کتابخانه امام حسین عليه السلام

? گستردگی آثار علامه مجلسی

علامه مجلسی به نیازهای عقیدتی زمان و زمانۀ خویش در میان خاص و عام بسی آگاه بوده و در جهت پاسخگویی به این نیازها قلم زده است. به همین خاطر اگر نیازی فرازمانی یا متعلق به برخی مقاطع زمانها بعد نیز بوده است، این آثار پیاپی نسخه‌برداری و منتشر شده‌اند و تا زمانی که اثری بهتر نتوانسته است پاسخ نیازی خاص را بدهد، کتاب یا رساله‌ای از مجلسی ـ حتی با وجود قدمت نثر و شیوۀ نگارش در آثار فارسی وی ـ همچنان مورد مراجعه بوده است. برای نمونه، تنها با تألیف مفاتیح الجنان مرحوم آقا شیخ عباس قمی بود که زادالمعاد مجلسی پا از میدان بیرون نهاد، و با انتشار آثار خوبی در تاریخ انبیا و تاریخ پیامبر اسلام است که حیات القلوب مجلسی می‌رود که خود را کنار بکشد.

منبع: رفیعی، علی محمد، مجلسی، ملا محمدباقر (زندگی، زمانه، نگاهها و نقدها)، صص50.
@Ketabpazhohi

تاریخ زندگانی چهارده معصوم(امام زین العابدین(ع)
پدیدآورندگان:#مجلسی_قمی_اربلی
ناشر:#نشرسروین_رخ
قیمت:13500تومان
@kolbe_shorough

اریخ زندگانی چهارده معصوم(حضرت فاطمه(س)
پدیدآورندگان:#مجلسی_قمی_اربلی
ناشر:#نشرسروین_رخ
قیمت:15000تومان
@kolbe_shorough

تاریخ زندگانی چهارده معصوم(حضرت محمد(ص)
پدیدآورندگان:#مجلسی_قمی_اربلی
ناشر:#نشربی_زمان
قیمت:11500تومان
@kolbe_shorough

میرزا حسین نوری
شناسنامه
نام کامل حسین بن محمد تقی بن علی محمد نوری طبرسی
لقب محدث نوری، حاجی نوری
زادروز ۱۸ شوال سال ۱۲۵۴ قمری
زادگاه نور ایران
تاریخ درگذشت ۲۷ جمادی‌الثانی ۱۳۲۰
آرامگاه حرم امیرالمؤمنین
اطلاعات علمی و مذهبی
استادان شیخ مرتضی انصاری،میرزای شیرازی
مولی محمد علی محلاتی
شاگردان شیخ عباس قمی،آقا بزرگ تهرانی
مولی محمد تقی قمی باوزئیری
کتاب‌ها مستدرک الوسائل، فصل الخطاب
النجم الثاقب ، لؤلؤ و مرجان
این جعبه: نمایشبحثویرایش
شیخ میرزا حسین بن محمد تقی بن علی محمد نوری طبرسی (۱۲۵۴-۱۳۲۰ق) معروف به محدث نوری و حاجی نوری از محدثان شیعه در قرن چهاردهم هجری. شهرت محدث نوری بیشتر به سبب تالیف کتاب مستدرک الوسائل و به‌ویژه کتاب فصل الخطاب فی تحریف کتاب رب‌ الارباب است. او در کتاب اخیر کوشیده است با استفاده از پاره‌ای روایات ثابت کند که قرآن کریم گرچه عیناً کلام الهی است و چیزی بر آن افزوده نشده و تغییر نکرده اما آیاتی از آن پیش از جمع‌آوری به دلایلی حذف شده(تحریف به نقصان) و آنچه حذف شده، نزد اهل خود محفوظ است. انتشار این کتاب، باعث دردسرهایی برای محدث نوری شد و اعتراض عالمان شیعه و سنی را برانگیخت و آثار بسیاری در رد این نظریه نوشتند.

زندگی‌نامه

محدث نوری در ۱۸ شوال سال ۱۲۵۴ق. در روستای یالو از توابع شهرستان نور در استان مازندران ایران به دنیا آمد.[۱] از همان کودکی به درس فقیه، محمد علی محلاتی راه یافت و بخشی از علوم دینی را فراگرفت. در آغاز جوانی به تهران سفر کرد تا از علمای بزرگ آن شهر نظیر شیخ عبدالرحیم بروجردی بهره‌مند گردد و با دختر همو ازدواج کرد.[۲]

نوری به سال ۱۲۷۳ق. در ۱۹ سالگی عازم نجف اشرف شد. چهار سال در آن شهر ماند و پس از آن به ایران بازگشت. یک سال بیشتر نتوانست در ایران بماند و در سال ۱۲۷۸ق. دوباره به عراق بازگشت و به محضر درس عالم بزرگ شیخ عبدالحسین تهرانی مشهور به شیخ العراقین در شهر کربلا راه یافت و بعد از آن به دنبال استاد به شهر کاظمین سفر کرد و دو سال در آن شهر ماند.

در سال ۱۲۸۴ق. به قصد زیارت امام رضا(ع) به ایران بازگشت و عازم مشهد مقدس شد. دو سال بعد در سال ۱۲۸۶ق. به عراق بازگشت و پس از آن، برای دومین بار به زیارت خانه خدا رفت و بعد از بازگشت به عراق، پای درس میرزای شیرازی حاضر شد. چون میرزای شیرازی در سال ۱۲۹۱ق. به سامرا مهاجرت کرد، محدث نوری نیز در سال بعد همراه دیگر استادش فتح علی سلطان آبادی و دامادش شیخ فضل الله نوری به سامرا رفت. در سال ۱۳۱۴ق. به نجف اشرف بازگشت و تا آخر عمر در آن شهر باقی ماند.[۳] وی در شب چهارشنبه ۲۷ جمادی الثانی در سال ۱۳۲۰ هجری در نجف درگذشت و در صحن حرم علی بن ابیطالب(ع) به خاک سپرده شد.[۴]مراتب علمی و تقوای او را عالمان دینی و شاگردانش بسیار ستوده‌اند.[۵]

اساتید

مولی محمد علی محلاتی
شیخ عبدالرحیم بروجردی
شیخ عبدالحسین تهرانی
شیخ مرتضی انصاری
سید محمد حسن شیرازی
فتح علی سلطان آبادی.[۶]
شاگردان

شیخ عباس قمی صاحب مفاتیح الجنان
آقا بزرگ تهرانی صاحب کتاب الذریعة
علامه شیخ علی بن ابراهیم قمی
مولی محمد تقی قمی باوزئیری
شیخ اسماعیل بن شیخ محمد باقر اصفهانی.[۷]
تألیفات


مستدرک الوسائل
مستدرک الوسائل
نوشتار اصلی: مستدرک الوسائل
مُستَدرَکُ الوَسائل و مُستَنبَطُ المَسائل، که به طور خلاصه مستدرک خوانده می‌شود، مشهورترین تألیف محدث نوری است. این کتاب که در ۱۸ جلد منتشر شده است در بردارنده احادیثی است که به باور محدث نوری در وسائل الشیعه نیامده است. محدث نوری این کتاب را با تکیه بر ۷۵ کتاب حدیثی نوشته است.

فصل الخطاب

کتاب نجم الثاقب
نوشتار اصلی: فصل الخطاب فی تحریف الکتاب
محدث نوری در این کتاب کوشیده است با استناد به روایات ثابت کند که قران شامل آیاتی بوده است که در قران جمع آوری شده در زمان عثمان، آن آیات نیست و نزد معصوم(ع)محفوظ است و البته ما نمی‌دانیم که آنچه حذف شده، چه بوده است و به اصطلاح قران تحریف به نقصان دارد [۸] این کتاب واکنش‌های بسیاری را در جهان اسلام به دنبال داشت و علمای شیعه و سنی نظریه وی را رد کردند.

نجم الثاقب
نوشتار اصلی: نجم الثاقب
نجم ثاقب در احوال امام غايب عليه السّلام‏ كتابى به زبان فارسی، درباره امام دوازدهم شيعيان است كه به احوال شخصى و اثبات امام عصر، حكايت ملاقات كنندگان و وظايف مؤمنان در برابر آن حضرت در عصر غیبت می ‏پردازد. محدث نوری در تالیف کتاب، به جز منابع شیعه در باب مهدویت از برخی منابع اهل سنت نیز استفاده کرده است.

دیگر آثار
دارالسلام فیما یتعلق بالرؤیا و المنام
جنة المأوی فیمن فاز بلقاء الحجة علیه‌السلام
الفیض القدسی، در احوال علامه مجلسی
الصحیفة الثانیة العلویة
الصحیفة الرابعة السجادیة
الکلمة الطیبة، به زبان فارسی
کشف الأستار
سلامة المرصاد
لؤلؤ و مرجان در شرایط روضه خوان که در باب مبارزه با دروغ و خرافات در عزاداری‌ها نگاشته است.

⭕️ «نهم ربیع الاول» به عنوان سالروز فوت خلیفه دوم اتقان ندارد/ شیخ مفید: شیعه و اهل سنت بر ماه ذی الحجه به عنوان تاریخ فوت خلیفه دوم اجماع داشته اند
yon.ir/o8Akq

🔸نهم ربیع الاول که تقریبا از منابع قرن شش به بعد به عنوان سالروز مرگ خلیفه دوم معرفی می شود از اتقان لازم برخوردار نیست. اکثر منابع و دانشمندان شیعه و سنی سالروز مرگ خلیفه دوم را 29 یا 30 ذی الحجه سال 23 هجری بیان کرده اند.

🔹تمام منابع اهل سنت از جمله مهم ترین آنها طبری، یعقوبی، مسعودی بر اواخر ماه ذی الحجه به عنوان سالروز مرگ خلیفه دوم اجماع دارند. در منابع شیعی هم اکثر منابع و دانشمندان شیعه از جمله شیخ مفید، ابن ادریس حلی، سید بن طاووس،شیخ ابراهیم کفعمى،علّامه حلّى، شیخ بهائى،شیخ عباس قمى و ... اواخر ذی الحجه را سالروز مرگ خلیفه دوم می دانند تا جایی که شیخ مفید در این زمینه ادعای اجماع کرده است و این ادعا را علامه مجلسی که از مدافعان تاریخ 9 ربیع است ذیل روایت رفع القلم نقل کرده است.

🔸بر اساس منابع تاریخی بیعت با عثمان اواخر ذی الحجه یا اول محرم اتفاق افتاده است که خود قرینه مهمی بر مرگ خلیفه دوم در اواخر ماه ذی الحجه است.

🔹مهم ترین دلیل موافقان تاریخ نهم ربیع حدیث رفع القلم است که دانشمندان علوم حدیث آنرا دارای اشکالات منبعی، سندی و بعضا متنی می دانند که در اینصورت قدرتی برای پیروزی بر اخبار متعدد مغایر خودش را نخواهد داشت.

🔸علامه مجلسی ضمن اینکه نقل شیخ مفید مبنی بر ادعای اجماع میان شیعه و اهل سنت در تاریخ ذی الحجه را مطرح می کند اما خود آن را نمی پذیرد و بیان می کند که در میان علمای زمان او نهم ربیع الاول نظر مشهور است ؛ این خود مطلب قابل تاملی است که چه طور متقدمان و صاحبان جوامع روایی اولیه این حدیث را ندیده و آن را در کتب روایی خود نیاورده اند و همچنین بر تاریخ ذی الحجه برای مرگ خلیفه دوم اجماع داشته اند اما نظر علمای متاخر چیز دیگری شده است. قدیمی ترین خبر در دفاع از نه ربیع به عنوان سالروز مرگ خلیفه دوم از قرن ششم موجود است، نه قبل تر.

🔹عده ای احتمالاتی را برای برگزاری جشن در نه ربیع داده اند از جمله مصادفت با سالروز به درک واصل شدن عمر بن سعد (بنابر قولی) و هم نامی او با خلیفه دوم؛ وجود مانع محرم و صفر و شهادت امام عسکری(ع) جهت برگزاری جشن های متقابل مذهبی در عصر آل بویه که آنرا از آخر ذی الحجه تا نهم ربیع به تاخیر انداخته است و احتمالات دیگر که مشروح آن در اصل مطلب موجود است.

🔸بسیاری از کارشناسان تاریخ اسلام معاصر تاریخ نهم ربیع را رد می کنند و اواخر ذی الحجه را به عنوان سالروز مرگ خلیفه دوم تایید می کنند از جمله حجت الاسلام حامد کاشانی، محمدحسین رجبی دوانی، جواد سلیمانی، اصغر قائدان و ... .

🔻مطلب کامل و اسناد و مدارک را در مشاهده فوری یا لینک زیر ببینید:
📎 yon.ir/07xa6

✅ @MasalNews

📚مشکات الانوار
در فضیلت خواندن سوره های قرآن
🖌علامه مجلسی

٢٢٨ صفحه


مشکات‌الأنوار» چراغدان نور الهی است؛ چراغدانی که با بهره‌گیری از نور آیات قرآن و کلام اهل‌بیت(علیهم‌السلام) به دست محدث والامقام ، محمدباقر مجلسی فراهم آمده است.

علاّمه مجلسی یکی از سرشناس‌ترین شخصیت‌های تاریخ اسلام است که در کتاب شریف مشکات الأنوار با بهره‌گیری از فیض کلام معصومان(علیهم‌السلام)، به گونه‌های مختلف کوشیده است تا با طرح ابواب مختلف پیرامون فضیلت قرآن، فضایل حاملان قرآن -قرآن‌های حقیقی که اهل‌بیت پیامبرند- اصناف و صفات قاریان، آداب و صفات قرائت، کیفیت ختم، ارزش تعلیم و فواید برخی از آیات و سور کریمه قرآنی، زمینه‌ای قوی برای رویکرد مسلمانان به این امانت عظیم الهی فراهم آورد. این کتاب را با عنوان ساده‌تر «در فضیلت خواندن سوره‌های قرآن» پیش رو دارید.


قیمت ناشر : ۵٧ هزار
💰قیمت کانال : ٣٩ هزار

☎️ 09205119094
🆔@mk13700

کتاب نفیس
@ketabenaafis

🔸مجلسی اول و تحریف گران

🔹در کانال احیای نسخ سوال و جواب زیر از آقای عبدالرضا مختاری خوئی ذکر شده است. از آنجا که پاسخ های ایشان مبنای علمی و تحقیقی نداشته و تحریف تاریخ و شخصیت محقق مجلسی است وجوه فساد آن را ذکر می کنیم.

(سلام علیکم! شخصی به نام آقای حسین رزاقی مجلسی پدر را صوفی و ملعون می‌داند و می‌گوید مجلسی پدر فرد منحرف و فاسدی بوده است، در صورت امکان مطلبی در توضیح مشرب مرحوم مجلسی پدر بفرمایید.

سلام علیکم! در مقدمه کتاب "رد مذهب حکما" مفصل جوانب قضیه را بررسی کرده‌ایم. آقای رزاقی بسیاری از سخنانشان با استناد به کتابی است که شخصی به نام میرلوحی علیه مجلسی پدر جعل کرده است...

آیا شما اولین کسی هستید که متوجه شدید رساله دفاع از تصوف [فصول التوضیح] که آقای جعفریان در کتاب صفویه در عرصه دین، فرهنگ و سیاست آورده‌اند از مجلسی پدر نبوده است؟

نه، بزرگانی از علمای رجال و تراجم مانند محدث سماهیجی، میرزا محمد علی کشمیری، و آقا بزرگ تهرانی اشاره به جعلی بودن این رساله کرده‌اند و ما نیز قرائن بیشتری در تأیید نظرات ایشان آورده‌ایم، در فهم این انتساب کذب شناخت احوالات میرلوحی بسیار مهم و کلیدی است و تتبع استاد جعفریان در این زمینه کم بوده و قطعا حق با مرحوم آقا بزرگ و محدث سماهیجی است و ادله را در مقدمه ذکر کرده‌ایم).
__________________

🔸1. مختاری خوئی بدون هیچ دلیل تاریخی مدعی است که دفاعیات مجلسی اول در پاسخ به ملا طاهر قمی را میرلوحی جعل کرده و به مجلسی نسبت داده است!!

🔹این محقق! گویا اصلا توجه ندارد که میرلوحی دشمن عرفا بوده و هیچ سررشته ای در عرفان نداشته، و چنین کسی نمی تواند متنی چنان عالی و دقیق و متین در دفاع از عرفان را بنگارد و به مجلسی نسبت بدهد.

🔸اگر بنا به اظهار نظر بی دلیل باشد، محقق! خوئی باید چنین ادعا کند که دفاعیات مزبور را کسی از عرفا نوشته و میرلوحی به نادرست آن را از مجلسی دانسته؛ نه این که بگوید میرلوحی دفاعیات را به نام مجلسی جعل کرده است!!

🔹2. استناد به این که شیخ آقا بزرگ دفاعیات مجلسی را جعلی دانسته است دردی را دوا نمی کند؛ زیرا شیخ آقا بزرگ چنانچه در الذریعه گفته هیچگاه دفاعیات مجلسی را ندیده که بتواند درباره آن قضاوت کند، بلکه ایشان بر اساس حدس و گمان و بدون ارائه هیچ دلیلی، فرموده: بعید است بین ملا طاهر و مجلسی مناظره ای واقع شده باشد!!
حال، چنین قضاوت نادیده و استبعاد بدون دلیل چه ارزشی دارد که عبدالرضا خوئی به آن استناد کند و کار خود را کاری عالمانه و تحقیقی قلمداد نماید؟!

🔸3. در مقابل، علامه خوانساری صاحب روضات الجنات که هم نسخه مناظرات را دیده و هم از جهات علمی و فنی ادقّ نظراً و از هر جهت مقدّم بر آقا بزرگ است انتساب مناظرات مزبور را محرز دانسته و نه تنها آن را بعید ندانسته که در کتاب خود روضات الجنات موارد بسیار بدتری از وقوع مناظرات و منافرات بین علمای بزرگ شیعه از جمله شیخ علی عاملی و محقق سبزواری را گزارش کرده است.
و چنین است علامه رجالی میرزا ابوالمعالی کلباسی که انتساب مناظرات را محرز دانسته و در رسائل رجالیه خود از مناظرات مجلسی اول مطلبی نقل کرده است.
وهکذا صاحب محافل المؤمنین که در شرح حال ملا طاهر قمی به وقوع مناظرات بین او و مجلسی اول تصریح نموده است.

🔹4. محدث سماهیجی هم به تصریح خود، اصلا نسخ خطی مناظرات را ندیده و حتی وقوع مناظرات را از ثقات نقل کرده، اما بدون دلیل، وقوع چنان مناظراتی را بعید دانسته است!!
این نیز قضاوتی نادیده و بر اساس احتمال و استبعاد است و ارزش استناد ندارد.
و چنین است قضاوت صاحب نجوم السماء که دو قرن با زمان مجلسی فاصله داشته و بدون هیچ دلیلی و صرفا بر اساس جوّ ضد عرفان رایج در هندوستان، در وقوع مناظرات تشکیک کرده است، (بدون ارائه دلیل).

🔸5. مهم این که میرلوحی ده سال قبل از وفات محقق مجلسی و 50 سال قبل از وفات علامه مجلسی در کتاب سلوة الشیعة به صراحت دفاعیات را به مجلسی اول نسبت داده و کسی در آن ده سال و 50 سال منکر او نشده و علامه مجلسی در مقام دفاع از پدر خود مطلقا تشکیکی در انتساب میرلوحی ننموده است.

🔹بنا بر این اگر میرلوحی بعد از وفات مجلسی اول (بلکه بعد از وفات علامه مجلسی) آن مطلب را به مجلسی اول نسبت داده بود این احتمال معقول بود که وی بر مجلسی افترا بسته باشد، اما در زمان حیات پدر و پسر و در مرآی و مسمع آنان و شاگردانشان نمی توانسته چنان مطلبی را به عالم درجه اول اصفهان نسبت بدهد و کسی منکر او نشود.

🔸تاسف بار تر این که محقق جوان خوئی رساله جعلی رد مذهب حکما را که دویست سال بعد از وفات مجلسی کاتب نسخه ای خطی به او نسبت داده با قاطعیت از مجلسی اول دانسته و آن را چاپ و منتشر کرده، اما مناظراتی را که ده سال قبل از وفات مجلسی اول به او منتسب بوده و کسی آن را انکار نکرده، با استحسانات و لاطائلات منکر شده است.

و: از محقق تا مقلّد فرقهاست!!

🔸 عقل ستیزان و اصرار بر کذب

🔹با وجود ادله و شواهد فراوانی که پیش از این در صحت انتساب دفاعیات مجلسی اول از عرفان بیان شد، عقل ستیزان در مطلبی تحت عنوان «نگاهی به نقش میرلوحی در صوفی معرفی کردن مجلسی اول» مجموعه ای از مغلطه و قیاس مع الفارق و حدسیات واهی را جهت توجیه کذب پیش گفته خود مطرح کرده اند.

🔸عقل ستیز خود محقق پندار، که عرش المعرفه معلومات او تقلید از حدسیات واهی برخی تراجم نگاران و ارائه آن به عنوان کشف جدید است، متهم کردن میرلوحی را سرمایه شهرت خود قرار داده و مدعی است: رساله دفاع از تصوف را میرلوحی به دروغ به مجلسی اول نسبت داده است!

🔹قبل از این بیان شد که رساله دفاعیه مجلسی اول از عرفان و پاسخ به شبهات ملا طاهر را هم مخالفان عرفان (از جمله میرلوحی) و هم عرفا (از جمله صاحب تحفة العشاق و صاحب محافل المؤمنین) و هم علمای بی طرف (از جمله علامه صاحب روضات و علامه میرزا ابوالمعالی کلباسی) با قاطعیت به مجلسی اول نسبت داده اند. شواهد متعدد از سایر آثار مجلسی اول که با مطالب دفاعیات هماهنگ است را نیز قبلا ارائه کردیم.

🔸نوشته اند: «با مطالعه بخش زیادی از نسخ خطی کتب ملامحمد طاهر قمی یک مورد هم مشاهده نشد که او منتقد کتاب خود را مجلسی اول بداند، مضافا با توجه به روحیه ضد فلسفه و تصوف، و تعارف ناپذیر ملا محمد طاهر که حتی شمشیر برنده کلامش بارها به سمت ملاصدرا و میرداماد و فیض کاشانی نشانه رفته است، به روی مجلسی اول همیشه در غلاف بوده است».

🔹اولا: سراسر آثار مجلسی اول که همه در سال های پايانی عمر او نگاشته شده آکنده از عطر عرفان و تشویق به سلوک الی الله و رسیدن به مقام فناء بوده و در آنها بارها از ارباب عرفان با عبارات زیر تجلیل شده است:

🔸«حضرت مولانای رومی می فرمايند» «حضرت حکيم سنائی می فرمايند» «حضرت شيخ العارفين عراقی» «حضرت شيخ مغربی» «عارف ربّانی حکيم سنايی قدّس سرّه» «شيخ محمود [شبستری] قدّس سرّه» «مشايخ صوفيه رضوان الله عليهم» «حضرت خواجه عبدالله انصاری» «بايد علوم تو از جنس علومی باشد که حاتم اصمّ از شقيق بلخی ياد گرفت».

🔹 اما این که شمشیر ملا طاهر بر روی مجلسی اول غلاف بوده بدین علت است که علامه مجلسی - بر خلاف مسلک پدر - به مسلک ملا طاهر گرایش پیدا کرده و از او اجازه حدیث دریافت کرده است.

🔸ملا طاهر در اجازه خود به علامه مجلسی بر خلاف سنّت مرسوم در اجازه نویسی که نام پدر مجاز را - خصوصا اگر از مشاهیر باشد - حتما ذکر کرده و از او با القاب مناسب تجلیل می کنند، مطلقا نامی از پدر علامه مجلسی به میان نیاورده، که بیانگر شدت عناد او با عرفا و مجلسی اول است. این در حالی است که سایر مشایخ علامه مجلسی حتی شیخ علی شهیدی و شیخ حر عاملی - با وجود مخالفت با عرفان - در اجازات خود به علامه مجلسی نام پدرش را ذکر کرده اند.

🔹دروغ دیگر این که نوشته اند میرلوحی مجلسی اول را به آوازه خوانی متهم کرده و علامه مجلسی همان طور که تهمت آوازه خوانی را از پدرش دفع نکرده انتساب دفاعیات به پدر را نیز انکار نکرده و انکار نکردن او دلیل بر صحت سخن میرلوحی نیست.

🔸اولا میرلوحی ده سال قبل از وفات مجلسی اول دفاعیات را به او نسبت داده و اگر دروغ بود خود مجلسی اول باید آن را طی آن مدت ده ساله انکار می کرد، نه علامه مجلسی! ولی نه او و نه فرزندش علامه مجلسی آن را انکار نکرده اند، بلکه علاوه بر میرلوحی، صاحب تحفة العشاق و ثقات شیخ عبدالله سماهیجی نیز آن را تایید کرده اند.

🔹ثانیا میرلوحی نسبت آوازه خوانی به مجلسی اول نداده بلکه نظر او را گزارش کرده که اتفاقا به شهادت آثار مجلسی اول گزارش میرلوحی کاملا درست است و مجلسی اول مانند فیض کاشانی و ملا محمد باقر سبزواری - ومانند حضرت امام خمینی و بسیاری از فقهای زمان حاضر- در باب غنا و موسیقی نظری متفاوت با نظر رایج و خشک مرسوم در آن زمان داشته و این نه تنها موجب قدح او نیست که بیانگر دقت نظر فقهی اوست.

🔸اما این که چرا علامه مجلسی این نسبت را انکار نکرده؟ اولا نظر علامه مجلسی در باب غنا و موسیقی بر خلاف نظر پدر بزرگوار خود بوده و ثانیا میرلوحی مطلب خلافی نگفته که علامه مجلسی بخواهد آن را رد کند. چنانچه میرلوحی به تفاوت نظر مجلسی اول و فرزندش در باب مثنوی هم تصریح کرده و این تفاوت انظار بین فقها امری طبیعی است و ربطی به علائق پدر و فرزندی ندارد.

🔹و مطلب آخر این که نوشته اند: «محدث سماهیجی انکار این ادعای میرلوحی در نسبت دادن کتاب به مجلسی اول را کرده است».

🔸برای کسی که خود را محقق می پندارد عیب است که فرق بین استبعاد و انکار را نداند! سماهیجی انکار نکرده بلکه ابتدا از ثقات نقل کرده که دفاعیات از مجلسی است اما خودش بدون این که دفاعیات را دیده باشد، در قضاوتی نادیده و عجیب، استبعاد کرده که دفاعیات از مجلسی باشد.

وان الظن لا یغنی من الحق شیئا.

🔴 خاندان شیرازی و سندی ساختگی برای حدیث کساء

(کانال غلو پژوهی)

🔹آقای سید صادق شیرازی حدیث کساء را با واسطه پدرش از شیخ عباس قمی رحمه الله از میرزا حسین نوری رحمه الله نقل کرده است!
persian.shirazi.ir/shownews.php?Code=2126

🔸این در حالی است که شیخ عباس قمی در منتهی الآمال می فرماید:

🔹«و امّا حديث معروف به حديث كساء كه در زمان ما شايع است به اين كيفيّت در كتب معتبره معروفه و اصول حديث و مجامع متقنه محدّثين ديده نشده، مى ‏توان گفت از خصايص كتاب منتخب‏ است.» (منتهى الآمال، نشر دلیل ما، ج‏2، ص1018)

🔸شیخ عباس قمی تصریح نموده که جز منتخب طریحی منبعی برای حدیث کساء به نحو متداول نمی شناسد! و حال آن که می دانیم در آن کتاب هم همه اخبار و از جمله این خبر بدون ذکر سند می آید.

🔹شیخ عباس در پایان منتهی الآمال (ج‏3، ص2148) تاریخ اتمام تألیف آن را شب 23 ماه رمضان سال 1350 هجری قمری ثبت کرده و وفات شیخ عباس قمی در سال 1359 هجری قمری بوده است. بنابراین ایشان در اواخر عمر شریف خود تصریح نموده که به جز منتخب طریحی، منبعی برای حدیث کساء نمی شناسد...

🔸حال اگر کسی بگوید از کجا معلوم که شیخ عباس در نه سال آخر عمر خود این سند را نیافته است؛ پاسخ می دهیم:

🔹بنا بر سندی که آقای سید صادق شیرازی ادعا کرده، شیخ عباس حدیث کساء را از استادش میرزا حسین نوری نقل کرده و نوری در سال 1320ق از دنیا رفته است؛ بنابراین در زمانی که شیخ عباس می گوید جز منتخب طریحی منبعی برای حدیث کساء نمی شناسد؛ حدود سی سال از مرگ استادش گذشته بوده است!!

🔸با این حساب بی تردید، سندی که آقای شیرازی ادعا کرده؛ جعلی است و حتی قابل حمل بر «اجازه» هم نیست.

🔹ضمن این که عادةً محال است که رجال نامبرده در این سند که همگی از مشاهیر و بزرگان اند؛ هیچ کدام این حدیث را در هیچ یک از کتب خود نقل نکرده باشند!! و هیچ شاهد و حتی اشاره ای پیش از این بر روایت خبر کساء توسط این اعلام نبوده باشد، و ناگهان همگی در این سند، راوی خبر شوند.

🔸بنا بر این مطالب باید خاندان شیرازی توضیح دهند که چگونه چنین سندی را مستقیماً به شیخ عباس قمی نسبت می دهند؟! چه اینکه این مطلب حتی با برخی از مبانی نادرست امروزی در تعویض سند هم قابل توجیه نیست. (پایان مطالب کانال غلو پژوهی).

🔹تذکّر: سند ساختگی مزبور را سالها قبل مرحوم سید محمد شیرازی در کتاب دعای خود ذکر کرده و اخیرا به وسیله برادر ایشان آقا سید صادق شیرازی ترویج شده است. سندی که در حاشیه عوالم ذکر شده نیز دارای اشکالات جدّی است.

🔸این حدیث ابتدا در منتخب طریحی (معاصر علامه مجلسی) بدون سند و بدون انتساب به جابر بن عبدالله انصاری و با تفاوتهایی در متن آمده، علامه مجلسی آن را در بحار نیاورده، اما در حاشیه عوالم (که همان بحار است با تبویبی دیگر و به نام مؤلفی دیگر) با ویرایشی دیگر و سندی مخدوش از قول جابر نقل شده است.

🔹و از آنجا که مؤلف عوالم شخصی کاملاً مجهول الهویة است، و احدی از تراجم نگاران عصر صفوی و قریب به آن زمان حتی نامی از او ذکر نکرده و او را توثیق ننموده اند؛ لذا اعتمادی به سخن و ادّعای او مبنی بر یافتن سند به خط سید هاشم بحرانی نیست.

🔸چنانچه مخاطبه طولانی مدّت حضرت صدّیقه طاهره (س) با جابر که آن زمان در سنّ جوانی بوده نیز با سیره حضرت منافات دارد.

🔹اما با این اوصاف، بزرگانی از فقها و عرفا به خواندن این حدیث تأکید کرده اند، از این رو خواندن آن به قصد رجاء مانعی نداشته، بلکه برای رفع مشکلات مجرّب است.

🔸لذا کسانی که طبق توصیه علما این حدیث را به نیّت رجاء می خوانند می توانند آن را بدون انتساب به جابر قرائت نمایند: «عن فاطمة الزهراء (س) قالت: دخل علیّ أبی...» چرا که چنین متن طولانی را قاعدتا باید برخی از زنان صدر اسلام و محارم حضرت زهراء (س) از آن حضرت روایت نموده باشند، نه جابر نامحرم جوان!

@bazmeghodsian

🔸مجلسی اول و تحریف گران

🔹در کانال احیای نسخ سوال و جواب زیر ذکر شده است. از آنجا که پاسخ ها مبنای علمی و تحقیقی نداشته و تحریف تاریخ و شخصیت محقق مجلسی است وجوه فساد آن را ذکر می کنیم.

1. سلام علیکم! شخصی به نام آقای حسین رزاقی مجلسی پدر را صوفی و ملعون می‌داند و می‌گوید مجلسی پدر فرد منحرف و فاسدی بوده است، در صورت امکان مطلبی در توضیح مشرب مرحوم مجلسی پدر بفرمایید.

سلام علیکم! در مقدمه کتاب "رد مذهب حکما" مفصل جوانب قضیه را بررسی کرده‌ایم. آقای رزاقی بسیاری از سخنانشان با استناد به کتابی است که شخصی به نام میرلوحی علیه مجلسی پدر جعل کرده است...

2. آیا شما اولین کسی هستید که متوجه شدید رساله دفاع از تصوف [فصول التوضیح] که آقای جعفریان در کتاب صفویه در عرصه دین، فرهنگ و سیاست آورده‌اند از مجلسی پدر نبوده است؟

نه، بزرگانی از علمای رجال و تراجم مانند محدث سماهیجی، میرزا محمد علی کشمیری، و آقا بزرگ تهرانی اشاره به جعلی بودن این رساله کرده‌اند و ما نیز قرائن بیشتری در تأیید نظرات ایشان آورده‌ایم، در فهم این انتساب کذب شناخت احوالات میرلوحی بسیار مهم و کلیدی است و تتبع استاد جعفریان در این زمینه کم بوده و قطعا حق با مرحوم آقا بزرگ و محدث سماهیجی است و ادله را در مقدمه ذکر کرده‌ایم).
__________________

🔸1. مصاحبه شونده بدون هیچ دلیل تاریخی مدعی است که دفاعیات مجلسی اول در پاسخ به ملا طاهر قمی را میرلوحی جعل کرده و به مجلسی نسبت داده است!!

🔹او گویا اصلا توجه ندارد که میرلوحی دشمن عرفا بوده و هیچ سررشته ای در عرفان نداشته، و چنین کسی نمی تواند متنی چنان عالی و دقیق و متین در دفاع از عرفان را بنگارد و به مجلسی نسبت بدهد.

🔸اگر بنا به اظهار نظر بی دلیل باشد، محقق! باید چنین ادعا کند که دفاعیات مزبور را کسی از عرفا نوشته و میرلوحی به نادرست آن را از مجلسی دانسته؛ نه این که بگوید میرلوحی دفاعیات را به نام مجلسی جعل کرده است!!

🔹2. استناد به این که شیخ آقا بزرگ دفاعیات مجلسی را جعلی دانسته است دردی را دوا نمی کند؛ زیرا شیخ آقا بزرگ چنانچه در الذریعه گفته هیچگاه دفاعیات مجلسی را ندیده که بتواند درباره آن قضاوت کند، بلکه ایشان بر اساس حدس و گمان و بدون ارائه هیچ دلیلی، فرموده: بعید است بین ملا طاهر و مجلسی مناظره ای واقع شده باشد!!
حال، چنین قضاوت نادیده و استبعاد بدون دلیل چه ارزشی دارد که بدان استناد شود؟!

🔸3. در مقابل، علامه خوانساری صاحب روضات الجنات که هم نسخه مناظرات را دیده و هم از جهات علمی و فنی ادقّ نظراً و از هر جهت مقدّم بر آقا بزرگ است انتساب مناظرات مزبور را محرز دانسته و نه تنها آن را بعید ندانسته که در کتاب خود روضات الجنات موارد بسیار بدتری از وقوع مناظرات و منافرات بین علمای بزرگ شیعه از جمله شیخ علی عاملی و محقق سبزواری را گزارش کرده است.
و چنین است علامه رجالی میرزا ابوالمعالی کلباسی که انتساب مناظرات را محرز دانسته و در رسائل رجالیه خود از مناظرات مجلسی اول مطلبی نقل کرده است.
وهکذا صاحب محافل المؤمنین که در شرح حال ملا طاهر قمی به وقوع مناظرات بین او و مجلسی اول تصریح نموده است.

🔹4. محدث سماهیجی هم به تصریح خود، اصلا نسخ خطی مناظرات را ندیده و حتی وقوع مناظرات را از ثقات نقل کرده، اما بدون دلیل، وقوع چنان مناظراتی را بعید دانسته است!! این نیز قضاوتی نادیده و بر اساس احتمال و استبعاد است و ارزش استناد ندارد.
و چنین است قضاوت صاحب نجوم السماء که دو قرن با زمان مجلسی فاصله داشته و بدون هیچ دلیلی و صرفا بر اساس جوّ ضد عرفان رایج در هندوستان، در وقوع مناظرات تشکیک کرده است، (بدون ارائه دلیل).

🔸5. مهم این که میرلوحی ده سال قبل از وفات محقق مجلسی و 50 سال قبل از وفات علامه مجلسی در کتاب سلوة الشیعة به صراحت دفاعیات را به مجلسی اول نسبت داده و کسی در آن ده سال و 50 سال منکر او نشده و علامه مجلسی در مقام دفاع از پدر خود مطلقا تشکیکی در انتساب میرلوحی ننموده است.

🔹بنا بر این اگر میرلوحی بعد از وفات مجلسی اول (بلکه بعد از وفات علامه مجلسی) آن مطلب را به مجلسی اول نسبت داده بود این احتمال معقول بود که وی بر مجلسی افترا بسته باشد، اما در زمان حیات پدر و پسر و در مرآی و مسمع آنان و شاگردانشان نمی توانسته چنان مطلبی را به عالم درجه اول اصفهان نسبت بدهد و کسی منکر او نشود.

🔸تاسف بار تر این که مصاحبه شونده رساله جعلی رد مذهب حکما را که دویست سال بعد از وفات مجلسی کاتب نسخه ای خطی به او نسبت داده با قاطعیت از مجلسی اول دانسته! و آن را چاپ و منتشر کرده، اما مناظراتی را که ده سال قبل از وفات مجلسی اول به او منتسب بوده و کسی آن را انکار نکرده، با استحسانات و لاطائلات منکر شده است!

و: از محقق تا مقلّد فرقهاست!!