قلمروی پدیدارشناسی در سینما
یادداشتی از سید مهدی ناظمی - مندرج در صفحه اندیشه روزنامه فرهیختگان
«...بسط پدیدارشناسی از آلمان به فرانسه نیازمند زمان بود. تفاوت فضای فرهنگی و علمی این دو قطب مهم اروپا باعث نوعی تفاوت در کاربست پذیری فلسفه می شود. مدتها طول کشید تا نشانه هایی از توجه پدیدارشناسان آلمانی به سینما هویدا شود و حال آنکه فضای فرهنگی فرانسه به صورت متلون از پدیدارشناسی در هنر بهره می برد. ...»
«... فرانسه طی سالهای 40 تا 60 میلادی و حول نشریه Internationale de Filmologie Revue یکی از کانونهای پدیدارشناختی ابعاد مختلف سینما و فعالیتهای سینمایی بوده است. یکی از مهمترین فیلسوفان نقشآفرین در این جنبش، موریس مرلوپونتی، پدیدارشناس برجسته فرانسوی است که بیشک بسیاری از پدیدارشناسان سینما مدیون دیدگاههای او هستند. ...»
چهارشنبه ها خواننده یادداشتی از سید مهدی ناظمی درباره #سینما_و_فلسفه در صفحه اندیشه روزنامه فرهیختگان باشید.
متن کامل یادداشت را در پست بعدی بخوانید.
@sayyedmahdinazemi
چند سطری از یادداشت «پنجره ای برای آینده» نوشته سید مهدی ناظمی قره باغ، مندرج در صفحه اندیشه روزنامه فرهیختگان:
«... فیلم صدالبته به احوال و مواجید شخصی انسان مربوط است و بیارتباط به مسائل جنسی هم نیست (بنابراین شاید هم بیجا نباشد بگوییم این روانکاوانهترین فیلم هیچکاک است) اما اینها مانع از این هم نیست که دیگر گرایشهای فکری به «پنجره عقبی» توجه کنند و آن را دوباره بفهمند....»
«... از دل همین موفقیت -یعنی محبوس کردن ما- حدود دو ساعت به مدد تکنیک سینما برای مشاهده بیوقفه وقایعی از خلال یک قاب است که ما مخاطب عام باشیم یا یک منتقد، بلافاصله با این پرسش مواجه میشویم که مگر خود سینما غیر از این است؟ مگر غیر از این است که در سینما نیز – بهعنوان مخاطب- حدود دو ساعت محبوس در صندلی خود، از طریق یک قاب، وقایع را مشاهده میکنیم؟ تقریبا همه منتقدان بنام گفتهاند که «پنجره عقبی»، فیلمی است درباره سینما....»
«... مردی که از «شغل درست» و «حضور اجتماعی قوی» و «تشکیل خانواده» فرار میکند؟ بسیاری از ما چنین نیستیم؟ مردی که از نگاه کردنهای او، بوی فتنه و دردسر میآید: زیرا نگاه است که آینده را میسازد. همه پنجرهها حتی توروالد، بخشی از آینده ممکن او هستند. مبارزه او با توروالد نیز چالشی است برای متعین کردن همین امکانات....»
چهارشنبه ها خواننده یادداشتی از سید مهدی ناظمی درباره #سینما_و_فلسفه در صفحه اندیشه روزنامه فرهیختگان باشید.
متن کامل یادداشت را در پست بعدی کانال بخوانید.
@sayyedmahdinazemi
چند سطری از یادداشت«انقلاب علمی و سینما» نوشته سیدمهدی ناظمی قره باغ، مندرج در صفحه اندیشه روزنامه فرهیختگان:
«... سخن دلوز به یک معنا درست است و چنانکه قبل از او، دیگران ازجمله هایدگر بیان کرده بودند، فیزیک مدرن با تلقی دکارتی آغاز شد که براساس آن همهچیز «امتداد» تلقی میشود و هیچ تفاوت جوهری در سطوح مختلف طبیعت دیده نمیشود. لحظات برجسته به تعبیر دلوز، ماده را در آناتی مخصوص تعالی میدهند و چنین چیزی در تلقی انسان مدرن معنای خود را از دست داده بود. چیزی که دلوز صور استعلایی میخواند، در واقع نظام سنتی ارسطویی قدیم بود که حسب آن، چیزی بهنام ماده وجود نداشت. ماده همواره پنهان در ترکیب خود با صورت است و این دو با هم جوهر را میسازند....»
«... در سینما، از نظر ساختاری و ظاهری، هیچ زمان خاص یا مکان خاصی نداریم و به همین خاطر است که زمان سینمایی، حداقل در سینمای کلاسیک، زمانی است وابسته به مکان و حرکت. اگرچه دلوز در جلد دوم حاشیه مهمی بر این دیدگاه خواهد زد، اما تا همینجا هم به خوبی نشان داده است که وضع سینما، این هنر عجیب تکثر و بازنشر، غیر از هنر متعارف تا پیش از این است. این سخن را بنیامین نیز سالها قبل به شکل دیگری بیان کرده بود....»
«... تاریخ واقعی سینما، همان تاریخ اندیشه غرب است. این اندیشه، همان اندیشه غیرمتعالی است که در سینما، غیراستعلایی هم میشود و هرچند میتوان در آن از نمایشنامه شکسپیر تا رمانهای هوگو، همینگوی، آوستین و... چیزی تهیه و اجرا کرد، اما به هر حال همه این آثار باید از دل «حرکت استعلایی زدا شده» سینما و زمان کمی آن گذار کنند. این سخن دلوز هنوز نیازمند تلاش بیشتر برای فهم است....»
چهارشنبه ها خواننده یادداشتی از سید مهدی ناظمی درباره #سینما_و_فلسفه در صفحه اندیشه روزنامه فرهیختگان باشید.
متن کامل یادداشت را در پست بعدی کانال بخوانید.
@sayyedmahdinazemi
چند سطر از یادداشت «در میانه مارتین هایدگر و جان فورد: سینما، زمین و آسمان» نوشته سیدمهدی ناظمی قره باغ، مندرج در صفحه اندیشه روزنامه فرهیختگان:
«... سینما، چنانکه در یادداشتهای قبلی هم ذکر شده است، هنر بزرگی نیست، ولی از آنجا که تبار هنری دارد هم از عالم بهرهمند است و هم به واسطه تکنیک، از زمین. بنابراین، سینما عالمی را روشن میکند ـ بدون آنکه آن را برای یک تاریخ جدید تاسیس کند که چنین چیزی در حد مقدورات سینما نیستـ و این عالم در روشنایی خود مدیون زمین است که از راه تکنولوژی پیشاپیش کاربست ریاضیاتیـ بصری یافته است.
اما اگر قرار باشد فیلمی یا فیلمهایی بتوانند از بدنه فیلمهای عادی فاصله بگیرند و در حد مقدورات خود سینما، برای روشن کردن معنای جهان و انسان مثمرثمر باشند، باید بتوانند در همان حد، بیانگر معنای انسان، فیمابین زمین و آسمان باشند و برای این سخن، یک مدعی در سینما بیشتر نمیتوان یافت و آن جان فورد است. ...»
«...زمین از نظر فورد، همان جایی است که باید تبدیل به خانه و کاشانه انسان شود و فورد تلاش دارد داستان پیدایش آمریکا را در این ستیز انسان بیزمین، فیمابین زمین و آسمان، بیان کند. داستانی که مسبوق به بیزمینی است و با این بیزمینی و بیخانهای و بیخانوادهای، انسان آمریکایی در آغاز راه خود قرار میگیرد. او در این راه پرخطر، باید زمین را خود به دست آورد و خانه و خانواده خود را در روی این زمین پرتلاطم و آسمان الهامبخشی که به زمین خیره شده است، بسازد. شرححال قهرمانان فورد، شرح حال تاسیس هویت انسان آمریکایی در مبارزه برای زمین و زیر آسمان است. ...»
چهارشنبه ها خواننده یادداشتی از سید مهدی ناظمی درباره #سینما_و_فلسفه در صفحه اندیشه روزنامه فرهیختگان باشید.
متن کامل یادداشت را در پست بعدی کانال بخوانید.
@sayyedmahdinazemi
@litera9
وقایع این داستان در انگلستان میگذرد و در واقع هسته اصلی داستان شرح سفر پرماجرای قهرمان داستان از سوئیندون به لندن است. داستان از زبان کریستوفر بون که پسری مبتلا به اوتیسم است، بیان میشود و از همین رو لحن ویژه و منحصربهفردی دارد. او به علت این بیماری خاص از درک مسائل عادی زندگی عاجز است، اما هوش فوقالعادهای دارد و دنیا را دیگرگونه میبیند. ماجرا با کشته شدن سگی در همسایگی آنها آغاز میشود و کریستوفر سعی میکند قاتل سگ را با ابتکارات منحصربه فرد خویش بیابد. نام داستان برگرفته از یکی از داستانهای شرلوک هلمز نوشته آرتور کانن دویل است. این کتاب برنده جایزه ادبی کاستا بوک برای بهترین رمان و جایزه بهترین کتاب کودک گاردین شده است.
ژان كوكتو نويسنده و نقاش معروف فرانسوی در سال ۱۸۹۱ بدنیا آمد. او نابغه معاصر سينما و تئاتر فرانسه، نويسنده و نقاش هنرمند است كه به تئاتر و سينمای فرانسه خدمات شايانی نموده است. درضمن وی يكی از بزرگترين كارگردانان تئاتر و سينمای فرانسه محسوب میشود، نبوغ او در تهيه فيلم های عميق و نمايشنامه هايی بود كه مسائل بغرنج زندگی را نمودار میسازند و همين ها باعث گرديد كه در بيست سال اخير او را به عنوان يك نويسنده و نماينده عاليقدر هنر تئاتر و سينمای فرانسه به جهانيان بشناساند، ژان كوكتو عضو آكادمی هنر فرانسه نیز بود.
@litera9
@litera9
تاریکیهای نورانی دومین کتاب احمد امینی پس از "صد فیلم تاریخ سینمای ایران" است که با اجازۀ وی در باشگاه بازنشر می کنیم. احمد آوند امینی (زاده ۱۳۳۰ تهران) کارگردان و فیلمنامهنویس و منتقد فیلم ایرانیست. او فارغالتحصیل مدرسه عالی سینما و تلویزیون است و مدرک کارشناسی کارگردانی سینما را ازدانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر تهران دریافت کردهاست. وی کار حرفهای در سینما را از دستیاری کارگردان در فیلم دبیرستان ساخته اکبر صادقی آغاز کردهاست.
@litera9
مجموعه داستان کوتاه «گیاهک»
نسیم خاکسار
@literature9
اما پیدا کردن بعضی از ابعاد چهرهاش خیلی دشوار میآمد. مثلا تصور اینکه چگونه و چطور زیر بارش گلوله یک فرسخ راه را سینهخیز رفته است و حتی تصور آن خونی که میگفتند از زخم آرنجش بعدها روی سنگهای توی «هور» نزدیکیهای «دهدشت» پیدا کرده بودند برایم مشکل بود...
( داستان قزل از مجموعهی «گیاهک» نوشتهی آقای نسیم خاکسار. چاپ ۱۳۵۸)
@literature9
کتاب «#تاریخ سینما» یکی از کتابهای مشترک دیوید بوردول و کریستین تامسون برای نخستین بار در سال 1383 منتشر و به عنوان یکی از مهمترین منابع درباره تاریخ این هنر تازه متولد شده نسبت به دیگر هنرها، در ایران مورد استقبال قرار گرفت.
@litera9
بوردول و تامسون در این کتاب تاریخنگاری را از سالهای آغازین هنر سینما و ابزارهایی که اختراعشان منجر به ابداع «سینماتوگرافی» شد، شروع کرده و در نهایت و به سینمای آمریکا پس از دهه 80 میرسند.
عنوان بخش نخست کتاب «نخستین سالیان سینما؛ اختراع و سالیان آغازین سینما از 1880 تا 1904» و عنوان بخش بیست و هشتم کتاب «سینمای آمریکا و صنعت سرگرمی؛ دهه 1980 و پس از آن» است.
ششمین چاپ تاریخ سینمای دیوید بوردول و کریستین تامسون، ترجمه روبرت صافاریان، با شمارگان 800 نسخه، هزار و 24 صفحه و بهای 98 هزار و 500 تومان از سوی نشر مرکز روانه کتابفروشیها شده است.
چاپ پیشین (پنجم) این کتاب نیز سال گذشته (1391) در 800 نسخه و بهای 78 هزار و 500 تومان، در دسترس مخاطبان قرار گرفت. نشر مرکز همچنین چهارمین چاپ «تاریخ سینما» را نیز در سال 1390 با شمارگان هزار و 200 نسخه و بهای 35 هزار و 800 تومان، منتشر کرده بود.
دیوید بوردول نظریهپرداز فیلم و تاریخنگار سینماست. او به همراه نوئل کرول از بنیانگذاران «پسانظریه» و به همراه کریستین تامسون از از نظریهپردازان نئوفرمالیسم در سینما به شمار میرود.
دیگر کتاب مشترک بوردول و تامسون «هنر سینما» نام دارد که با ترجمه فتاح محمدی از سوی نشر مرکز منتشر شده است.
همچنین کتاب «معناسازی؛ استنتاج و بلاغت در تفسیر سینما» نیز آخرین کتاب منتشر شده بوردول در ایران است که با ترجمه شاپور عظیمی از سوی انتشارات فرهنگستان هنر «موسسه متن» در سال گذشته (1391) روانه کتابفروشیها شد./
@litera9
تابستان بچه ماهی
داستان بلندی است که نویسنده عواقب خشکسالی و کم آبی را در قالب سرگذشت ماهیهای یک رود به تصویر میکشد .داستان در دو فضا اما در عرض یک دیگر به پیش میرود .بخشی از جریان داستان را سوزنبان پیری تشکیل میدهد که در روستایی نزدیک یک ایستگاه متروکه راه آهن زندگی میکند. او همسرش را از دست داده و تنها مونسش سگی است که سالها در کنار اوست. روایت دیگر داستان, زندگی معلم پیری است که بازنشستگی را در روستایی میگذراند که اکنون پس از دو سال خشکسالی به تدریج خالی از سکنه میشود. دغدغه اصلی سوزنبان این است که از خشک شدن رود و مرگ روزانه هزاران هزار ماهی جلوگیری کند .اما بخش اصلی داستان, در دنیای ماهیها جریان مییابد و آن سرگذشت ماهیهای رود است که با کاهش تدریجی آب رودخانه روبهرو میشوند .در این بخش, سه ماهی برادر به نامهای 'چشم ستاره', 'چشم آبی 'و 'باله بلند 'که با پدرشان زندگی میکنند, با فاجعه مرگ تدریجی رود مواجه میشوند و برای گریز از این وضع یا قبول آن, در کنار ماهیهای با تجربه, سرگذشتی خواندنی یافتهاند .از طرفی, مراجعات مکرر سوزنبان به بخشداری برای نجات ماهیها و انتقال آنها به آب پشت سد به جایی نمیرسد ;از این رو او به تنهایی دست به کار میشود و با دو سطل کهنه تا آن جا که میتواند ماهیها را نجات میدهد .با این همه, هزاران ماهی در اثر خشکسالی و کم آبی در آن رودخانه خشک شده تلف میشوند. . .
@litera9
صفحه "ادبیات معاصر"
نشریه اصفهان زیبا
شهریور 98
یادداشت معصومه یزدانی پور بر مجموعه داستان یحیای زاینده رود
گفتگو با نویسنده بند محکومین درباره آثارش و سانسور و ...
ژرژ سادول(4 فوریه 1904- 13 اکتبر 1967) روزنامه نگار و سینمایی نویس فرانسوی از امضاءکنندگان بیانیه سورئالیستها بود.
سادول در دانشگاه سوربن و ایدک تاریخ سینما تدریس میکرد. عمدۀ شهرت وی در خارج از فرانسه و ایران به خاطر نوشتن «فرهنگ فیلمها» و «فرهنگ کارگردانها» ست که هر دو به زبان انگلیسی ترجمه شده است. از کتابهای دیگر سادول میتوان به «تاریخ عمومی سینما» در شش جلد، «تاریخ هنر سینما»، «سینمای فرانسه» و «تاریخ سینمای جهان از آغاز تا امروز » و ... اشاره کرد.
سادول در سال 1932 به کمونیسم تعلق خاطر پیدا کرد و این گرایش در نوشتههای وی نیز بازتاب یافته است. وی در شصت و سه سالگی در پاریس درگذشت.
@litera9
چند صفحه نخست کتاب سینمای معناگرای ایران، محمد پورضرغام، نشر ماسو
پشت ویترین نشر ماسو، بهار 1399
سینمای معناگرای ایران/ محمد پورضرغام/ رقعی/ 127 صفحه/ 20000 تومان
#معرفی_کتاب
پشت جلد:
در اين كتاب به بررسي اجمالي سينمايي كه در چند سال اخير با عنوان «معناگرا» شناخته ميشود، پرداخته شده است. بررسي موضوعاتي با محوريت «معنويت در سينما»، «فيلمنامههاي معناگرا»، «سينماي معناگراي ايران» و «يافتههاي تحليل سينماي ايران» از مواردي است كه در كتاب مورد بحث واقع شده است. سينماي معناگرا، سينمايي است كه توجه واقعيتهاي جاري بشري را با عطف به رموز باطني، مورد نظر قرار ميدهد.
نشریه زاینده رود
زاینده رود روزنامه ایست هفتگی، به مدیری معین الاسلام خونساری در اصفهان تأسیس و شماره اول آن در محرم 1327 قمری منتشر شده است. این روزنامه در هشت صفحه و به قطع 34 × 21 به چاپ می رسیده و مشتمل بر مقالات اساسی و اخبار کشور و اصفهان بوده و در هر شماره یک یا دو صفحه از آن کاریکاتوری راجع به حوادث داخلی ایران رسم شده است. یک سطر در زیر عنوان در هر شماره روزنامه این طور معرفی شده است: "جریده ای است مصور سیاسی اخباری از مطالب نافعه بآزادی سخن میراند و مذاکرات بلدیه نگاشته می شود". عنوان بعضی از سرمقاله های روزنامه از این قرار است: عامه ملت ایران بخوانند، بلدیه، نظمیه، ملت ایران، مقام رؤسا ادارات... .
آرشیو این روزنامه در بخش نشریات کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران از سال 1329 قمری، شماره های 1،2،5،10،13،16،17،18،29،31 و از سال 1332 قمری شماره 16 در دسترس مراجعین محترم قرار دارد.
يکی از خوشمزه ترين چيزهایی که از اپوزيسيون سلطنت طلب در اين چند سال اخير ديده شد اين است که درست به آن چيزی انتقاد می کنند که به آن دعوت می کنند. انقلاب مردم ايران در سال 57 را که نتيجه ده ها سال مبارزه با استبداد از عصر مشروطه به اين سو بود را در توهينی آشکار به همان مردم "شورش 57" می خوانند در حالی که خود به انقلابی ديگر (بخوانيد: شورش) فرا می خوانند. از استبداد انتقاد می کنند در حالی که مردم را با نوستالژی خواهی های دروغين و پوشالی و طنز آميز می خواهند هول دهند به بازگشت به دوران استبداد وابسته پهلوی.
https://t.me/azbarresihayetarikhi
عكس فوق مربوط به سال ۱۳۳۳ است كه ٢٠ روز بارندگی منظم در اصفهان باعث شد که به علت طغیان زاینده رود بسیاری از خانه ها و بناهای قدیمی تخریب شد و مردم به مساجد پناه بردند!
نشریه زاینده رود
زاینده رود روزنامه ایست هفتگی، به مدیری معین الاسلام خونساری در اصفهان تأسیس و شماره اول آن در محرم 1327 قمری منتشر شده است. این روزنامه در هشت صفحه و به قطع 34 × 21 به چاپ می رسیده و مشتمل بر مقالات اساسی و اخبار کشور و اصفهان بوده و در هر شماره یک یا دو صفحه از آن کاریکاتوری راجع به حوادث داخلی ایران رسم شده است. یک سطر در زیر عنوان در هر شماره روزنامه این طور معرفی شده است: "جریده ای است مصور سیاسی اخباری از مطالب نافعه بآزادی سخن میراند و مذاکرات بلدیه نگاشته می شود". عنوان بعضی از سرمقاله های روزنامه از این قرار است: عامه ملت ایران بخوانند، بلدیه، نظمیه، ملت ایران، مقام رؤسا ادارات... .
آرشیو این روزنامه در بخش نشریات کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران از سال 1329 قمری، شماره های 1،2،5،10،13،16،17،18،29،31 و از سال 1332 قمری شماره 16 در دسترس مراجعین محترم قرار دارد.
🔴 سینمای خاطرهساز «رادیوسیتی» به خاطرهها میپیوندد
سینما رادیوسیتی تهران واقع در خیابان ولیعصر در آستانه تخریب قرار گرفته است.
«رادیوسیتی» که یکی از مجللترین و مدرنترین سالنهای تاریخ سینمای ایران به شمار میآید توسط حیدر غیابی طراحی و در شهریور ۱۳۳۷ افتتاح شد.
این سینما که به پاتوق روشنفکران و نمایش فیلمهای مهم سینمای جهان معروف شده بود و آثار مهم سینمای جهان مانند «پرندگان» آلفرد هیچکاک و همچنین فیلمهای جشنواره بینالمللی تهران را نمایش میداد، در آبان ۱۳۵۷ به آتش کشیده و تعطیل شد.
این سینما بعد از انقلاب مصادره شد و مدتی به داروخانه و انبار دارو تغییر کاربری یافت.
در بهمن ۹۶ پس از بررسی سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی ثبت شد اما از سوی بنیاد حفظ و نشر دفاع مقدس به مالک جدید واگذار شده و قرار است به مانند بسیاری از سینماهای قدیمی تهران تخریب شود.
این سینما در زمان فعالیت در دو طبقه با ۱۴۰۰ صندلی با مبلمان مخمل قرمز پذیرای مخاطبان بود.
این تخریب درحالیست که در بیشتر کشورها در کنار ساخت سینماهای جدید، سینماهای قدیمی را بعنوان بخشی از تاریخ هنر در چرخه فعالیت نگه میدارند.
اولین سینمای عمومی در ایران را میرزا ابراهیم خان عکاسباشی در سال ۱۲۸۳ خورشیدی برابر با ۱۹۰۴ میلادی، افتتاح کرد. اما اولین سالن رسمی سینمای ایران در سال ۱۳۰۵ خورشیدی به نام گراند سینما در تهران ساخته شد. در سال ۱۳۰۸ خورشیدی نیز چند سالن سینما در تهران ساخته شد. از آن جمله سینما «ایران» در لالهزار، سینما «مایاک» و سینما «سپه» که ظرفیت بیش از ۱۱۰۰ نفر را داشت.
🎥 ۲۱ شهریور #روز_ملی_سینما گرامی باد.
روز ملی سینما ؛ از دختر لر تا جدایی نادر از سیمین
🔹 تابستان ۱۲۷۹، تنها پنج سال از اختراع سینما در جهان گذشته بود که مظفرالدین شاه قاجار نخستین دوربین فیلمبرداری را وارد کشور کرد.
🔹 بیست و یکم شهریور ماه مصادف با روز ملی سینما است و در این ویدئو نگاهی به اولینهای سینمای ایران و مسیری که پیمود داشتهایم. #ویدیو_کامنت
@TV_Fori
الكتب والمواضيع والآراء فيها لا تعبر عن رأي الموقع
تنبيه: جميع المحتويات والكتب في هذا الموقع جمعت من القنوات والمجموعات بواسطة بوتات في تطبيق تلغرام (برنامج Telegram) تلقائيا، فإذا شاهدت مادة مخالفة للعرف أو لقوانين النشر وحقوق المؤلفين فالرجاء إرسال المادة عبر هذا الإيميل حتى يحذف فورا:
alkhazanah.com@gmail.com
All contents and books on this website are collected from Telegram channels and groups by bots automatically. if you detect a post that is culturally inappropriate or violates publishing law or copyright, please send the permanent link of the post to the email below so the message will be deleted immediately:
alkhazanah.com@gmail.com