بزم قدسیان

بازگشایی خانه [امام] جعفر بن محمد صادق [ع]
برای نخستین بار از زمان وفات وی در سال 400 هجری

ابن جوزی نوشته است:
در این سال، خبر رسید که حاکم مدینه، دستور بازگشایی خانه جعفر بن محمد الصادق [وفات 148]را داده است. قرآن و آلاتی در آنجا بود، و تا این وقت، از زمان وفات جعفر (ع) کسی متعرض این خانه نشده بود. در این سال حاکم مدینه دستور به باز کردن خانه داد، در حالی که بخشش های حسنی ها و حسینی ها با او بود و بر آنها افزوده بود [مبالغی که حکومت برای سادات علوی می فرستاد]. مقرر کرد آنان را حاضر سازند، و وقتی آمدند، بازگشایی خانه را با آنان در میان گذاشت، و گفت ببینند چه آثاری از جعفر در آنجاست، آنها را نزد وی بیاورند و (قول داد آنها را ) باز به جای خود برگرداند. وی وعده پول بیشتری را هم به آنان داد! آنان قبول کردند. (وقتی در خانه را گشودند) در آنجا مصحف، قدحی چوبین که دور آن آهن بود، سپر خیزران، حربه [کارد)، و تخت بود. همه را جمع کرده، همراه شماری از علویان، نزد حاکم آوردند. وقتی آمدند، هدایای آنان را داد. از میان اشیاء، تخت را برگرداند، اما باقی وسائل را نگاه داشت و گفت: من به آنها سزاوارترم! آنها در حالی که وی را سرزنش می کردند رفتند. (المنتظم: 15 / 71).

بازگشایی خانه [امام] جعفر بن محمد صادق [ع]
برای نخستین بار از زمان وفات وی در سال 400 هجری

ابن جوزی نوشته است:
در این سال، خبر رسید که حاکم مدینه، دستور بازگشایی خانه جعفر بن محمد الصادق [وفات 148]را داده است. قرآن و آلاتی در آنجا بود، و تا این وقت، از زمان وفات جعفر (ع) کسی متعرض این خانه نشده بود. در این سال حاکم مدینه دستور به باز کردن خانه داد، در حالی که بخشش های حسنی ها و حسینی ها با او بود و بر آنها افزوده بود [مبالغی که حکومت برای سادات علوی می فرستاد]. مقرر کرد آنان را حاضر سازند، و وقتی آمدند، بازگشایی خانه را با آنان در میان گذاشت، و گفت ببینند چه آثاری از جعفر در آنجاست، آنها را نزد وی بیاورند و (قول داد آنها را ) باز به جای خود برگرداند. وی وعده پول بیشتری را هم به آنان داد! آنان قبول کردند. (وقتی در خانه را گشودند) در آنجا مصحف، قدحی چوبین که دور آن آهن بود، سپر خیزران، حربه [کارد)، و تخت بود. همه را جمع کرده، همراه شماری از علویان، نزد حاکم آوردند. وقتی آمدند، هدایای آنان را داد. از میان اشیاء، تخت را برگرداند، اما باقی وسائل را نگاه داشت و گفت: من به آنها سزاوارترم! آنها در حالی که وی را سرزنش می کردند رفتند. (المنتظم: 15 / 71).

آیة الله العظمی بهجت از این که او را آیة الله بخوانند نهی می نمود. او لقب العبد را برای خود برگزیده بود و در انتهای نامه‌ها و پیام‌های خود آن را به کار می‌برد. وی در رساله عملیه اش، از ۱۱۷ مرتبه چاپ، هفت مرتبه حتّی اسم و فامیل خود را روی جلد، چاپ نکرد و یکصد و ده چاپ دیگر را با لقب العبد در ابتدای نامش به چاپ رساند.

اما مرحوم طهرانی بر روی کتاب های خود لقب «حضرت آیة الله علامه» برای خود می نوشت و به نوشته فرزندش در «مهر فروزان» معتقد بود: در عالم رؤيا گوينده‌اي از جانب پروردگار! مرا مورد خطاب قرار داد و ‌فرمود: «آقا سيّد محمّد حسين! ما اين لقب (علامه آية الله) را براي تو مقرّر نموديم، و فقط تو مستحقّ اين لقب و اتّصاف مي‌باشی!

(گفتنی است که مرحوم طهرانی بر خلاف قاطبه علمای شیعه که لقب امام را برای بزرگان و زعمای مذهب به کار می برند به شدت با استعمال لقب امام برای رهبر کبیر انقلاب مخالف بود!)

@bazmeghodsian

🔸ارتحال فقیه محقّق مدقّق و مدرّس نامدار حوزه علمیه خراسان و قم حضرت آیة الله سید حسین شمس - از شاگردان خاص آیات عظام میلانی و علامه طباطبائی - که عمر شریف خود را صرف تحصیل و تدریس فقه و معارف آل محمد علیهم السلام نمود را تسلیت می گوییم.

🔹از آثار این عالم فرزانه: «توحید ناب»، «توحید از نگاهی نو» و «الأمر بین الأمرین» و از تقریرات دروس او دوره «مشکاة الأصول»، «التوحید بین الفلسفة المادية و المدرسة العرفانية»، و «التوحيد بين براهين الفلاسفة وأدلّة المتكلمين» به قلم سید ضیاء خبّاز قطیفی به چاپ رسیده است.

🔸آیة‌الله شمس شاگردان فراوانی تربیت کرد که برخی از آنها همچون آقایان: شهیدی زنجانی، گنجی و مختاری از استادان و محققان شاخص حوزه قم محسوب می‌شوند.

🔹وی که چند ماه پیش برای تأسیس یک مرکز دینی شیعه به ترکیه مهاجرت کرده بود دیشب در سن 94 سالگی در این کشور درگذشت و قرار است مطابق وصیت‌نامه‌اش در نجف اشرف به خاک سپرده شود.

طوبی له وحسن مآب.

@bazmeghodsian

🔸عرفان فقاهتی و تلفیقی

جناب استاد بیدارفر فرمودند: یکی از مشاهیر اهل ذکر و عرفان در اوایل که از نجف اشرف به قم آمده بود ضمن ملاقات هایی که با اهل معنی داشت از جمله به زیارت عالم ربّانی آیة الله میرزا حسن مصطفوی - دائی استاد بیدارفر - آمد. پس از رفتن او از داییم سؤال کردم ایشان را چگونه یافتید؟ فرمود: ذکر مانع اوست! و این نکته ای بس مهم است که گاهی اشتغال به ذکر، انسان را از مذکور غافل می کند.

در تأیید نقل شادروان استاد بیدارفر این نکته نیز گفتنی است که آن بزرگمرد اهل ذکر وقتی به محضر آیة الله العظمی بهجت رسیده و به بیان طرق مختلف استخاره که از مشایخ مختلف در آن مأذون بود پرداخت، آیة الله العظمی بهجت بدون اعتنا فرمود: اساتید ما ما را از این امور نهی می کردند.

کرارا متذکر شده ایم که مکتب فقهی عرفانی آخوند ملا حسینقلی همدانی با ترک اشتغال به دروس حوزوی و انغمار در ذکر و ورد میانه ای ندارد.

نماد واقعی این مکتب، بزرگانی همچون آیات عظام: شیخ محمد حسین غروی اصفهانی، آقا سید جمال الدین گلپایگانی، علامه طباطبائی، بهجت و نجابت اند که در عین سلوک عرفانی تا پایان عمر شریف به تدریس و تحقیق در علوم آل محمد (ص) اشتغال داشتند. عارف بزرگ مولانا محمد تقی مجلسی افضل اذکار را تحصیل علوم دینی می دانستند.

اخیرا مطلبی از بزرگی نقل و منتشر شده که به برخی از بزرگان نسبت بی اعتنایی به علوم حوزوی داده است. با همه احترامی که برای آن دو بزرگ قائلیم باید بگوییم که طریقت ناقل، تلفیقی از طریق عرفای نجف و هند و خاکسار بوده نه طریقت محضه عرفان نجف که در اعلامی که نام بردیم متبلور است.

آن بزرگمرد چند سال در نوجوانی با مرحوم قاضی مأنوس بوده و شاگرد رسمی ایشان نبوده، اما بر خلاف نقل مزبور، آیة الله العظمی بهجت می فرمود: مرحوم قاضی خیلی پرکار بودند و مدّت پنجاه سال به کار و درس نزد اساتید بزرگ از جمله مرحوم حاج آقا رضا همدانی (ره) اشتغال داشتند.

مطلب دیگر این که حتی عرفان آیة الحق حاج میرزا علی آقای قاضی اعلی الله مقامه نیز تلفیقی است، هرچند ایشان تأکید بر طریه فقها داشته و تعمدا وصی خود را نیز از مجتهدین انتخاب نمودند که کار به دست عوام عرفا نیفتد.

آیة الله العظمی بهجت استادشان آیة الله العظمی غروی کمپانی را بی نظیر می دانستند. از مرحوم آیة الله کشمیری نیز نقل است که آیة الله کمپانی اگر از آیة الله قاضی برتر نبود پایین تر هم نبود. و می دانیم که سیره آن بزرگمرد تا پایان عمر شریف اشتغال به تدریس فقه و اصول بود.

آیة الله العظمی بهجت، برای آیة الله العظمی سید جمال گلپایگانی نیز مقامی شامخ قائل بود و طبق نقل او را در عرفان برتر از آیة الله العظمی سید احمد کربلائی (استاد آیة الله قاضی) می دانست. سیره آن بزرگمرد هم تا پایان عمر شریف اشتغال به تدریس فقه و اصول بود. رحمهم الله وأعلی مقاماتهم.

@bazmeghodsian