آدرس جدید litera999@

رساله ای کوتاه در وصف تخت جمشید/ محمدصادق میرزا ابوالقاسمی
«وصف تخت جمشید» عنوان دستنوشته اى کوتاه از مؤلفى ناشناخته است که به مناسبت دیدار او از تخت جمشید، در تاریخ دهم ربیع الاول 1301 ق، نوشته شده است. این نسخۀ خطى به شمارة 5- 12156در سازمان اسناد و کتابخانۀ ملى ایران نگهدارى مى شود و شامل رسالاتى کوتاه مانند معرفۀالنغم، حدود ایران و عثمانى، رسالۀ تقویم، کتابچه غیبى و عریضه اى در اجراى تنظیفات است و متن مذکور در صفحات 145-141 آن قرار گرفته است. این بخش از نسخۀ مذکور نام و عنوان مشخصى بر خود ندارد. با این حال در فهرست کتابخانه با عنوان «شرح تخت جمشید» و در یادداشت الحاقى ابتداى نسخه با عبارت «رساله مختصرى در باب تخت جمشید» معرفى شده است. http://yon.ir/rLgQ
@manuscript

علیرضا شاپور شهبازی (متولد ۳ شهریور ۱۳۲۱ شیراز، درگذشته ۲۵ تیر ۱۳۸۵) باستانشناس و متخصص در باستان‌شناسی دوران هخامنشی، استاد دانشگاه شیراز و بنیانگذار انستیتو مطالعات هخامنشی در سال ۱۳۵۲ بود. شاپور شهبازی یکی از فعال‌ترین استادان در زمینهٔ تاریخ پیش از اسلام ایران بوده و ۱۸۰ مقاله و ۱۸ کتاب در این زمینه به‌زبان‌های فارسی، انگلیسی، آلمانی و فرانسوی به رشتهٔ تحریر درآورد و مقاله‌های بسیاری برای دانشنامهٔ ایرانیکا نوشت. او در سال ۱۹۷۳ مرکز مطالعات هخامنشی را در پارسه راه‌اندازی کرد و تا سال ۱۹۷۸ در این مرکز مشغول به کار بود. در بین این سال‌ها و پس از آن او استاد دانشگاه‌های تهران، هاروارد، کلمبیا، گوتینگن و اورگن شرقی بود. او در این دانشگاه‌ها تاریخ هنر، تاریخ‌نگاری، تاریخ باستان، زنان جهان کلاسیک و تاریخ خاورمیانه را تدریس می‌کرد. پروفسور شاپور شهبازي به سه زبان فارسي، انگليسي، آلماني و پارسي باستان تسلط كامل داشت و زبان‌هاي فرانسوي، يوناني و عربي را تا حد زيادي مي‌شناخت. شهبازی در ۲۵ تیر ۱۳۸۵ بر اثر ابتلا به سرطان معده در واشنگتن درگذشت و پیکرش به ایران آورده شد و در آرامگاه حافظ در کنار نیای خردمندش به خاک سپرده شد.

کتاب‌شناسی علیرضا شاپور شهبازی:
https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%E2%80%8C%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C_%D8%B9%D9%84%DB%8C%D8%B1%D8%B6%D8%A7_%D8%B4%D8%A7%D9%BE%D9%88%D8%B1_%D8%B4%D9%87%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C

@litera9

#تقویم_فرهنگی امروز، ۱۶ مهر ۱۳۹۷

۱۴ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۸۳، عبدالحسین نوایی ـ مورخ و از مفاخر فرهنگی ایران ـ درگذشت. عبدالحسین نوایی در سال ۱۳۰۲ در تهران به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی را در مدارس تهران گذراند، سپس به دانشسرای عالی رفت و در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی دانشنامه‌ی لیسانس گرفت. پس از این مراحل، دانش‌اندوزی را در رشته‌ی تاریخ ادامه داد و از دانشگاه سوربن فرانسه دانشنامه‌ی دکتری گرفت.
دکتر نوایی از سال ۱۳۲۳ به معلمی پرداخت. در دانشگاه‌های تهران نیز مشغول تدریس شد و بعد از سالیان طولانی فعالیت در حوزه‌ی فرهنگ، در سال ۱۳۵۶ بازنشسته گردید. دکتر نوایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در حوزه‌های تصحیح، تألیف و تدریس، فعالیت‌های فرهنگی را ادامه داد و همچنان در دانشگاه‌های شهر تهران به تدریس پرداخت. «شرح حال رجال حبیبُ‌السیَر»، «کریم خان زند»، «فتح تهران و گوشه‌هایی از تاریخ مشروطیت ایران»، از آثار وی است.
دکتر عبدالحسین نوایی در ۱۶ مهر ۱۳۸۳ در ۸۱ سالگی در تهران درگذشت. انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، استاد دکتر عبدالحسین نوایی را به عنوان یکی از مفاخر ایران‌زمین معرفی کرده است.

@UT_Central_Library

بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی

#تقویم_فرهنگی امروز، ۲۳ آبان ۱۳۹۷

۴۱ سال پیش در چنین روزی، در سال ۱۳۵۶، حسین محبوبی اردکانی ـ مورخ، نویسنده و مترجم ـ درگذشت.
حسین محبوبی اردکانی فرزند آقا شیخ احمد نجل معروف به حاجی آخوند، در سال ۱۲۹۴ در اردکان یزد متولد شد. تحصیلات ابتدایی و مقدمات عربی را در محضر حاج شیخ محمد مدیر فراگرفت. دوره‌ی متوسطه را در یزد به پایان برد و تحصیلات عالیه را در دانشسرای عالی و دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران دنبال کرد و در سال ۱۳۲۲ موفق به دریافت گواهی‌نامه‌ی دکتری در تاریخ شد.
دکتر محبوبی اردکانی به مدت ۵ سال ریاست دبیرستان ایرانشهر یزد را بر عهده داشت و سال‌ها نیز دبیر آموزش و پرورش شهرستان قم بود. در سال ۱۳۴۳ از وزارت آموزش و پرورش به اداره‌ی کل انتشارات و روابط دانشگاهی تهران انتقال یافت و با سمت معاون آن اداره‎ی کل مشغول به کار شد. او در طول سال‌های خدمت در دانشگاه مدتی نیز در رشته‌ی تاریخ دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی و مؤسسه‌ی تحقیقات و مطالعات علوم اجتماعی به تدریس پرداخت.
دکتر حسین محبوبی اردکانی در ۲۳ آبان ۱۳۵۶ در ۶۲سالگی در تهران درگذشت.
آثار متعددی از این محقق و پژوهشگر باقی مانده، از آن میان: «ترجمه‌ی الابنیه عن حقایق الادویه» تألیف ابومنصور موفق هروی، «تاریخ تحول دانشگاه تهران و مؤسسات عالی آموزش ایران»، «راهنمای سال ۱۳۴۵-۱۳۴۴ دانشگاه تهران»، «راهنمای سال ۱۳۴۶-۱۳۴۵ دانشگاه تهران»، «راهنمای سال ۱۳۴۷ دانشگاه تهران»، «تصحیح و تحشیه‌ی دیوان حسابی (شاعر قرن دهم هجری)، «کتابشناسی کتاب‌های خطی» تألیف دکتر مهدی بیانی به کوشش دکتر حسین محبوبی اردکانی (۱۳۵۳)»، «المآثر و الآثار» تألیف محمدحسن خان اعتمادالسلطنه (محبوبی اردکانی ذیل و تکمله‌ای در احوال رجال قاجار بر آن افزوده است. یادداشت‌های او در جلد دوم کتاب المآثر و الآثار با نام «رجال دربار ناصری» آمده است)»، «دانشنامه‌ی ایران و اسلام»، «تاریخ مؤسسات تمدنی جدید در ایران» و مقاله‌های تحقیقی در مجلات معتبر ادبی مانند «راهنمای کتاب» و «یغما».

@UT_Central_Library

بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی

‍ ⚜⚜⚜

📜 تخت جمشیدکجاست؟

با توجه به اسناد موجود در نوشته‌ها و کتیبه‌های برجای مانده از دوران ایران کهن، مراحل احداث مجموعه‌ی عظیم تخت جمشید، ۱۲۰ تا ۱۵۰ سال به طول انجامید. این بنای حیرت‌انگیز پارسی، در دامنه‌ی کوه رحمت (کوه مهر)، در نزدیکی شهر شیراز قرار گرفته است؛ و با شماره‌ی ۲۰ در سال ۱۳۱۰ به ثبت ملی و در سال ۱۹۷۹ میلادی، با شماره‌ی ۱۱۴ به ثبت میراث جهانی یونسکو رسیده است.

تخت جمشید یا پارسه (یا پرسپولیس، پرسه‌پلیس، هزارستون، صدستون یا چهل‌منار) نام یکی از شهرهای باستانی ایران است که طی سالیان، پیوسته پایتخت باشکوه و تشریفاتی پادشاهی ایران در زمان امپراتوری هخامنشیان بوده‌است. در این شهر باستانی کاخی به نام تخت جمشید وجود دارد که در دوران زمامداری داریوش بزرگ، خشایارشا و اردشیر اول بنا شده‌است و به مدت حدود ۲۰۰ سال آباد بوده‌است. در نخستین روز سال نو گروه‌های زیادی از کشورهای گوناگون به نمایندگی از ساتراپی‌ها یا استانداری‌ها با پیشکش‌هایی متنوع در تخت جمشید جمع می‌شدند و هدایای خود را به شاه پیشکش می‌کردند.

در سال ۵۱۸ پیش از میلاد بنای تخت جمشید به عنوان پایتخت جدید هخامنشیان در پارسه آغاز گردید. بنیانگذار تخت جمشید داریوش بزرگ بود، البته پس از او پسرش خشایارشا و نوه‌اش اردشیر یکم با گسترش این مجموعه به گسترش آن افزودند. بسیاری از آگاهی‌های موجود که در مورد پیشینهٔ هخامنشیان و فرهنگ آن‌ها در دسترس است به خاطر سنگ‌نبشته‌ها و گل نوشته‌هایی است که در این کاخ‌ها و بر روی دیواره‌ها و لوحه‌ها آن حکاکی شده‌است. سامنر برآورد کرده‌است که دشت تخت جمشید که شامل ۳۹ قرارگاه مسکونی بوده، در دورهٔ هخامنشیان ۴۳٬۶۰۰ نفر جمعیت داشته‌است. باور تاریخ‌دانان بر این است که اسکندر مقدونی سردار یونانی در ۳۳۰ پیش از میلاد، به ایران حمله کرد و تخت جمشید را به آتش کشید. و احتمالاً بخش عظیمی از کتاب‌ها، فرهنگ و هنر هخامنشی را با این کار نابود نمود. بااین‌حال ویرانه‌های این مکان هنوز هم برپا است و باستان‌شناسان از ویرانه‌های آن نشانه‌های آتش و هجوم را بر آن تأیید می‌کنند.

این مکان تاریخی از سال ۱۹۷۹ یکی از آثار ثبت شدهٔ ایران در میراث جهانی یونسکو است.

پادشاهان ساسانی نیز کتیبه‌هایی در تخت جمشید در کاخ تچر بر جای گذاشته‌اند. پس از ورود اسلام به ایران نیز این مکان را محترم می‌شمردند و آن را هزار ستون یا چهل منار می‌گفتند و با شخصیت‌هایی همچون سلیمان نبی و جمشید ارتباطش می‌دادند. عضدالدوله دیلمی در تخت جمشید دو کتیبه به خط کوفی بر جای گذاشته‌است. همچنین کتیبه‌های دیگری هم به عربی و هم به فارسی در تخت جمشید وجود دارد که جدیدترین آن مربوط به دوره قاجار است این کتیبه به فرمان مظفرالدین شاه قاجار نوشته شده‌است که در دیوار شمالی کاخ تچر قرار دارد.

تخت جمشید در شمال شهرستان مرودشت، شمال استان فارس (شمال شرقی شیراز) جای دارد.
ادامه 👇👇
🦋 @Asefchannel

🔸غارت میراث ایرانیان/ 2 هزار قطعه تاریخی از تخت جمشید به یغما رفته است

▫️موزه ملی ایران دیروز شاهد رونمایی معاون رئیس جمهوری از سردیس 2500 ساله سرباز هخامنشی بود. این سرباز پارسی ابتدای مهرماه سال‌جاری بعد از 80 سال با «حسن روحانی» رئیس جمهوری از نیویورک به ایران بازگشت تا جلوی دوربین‌های خبرنگاران داخلی و خارجی قرار گیرد.

▫️«محمدحسن طالبیان» معاون میراث فرهنگی کشور در مراسم رونمایی از این سرباز پارسی از خروج 2 هزار قطعه تاریخی از تخت جمشید در طی دهه‌های گذشته خبر داد/ایران

▫️جزییات بیشتر در #خبرآنلاین👇🏻
https://www.khabaronline.ir/detail/810564

#اجتماعی

@KhabarOnline_IR

📸«تخت جمشید» بعد از فروکش کردن سیلاب

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس:
🔹بارش شدید باران و سیلاب در شیراز، خسارتی به تخت جمشید وارد نکرده است.
🔹عملیات تخلیه آب، صاف کردن شن‌ها و بازسازی مسیر گذر بازدیدکنندگان پس از بارش شدید باران توسط تیم حفاظت و مرمت میراث جهانی تخت جمشید انجام شد/ایسنا

اخبار لحظه ای #فارس 👇
t.me/joinchat/AAAAAD7xJY9JFVjLasoOug