???
مجموعة
گفتگوهای تراثی (آرشیو)
...
756
عددالاعضاء
2,901
Links
6,052
Files
149
Videos
12,667
Photo
وصف المجموعة
آرشیو گفتگوها و نوشته‌های تراثی (July 2016-June 2019)
مستخدم مجهول
کار سازا( اینجا مکس باید کرد)کار نادان علی مرتض ....آنکه شد موقوف لطفش کارسازیهای
Forwarded From طومار اندیشه
مستخدم مجهول
عرضه دیجیتالی نسخه‌های خطی کمیاب فارسی در کتابخانه کنگره آمریکا
https://bit.ly/2GlSJqy
کانال اطلاع رسانی آکادمیک طومار اندیشه
@toomareandisheh
https://bit.ly/2GlSJqy
کانال اطلاع رسانی آکادمیک طومار اندیشه
@toomareandisheh
مستخدم مجهول
بررسی #بایسته‌های_پژوهشی در
? نسخ خطی ادیان ابراهیمی
دکتر عیوضی
قم، دانشگاه ادیان
پنج‌شنبه ۲۹ فروردین ۹۸
#نسخه‌شناسی
#ادیان_تطبیقی
? نسخ خطی ادیان ابراهیمی
دکتر عیوضی
قم، دانشگاه ادیان
پنج‌شنبه ۲۹ فروردین ۹۸
#نسخه‌شناسی
#ادیان_تطبیقی
Abed Karimi
سلام دوستان لطفا مصراع اول بیت را بخوانید نظرتان
سلام دوستان لطفا مصراع اول بیت را بخوانید نظرتان
علیرضا
با سلام . یک نکته که گمان می کنم مصرع دوم با مصرع اول، هم‌وزن نیست و چیزی کم دارد. مثلا اگر پس از «کارسازیهای »، ( او ) را اضافه کنید وزن درست می شود.
مستخدم مجهول
بعله او اگر اضافه شود بهتر است ولی چیزی که دیده می شود او ندارد
Forwarded From مریم تاج الدین
مستخدم مجهول
نامه عاشقانه بسیار خواندنی از زن جوانی که حدود صد سال پیش شوهرش جهت تحصیل به خارج رفته است.
این نامه اکنون در "کتابخانه وزیری یزد"
نگهداری می شود:
بسم المعطّرٌ الحبیب
تصدقت گردم،
دردت به جانم،
من که مُردم وُ زنده شدم تا کاغذتان برسد، این فراقِ لا کردار هم مصیبتی شده، زن جماعت را کارِ خانه وُ طبخ وُ رُفت و روب وُ وردار و بگذار نکُشد، همین، بی‌همدمی و فراق می‌کُشد.
مرقوم فرموده بودید به حبس گرفتار بودید، در دلمان انار پاره شد.
پری‌دُخت تو را بمیرد که
مَردش اسیر امنیه چی‌ها بوده و او بی‌خبر، در اتاق شانهٔ نقره به زلف می‌کشیده..!!!
حیّ لایموت به سر شاهد است که حال و احوال دل ما هم کم از غرفهٔ حبس شما نبوده است.
اوضاع مملکت خوب نیست؛
کوچه به کوچه مشروطه چی چنان نارنج هایی چروک و از شاخه جدا بر اشجار و الوار در شهر آویزانند وُ جواب آزادی خواهی، داغ و درفش است وُ تبعید و چوب و فلک..!!!
دلمان این روزها به همین شیشهٔ عطری خوش است که از فرنگ مرسول داشته‌ایدُ
شب به شب بر گیس می‌مالیم...!!!
سَیّد محمود جان،
مادیان یاغی و طغیان‌گری شده‌ام که نه شلاق و توپ و تشر آقاجانمان راممان می‌کند و نه قند و نوازش بیگم باجی
عرق همه را درآورده‌ام و رکاب نمی‌دهم، بماند که عر خودم هم درآمده.
می‌دانید سَیّدجان،
زن جماعت بلوغاتی که شد، دلش باید به یک جا قُرص
باشد، صاحب داشته باشد،
دلِ بی‌صاحاب، زود نخ‌کش می‌شود،
چروک می‌شود،
بوی نا می‌گیرد،
بید می‌زند.
دلْ ابریشم است.
نه دست و دلم به دارچین‌نویسی روی حلوا و شُله‌زرد می‌رود،
نه شوق وَسمه وُ سرخاب وُ سفیدآب داریم.
دیروزِ روز بیگم باجی،
ابروهایمان را گفت پاچهٔ بُز.
حق هم دارد، وقتی که آنکه باید باشد و نیست، چه فرق دارد،
پاچهٔ بُز بالای چشم‌مان باشد یا دُم موش و قیطانِ زر.
به قول آقاجانمان؛
دیده را فایده آن است که دلبر بیند.
شما که نیستید وُ خمرهٔ سکنجبین قزوینی که باب میلتان بود بماند، در زیر زمین مطبخ و زهر ماری نشود کار خداست.
چلّه‌ها بر او گذشته،
بر دل ما نیز.
عمرم روی عمرتان آقا سَیّد،
به جدّتان که قصد جسارت و غُر زدن ندارم
ولی به واللّه بس است،
به گمانم آنقدری که در فاکولتهٔ طب پاریس طبابت آموخته‌اید که به
علاج بیماری فراق حاذق شده باشید، بس کنید،
به یزد مراجعت فرمایید
وُ به داد دل ما برسید،
تیمارش کنید وُ بعد دوباره برگردید.
دلخوشکُنکِ ما همین
مراسلات بود که مدّتی تأخیر
افتاد وُ شیشهٔ عطری که رو به
اتمام است.
زن را که می‌گویند ناقص‌العقل است،
درست هم هست؛
عقل داشتیم
که پیرهن‌تان را روی بالش
نمی‌کشیدیم وُ گره از زلف وا
کنیم وُ بر آن بخُسبیم.
شما که مَردید،
شما که عقل‌تان اَتّم وُ
اَکمل است،
شما که فرنگ دیده‌اید وُ درس طبابت خوانده‌اید،
مرسوله مرقوم داریدو بفرمایید این ضعیفهٔ ناقص‌العقل چه کند...؟؟؟
تصدّقت پری دُخت
بوسه به پیوست است.
این نامه اکنون در "کتابخانه وزیری یزد"
نگهداری می شود:
بسم المعطّرٌ الحبیب
تصدقت گردم،
دردت به جانم،
من که مُردم وُ زنده شدم تا کاغذتان برسد، این فراقِ لا کردار هم مصیبتی شده، زن جماعت را کارِ خانه وُ طبخ وُ رُفت و روب وُ وردار و بگذار نکُشد، همین، بی‌همدمی و فراق می‌کُشد.
مرقوم فرموده بودید به حبس گرفتار بودید، در دلمان انار پاره شد.
پری‌دُخت تو را بمیرد که
مَردش اسیر امنیه چی‌ها بوده و او بی‌خبر، در اتاق شانهٔ نقره به زلف می‌کشیده..!!!
حیّ لایموت به سر شاهد است که حال و احوال دل ما هم کم از غرفهٔ حبس شما نبوده است.
اوضاع مملکت خوب نیست؛
کوچه به کوچه مشروطه چی چنان نارنج هایی چروک و از شاخه جدا بر اشجار و الوار در شهر آویزانند وُ جواب آزادی خواهی، داغ و درفش است وُ تبعید و چوب و فلک..!!!
دلمان این روزها به همین شیشهٔ عطری خوش است که از فرنگ مرسول داشته‌ایدُ
شب به شب بر گیس می‌مالیم...!!!
سَیّد محمود جان،
مادیان یاغی و طغیان‌گری شده‌ام که نه شلاق و توپ و تشر آقاجانمان راممان می‌کند و نه قند و نوازش بیگم باجی
عرق همه را درآورده‌ام و رکاب نمی‌دهم، بماند که عر خودم هم درآمده.
می‌دانید سَیّدجان،
زن جماعت بلوغاتی که شد، دلش باید به یک جا قُرص
باشد، صاحب داشته باشد،
دلِ بی‌صاحاب، زود نخ‌کش می‌شود،
چروک می‌شود،
بوی نا می‌گیرد،
بید می‌زند.
دلْ ابریشم است.
نه دست و دلم به دارچین‌نویسی روی حلوا و شُله‌زرد می‌رود،
نه شوق وَسمه وُ سرخاب وُ سفیدآب داریم.
دیروزِ روز بیگم باجی،
ابروهایمان را گفت پاچهٔ بُز.
حق هم دارد، وقتی که آنکه باید باشد و نیست، چه فرق دارد،
پاچهٔ بُز بالای چشم‌مان باشد یا دُم موش و قیطانِ زر.
به قول آقاجانمان؛
دیده را فایده آن است که دلبر بیند.
شما که نیستید وُ خمرهٔ سکنجبین قزوینی که باب میلتان بود بماند، در زیر زمین مطبخ و زهر ماری نشود کار خداست.
چلّه‌ها بر او گذشته،
بر دل ما نیز.
عمرم روی عمرتان آقا سَیّد،
به جدّتان که قصد جسارت و غُر زدن ندارم
ولی به واللّه بس است،
به گمانم آنقدری که در فاکولتهٔ طب پاریس طبابت آموخته‌اید که به
علاج بیماری فراق حاذق شده باشید، بس کنید،
به یزد مراجعت فرمایید
وُ به داد دل ما برسید،
تیمارش کنید وُ بعد دوباره برگردید.
دلخوشکُنکِ ما همین
مراسلات بود که مدّتی تأخیر
افتاد وُ شیشهٔ عطری که رو به
اتمام است.
زن را که می‌گویند ناقص‌العقل است،
درست هم هست؛
عقل داشتیم
که پیرهن‌تان را روی بالش
نمی‌کشیدیم وُ گره از زلف وا
کنیم وُ بر آن بخُسبیم.
شما که مَردید،
شما که عقل‌تان اَتّم وُ
اَکمل است،
شما که فرنگ دیده‌اید وُ درس طبابت خوانده‌اید،
مرسوله مرقوم داریدو بفرمایید این ضعیفهٔ ناقص‌العقل چه کند...؟؟؟
تصدّقت پری دُخت
بوسه به پیوست است.
Forwarded From مرکز فرهنگی شهرکتاب
مستخدم مجهول
عرفان ابوسعید، شادی‌بخش و عاشقانه
✍?غزاله صدرمنوچهری
به مناسبت هزاره‌ی ابوسعید ابوالخیر، در روز چهارشنبه ۲۱ فروردین، همایش بررسی آثار و اندیشه‌های ابوسعید و بزرگداشت فریتس مایر، خاورشناس و پژوهشگر سوئیسی، در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد. در ابتدای این همایش، علی‌اصغر محمدخانی، معاون فرهنگی شهر کتاب، ضمن اشاره به اینکه بیشتر فعالان حوزه‌ی ادب فارسی و فرهنگ اسلامی ابوسعید را از طریق شعرها، مناقب یا تأثیر او بر عرفان پس از خود می‌شناسند، اظهار داشت: ابوسعید (۳۷۵-۴۴۰) در مهنه متولد شد. و بیشتر زندگی خود را در مهنه و نیشابور گذراند. او در فقه، تصوف و عرفان نزد استادانی چون ابوالفضل سرخسی و ابوالعباس قصاب آملی شاگردی کرد.
ادامه در لینک زیر:
http://www.bookcity.org/detail/17841/root/meetings
✍?غزاله صدرمنوچهری
به مناسبت هزاره‌ی ابوسعید ابوالخیر، در روز چهارشنبه ۲۱ فروردین، همایش بررسی آثار و اندیشه‌های ابوسعید و بزرگداشت فریتس مایر، خاورشناس و پژوهشگر سوئیسی، در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد. در ابتدای این همایش، علی‌اصغر محمدخانی، معاون فرهنگی شهر کتاب، ضمن اشاره به اینکه بیشتر فعالان حوزه‌ی ادب فارسی و فرهنگ اسلامی ابوسعید را از طریق شعرها، مناقب یا تأثیر او بر عرفان پس از خود می‌شناسند، اظهار داشت: ابوسعید (۳۷۵-۴۴۰) در مهنه متولد شد. و بیشتر زندگی خود را در مهنه و نیشابور گذراند. او در فقه، تصوف و عرفان نزد استادانی چون ابوالفضل سرخسی و ابوالعباس قصاب آملی شاگردی کرد.
ادامه در لینک زیر:
http://www.bookcity.org/detail/17841/root/meetings
Forwarded From مرکز فرهنگی شهرکتاب
مستخدم مجهول
سطح کار شفیعی کدکنی بسیار بالا‌تر از کارهایی که روی منظومه‌های عطار انجام شده
کتاب تذکره الاولیاء در شرح حال و روایت مناقب و کرامات ۷۲ تن از اولیاء صوفیه و بزرگان از امام جعفر صادق (ع) تا حسین بن منصور حلاج است و از آثار مهم نثر فارسی به شمار می‌رود. دهمین مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی عطار به «تاملی دوباره در تذکره‌الاولیاء» اختصاص داشت که با سخنرانی دکتر محمد استعلامی چهارشنبه دوم آذر ۱۳۹۰ در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد که مناسبت روز بزرگداشت عطار آن را دوباره مرور می‌کنیم:
http://www.bookcity.org/detail/17834/root/news
کتاب تذکره الاولیاء در شرح حال و روایت مناقب و کرامات ۷۲ تن از اولیاء صوفیه و بزرگان از امام جعفر صادق (ع) تا حسین بن منصور حلاج است و از آثار مهم نثر فارسی به شمار می‌رود. دهمین مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی عطار به «تاملی دوباره در تذکره‌الاولیاء» اختصاص داشت که با سخنرانی دکتر محمد استعلامی چهارشنبه دوم آذر ۱۳۹۰ در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد که مناسبت روز بزرگداشت عطار آن را دوباره مرور می‌کنیم:
http://www.bookcity.org/detail/17834/root/news
?همکاری علمی و فرهنگی شهر کتاب با بنیاد مذهبی بلونیا
در ماه‌های آغازین سال ۲۰۱۹ میلادی کتابخانه‌ی La Pira پالرمو که بنیاد علوم مذهبی بلونیا (FSCIRE) آن را ساخته است با حضور رئیس جمهور ایتالیا بازگشایی می‌شود.
http://www.bookcity.org/detail/17155/root/newsفراز و فرود سیر تحول طنز تا روزگار عبید
چهارمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی عبید زاکانی به «عبید زاکانی نقطه عطف طنزپردازی در تاریخ ادب فارسی» اختصاص داشت که چهارشنبه ۳ بهمن با سخنرانی دکتر ناصر نیکوبخت، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس، در مرکز فرهنگی شهرکتاب برگزار شد.
بدون تردید عبید زاکانی یکی از شاخص‌ترین طنزپردازان عرصه تاریخ ادب فارسی است تا آنجا که واژگان طنز و عبید در تاریخ فرهنگ و تمدن ایرانی چنان درهم‌تنیده شده که به‌محض یادکرد یکی، دیگری به ذهن متبادر می‌شود. با این‌همه عبید اولین طنزپرداز تاریخ ادب فارسی نیست و شاعران و نویسندگان فراوانی پیش از او در این عرصه قلم‌زده‌اند و عبید نیز در این زمینه وامدار آنان است. خوشبختانه در باب طنز در ادب فارسی و کارکردها و ویژگی‌های آن، به‌ویژه درباره طنز عبید زاکانی، کتاب‌ها و مقالات و پژوهش‌های عالمانه‌ای تنظیم و منتشر شده است.
ادامه در لینک زیر:
http://www.bookcity.org/detail/17463/root/Lectures«رساله دلگشا» خنده‌انگیزترین طنز عبید است
ششمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی عبید زاکانی به «گونه‌شناسی طنزهای عبید زاکانی» اختصاص داشت که با سخنرانی دکتر علیرضا فولادی، استاد دانشگاه، شاعر و پژوهشگر طنز چهارشنبه ۱۷ بهمن در مرکز فرهنگی شهرکتاب برگزار شد.
فولادی سخنانش را با اشاره به چکیده گفته‌هایش در هفته پیشین آغاز کرد و گفت: طنز فارسی پیش از عبید به طور جسته و گریخته، بیشتر با نام هزل، در آثار ادبی فارسی، به‌ویژه در ادبیات عرفانی وجود داشته است. عبید زاکانی طنزپردازی را به طور تخصصی پی گرفت و از این جهت در ادبیات فارسی مقام مؤسس دارد. با این حال، طنز عبید همچنان به مرزبندی میان اخلاق و غیراخلاق پایبند نیست. طنزهای وی، به لحاظ موضوعی بیشتر در باره‌ی مسائل اجتماعی و اخلاقی و هر کدام با موضوعات ریزتر پدید آمده‌اند که رویکرد فکری عبید را به منزله‌ی اصلاح‌گر جامعه‌ی زمان خویش نشان می‌دهند.
⬇️ادامه گزارش را در لینک زیر بخوانید:
http://www.bookcity.org/detail/17541/root/Lecturesعبید و حکایت‌هایی ۷۰۰ ساله که با خود لبخند می‌آورد
دهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی عبید زاکانی به بررسی شگردهای طنزپردازی در آثار عبید زاکانی و کارکردهای ارتباطاتیِ آن اختصاص داشت که چهارشنبه پانزدهم اسفندماه با سخنرانی دکتر الهام باقری در مرکز فرهنگی برگزار شد. در این درس گفتار، شگردهای طنزپردازی تعریف و چهار نمونه شگرد در آثار عبید زاکانی، به کارکردهای ارتباطاتیِ آن در رسانه، سیاست، مذاکره، مصاحبه و مناظره، روابط شغلی، عمومی، اجتماعی و عاطفی پرداخته شد.
ادامه در لینک زیر:
http://www.bookcity.org/detail/17736/root/Lectures? ... #پوشۀ_شنیداری نشست «در باب فیه‌مافیه»
سخنران: دکتر محمدعلی موحد
سه‌شنبه ۲۱ مهر ۱۳۸۸
✍?گزارشی از سخنرانی دکتر محمدعلی موحد در نشست «در باب فیه‌مافیه»
http://www.bookcity.org/detail/168/root/meetings
?گزارش تصویری:
http://www.bookcity.org/detail/169/multimedia/picture
@Bookcitycc✅ متن زیر که دارد با عنوان «نامه‌ای عاشقانه از دختری در عهد قاجار» در گروه‌ها و کانال‌ها دست به دست می‌شود، در واقع بخشی از کتاب «پری‌دُخت - مراسلات پاریس طهران» نوشتۀ دوست شاعر ما حامد عسکری (@hamedaskari777) است که اخیراً منتشر شده. را روایت می‌کنند. البته که برای هر داستان‌نویسی، این تصور که شخصیت‌های کتابش واقعی بزرگترین موفقیت است، اما بد نیست اصل کتابی که این بخشش گل کرده را هم بشناسیم و کاملش را بخوانیم.
@ehsanname
✉️ بسم المعطّر الحبیب
تصدقت گردم، دردت به جانم، من که مُردم و زنده شدم تا کاغذتان برسد، این فراقِ لاکردار هم مصیبتی شده. زن‌جماعت را کارِ خانه و طبخ و رُفت و روب و وردار و بگذار نکُشد، همین بی‌همدمی و فراق می‌کُشد. مرقوم فرموده بودید به حبس گرفتار بودید، در دلمان انار پاره شد. پری‌دخت تو را بمیرد که مردش اسیرِ امنیه‌چی‌ها بوده و او بی‌خبر، در اتاق شانهٔ نقره به زلف می‌کشیده.
حی لایموت سر شاهد است که حال و احوال دل ما هم کم از غرفهٔ حبس شما نبوده. اوضاع مملکت خوب نیست؛ کوچه به کوچه مشروطه‌چی چنان نارنج‌هایی چروک و از شاخه جدا بر اشجار و الوار در شهر آویزانند و جواب آزادی‌خواهی، داغ و درفش است و تبعید و چوب و فلک. دلمان این روزها به همین شیشهٔ عطری خوش است که از فرنگ مرسول داشته‌اید و شب به شب بر گیس می‌مالیم.
سَیّد محمود جان، مادیان یاغی و طغیان‌گری شده‌ام که نه شلاق و توپ و تشر آقاجانمان راممان می‌کند و نه قند و نوازش بیگم‌باجی. عرقِ همه را درآورده‌ام و رکاب نمی‌دهم، بماند که عرق خودم هم درآمده. می‌دانید سیّدجان، زن‌جماعت بلوغاتی که شد، دلش باید به یک‌جا قُرص باشد، صاحاب داشته باشد، دلِ بی‌صاحاب، زود نخ‌کش می‌شود، چروک می‌شود، بوی نا می‌گیرد، بید می‌زند. دل، ابریشم است.
نه دست و دلم به دارچین‌نویسی روی حلوا و شُله‌زرد می‌رود، نه شوقِ وَسمه و سرخاب و سفیدآب داریم. دیروزِ روز بیگم‌باجی، ابروهایمان را گفت پاچهٔ بُز. حق هم دارد، وقتی که آنکه باید باشد و نیست، چه فرق دارد پاچهٔ بُز بالای چشم‌مان باشد یا دُم موش و قیطانِ زر.
به قول آقاجانمان؛ دیده را فایده آن است که دلبر بینَد. شما که نیستید و خمرهٔ سکنجبین قزوینی که باب میلتان بود بماند در زیرزمین مطبخ و زهرماری نشود کار خداست. چلّه‌ها بر او گذشته، بر دل ما نیز.
عمرم روی عمرتان آقاسَیّد، به جدّتان که قصد جسارت و غُر زدن ندارم ولی به والله بس است، به گمانم آنقدری در فاکولتهٔ طبِ پاریس طبابت آموخته‌اید که به علاج بیماریِ فراق حاذق شده باشید. بس کنید! به تهران مراجعت فرمایید و به داد دل ما برسید، تیمارش کنید و بعد دوباره برگردید. دلخوشکُنکِ ما همین مراسلات بود که مدّتی تأخیر افتاد و شیشهٔ عطری که رو به اتمام است. زن را که می‌گویند ناقص‌العقل است، درست هم هست؛ عقل داشتیم که پیرهن‌تان را روی بالش نمی‌کشیدیم و گره از زلف وا کنیم و بر آن بخُسبیم. شما که مَردید، شما که عقل‌تان اَتمّ و اَکمَل است، شما که فرنگ دیده‌اید و درس طبابت خوانده‌اید، مرسوله مرقوم دارید و بفرمایید این ضعیفهٔ ناقص‌العقل چه کند.
تصدقت پری‌دُخت
بوسه به پیوست است.
@ehsanname
?از «پری‌دخت»، نوشتۀ حامد عسکری، نشر قبساتتجاوز اعراب به همسایگان عجم به بهانه‌ی تبلیغ دین طنزی تلخ است: فرض کنید که شما عرب هستید و همسایه‌‌ای دارید که با شما نه همزبان است نه همکیش. شما تصمیم می‌گیرید که او را به کیش خودتان دعوت کنید. به در خانه‌اش می‌روید و او را صدا می‌زنید و سعی می‌کنید به زبان روشن عربی به او تفهیم کنید که دینش اشتباه است و باید از دین شما پیروی کند! او که عجم است و متوجه نمی‌شود شما چه می‌گویید ممکن است با تعجب به شما نگاه کند و لبخندی بزند و در را ببندد. شما هم که می‌بینید او با زبان خوش به راه راست هدایت نمی‌شود، جهاد ابتدایی را با نام خدا آغاز می‌کنید: در خانه را می‌شکنید یا از دیوار بالا می‌روید و وارد خانه می‌شوید و با استفاده از زبانی که او بلافاصله متوجه می‌شود، یعنی زبان شمشیر، منظورتان را بیان می‌کنید. خانه به تصرف شما در می‌آید و همسایه باید به این علت که با شما همکیش نیست به شما باج بدهد وگرنه کشته می‌شود و همسر و فرزندانش را تصاحب می‌کنید. با استناد به بعضی از دیدگاههای فقهی می‌توان به نام دین و با خیال راحت شنیعترین اعمال غیراخلاقی را مرتکب شد.
http://neeloofar.org/abolfazle-arjomand/1237-201194.html#تقویم_فرهنگی امروز، ۲۵ فروردین ۱۳۹۷
امروز، «روز بزرگداشت عطار نیشابوری» است.
شيخ فريدالدين ابوحامد محمد معروف به عطار نیشابوری، متخلص به «فرید»، شاعر و نویسنده‌ی مشهور ایرانی نیمه‌ی دوم سده‌ی ششم و ربع اول سده‌ی هفتم هجری است. او در «كدكن» از توابع نيشابور متولد شد. درباره‌ی تاریخ تولد و مرگ وی اطلاع دقیقی در دست نیست و روایات مختلفی ذکر شده است. استاد شفیعی کدکنی زندگی او را پر از ابهام، رمز و ایهام می‌داند و در مقدمه‌ی «مختارنامه» و به نقل از کتاب «شرح احوال عطار» تألیف بدیع‌الزمان فروزانفر، تولد او را در ۵۴۰ هـجری می‌داند. پدر عطار ـ ابوبکر ابراهیم ـ پیشه‌ی عطاری داشت. عطار از آنجا که داروسازی را از شیخ مجدالدین بغدادی فرا گرفت و به کار عطاری و درمان بیماران پرداخت، به «عطار» آوازه یافت. او تحصیلات خود را در نیشابور دنبال کرد و علوم زمانش را آموخت. آثار متنوعش گواه بر این است که در دانش‌ها و فنون ادبی، کلام، نجوم، تفسیر آیات و احادیث و فقه و دیگر علوم تبحر داشته و در علم گیاه‌شناسی و پزشکی استاد بوده است. او ذوقی عرفانی و مسلکی صوفی‌منشانه داشت. هرچند در مورد گرایش او به عرفان داستان‌های گوناگونی در تذکره‌ها نقل شده است، ولی عطار در مقدمه‌ی «تذکره‌الاولیاء» علت گرایش خود به صوفیان و عارفان و پیروی از ایشان را، علاقه‌اش از دوران کودکی برمی‌شمرد و نقش ابوسعید ابوالخیر ـ عارف و شاعر ایرانی ـ و بهره‌گیری از دانش وی را در این امر، مهم و مؤثر می‌داند.
عطار سفرهای متعددی کرد و عاقبت در زادگاهش اقامت گزید. برخی او را «شيخ‌الاولياء» و برخی دیگر «سليمان ثانى» خوانده‌اند. روزگار پیری عطار همزمان با حمله‌ی خانمانسوز مغول به ایران بود. مشهور است كه عطار در ۶۱۸ هـجری ـ دو سال پس از حمله‌ی مغول ـ در نيشابور به دست مغولان كشته شد، اگرچه تاريخ‌هاى متعددى براى درگذشتش گفته‌اند كه محل ترديد است و لیکن حدود ۶۱۶ تا ۶۲۷ هـجری ذکر شده است.
مزار عطار در نيشابور، نزديك مزار خيام است که در سده‌ی نهم هجری به همت امير عليشير نوايى از فرهنگمردان و سیاستمداران دوره‌ی تیموری تجديد بنا شد. عطار داراى آثار متعددى است و تذكره‌نويسان روايات مختلفی درباره‌ی تعداد آن آورده‌اند و از ۴۵ تا ۱۹۰ كتاب را به او نسبت داده‌اند که از آن جمله می‌توان مثنوی‌های «اشترنامه»، «بلبل‌نامه»، «پندنامه»، «جواهرنامه»، «جوهرالذات»، «حیدرنامه»، «خسرونامه»، «سی‌فصل»، «شرح‌القلب»، «گل و هرمز»، «لسان‌الغیب»، «مظهرالعجائب»، «نزهت‌الاحباب»، «هیلاج‌نامه»، «وصلت‌نامه»، «ولدنامه» و «اخوان‌الصفا» را نام برد. استاد محمدرضا شفیعی کدکنی ـ عطارشناس معاصر ـ بر این باور است که بسیاری از این آثار از عطار نیستند و آثار مسلم وی عبارتند از: «منطق‌الطیر»، «اسرارنامه»، «الهی‌نامه»، «مصیبت‌نامه»، «خسرونامه»، «تذکره‌الاولیاء»، «دیوان قصائد و غزلیات» و «رباعیات» (مختارنامه).
درباره‌ی عطار چند کتاب نوشته شده که معتبر‌ترین آنها، «دریای جان» از هلموت ریتر، «شرح احوال عطار» اثر استاد فروزانفر، «زبور پارسی» از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی و «درباره‌ی عطار» اثر دکتر عبدالحسین زرین‌کوب است.
عطار به واسطه‌ی خلق آثار متعدد، نمادی از فرهنگ والای ایرانی و اسلامی به شمار می‌رود و از جایگاه ویژه‌ای در تاریخ فرهنگ و ادب ایران‌زمین برخوردار است.
۲۵ فروردین ماه در ایران، «روز بزرگداشت عطار» نامیده شده است.
@UT_Central_Library
بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی🌳🌲🌳🌲🌳🌲🌳🌲🌳
#حاج_اسماعیل_دولابی
🔻کمال انسان در این است که خانواده اش از او خشنود باشد. کمال مرد در آن است که خانواده اش از او راضی باشد.
🔻هر زنی که مردش از او راضی باشد آن عزیز خداست . هر مردی هم که زنش از او راضی باشد آن مرد عزیز خداست. کمال زن و مرد در این است و بقیه‌اش سخنی دیگر است. چنین زن و مردی را خدا از همه اعمالشان راضی است. خوب رفتار کردن با زن هنر دین است. مردی که با زنش خوب رفتا کند همه جا آقاست. زن هم وقتی مردش از او راضی باشد می‌تواند همه کارهایش را به خوبی انجام دهد. نمونه کامل یک زن و شوهر مؤمن حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) می‌باشند که یک روح و یک جان بودند در دو پیکر.
🔻بهترین راه، محبت کردن به همسر و فرزندان است. پیامبر (ص) فرمود : «خَیرُکم، خیرُکم لأَهْلِهِ وَ أَنَا خَیرُکم لأَهْلَی» ؛ بهترین شما کسی است که بهترین شما در رابطه‌اش با خانواده‌اش باشد، و من بهترین شما در رابطه با خانواده‌ام هستم.
🔻هر کاری که می‌توانی بکن، پول خرج همسرت کن، به او محبت کن، تا با هم یگانه شوید.
🔻زن و مرد باید به همدیگر خوش‌بین باشند و هر کدام عیب را از خود بدانند، و به دیگری نسبت ندهند. اصلاً عیب دیدن کار خوبی نیست!
🔻وقتی می‌خواهید از منزل خارج شوید اهل خانه را خشنود کنید و بیرون بیایید ، وقتی هم خواستید وارد خانه شوید بیرون در استغفار کنید و صلوات بفرستید و هر ناراحتی که داری بیرون بگذارید و با روی خوش داخل شوید تا اهل خانه هم با روی خوش به استقبال شما بیایند. کمال زن و مرد در این است.
🔻اگر زن و بچه‌ات زشت و بد به نظرت آمدند، به خودت بگو: درست نگاه کن، خدا آنها را درست کرده، مصنوع خدا مگر زشت و بد می‌شود!؟
🌳🌲🌳🌲🌳🌲🌳🌲🌳قصه‌ی پیغمبر است و پیروی
✍🏻دکتر محمدعلی موحد
دوست عزیزم جناب محمدخانی گفتند
جشنواره و همایشی هست از عده‌ای از ارباب قلم که داستانهایی در ارتباط با حیات نبی اکرم اسلام نوشته‌اند و از بنده خواستند چند کلمه درباره این قبیل داستانها که در مثنوی مولانا آمده است عرض کنم. راستی برایم جالب بود که در چنین همایشی حضور پیدا کنم نه برای سخن گفتن بلکه برای دیدن و آشنا شدن با نویسندگانی که جرئت و تهور وارد شدن و گام نهادن در این منطقه عظیم پر خطر و پر مهابت و سهمگین را دارند. در واقع سراسر زندگی رسول اکرم منظومه‌ای است پر جاذبه و شور و دل‌انگیز و عبرت‌آموز و الهام بخش.
ادامه در لینک زیر:
http://www.bookcity.org/detail/17972/root/papers @safinehyetabrizپل ادبی ایران و مغولستان...
اعضای هیات علمی و فرهنگی مغولستان در روز دوشنبه ۲۴ دی با علی‌اصغر محمّدخانی، معاون فرهنگی و بین‌الملل شهر کتاب، دیدار و گفت‌و گو کردند.
در این دیدار دکتر دلگر جارگال، رییس دانشکده علوم انسانی دانشگاه ملی مغولستان، دکتر آنخبایار، استاد تاریخ، باتتو گتوخ، مدیر انتشارات دشت مغولستان به همراه دکتر محمود جعفری‌دهقی، استاد دانشگاه تهران و رییس انجمن ایرانشناسی، حضور داشتند.
برای آگاهی از جزئیات این دیدار، روی نشانی زیر کلیک کنید:
http://www.bookcity.org/detail/17372/root/news
@safinehyetabrizبه مناسبت هشتمین دوره اهدای جایزه دکتر فتح‌الله مجتبایی
آقای دکتر...!
چه خوب شد که به دنیا آمدید...
یادداشتی از
خانم دکتر ژاله آموزگار
تولد آدمی یکی از شگفتی‌های بزرگ طبیعت است. هر روز در سراسر جهان میلیون‌ها بار این معجزه به وقوع می‌پیوندد. هر روز میلیون‌ها انسان پا به عرصه وجود می‌گذارند. از این میان بسیار کسان روزمرگی می‌کنند، زندگی نبات‌گونه‌ای را ادامه می‌دهند، مدار زندگی را طی می‌نمایند و تولد را به مرگ می‌رسانند.
گروهی دیگر، زندگی، این ودیعه خداوندی را به انواع شرارت‌ها و نامردمی‌ها می‌آمیزند و آرزویی در دل اطرافیان آنها موج می‌زند که کاش این معجزه درباره این گروه انسان‌ها اتفاق نیفتاده بود.
اما خدا را شکر، گروه قابل توجهی از این انسان‌ها، به این معجزه حیات، معنی می‌بخشند. اطرافیان آنها، یا در دل یا به آوای بلند می‌گویند: چه خوب شد که به دنیا آمدید! چه خوب شد که ما شما را در کنار خود داریم! دکتر فتح‌الله مجتبائی یکی از آن‌هاست!
️ادامه در لینک زیر:
http://www.bookcity.org/detail/17356/root/papers
@safinehyetabrizقصه‌ی پیغمبر است و پیروی
✍🏻دکتر محمدعلی موحد
دوست عزیزم جناب محمدخانی گفتند
جشنواره و همایشی هست از عده‌ای از ارباب قلم که داستانهایی در ارتباط با حیات نبی اکرم اسلام نوشته‌اند و از بنده خواستند چند کلمه درباره این قبیل داستانها که در مثنوی مولانا آمده است عرض کنم. راستی برایم جالب بود که در چنین همایشی حضور پیدا کنم نه برای سخن گفتن بلکه برای دیدن و آشنا شدن با نویسندگانی که جرئت و تهور وارد شدن و گام نهادن در این منطقه عظیم پر خطر و پر مهابت و سهمگین را دارند. در واقع سراسر زندگی رسول اکرم منظومه‌ای است پر جاذبه و شور و دل‌انگیز و عبرت‌آموز و الهام بخش.
ادامه در لینک زیر:
http://www.bookcity.org/detail/17972/root/papers @safinehyetabrizچرا شمس آن همه طعن و طنز را نثار فخر رازی می‌کند؟
چهاردهمین نشست از مجموعه درس گفتارهایی درباره شمس تبریزی به رابطه شمس تبریزی و فخر رازی اختصاص داشت که با سخنرانی دکتر اصغر دادبه چهارشنبه یازدهم دی در مرکز فرهنگی شهرکتاب برگزار شد.
دادبه سخنانش را این چنین آغاز کرد و گفت: اهل عشق و عرفان بر اهل عقل و استدلال انتقادی معروف و همیشگی دارند با تأکید بر این نکته که جز از طریق عشق و اشراق و فنا به حقیقت نمی‌توان رسید و عقل و استدلال، هنری جز حیرت‌افزایی ندارد. دیدگاههای شمس در مقالات درباره بوعلی سینا و فخر رازی و فلاسفه‌ی دیگر از همین نوع است. چنانکه شمس در یکی از مقالات خود از یک‌سو فخر رازی را خداوندگار ادراک و دانش و بحث می‌خواند و بایزید و جنید را در این راه کمترین شاگردان او می‌شمارد، و از سوی دیگر چنین اظهار می‌کند که صد هزار فخر رازی در راه سیروسلوک معنوی به گرد بایزید و جنید هم نتوانند رسید.
گزارش مرکز فرهنگی شهرکتاب را در لینک زیر بخوانید: 👇👇👇
http://www.bookcity.org/detail/20289/root/Lectures
t.me/Safinehyetabriz✳️نشیمن شاهی شمس تبریزی
✍🏻دکتر مریم حسینی
عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا و استاد تمام گروه زبان و ادبیات فارسی
وجد آن نبود که چرخ در سرفکنی
صد شور ز بیخودی به خود درفکنی
وجد آن باشد کآستین همت
از پایه‌ی هفت چرخ برتر فکنی
رباعی فوق که در نزهة المجالس جمال جلیل شروانی به نام شمس تبریزی درج شده تصویری از یکی از زوایای شخصیت مردی مرموز که شمس پرنده‌اش می‌نامیدند برملا می‌کند. شمس که با بسیاری از صوفیان و مشایخ خانقاهی و رفتارهای خانقاهی صوفیه سرستیز داشت به شکار جان‌های هنجارگریز روزگار خود می‌نشست تا شوری در ایشان افکند و تابشی از آن جنون خویش بر ایشان اندازد. او چونان عقابی بر سر مشایخ فرود می‌آمد و ایشان را در چنگال خود می‌گرفت اما هر طعمی بر مذاقش خوش نمی‌آمد جز پروارترین ایشان که به طعام‌های الهی خوگر باشد. شمس در مقالات از مشایخی یاد می‌کند که قصد ایشان کرده ولی دریافته که درخور وی نیستند. ابن عربی شیخ بزرگ جهان اسلام یکی از ایشان بوده است.
ادامه در سایت مرکز فرهنگی شهر کتاب:
http://www.bookcity.org/detail/24056/root/papersو من نفرین می کنم زن را و مار را!
در داستان آفرینش آنچه که از سنت ادیان ابراهیمی بر می آید آن است که زن موجودی است آفریده شده در خدمت مرد و محل فریب و بالذات فریبکار!و از سوی دیگر مار هم روی دیگر این سکه است؛جانورری در خدمت اهریمن و اصولاً به کیفر همراهی با شیطان در فریب حوا و آدم بی دست و پا شده است.ولی این تنها روایت این داستان نیست.پس می خوانیم. روایت دیگر را:
«...خرد دخترش که زندگی/حوا نام داشت چونان آموزگاری فرستاد تا آدم را بپرورد...حوا وقتی آدم را اندوهگین یافت،بر او دل سوزاند و گفت:«ای آدم،زندگی کن!بر روی زمین قد علم کن»...آدم بر خاست چشمانش را گشود،هنگامی حوا را دید گفت: تو مادر زندگانی چون به من زندگی بخشیدی!تو مادر و طبیب و زنی...آنگاه مار,آن آموزگار ،پدیدار شد و ایشان را آموخت:،«شما نخواهید مرد,چون که خدا از روی حسادت این را به شما گفت.چشمان شما با. خواهد شد و از خدایان خواهید گشت،نیک و بد را باز می شناسید.»...و آن خودکامه زن را و مار را نفرین کرد!▫️زندگی با کلمات
✍🏻دکتر مسعود جعفری جزی
در سال ۱۳۶۴ و به هنگام تحصیل در مقطع کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی ما دانشجویان سال دوم از دانشجویان سال آخر می‌شنیدیم که به تازگی با استادی درس دارند که بسیار دقیق و نکته‌سنج و سخت‌گیر است. برخی از آن دانشجویان که بر خلاف ما جوانک‌های تازه از دبیرستان آمده، از بازماندگان دوران پیش از انقلاب فرهنگی بودند و سنّی از آنها گذشته بود حتی نگران بودند که نتوانند درسی را که با این استاد دارند به آسانی بگذرانند. این استاد فقط هفته‌ای نصف روز به دانشگاه شهید بهشتی می‌آمد ولی حضورش شور و حال خاصی در میان دانشجویان ایجاد کرده بود.
⬇️ ادامهٔ یادداشت دکتر جعفری‌جزی را در لینک زیر بخوانید:
http://www.bookcity.org/detail/22216/root/papers✳️متن‌پژوهی ممتاز
✍🏻احمدرضا بهرام‌پور عمران
استادِ خوب، فقط خوب درس‌نمی‌دهد، بلکه در زوایای متن درنگ‌می‌کند، دیدگاههای مختلف و احتمالاً مخالف را طرح‌می‌کند و بر راه‌های نرفته نور می‌تاباند.
نویسنده در سال‌های نخستِ دانش‌جویی، از دانشِ متن‌پژوهانِ دقیق‌النظری همچون استاد زنده‌یاد دکتر عباس ماهیار و نیز استاد دکتر محمودِ عابدی برخوردار بود. اوایلِ دهه‌ی هفتاد، استاد ماهیار یکی‌یکی مطالبی را که محصولِ سال‌ها تدریس‌کردن و دقتِ‌نظرهای‌شان بود، منتشرمی‌کردند و نفحات‌الأنسِ استاد عابدی نیز به‌عنوانِ کتاب سال برگزیده‌شده‌بود؛ اثری به‌راستی کم‌نظیر که از سال‌ها پژوهشِ مستمرِ مصحّحی باریک‌بین حکایت‌دارد. هر دو استاد در متن‌خوانی و متن‌پژوهی آیتی بودند.
⬇️ در لینک زیر بیشتر بخوانید:
http://www.bookcity.org/detail/22211/root/papers📚رسائل خواجوی کرمانی
✍🏻مریم مرادخانی
میراث مکتوب: به تازگی کتاب «رسائل خواجو»، تألیف خواجوی کرمانی (درگذشتۀ ۷۵۰ ق) با مقدمه، تصحیح و تعلیقات دکتر محمود عابدی، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی و عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی و دکتر محمد شادروی‌منش، عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی منتشرشده است.
«رسائل خواجو» دربردارندۀ چهار رسالۀ شمع و شمشیر، سِراجیّه، شمس و سحاب و نمد و بوریا است.
⬇️معرفی کتاب «رسائل خواجو» را در لینک زیر بخوانید:
http://www.bookcity.org/detail/22210/root/books🔸بررسی بناها و آثار تاریخی در سفرنامچه‌ی گلگشت در وطن ایرج افشار
✍🏻سارا مرادی‌نژاد
با توجه به این که بناهای با ارزش و فرهنگی ـ تاریخی هر کشور، بخش عمده‌ای از شناسنامه و هویت آن کشور را تشکیل می‌دهد، به همان میزان عدم توجه به این آثار باارزش، در نهایت ایجاد بحران و بی‌هویتی خواهد کرد. ایرج افشار، سفرنامه‌ی گلگشت در وطن را در باب ایرانشناسی بر پایه‌ی علمی و به شیوه‌ی تجربی، طبیعی و مردمی، با معرفی بناهای تاریخی بسیاری همچون برج، قلعه، امامزاده، پل، کاروانسرا و ....در بازه‌ی زمانی ۱۳۳۳ تا ۱۳۷۸ در محل‌های کم شناخت ایران، با موارد دیگری چون شرایط محیط زیست، اقلیم، تاریخ، جغرافیا، فضلای مناطق و...نوشته است. با بررسی اطلاعات بدست آمده از سفرنامه‌ی وی، و روش تاریخی ـ تحلیلی و برخی از عوامل اثر گذار بر روند شکل‌یابی، بازسازی، حفظ و ویرانی بناها پرداخته شده و با ایجاد سیستم هوشمند بومی با تشکل‌های مردم نهاد جهت حفظ و نگهداری آثار و تامین بودجه و نیروی متخصص از سمت ارگان‌های دولتی و غیردولتی ، با شرایط در نظر گرفته شده می‌تواند تلاشی جهت حفظ و بهبود بناهای تاریخی برای نگهداری هویت ملی ایران باشد.
⬇️ ادامۀ مقاله را در لینک مرکز فرهنگی شهر کتاب بخوانید:
http://www.bookcity.org/detail/20770/root/papers
الكتب والمواضيع والآراء فيها لا تعبر عن رأي الموقع
تنبيه: جميع المحتويات والكتب في هذا الموقع جمعت من القنوات والمجموعات بواسطة بوتات في تطبيق تلغرام (برنامج Telegram) تلقائيا، فإذا شاهدت مادة مخالفة للعرف أو لقوانين النشر وحقوق المؤلفين فالرجاء إرسال المادة عبر هذا الإيميل حتى يحذف فورا:
alkhazanah.com@gmail.com
Disclaimer
All contents and books on this website are collected from Telegram channels and groups by bots automatically. if you detect a post that is culturally inappropriate or violates publishing law or copyright, please send the permanent link of the post to the email below so the message will be deleted immediately:
alkhazanah.com@gmail.com