مكتبة المجلسي ودارالتراث

? کتاب بازی و کتابداری ایرج افشار

ایرج افشار یک تنه هم کتاب باز بود و هم ناجی نسخه های خطی. علاوه بر این او یک کتابدار بود و خود را بارها کتابدار خواند. همچنین مدیری بود در ادوار پیشین که تاکنون جز یکی دو نفر که با او قابل قیاسند کسی به گردش نرسیده و نخواهد رسید. هر روزش به از دیروزش بود و از سپری شدن عمر به بطالت رنج می بُرد. این را از دفترهای یادداشت روزانه اش که برخی مجلداتش در دفتر موقوفات دکتر محمود افشار (پدر دانشمندش) گویا موجود است می توان دریافت، و نیز از توبیخهایی که برخی ناشران بی خیالِ آثارش را می کرد. در یک آن، کارهای متعددی را سرپرستی می نمود. ارتباطاتش با بزرگان ایران شناسی در سراسر جهان فوق تصور است. پس از علامه قزوینی که اعتباری در میان ایران شناسان داشت و نیز پس از سید حسن تقی زاده و مجتبی مینوی که جهان به دانششان ایمان داشت، او بزرگترین ایران شناس عصر ماست که «دنیای ایران شناسی» ایران را به نام او می شناسند.

امروز هجده اسفند هفتمین سالروز درگذشت ایرج افشار است.

منبع: بشری، جواد، «ایرج افشار و نسخه خطی»، در: گزارش میراث، ش44، صص65-66
@Ketabpazhohi

احسان یارشاطر درگذشت

خانم دکتر حورا یاوری به من گفت که این اواخر مدتی پای دکتر یارشاطر درد می‌کرد. بایست استراحت می‌کرد. اما هر روز به سر کارش می آمد و انگار نه انگار که...
گفتیم: آقای دکتر! پای شما دردناک است و شما باید استراحت کنید. استاد خندید و گفت: چه کارش دارید؟ پای دردناکم کارش را می کند و من هم باید کار خودم را بکنم. شما هم بروید کار خودتان را بکنید.


دکتر احسان یارشاطر ؛ نادره‌مردی که یک عمر کار خودش را کرد و به ایران و فرهنگ ایران و ایران‌شناسی خدمت کرد، کسی که در کنار ایرج افشار معتبرترین ایرانی در مجامع ایران‌شناسی بود؛ یکی از خداوندگاران نثر پارسی؛ آمیزه اعتدال و عقلانیت و دانش و کوشش درگذشت. درگذشت یارشاطر انهدام یکی از بنیان‌های ایران‌شناسی و ایران‌دوستی‌ست. یک میوه درخت عمر او دانشنامه ایرانیکاست که مهمترین مأخذ برای شناخت ایران است.
یک عمر کار و کار و کار... دقت و دانش و نظم... همت بلند و گریز از ابتذال... عشق به ایران بی آوازه‌گری و کولی‌بازی... سلام بر او که زبان فارسی و فرهنگ ایرانی وطنش بود... سلام بر او که میراث تمدن ایران را در تمام جلوه‌هایش قدر می‌نهاد و درخور شناخت و تحقیق می‌دانست... سلام بر او که عشق به ایران چشمان نقد و انصاف او را فرونمی‌بست... سلام بر او که متعصب نبود. معتدل بود. منصف بود. حکیم بود...

سلام بر تو در روزی که زاده شدی و در روزهایی که زیستی و در روزی که از آستانه اجبار شادمانه و شاکر و کامیاب گذشتی...

🔰 کتاب بازی و کتابداری ایرج افشار

ایرج افشار یک تنه هم کتاب باز بود و هم ناجی نسخه های خطی. علاوه بر این او یک کتابدار بود و خود را بارها کتابدار خواند. همچنین مدیری بود در ادوار پیشین که تاکنون جز یکی دو نفر که با او قابل قیاسند کسی به گردش نرسیده و نخواهد رسید. هر روزش به از دیروزش بود و از سپری شدن عمر به بطالت رنج می بُرد. این را از دفترهای یادداشت روزانه اش که برخی مجلداتش در دفتر موقوفات دکتر محمود افشار (پدر دانشمندش) گویا موجود است می توان دریافت، و نیز از توبیخهایی که برخی ناشران بی خیالِ آثارش را می کرد. در یک آن، کارهای متعددی را سرپرستی می نمود. ارتباطاتش با بزرگان ایران شناسی در سراسر جهان فوق تصور است. پس از علامه قزوینی که اعتباری در میان ایران شناسان داشت و نیز پس از سید حسن تقی زاده و مجتبی مینوی که جهان به دانششان ایمان داشت، او بزرگترین ایران شناس عصر ماست که «دنیای ایران شناسی» ایران را به نام او می شناسند.

امروز هجده اسفند هفتمین سالروز درگذشت ایرج افشار است.

منبع: بشری، جواد، «ایرج افشار و نسخه خطی»، در: گزارش میراث، ش44، صص65-66
@Ketabpazhohi

🔰 کتاب بازی و کتابداری ایرج افشار

ایرج افشار یک تنه هم کتاب باز بود و هم ناجی نسخه های خطی. علاوه بر این او یک کتابدار بود و خود را بارها کتابدار خواند. همچنین مدیری بود در ادوار پیشین که تاکنون جز یکی دو نفر که با او قابل قیاسند کسی به گردش نرسیده و نخواهد رسید. هر روزش به از دیروزش بود و از سپری شدن عمر به بطالت رنج می بُرد. این را از دفترهای یادداشت روزانه اش که برخی مجلداتش در دفتر موقوفات دکتر محمود افشار (پدر دانشمندش) گویا موجود است می توان دریافت، و نیز از توبیخهایی که برخی ناشران بی خیالِ آثارش را می کرد. در یک آن، کارهای متعددی را سرپرستی می نمود. ارتباطاتش با بزرگان ایران شناسی در سراسر جهان فوق تصور است. پس از علامه قزوینی که اعتباری در میان ایران شناسان داشت و نیز پس از سید حسن تقی زاده و مجتبی مینوی که جهان به دانششان ایمان داشت، او بزرگترین ایران شناس عصر ماست که «دنیای ایران شناسی» ایران را به نام او می شناسند.

امروز هجده اسفند هفتمین سالروز درگذشت ایرج افشار است.

منبع: بشری، جواد، «ایرج افشار و نسخه خطی»، در: گزارش میراث، ش44، صص65-66
@Ketabpazhohi

از همسرش به شوخي پرسيدم: راستش را بگوييد، ايشان كتابها را بيشتر دوست داشت يا شما را ؟ با خنده گفت: البته كتابهايش را. وي گفت: استاد مدتها كانادا بود، سپس به ايران آمد و با آشتياني و مهدي محقق كار مي‌كرد و در جريان انقلاب ايران به ژاپن برگشت. از آن زمان به بعد به سراغ بوديسم آمد و كارهايش را در اين زمينه
ادامه داد.
خانم، سراغ آقاي آشتياني را گرفت كه من يك مرتبه گفتم كه وي دو سه سال پيش درگذشت. ايشان سخت ناراحت شد و من پشيمان كه چرا بي توجه و بي مقدمه اين خبر را دادم. اما ناراحتي را در چهره او خواندم. در هر حال به او تأكيد كردم كه آقاي ايزوتسو در ايران شناخته شده است و اهل مطالعه قدرش را مي دانند و محبوبيت خاص خود را دارد. روشن بود كه اين حرفها خوشحالش مي كرد.
از وي پرسيديم كه دين استاد چه بود؟ وي گفت: ايزوتسو هميشه يك بودايي بود. در جايي از كتابخانه، آثار وي يا مجموعه هاي مشتمل بر مقالاتي از وي چيده شده بود. علاوه بر آن آثار چاپ شده وي به ژاپني هم در يازده مجلد به علاوه يك ضميمه به صورت يك شكل به چاپ رسيده بود.
از خانم ايشان پرسيديم كه آيا تا به حال ايراني اينجا آمده است؟
گفت: خير شما اولين نفر هستيد كه اينجا مي‌آييد. اين برايم بسيار جالب و در عين حال تأسف برانگيز بود. البته در ايران چند سال قبل بزرگداشتي براي وي برگزار شد كه خانمش گفت پوستر آن را دارد. سال گذشته هم يك ويژه نامه در تركيه از مجلة البحوث الاسلاميه به نام وي و در باره او منتشر شده بود كه يك شماره‌اش را داشت. اين مجله وابسته به مؤسسه وقف تركيه است كه دايرة المعارف اسلامي تركي را هم منتشر مي كند. كتابهاي وي در تركيه مورد استفاده دانشجويان ترك بوده و به زبان تركي هم ترجمه شده است. تركها اخيرا به افكار فلسفي روي آورده‌اند و به همين دليل است كه به دكتر نصر نيز مي‌پردازند و اغلب بلكه همه كارهاي مهم او را به تركي ترجمه كرده‌اند. از خانم ايزوتسو پرسيدم كه آيا در ژاپن تاكنون مراسمي در باره او برگزار شده است. پاسخش منفي بود و اين هم اسباب تأسف بود. به نظرم كار ايران است كه اين را در آنجا تعقيب كند.
در گوشه‌اي از طبقه بالا هم كه البته كتابي در آنجا نبود يك معبد كوچك بود كه به گفته يكي از اين بچه ها معمولا وقتي كسي در خانه اي مي ميرد آن را برپا مي كنند. تصويري از خود ايزوتسو هم بود.
خانم ايزوتسو از ديدن ما واقعا خوشحال شده بود. حالت من هم همين طور بود. روشن است كه ايزوتسو آدم بزرگي است و اگر كاري نكرده بود جز جمع‌آوري اين همه كتاب عربي و فارسي و اسلامي در اين گوشه از ژاپن، در اهميت وي كافي بود. با خانم ايزوتسو يك تصوير يادگاري هم برداشتم و اين به رغم آن بود كه خودش
پرهيز داشت.

چند فایلpdfشده از کتاب ها و مقاله های استاد احسان یارشاطر.
تنها این نکته باید گفته شود که فایل "مادَیانِ هَزار دادِستان" ترجمه ی پهلوی متنی حقوقی است که بانو دکتر اناهیت پریخانیان به زبان انگلیسی انجام داده اند و استاد یارشاطر تنها پیشگفتاری بر این کتاب نگاشته اند.

@litera9
واقعیت در تاریخ.
روزنه‌ای به ایران و ایران‌شناسی. احسان يارشاطر. سپرده به یوتیوب در15-6-2010.

نامه‌ای برای تمام فصول

یکی از آثار ارزشمند و عمیقی که از قافله سالار «سخن»، دکتر خانلری، باقی مانده، نامه کوتاهی است که او به فرزندش، آرمان، نوشته است. این فرزند که در هشت سالگی جان سپرده بود، داغی ابدی بر دل استاد نهاده بود. او این دوری را دست‌مایه قرار می‌دهد و نامه‌ای خطاب به تمام جوانان ایران زمین می‌نویسد.
در این نامه او تلاش می‌کند تا سوالی اساسی را که طی دو سده‌ی اخیر در کنج ذهن بسیاری از جوانان لانه کرده است، پاسخ دهد: چرا باید ماند و تن به مهاجرت نداد؟
خواندن این نامه بر تمام کسانی که دل در گرو میهن دارند، ضروری است. آن هم نشان می‌دهد که خادمان واقعی فرهنگ چگونه می‌اندیشیده‌اند و هم چگونه باید در این «زمانه‌ی عسرت» عمل کرد.
@ardestanialii

🔰 کتاب بازی و کتابداری ایرج افشار

ایرج افشار یک تنه هم کتاب باز بود و هم ناجی نسخه های خطی. علاوه بر این او یک کتابدار بود و خود را بارها کتابدار خواند. همچنین مدیری بود در ادوار پیشین که تاکنون جز یکی دو نفر که با او قابل قیاسند کسی به گردش نرسیده و نخواهد رسید. هر روزش به از دیروزش بود و از سپری شدن عمر به بطالت رنج می بُرد. این را از دفترهای یادداشت روزانه اش که برخی مجلداتش در دفتر موقوفات دکتر محمود افشار (پدر دانشمندش) گویا موجود است می توان دریافت، و نیز از توبیخهایی که برخی ناشران بی خیالِ آثارش را می کرد. در یک آن، کارهای متعددی را سرپرستی می نمود. ارتباطاتش با بزرگان ایران شناسی در سراسر جهان فوق تصور است. پس از علامه قزوینی که اعتباری در میان ایران شناسان داشت و نیز پس از سید حسن تقی زاده و مجتبی مینوی که جهان به دانششان ایمان داشت، او بزرگترین ایران شناس عصر ماست که «دنیای ایران شناسی» ایران را به نام او می شناسند.

امروز هجده اسفند هفتمین سالروز درگذشت ایرج افشار است.

منبع: بشری، جواد، «ایرج افشار و نسخه خطی»، در: گزارش میراث، ش44، صص65-66
@Ketabpazhohi

باید استاد را می‌دیدید تا بفهمید که چقدر در سوگ او نوشتن دشوار است.

او یکی از چهره‌های شاخص علوم سیاسی در ایران محسوب می‌شود که آثارش به گواه اکثر صاحب نظران این حوزه یکتا و بی‌نظیر بوده و هست.

او قرائت و روایت ویژه‌ای از سنت در دوران مدرن ارائه می‌کرد که بسیاری دیگر از بزرگان علوم سیاسی در ایران به آن توجه نداشتند. او اندیشه غرب را به خوبی می‌شناخت و بر سنت فکری ما هم مسلط بود.

بعید می‌دانم که کسی استاد را بدون لبخند دیده باشد. تواضع و فروتنی فیرحی ویژگی برجسته شخصیت او بود.

برای انتخابات خبرگان جوّی در دانشکده به وجود آمده بود که از استاد فیرحی بخواهیم که ثبت نام کند. فیرحی همواره این درخواست را رد می‌کرد و یکبار که جدی از او پرسیدم که چرا این کار را نمی‌کنند با آرامش همیشگی‌اش گفت: من کارم چیز دیگری است و باید آن‌ها را انجام دهم.

فیرحی جانباز جنگ هم بود و ریه او به دلیل آسیب‌های ناشی از سلاح شیمیایی مجروح بوده است. ما حتی نمی‌دانستیم که استاد شیمایی هم بوده است و مشکلات ریه او فقط به دلیل بیماری کرونا نبوده است.

دیدارنیوز، رسول شکوهی، دانش آموخته علوم سیاسی و شاگرد دکتر فیرحی.

@bazmeghodsian