ملامت پنج درصد را تحمل می کنند

✔️محمدرضا نائینی در کانال تلگرامی خود نوشت🔻

🔹از همان چند سال قبل که گرفتن بودجه برای حوزه ها شروع شد گروهی از بزرگان با این تخصیص بودجه مخالفت کردند. دلیلشان این بود: "حوزه ی وابسته به بودجه ی دولتی دیگر زبان گویای اسلام نخواهد بود و اگر زمانی به هر دلیلی این بودجه قطع شود نخواهد توانست به حیات خود ادامه دهد؛ نیز چنین بودجه هائی موجب بد نامی روحانیت خواهد شد؛ زیرا این گمان را تقویت می کند که ما حکومتی به پا کرده ایم تا از آن ارتزاق کنیم. و لذا گرفتن بودجه ی دولتی تحت هر عنوانی موجب از دست رفتن اعتبار روحانیت در پیش مردم خواهد بود".

🔹موافقان نیز رشد و توسعه ی دین داری در جامعه را مرهون توسعه ی حوزه می دانستند و می گفتند: "توسعه ی حوزه ها بدون استفاده از امکانات دولتی میسر نیست. و این از وظائف دولت اسلامی است که به حوزه کمک کند". برادران ما در گروه دوم توانستند نظریه ی خود را عملیاتی کنند. و قضیه را مطابق نظر مبارک خودشان پیش بردند.

🔹اکنون هر ساله در فصل بودجه با هجمه ای از پرسش ها مواجهیم؛ و در آخرین واکنش، سخنگوی محترم حوزه، طرح مسأله را به تلويزيون بى بى سى نسبت دادند. در کلامی ديگر، یکی از این برادران فرموده اند: "دولت، تنها برای بازسازی ساختمان های حوزوی به حوزه های علمیه بودجه می دهد".

🔹من از این برادر محترم چند پرسش دارم:
حقوق ماهانه ی چند هزار کارمند حوزه های خواهران و برادران در سراسر کشور (که اکثریت آنان طلبه اند) از کجا تأمين مى شود؟
حقوق ماهانه ى اساتید مدارس تحت برنامه در قم و مدرسان گرامی جامعة المصطفى و تمامی بودجه ی برخى از مؤسسات داخل حوزه از چه منبعی تأمين مى گردد؟
مخارج ساخت مدارسی که در ده سال گذشته در کشور ساخته شده اند از کجاست؟
بودجه ی مراکز استانی حوزه را کدام یک از خیرین تأمين مى نمايند؟

🔹ما به هيچ عنوان نباید به سرمایه ی "راست گوئی" خودمان که عالمان دینی قرن ها آن را حفظ فرموده اند چوب حراج بزنیم. به نظرم بهترین کار در شرائط حاضر، شفاف سازی صادقانه ی بودجه است.

🔹باید به مردم توضیح داده شود که نود و پنج در صد طلاب از حقوق تأمين شده توسط بودجه هاى دولتى هیچ بهره ای ندارند. این عادلانه نیست که اکثریت طلاب عزیز ما از حقوق دولتی بی بهره باشند و ملامت دیگران را هم تحمل کنند.

🔹دومین پیشنهادم این است که مدیریت محترم حوزه با تشکیل کارگروهی از نخبگان حوزوی به بررسی کارشناسانه ی موضوع، اقدام فرمایند و اگر به ادامه ی این مسیر اطمینان دارند لا اقل اذهان منتقدان درون حوزه را در حد امکان قانع بفرمایند.

@mr_naeinii1
@namehayehawzavi

🔷 کنایه استاد مهدی نصیری به مطالب یکی از سخنرانان در پیش همایش تصوف، شاخصه ها و نقد ها 👇🏻

❇ پیش نشست همایش ملی تصوف امروز با استقبال علاقه مندان و سخنرانی آقایان یثربی، سبحانی و خسروپناه برگزار شد.

🔸نکات قابل استفاده و مفیدی در سخنرانی ها مطرح شد اما به نظر من مهمترین دستاورد این نشست، اعلام حمایت تمام قد جناب خسروپناه از تصوف و صوفیه و همسان دانستن آن با عرفان مصطلح و حکمت متعالیه بود؛ چیزی که معمولا اهل فلسفه و عرفان حوزه از اعتراف به آن تحاشی دارند و تنها در محافل خصوصی به آن تفوه می کنند.

🔸از آقای خسروپناه کتابی با عنوان جستاری در عرفان نظری و عملی نیز در همایش توزیع شد که کاملا همسانی مبادی و مبانی عرفان مصطلح با تصوف و دفاع نویسنده از این نحله تاریخی و معرفتی در آن نشان داده شده است. البته آقای خسروپناه از آسیبهای تصوف و عرفان نیز در نشست سخن گفتند که تاکیدی بر تایید اصل این مشرب بود.

🔸پس از پایان جلسه، پیشنهادی به ذهنم رسید و امروز در باره آن هر چه بیشتر تامل کردم طرح آن را مفیدتر یافتم و آن این که رسما خانقاهی در حوزه علمیه قم تاسیس شود و عرفان و تصوف، ظهور و بروز اجتماعی و معرفتی بیشتری در حوزه پیدا کند. تاسیس این خانقاه در قم می تواند منشا یک اتفاق مهم در حوزه های علمیه باشد.

🔸می ماند یک مطلب که چرا خانقاهی که در گذشته در خیایان ارم بود، تعطیل و تخریب و مصادره شد؟ آیا به خاطر این که مبانی صوفیه در تعارض با مبانی مذهب اهل بیت و تشیع بود؟(که به نظر حقیر چنین است) اگر چنین بوده که امروز جناب خسروپناه به عنوان یک چهره شناخنه شده حوزوی و نزدیک با بزرگان فلسفی و عرفانی حوزه، این حرف را رد کرد و اما اگر صرفا به خاطر اموری چون شارب و سبیل و یا رقص و سماع (که البته چند سال پیش استاد دینانی از رقص و سماع صوفیانه در برنامه سیما دفاع کرد) ویا احیانا به خاطر مشکلات سیاسی بوده، با تاسیس رسمی یک خانقاه در حوزه و سپردن مسئولیت آن به چهره شناخته شده ای از اهالی فلسفه و عرفان حوزه این مشکلات پیش نخواهد آمد.

🔸در هر صورت هر چه بیشتر تامل می کنم فواید فراوانی را برای طرح این پیشنهاد می یابم تا نظر دوستان منتقد و مخالف فلسفه و عرفان و تصوف و نیز موافقان چه باشد؟