@kultur
#معرفی_مقاله
🔴مناسک عزاداری و وجدان جمعی در تشیع ایرانی
📝نویسندگان: ابراهیم فیاض جبار رحمانی
📔نشریه: فصلنامه پژوهشی دانشگاه امام صادق(نامه صادق ) پاییز و زمستان ۱۳۸۶ شماره ۳۲
🔴چکیده
در حوزة مطالعات اجتماعی دین در ایران، معمولاً کمتر به این مسئله پرداخته شده است که وجدان جمعی اجتماع دینی از طریق چه سازوکارهایی تولید و بازتولید میشود. بنا به رویکردهای انسانشناسی اجتماعی و نمادین میتوان به طرح این مسئله پرداخت که مهمترین و عمومیترین مناسک دینی که نقش اصلی را در بازتولید وجدان جمعی شیعیان دارد، کدام است. دورکیم معتقد است که دین و امر قدسی در نهایت همان بازنمایی جامعه در نمادهای مقدس است. جامعه از طریق این نمادها، خودش را در مناسک مذهبی و نظام اعتقادی همراه آنها برای افراد بازتولید میکند. در طی این مناسک وجدان جمعی مؤمنان بهطور فعالانه تولید و بازتولید میشود و فرد آگاهی جمعی خودش را از خلال ذهنیت مذهبی موجود در مناسک دینی، به دست میآورد و از این طریق جامعه،خودش را در فرد درونی میکند.
سفرنامهنویسان غربی از دورة صفویه به این سو دادههای بسیاری را در حوزههای مختلف فرهنگ و جامعة دینی ایران فراهم کردهاند. یکی از مسائل مورد توجه برای ناظران مسیحی در ایران، دین و مذهب ایرانی و بهویژه مذهب تشیع بوده است. این دادهها بیانگر آناست که عزاداری محرم، عمومیترین و مرکزیترین مناسک جمعی شیعیان است که جامعة شیعی در آن به اوج احساسات و عواطف جمعی مذهبی خودش میرسد. بنا به رویکردی دورکیمی، مناسک محرم مهمترین و اصلیترین منسک دینی است که وجدان جمعی و آگاهی جمعی شیعیان ایرانی در آن تولید و بازتولید میشود. ذهنیت مذهبی مؤمنان نیز در طی این مناسک در افراد ایجاد میشود و از خلال این ذهنیت، پیوند فرد با جامعه و هویت اجتماعیاش بازتولید میشود و به نوعی ظهور عمومی پیدا میکند؛ و از سوی دیگر، جامعه خودش را با اقتداری بیشتر در فرد درونی میسازد. همة اینها سبب شده است که مناسک عزاداری اصلیترین محمل انتقال و تداوم وجدان جمعی شیعیان ایرانی باشد.
🔴کلیدواژهها
تشیع؛ مناسک عزاداری؛ وجدان جمعی؛ آگاهی جمعی؛ هوّیت اجتماعی؛ انسانشناسی دین؛ سفرنامه
لینک دانلود مقاله:
http://ertebatat.journals.isu.ac.ir/article_1382.html
اکران مستند «شرقی» در دانشگاه علوم و تحقیقات
فیلم مستند «شرقی» ساختۀ مسعود طاهری پرترهای است از توشیهیکو ایزوتسو، که از طریق گفتوگو با نزدیکان و شاگردان و محققان آثار او، زندگی و اندیشههای این اسلامشناس نامدار ژاپنی را به تصویر میکشد. از دور و نزدیک شاهد زحمات کارگردان جوان این فیلم در چند سال اخیر بودهام و میدانم که برای تهیه این فیلم مصاحبههایی فراوان با افرادی متعدد از کشورهای گوناگون به زبانهای مختلف انجام داده است. خود من ـ بهرغم حضور در فیلم ـ هنوز این مستند را ندیدهام و مشتاقانه در انتظارم تا روز سیزدهم اسفندماه همراه با استادان و دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات و میهمانان علاقهمند به شخصیت ایزوتسو و نوشتههای او به تماشای این مستندِ حدوداً دوساعته بنشینم. تا جایی که اطلاع دارم، عدهای از استادان و محققان حوزۀ الهیات و فلسفه نیز در این اکران حاضر خواهند بود. امیدوارم با حضور جمعی فرهیخته در جلسه، این امکان فراهم آید که پس از پایان نمایش فیلم گفتگویی مفید میان حاضران در حضور فیلمساز صورت پذیرد. با سپاس ویژه از مسعود طاهری عزیز که صمیمانه دعوتم را پذیرفت و بدون هیچ چشمداشتی حاضر به نمایش عمومی اثرش در دانشگاه شد؛ و نیز تشکر از دوستان و همکاران دانشگاه که امکان نمایش فیلم را فراهم آوردند.
برگرفته از «خانه مجازی مهرداد عباسی»:
air.ir/Z4oo4
@drmehrdadabbasi
شیعه دوازده امامی در ادینبرو؛ با تاکید بر محرم و عزاداری حسین (ع)؛
پژوهشی قوم نگارانه پیرامون شیعه اثنی عشری در اسکاتلند.
@interdisciplinarity
یکی از جدیدترین پژوهشهای غربیها پیرامون شیعه به مقاله ای اختصاص دارد که در سال 2018 در مجله اسلام معاصر (Contemporary Islam) و به قلم یکی از اساتید همین دانشکاه، Fayaz S. Alibha، منتشر شده است. پژوهشگر، این پژوهش را با استفاده از روشِ قوم¬نگاری آنهم در محدوده شیعیان ادینبرو سامان داده است.این شهر حدود 12400 شیعه اثنی عشری دارد و بازه زمانیِ تحقیقات نیز از سال 2011 تا 2013 است و بر مناسک دینی و عزاداریهای مرتبط با امام حسین (ع) متمرکز است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که گرچه یکی از محوری ترین وسیله های قانونی شیعه برای یادآوری و انتقال ارزشهای اصلیشان از طریق حوادث کربلاست اما به شکلی عامتر و به شکلی همزمان به ارائه و دفاع از اسلام در غرب نیز خدمت مینماید. با بررسی دقیق کنشهای این دسته از مسلمانان، این مقاله ، مطالعه موردی از یک روایت دیگر از مسلمانانِ بریتانیا را پیشنهاد میکند و برگِ جدیدی از تجریات و مراسمات شیعه اثنی عشری در اسکاتلند را به نمایش میگذارد.
مقاله کامل این پژوهش را میتوانید در فایل زیر مشاهده کنید:
https://t.me/interdisciplinarity
@litera9
این کتاب متشکل از سه داستان کوتاه است:
1: زنبورک خانه: ماجرای پیرمردی با سه دختر دم بخت و پسر جوانی که به اصرار پیرمرد مهمان خانه می شود.
2: سایه به سایه: ماجرای مردی که به عنوان پادو پیش زنی زندگی می کند و پولی که به طور اتفاقی بدست می آورد و ماجراهایی که برایش رخ میدهد.
3: آشغالدونی: ماجرای پسر نوجوان و پدری بی خانمان است که در پی حادثه ای در نزدیکی بیمارستانی زندگی کرده و به تدریج وارد آن محیط می شوند . اتفاق هایی که در آنجا رخ می دهد و حوادثی که در پی آن است بقیه ماجرا را تشکیل می دهد.
در سال ۱۳۵۳ داریوش مهرجویی نیز بر اساس این داستان فیلم دایرۀ مینا را ساخت که پس از سه سال توقیف در ۱۳۵۶ پروانهٔ نمایش گرفت و در جشنواره پاریس در ۱۹۷۷ و سپس برلین به نمایش درآمد و جوایزی نیز از این دو جشنواره دریافت کرد. این فیلم پنجمین فیلم داریوش مهرجویی و نخستین فیلم رنگی او و دومین کار مشترک او و غلامحسین ساعدی است. فیلم به مدت سه سال توقیف بود و سرانجام در ۱۳۵۶ پروانهٔ نمایش گرفت و در جشنواره پاریس در ۱۹۷۷ (پاییز ۱۳۵۶) و سپس برلین به نمایش درآمد و جوایزی نیز از این دو جشنواره دریافت کرد. اکران عمومی آن در ایران در ۲۳ فروردین ۱۳۵۷ آغاز شد. توقیف چند ساله فیلم و موضوع متفاوت و جسورانهاش به همراه استفاده از ستارههای سینمای تجاری مانند فروزان، «دایرهٔ مینا» را به جنجالیترین ساختهٔ مهرجویی تا آن زمان تبدیل کرد.
@litera9
استنلی کوبریک
(به انگلیسی: Stanley Kubrick)
کارگردان و تهیهکنندهٔ آمریکایی است. بیشتر فیلمهای کوبریک اقتباسات ادبی هستند. فیلمهای کوبریک معمولاً جنجالی و همینطور مورد ستایش منتقدان واقع شدهاند. کوبریک به دقیق بودن و به نمایش درآوردن همه جزئیات دقیق در فیلمهایش معروف بود. به همین علت روش او در فیلمسازی کند و طولانی بوده، تا آنجا که گاهی میان دو فیلم او سالها وقفه میافتادهاست. او در طول ۴۸ سال فعالیت در حیطه کارگردانی تنها ۱۳ فیلم بلند ساخت. سبکهای گوناگون فیلمهایش و انزوای او چه در روش فیلمسازی و چه در مورد شخصیت فردی وی، او را مشهور ساختهاست. استنلی کوبریک یکی از معدود کارگردانان کمالگرا در تاریخ سینما به شمار میآید.
#مستند موزیکال تهران انار ندارد (1385)
@literature9
کارگردان: مسعود بخشی
خلاصه فیلم:
این مستند با لحنی انتقادی، تحلیلی و طنزآلود به روایت حال و گذشته شهر تهران میپردازد، از این رو بخشهایی از فیلم را تصاویر آرشیوی تشکیل دادهاند. البته به نظر میرسد فیلمساز برای استفاده از تصاویر آرشیوی بهدلیل محدودیتهای اخلاقی یا حساسیتهای سیاسی آزادی عمل کافی نداشتهاست.
این فیلم علاوه بر کسب مهمترین جوایز سینمای مستند ایران، کاندید دریافت جایزه بهترین مستند سال از مرکز مستقل فیلم نیویورک بوده و درمهمترین جشنوارههای مستند آمریکای شمالی از جمله هاتداکز (کانادا) و فول فریم (آمریکا) به نمایش در آمدهاست. تهران انار ندارد از ماه سپتامبر ۲۰۰۹ در کانادا و لهستان نیز روی پرده سینماها رفت. همچنین این فیلم توسط کمپانی پخشکنندهاش در آمریکای شمالی، بهعنوان نخستین فیلم مستند سینمای ایران به هشتادو دومین مراسم آکادمی هنرها و علوم سینمایی اسکار معرفی شد.
@literature9
فیلم تئاتر بیداری خانه نسوان (1394)
کارگردان تئاتر: حسین کیانی
کارگردان فیلم: سیده شقایق هاشمى پوراصیل
خلاصه فیلم تئاتر:
«نزهت تهرانی» تحصیلات خود را در رشته درام نویسی در فرانسه به پایان رسانده و اکنون با این ذهنیت که ایران پس از کشف حجاب به آزادی رسیده، به ایران بازگشته است. او قصد دارد کانونی را برای درام نویسی بانوان تاسیس کند، اما مشکلاتی که برایش پیش می آید او را به مرگ سوق می دهد....
✅ جهانگرد فرانسوی از عزاداری محرم در دربار شاه صفوی میگوید
ژان باتیست تاورنیه جهانگرد و بازرگان معروف فرانسوی است که در عصر صفوی بارها به ایران و مشرق زمین سفر کرد. سفرنامه او در شرح وقایع دوره صفویه اهمیت بسیاری دارد. تاورنیه اطلاعات جالبی نیز درباره آداب و رسوم ایرانیان در عزاداری امام حسین (ع) ارائه میدهد.
همه کسانی که این دو کودک را همراهی میکردند میگریستند و ناله و زاری عظیم میکردند. این تجسم و نمایش دو طفلان حسین (ع) است که پس از شهادت امام، در دست یزید، خلیفه بغداد، گرفتار شدند و به قتل رسیدند. وقتی که همه مردم و دستهها در میدان جمع شدند، با وجود نهایت نظمی که بیگلربیکی توانست برقرار سازد، باز هم عدهای بنای جنگ و دعوا را گذاشتند، زیرا به خوب جنگیدن به خصوص در حضور پادشاه افتخار میکردند و...» این بخشی از گزارش تاورنیه فرانسوی از مراسم صفویان در ایام محرم است. http://yon.ir/4WHdz
🆔 @ihlib
لیدی شل همسر وزیر مختار انگلیس نیز مطمئناً با توجه به شرایطی که داشته است به جهت موقعیت همسرش، توانسته بود در همه جای دربار سرکی کشیده و از آنچه در آن روزگار در حال گذر بوده مطلع شود. در نتیجه نوشتههای این زن نیز بسیار قابل اهمیت است البته با توجه به همان نکتهای که اشاره شد یعنی با مطالعه و بررسی منابع و اسناد دیگر. این زن از نگاه خود مراسم ماه محرم را در ایران دیده و از آن نوشته است و همانطور که گفته شد مهمترین موضوعی که به آن پرداخته است، برگزاری ده روز تعزیه است.
🔻
🔻تعزیهخوانی دوره ناصری به توصیف «لیدی شل»
او باز درباره اجرای تعزیه اینطور نوشته است: «تمام سعی و کوشش لازم را به کار رفته بود تا هر چه ممکن است این نمایش طبیعیتر باشد. چون توصیف تمام برنامههای این نمایش غمانگیز 10 روزه، ملالتآور خواهد بود بنابراین مختصری از آنها را خواهم آورد: لباس امام حسین(ع) و خانواده و یارانش به صورت همان دوران تهیه شده بود و آنها را ابتدا، در حالی که عازم سفر به «کوفه» بودند به نمایش درآوردند. برای تجسم این مسافرت، شترها و اسبهای زره پوشیده را با کجاوه در اطراف صحنه حرکت میدادند و در همان حال صدای طبل و شیپور از دور و نزدیک شنیده میشد...»
🔻امام حسین(ع) آرام و باوقار، شمر سنگدل و بیرحم!
لیدی شل به صورت کامل و ریز به ریز چگونگی اجرای نمایش تعزیه را روایت میکند تا جایی که میرسد به چنین توصیفاتی از شخصیتهای این نمایش: «در این برنامهها معمولاً گفتار و نوحهخوانی از حرکت و عملیات بیشتر است. [امام] حسین(ع) به صورت یک شخص آرام و خونسرد و باوقار مجسم شده و رل «سکینه» را که دختری 12 ساله بود، یک پسر کوچک اجرا میکرد که واقعاً شایستگی فراوانی داشت. شخصیت «شمر» در قالب یک میرغضب سنگدل و بیرحم به صورتی بسیار عالی اجرا میشد و پسرهای کوچک رل زنهای امام حسین(ع) را عرضه میکردند. تجسم «موسی(ع)» به صورت یک نفر عرب برای من خیلی عجیب بود و شاید هم میخواستند آنچه را از موسی(ع) در نقاشیهای «میکلآنژ» آمده است، به این صورت تصحیح کنند. برای نمایاندن ابهت و عظمت «محمد(ص)» او را با لباس ابریشم نقرهای رنگ و شال کشمیری ملبس کرده بودند. در تمام این یک ماه، کلیه زنها و اغلب مردها لباس سیاه در بر میکنند».
🔻اعتراف همسر وزیر مختار انگلیس به تأثیرگذاری محرم!
در نوشتههای لیدی شل او در آخرین جملاتی که به توصیف مراسم محرم در ایران در خاطراتش میپردازد به نکتهای اشاره میکند که بسیار قابل تأمل است و نشان میدهد که این زن انگلیسی نیز درآن صد و اندی سال پیش چگونه تحت تأثیر عزاداری امام حسین(ع) قرار گرفته است: «حضور در چنین مجلسی که چندین هزار نفر در ماتم و اندوه عمیقی فرو رفتهاند برای من بسیار غریب بود چون اصولاً ایرانیها در گریه و زاری خصوصیات ویژهای دارند: صداهای غیرعادی و عجیبی که با گریه آنها همراه میشود گاهی از اوقات به صورتی است که حالت قهقهه پیدا میکند و موقعی که یکی از آنها شروع به گریه کرد بقیه هم به او تأسی میکنند و ناگهان همه را گریه فرا میگیرد. گاهی از اوقات من هم حس میکردم که بر اثر شنیدن این همه آه و ناله، اشکم آماده سرازیر شدن است و با زنهای ایرانی اطراف خودم در عزاداری شرکت میکردم، که البته این موضوع خیلی باعث خوشایند آنها میشد، ولی باید اذعان نمایم که بعضی از قسمتهای این برنامه، آنقدر عمیق و پراحساس اجرا میگردید که فوقالعاده متأثرکننده بود...»
منبع: ایران
https://t.me/safarana/73
@seirdarsafarnameha
شیعه دوازده امامی در ادینبرو؛ با تاکید بر محرم و عزاداری حسین (ع)؛
پژوهشی قوم نگارانه پیرامون شیعه اثنی عشری در اسکاتلند.
@interdisciplinarity
یکی از جدیدترین پژوهشهای غربیها پیرامون شیعه به مقاله ای اختصاص دارد که در سال 2018 در مجله اسلام معاصر (Contemporary Islam) و به قلم یکی از اساتید همین دانشکاه، Fayaz S. Alibha، منتشر شده است. پژوهشگر، این پژوهش را با استفاده از روشِ قوم¬نگاری آنهم در محدوده شیعیان ادینبرو سامان داده است.این شهر حدود 12400 شیعه اثنی عشری دارد و بازه زمانیِ تحقیقات نیز از سال 2011 تا 2013 است و بر مناسک دینی و عزاداریهای مرتبط با امام حسین (ع) متمرکز است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که گرچه یکی از محوری ترین وسیله های قانونی شیعه برای یادآوری و انتقال ارزشهای اصلیشان از طریق حوادث کربلاست اما به شکلی عامتر و به شکلی همزمان به ارائه و دفاع از اسلام در غرب نیز خدمت مینماید. با بررسی دقیق کنشهای این دسته از مسلمانان، این مقاله ، مطالعه موردی از یک روایت دیگر از مسلمانانِ بریتانیا را پیشنهاد میکند و برگِ جدیدی از تجریات و مراسمات شیعه اثنی عشری در اسکاتلند را به نمایش میگذارد.
مقاله کامل این پژوهش را میتوانید در فایل زیر مشاهده کنید:
https://t.me/interdisciplinarity
شیعه دوازده امامی در ادینبرو؛ با تاکید بر محرم و عزاداری حسین (ع)؛
پژوهشی قوم نگارانه پیرامون شیعه اثنی عشری در اسکاتلند.
@interdisciplinarity
یکی از جدیدترین پژوهشهای غربیها پیرامون شیعه به مقاله ای اختصاص دارد که در سال 2018 در مجله اسلام معاصر (Contemporary Islam) و به قلم یکی از اساتید همین دانشکاه، Fayaz S. Alibha، منتشر شده است. پژوهشگر، این پژوهش را با استفاده از روشِ قوم¬نگاری آنهم در محدوده شیعیان ادینبرو سامان داده است.این شهر حدود 12400 شیعه اثنی عشری دارد و بازه زمانیِ تحقیقات نیز از سال 2011 تا 2013 است و بر مناسک دینی و عزاداریهای مرتبط با امام حسین (ع) متمرکز است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که گرچه یکی از محوری ترین وسیله های قانونی شیعه برای یادآوری و انتقال ارزشهای اصلیشان از طریق حوادث کربلاست اما به شکلی عامتر و به شکلی همزمان به ارائه و دفاع از اسلام در غرب نیز خدمت مینماید. با بررسی دقیق کنشهای این دسته از مسلمانان، این مقاله ، مطالعه موردی از یک روایت دیگر از مسلمانانِ بریتانیا را پیشنهاد میکند و برگِ جدیدی از تجریات و مراسمات شیعه اثنی عشری در اسکاتلند را به نمایش میگذارد.
مقاله کامل این پژوهش را میتوانید در فایل زیر مشاهده کنید:
https://t.me/interdisciplinarity
این فیلم در ماه محرم امسال با عنوان فیلمی تازه یاب از عزاداری شیعیان قفقاز در دهه 30 قرن بیستم منتشر شد.
اما این فیلم صحنه ای از فیلم "صبوحی" ساخته رضا طهماسب در سال 1941 است. (دقیقه 77 به بعد فیلم)
لوکیشن نیز احتمالا بخشی از مجموعه شروانشاهان باکو است.
البته همین صحنه از فیلم از نظر بازتاب رسوم عزاداری و نیز اشعاری که خوانده میشود ارزشمند و قابل توجه است.
شیعه دوازده امامی در ادینبرو؛ با تاکید بر محرم و عزاداری حسین (ع)؛
پژوهشی قوم نگارانه پیرامون شیعه اثنی عشری در اسکاتلند.
@interdisciplinarity
یکی از جدیدترین پژوهشهای غربیها پیرامون شیعه به مقاله ای اختصاص دارد که در سال 2018 در مجله اسلام معاصر (Contemporary Islam) و به قلم یکی از اساتید همین دانشکاه، Fayaz S. Alibha، منتشر شده است. پژوهشگر، این پژوهش را با استفاده از روشِ قوم¬نگاری آنهم در محدوده شیعیان ادینبرو سامان داده است.این شهر حدود 12400 شیعه اثنی عشری دارد و بازه زمانیِ تحقیقات نیز از سال 2011 تا 2013 است و بر مناسک دینی و عزاداریهای مرتبط با امام حسین (ع) متمرکز است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که گرچه یکی از محوری ترین وسیله های قانونی شیعه برای یادآوری و انتقال ارزشهای اصلیشان از طریق حوادث کربلاست اما به شکلی عامتر و به شکلی همزمان به ارائه و دفاع از اسلام در غرب نیز خدمت مینماید. با بررسی دقیق کنشهای این دسته از مسلمانان، این مقاله ، مطالعه موردی از یک روایت دیگر از مسلمانانِ بریتانیا را پیشنهاد میکند و برگِ جدیدی از تجریات و مراسمات شیعه اثنی عشری در اسکاتلند را به نمایش میگذارد.
مقاله کامل این پژوهش را میتوانید در فایل زیر مشاهده کنید:
https://t.me/interdisciplinarity
ا◼️✨◼️✨
ا✨◼️✨
ا◼️✨
ا✨
#آفاق_بقیع
#سبک_عزاداری_جهان_تشیع
⚫️ معرفی آیین های عزاداری مردم مالزی و تایلند:
🔳 شیعیان مالزی نیز هر سال و همگام با دیگر شیعیان جهان با آغاز ماه محرم و با برگزاری مراسم سوگواری امام حسین (علیه السلام) این ماه را گرامی می دارند. کلماتی مانند، عزاداری Azadari، مجلس عزا Majalis-e Aza و حتی عزای حسین Aza-e Husayn در میان این مردمان رواج دارد. معمولا مراسم عزاداری که شامل نوحه خوانی و سخنرانی است، در مکانی با نام حسینیه برگزار می شود. در ماه محرم مسلمانان بومی این سرزمین و مهاجران در کوآلالامپور جمع می شوند و مراسم عزاداری باشکوهی را برگزار می کنند. تاریخ حضور شیعه در مالزی به نخستین برخوردهای مردم بومی مالائی با اقوام مهاجر مسلمان در قرن پنجم هجری به بعد بر می گردد و در آن زمان دین اصلی مردم این سرزمین هندوئی و بودائی و زبان آنان سانسکریت بوده است.
➖ در مالزی نیز مانند سایر کشورهای اسلامی، نذر کردن و نذری دادن در ایام محرم به خصوص در روزهای تاسوعا و عاشورا، رواج زیادی دارد. یکی از مهم ترین نذری های ماه محرم در مالزی، شیربرنج مغزدار است.
◼️ مردم مالزی شیربرنج را با برنج، شیر و شکر تهیه می کنند و آن را با حجم بالایی از بادام، گردو، مویز، فندق، بادام زمینی و مقداری دانه انار، پودر نارگیل، دارچین و پودر پسته تزئین می کنند و به مصرف می رسانند. این غذای بسیار پرکالری و مغذی، معمولا در ظهر عاشورا توزیع می شود. حلوای آرد برنج نیز از دیگر نذری های رایج در مالزی است.
✔️ مردم تایلند نیز، در این روز در حالی که اسبی را بعنوان ذوالجناح آراسته اند در حال سینه زنی، پرچم و کُتل و مانند برخی از نقاط ایران نخل حمل می کنند. پس از روز دهم، برنامه های سینه زنی و سیاه پوش مساجد تمام می شود. طبق سنت در تایلند تنها در روز اربعین مجددا مساجد سیاه پوش شده و مراسم سینه زنی و عزاداری برپا می شود.
🏴 @Boghatolmobarakah
📗معرفی کتاب «تراژدی جهان اسلام» در روزنامهی شهرآرا📗
(18 اردیبهشت 1400)
کتاب «تراژدی جهان اسلام» اثری از محسن حسام مظاهری، پژوهشگر جامعهشناسیِ آیینهای عزاداری، است که برای تدوین آن حدود ۵۰۰ کتاب و مقاله فارسی و بیش از ۱۵۰ منبع به زبانهای دیگر به قلم بیش از ۳۱۰ شرقشناس، ایرانشناس و سفرنامهنویس بررسی شده است.
این کتاب یک منبع و مرجع استنادپذیر در حوزه آیینهای عزاداری است و میتواند به مثابه یک ابزار و محل رجوع ما برای یافتن پرسشهای متعدد باشد.
کتاب «تراژدی جهان اسلام» با این جمله سر لوئیس پلی آغاز میشود:
«اگر موفقیت یک نمایش، به میزان تأثیراتی باشد که بر خوانندگان یا تماشاگران خود میگذارد، هیچ نمایشی تاکنون موفقتر از تراژدی جهان اسلام، یعنی تراژدی امام حسن (ع) و امام حسین (ع) نبوده است».
بخش اول کتاب، که دو جلد کتاب را در برمیگیرد، مربوط به سفرنامهها و جلد سوم شامل تحلیلهای مربوط به عزاداری میشود.
مظاهری که پیش از این با کتاب «رسانه شیعه» به بررسی جامعهشناختی آیینها و مجالس عزاداری در ایران پرداخته بود، این بار به دنبال «شناخت و فهم جامع و دقیق از روند پیدایش و تحلیل عزاداری در ایران پس از صفوی» دست به تألیف «تراژدی جهان اسلام» زده است.
در حقیقت کتاب اخیر به دنبال اثبات فرضیهای است که مؤلف در رسانه شیعه جرقه آن را زده است. فرضیهای که عزاداری را به عنوان مهمترین و فراگیرترین نمود بُعد مناسکیِ شیعه از بدو تأسیس تا به امروز همواره در حال تغییر ارزیابی میکند.
به عقیدهٔ مظاهری جایگاه راویِ بیگانه که هم غیرباورمند و هم غیربومی است، موقعیت ممتازی برای پدیدآورندگان این آثار فراهم کرده است تا به دور از سه حجاب عادت، تکرار و تعلق، ایران شیعی آن روزگار را برای ما توصیف کنند. توصیفی که به دلیل وجود تنوع نگاه و بازه زمانی گسترده میتواند تصویر روشنی از عزاداری در ایران را در مقابل ما قرار دهد.
https://shrr.ir/000HHH
#کتابهای_سرو
#نشر_آرما
@sarvbooks
نشستهای حلقهی شیعهپژوهی سرو ـ ۵
نگاهی به گزارشهای واحد فرهنگ مردم (مجموعهی انجوی شیرازی) از عزاداری ماه محرم
(با تأکید بر گزارشهای دهههای ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ از
شهرها و روستاهای ایران)
جبار رحمانی
عموماً گزارشهایی که ما از سنت عزاداری ماه محرم در ایران داریم، محدود به گزارشهای سفرنامهها و گاه خودزندگینامهها است. در این میان آنچه که در دههی ۱۳۴۰ با خلاقیت استاد انجوی شیرازی در رادیو و در برنامهی «فرهنگ مردم» ایجاد شد، یک میراث عظیم دادههای فرهنگی را از گوشه و کنار ایران فراهم کرد که شامل همهی ابعاد مهم زندگی، از سنتها و آیینها گرفته تا باورها و فولکلور میشود. در این گفتار تلاش خواهیم کرد ابعادی از این سنتهای عزاداری به روایت فرهنگیاران را مورد بحث قرار بدهیم. اینکه الگوی صورتبندی آیینها در جهان پیشاانقلابی برحسب فرمهای اجرای آیین و همچنین شبکهی نقشهای کنشگران آیینی چگونه بوده است؟ آنچه که از این بررسی به دست میآید، تنوع بسیار در سنتهای عزاداری و محوریت امر اجتماعی و فرهنگی در صورتبندی این آیین و غیرسیاسیبودن صریح آنها است.
۶ مهر ۱۴۰۰
ساعت ۱۰ شب
لایو اینستاگرام:
@SarvShiaStudies
❌ مقابلهسازی با عزاداریِ شیعیان
✍🏻 استاد رسول جعفریان:
#مقتل خوانى در ايران پيش از عصر صفوى كاملا رايج بوده است. افزون بر آن، مقتل ابوالمفاخر رازى كه در جاى ديگر از آن ياد كردهايم نشان مىدهد كه تا چه اندازه اين كار مرسوم بوده است. در ايران، اين مراسم نه تنها توسط شيعيان بلكه توسط سُنيان نيز انجام مىگرفته است. اما در بغداد سُنيان حنبلى در برابر شيعهها مقاومت مىكردهاند. در بغداد متعصبان سُنى مراسم عزادارى براى "مصعب بن زبير" بر پا كرده و هجدهم محرم را به اين كار اختصاص دادند. آنها بهطور گروهى به مسكن رفته قبر او را زيارت مىكردند و براى او گريه و زارى سر مىدادند. ابن عماد حنبلى و ديگران به تفصيل دراينباره سخن گفتهاند. اين اقدام كاملا مسخره به نظر مىرسد چون مصعب، هيچ ويژگى قابل قبولى ندارد.
➖ از جمله روزهاى ديگرى كه در برابر عاشورا مطرح شد «يوم الجمل» بود. ابن كثير نوشته است:
در سال ٣٦٣ و در روز عاشورا، روافض بدعتهاى خود را آشكار كردند و فتنۀ عظيمى در بغداد بين اهل تسنّن و شيعيان رخ داد. هر دو كمعقل بوده يا اصلا فاقد آن بودند... و شرح آن اينكه:
«اهلسنّت، زنى را سوار بر شتر كرده، او را عايشه ناميدند؛ يكى را طلحه و ديگرى را زبير كردند و گفتند كه "نقاتل اصحاب على" و بدين شكل، عدّهاى از دو طرف كشته شدند.» اين نكته افزودنى است كه در سال ٣٨٦، قبرى كهنه در بصره يافت شد كه مردم آن را قبر زبير ناميده و بنايى و مسجدى و قناديلى براى آن فراهم كرده، خدام و موقوفاتى برايش قرار دادند. اين هم مىتوانست در برابر مزار امام حسين عليه السلام و ساير امامان مدفون در عراق باشد.
📙 تاریخ تشیع در ایران، ص ٨٢۵
اما غافل از اینکه:
«اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤمنینَ لا تَبْرُدُ اَبَداً»
@ashkvareh
:
فیلم را بعد از تلاش های فراوان رنگی کردیم و بعد صدا گذاری شد ، در مورد محل و تاریخ فیلم هم بررسی شد ، با توجه به قسمتی از فیلم که عزاداران وارد محلی شبیه به مسجد می شوند با تطبیق عکس های قدیمی سبزه میدان تهران مشخص شد که به ظن بسیار قوی این محل سبزه میدان تهران است که برگزاری عزاداری در این محل از دوران قاجار رواج داشته است ، در مورد تاریخ فیلم هم با توجه به نوع پوشش افراد مشخص است که این فیلم بین سالهای 1309 شمسی تا 1314 شمسی تهیه شده و این بدین جهت است که در فیلم مردان اکثرا با کلاه پهلوی دیده می شوند ، قانون قانون متحدالشکل نمودن البسه اتباع ایران در داخله مملکت معروف به قانون کلاه پهلوی در سال 1307 تصویب شد و مقرر شد که در شهرها از سال 1308 و در روستاها از سال 1309 اجرایی شود و از طرفی در سال 1314 قانون دیگری تصویب شد که بر اساس آن کلاه شاپو جایگزین کلاه پهلوی شد ، پس این فیلم در بین این سالها گرفته شده است ، از طرفی حدود فصل سال نیز در فیلم بررسی شد ، در حدود سالهای 1310 شمسی تا 1314 شمسی ماه محرم در اواسط بهار و تا اواسط تابستان بوده است و بر اساس پوشاک افراد فیلم و اینکه به راحتی برای سینه زدن لباس خود را در قسمتی از فیلم درآورده اند مشخص است که هوا سرد نبوده و حدود بهار و یا تابستان بوده است، و با توجه به اینکه در دست عده ای چتر وجود دارد احتمال تابستان بودن زمان فیلم بیشتر است. این فیلم در روز ظهر عاشورا و در بین سالهای 1310 تا 1314 در سبزه میدان تهران و اطراف آن تهیه شده است.
@kultur
ممنون
بر روی این بسته ذکر شده که این محصول رایگان بوده و برای هدیه است. احتمالا دست ساز و به منظور خاص ارائه شده. دو نکته برایم عجیب بود، یکی ذکر شده که محصول حلال است، که احتمالا پیش کشی به ایرانیان بوده ولی اینکه عزاداری رقص مذهبی شیعیان عنوان شده، برایم شک برانگیز بود گفتم که شاید پیش کشی از ایرانیان به فرنگی ها بوده برای معرفی فرهنگ ایران.
✅ فیلم سینمایی استرداد
این فیلم به موضوع طلب "یازده تن طلا"ی ایران از شوروی میپردازد که قرار بود توسط شوروی بابت بدهی از جنگ جهانی دوم به ایران داده شود و مربوط به مقطع زمانی سال ۱۳۳۲ش (اندکی پس از کودتای 28 مرداد) است. این فیلم که در سال 1390ش ساخته شده است، یک درام تاریخی دربارهٔ وقایع جنگ جهانی دوم و مسائلی است که پای نیروهای متحدین و متفقین را به ایران باز کرد و در آن به ماجرای پرداخت غرامت به ایران اشاره میشود. فیلمبرداری این فیلم در چهار کشور ایران، روسیه، ارمنستان و لهستان انجام شده است.
کارگردان این فیلم: علی غفاری؛ تهیهکننده: محسن علیاکبری؛ نویسنده: علیرضا طالبزاده و بازیگران اصلی فیلم نیز عبارت بودند از: حمید فرخنژاد، فرهاد قائمیان، آلیسا کاچر، الکساندر ناوانف، صالح میرزاآقایی، سیاوش چراغیپور، علیرام نورایی، بهنام تشکر، شیرین یزدانبخش و علی روئینتن.
این فیلم سینمایی را میتوانید از اینجا تماشا کنید.
🆔 @iranistika
الكتب والمواضيع والآراء فيها لا تعبر عن رأي الموقع
تنبيه: جميع المحتويات والكتب في هذا الموقع جمعت من القنوات والمجموعات بواسطة بوتات في تطبيق تلغرام (برنامج Telegram) تلقائيا، فإذا شاهدت مادة مخالفة للعرف أو لقوانين النشر وحقوق المؤلفين فالرجاء إرسال المادة عبر هذا الإيميل حتى يحذف فورا:
alkhazanah.com@gmail.com
All contents and books on this website are collected from Telegram channels and groups by bots automatically. if you detect a post that is culturally inappropriate or violates publishing law or copyright, please send the permanent link of the post to the email below so the message will be deleted immediately:
alkhazanah.com@gmail.com