آدرس جدید litera999@

این فیلم داستانی، روایتی است از کتابخانه آستان قدس و مخطوطاتی که در دل آن نهفته است و از دل این مخطوطات که اغلب قرآن های خطی است، مجموعه اي از روایت های تاریخي در قالب داستانی به دست داده شده است. این فیلم دارای چندین داستان از قرن دوم و سوم و دوره های سلجوقی و بعد از آن است و البته محوریت فیلم، داستان گوهرشاد، ملکه ایران است و بعد تا دوره میر عمادِ خطاط هم می آید.
در اين فيلم، همه این داستان ها از چشم دختري است كه درباره نسخ خطي كتابخانه آستان قدس تحقيق مي كند؛ در واقع او از زمان حال به زمان گذشته می رود. بدين گونه، داستان سفر ذهنی این دختر به تاریخ است و تجربه ای است که او در مواجهه با نسخ خطي دارد و در نهایت به تحول می رسد.

این فیلم که به کارگردانی امین اصلانی و با فیلمنامه محمدرضا اصلانی و امین اصلانی تهیه شده است، با حضور امیر خضرایی منش(منتقد فیلم)، روز چهارشنبه، 25مهرماه 1397، ساعت 14 در موزه دانشگاه فردوسی مشهد به نمایش درخواهد آمد.

جهت شرکت در این برنامه مشخصات خود را به شماره 3000805613 پیامک کنید.
@mafakherferdowsi

فیلم مستند علی نامه، به کارگردانی مرتضی جذاب فردا سه شنبه ساعت ده شب در جشنواره فیلم حقیقت به نمایش در می آید، این فیلم درباره کتاب اهمیت و جایگاه ادبی این منظومه کهن حماسی شیعی یعنی علی نامه است. شاعر آن شخصی به نام ربیع است. این اثر نخست به صورت نسخه برگردان با مقدمه ای از دکتر شفیعی کدکنی و سپس به صورت حروفی به کوشش غلامی و بیات و پس از آن به گزینی از آن توسط موسوی گرمارودی از سوی میراث مکتوب به چاپ رسید. این فیلم مستند که در آن نقالی آقای ورمرزیار هم وجود دارد مورد توجه علاقه مندان قرار گرفته و در این جشنواره شرکت کرده است. ورود برای همه آزاد و بدون بلیط خواهد بود. سئانس شروع فیلم 9.30 می باشد.

قدیمی ترین نسخ خطی قرآن کریم در استانبول + فیلم

در این فیلم قدیمی ترین نسخ خطی قرآن کریم که در نمایشگاهی در استانبول به نمایش گذاشته شده اند را مشاهده می کنید.

در این فیلم قدیمی ترین نسخ خطی قرآن کریم که در نمایشگاهی در استانبول به نمایش گذاشته شده اند را مشاهده می کنید.@manuscript

اکران مستند «شرقی» در دانشگاه علوم و تحقیقات

فیلم مستند «شرقی» ساختۀ مسعود طاهری پرتره‌ای است از توشیهیکو ایزوتسو، که از طریق گفت‌وگو با نزدیکان و شاگردان و محققان آثار او، زندگی و اندیشه‌های این اسلام‌شناس نامدار ژاپنی را به تصویر می‌کشد. از دور و نزدیک شاهد زحمات کارگردان جوان این فیلم در چند سال اخیر بوده‌ام و می‌دانم که برای تهیه این فیلم مصاحبه‌هایی فراوان با افرادی متعدد از کشورهای گوناگون به زبان‌های مختلف انجام داده است. خود من ـ به‌رغم حضور در فیلم ـ هنوز این مستند را ندیده‌ام و مشتاقانه‌ در انتظارم تا روز سیزدهم اسفندماه همراه با استادان و دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات و میهمانان علاقه‌مند به شخصیت ایزوتسو و نوشته‌های او به تماشای این مستندِ حدوداً دوساعته بنشینم. تا جایی که اطلاع دارم، عده‌ای از استادان و محققان حوزۀ الهیات و فلسفه نیز در این اکران حاضر خواهند بود. امیدوارم با حضور جمعی فرهیخته در جلسه، این امکان فراهم آید که پس از پایان نمایش فیلم گفت‌گویی مفید میان حاضران در حضور فیلم‌ساز صورت پذیرد. با سپاس ویژه از مسعود طاهری عزیز که صمیمانه دعوتم را پذیرفت و بدون هیچ چشم‌داشتی حاضر به نمایش عمومی اثرش در دانشگاه شد؛ و نیز تشکر از دوستان و همکاران دانشگاه که امکان نمایش فیلم را فراهم آوردند.

برگرفته از «خانه مجازی مهرداد عباسی»:
air.ir/Z4oo4
@drmehrdadabbasi

ماکیاولی در سال 1518 یک کمدی سیاه به نام ماندراگولا ( شربت مهر گیاه ) نوشت . نمایش در سالهای بعد اجراهای موفقی در رم و فلورانس داشت و این اقتباس حتی تا دوره معاصر نیز بصورت تهیه فیلم و تئاتر ادامه داشته است . ماکیاولی در این کتاب به سراغ نهاد خانواده می رود و آشفتگی و فساد پیشرفته آن را در قالب حوادثی به رشته تحریر در می آورد.
@litera9

در سال ۱۳۵۳ داریوش مهرجویی بر اساس این داستان فیلم دایرۀ مینا را ساخت که پس از سه سال توقیف در ۱۳۵۶ پروانهٔ نمایش گرفت و در جشنواره پاریس در ۱۹۷۷ و سپس برلین به نمایش درآمد و جوایزی نیز از این دو جشنواره دریافت کرد.

@litera9
ناک یا پیروزی پزشکی
[Knock ou le Triomphe de la medicine].
نمایشنامه‌ای در سه پرده اثر ژول رومن (نام مستعار لوئی فاریگول، ۱۸۸۵-۱۹۷۲)، نویسندهٔ فرانسوی است که نخستین بار در ۱۵ دسامبر ۱۹۲۳، در تئاتر شانزلیزهٔ پاریس نمایش داده شد.

نمایشنامه با ماجرای بسیار پیش پاافتاده‌ای آغاز می‌شود. دکتر پاراپاله، مطب بی‌ارزشی را در دهکدهٔ کوهستانی سن موریس به ناک، یکی از همکاران خود که پس از تجارت پستهٔ زمینی تازه گواهینامهٔ پزشکی خود را گرفته است، به قیمت گرانی می‌فروشد.

ناک، که به این ترتیب مشتریانی غیرواقعی را به قیمتی بسیار گران به دست آورده است، این معنی را به دکتر پاراپاله خاطرنشان می‌کند؛ ولی در عین حال به او اطلاع می‌دهد که از این بابت متأسف نیست، زیرا در نظر دارد که در این دهکده روش‌هایی ابتکاری به کار بندد که انتظار دارد از طریق آن‌ها درآمد سرشاری به دست آورد...

@literature9
گاگومان (1380)
کارگردان: محمد رسول اف
خلاصه فیلم:
گاگومان (به معنی ساعتِ گرگ و میش) نخستین فیلم مستند داستانی محمد رسول اف است. فیلم ماجرای واقعی آشنایی و ازدواج دو زندانی (زن محکوم به حبس ابد و مرد محکوم به شانزده سال زندان) در زندان بجنورد را روایت می کند. ماجراها و شخصیتها در این فیلم واقعی هستند. این فیلم توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول را در جشنواره فیلم فجر سال ۲۰۰۳ کسب کند.

@litera9
صادق هدایت، فیلم «نصرالدین در بخارا» را حوالی همان سال تولید در تهران می بیند. فیلم مورد توجه او قرار می گیرد و نقدی مثبت بر آن می نویسد که مردادماه 1323 در شماره اول مجله پیام نو، ماهنامه ادبی وابسته به انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی به مدیریت سعید نفیسی چاپ می شود. (این مجله، چند سال بعد از انتشار نقد هدایت، در سال 1326 شروع به ترجمه و چاپ داستان این فیلم نیز به صورت پاورقی می کند.)

نقد هدایت را از کتاب «آثار نایاب صادق هدایت» نقل می کنم. به کوشش جهانگیر هدایت، نشر چشمه 1395

جشنواره امسال هر چند از نظر فیلمهای با کیفیت و فیلمهای متوسط قابل تحمل از بهترین جشنواره ها بود، اما از نظر داوری، متأسفانه نه تنها هیچ پیشرفت رو به جلویی نداشتیم، بلکه براحتی می توان گفت همان روشهای همیشگی ادامه پیدا کرد. هیأت داوران سعی کرد که جوایز را به نوعی بین همه فیلمهای مدعی، پخش کند. به این منظور از همان ابتدا، بهترین فیلم جشنوار یعنی «23 نفر» را به شکل محترمانه ای ذبح کردند تا جلوی دست و پا نباشد و در عین حال مدعی ادای دین هم شده باشند. با کنار رفتن این ملی ترین و انقلابی ترین و سینمایی ترین فیلم جشنواره امسال و یکی از بهترین فیلمهای سالهای اخیر سینمای ایران، جا باز شد تا جایزه های واقعی بین سایر فیلمها تقسیم شود که البته این تقسیم چندان هم بی مبنا نبود، جز این که ای کاش بخشهایی مانند نگاه نو، جایزه ویژه و ... را برمی داشتیم تا راحت تر تصمیم می گرفتیم و فیلمهایی مانند «مسخره باز» در این میان مدعی نمی شدند.
اما درباره فیلم «شبی که ماه کامل شد» و درو کردن جوایز توسط این فیلم، که قبلاً در همین کانال به اختصار درباره آن گفته شد و در برنامه هفت نیز چندین بار درباره آن گفتگو شد، باید نکته ای را آشکار کرد.
به هر حال ساختار این فیلم به شکلی است که بدون اجازه و صلاحدید نهادهای امنیتی و احتمالاً وزارت اطلاعات نمی توانست ساخته شود. اما دیدگاهی که در این فیلم ارائه و تثبیت می شود، دقیقاً همان دیدگاهی است که در بخش عمده ای از مدیران از جمله در جناح حاکم طرفدار دارد و آن ارائه تصویری منفعل، «صرفاً» مظلوم، به یک معنای محدود کلمه «زنانه» و بی خطر از ایران است. درافتادن به این نگاه، ایرانی را به جهان و به خود ملت معرفی می کند که فقط ظلم می پذیرد و براحتی سر او بریده می شود و باید به حال او گریست و افسوس خورد و هیچ فعلیتی برای نجات آن نداشت.
این نوع نگاه که کمابیش در فیلمهای دیگری هم حضور داشت، نه تنها به نفع تصمیم گیران و تصمیم سازان امنیت ملی نیست، بلکه به نفع هیچ ملتی نیست. این نگاه، بسیار خطرناک، بسیار ضدملی، بسیار نابودکننده، منفعلانه، بی ثمر و بی اثر و ترغیب کننده به تجاوزپذیری است. حداقل سه فیلم مهم این جشنواره با این نگاه ساخته شد که دولتی ترین آنها جایزه بهترین فیلم را از این جشنواره گرفت.
@sayyedmahdinazemi

🔹سینمای آذربایجان داغدار شد/اصغر یوسفی نژاد درگذشت

اصغر یوسفی نژاد کارگردان برجسته تبریزی بر اثر عارضه مغزی درگذشت.

اصغر یوسفی نژاد کارگردان برجسته تبریزی و برنده جایزه سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر بر اثر عارضه مغزی درگذشت.

این کارگردان برجسته تبریزی که با فیلم "ائو" مورد توجه منتقدان سینما قرار گرفت، بر اثر خونریزی مغزی در بیمارستان مورد عمل جراحی قرار گرفته بود.

بر اساس این گزارش این هنرمند و فیلمساز برجسته تبریزی به فاصله چند روز پس از عمل جراحی درگذشت.

فیلم ترکی"ائو" ساخته اصغر یوسفی نژاد در سی‌وپنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر سه سیمرغ بهترین فیلم هیات داوری نت‌پک و جوایز بهترین فیلم و فیلم‌نامه بخش مسابقه بین‌الملل را دریافت کرده بود.

جدیدیترین فیلم اصغر یوسفی نژاد، قولچاق(عروسک) نام دارد که سازمان سینمایی پروانه نمایش آن را برای جشنواره فجر صادر نکرد و تاکنون هم مجوز اکران به این فیلم نداده است.
www.aAzaranjoman.ir
@Azar_anjoman |آذرانجمن

حکایت بسیاری از مردمی که به تماشای سینما می روند:
اکثر افرادی که به تماشای فیلم به سینما می روند به نظر می رسند که قصدشان خنده است تا توجه به مضمون فیلم.
انگار که آنان تصمیمشان را از قبل گرفته اند تنها برای خنده و سرگرمی به سینما می روند و هرچه فیلم خنده دارتر باشد بیشتر لذت می برند. همین می شود که فیلم های کلیشه ای و طنزهای بی معنی ارزش می یابد و تماشاگران زیادی برای دیدن آنان می روند و فروش آنان نسبت به فیلم های معنی گرا بسیار بیشتر است.
داریوش مهرجویی برای ساخت فیلم گاو به خاطر اینکه پول نداشت ابتدا یک فیلم طنز ساخت تا پول جمع کند و از سود آن فیلم، فیلم گاو را ساخت که از نظر مالی صرفه اقتصادی برایش نداشت و هزینه اش درنیامد اما فیلم اولی از یادها رفت چنانچه بنده هم نامش را نمی دانم اما فیلم گاو که در سال 1348 ساخته شده را چند بار دیده ام.
وقتی که مخاطب، فیلم خنده دار طلب کند کارگردانانی از جنس همین مخاطبین هم ظهور می کنند.
متاسفانه بیشتر افراد جامعه ما را همین افراد سطحی نگر تشکیل می دهند.

"این یادداشت زمانی بر کاغذ جاری می شود که پرونده دوازهمین جشنواره فیلم کوتاه و مستند "رضوی" به پایان رسیده است و زمان مناسبی برای ثبت دیدگاههای مختلف صاحب نظران و صاحب قلمان است تا نقاط ضعف و قوت این اتفاق فرهنگی بررسی گردد."
مستند "ما و اسلام" که به یک جریان فکر معاصر در اروپا بالخصوص در آلمان پرداخته بهانه ی سفر من به یزد برای حضور در جشنواره ی رضوی گردید، اگرچه تصمیم تیم تولید اثر بر این بود که این مستند در کشورهای شرقی و ایران در جشنواره ای شرکت نکند ولی پافشاری یکی از اعزه پای این اثر را به بخش برگزیدگان این جشنواره کشاند.
بعد از دعوت رسمی برای حضور چهار روزه در جشنواره و در نقطه ی مقابل فشار بسیار زیاد کاری در ایران و خارج از ایران و البته تماس تلفنی با استاد مجید مجیدی در موضوع جشنواره تصميم بر حضور در روز اختتامیه را گرفتم تا به ماحصل مراسم برسم.
ظهر روز سه شنبه 11/5 بر یزد وارد شدم اولین بار بود که پای به شهر یزد می گذاشتم، ولی خوب از خصوصیاتش شنیده بودم، دارالمومنین، شهر شیرینی و ترمه و بادگیرها و صدالبته اخیراً، ثبت جهانی اش، برعکس فرضم هوایی تقریباً خنک بر شهر قالب بود که البته به گفته ی راننده تاکسی(محمداقا) دو روزی بود هوای شهر بهتر شده، جشنواره هتلی را با نام "مشیر الممالک" برای اقامت ترتیب داده بود، هتلی زیبا و جالب با معماري به یادگار مانده از قجریان، می توان گفتم که مهمانوازی نسبتاً خوبی انجام گرفت، دست خوش دارد و خسته نباشید که احتمالاً این اخلاق را میتوان پای فرهنگ عمومی شهر یزد گذاشت(مهمان نوازی).
از روی توفیق در هتل با یکی از هنرمندان مشهدی با نام "صادقی" آشنا گشتم، که در بخش فیلم داستانی در این فستیوال حضور داشت که خوب محشور شدن با ایشان نیز از برکات نام علی بن موسی الرضا علیه السلام بود.
از قبل پیامکی آمد که ساعت پنج شروع مراسم اختتامیه است و دوستان هنرمند عازم این مراسم خواهند شد، که البته در عمل این زمان به 5:30 تغییر کرد و در این سی دقیقه ی انتظار، توفیق همکلامی با جناب ضابط جهرمی را پیدا کردم، مردی آرام و دلنشین از اثرم پرسیدم از خاطرات آلمانش گفت از همکاری با یک مجموعه در جنوب آلمان برای انتخاب اثاری خاص در سال 2020 و ... در همین لحظه فرهاد آئیش را با خانمی جوان دیدم که سالن ورودی هتل را طی می کرد (با فرض اینکه غیر ممکن است که یک هنرمند که فقط در آثار اجتماعی و طنز دیده شده و حداقل شهرتی به آثار آئینی ندارد به جهت جشنواره فیلم رضوی اینجا باشد و با خود گفتم حتماً برای دیدن از شهر یزد آمده است) و گذشت ...
حدود ساعت شش عصر به سالن برگزاری اختتامیه رسیدیم، سالنی متعلق به اداره برق یزد، در شروع مراسم برعکس تمام نشست ها در ایران که معمولاً با قرآن شروع می شود، این بار جوانی لاغر اندام البته با یک لباس و کفشی چروک ناصاف تبرکاً و تیمناً شروع به خواندن قطعه ی مشهور "آمدم ای شاه پناهم بده ..." کرد، که البته بعداً متوجه شدم جز تیم فنی برگزاری هم بوده است، سوال اولیه از برنامه ریزان و مهمان نواز این این مراسم این بود که آیا قطعه ای بهتر یا اجرایی بهتر برای این مراسم با عنوان ملی شایسته نبود!؟ حداقل اثری که به ابداع نزدیکتر باشد، بعد از این سوال بهتر است همزمان با گزارش لحظه به لحظه ی مراسم نقدهایی جدی و دور از فضای فانتزی و ژست به این جشنواره بگیریم.
از نکات مهم این مراسم که از ابتدا خود را نشان می داد این بود "که این مراسم شبیه یک جشنواره فیلم آئینی نبود" (البته اگر شما دنبال این دست جشنواره می گشتید) از داوران گرفته تا بستر پذیرایی، فضای حاکم، مهمان ها، گفتمان جشنواره به صورت عمومی و از همه مهمتر مراسم اختتامیه و...
مجری مراسم جوانی خوش سیما و خوش ذوق بود که مرتباً عنوان جشنواره را با هیجانی خاص غلط می خواند و میگفت:دوازهمین جشنواره فیلم داستانی "و رضوی"، و البته کسی هم نبود که این اشتباه را تصحیح کند. بعد از سلام و صلوات به حضرت رضا علیه السلام برنامه را شروع کرد و از افرادی که حمایت از این جشنواره کرده بودند دعوت به سخنرانی کرد، بدون ترتیب به یادم است که، استاندار یزد برای سخنرانی به بالای سن رفت، خوب طبق معمول در مراسمات ایران صحبتهای تفصیلی آقای استاندار کسل آور و برای اهلش شنیدنی بود اهلش چه کسانی بودند؟ جلوتر عرض خواهم کرد. رئیس ارشاد یزد که همان دبیر مراسم بود نیز سخنرانی کرد بعد از آن نوبت دبیر تخصصی جشنواره که اولین بار بود میدیدمش و نامش دهقان بود، به نظر می آمد همه چیز دان مراسم است سخنرانی اش بسیار کوتاه و حرفه ای بود این دهقان را همه جا می دیدید بالای سن، پایین سن، هماهنگی های ریز اجرایی(مثلاً انتقال داوران، هدایا و ...) که نشان از فعال بودن یا عدم برنامه ریزی مدیریتی ایشان بود، باید این را گفت که این حضور پر رنگ حتی از دنیای واقعی هم آنطرفتر بود، در فیلمهای پشت صحنه جشنواره که در پرده ی