دروس قانون ابن سینا طب سنتی ، دانیال شفاء

ادامه دریافتهای دفتر چهارم 6
بنده را نرسد که خداوند خویش را بیازماید

روزی یکی از حق ستیزان بر بامی بلند به امیرالمومنین ع گفت:اگر به حفاظت و نگهداری خدا ایمان داری ،خود را از روی بام به پایین بینداز.

علی ع فرمود:خاموش باش ،تو را ترسد که خدا را امتحان کنی.

در انجیل متی باب چهارم آمده است:
روزی ابلیس خواست ایمان عیسی ع را امتحان کند.عیسی چهل شبانه روز روزه گرفت و افطار نکرد.ابلیس گفت اگر پسر خدا هستی بگو تا این سنگها جملگی نان شود.عیسی گفت انسان نه برای نان ،بلکه برای رسیدن به معنویت زندگی می کند.
سپس ابلیس او را به بالای بنای بلندی برد و گفت اگر پسر خدا هستی خود را به پایین افکن.
عیسی فرمود:خداوندی خدای خود را امتحان نکن.

کی رسد مر بنده را که با خدا
آزمایش پیش آرد ز ابتلا؟ 359

آدمیان گاهی از روی آگاه نبودن از صفات و جایگاه خداوند می خواهند که آن تنها مقام تمام هستی را بیازمایند،حتی گاهی با دعاها و کارهای خوب.
و از این نکته غافل هستند که میل به امتحان خداوند ،میل به تصرف در اوست و این گستاخی بزرگ است.

افزون بر این اصرار در دعا به قصد تحت تاثیر قرار دادن خداوند ،ناآگاهی از صفات اوست .تاثیر پذیرفتن برای خدای یگانه عیب هست و او پاک و سبحان است از آن.

امتحان خود چو کردی ای فلان
فارغ آیی ز امتحان دیگران368

شیخ را که پیشوا و رهبرست
گر مریدی امتحان کرد،او خرست374

افزون بر خداوند پیر و شیخ را نیز سالک نباید امتحان کند.
مولانا در فرهنگ صریح زمان خویش او را ازین کار باز می دارد.

امتحان چون تصرف دان در او
تو تصرف بر چنان شاهی مجو 380

امتحان تصرف است و گستاخی.

چه تصرف کرد خواهد نقش ها
بر چنان نقاش،بهر ابتلا؟

خداوند تمثیل ما؛مولانای بزرگ می فرماید:
آدمیان چون نقش های یک نقاشی اند و خداوند چون نقاش.
چگونه نقش های روی یک تابلوی نقاشی می توانند نقاش را امتحان کنند؟؟!!

چه قدر باشد خود این صورت که بست
پیش صورتها که در علم وی است383

نکته عمیقتر عرفانی
نقاش چیره دست هستی دو نقش کشیده است یکی در علم خود (اعیان ثابته)و دیگری در جهان مادی .
این صورتهای جهان مادی که ما باشیم در مقابل نقشهایی که در علم خداوند و در جوار قرب الهی داریم بی مقدارند.
@ arameshsahafian

@litera9
فنگ‌شویی می‌گوید: هنگامی که به بررسی محیط اطراف می‌پردازیم، به پاسخ سؤال‌ها می‌رسیم. دنیایی جدید آشکار می‌شود که تمام ناهماهنگی‌ها، اگر چشم بصیرت داشته باشیم، در آن مشهود است. از دید فنگ‌شویی، خرده‌کاری‌های منزل یا ناهماهنگی‌هایی را که باعث استیلای شرایط منفی و بی‌مورد در محل می‌شود، می‌توان به وضوح دید.
در توضیحات کتاب آمده است: «این نوشتار مشتمل بر مباحثی است درباره‌ی فنگ‌شویی برای زندگی در آپارتمان است. یادآور می‌شود که هزاران سال پیش از این، مردم چین دریافتند که کیفیت زندگی آن‌ها هنگامی ارتقا می‌یابد که به جای نبرد با طبعیت (زمین)، به هماهنگی با آن دست یازند. آنان پی بردند که زندگی، اگر خانه‌ها را رو به جنوب آفتابی و در محیطی که تپه‌های اطراف، آن‌ها را گزند بادهای سرد شمال حفظ کند، بنا کنند، بسیار آسان‌تر خواهد بود. نظرات متفاوت در طول زمان آزموده شدند و اصول اولیه‌ی فنگ شویی را به وجود آوردند. عبارت “فنگ شویی” به صورت تحت الفظی به معنای “باد و آب” است، ولی در واقع به معنای هنر زندگی موزون با محیط است. زمانی که به هماهنگی با تمام اشیای محیط خود دست یابیم، زندگی با لطافت بیشتری پیش رفته و رسیدن به اهداف آسان می‌شود.»

تاریخ چه فایده ای دارد؟ همواره این سوال برای هر پژوهشگر تاریخ باقی است. درست است که در تاریخ به همان آسانی که از علم طب می توان در عمل بهره یافت نمی توان استفاده برد اما فایده هر چیز را از روی تاثیری که در زندگی دارد قیاس توان کرد، تاریخ چون نشان می دهد که مردم پیش از ما چگونه زندگی می کردنده اند این فایده را دارد که ما را در زندگی کمک می کند و راهنمایی. از جمله مخصوصا برای جوانان این فایده را دارد که آنها را زودتر از معمول به سطح عصر خویش می رساند، پنجره ها را بر روی آنها می گشاید، و به آنها اجازه می دهد تا عواملی را که در جهان آنها حاکم بوده است و هنوز هست بهتر بشناسند، آنچه را در خور ترک و طردست از آنچه شایسته حفظ و نگهداریست تمیز دهند.
یک فایده عمده تاریخ بیشک همین است که به انسان کمک می کند تا خود را بشناسد، خود را از دیگران تمیز دهد و با مقیاسه با احوال دیگران انگیزه ها و اسرار نهفته رفتار خویش را چنانکه هست و چنانکه باید باشد در یابد. انسان، خواه وجود وی عبارت باشد از آنچه می اندیشد و خواه عبارت باشد از آنچه انجام می دهد، در ضمن مطالعه تاریخ و در طی برسی احوال کسانی که اهل نظر یا اهل عمل بوده اند، بهتر می تواند رسالت خود را ارزیابی کند و در ارتباط با دیگران حق خویش و مسئولیت خویش را بشناسد انگیزه ها و اسرار نهفته رفتار خویش را چنانکه هست و چنانکه باید باشد دریابد.

علم و حکمت زاید از لقمهٔ حلال

عشق و رقت آید از لقمهٔ حلال

چون ز لقمه تو حسد بینی و دام

جهل و غفلت زاید آن را دان حرام

هیچ گندم کاری و جو بر دهد

دیده‌ای اسپی که کرهٔ خر دهد

لقمه تخمست و برش اندیشه‌ها

لقمه بحر و گوهرش اندیشه‌ها

زاید از لقمهٔ حلال اندر دهان

میل خدمت عزم رفتن آن جهان

(مولوی- مثنوی)

این کتاب خطی شریف در علم "هندسه و مکانیک" می باشد.
علم مکانیک ، ارشمیدس
رساله در علم جبر و مقابله
علم مساحت اجرام اجسام


با مطالعه نسخ خطی در حوزه علوم پایه و مهندسی و طب با این واقعیت مواجه می شویم که قدماء و گذشتگان ما، چقدر متقاوت با امروز ما می اندیشیدند و چقدر متفاوت با ما، با اشیاء ارتباط برقرار می کردند و چقدر متفاوت نسبت به اطلاعات امروز ما، اطلاعات محیطی و طبیعتی و غیره داشتند
انگار که آنها متعلق به دنیا دیگر هستند و ما هیج شناختی نسبت به نوع و روش و ماهیت زندگی شان نداریم و یا اصلا نمی توانیم تصوری درباره امتزاج زندگی آنها با خودمان داشته باشیم.

در یک ترازو،
اگر
یک کفه، تعلم قرار گیرد
طرف دیگر، هیچ چیزی خلق نشده است که توان قرار بر کفه را داشته باشد.
چون هم اندازه و یا بیشتر از علم آموزی ارزش و اندازه و فایده ی وجود ندارد.

به به اگر،
بر روی ترازو،
یک کفه، تعلیم (علم رسانی و علم نشانی در دل و جان و وجود دیگران) قرار گیرد
در کفه ی دیگر، اگر همه خلایق هم جمع شوند توان هم اندازه گی و هم ارزشی ندارند.تا به مبارزه و زورآزمایی با تعلیم قرار بگیرند..
چون " تعلیم " مخصوص خداست و انسانهای مأذون از خداست.

علم و حکمت زاید از لقمهٔ حلال

عشق و رقت آید از لقمهٔ حلال

چون ز لقمه تو حسد بینی و دام

جهل و غفلت زاید آن را دان حرام

هیچ گندم کاری و جو بر دهد

دیده‌ای اسپی که کرهٔ خر دهد

لقمه تخمست و برش اندیشه‌ها

لقمه بحر و گوهرش اندیشه‌ها

زاید از لقمهٔ حلال اندر دهان

میل خدمت عزم رفتن آن جهان

(مولوی- مثنوی)

🌱 لقمه ی حلال در شعر مولانا:


🍃 لقمه ای کآن نور افزود و کمال
🍃آن بود آورده از کسب حلال

✔️ آنچه ما می خوریم در روحیات ما تاثیر دارد، اینکه روزی ما و لقمه ما چه باشد، بی ارتباط نیست با اینکه "حال ما" چگونه باشد.
🔸لقمه انسان باید حلال باشد، اما لقمه تنها آن خوراکی نیست که از راه دهان می بلعیم، لقمه هایی هست که ذهن ما و جان ما را تغذیه می کند.

❇️ ما روزانه سر سفره های مختلفی برای جسم و روحمان روزی برمی داریم، مهم است که بدانیم روزی که به جسم و جانمان می رسانیم، حلال است یا حرام⁉️

❇️ مولانا یک عیار برای سنجش حلال یا حرام بودن روزی به ما می دهد. اگر ما به طور مستمر در دلمان احساس گرفتگی و تاریکی داریم، جایی هم سفره شیطان شده ایم، اگرچه بی خبر:

🌻تا تو تاریک و ملول و تیره ای
🌻دان که با دیو لعین همشیره ای

⬅️ اما نشانه لقمه حلال، چه لقمه غذای جسم باشد و چه خوراک روح و جان ما، آن است که نتیجه اش گرمی و روشنایی و کمال و امید و عشق و محبت نسبت به مردم است.

🌻لقمه ای کآن نور افزود و کمال
🌻آن بود آورده از کسب حلال

🌻علم و حکمت زاید از لقمه حلال
🌻عشق و رقت آید از لقمه حلال

🔺در مقابل، اگر در دل ما حسد و نفرت و خشم و غفلت از معنویات موج بزند، باید ریشه را در لقمه پیدا کنیم،
یک جایی، لقمه حرامی خورده ایم یا روزی ناپاکی به روح و جان خود داده ایم:

🍃چون ز لقمه تو حسد بینی و دام
🍃جهل و غفلت زاید ،آن را دان حرام

◀️ آنچه ما می خوریم، آنچه می نوشیم، آنچه می خوانیم، موسیقیی که گوش می دهیم، برنامه ای که تماشا می کنیم و...همه برای ما "لقمه" هستند، لقمه هایی که فکر ما و نوع نگاه ما به هستی و نوع رفتار ما را شکل می دهند:

🍃لقمه، تخم است و برش، اندیشه ها
🍃لقمه، بحر و گوهرش اندیشه ها

❤️حلال ترین قوتی که به ما می رسد، آن است که نتیجه اش عشق به انسان ها و هستی و میل خدمت به خلق و البته میل پرکشیدن به سوی جهان معناست:

🍃زاید از لقمه حلال اندر دهان
🍃میل خدمت، عزم رفتن آن جهان...

⚠مراقب باشیم سر کدام سفره می نشینیم و جان و روحمان را با کدام لقمه سیر می کنیم!

دین و علم:

@yortci_bosjin_pdf

💠﷽💠

🔰شپش چگونه بوجود می اید؟؟

◀️ هرگاه که طبیعت رطوبتی را که در وي حرارتی باشد دفع کند و به پوست افکند:

▫️ اگر آن رطوبت رقیق بود عرق پدید آید و اگر غلیظتر بود شوخ ( چرک ) پدید آید

▫️و اگر غلیظتر از آن باشد سبوسه( شوره سر ) و خشک رنده ( جرب خشک ) پدید آید

▫️و اگر آن رطوبت غلیظ بود و در قعر پوست بود داء الثعلب پدید آید

▫️و اگر صدیدي ( چرک، زرداب، خون همراه با چرک ) با آن رطوبت آمیخته باشد، پوست را بسوزد قوبا و سعفه پدید آید

⬜️ و اگر ماده بدان بدي نباشد و صدید با وي آمیخته نباشد، استعداد قبول صورت حیوانی در وي پدید آید، شپش تولّد کند

▫️و گاه باشد که شپش بسیار به یک بار تولّد کند و باشد که تولّد آن بسیار و متواتر گردد

▫️و بدان سبب رنگ روي برود و شهوت باطل گردد و قوّت ساقط شود


🔸و انجیر از جمله ي غذاهاي لطیف است که از وي کیموس رقیق و نیک تولّد کند و ماده را به ظاهر پوست دفع کند. بدین سبب از بسیار خوردن انجیر شپش پدید آید

🔸و بخار منی که به سبب حرکت جماع برخیزد ماده ي شپش باشد، خاصّه اگر غسل جنابت تأخیر کند و تأخیر غسل حیض هم زیان دارد.

منبع : ذخیره خوارزمشاهی

@Raze_darman
🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

باید که حافظ صحت بسیار طول ندهد زمان اکل (خوردن) را و به سرعت تمام نیز نخورد ، بلکه خوب بجود و لقمه را به ملایمت فرو برد ، و تداخل نکند ، یعنی غذای جدید بر روی طعام غیرمنهضم (هضم نشده) سابق نخورد.
و تا زمانی که سنگینی در معده و سینه احساس میکند طعام تناول نکند.و بالجمله هروقت که خوب گرسنه و تشنه گردد باید که طعام بخورد و آب بیاشامد.

💡💎💡💎💡💎💡💎💡💎💡💎💡

💠﷽💠

🔰شپش چگونه بوجود می اید؟؟

◀️ هرگاه که طبیعت رطوبتی را که در وي حرارتی باشد دفع کند و به پوست افکند:

▫️ اگر آن رطوبت رقیق بود عرق پدید آید و اگر غلیظتر بود شوخ ( چرک ) پدید آید

▫️و اگر غلیظتر از آن باشد سبوسه( شوره سر ) و خشک رنده ( جرب خشک ) پدید آید

▫️و اگر آن رطوبت غلیظ بود و در قعر پوست بود داء الثعلب پدید آید

▫️و اگر صدیدي ( چرک، زرداب، خون همراه با چرک ) با آن رطوبت آمیخته باشد، پوست را بسوزد قوبا و سعفه پدید آید

⬜️ و اگر ماده بدان بدي نباشد و صدید با وي آمیخته نباشد، استعداد قبول صورت حیوانی در وي پدید آید، شپش تولّد کند

▫️و گاه باشد که شپش بسیار به یک بار تولّد کند و باشد که تولّد آن بسیار و متواتر گردد

▫️و بدان سبب رنگ روي برود و شهوت باطل گردد و قوّت ساقط شود


🔸و انجیر از جمله ي غذاهاي لطیف است که از وي کیموس رقیق و نیک تولّد کند و ماده را به ظاهر پوست دفع کند. بدین سبب از بسیار خوردن انجیر شپش پدید آید

🔸و بخار منی که به سبب حرکت جماع برخیزد ماده ي شپش باشد، خاصّه اگر غسل جنابت تأخیر کند و تأخیر غسل حیض هم زیان دارد.

منبع : ذخیره خوارزمشاهی

@Raze_darman
🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

💠﷽💠

🔰شپش چگونه بوجود می اید؟؟

◀️ هرگاه که طبیعت رطوبتی را که در وي حرارتی باشد دفع کند و به پوست افکند:

▫️ اگر آن رطوبت رقیق بود عرق پدید آید و اگر غلیظتر بود شوخ ( چرک ) پدید آید

▫️و اگر غلیظتر از آن باشد سبوسه( شوره سر ) و خشک رنده ( جرب خشک ) پدید آید

▫️و اگر آن رطوبت غلیظ بود و در قعر پوست بود داء الثعلب پدید آید

▫️و اگر صدیدي ( چرک، زرداب، خون همراه با چرک ) با آن رطوبت آمیخته باشد، پوست را بسوزد قوبا و سعفه پدید آید

⬜️ و اگر ماده بدان بدي نباشد و صدید با وي آمیخته نباشد، استعداد قبول صورت حیوانی در وي پدید آید، شپش تولّد کند

▫️و گاه باشد که شپش بسیار به یک بار تولّد کند و باشد که تولّد آن بسیار و متواتر گردد

▫️و بدان سبب رنگ روي برود و شهوت باطل گردد و قوّت ساقط شود


🔸و انجیر از جمله ي غذاهاي لطیف است که از وي کیموس رقیق و نیک تولّد کند و ماده را به ظاهر پوست دفع کند. بدین سبب از بسیار خوردن انجیر شپش پدید آید

🔸و بخار منی که به سبب حرکت جماع برخیزد ماده ي شپش باشد، خاصّه اگر غسل جنابت تأخیر کند و تأخیر غسل حیض هم زیان دارد.

منبع : ذخیره خوارزمشاهی

@Raze_darman
🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

🌱 لقمه ی حلال در شعر مولانا:


🍃 لقمه ای کآن نور افزود و کمال
🍃آن بود آورده از کسب حلال

✔️ آنچه ما می خوریم در روحیات ما تاثیر دارد، اینکه روزی ما و لقمه ما چه باشد، بی ارتباط نیست با اینکه "حال ما" چگونه باشد.
🔸لقمه انسان باید حلال باشد، اما لقمه تنها آن خوراکی نیست که از راه دهان می بلعیم، لقمه هایی هست که ذهن ما و جان ما را تغذیه می کند.

❇️ ما روزانه سر سفره های مختلفی برای جسم و روحمان روزی برمی داریم، مهم است که بدانیم روزی که به جسم و جانمان می رسانیم، حلال است یا حرام⁉️

❇️ مولانا یک عیار برای سنجش حلال یا حرام بودن روزی به ما می دهد. اگر ما به طور مستمر در دلمان احساس گرفتگی و تاریکی داریم، جایی هم سفره شیطان شده ایم، اگرچه بی خبر:

🌻تا تو تاریک و ملول و تیره ای
🌻دان که با دیو لعین همشیره ای

⬅️ اما نشانه لقمه حلال، چه لقمه غذای جسم باشد و چه خوراک روح و جان ما، آن است که نتیجه اش گرمی و روشنایی و کمال و امید و عشق و محبت نسبت به مردم است.

🌻لقمه ای کآن نور افزود و کمال
🌻آن بود آورده از کسب حلال

🌻علم و حکمت زاید از لقمه حلال
🌻عشق و رقت آید از لقمه حلال

🔺در مقابل، اگر در دل ما حسد و نفرت و خشم و غفلت از معنویات موج بزند، باید ریشه را در لقمه پیدا کنیم،
یک جایی، لقمه حرامی خورده ایم یا روزی ناپاکی به روح و جان خود داده ایم:

🍃چون ز لقمه تو حسد بینی و دام
🍃جهل و غفلت زاید ،آن را دان حرام

◀️ آنچه ما می خوریم، آنچه می نوشیم، آنچه می خوانیم، موسیقیی که گوش می دهیم، برنامه ای که تماشا می کنیم و...همه برای ما "لقمه" هستند، لقمه هایی که فکر ما و نوع نگاه ما به هستی و نوع رفتار ما را شکل می دهند:

🍃لقمه، تخم است و برش، اندیشه ها
🍃لقمه، بحر و گوهرش اندیشه ها

❤️حلال ترین قوتی که به ما می رسد، آن است که نتیجه اش عشق به انسان ها و هستی و میل خدمت به خلق و البته میل پرکشیدن به سوی جهان معناست:

🍃زاید از لقمه حلال اندر دهان
🍃میل خدمت، عزم رفتن آن جهان...

⚠مراقب باشیم سر کدام سفره می نشینیم و جان و روحمان را با کدام لقمه سیر می کنیم!

دین و علم:

بسم الله الرحمن الرحیم


این دهان بستی دهانی باز شد
تا خورنده لقمه های راز شد

لب فرو بند از طعام و از شراب
سوی خوان آسمانی کن شتاب

گر تو این انبان ز نان خالی کنی
پر ز گوهرهای اجلالی کنی

طفل جان از شیر شیطان باز کن
بعد از آنش با ملک انباز کن

چند خوردی چرب و شیرین از طعام
آزمون کن چند روزی در صیام

چند شبها خواب را گشتی اسیر
یک شبی بیدار شو دولت بگیر


این ابیات که در بعضی از نسخه های خطی مثنوی شریف وجود دارد، ظاهرا از مولوی نیست و گوینده آن ناشناس است.


@safinehyetabriz

بسم الله الرحمن الرحیم


این دهان بستی دهانی باز شد
تا خورنده لقمه های راز شد

لب فرو بند از طعام و از شراب
سوی خوان آسمانی کن شتاب

گر تو این انبان ز نان خالی کنی
پر ز گوهرهای اجلالی کنی

طفل جان از شیر شیطان باز کن
بعد از آنش با ملک انباز کن

چند خوردی چرب و شیرین از طعام
آزمون کن چند روزی در صیام

چند شبها خواب را گشتی اسیر
یک شبی بیدار شو دولت بگیر


این ابیات که در بعضی از نسخه های خطی مثنوی شریف وجود دارد، ظاهرا از مولوی نیست و گوینده آن ناشناس است.


@safinehyetabriz

⭕️ "بی‌توجهی به ارزش‌داوری‌های دیگران"

✍️ مصطفی ملکیان

🔹برخی به قدری در این اصل افراط می‌کردند که جزو ملامتیه می‌شدند. این هم البته افراط است. گفته‌اند که درویشی نماز می‌خواند و با ریش خود مشغول بود. هاتفی ندا در داد که ای درویش تو با ریش خود مشغولی. درویش وقتی این را شنید شروع کرد به کندن ریش‌هایش، هاتف ندا در داد که تو هنوز به ریش‌هایت مشغولی.

🔹اینکه کسی کاری کند تا نگاه دیگران را به خودش منفی کند باز به ارزش ‌داوری‌های دیگران بها داده است. بها ندادن به ارزش‌داوری‌های دیگران به این است که تو طبیعی زندگی کنی. طبیعی زیستن یا همان سادگی(simplicity) یعنی حضور و غیاب دیگران در رفتار من تأثیر نداشته باشد. کودک، سادگی دارد و حضور و غیاب دیگران برای او فرقی ندارد. در تفسیر این گفته‌ی مسیح که در سه تا از اناجیل آمده است: «تا بازگشت نکنید و مثل طفل کوچک نشوید، هرگز به ملکوت آسمان ره نمی‌یابید» بیشتر الهی‌دانان و عارفان گفته‌اند منظور «سادگی» کودکان است.

🔹از «سادگی» و طبیعی زیستن، امروزه، فیلسوفان اگزیستانسیالیسم به«زندگی اصیل» تعبیر می‌کنند. یعنی زندگی مطابق فهم و تشخیص خود. اگر اصیل نباشم، زندگی‌ام خودجوشانه و خودانگیخته نیست، بلکه عاریتی است. کاری که از درون خودم می‌جوشد انجام نمی‌دهم. زندگی اصیل یعنی بر مبنای عقل و وجدان اخلاقی خودت عمل کنی.

🔹سعدی در گلستان آورده است:
«زاهدی مهمان پادشاهی بود چون به طعام بنشستند کمتر از آن خورد که ارادت او بود و چون به نماز برخاستند بیش از آن کرد که عادت او تا ظنّ صلاحیت در حق او زیادت کنند. گفت در نظر ایشان چیزی نخوردم که به کار آید، گفت نماز را هم قضا کن که چیزی نکردی که به کار آید»

🔹زندگی اصیل یعنی خلوت و جلوت برای ما فرقی نکند. زندگی اصیل زندگی «خود‌مِحک» «خودسَنجه» و «خودمعیار» است و فرد، ترازوی درست و غلط بودن را در درون خود دارد. در امور نظری عقل خود را داور می‌کند و در امور عملی وجدان خویش را. انسان‌های اصیل، به افکار عمومی، مدهای فکری زمانه، یا آنچه هگلی‌ها «روح زمانه» می‌گویند کاملا بی‌اعتنا هستند. کسی که به ارزش‌ داروی‌های دیگران اهمیت می‌دهد در عُمق وجودش عقده‌ی حقارت دارد. چرا وقتی من داوری خودم این است که کار درستی می‌کنم به خاطر داوری تو دست از کار بر می‌دارم؟ چرا داوری تو را مقدم بر داوری خودم کنم؟ چون خودم را کمتر از تو می‌دانم. در بن و بنیاد این کار، نوعی عقده‌ی حقارت وجود دارد .

🔅سخنرانی دوازده آموزه ی مشترک عارفان ( دوازده گام عرفان عملی )

@mostafamalekian

این کتاب خطی شریف در علم "هندسه و مکانیک" می باشد.
علم مکانیک ، ارشمیدس
رساله در علم جبر و مقابله
علم مساحت اجرام اجسام


با مطالعه نسخ خطی در حوزه علوم پایه و مهندسی و طب با این واقعیت مواجه می شویم که قدماء و گذشتگان ما، چقدر متقاوت با امروز ما می اندیشیدند و چقدر متفاوت با ما، با اشیاء ارتباط برقرار می کردند و چقدر متفاوت نسبت به اطلاعات امروز ما، اطلاعات محیطی و طبیعتی و غیره داشتند
انگار که آنها متعلق به دنیا دیگر هستند و ما هیج شناختی نسبت به نوع و روش و ماهیت زندگی شان نداریم و یا اصلا نمی توانیم تصوری درباره امتزاج زندگی آنها با خودمان داشته باشیم.