گفتگوهای تراثی (آرشیو)

?چرا پاورقی نویسان نام مستعار بر می گزیدند؟

در جواب این سؤال باید گفت که برگزیدن نام مستعار در حقیقت دو علت مشخص داشت:
الف ـ نویسندگان حرفه ای پاورقی که در آنِ واحد در یک مجلد، چند داستان می نوشتند چاره ای جز این نداشتند که برای منحرف ساختن فکر خواننده ـ از این همه داستان هایی که می خواند اثر یک نفر نیست ـ نام های مستعار برای خود برگزینند.
از این رو حسینقلی مستعان در آنِ واحد با سه نام حبیب، انوشه و یکی از نویسندگان، داستان های تهران مصور می نوشت و سپس این بنده با نام های مستعار سپیده، کارون، ارغنون، عاج، علی محمد عابر، همین کار را در آن مجله متکفل شدم. ضمن آن که ترجمه داستان های خارجی را به نام خود انجام می دادم و نیز به خاطر رقابتی که میان مجله سپید و سیاه ـ که من کار پاورقی خود را در آن آغاز کرده بودم ـ با تهران مصور وجود داشت، نام مستعار «تاک» را برای آن مجله برگزیدم.
ب ـ بعضی از نویسندگان به خاطر ملاحظات سیاسی و شخصی ترجیح می دادند که نام مستعار برگزینند مثل: محمد مسعود که نام «میم. دهاتی» را داشت و خود بنده که پاورقی نویسی را سیاه مشق کارهای بعدی خود می خواستم.

منبع: الهی، صدرالدین، «پاورقی، پاورقی نویسی، پاورقی نویسان»، در: کتابستان، ش6، ص95.
@Ketabpazhohi

سلام. سپاس. میر یامغورچی نام شاعری است که در نسخی که در اختیار دارم به صورت یغمورچی و یمغورچی ثبت است ولی بنده ضبط یامغورچی را از نسخه کهنی صحیح دانستم، هرچند که از معنایش خبردار نبودم. نظر بنده این است که احتمال شما قریب به یقین است، چرا که یام و غورچی در لغت ترکی به همان معانی است که اشاره کردید و آنچه صحت معنای این عنوان را تایید می کند، تخلص این شخص است با عنوان سپاهی

کتاب اسرار العبادات از ملا هادی سبزواری ، کتابی است به زبان فارسی،
در بیان مسائل فقهی شیعه دوازده امامی صلوات الله و سلام الله علیهم،
که مرحوم سبزواری با بیان هر مسئله، فلسفه ی اینکه چرا امام صلوات الله و سلام الله علیه چنین دستوری داد را بیان می کند.
نگاه این چنینی به مسائل فقهی فایده اش آنست که شخص بهتر و دقیقتر و آگاه تر می تواند احکام و شرایع را انجام دهد. البته اسرار این احکام را خدای متعال می داند و بس.
لکن خداوند متعال علمش را به هر کس که بخواهد میدهد لذا پیامبر و اهلبیتش بدستور و عنایت الهی از علم الهی با خبرند و انسانهای دیگر بایستی با هدایت و امامت و پیشوایی آنها به فلسفه و اسرار و علم الهی دست پیدا کنند.
این نکته که «همه بایستی تحت امامات آنها باشند»، طبق دستور خداوند متعال است که به پیامبرش فرمود
و الا کسی نمی داند علم خداوند چیست و در نزد چه کسی است و نمی داند که خداوند از چه طریق به انسانها از علم خودش عطا می فرماید.‌‌
‌‌‌

Translation: fa-en
The book Asrar al-Ebadat by Mullah Hadi Sabzevari is a book in Persian.
In expressing the Shiite jurisprudential issues of the twelve Imams, peace and blessings be upon them,
The late Sabzevari, by stating each issue, expresses the philosophy of why Imam Salawat Allah and peace be upon him gave such an order.
Such a view of jurisprudential issues has the benefit that a person can better and more accurately and consciously follow the rules and laws. Of course, God Almighty knows the secrets of these rulings, and that is enough.
But God Almighty gives His knowledge to whomever He wills, so the Prophet and his Ahl al-Bayt are aware of the divine knowledge by divine command and care, and other human beings must achieve philosophy, secrets and divine knowledge by their guidance, leadership and leadership.
The point that "everyone should be under their Imamate" is according to the command of God Almighty who said to his Prophet
Otherwise, no one knows what God's knowledge is and with whom it is, and no one knows how God bestows His knowledge on human beings.
‌‌‌

کتاب خبر واحد تألیف مشترک من و آقای امین احتشامی تا نیمه سال ۲۰۱۸ به چاپ می رسد. اینجا درباره آن چند سطری می آورم. توضیحی است که برای ناشر آماده شده


کتابی جدید به زبان انگلیسی درباره اصول فقه شیعی امامی (بحث اخبار و اجماع)

الآن بیش از یک سال و نیم است که با همکاری فاضل محترم آقای امین احتشامی کتابی می نویسیم به زبان انگلیسی در حدود بیش از ۳۰۰ صفحه درباره خبر واحد و اجماع و جایگاه احادیث و مسئله ظن در فقه متقدم شیعی که امیدمان این است به لطف الهی سال ۲۰۱۸ نیمه های آن منتشر شود.

Hassan Ansari & Amin Ehteshami, Seeking Certitude: Scriptural Authority in Early Shiʿi Jurisprudence.


In this monograph, Hassan Ansari and Amin Ehteshami provide a synoptic examination of epistemological discussions concerning the authority of scriptural sources (akhbār) in Shiʿi jurisprudence during the third to sixth centuries AH. Seeking Certitude: Scriptural Authority in Early Shiʿi Jurisprudence provides the first book-length study of this under-examined topic of the Shiʿi intellectual tradition. Through close readings of primary texts, the authors trace and evaluate the views of the period’s most prominent thinkers such as Ibn Qiba, al-Kulaynī, Ibn Junayd, Ibn Bābawayh, al-Mufīd, al-Murtaḍā, al-Ṭūsī, Ibn Zuhra, and Ibn Idrīs. The subjects discussed include the developments of Shiʿi legal theory during the third/ninth to sixth/twelfth centuries; various ways of conceptualising what constitutes a ‘scriptural’ source; justifications offered for including the reports attributed to the Prophet and the Imams as the second most authoritative source of law after the Qurʾan; frameworks elaborated for evaluating the authenticity of scriptural sources; epistemological discussions regarding the reliability of historical reports in general and scriptural reports in particular; solutions proposed for resolving disagreeing and contradictory reports; and the legitimacy of using a scriptural report of uncertain origins as evidence for determining a legal ruling as binding. This book will be of interest to students and scholars in Islamic law and legal theory, theology, scriptural hermeneutics, medieval intellectual history, and Islamic studies.

اندر خبر و دروغ و شایعه

این روزها تقریبا همه می دانیم سهم خبر سازی و دروغ و شایعه چقدر در امر سیاست و پیش بردن سیاست ها مهم است. هر روز صبح که از خواب بیدار می شویم و سری به اینترنت می زنیم با انبوهی خبر دروغ در عرصه داخلی و جهانی روبروییم که به درستی نمی دانیم چطور می توان صحت و کذب آنها را بررسید. هر تلویزیون و یا رسانه ای مجازی را که باز می کنیم می بینیم تعدادی آدم را نشانده اند به عنوان کارشناس که درباره همه چیز اظهار نظر می کنند و متأسفانه در بسیاری موارد اخبار دروغ توسط همین کارشناسان هم دست به دست می شود و تحلیل می گردد اما باز نمی دانید به کدام یک از این خبرها و تحلیل های مبتنی بر آن خبرها باید اعتماد کرد. اصلا نمی توان فهمید کدام یک از این کارشناسان واقعا کارشناسند و استاد دانشگاه و متخصص فلان و یا بهمان مؤسسه علمی و یا اینکه تنها کارشناسانی اند خودخوانده که با اهدافی سیاسی و یا کاسبکارانه خود را متخصص و کارشناس جا زده اند. آدمی را معرفی می کنند به عنوان استاد دانشگاه فلان در انگلستان و بعد وقتی می روید به سایت آن دانشگاه سر می زنید می بینید از اسم شریف این آدم در آن دانشگاه و سایتش خبری نیست.

متکلمان قدیم مسلمان درباره خبر و شایعه و نقل ناقص حقیقت و میزان صدق یک خبر و ملاکات آن و مبانی اپیستمولوژیک آن بحث ها کرده اند. این مطالب را در این کتاب بخوانید

Theories of Testimonial Knowledge in Islamic Theology

By Hassan Ansari and Amin Ehteshami

This monograph investigates theories of testimonial knowledge as articulated in the writings of al-Sharīf al-Murtaḍā (965–1044). Among the topics discussed are the definitions provided for testimonial report (khabar) and knowledge (ʿilm); the epistemic status of transmitted reports in general and scriptural reports in particular; the criteria developed for ascertaining the veracity of eyewitness testimony; the division of reports into corroborated (mutawātir) and uncorroborated (āḥād); the authority of uncorroborated reports in forming legal precepts; and the status of historical reports in establishing the authenticity of Prophet Muḥammad’s claim to prophecy and his performance of miracles. The authors trace these epistemological issues through al-Murtaḍā’s theological and jurisprudential writings and examine his engagement with a variety of prominent Muʿtazilī thinkers including al-Balkhī (d. 931), al-Jubbāʾī (d. 933), Ibn Khallād (fl. tenth century), and ʿAbd al-Jabbār (d. 1025). A close reading of relevant sections from Ibn Khallād’s theological handbook al-Uṣūl, along with the commentaries and revisions of ʿAbd al-Jabbār and al-Hārūnī (d. 1033), clarifies the contours and intricacies of the Muʿtazilī milieu within and against which al-Murtaḍā wrote. In addition, in order to situate the Muʿtazilī and Shīʿī discussions in a broader intellectual context, the authors briefly explore the contrasting views advocated by two of al-Murtaḍā’s contemporaries: (1) al-Bāqillānī (d. 1013), a renowned Ashʿarī thinker whose position concerning testimonial knowledge differs from al-Murtaḍā in some consequential respects; and (۲) Ibn al-Samḥ (d. ۱۰۲۷), a Baghdadi Christian philosopher whose epistemology of testimonial reports diverges from the Muʿtazilī, Ashʿarī, and Shīʿī theological frameworks. Theories of Testimonial Knowledge in Islamic Theology brings to surface the epistemological discussions informing the approaches of Muslim theologians and legal theorists to eyewitness testimony as a source of religious knowledge.

کتابی جدید درباره شریف مرتضی

Hassan Ansari & Sabine Schmidtke, Shīʿī Imāmī Theology in Transition from the Fourth/Tenth until the Seventh/Thirteenth Century: Doctrinal Works by al-Sharīf al-Murtaḍā and Ibn Ḥamza al-Ṭūsī, UCOPress, 2019

این روزها مشغول نهایی کردن این کتاب هستیم. مجموعه ای از رسائل کلامی شریف مرتضی در این متن تصحیح شده. همراه با بخش اول کتاب که در حدود ۱۵۰ صفحه است درباره شریف مرتضی و اندیشه های کلامی و آثارش. مسائل تبانیات و طرابلسیات اولی و سلاریه و حدود پانزه متن دیگر مرتضی در این مجموعه تصحیح شده. رساله ای هم درباره انسان که قبلا آن را در کاتبان معرفی کرده بودم و به شریف مرتضی منسوب است اما حتما از او نیست نیز در این کتاب برای نخستین بار تصحیح شده. کتاب ان شاء الله تا آخر ماه ژانویه به ناشر سپرده می شود.

رفاقت علل و عوامل مختلفی دارد . این نوع کارها در روایات هم نمونه دارد .
وقتی پای رفاقت به میان می آید قضیه متفاوت می شود ، الآن بنده یک رفیقی دارم که از نظر فکری صد و هشتاد درجه با هم متفاوتیم ، اگر ایشان به رحمت خدا بروند بنده در تشییع جنازه ایشان شرکت می کنم که اگر رفیق نبود هزار سال دیگر این کار را نمی کردم . همینطور مثلا اگر همسایه یا فامیل باشد .

💠#The_Attributes_of_the_Noble (41)💠

💠فضیلت و اعمال شب و روز بيست و پنجم ذی العقده💠

✳️شب بيست و پنجم شب دحو الارض است‏، يعنى پهن شدن زمين از زير خانه كعبه بر روى آب.
این شب از شبهای شريفه است كه رحمت خدا در آن نازل میشود و عبادت در این شب اجر بسيار دارد.
✳️از حسن بن على وشا روايت است كه گفت: من كودك بودم كه با پدرم در شب بيست و پنجم ماه ذى القعده در خدمت امام رضا (عليه السلام) شام خورديم، پس فرمود كه امشب حضرت ابراهيم (عليه السلام) و حضرت عيسى (عليه السلام) متولد شده‏ اند و زمين از زير كعبه پهن شده است، پس هر كه روزش را روزه بدارد چنان است كه شصت ماه را روزه داشته باشد.
✳️به روايت ديگر است كه امام رضا (علیه السلام) فرمود در اين روز حضرت قائم (عليه السلام) قيام خواهد نمود.
✅ مرحوم ميرداماد در رساله (اربعه ايام) در بيان اعمال روز دحو الارض فرموده: زيارت حضرت امام رضا (عليه السلام) در اين روز افضل اعمال مستحبه و آكد آداب مسنونه است.

💠 25th of ZILQADA & Its Acts Act💠

✳️The Earth Spreading night, This night is called laylat dahw al-ard (the night at which the earth was spread on the water where the Holy Ka’bah is now situated). Being distinctively honorable, at this night the mercy of Almighty Allah is poured on people.
A great reward is obtained by those who practice acts of worship at this night.
✳️Ali ibn al-Hasan al-Washsha’ has narrated that when he was young, he was with his father in the hospitality of Imam al-Rida(a.s.) at the twenty-fifth night of Dhu’l-Qa’dah. After they had their supper, Imam al-Rida(a.s.) said, “At the twenty-fifth night of Dhu’l-Qa’dah, Prophet Abraham was born, Prophet Jesus the son of Mary was born, and the earth was spread on the water where the Holy Ka’bah is now situated. Hence, if one observes fasting on this day, he will be given the reward of observing fasting in sixth months.”
✳️According to another narration, Imam al-Rida(a.s.) added, “Verily, on this day, al-Qa’im (i.e. Imam al-Mahdi) will appear.”
✅Sayyid Mir Damad In his epistle entitled al-Arba’at Ayyam (The Four Days), has mentioned that to visit the holy tomb of Imam Ali ibn Musa al-Rida (a.s.) on the Earth Spreading Day, is the most preferable act.

t.me/harimeshie
eitaa.com/harimeshie
sapp.ir/harimeshie

با عرض سلام و احترام.
در حد جستجو بنده سایت ویژه ای وجود ندارد. سایت www.rekhta.org
که در هندوستان اداره می شود، هم کتابهای اردو بارگذاری می کند و هم کتابهای فارسی (قدیم) که در هندوستان و پاکستان چاپ شده اند‌. نام کتاب مورد نظرتان را بفرمایید جستجو می کنیم، انشاءالله پیدا شود. با سپاس. 🙏🙏🙏

با عرض سلام و احترام و سپاس از کانال تلگرامی درج شده بابت درج این دو صفحه از تالیفِ مرحوم آیت الله زین العابدین مازندرانی.
اتفاقا دیروز با استادی درباره این شخصیت گفتگو داشتیم که بسیاری از شیعیان هندوستان در آن زمان به مرجعیت ایشان و فرزندانشان - ابن الشیخ (درگذشت: ۱۳۵۰ق) بودند. مرحوم ابن الشیخ ۱۴ سال در هندوستان بودند و با دانشمندانی چون مرحوم شبلی نعمانی (۱۸۵۷- ۱۹۱۴) ملاقات می کردند. و گویا بیشتر با طرفداران مشروطه در هندوستان بودند.
بنده مدتهاست در جستجوی این منابع هستم. با سپاس. 🙏🙏🙏

Henry Corbin a Lost Professor

“Henry Corbin told me that his philosophical turning point in life was that day when he was at the University of Sorbonne (also known as Univ. of Paris) sitting in (Louis) Massignon’s class. Massignon was aware of Corbin’s interest in philosophy and in (personalities such as) Heidegger and others like him, and he truly understood Corbin’s interest in philosophy.

At the end of class, he pulled out an old (antique) book from his pocket and while handing it to Corbin, said: ‘this is your lost book.’ This book was in lithograph format, named “Wisdom of Illumination” by Shaykh Shahaboddin Suhrawardi. During that time, Corbin had learned Arabic and knew it well.

He said: ‘I began to read this book and it transformed my life, and I understood that my lost self was (attuned) not with Heidegger, but with this book.’

While he was a heavy critic of existentialism, Corbin said: ‘Existence in existentialism is guided toward death, while in the philosophy of Mulla Sadra and Islamic, Iranian philosophy the path opens up to the Exalted (and eternal reality known as God) and the destination is always set facing higher ranks.’”
📚Goftegūh Rāmin Jahānbaglu ba Sayyed Hosein Nasr, page 164



✳️ گمشده پروفسور هانری کربن
@studiesofshia
هانری کربن به من گفت که نقطه‌ی عطف فلسفی زندگی او آن روزی بود که در دانشگاه سوربن سر کلاس ماسینیون نشسته بود. ماسینیون از علاقه‌ی کربن هم به فلسفه و هم به هایدگر و کسانی مانند او آگاه بود و علاقه‌ی معنوی کربن را به فلسفه خوب می شناخت.

او در پایان کلاس ، کتاب کهنه‌ای را از جیب بیرون آورد و در حالی که آن را به کربن می داد، گفت: این کتاب گمشده‌ی توست. این کتاب چاپ سنگی بود از حکمة الاشراق شیخ شهاب الدین سهروردی . در آن زمان کربن زبان عربی را قبلا آموخته بود و آن را به خوبی می دانست.

او گفت: من شروع به خواندن این کتاب کردم و کل زندگی ام دگرگون شد و دریافتم که گمشده‌ی حقیقی من نه هایدگر بلکه این کتاب بود.

او منتقد سرسخت اگزیستانسیالیسم بود زمانی کربن گفت: وجود برای اگزیستانسیالیست ها به مرگ رهنمون می شود، در حالی که در فلسفه‌ی ملاصدرا و فلسفه ایرانی اسلامی راه به تعالی می گشاید و همواره رو به سوی مراتب_بالاتر دارد.
📚گفتگوی رامین جهانبگلو با سید حسین نصر، صفحه۱۵۴

Join here👇
@AbodeofWisdom

کتابی جدید درباره شریف مرتضی

Hassan Ansari & Sabine Schmidtke, Shīʿī Imāmī Theology in Transition from the Fourth/Tenth until the Seventh/Thirteenth Century: Doctrinal Works by al-Sharīf al-Murtaḍā and Ibn Ḥamza al-Ṭūsī, UCOPress, 2019

این روزها مشغول نهایی کردن این کتاب هستیم. مجموعه ای از رسائل کلامی شریف مرتضی در این متن تصحیح شده. همراه با بخش اول کتاب که در حدود ۱۵۰ صفحه است درباره شریف مرتضی و اندیشه های کلامی و آثارش. مسائل تبانیات و طرابلسیات اولی و سلاریه و حدود پانزه متن دیگر مرتضی در این مجموعه تصحیح شده. رساله ای هم درباره انسان که قبلا آن را در کاتبان معرفی کرده بودم و به شریف مرتضی منسوب است اما حتما از او نیست نیز در این کتاب برای نخستین بار تصحیح شده. کتاب ان شاء الله تا آخر ماه ژانویه به ناشر سپرده می شود.