نگاهی به رجزهای اصحاب عاشورا و اهداف آنها - بخش اول
نگاهی به رجزهای اصحاب عاشورا
خبرگزاری فارس: نگاهی به رجزهای اصحاب عاشورا
رجز نوعی شعر است که سلحشوران و پهلوانان در آغاز نبرد می خواندند و اغراض متعدّدی از بیان آن داشتند. در روز عاشورا نیز یاران حضرت سیّدالشهداء(ع) و خود آن بزرگوار با رجزهایی به نبرد پرداخته اند که در کتب مقاتل نقل شده است.
چکیده
رجز نوعی شعر است که سلحشوران و پهلوانان در آغاز نبرد می خواندند و اغراض متعدّدی از بیان آن داشتند. در روز عاشورا نیز یاران حضرت سیّدالشهداء(ع) و خود آن بزرگوار با رجزهایی به نبرد پرداخته اند که در کتب مقاتل نقل شده است. مقاله حاضر نگاهی گذرا به این اشعار و محتوای آن ها دارد.
کلیدواژه ها: رجز، عاشورا، اصحاب عاشورا، امام حسین(ع).
پیشگفتار
پنجاه سال پس از پیامبر بزرگوار اسلام، کسانی که خود را مسلمان معرفی می کردند، آگاهانه امام معصوم(ع)، سید جوانان بهشت و پنجمین نفر از اهل بیت عصمت و طهارت را به جرم خروج بر خلیفه وقت، همراه با همه خاندان و اصحابش به طرزی فجیع قتل عام نمودند. سؤال این است که در این نبرد نابرابر چه کسانی و با چه عقیده ای خون بهترین اهل زمین را ریختند؟ آیا آنچنان که پاره ای از منابع گفته اند آنان شیعه امام حسین(ع) بوده اند؟ و اگر شیعه نبودند عقیده ایشان چه بوده است؟ آیا در شعرهایی که در روز عاشورا رد و بدل شده اشاره ای به عقاید ایشان شده است؟ چرا کسانی که سر حضرت سیدالشهداء را از تن جدا کردند خود را مسلمان می دانستند؟ این چه اسلامی است که پاره تن پیامبر (ص) را پاره پاره می کنند و تکبیر می گویند و زنان و دختران خاندان رسول خدا(ص) را به اسارت می برند و ...
https://www.farsnews.com/news/13961223001110/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D8%AC%D8%B2%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D8%AD%D8%A7%D8%A8-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7
اطّلاعی دربارهی مَشک حضرت عباس (ع) در تاریخ بناکتی
یکی از القاب حضرت عباس (ع) اباالقربه است؛ یعنی صاحب مشک. در روایاتی که از مقتل حضرت اباالفضل(ع) در روزگار ما رواج دارد، موضوع آب و سقایی و مشک و کوشش پهلوانانهی آنحضرت برای حفظ مشک و رساندن آب به خیمههای تشنه امام حسین(ع) بسیار برجسته است.
در روضة اولیالالباب فی معرفة التواریخ و الانساب که مشهور به تاریخ بناکتی است، نکتهای راجع به مشک حضرت اباالفضل(ع) وجود دارد که ظاهراً تا کنون به آن توجه نشده است. این روایت را در متون قدیمیتر ندیدهام. کتاب را فخرالدین بناکتی در سال ٧١٧تألیف کرده است؛ یعنی پیش از دوره صفویان و عصر علامه مجلسی! طبعاً بناکتی این مطلب را جعل نکرده و از مأخذ قدیمیتری نقل کرده است. از این سند استفاده میشود که حضرت عباس(ع) مشک/خیک را به سینه میچسباند و از آن محافظت میکرد. یعنی «بنمایه» جانفشانی حضرت برای حفظ مشک که اینهمه در منابع و مقاتل متأخر برجسته و متبلور است، سندی دستکم مورَّخ ٧١٧دارد.
«ابوالفضل بن عباس ابن امیرالمؤمنین علی علیهالسلام: او را سقّاء لقب نهادند جهت آن که وقتی که امیرالمؤمنین حسین رضیالله عنه در دشت کربلا جنگ می کرد ، آب را منع کرده بودند. ابوالفضل بن عباس برفت و خیکی آب برداشت. خصمان به گرد او به شمشیر درآمدند و او خیک را به سینه منضم کرده و به دست دیگر شمشیر میزد تا آنگاه که آب به امیرالمؤمنین حسین رسانید». ( تاریخ بناکتی، چاپ جعفر شعار،ص ١١٧).
https://t.me/n00re30yah
🎥 گزارش خبرنگار صداوسیما از 12 سال هنرنمایی خطاط اهل تسنن هند برای امام علی(ع)
https://t.me/jahan_24
🎥 صحبت های شنیدنی دکتر میر باقری در مورد مصیبت عطش😭🖤
🔸از شب هفتم محرم سپاه دشمن آب رو به روی خیمه های امام حسین علیه السلام بستند
🔸بعضی از بزرگان از روز هفتم تا غروب عاشورا کمتر آب و غذا می خوردند.
و ...
#پاسخ_به_شبهات
#شب_هفتم
#حضرت_علی_اصغر
#شیرخوارگان_حسینی
#عطش
#استاد_سید_محسن_میر_باقری
چهار اشتباه رایج درباره محرم و عاشورا
شهید مرتضی مطهری/کتاب حماسه حسینی
🔹اول: اوج عزاداری امام حسین(ع) ده روز اول ماه محرم الحرام است و در بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای کربلا اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می کنند و تاسوعا را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می دهند.
همین قرارداد بین مداحان و منبری ها باعث شده است که عده ای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می کنند حضرت ابالفضل(ع) در روز تاسوعا به شهادت رسیده است.
اما حقیقت این است که تمام شهدای کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیده اند و حضرات ابالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از امام حسین(ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده اند. حضرت رقیه(س) نیز پس از شهادت پدرش در شام از دنیا رفته است.
دوم: باور عمومی این است که حضرت حسین بن علی(ع) و اهل بیت و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند.
اما حقیقت این است که عمر سعد سه روز قبل از عاشورا عمرو بن حجاج را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند. اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمه ها نبوده است.
در کتاب ارشاد نوشته شیخ مفید(ره) آمده است: «در شب عاشورا زینب دست بر گریبان برده و بیهوش بر زمین افتاد. حسین(ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و...»
این نقل معتبر نشان می دهد که تا شب عاشورا هنوز آب در خیمه ها بوده و اصل تشنه کامی به روز عاشورا، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است.
شیخ عباس قمی(ره) در منتهی الامال می گوید: «شب عاشورا امام حسین(ع)، حضرت علی اکبر(ع) را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و وضو بسازید و غسل کنید».
سوم: یکی از معروف ترین تحریف ها ماجرای حضرت لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) است و چه روضه ها که در این زمینه خوانده نمی شود.
در روضه ها ذکر می شود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان با مادرش چه نجواهایی میکرد، یا اینکه حضرت لیلی در خیمه ها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی تعزیه ها نیز شده است.
اما حقیقت این است که اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است؛ البته لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) هست؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمی دهد.
جهارم: مطلب بعدی مربوط به حضرت علی اکبر(ع) این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ از پدر رخصت خواست و آن حضرت اذن میدان نداده اند و مثلاً فرموده اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیه ها که پیرامون آن نساخته ایم.
اما حقیقت این است که تمام مورخین نوشته اند، هر کس از امام حسین(ع) اذن میدان می خواست، اگر میشد حضرت برایشان عذری می آورد ولی در مورد جناب علی اکبر گفته اند: «فاستأذن اباه،فأذن له» یعنی تا اجازه خواست گفت برو.
@ansooyedivar
🔴 چهار اشتباه رایج درباره محرم و عاشورا
✍️ شهید مرتضی مطهری/کتاب حماسه حسینی
1️⃣ اوج عزاداری امام حسین(ع) ده روز اول ماه محرم الحرام است و در بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای کربلا اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می کنند و تاسوعا را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می دهند.
همین قرارداد بین مداحان و منبری ها باعث شده است که عده ای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می کنند حضرت ابالفضل(ع) در روز تاسوعا به شهادت رسیده است.
✅ اما حقیقت این است که تمام شهدای کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیده اند و حضرات ابالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از امام حسین(ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده اند. حضرت رقیه(س) نیز پس از شهادت پدرش در شام از دنیا رفته است.
2️⃣ باور عمومی این است که حضرت حسین بن علی(ع) و اهل بیت و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند.
✅ اما حقیقت این است که عمر سعد سه روز قبل از عاشورا عمرو بن حجاج را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند. اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمه ها نبوده است.
در کتاب ارشاد نوشته شیخ مفید(ره) آمده است: «در شب عاشورا زینب دست بر گریبان برده و بیهوش بر زمین افتاد. حسین(ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و...»
این نقل معتبر نشان می دهد که تا شب عاشورا هنوز آب در خیمه ها بوده و اصل تشنه کامی به روز عاشورا، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است.
شیخ عباس قمی(ره) در منتهی الامال می گوید: «شب عاشورا امام حسین(ع)، حضرت علی اکبر(ع) را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و وضو بسازید و غسل کنید».
3️⃣ یکی از معروف ترین تحریف ها ماجرای حضرت لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) است و چه روضه ها که در این زمینه خوانده نمی شود.
در روضه ها ذکر می شود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان با مادرش چه نجواهایی میکرد، یا اینکه حضرت لیلی در خیمه ها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی تعزیه ها نیز شده است.
✅ اما حقیقت این است که اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است؛ البته لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) هست؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمی دهد.
4️⃣ مطلب بعدی مربوط به حضرت علی اکبر(ع) این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ از پدر رخصت خواست و آن حضرت اذن میدان نداده اند و مثلاً فرموده اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیه ها که پیرامون آن نساخته ایم.
✅ اما حقیقت این است که تمام مورخین نوشته اند، هر کس از امام حسین(ع) اذن میدان می خواست، اگر میشد حضرت برایشان عذری می آورد ولی در مورد جناب علی اکبر گفته اند: «فاستأذن اباه،فأذن له» یعنی تا اجازه خواست گفت برو.
http://t.me/ostad_rastineh
نگاهی به رجزهای اصحاب عاشورا و اهداف آنها - بخش اول
نگاهی به رجزهای اصحاب عاشورا
خبرگزاری فارس: نگاهی به رجزهای اصحاب عاشورا
رجز نوعی شعر است که سلحشوران و پهلوانان در آغاز نبرد می خواندند و اغراض متعدّدی از بیان آن داشتند. در روز عاشورا نیز یاران حضرت سیّدالشهداء(ع) و خود آن بزرگوار با رجزهایی به نبرد پرداخته اند که در کتب مقاتل نقل شده است.
چکیده
رجز نوعی شعر است که سلحشوران و پهلوانان در آغاز نبرد می خواندند و اغراض متعدّدی از بیان آن داشتند. در روز عاشورا نیز یاران حضرت سیّدالشهداء(ع) و خود آن بزرگوار با رجزهایی به نبرد پرداخته اند که در کتب مقاتل نقل شده است. مقاله حاضر نگاهی گذرا به این اشعار و محتوای آن ها دارد.
کلیدواژه ها: رجز، عاشورا، اصحاب عاشورا، امام حسین(ع).
پیشگفتار
پنجاه سال پس از پیامبر بزرگوار اسلام، کسانی که خود را مسلمان معرفی می کردند، آگاهانه امام معصوم(ع)، سید جوانان بهشت و پنجمین نفر از اهل بیت عصمت و طهارت را به جرم خروج بر خلیفه وقت، همراه با همه خاندان و اصحابش به طرزی فجیع قتل عام نمودند. سؤال این است که در این نبرد نابرابر چه کسانی و با چه عقیده ای خون بهترین اهل زمین را ریختند؟ آیا آنچنان که پاره ای از منابع گفته اند آنان شیعه امام حسین(ع) بوده اند؟ و اگر شیعه نبودند عقیده ایشان چه بوده است؟ آیا در شعرهایی که در روز عاشورا رد و بدل شده اشاره ای به عقاید ایشان شده است؟ چرا کسانی که سر حضرت سیدالشهداء را از تن جدا کردند خود را مسلمان می دانستند؟ این چه اسلامی است که پاره تن پیامبر (ص) را پاره پاره می کنند و تکبیر می گویند و زنان و دختران خاندان رسول خدا(ص) را به اسارت می برند و ...
https://www.farsnews.com/news/13961223001110/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D8%AC%D8%B2%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D8%AD%D8%A7%D8%A8-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7
تاسوعا
امروز تاسوعا است. تاسوعا در فرهنگ شیعی بنام حضرت ابالفضل ثبت شده است.
در لغت تاسوعا به معنای نهم است. عاشورا به معنای دهم. حضرت عباس هم در روز عاشورا و در صف مدافعان امام حسین شهید شد اما آن قدر شخصیت متمایزی داشت که
روز تاسوعا را مستقلا برای بزگداشت حضرت عباس اختصاص داده اند.
ایرانیان به خاطر پیشینه علاقه به جوانمردی و مردانگی حساب ویژه ای برای حضرت عباس باز کرده بودند.
عربها وقتی اصالت عربی خود را می خواهند به رخ بکشانند، به ابالفضل افتخار می کنند.
احترام ابالفضل در بین عربها ربطی به شیعه بودن آنها ندارد. هیبت عباس گویا بر جامعه عرب وعجم سایه انداخته است.
در تاریخ سده اخیر عراق معروف است که وقتی صدام حسین می خواست با جمعی از یارانش حکومت را در دست گیرد، نگران خیانت همراهان بود. برای اینکه کسی خلاف عهد نکند، تنها جایی که همه اتفاق نظر کردند زیر گنبد حضرت عباس بود. به ابالفضل سوگند خوردند که به یکدیگر خیانت نکنند.
ابهت فوق العاده ای در بین مردم دارد.
در فولکلور ایرانی هم قسم حضرت عباس، جوانمردانه و قابل عمل ترین سوگند هاست.
با اینکه حضرت عباس یکی از دوازده امام معصوم شیعه نیست اما جایگاه و رتبه معنوی آن بزرگوار عمل و در بسیاری از موارد فراتر از امامان معصوم قرار گرفته است. یکی از آن تفاوت ها روز تاسوعاست که یک شب وروز کامل در ردیف عاشورا به عزاداری حضرت عباس اختصاص دارد..
حضرت عباس از طرف مادر با حکومت یزید نسبت داشت. از او دعوت کردند که جدا شود. نشد. اصرار کردند، بیشتر خجالت کشید. عباس سمبل مردانگی شد.
فرزندان امام حسین را تشنه دید و توقع آنان را فهمید که همه به دست او چشم دوخته اند. شط فرات را که محاصره بود، درهم ریخت. به کنار آب رسید. خودش هم تشنه بود.دستش را زیر آب کرد. اما ننوشید. اندیشید که آمده است کنار آب تا برای حسین و فرزندانش آب ببرد. نتوانست خودش را راضی کند قبل از حسین وفرزندانش سیراب شود. این همان نقطه اوجی بود که او را سمبل جوانمردی کرد.
روز تاسوعا روز سمبلیک حضرت عباس است. نه فقط برای عزاداری ونوحه خوانی بر ابالفضل.
شیعه در یک حرکت تاریخی روز او را از عاشورا جدا کرده است تا بتواند خصلت های کلیدی مردانگی، وفاداری، غیرتمندی، جوانمردی را در جامعه مستقر کند. این خصلت ها روح دورنگی، ریاکاری، نفاق، بی اخلاقی را می خشکاند.
نقطه اسیب پذیری جامعه دینی ما وجود نفاق و دورویی وتظاهر است. هر ساله تاسوعا باید جامعه را به سمت یکدلی و یک رنگی وصداقت ومردانگی بکشاند
👌4 اشتباه رایج در روایت وقایع عاشورا:
▫️استاد مرتضی مطهری
👈اشتباه اول:
اوج عزاداری امام حسین(ع) ده روز اول ماه محرم الحرام است. بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای کربلا اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می کنند و تاسوعا را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می دهند. همین قرار داد بین مداحان و منبری ها باعث شده است که عده ای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می کنندحضرت ابالفضل(ع) در روز تاسوعا به شهادت رسیده است.
اما حقیقت این است که تمام شهدای کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیده اند و حضرات اباالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از امام حسین(ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده اند. حضرت رقیه(س) نیز پس از شهادت پدرش در شام از دنیا رفته است.
👈اشتباه دوم:
باور عمومی این است که حضرت حسین بن علی(ع) و اهل بیت و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند؛ اما حقیقت این است که عمر سعد سه روز قبل از عاشورا عمروبن حجاج را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند. اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمه ها نبوده است.
در کتاب ارشاد نوشته شیخ مفید(ره) آمده است: « در شب عاشورا زینب...دست بر گریبان برده...و بیهوش بر زمین افتاد. حسین(ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و...» این نقل معتبر نشان می دهد که تا شب عاشورا هنوز آب در خیمه ها بوده واصل تشنه کامی به روز عاشورا، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است.
شیخ عباس قمی(ره) در منتهی الامال می گوید: «شب عاشورا امام حسین(ع)، حضرت علی اکبر(ع)را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و وضو بسازید و غسل کنید.»
👈اشتباه سوم:
یکی از معروف ترین تحریف ها ماجرای حضرت لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) است وچه روضه ها که در این زمینه خوانده نمی شود؛ در روضه ها ذکر می شود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان با مادرش چه نجواهایی می کرد، یا اینکه حضرت لیلی در خیمه ها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی تعزیه ها نیز شده است.
اما حقیقت این است که اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است؛ البته لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) هست؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمی دهد. (به نقل از حماسه حسینی،جلد۱،مرتضی مطهری)
👈اشتباه چهارم:
مطلب بعدی مربوط به حضرت علی اکبر(ع) این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ از پدر رخصت خواست و آن حضرت اذن میدان نداده اند و مثلاً فرموده اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیه ها که پیرامون آن نساخته ایم؛ اما حقیقت این است که تمام مورخین نوشته اند، هر کس از امام حسین(ع) اذن میدان می خواست، اگر می شد حضرت برایشان عذری می آورد ولی در مورد جناب علی اکبر گفته اند: «فاستأذن اباه،فأذن له» یعنی تا اجازه خواست گفت برو.
منبع: حماسه حسینی، جلد۱، استاد شهید مرتضی مطهری
🆔 @fardayeiran
اطّلاعی دربارهی مَشک حضرت عباس (ع) در تاریخ بناکتی
یکی از القاب حضرت عباس (ع) اباالقربه است؛ یعنی صاحب مشک. در روایاتی که از مقتل حضرت اباالفضل(ع) در روزگار ما رواج دارد، موضوع آب و سقایی و مشک و کوشش پهلوانانهی آنحضرت برای حفظ مشک و رساندن آب به خیمههای تشنه امام حسین(ع) بسیار برجسته است.
در روضة اولیالالباب فی معرفة التواریخ و الانساب که مشهور به تاریخ بناکتی است، نکتهای راجع به مشک حضرت اباالفضل(ع) وجود دارد که ظاهراً تا کنون به آن توجه نشده است. این روایت را در متون قدیمیتر ندیدهام. کتاب را فخرالدین بناکتی در سال ٧١٧تألیف کرده است؛ یعنی پیش از دوره صفویان و عصر علامه مجلسی! طبعاً بناکتی این مطلب را جعل نکرده و از مأخذ قدیمیتری نقل کرده است. از این سند استفاده میشود که حضرت عباس(ع) مشک/خیک را به سینه میچسباند و از آن محافظت میکرد. یعنی «بنمایه» جانفشانی حضرت برای حفظ مشک که اینهمه در منابع و مقاتل متأخر برجسته و متبلور است، سندی دستکم مورَّخ ٧١٧دارد.
«ابوالفضل بن عباس ابن امیرالمؤمنین علی علیهالسلام: او را سقّاء لقب نهادند جهت آن که وقتی که امیرالمؤمنین حسین رضیالله عنه در دشت کربلا جنگ می کرد ، آب را منع کرده بودند. ابوالفضل بن عباس برفت و خیکی آب برداشت. خصمان به گرد او به شمشیر درآمدند و او خیک را به سینه منضم کرده و به دست دیگر شمشیر میزد تا آنگاه که آب به امیرالمؤمنین حسین رسانید». ( تاریخ بناکتی، چاپ جعفر شعار،ص ١١٧).
https://t.me/n00re30yah
🎥 گزارش خبرنگار صداوسیما از 12 سال هنرنمایی خطاط اهل تسنن هند برای امام علی(ع)
https://t.me/jahan_24
کتاب «پدر، عشق، پسر» ماجرای نهضت عاشوراست با محوریت حضرت علی اکبر (ع) که از زبان یک اسب روایت شده است. جالب اینجاست که مخاطب اسب نیز در این کتاب لیلا، مادر بزرگوار حضرت علی اکبر است. «عقاب» اسبی است که در کودکی پیامبر به آن حضرت پیشکش میشود و پس از آن به ترتیب به امام علی، (ع) امام حسن (ع) و امام حسین (ع) میرسد و اکنون مرکب شبیهترینِ امت به پیامبر (ص) است. حالا این اسب پس از سالها که مرکبِ این کواکب بوده است، ماجرای خود و علی اکبر (ع) را برای مادر علی اکبر، لیلا که در واقعه کربلا نبوده است، روایت میکند.
🔰#معرفی_کتاب🔰
📚عنوان:بدرقه جان
📆به مناسبت ایام سوگواری ابا عبدالله حسین
📌کتاب «بدرقه جان، سیری در زندگانی حضرت علی اکبر علیه السلام» از سوی واحد پژوهش انتشارات مسجد مقدس جمکران در ۹۴ صفحه گردآوری و در شمارگان دو هزار جلد، از سوی این انتشارات منتشر شده است.
📌این اثر به واکاوی ولادت تا فضایل و کرامات حضرت علی اکبر(ع) در قالبی ساده و شیوا میپردازد. مباحثی مانند ولادت حضرت علی اکبر(ع)، کنیههای و القاب حضرت(ع)، دیدگاههای مورخان درباره مادر حضرت علی اکبر، پسر امام حسین(ع) در جریان واقعه کربلا و همچنین شباهتهای حضرت علی اکبر(ع) به رسول خدا(ص) در این اثر بررسی شدهاند.
📌یکی از مباحث مهم این کتاب درباره واقعه روز عاشورا است، همچنین فصاحت و بلاغت آن حضرت در روز عاشورا در این کتاب بررسی و تشریح شده است.
#معرفی_کتاب
#بدرقه_جان
💢 به کتابخانه عمومی ایتا ( کتابیتا ) بپیوندید :
🆔 http://eitaa.com/joinchat/839057428Cbb18df1b3c
✅ چرا تاسوعا را به حضرت ابوالفضل(ع) اختصاص دادهاند؟
🔸از ادب حضرت عباس(ع) تا بیادبی مدعیان امروز
عصر ایران ؛ جعفر محمدی - خیلی ها هنوز که هنوز است، گمان می برند روز تاسوعا را بدین خاطر عزاداری می کنند که حضرت ابوالفضل العباس(ع) در چنین روزی به شهادت رسیده است و حال آن که امام حسین(ع) و همه یارانش و از جمله حضرت عباس(ع)، در روز عاشورا به شهادت رسیدند.
با این حال، تاسوعا، در فرهنگ شیعی به نام مبارک حضرت عباس(ع) ثبت شده است و حتی نوحه هایی که در این روز خوانده می شود، با محوریت ایشان است.
به راستی چرا چنین است و چرا از بین 72 یاو امام حسین(ع) که همگی در روز عاشورا به شهادت رسیدند، روزی جداگانه برای تکریم حضرت ابوالفضل(ع) اختصاص یافته است؟
اگر بگوییم به خاطر نسبت خانوادگی با امام حسین(ع) بوده که افراد دیگری هم در کربلا به شهادت رسیده اند که اتفاقاً از نظر نسبی و سببی به امام(ع) نزدیک تر بوده اند. همه یاران امام حسین(ع) با وفاداری تمام، شجاعانه جنگیدند و همگی اهل دین و تقوا بودند.
آنچه حضرت ابوالفضل العباس(ع) را از دیگران متمایز کرد و امروز نیز بعد از گذشت قرن ها به عنوان ویژگی برتر ایشان زبانزد خاص و عام است، "ادب" ایشان بود که در میان همه یاران امام (ع) که همه شان مزین به ادب بودند، باز هم جلوه بیشتری داشت و به عنوان ویژگی اخلاقی شاخص ایشان شناخته می شد.
اگر برای حضرت عباس(ع) اشک بریزیم، به عشق ایشان لباس مشکی تن کنیم، به نام شان نذری دهیم و ... ولی در زندگی خویش از ادب دور باشیم، دورترین انسان ها نسبت به سردار ادب کربلا هستیم.
این ادب، نه فقط در زندگی شخصی و خانوادگی که در همه شؤون اجتماعی و سیاسی نیز باید جاری و ساری باشد. سیاست پیشه ای که خالی از ادب است، حتی اگر وکیل و وزیر و رئیس دولت هم شود، در نهایت، آنچه از خود باقی خواهد گذاشت، نامی به زشتی است.
به هزار تأسف باید گفت که ادب، در جامعه ایران و به ویژه در ساحت سیاست، بسیار آسیب دیده است و بی ادبان یا کم ادبان پرشماری، بازیگران میدان شده اند و باز به هزار تأسف، اغلب نیز، داعیه دین و ارزش ها را دارند.
کسی که دم از شریعت می زند ولی در روزنامه اش، هر روز بی ادبی را نشر و رواج می دهد، آن دیگری که در نشریه اش نیز از نام امام حسین(ع) مایه گذاشته است، اما در صفحاتش بی ادبی موج می زند، آن خطیبی که مخالفان سیاسی اش را به الفاظ بی ادبانه می خواند و آن مداحی که در میان روضه عاشورا، الفاظ رکیک به کار می برد، تنها می توانند در حد دکان داری که از دین ارتزاق می کند ادعا کنند و حق ندارند خود را میراث دار عاشورا و پیرو حسین(ع) و عباس(ع) بخوانند و بر دیگران خرده بگیرند.
جامعه امروز ما، بیش از هر زمان دیگری، به بازسازی ادب و اخلاق نیاز دارد. جامعه عاری از ادب، که از کودک خردسالش تا بزرگان نامدارش، ادب را رعایت نکنند، قطعاً محکوم به سقوط است. اگر عباس(ع) حتی در لحظه ای که امان نامه رسید هم سقوط نکرد و عاشورا ، برای تمام تاریخ ماندگار شد، یکی از دلایلش همین موج ادب و اخلاقی است که در وجود حضرت عباس(ع) و فرد فرد شهدا و پیام رسانان کربلا جریان داشت.
امیرالمؤمنین علی(ع)، که ابوالفضل العباس(ع) در مکتب و محضر ایشان تربیت شده بود، درباره ادب چنین می فرمایند:" ادب، مایه بارور شدن عقل و بیداری قلب و سرلوحه فضلیت و بزرگواری است."
تنها به استناد همین جمله حکیمانه می توان دریافت که علت عقل گریزی و خالی شدن جامعه از فضیلت ها و نبودن روح بزرگواری در رفتارها، چیزی جز دوری از ادب نیست، ادبی که اگر باشد همه این ها را غنی می کند. اینجاست که حکمت این دعای آمده در قالب شعر را در می یابیم: "از خدا خواهیم توفیق ادب، بی ادب محروم ماند از فضل رب".
✅ آدرس صفحه اینستاگرام سهنقطه
https://www.instagram.com/3.noghteh
✨ @noghteh3
🌈ولادت حضرت علی اکبر"ع" و روز جوان مبارک باد
حضرت علی اکبر فرزند امام حسین علیهما السلام در بین سال های 33 تا 35 ه از مادری به نام لیلا دختر ابی مرّه در شهر مدینه چشم به جهان گشود. وی در مکتب انسان ساز پدر شیوه های صحیح دفاع از مکتب و اطاعت از امامت و حمایت از آرمان های مقدس آن را آموخت. او در روز عاشورا اولین نفر از بنی هاشم بود که پس از مبارزه جانانه جام شهادت سر کشید. روز میلاد حضرت علی اکبر علیه السلام به روز جوان نامگذاری شده است.
🌹شناسنامه حضرت علی اکبر علیه السلام
حضرت علی اکبر (ع) فرزند بزرگ امام حسین در سال 33 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود.
مادر بزرگوار وی لیلا دختر ابی مره است. لیلا برای امام حسین پسری آورد، رشید، دلیر، زیبا، شبیه ترین کس به رسول خدا، رویش روی رسول، گفتگویش گفتگوی رسول خدا ، هر کسی که آرزوی دیدار رسول خدا را داشت بر چهره پسر لیلا می نگریست، تا آنجا که پدر بزرگوارش می فرماید "هرگاه مشتاق دیدار پیامبر می شدیم به چهره او می نگریستیم"؛ به همین جهت روز عاشورا وقتی اذن میدان طلبید و عازم جبهه پیکار شد، امام حسین چهره به آسمان گرفت و گفت «اللهم اشهد علی هؤلاء القوم فقد برز الیهم غلام اشبه الناس برسولک محمد خلقا و خلقا و منطقا و کنا اذا اشتقنا الی رؤیة نبیک نظرنا الیه...».
حضرت علی اکبر علیه السلام اولین شهید عاشورا از بنی هاشم بود. شجاعت و دلاوری حضرت علی اکبر و رزم آوری و بصیرت دینی و سیاسی او، در سفر کربلا به ویژه در روز عاشورا تجلی کرد. سخنان و فداکاریهای وی نیز به خوبی مؤید این مطلب است . 💐💐🌷🌷🌷🌺🌺
گروه دیوانکده شعر و ادب فارسی 👇👇
🆔 https://t.me/joinchat/DhozBBFKBK9D87RyG3RHCA
🎥 گزارش خبرنگار صداوسیما از 12 سال هنرنمایی خطاط اهل تسنن هند برای امام علی(ع)
https://t.me/jahan_24
روضه های دروغ
بعید است امروز بروی روضه و نشنوی حکایت کبوترانی که سه روز بر بدن امام جواد(ع) سایه افکندند...
و در پی اش نشنوی گریزی جانسوز به کربلا که ای کبوتران!کجا بودید عصر عاشورا؟؟؟ کجا بودید آن هنگامی که آفتاب سوزان سه روز و سه شب از بدن امام میزبانی می کرد...
و محال است نشنوی از دستور ام فضل به هلهله و دف زدن کنیزان، پشت در حجره امام، و جریان آب آوری و دلسوختگی کنیزی از شدت ناله های آه جگرم آه جگرم امام و حکایت ممانعت ام فضل از رسیدن ظرف آب
و طبعا گریزی دوباره به کربلا که این جا همسر امام جواد(ع) مانع رسیدن آب شد در کربلا هم راوی می گوید: دلم سوخت. ظرف آبی برای امام می بردم دیدم شمر- لعنه الله علیه- از گودی قتلگاه بالا می آید در حالی که تمام بدنش به رعشه افتاده است ....
و نقل این جمله وی که دیگر آب به کار حسین نمی آید من سیرابش کردم .... .
اما کتب معتبر را که ورق می زنی هیچ ردی از این داستان ها نمی یابی.
به کتب غیر معتبر هم رضایت می دهی اما باز اثری از کبوتران و ممانعت از رسیدن آب نمی یابی و صدایی از هلهله کنیزان نمی شنوی و حیران می مانی که شهرت این روضه ها از کجاست؟
(برگرفته از وبلاگ هزار و یک تلنگر)
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
جمع پریشان ، پراکنده هایی از جنس دین و مذهب
👇👇👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEHr_QOO0n-fIJIHJQ
🔸حضرت آیة الله بهجت روزی در درس فرمودند:
🔹خیلی ها توفیق تشرف به محضر حضرت مهدی عجل الله فرجه الشریف را پیدا کرده اند از جمله آقای شاهچراغی از اهالی دامغان که از دنیا رفته اند.
🔸ايشان در جوانی حضرت رسول صلوات الله علیه و آله را در خواب می بینند و از ایشان توفیق تشرف به محضر امام زمان (عج) را طلب می کنند.
🔹حضرت رسول (ص) می فرمایند: همان طور که امام زمان (عج) روز و شب بر مصیبت حضرت سید الشهدا اشک می ریزند، اگر کسی برای امام حسین (ع) این گونه گریه کند، می تواند امام زمان را زیارت نماید.
🔸آقای شاهچراغی هم از این طریق موفق به زیارت امام عصر (عج) گردیده است.
(حجه الاسلام کاظمی کياسری).
@beitolhoda
🔺مدعیان مدافع حرم افغان از این غصه بمیرند که متحجران وهابی در کشورشان بیرق امام حسین (ع) را به زیر می کشند...
https://t.me/Onlin_24/60824
🔻تذکر: در یک مناسبت ساختگی، روز دهم رجب به عنوان سالروز ولادت حضرت علی اصغر (ع) قلمداد شده است!
پیش از این در تحقیقی نشان دادیم که فرزند شیرخوار حضرت اباعبدالله (ع) طبق تصریح چند منبع کهن در همان روز عاشورا متولد شده است. سایر منابع معتبر هم فقط به نحوه شهادت او تصریح کرده و سخنی از سنّ او به میان نیاورده اند؛ از این رو تصریح سه منبع مزبور با عدم معارض روبرو بوده و باید به آن اخذ شود.👇
https://t.me/bazmeghodsian/31483
الكتب والمواضيع والآراء فيها لا تعبر عن رأي الموقع
تنبيه: جميع المحتويات والكتب في هذا الموقع جمعت من القنوات والمجموعات بواسطة بوتات في تطبيق تلغرام (برنامج Telegram) تلقائيا، فإذا شاهدت مادة مخالفة للعرف أو لقوانين النشر وحقوق المؤلفين فالرجاء إرسال المادة عبر هذا الإيميل حتى يحذف فورا:
alkhazanah.com@gmail.com
All contents and books on this website are collected from Telegram channels and groups by bots automatically. if you detect a post that is culturally inappropriate or violates publishing law or copyright, please send the permanent link of the post to the email below so the message will be deleted immediately:
alkhazanah.com@gmail.com