گفتگوهای تراثی (آرشیو)

🔵گفتگو با پروفسور محمدعلی امیرمعزی(3)
( صوت این گفتگو قبلاً در کانال گذاشته‌ شده‌استhttps://t.me/IslamwaIran/808

البته. اما اگر شما دید کلی که یک مورخ باید داشته باشد را بگیرید، یعنی از متون فاصله بگیرید و آنها را از بالا نگاه کنید و در متون فرو نروید که این مطلب اول گفته شده یا آن مطلب، می بینید که تصویری از تشیع داده شده و متوجه می شوید که چهره ی امام مرکز ثقل دیانت شیعه است. بنابراین با شما موافقم و مقایسه ای که کردید هم از نظر تاریخی قابل بررسی است. چون چهره ی امام و بالاخص حضرت علی، کاملاً با چهره ی عیسی مسیح در مسیحیت اولیه و بخصوص در مسیحیت گنوستیک قابل مقایسه است. پیش از اینکه ما به خداشناسی برسیم ،آنچه که غربی ها تئولوژی می خوانندش، که حالا ما فقط اسمش را توحید نگذاریم، مسیحی ها می گویند عیسی شناسی، من به آن می گویم امام شناسی، و به نظرم شاید نوعی نماد روشن این مطلب، در حدیث امام علی است. وقتی یک حبر از او می پرسد خدایی را که می پرستی می بینی؟ و علی می گوید می شود خدایی که دیدنی نیست را پرستید؟ و البته بعد اضافه می کند که این خدا را با چشم سر نمی شود دید و با چشم دل باید دید.

رؤیت به قلب.
بله رؤیت به قلب. و بعد احادیث دیگری داریم که آنچه در قلب دیده می شود، در واقع شکل نورانی امام است که این شکل نورانی امام مظهر أسماء و صفات خداست. امام، نماد و مظهر خداست که این مظهریت مفهوم مهمی در شیعه است که یعنی محل ظهور و بازتاب. چون در ریشه ی عربی ظ ه ر مضمون نور هست. پس خداشناسی اینجا از امام شناسی شروع می شود. باز هم می گویم که در تشیع قدیم. یعنی قبل از اینکه تشیع بعد از آل بویه از طریق آثار شیخ مفید و دیگران، جنبه ی کلامی پیدا می کند و یک مقداری این امام شناسی از آن زدوده می شود و جنبه ی خداشناسی با رنگ و بوی معتزلی می گیرد و چهره ی امام کمرنگ می شود. چرا؟ چون اولاً امام غایب است و دارد کم کم چهره ی فقیه متکلم، جایگزین و جانشین چهره ی امام می شود. بنابراین از لحاظ تاریخی طبیعی است که یک مقداری این جنبه ی محوری بودن امام را از آل بویه به بعد از آن بگیرند. از زمانی که جنبه ی کلامی پیدا می کند و خداشناسی مهم تر از امام شناسی می شود. ولی به نظر من قبل از آل بویه امام شناسی ارجح است و محوریتش بیشتر است.

✨ بحثی که بعد از چهره ی امام پیش می آید، بحث سلسله ی امامان است. شما در درس دانشگاه دو سال پیشتان در مورد چهره ی امام علی صحبت می کردید. الان هم فرمودید که چهره ی ایشان، تصویر مسیحایی دارد و حتی می شود در تاریخ هم رد آن را هم گرفت. آیا این فقط در مورد امام علی است؟ چون در مورد مسیحیت که صحبت می کنیم، یک مسیح داریم و خداوند در تاریخ و در جسم مسیح ظهور کرده. اما در تشیع ما دوازده امام داریم. و با امام دوازدهم باب امامت تاریخی بسته می شود. در واقع سؤال اصلی من در مورد چهره امام به طور اعم و چهره امام علی به طور اخص است.

💐💫💐💫💐💫💐💫💐💫
------------------------------------------------
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#مجله_تاریخی‌فرهنگی_ایران_و_اسلام

t.me/IslamwaIran

🛐🛐🛐🔝

🇦🇱 #شاعران_آلبانيایی_و_امام_حسين(ع)
#بخش_اول

🔺️ماجرای عجیب شهید بابا کمال شمیمی:
به شهادت رسیدن یک شاعر عاشق در راه امام حسین(ع)، در منطقه بالکان و قاره سبز مورد عجیبی است. يكی از شعرای بكتاشی كه علاقه زيادی نيز به امام حسين (ع) داشت «بابا كمال الدين شميمی » است. وی در اواخر قرن هجدهم ميلادی می زيسته و می گويند كه هميشه خرقه سبز می پوشيده است. زمانی كه از او می پرسيدند: چرا خرقه سبز می پوشی؟! در جواب طی شعر بلندی چنين می سرود:
نسب من به پيغمبر نمی رسد، بلكه در سرنوشت من لحظه ای مقدر شده است كه همچون امام حسين (ع) در كربلا شهيد شوم . .

🔹️وی همواره در صحبت هايی كه با يارانش می كرد می گفت: دوست دارم همچون امام حسين (ع) شهيد شوم... سرانجام يكی از روزها در حالی كه مشغول خواندن فصلی از كتاب حديقه السعاده از فضول بغدادی بود كه در آن ماجرای شهادت امام حسين (ع) نقل شده است، ناگهان دو گلوله از بيرون پنجره سينه او را نشانه می گيرد و خونش دو نقطه از صفحه كتاب را رنگين می كند. اين كتاب تا همين اواخر، درتكيه "بابا عاصم" واقع در "جيروكاسترا" در جنوب آلبانی نگه داری می شده است.

🍃وی در قسمتی از شعرش می سرايد:
به خرقه ای كه در بر كرده ام نگاه مكن 
در آن به ديده ترديد منگر
چرا كه اين خرقه قديمی است 
امّا من دلير و نيرومندم 
و در آن لحظه ای كه فرصت داده شود
به زورمندی جوانی از جوانان كربلا
خواهم جنگيد
شميمی به نظر می رسد كه كوچك است 
چونان قطره در برابر دريا
در حال ركوع 
امّا چون خوب بشناسيش 
دريايی را می بينی كه دنيا را می پوشاند
دريايی كه سرچشمه آن، از سلاله امام علی(ع) است...

🔺️يكی ديگر از شعرای آلبانی كه به اهل بيت(ع) عشق می ورزيد «بابا سرسم علی »است . او در اواخر قرن نهم هجری برابر با پانزدهم ميلادی تولد يافت و به مقام "حكيم اكبر" يعنی رئيس طريقت «بكتاشيه» رسيد و تا زمان مرگش يعنی سال 977 هجری (1569 ميلادی ) در اين مقام باقی ماند. از وی شعرهای زيادی به جا مانده كه بعضی از آن ها به چاپ رسيده است .

🍃وی در يكی از شعرهايش می گويد:
از جهانی كه در نور ديدم 
به سوی شما بازگشتم 
مبارك باد بر شما، راهی كه با آن خويش را نجات داد،
شما راه شاه و صاحب راه را طی می كنيد
هيچ كس نمی داند در ميان ما چه كسی رهبر است 
و چه كسی بزرگ است
يزيد ملعون هرگز زبان ما را نمی فهمد
راه ما راه حقيقت است همان راهی كه محمد(ص) و علی(ع) گفته اند...

🔺️دو شاعر ديگر آلبانيايی كه درباره حماسه حسينی شعر گفته اند «داليب فراشری» و برادر كوچكش «شاهين فراشری» می باشند.

🔹️داليب فراشری منظومه حماسی "الحديقه "را در سال 1259 هجری به خط عربی سروده است كه در آن بيش از 65 هزار بيت در مورد حماسه كربلا و قهرمانی های امام حسين (ع) آورده شده است .

🍃او در يكی از شعرهای كربلايی اش می گويد:
اين جا سرزمينی است كه خدا آن را انتخاب كرد
سنت خداوند چنين بود
تا او را به آن ميدان راهی كند
درک مصيبت امام حسين (ع) در آن ميدان 
برای هر كسی ممكن نيست 
چرا كه اين مصيبت در ظرف كلام نمی گنجد.‌‌‌..

🔹️و برادرش شاهين منظومه "مختارنامه " را كه دوازده هزار بيت است، به صورت شعر به زبان آلبانيايی ترجمه كرده است . البته اصل اين منظومه به زبان فارسی بوده و شاهين آن را از تركی ، ترجمه منظوم كرده و چند نسخه خطی آن در كتاب خانه ملی تيرانا موجود است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
به #بالکان_نامه بپیوندید👇
🆔️ @balkannameh
منطقه پر رمز و راز #بالکان به روایت #محسن_سوهانی

https://i.pinimg.com/originals/e6/8e/a4/e68ea497e29b1af227850b2331486257.jpg

🛐🛐🛐🔝

🇦🇱 #شاعران_آلبانيایی_و_امام_حسين(ع)
#بخش_اول

🔺️ماجرای عجیب شهید بابا کمال شمیمی:
به شهادت رسیدن یک شاعر عاشق در راه امام حسین(ع)، در منطقه بالکان و قاره سبز مورد عجیبی است. يكی از شعرای بكتاشی كه علاقه زيادی نيز به امام حسين (ع) داشت «بابا كمال الدين شميمی » است. وی در اواخر قرن هجدهم ميلادی می زيسته و می گويند كه هميشه خرقه سبز می پوشيده است. زمانی كه از او می پرسيدند: چرا خرقه سبز می پوشی؟! در جواب طی شعر بلندی چنين می سرود:
نسب من به پيغمبر نمی رسد، بلكه در سرنوشت من لحظه ای مقدر شده است كه همچون امام حسين (ع) در كربلا شهيد شوم . .

🔹️وی همواره در صحبت هايی كه با يارانش می كرد می گفت: دوست دارم همچون امام حسين (ع) شهيد شوم... سرانجام يكی از روزها در حالی كه مشغول خواندن فصلی از كتاب حديقه السعاده از فضول بغدادی بود كه در آن ماجرای شهادت امام حسين (ع) نقل شده است، ناگهان دو گلوله از بيرون پنجره سينه او را نشانه می گيرد و خونش دو نقطه از صفحه كتاب را رنگين می كند. اين كتاب تا همين اواخر، درتكيه "بابا عاصم" واقع در "جيروكاسترا" در جنوب آلبانی نگه داری می شده است.

🍃وی در قسمتی از شعرش می سرايد:
به خرقه ای كه در بر كرده ام نگاه مكن 
در آن به ديده ترديد منگر
چرا كه اين خرقه قديمی است 
امّا من دلير و نيرومندم 
و در آن لحظه ای كه فرصت داده شود
به زورمندی جوانی از جوانان كربلا
خواهم جنگيد
شميمی به نظر می رسد كه كوچك است 
چونان قطره در برابر دريا
در حال ركوع 
امّا چون خوب بشناسيش 
دريايی را می بينی كه دنيا را می پوشاند
دريايی كه سرچشمه آن، از سلاله امام علی(ع) است...

🔺️يكی ديگر از شعرای آلبانی كه به اهل بيت(ع) عشق می ورزيد «بابا سرسم علی »است . او در اواخر قرن نهم هجری برابر با پانزدهم ميلادی تولد يافت و به مقام "حكيم اكبر" يعنی رئيس طريقت «بكتاشيه» رسيد و تا زمان مرگش يعنی سال 977 هجری (1569 ميلادی ) در اين مقام باقی ماند. از وی شعرهای زيادی به جا مانده كه بعضی از آن ها به چاپ رسيده است .

🍃وی در يكی از شعرهايش می گويد:
از جهانی كه در نور ديدم 
به سوی شما بازگشتم 
مبارك باد بر شما، راهی كه با آن خويش را نجات داد،
شما راه شاه و صاحب راه را طی می كنيد
هيچ كس نمی داند در ميان ما چه كسی رهبر است 
و چه كسی بزرگ است
يزيد ملعون هرگز زبان ما را نمی فهمد
راه ما راه حقيقت است همان راهی كه محمد(ص) و علی(ع) گفته اند...

🔺️دو شاعر ديگر آلبانيايی كه درباره حماسه حسينی شعر گفته اند «داليب فراشری» و برادر كوچكش «شاهين فراشری» می باشند.

🔹️داليب فراشری منظومه حماسی "الحديقه "را در سال 1259 هجری به خط عربی سروده است كه در آن بيش از 65 هزار بيت در مورد حماسه كربلا و قهرمانی های امام حسين (ع) آورده شده است .

🍃او در يكی از شعرهای كربلايی اش می گويد:
اين جا سرزمينی است كه خدا آن را انتخاب كرد
سنت خداوند چنين بود
تا او را به آن ميدان راهی كند
درک مصيبت امام حسين (ع) در آن ميدان 
برای هر كسی ممكن نيست 
چرا كه اين مصيبت در ظرف كلام نمی گنجد.‌‌‌..

🔹️و برادرش شاهين منظومه "مختارنامه " را كه دوازده هزار بيت است، به صورت شعر به زبان آلبانيايی ترجمه كرده است . البته اصل اين منظومه به زبان فارسی بوده و شاهين آن را از تركی ، ترجمه منظوم كرده و چند نسخه خطی آن در كتاب خانه ملی تيرانا موجود است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
به #بالکان_نامه بپیوندید👇
🆔️ @balkannameh
منطقه پر رمز و راز #بالکان به روایت #محسن_سوهانی

https://i.pinimg.com/originals/e6/8e/a4/e68ea497e29b1af227850b2331486257.jpg

🛐🛐🛐🔝

🇦🇱 #شاعران_آلبانيایی_و_امام_حسين(ع)
#بخش_اول

🔺️ماجرای عجیب شهید بابا کمال شمیمی:
به شهادت رسیدن یک شاعر عاشق در راه امام حسین(ع)، در منطقه بالکان و قاره سبز مورد عجیبی است. يكی از شعرای بكتاشی كه علاقه زيادی نيز به امام حسين (ع) داشت «بابا كمال الدين شميمی » است. وی در اواخر قرن هجدهم ميلادی می زيسته و می گويند كه هميشه خرقه سبز می پوشيده است. زمانی كه از او می پرسيدند: چرا خرقه سبز می پوشی؟! در جواب طی شعر بلندی چنين می سرود:
نسب من به پيغمبر نمی رسد، بلكه در سرنوشت من لحظه ای مقدر شده است كه همچون امام حسين (ع) در كربلا شهيد شوم . .

🔹️وی همواره در صحبت هايی كه با يارانش می كرد می گفت: دوست دارم همچون امام حسين (ع) شهيد شوم... سرانجام يكی از روزها در حالی كه مشغول خواندن فصلی از كتاب حديقه السعاده از فضول بغدادی بود كه در آن ماجرای شهادت امام حسين (ع) نقل شده است، ناگهان دو گلوله از بيرون پنجره سينه او را نشانه می گيرد و خونش دو نقطه از صفحه كتاب را رنگين می كند. اين كتاب تا همين اواخر، درتكيه "بابا عاصم" واقع در "جيروكاسترا" در جنوب آلبانی نگه داری می شده است.

🍃وی در قسمتی از شعرش می سرايد:
به خرقه ای كه در بر كرده ام نگاه مكن 
در آن به ديده ترديد منگر
چرا كه اين خرقه قديمی است 
امّا من دلير و نيرومندم 
و در آن لحظه ای كه فرصت داده شود
به زورمندی جوانی از جوانان كربلا
خواهم جنگيد
شميمی به نظر می رسد كه كوچك است 
چونان قطره در برابر دريا
در حال ركوع 
امّا چون خوب بشناسيش 
دريايی را می بينی كه دنيا را می پوشاند
دريايی كه سرچشمه آن، از سلاله امام علی(ع) است...

🔺️يكی ديگر از شعرای آلبانی كه به اهل بيت(ع) عشق می ورزيد «بابا سرسم علی »است . او در اواخر قرن نهم هجری برابر با پانزدهم ميلادی تولد يافت و به مقام "حكيم اكبر" يعنی رئيس طريقت «بكتاشيه» رسيد و تا زمان مرگش يعنی سال 977 هجری (1569 ميلادی ) در اين مقام باقی ماند. از وی شعرهای زيادی به جا مانده كه بعضی از آن ها به چاپ رسيده است .

🍃وی در يكی از شعرهايش می گويد:
از جهانی كه در نور ديدم 
به سوی شما بازگشتم 
مبارك باد بر شما، راهی كه با آن خويش را نجات داد،
شما راه شاه و صاحب راه را طی می كنيد
هيچ كس نمی داند در ميان ما چه كسی رهبر است 
و چه كسی بزرگ است
يزيد ملعون هرگز زبان ما را نمی فهمد
راه ما راه حقيقت است همان راهی كه محمد(ص) و علی(ع) گفته اند...

🔺️دو شاعر ديگر آلبانيايی كه درباره حماسه حسينی شعر گفته اند «داليب فراشری» و برادر كوچكش «شاهين فراشری» می باشند.

🔹️داليب فراشری منظومه حماسی "الحديقه "را در سال 1259 هجری به خط عربی سروده است كه در آن بيش از 65 هزار بيت در مورد حماسه كربلا و قهرمانی های امام حسين (ع) آورده شده است .

🍃او در يكی از شعرهای كربلايی اش می گويد:
اين جا سرزمينی است كه خدا آن را انتخاب كرد
سنت خداوند چنين بود
تا او را به آن ميدان راهی كند
درک مصيبت امام حسين (ع) در آن ميدان 
برای هر كسی ممكن نيست 
چرا كه اين مصيبت در ظرف كلام نمی گنجد.‌‌‌..

🔹️و برادرش شاهين منظومه "مختارنامه " را كه دوازده هزار بيت است، به صورت شعر به زبان آلبانيايی ترجمه كرده است . البته اصل اين منظومه به زبان فارسی بوده و شاهين آن را از تركی ، ترجمه منظوم كرده و چند نسخه خطی آن در كتاب خانه ملی تيرانا موجود است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
به #بالکان_نامه بپیوندید👇
🆔️ @balkannameh
منطقه پر رمز و راز #بالکان به روایت #محسن_سوهانی

https://i.pinimg.com/originals/e6/8e/a4/e68ea497e29b1af227850b2331486257.jpg

#کاروان_به_کربلا_رسید

💢ادب و ارادت حربن یزید ریاحی به حضرت زهرا(س) او را نجات داد.

#گفتگوی_امام_با_حر


امام به حر گفتند من بنا به دعوت مردم آمده ام

حر بن یزید گفت: "من از این نامه هایی که شما فرمودید، اطلاعی ندارم!" امام حسین(ع) به عقبة بن سمعان فرمود: "آن دو خورجین که نامه های اهل کوفه در آن است بیاور." عقبه آن دو خورجین را که پر از نامه بود آورد و نامه‌ها را بیرون آورده و نزد حر گذاشت. حر گفت: "ما جزء نویسندگان این نامه ها نبودیم. ما مأموریت داریم به محض روبرو شدن با شما، شما را به نزد عبیدالله بن زیاد ببریم."

امام حسین(ع) فرمود: "مرگ به تو از این کار، به تو نزدیکتر است." سپس به یارانش فرمود: "برخیزید و سوار شوید." پس آنها سوار شدند و اهل بیت(ع) نیز سوار گشتند، سپس امام(ع) به همراهانش فرمود: "باز گردید!" چون خواستند باز گردند حر و همراهانش مانع شدند.


امام حسین(ع) به حر فرمود: " #مادرت به عزایت بنشیند! چه می خواهی؟"

حر گفت: "اگر جز شما هر یک از اعراب در این حال با من چنین سخنی می گفت پاسخش را می دادم! اما به خدا قسم که نمی توانم نام مادر شما را جز به نیکی ببرم."

امام(ع) باز فرمود: "چه می خواهی؟"حر گفت: "شما را باید نزد عبیدالله بن زیاد ببرم!"امام(ع) فرمود: "به خدا سوگند به دنبال تو نخواهم آمد." حر گفت: "به خدا سوگند هرگز شما را رها نخواهم کرد،" و تا سه مرتبه این سخنان رد و بدل گردید. سپس حر گفت: "من مأمور به جنگ با شما نیستم؛ ولی مأمورم از شما جدا نگردم تا شما را به کوفه ببرم، پس اگر شما از آمدن خودداری می کنید راهی را در پیش گیر که نه تو را به کوفه برساند و نه به مدینه؛ تا من نامه ای برای عبیدالله بنویسم؛ شما هم در صورت تمایل نامه ای به یزید بنویسید! تا شاید این امر به عافیت و صلح منتهی گردد و در پیش من این کار بهتر است از آنکه به جنگ و ستیز با شما آلوده شوم."

📚مقتل خوارزمي: 232:1

#مباهله_قرن_21


@mobahelegharne21

#کاروان_به_کربلا_رسید

💢ادب و ارادت حربن یزید ریاحی به حضرت زهرا(س) او را نجات داد.

#گفتگوی_امام_با_حر


امام به حر گفتند من بنا به دعوت مردم آمده ام

حر بن یزید گفت: "من از این نامه هایی که شما فرمودید، اطلاعی ندارم!" امام حسین(ع) به عقبة بن سمعان فرمود: "آن دو خورجین که نامه های اهل کوفه در آن است بیاور." عقبه آن دو خورجین را که پر از نامه بود آورد و نامه‌ها را بیرون آورده و نزد حر گذاشت. حر گفت: "ما جزء نویسندگان این نامه ها نبودیم. ما مأموریت داریم به محض روبرو شدن با شما، شما را به نزد عبیدالله بن زیاد ببریم."

امام حسین(ع) فرمود: "مرگ به تو از این کار، به تو نزدیکتر است." سپس به یارانش فرمود: "برخیزید و سوار شوید." پس آنها سوار شدند و اهل بیت(ع) نیز سوار گشتند، سپس امام(ع) به همراهانش فرمود: "باز گردید!" چون خواستند باز گردند حر و همراهانش مانع شدند.


امام حسین(ع) به حر فرمود: " #مادرت به عزایت بنشیند! چه می خواهی؟"

حر گفت: "اگر جز شما هر یک از اعراب در این حال با من چنین سخنی می گفت پاسخش را می دادم! اما به خدا قسم که نمی توانم نام مادر شما را جز به نیکی ببرم."

امام(ع) باز فرمود: "چه می خواهی؟"حر گفت: "شما را باید نزد عبیدالله بن زیاد ببرم!"امام(ع) فرمود: "به خدا سوگند به دنبال تو نخواهم آمد." حر گفت: "به خدا سوگند هرگز شما را رها نخواهم کرد،" و تا سه مرتبه این سخنان رد و بدل گردید. سپس حر گفت: "من مأمور به جنگ با شما نیستم؛ ولی مأمورم از شما جدا نگردم تا شما را به کوفه ببرم، پس اگر شما از آمدن خودداری می کنید راهی را در پیش گیر که نه تو را به کوفه برساند و نه به مدینه؛ تا من نامه ای برای عبیدالله بنویسم؛ شما هم در صورت تمایل نامه ای به یزید بنویسید! تا شاید این امر به عافیت و صلح منتهی گردد و در پیش من این کار بهتر است از آنکه به جنگ و ستیز با شما آلوده شوم."

📚مقتل خوارزمي: 232:1

#مباهله_قرن_21


@mobahelegharne21

✳️ امام مهدی ارواحنا فداه در کلام امام حسین (ع) ✳️

🔹وجود مقدس حضرت بقیة الله الاعظم، اروحناله الفداء، در معارف به عنوان «خونخواه کشته کربلا» شناخته شده و شیعیان همراهی با آن امام منصور برای گرفتن انتقام خون حسین(ع) و یارانش را یکی از آرزوهای بزرگ خود می دانند، تا جایی که در هر عاشورا به یکدیگر اینگونه سر سلامتی می دهند:

🔹«اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسین(ع) و جعلنا و ایاکم من الطالبین بثاره مع ولیه الامام المهدی من آل محمد» خداوند پاداش ما را در عزای مصیبت حسین(ع) بزرگ گرداند و او شما را از جمله کسانی که به همراه ولی اش امام مهدی از آل محمد به خونخواهی او برمی خیزند قرار دهد.

🔹در یک کلام نام حسین(ع) و مهدی(عج) برای شیعیان یادآور یک حکایت ناتمام است، حکایتی که آغازگر آن حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و پایان بخش آن حضرت بقیة الله الاعظم (عج) است.

🔹در هر حال از آنجا که در اذهان شیعیان این دو وجود مقدس از قرابت و ارتباطی جدایی ناپذیر برخوردارند.

🔻برای مشاهده‌ی ادامه‌ی مطلب به لینک زیر مراجعه کنید ↙️
🆔 @bonyad_emamat
🌐 https://b2n.ir/z90331

حلقه چهارم موسوعه را شاید بتوان مهم ترین بخش موسوعه دانست که بر شبهات مطرح شده درباره ابن عباس تمرکز کرده و عنوان آن "ابن عباس في المیزان بین الجرح و التعدیل" می باشد. که شما هم در یکی از سوالات به شبهات پیرامون ابن عباس اشاره کردید.

شبهه های فراوانی درباره ابن عباس وجود دارد و مثلا شبهه ای وجود دارد که ابن عباس که زمانی والی بصره از سوی امام علی(ع) و همچنین از سوی امام حسن(ع) بوده در آخرین روزهای عمر شریف امام علی، اموال بیت المال بصره را با خود برد و به مکه یا طائف رفت و در اینجا سید الخرسان با دقت تمام به این شبهه پرداخته و بیان کرده که این شبهه در کتب شیعه چگونه آمده و در کتب اهل سنت چگونه ذکر شده و چه سیری داشته و تاریخ آن را از روز نخست بررسی می کند و سپس نامه های رد و بدل شده میان امیرالمؤمنین علی(ع) و ابن عباس را بررسی می کند و این نامه ها را با ترتیب و تسلسل تاریخی آنها بررسی و بیان می کند و سپس به این نتیجه می رسد که این شبهه بی اساس است و واقعیتی ندارد و از ابن عباس دفاع می کند و بطلان شبهه را اعلام می کند و ثابت می کند ابن عباس هیچ گاه به امیرالمومنین(ع) خیانت نکرده و هنگامی که امام علی(ع) در مسجد کوفه به شهادت رسید، ابن عباس در کوفه بوده و در غسل و دفن امام علی(ع) شرکت داشته و از اولین کسانی است که با امام حسن(ع) بیعت کردو مردم را به بیعت با امام حسن(ع) دعوت کرد و در زمان امام حسن(ع) هم والی بصره بود و اگر ابن عباس در زمان امام علی(ع) به ایشان خیانت کرده بود، چگونه ممکن است امام حسن(ع) وی را بر ولایت بصره ابقا کند؟

http://hawzahnews.com/detail/News/405589