گفتگوهای تراثی (آرشیو)

يك خبر خوش

جایزه ادبی قهرمان، با حضور دکتر ساکت، رئیس مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه و دبیر جایزه ادبی قهرمان، دکتر محمد جعفر یاحقی و دکتر محمود فتوحی، استادان گروه زبان و ادبیات فارسی و از داوران جایزه ادبی قهرمان و همچنین آقای آصفی یزدی، عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر مشهد و خانواده استاد قهرمان روز سه شنبه، 26 اردیبهشت ماه، در سالن شورای سازمان مرکزی برگزار شد.

دکتر ساکت، رئیس مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه با خوش آمدگویی به خبرنگاران و اصحاب رسانه، به سابقه 70 ساله و پرافتخار دانشگاه فردوسی مشهد اشاره کرد و گفت: ستاره های درخشانی در این دانشگاه در حوزه های مختلف علم و دانش و فرهنگ حضور داشته اند که دکتر فیاض، دکتر یوسفی، پروفسور فاطمی، استاد مدیرشانه چی، استاد آشتیانی، استاد واعظ زاده و دکتر علی شریعتی و بسیاری دیگر از آن جمله هستند.

وی با بیان پیشینه مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه، به فعالیت های گوناگون مرکز بعد از احیای آن در سال 93 اشاره کرد و ادامه داد: نامگذاری تالارهای دانشگاه به نام مفاخر خراسان بزرگ، برگزاری بزرگداشت هایی برای استاد قهرمان و دکتر خواجویان، نصب دو مجسه خیام و خواجه نصیر در پردیس دانشگاه و افتتاح باشگاه مفاخر و پیشکسوتان دانشگاه از جمله فعالیت های این مرکز می باشد.

دکتر ساکت استاد محمد قهرمان را یکی از مهمترین شخصیت های تاثیرگذار در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانست و اضافه کرد: ایشان در سال 1340 و با دعوت دکتر فیاض به دانشکده ادبیات و علوم انسانی آمدند و ریاست کتابخانه دانشکده ادبیات را بر عهده گرفتند که ایجاد، گسترش و حفظ گنجینه گرانبهای کتابهای دانشکده ادبیات و علوم انسانی مرهون کوشش های ایشان است.

رئیس مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه ادامه داد: طرح این جایزه ادبی در سال 1394 و در مراسم بزرگداشت ایشان برای نخستین بار از سوی خانواده محترم استاد قهرمان مطرح شد و در پاییز سال گذشته به تصویب شورای مرکزی آثار مفاخر و اسناد دانشگاه رسید و با رایزنی و مشورت با استاد دکتر شفیعی کدکنی و انتخاب هیأت داوران، امروز این فراخوان این جایزه را اعلام می کنیم.

وی با بیان اینکه جایزه استاد محمد قهرمان برای نخستین بار از سوی یکی از دانشگاه های ایران و برای یکی از مفاخر ملی برگزار می شود، ادامه داد: جوایز مهمی چون جایزه دکتر مجتبایی، دکتر داوری اردکانی و جایزه استاد نجفی از سوی یک نهاد غیردانشگاهی برگزار می شوند، از این رو دانشگاه فردوسی مشهد در برگزاری جایزه استاد قهرمان در میان دانشگاه های ایران پیشرو و پیشگام است.

دکتر ساکت به مصوبه دانشگاه فردوسی مشهد در خصوص پیشنهاد جوایز احتمالی دیگر اشاره کرد و گفت: تصمیم بر این است که از این پس، اینگونه جوایز در مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه ساماندهی شود.

وی انتشار کتابی شامل مقالات اهدایی و گزیده ای از نامه های رد و بدل شده میان استاد قهرمان و بسیاری از بزرگان فرهنگی و علمی این مرز و بوم را سومین فعالیت مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه پس از برگزاری مراسم بزرگداشت استاد قهرمان در سال 94 و جایزه ادبی استاد قهرمان دانست و ابراز امیدواری کرد که این کتاب تا سال آینده به زیور طبع آراسته شود.

دکتر محمدجعفر یاحقی، استاد دانشکده ادبیات و علوم انسانی و از داوران جایزه ادبی استاد قهرمان در خصوص شخصیت استاد قهرمان گفت: شخصیت ایشان از چند جنبه قابل بررسی است که نخستین آن از زاویه شغلی است که وی به عنوان یک کتابدار، عاشق کتاب و علاقه مند به کارش بود و اغلب پژوهش های خود را در همان کتابخانه دانشکده ادبیات انجام می داد.

وی با بیان اینکه شاعری وجهه دیگر استاد قهرمان بود، اضافه کرد: ایشان در سرودن غزل و در محلی سرایی به لهجه تربتی بسیار توانا بودند و این توانایی ایشان مولود سالها ممارست و تلاش ایشان بوده است.

دکتر محمود فتوحی، استاد گروه زبان و ادبیات فارسی نیز با بیان اینکه شخصیت علمی قهرمان در کنار شخصیت شاعری ایشان بسیار شاخص بوده است، گفت: بسیاری عصر صفوی را عصر انحطاط ادبی نامیده اند که افرادی مثل استاد قهرمان یک تنه در برابر این باور ایستادند و به دنبال احیای ادبیات عصر صفوی برآمدند و بر همین اساس است که نام استاد قهرمان با ادبیات دوره صفوی و سبک هندی همراه است.

وی گسترش و اعتلای زبان و ادب پارسی، معرفی و نشر آثار علمی و پژوهشی در حوزه سبک هندی و تشویق و ترغیب پژوهشگران ادبی را از اهداف این جایزه ادبی دانست و اظهار کرد: کتاب و رساله های مقاطع تحصیلات تکمیلی که در طی سال شمسی منتهی به زمان اعطا در حوزه ادبیات دوره صفویه و سبک هندی منتشر یا دفاع شده باشد، در فرآیند داوری بررسی خواهند شد.

دکتر فتوحی با بیان اینکه در دوره نخست، آثار سه سال اخیر بررسی و داوری خواهند شد، یادآور شد: دکتر محمد جعفر یاحقی، دکتر محمود فتوحی، دکتر محمدرضا راشد محصل، دکتر سلمان

۱.‌" فرهنگ های فارسی و فرهنگ گونه ها"، دکتر محمد دبیر سیاقی، ناشر: اسپرک، سال چاپ: ۱۳۶۸.
۲.‌ بهتر این است که در فرهنگ های قدیمی فارسی، توضیح مدخل های: " لغت" و " فرهنگ" را با هم مقایسه کنید‌‌.
۳. همچنین مقدمه های که لغت نویسان فارسی در گذشته نوشته اند.
۴. چون: با مطالعه ? چنین برمی آید که در ابتدا هدف از نوشتن لغت ( = dictionary) گردآوری و توضیح لغات مشکل و ثقیل در کتابهای ( مهم) آن دورا بوده است. مثلا: شاهنامه و کتاب های تاریخی. در ابتدا واژه
" فرهنگ" ( = dictionary) به کار می رفته است. مثلا: " فرهنگ لسان الشعرا"، " فرهنگ قواس".
واژه " لغت" ( = کلمه= word) بوده است.
۵.‌ امروزه،‌ " فرهنگ نامه" به glossady و " لغت نامه" به dictionary اطلاق می شود. بهتر است که در " دکشنری آکسفورد" معنای آنها که به ترتیب تاریخی آورده شده اند با ذکر شواهد، را هم مقایسه کنید‌. با سپاس ?

۱. ?مجله " نشریه انجمن هند و ایران"، به فارسی، از دهلی، هندوستان منتشر می شد و تمام مقالات آن در سایت خانه فرهنگ ایران در دهلی، قابل دانلود است.
۲. ?مجله " قند پارسی"، به فارسی، از دهلی منتشر می شود. تمام مقالات آن در سایت خانه فرهنگ ایران در دهلی?، قابل دانلود است.
۳.‌?مجله " نقد و تحقیق"، به فارسی از دهلی، منتشر می شود.
* فهرست تمام مقالات این مجله تا کنون، در گروه واتس آپ گفتگوهای تراثی، چندی پیش ارسال شد.
** معذرت. هیچ‌ فایلی از این مجله را بنده در اختیار ندارد.
۴. ?مجله " تحقیقات فارسی" از دانشگاه دهلی چاپ می شود. فقط یک شماره آن در سایت دانشگاه، گروا فارسی، قابل دانلود است.
۵.? مجله " دانش" از کشمیر هندوستان در سرینگر، منتشر می شود.‌فقط یک شماره آن در سایت دانشگاه کشمیر، گروه فارسی قابل دانلود است.‌

لغت نامه فارسی_گرجی: ✍
??. ??
قدیمی ترین لغت نامه دو زبانه گرجی_فارسی، فارسی_گرجی مربوط به سال 1971 میلادی می باشد.
این فرهنگ لغت در قطع جیبی و توسط شادروان پروفسور جمشید گیوناشویلی و زیر نظر داوید کوبیدزه و با مقدمه ای از اوتار گیگینیشویلی تهیه شده و مشتمل بر 262 صفحه و 3500 لغت می باشد.
در ابتدای این کتاب، مرحوم جمشید گیوناشویلی این لغتنامه را به گرجی های خارج از گرجستان و برای ارتباط آنها با جامعه گرجی هدیه کرده است.
کتاب شامل دو بخش است، بخش اول تا صفحه 137 گرجی به فارسی و قسمت دوم فارسی به گرجی می باشد.
این کتاب? با تیراژ 3500 نسخه به چاپ رسیده است
متاسفانه عکس های موجود از جلد این کتاب فاقد کیفیت برای انتشار می باشد. لذا تصویر صفحات اول و آخر کتاب برای اطلاع علاقمندان در ادامه« در کانال فرهنگ دو زبانه...» آمده است.?
برای روح مرحوم جمشید گیوناشویلی آرزوی آمرزش و آرامش داریم.
اطلاعات بیشتر ?
@farhang_zaban1

?خاک بر سر آن استاد دانشگاه!

?دکتر نعمت الله فاضلی (برنامه نكوداشت دكتر محمود مهرمحمدي/ 13 بهمن 97،خانه انديشمندان علوم انساني)
@movarekhan

?اگرچه امروز روز نکوداشت است و روز نق زدن و نقد کردن نیست، اما من می خواهم از خودم و از استادانی که اینجا نشسته اند انتقاد کنم. دکتر باقری گفتند که اوضاع معلمان و استادان دانشگاه خوب نیست. اوضاع بدتر از آنی است که ایشان به آرامی خواستند بگویند. ... ایشان به شوخی گفتند که نسل آقای دکتر مهرمحمدی در حال منسوخ شدن است، اما اجازه دهید که بر اساس تحقیقات نشان دهم که این گفته شوخی نیست.

?کتابی در مورد استادان منتشر شده است با عنوان «مطالعه دگرگونی فرهنگی در سه نسل دانشگاهی» در این پژوهش، سه نسل از اساتید دانشگاه هایی مثل تهران، علامه طباطبایی، شهید بهشتی، تربیت مدرس و مانند آن مطالعه شده اند. خلاصة این پژوهش این است که هر چقدر به امروز نزدیک می شویم، جنبه های اخلاقی، منشی و اخلاقی استادان از جهات گوناگون بدتر می شود. میزان سرمایه های فرهنگی، اخلاقی و منش استادان روز به روز در حال کاهش است. خوب دقت بکنید! استادان جدید و جوان تر از لحاظ شناختی وضعشان بهتر است. بیشتر زبان انگلیسی می دانند، بیشتر نرم افزار می شناسند، بیشتر به قوانین و قواعد و فوت و فن های استاد شدن آشنا هستند. هنوز چهل سالشان نشده است استاد تمام می شوند، روزمه های بزرگ دارند! پر از کتاب و مقاله! آت و آشغال ها را ریخته اند در رزومه هایشان! به هر کس نگاه می کنید رزومه ای دارد به طول پنجاه متر، پانصد مقاله دارد، هفتصد مقاله دارد و هنوز چهل و پنج سالش نشده استاد تمام می شود. خیلی از شاگردان من استاد شده اند در حالی که من پارسال دانشیار شدم! این فاجعه است این ابتذال است! باید گریه کنیم! صادقانه می گویم باید گریه کنیم!

?دیروز گزارش فرهنگی سال از خانم فاطمه جواهری استاد دانشگاه خوارزمی، به نام «سیاست فرهنگی در وزارت علوم» به دستم رسید. اوضاع دانشگاه ها بخصوص استادان و دانشجویان به‌ویژه تحصیلات تکمیلی، به لحاظ منش، قابلیت ها و عادت های تفکر انتقادی، گوش دادن، شنیدن، صحبت کردن، صداقت، و ارزش های وجودی که انسان دانشگاهی باید داشته باشد بسیار اسفبار است. بسیار اسفبار! امیدوارم این کتاب منتشر شود تا اساتید بدانند در دانشگاه ها و آموزش عالی کشور چه اتفاقی افتاده است. مقاله ای خودم نوشته ام که به زودی منتشر می شود، در زمینه «سواد آکادمیک». متاسفانه باید بگویم که بیش از 50% از اساتید ما سواد خواندن و نوشتن ندارند. این طبیعی است. وقتی آزمون بین المللی پرلز نشان می دهد که در «درک مطلب» ما از افغانستان نیز عقب تریم، همین ها کرور کرور دکترا می گیرند. از 50 کشور در 2016 ما چهل و پنجمی هستیم.

?بروید بخوانید و ببینید این ایین نامه ارتقا و این سیستم پاداش دهی و کنترل کیفیتی که ایجاد کرده ایم چه جور استاد و معلمی را پرورش می دهد. اگر از بسیاری از اساتیدی که کتاب نوشته اند بخواهیم یک صفحه خلاقانه بنویسند، توانش را ندارند. توان و آمادگی خواندن یک فصل از یک رمان را ندارند. اگر بگوییم یک ساعت بنشین، گوش کن، تمرکز کن، دقت کن، آمادگی‌اش را ندارد. چرا لقب استاد و دکتر را رایگان به این و آن اهدا می کنیم؟ این ظلم به مقام علم و دانش است که به بسیاری از اساتید دانشگاه می گوییم استاد و دکتر. این بی احترامی و ظلم است به ناموس علم و اخلاق و بشریت. آنهایی که این القاب را گرفته اند مقصر نیستند. سیستمی باید پاسخگو باشد که کرور کرور دکتر و استاد تربیت می کند. آیین نامه ارتقاء، سیستم پاداش دهی و نظام کنترل کیفیت باید پاسخگو باشد! سیستم سیاسی و مدیریتی باید پاسخگو باشد!

?دانشگاه فقط متن نیست، منش هم هست! کتاب «دانشگاه به سوی فضیلتِ» جان نیکسون را بخوانید. استدعا می کنم بخوانید! گزارش خانم دکتر جواهری را بخوانید تا ببینید چه اتفاقی در دانشگاه های کشور افتاده است. علما، روحانیون، استادان بیدار شوید! دزدی کردن هنجار دانشگاه است! استثمار دانشجو هنجار دانشگاه است! قانون است! استادی که هیچ سهمی در نوشتن مقاله ندارد در نهایت بی شرمی نام خودش را بر روی مقاله و کتاب می آورد! هزار نوع ناهنجاری در دانشگاه ها به نام قانون اعمال می شود!

منبع: کانال تلگرامی «پویش ملی دوباره دانشگاه»

??? ما هم به دکتر علیم اشرف خان بسیار خوشامد می گوییم.? ایشان استاد گروه فارسی در دانشگاه دهلی هستند و رساله های دکتری با موضوع تصحیح متون فارسی به راهنمایی ایشان در همین دانشگاه انجام می شود.

دانشگاه را پایان نامه محور کنیم
1. بنده فکر می کنم نوشتن یک پایان نامه یا رساله، برای دانشجوی ارشد یا دکتری، مهم ترین مرحله تحصیلی برای یک دانشجوست. دانشجو، با نوشتن رساله، خود را محک می زند، و همه تصمیماتی که برای او به خصوص از جهت شغلی گرفته می شود، باید بر اساس پایان نامه او باشد. این را اگر به عنوان یک اصل بپذیریم، نوع نگاهمان به کار استاد و دانشجو تغییر می کند و بهتر می شود.
2. حاصل کار دانشجو بعد از سالهای درس خواندن، نگارش رساله و پایان نامه است، و بنابرین، این خروجی، متعلق به جامعه بوده و برای همین، و این که هزینه زیادی برای این دانشجو صرف شده، باید با بهترین کیفیت ارائه شود. مسلما اگر پایان نامه ضعیف باشد، خسارت زیادی برای دانشگاه و جامعه خواهد بود. ارزیابی او در نهایت با پایان نامه است و باید راه های تازه برای ارزیابی او از این طریق تعریف و برای شغل های بعدی او در نظر گرفته شود.
3. نه تنها ارزیابی دانشجو، بلکه ارزیابی یک دانشگاه، یک دانشکده، و یک استاد، عمدتا باید روی بررسی پایان نامه باشد. عناوین، روش کار دانشجو و استاد، تعداد مقالات چاپ شده از آن، و حتی یک داوری کلان در باره مجموعه پایان نامه های یک دانشکده، آن هم با معیارهای منظم و مشخص و آماری و کیفی، باید معیار تعلق بودجه به آن دانشکده باشد.
4. به نظرم شکل فعلی پایان نامه نویسی، دست کم برای همه رشته ها مطلوب نیست و بیشتر مثل نوشتن یک کتاب با بند و بیل اغلب بیهوده است. نگارش یک اثر مدون، البته خوب است، اما مهم تر از همه آن است که خروجی کار یک کار نو و اجتهادی باشد. شاید بهتر باشد در یک زمینه خاص، به جای یک رساله مفصل، دانشجوی دکتری ، سه مقاله پژوهشی و دو ارائه جدی داشته باشد، و همان بجای پایان نامه پذیرفته شود. دانشجوی ارشد هم می تواند دو مقاله علمی پژوهشی با یک ارائه داشته باشد. شاید در رشته های هنر، باید پایان نامه را جور دیگری تعریف کرد. فنی هم همین طور است.
5. فارغ از این که پیشنهاد بالا پذیرفته شود یا خیر، و در شرایط فعلی، بهتر است تصویب شود که هر دانشجوی ارشد مانند دکتری، باید دست کم یک مقاله اش را در یک مجله معتبر علمی پژوهشی یا دست کم ترویجی منتشر کند، یا بخشی از محتوای رساله اش را در یک همایش ارائه دهد. مهم این است که کار دانشجوی ارشد هم، مثل دانشجوی دکتری، کاری تازه و قابل عرضه برای حل یک مسأله باشد.
6. بسیاری از استادان راهنما و مشاوران، وقت کافی برای پایان نامه ها نمی گذارند. این یکی از دلایل اصلی روی آوردن دانشجو به استادان یا شبه استادانی است که بیرون دانشگاه می توانند به او کمک کنند. باید برای این کار فکری کرد تا دانشجو به سراغ منابع غیر متخصص، اما حرفه ایدر پایان نامه نویسی نرود.
7. به نظر می رسد امتیازات استادان راهنما درارتباط با کارشان باید از نو تعریف شود. کار مشترک به معنای واقعی مشترک میان استاد و دانشجو باشد. البته تعداد استادان کم است که در این زمینه باید جبران و بر شمار استادان [ضمن کم کردن دانشجو در سراسر کشور] افزوده شود، و استادان بیشتری بکار گرفته شوند. یک استاد، نه به کلاس های زیاد که در آنها کار معلمی می کند، بلکه به همکاریش با دانشجو در نوشتن تحقیقات کلاسی و پایان نامه ای باید ارزیابی شود.
8. به نظر من شکل گیری «نهادهای کمک پژوهشی» برای یاری رساندن به دانشجوی در حال نگارش رساله، در بیرون دانشگاه عیبی ندارد، زیرا کمک مهمی به دانشجویانی است که در نگارش و پژوهش ضعیف هستند. در واقع، مانند مراکزی که در جریان کنکور به دانشجویان آموزش های بیشتری می دهند، و برای جلوگیری از کارهای زشت نگارش رساله و پایان نامه به شکل غیر رسمی، مراکزی متشکل از استادن برجسته باشد که بتواند در نگارش پایان نامه و تحقیقات دانشجویی خارج از چارچوب رسمی دانشگاه کمک کند. این کار قواعد خاص خود را می خواهد اما باید آزاد و بدون دخالت باشد. دانشگاه خروجی را ببیند و بتواند ثابت کند که متعلق به دانشجو است.
@jafarian1964

دانشگاه ایرانشهر و دانشگاه بومی

گزارشی خواندنی از تازه ترین اثر انتقادی استاد دکتر طباطبایی با عنوان؛ "ملاحظات درباره دانشگاه".

حامد زارع ، کوشیده است ضمن اشاره به اهمیت و موقعیت کتاب در مجموعه آثار دکتر طباطبائی، ایده اصلی و سرفصل های مهم آن را گزارش نماید.

بویژه، به فصل دوم اشاره شده که استاد طباطبایی ، " جعلیات و خیالبافی های" شاگردی را نقد و نواخته است.

تازه های اندیشه؛ روزنامه سازندگی، یک شنبه 24 شهریور 98، ص 10.

دانشگاه را پایان نامه محور کنیم/ دکتر رسول جعفریان
1. بنده فکر می کنم نوشتن یک پایان نامه یا رساله، برای دانشجوی ارشد یا دکتری، مهم ترین مرحله تحصیلی برای یک دانشجوست. دانشجو، با نوشتن رساله، خود را محک می زند، و همه تصمیماتی که برای او به خصوص از جهت شغلی گرفته می شود، باید بر اساس پایان نامه او باشد. این را اگر به عنوان یک اصل بپذیریم، نوع نگاهمان به کار استاد و دانشجو تغییر می کند و بهتر می شود.
2. حاصل کار دانشجو بعد از سالهای درس خواندن، نگارش رساله و پایان نامه است، و بنابرین، این خروجی، متعلق به جامعه بوده و برای همین، و این که هزینه زیادی برای این دانشجو صرف شده، باید با بهترین کیفیت ارائه شود. مسلما اگر پایان نامه ضعیف باشد، خسارت زیادی برای دانشگاه و جامعه خواهد بود. ارزیابی او در نهایت با پایان نامه است و باید راه های تازه برای ارزیابی او از این طریق تعریف و برای شغل های بعدی او در نظر گرفته شود.
3. نه تنها ارزیابی دانشجو، بلکه ارزیابی یک دانشگاه، یک دانشکده، و یک استاد، عمدتا باید روی بررسی پایان نامه باشد. عناوین، روش کار دانشجو و استاد، تعداد مقالات چاپ شده از آن، و حتی یک داوری کلان در باره مجموعه پایان نامه های یک دانشکده، آن هم با معیارهای منظم و مشخص و آماری و کیفی، باید معیار تعلق بودجه به آن دانشکده باشد.
4. به نظرم شکل فعلی پایان نامه نویسی، دست کم برای همه رشته ها مطلوب نیست و بیشتر مثل نوشتن یک کتاب با بند و بیل اغلب بیهوده است. نگارش یک اثر مدون، البته خوب است، اما مهم تر از همه آن است که خروجی کار یک کار نو و اجتهادی باشد. شاید بهتر باشد در یک زمینه خاص، به جای یک رساله مفصل، دانشجوی دکتری ، سه مقاله پژوهشی و دو ارائه جدی داشته باشد، و همان بجای پایان نامه پذیرفته شود. دانشجوی ارشد هم می تواند دو مقاله علمی پژوهشی با یک ارائه داشته باشد. شاید در رشته های هنر، باید پایان نامه را جور دیگری تعریف کرد. فنی هم همین طور است.
5. فارغ از این که پیشنهاد بالا پذیرفته شود یا خیر، و در شرایط فعلی، بهتر است تصویب شود که هر دانشجوی ارشد مانند دکتری، باید دست کم یک مقاله اش را در یک مجله معتبر علمی پژوهشی یا دست کم ترویجی منتشر کند، یا بخشی از محتوای رساله اش را در یک همایش ارائه دهد. مهم این است که کار دانشجوی ارشد هم، مثل دانشجوی دکتری، کاری تازه و قابل عرضه برای حل یک مسأله باشد.
6. بسیاری از استادان راهنما و مشاوران، وقت کافی برای پایان نامه ها نمی گذارند. این یکی از دلایل اصلی روی آوردن دانشجو به استادان یا شبه استادانی است که بیرون دانشگاه می توانند به او کمک کنند. باید برای این کار فکری کرد تا دانشجو به سراغ منابع غیر متخصص، اما حرفه ایدر پایان نامه نویسی نرود.
7. به نظر می رسد امتیازات استادان راهنما درارتباط با کارشان باید از نو تعریف شود. کار مشترک به معنای واقعی مشترک میان استاد و دانشجو باشد. البته تعداد استادان کم است که در این زمینه باید جبران و بر شمار استادان [ضمن کم کردن دانشجو در سراسر کشور] افزوده شود، و استادان بیشتری بکار گرفته شوند. یک استاد، نه به کلاس های زیاد که در آنها کار معلمی می کند، بلکه به همکاریش با دانشجو در نوشتن تحقیقات کلاسی و پایان نامه ای باید ارزیابی شود.
8. به نظر من شکل گیری «نهادهای کمک پژوهشی» برای یاری رساندن به دانشجوی در حال نگارش رساله، در بیرون دانشگاه عیبی ندارد، زیرا کمک مهمی به دانشجویانی است که در نگارش و پژوهش ضعیف هستند. در واقع، مانند مراکزی که در جریان کنکور به دانشجویان آموزش های بیشتری می دهند، و برای جلوگیری از کارهای زشت نگارش رساله و پایان نامه به شکل غیر رسمی، مراکزی متشکل از استادن برجسته باشد که بتواند در نگارش پایان نامه و تحقیقات دانشجویی خارج از چارچوب رسمی دانشگاه کمک کند. این کار قواعد خاص خود را می خواهد اما باید آزاد و بدون دخالت باشد. دانشگاه خروجی را ببیند و بتواند ثابت کند که متعلق به دانشجو است.
@jafarian1964

@UT_Central_Library

(...)
🔹 در ادامه مراسم دکتر رسول جعفریان -رییس کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران- درباره ی نسخه سیرة رسول الله (ص) سخنرانی کرد. وی گفت مرحوم مهدوی مثل یک مصحح درجه یک اسلامی (یعنی کسی) که شرح حال ها و روایت ها را می شناخته و به زبان عربی تسلط کامل داشته، این کتاب را تصحیح و آن را به فارسی ترجمه کرده است. شاهکار مقدمه ی 200 صفحه ای این کتاب است که از جهت پژوهشی بسیار ارزشمند است. بیش از 25 سال وقت برای تألیف این کتاب صرف شده است.
وی در پایان صحبت های خود از تشریف فرمایی همه حضار تشکر کرد و گفت ما دوست داریم این کتابخانه قدری محل رفت و آمد باشد و توجه شود که اینجا خانه ی بچه های ماست. ما استقبال می کنیم که نهادهای مختلف از جمله کتابخانه ملی، مراسم و نمایشگاه های خود را در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران برگزار کنند.
🔹 در نهایت خانم مژده مهدوی دختر مرحوم استاد اصغر مهدوی صحبت کرد و نکاتی را پیرامون اخلاق و ویژگی های پدر و عموی خود بیان نمود. وی در لابه لای صحبت های خود گفت: «احترام دکتر یحیی مهدوی به ساحت مقدس دانشگاه و استاد و دانشجو، اهمیت به حل مسایل عدیده آن به عنوان استاد بانفوذ دانشکده ادبیات و علوم انسانی یا مدیر گروه فلسفه یا نماینده دانشکده در شورای دانشگاه یا همراهی و همفکری وی با دو شخصیت موثر دیگر دانشگاه، دکتر علی اکبر سیاسی و دکتر غلامحسین صدیقی برای حفظ استقلال رأی و فکر این مرکز دانش مورد تأیید شاهدان بوده است. ذکر یک نمونه از شهامت و پایمردی صادقانه ی دکتر مهدوی در مقام عضویت در شورای دانشگاه در دفاع از حرمت حریم دانشگاه و استاد و دانشجو را در بیانات قوی و با احساس ایشان در حضور صاحب قدرت آن زمان پس از حمله ی اول بهمن ماه 1340 به دانشگاه، می توان در صورت جلسه شورای دانشکده ادبیات در تاریخ 9اسفند همان سال که همراه با قدردانی شورای مذکور است مشاهده کرد.»
🔹 در پایان مراسم از کتاب اسناد امین الضرب که شامل نامه های شادروان دکتر اصغر مهدوی به بانو شیرین مهدوی است، و انتشارات طهوری آن را به چاپ رسانده، رونمایی شد.
(پایان پیام)
@UT_Central_Library

يک پيشنهاد برای سايت نور مجلات و تحقيقات تاريخی در اسلامشناسی غربی


من هميشه از اينکه می بينم در بسياری از تحقيقاتی که به زبان های خارجی منتشر می شود کمتر موردی پيش می آيد که به تحقيقات و منشورات داخلی ايرانی ارجاع داده شود متأسف می شوم. هم متأسف می شوم چرا بايد نوشته های غربی از نتايج تحقيقات به زبان فارسی محروم باشند و هم از اين جهت که چرا ما نتوانسته ايم فضایی را درست کنيم که بتوانيم تحقيقات به زبان فارسی در علوم انسانی را در جايگاهی قرار دهيم که غفلت و يا تغافل از آن ممکن نباشد. البته در شماری از زمينه ها و از جمله در تحقيقات ادبی و يا نوشته های برخی از مشاهير صد سال گذشته به طور محدودی می توان اثر و نشانی در برخی تحقيقات جديد به زبان های غربی پيدا کرد اما متأسفانه تحقيقات تاريخی و پژوهشی ما در پاره ای از علوم انسانی و همچنين مطالعات اسلامی آنطور که شايد و بايد در نوشته های همکاران غربی بروز و نمودی ندارد. سهل است در خيلی موارد ديده می شود آنگاه که سابقه تحقيقات را در مقدمه مقاله و يا کتابی مورد اشاره قرار می دهند يادی از نوشته های فارسی نمی رود و تنها به نوشته های اروپایی اشاره می کنند (در بسیاری موارد حتی نوشته های مجلات خوب عربی هم مورد غفلت قرار می گيرند). مثلا گفته می شود که در فلان موضوع نخستين بار فلانی مقاله ای نوشت؛ در حالی که قبل از آن فلان شخص چندين مقاله به زبان فارسی نوشته شده بوده است؛ مقالاتی خوب و ارزشمند. البته در زمينه ادبيات فارسی شايد اين مشکل کمتر باشد؛ اما حتی در زمينه تحقيقات مربوط به مطالعات شيعی متأسفانه ما شاهد چنين چيزی هستيم. اين در حالی است که بی ترديد در برخی زمينه ها و از جمله مطالعات مرتبط با ادب فارسی، تصوف و تشيع بدون توجه به تحقيقات و نوشته های فارسی هرگونه پژوهشی ناقص خواهد بود. در همين دانشنامه های فارسی مانند دائرة المعارف بزرگ اسلامی و دانشنامه جهان اسلام مقالات زيادی هست که به مراتب از نمونه های خارجی آنها بهتر است.

حالا راه حل چيست؟ سايت مجلات نور تلاش سترگ و قابل ستايشی است برای معرفی و گردآوری مقالات مجلات فارسی. ما همين را برای تحقيقات فارسی خودمان که در قالب کتاب منتشر می شوند هم لازم داريم. علاوه بر این، دو کار در زمينه اين سايت لازم است انجام شود: نخست اينکه بايد راهی پيدا کرد تا دسترسی به مقالات اين سايت رايگان باشد. از خارج ايران تا آنجا که من می دانم پرداخت هزينه دسترسی به مقالات ساده نيست و با مشکلاتی روبروست. دوم اينکه مناسب است برای هر مقاله، عنوان و خلاصه آن به زبان انگليسی فراهم شود تا بدين ترتيب آشنایی با محتوای مقالات آسانتر باشد.

💥دانشگاه ایرانشهر و دانشگاه بومی

⚡️گزارشی خواندنی از تازه ترین اثر انتقادی استاد دکتر طباطبایی با عنوان؛ "ملاحظات درباره دانشگاه".

🔹حامد زارع ، کوشیده است ضمن اشاره به اهمیت و موقعیت کتاب در مجموعه آثار دکتر طباطبائی، ایده اصلی و سرفصل های مهم آن را گزارش نماید.

♦️ بویژه، به فصل دوم اشاره شده که استاد طباطبایی ، " جعلیات و خیالبافی های" شاگردی را نقد و نواخته است.

🔻تازه های اندیشه؛ روزنامه سازندگی، یک شنبه 24 شهریور 98، ص 10.

برای جستجو در نسخ خطی ایران، جدیدترین منبع جامع، چاپ جدید کتاب «دنا» است. اما در ورای کتابخانه های ایران، اگر ترجمۀ کهنِ فارسی از قرآن کریم توسط محققی شناسایی شود، غالباً سنت این است که آن را رسانه ای می کند و در قالب مقاله ای معرفی می نماید. جستجو در سایت ها در این باره (به زبان فارسی و انگلیسی) راه گشا می تواند باشد.

۴- توجه داشته باشید که χ با x فرق دارد.x در ناحیه نرمکام(velar) و χ که همان «خ» فارسی باشد، در ناحیه ملاز(uvular) تولید می شود. x در فارسی وجود ندارد.
۵- مکانیسم تولید «چ» و «ج» در زبان فارسی بصورت آمیزه ای از دو آوای انسدادی و سایشی است، اما هر کدام نقش یک همخوان واحد را ایفا می کنند که به آن انسدادی- سایشی(affricate)گویند. معمولا آن را به همین صورت دو نشانه ای (ترکیب همان دو آوایی که در تولیدشان دخیلند) بکار می برند.
۶- حرف r از آن آواهای انعطاف پذیری است که به شکلهای مختلف در جاهای مختلف تلفظ می شود و واجگونه های متفاوتی دارد. اما ظاهرا در گویشها و زبانهای ایرانی این واجگونه ها اگر به جای یکدیگر هم تلفظ شوند باعث تقابل معنایی نمی شود. اما از آنجایی که در گویشهای مختلف بسیار متفاوت از همدیگر تلفظ می شوند و نگارنده هم نمی داند که این تفاوتها در گویشهای مختلف می تواند ارزش واجی داشته باشد یا نه، در بخش دوم مقاله به انواع r خواهیم پرداخت.
۷- حرف «ی» را از نظر آواشناسی می توان یک واکه به حساب آورد ولی نقشی که این آوا در زبان فارسی بازی می کند همانند نقش همخوانهاست نه واکه ها. از این رو این آوا را در بسیاری از زبانها نیم واکه(approximant) می نامند.(ر.ک.به ص ۷۸ از کتاب دکتر ثمره)از طرف دیگر این آوا به عنوان یک همخوان در کتاب دکتر یداله ثمره با نشانه [y] نشان داده شده در حالی که این نشانه در جدول IPA به عنوان یک واکه مشخص شده است. همخوان «ی» اما با نشانه[j]نوشته شده است.