299 Gardthausen, V Griechische Paläographie, Iii 1911
300 Geiger, Abraham Wissenschaftl Zeitschrift für jüdische Theologie, Bd II
301 Geschet des Quran تاريخ قرآن، تئودور نولدكه
302 Goldziher, I gnaz Deutsche Literaturzeitung, 1906
303 Goldziher, I gnaz Muhammedanische Studien
304 305 Grimme, H Ubert Muhammed, I Teil, Das Leben, Münster, 1892
305 Harold Kincaid, Positivism in social sciences, in: Routledge Encyclopedia of philosophy, General editor Edward Craig, Landon and New York
306 Ibn Wādih Ahmad b abī Ja‘qūb alـAbbāsi , Historiae, ed M Th Houtsma, 2 Bde , Leiden, 1883
307 Introduction to the Quran درآمدي بر قرآن، ريچارد بل
308 Introduction TO THE Quran, RICHARD BELL, LONDON, 1953
309 J Jensen, Revelation,The Catholic Encyclopaedia, New York: Robert Appleton co,
310 J macdonald, islmic eschatology, vl Paradise, in islamic studies 5 1966
311 Jacob, G eorge Studien in arabischen Dichtern, III, Heft III, Das Leben der vorislamischen Beduinen, Berlin, 1895 Nachdruck, Hildesheim, 1967
312 James Alfred Martin, Religious experiences, in: The encyclopedia of religion, Editor in chief: Mircea Eliade, Macmillan Publishing Co New York
313 John burton The collection of the quran Encyclopaedia of the quran
314 Journal Asiatique, Dec 1843 > Kazem ـ Beg
315 Lammens, H enry Fātima et les filles des Mahomet, notes critiques pour l’étude de la Sīra, Rom, 1912
316 M Jarrar, The martyrdom of passionate lovers Holy war as a sacred wedding, in A Neuwirthet al eds
317 Margot Badran, Feminism and the Quran Encyclopadia of the Quran V: 2, P 199
318 Materials for the history of the text of the Quran مطالبي در زمينه تاريخ متن قرآن، آرتور جفري
319 Mcauliffe ed , The combridge Campanion to the Quran Cambridge: Cambridge University Press, 2006
320 Mémoires présentés par divers savants á l’Académie royale des inscriptions et belles – letters de l’Anstitut de France م
321 Mohammad and Quran محمد و قرآن رودي پارت
322 Mohammad and the Rise of Islam محمد و طلوع اسلام، مارگيليوث
323 Mohammad at Mecca محمد در مكه، وات
324 Mohammad at Medina محمد در مدينه، وات
325 Motzki, Harald, Marriage and Divorce, Encyclipaedia of the Quran P 276
326 Muir, Sir W illiam The Life of Mahomet, 4 Bde , London, 1857 - 61; 2 Aufl , London, 1876; 3 Aufl , 1894 Auszug in 1 Band von T H Wier, Edinburgh, 1912
327 My ths, historical archetypes and symbolic figures in Arabic literature Towards a new hermeneutic approaeh, Beirut 1998,87- masari al- ushshaq, in al- Abhath 41 1993 , 27-121 jeffry, for vocab, D kunstiinger, Die namen and und freuden des kuranischen Paradieses, in Bsoas 6 1930-32
328 Nasr Hamid Abu zayd, Mafhum al – nass Dirasa fi ulum al – Quran, Bcirut 1990 مفهوم النصّ: دراسة فی علوم القرآن از نصر حامد ابوزید، بیروت: 1990
329 Nöldeke, Th eodor Neue Beiträge zur semitischen Sprachwissenschaft, 1910
330 Noldeke, The Koran, the origins of the Koran, edited by ibn Warraq, 1998
331 Notices et Extraits > de Sacy, S
332 Oxford Advanced Learner's Dictionary – 1999
333 Quranic Studies بررسي‌ها و مطالعات قرآني، جان ونزبرو
334 Review of Quranic studies مروري بر مطالعات قرآني، ويليام گراهام
335 336 Review of the collection of the Quran مروري بر جمع قرآن، جان ونزبرو
336 Roded, Ruth, Women and the Quran, Encyclopaedia of the Quran, P 523
337 Rosental Reflection on love in paradise, in J H maks and R M Good ceds , lave and death in the ancient Neare Est
338 Ruete, Emily Memoire einer arabischen Prinzessin, 4 A , Berlin, 1886
339 Shari Lowin, Revision And Alteration, Encyclopaedia Of Quran
340 Sprenger, A loys Das Leben und Lehre des Mohammad, Berlin, 1869
341 Sprenger, A loys Life of Mohammad, Allahabad, 1851
342 Strack, H L Einleitung in den Talmud, 4 Aufl 1908
343 Studies in Arabic Literary papyra: Quranic Commentary and Tradition Abbot, Nabbia تفسير قرآن و حديث، ابوت نبيئا
344 T Andrae, Mohammad, sein Leben Und sien Glaube, stockholm 1917
345 the Comedy of DANTE-HEl Penguin
18.عيسي (عليه السّلام) و آينده در تاريخ كتاب عهد جديد، ادوارد ارل اليس، ليدن، بريل، 2000، 323صفحه.
Counting the days to Armageddon:Jehovah's Witnesses’ and the second presence of Christ/Robert Crompton.Cambridge:Lutterworth 1996.160p.
19.شمارش روزها تا آرماگدون(3): مشاهدات يهودا و حضور دوباره مسيح، رابرت كرامتون، كمبريج، 1969، 160صفحه.
Critères objectifs appliqes à la discussion des Hadiths sur 1’Imam al-Mahdi,Thamir H.H.al-Amidi,Aux Sources de la Sagesse,3/10,1996,pp.29-42.
20.اهداف و معيارهاي مناسب براي بررسي احاديث حضرت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) ثمير، اچ، العامدي، مصادر و اعلام، 3/10، 1996، ص 29-42.
Danger signs in prophecy:read the manual/Randolph F.Busby. Gainesville,FL:Maranatha Ministries,INc,2000,vii,246p
21.نشانه هاي خطر در پيش گويي: راهنما را بخوان، راندولف بوسباي، گينزويل مؤسسه ي ماراناتا، 2000/3، 246 صفحه.
Das Reich des Mahdi und der europ kische Imperialismus, M.Herren, al- Mahdi Muhammad Ahmad b.' Abd Allah, Historische Mitteilungen. 6ii. 1993. pp.235-249.
22.امپراتور حضرت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) و امپرياليزم اروپا، م.هرن، اسناد تاريخي، 6/2، 1993، ص 199-228.
Die spktsassanidischen und schiitischen Mahdi-Erwartungen,K.Czeglédy,The Arabist
23.انتظار حضرت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) در شيعه و ساسانيان، ك.زگلدي
En oversikt over Mahdi-gestalten i Islam,J-O.Blichfeldt,Religion och Bibe 137,1978,pp.22-32
24.حضرت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) در اسلام، جي. او.بليش فلت، دين و كتاب مقدس، 137، 1978، ص 22-32.
Eschatological rationality:theological issues in focus/Gerhard Sauter,Grand Rapids,Mich:Baker Books,c1996.207p.
25.عقلانيت غايت شناسانه: بررسي موضوعات كلامي، گرهارد ساتر، Grand Rapids,Mich، بيكر بوكس، 1996، 207صفحه.
Eschatology and the dating of Traditions.M.Cook,Princeton Papers in Near Eastern Studies,1992,pp.23-47
26.غايت شناسي و تعيين وقت در روايات، م.كوك، مقاله هاي پرينستون در مطالعات خاورميانه، 1، 1992، ص 23-47.
Eschatology and the shape of Christian Belief/Robert Colin,Doyle,Carlisle,Cumbria:Paternoster Press,1999,ix,324p.
27.غايت شناسي و شكل گرفتن عقيده ي مسيحيت. رابرت كلين؛ دويل كارليسل، انتشارات پاتر نوستر، 1999/9، 342صفحه.
Eschatology in the Bible and in the Jewish and Christian trdition / edited by Henning Graf Reventlow. Other Author(s): Reventlow, Henning, 1929-,Sheffield: Sheffield Academic, cl997.267p.
28.غايت شناسي در تورات و انجيل و منابع يهوديت و مسيحيت، رونتلو هنين گراف(1929)، شفيلد، 1997، 267 صفحه.
Eschatology in the Greek Psalter/ by Joachim Schapcr. Tbingen: J.C.B. Mohr (Paul Siebeck), c 1995. xii, 212p; Revision of the author’s thesis (Ph.D.--University of Cambridge, 1993).
29.غايت شناسي در انجيل(كتاب مزامير) يونان، شيپر جواشيم، توبينگن، 1995، 212صفحه، تجديد چاپ، تز دكتراي مؤلف از دانشگاه كمبريج(1993).
Eschaology,messianism,and the Dead Sea scrolls/edited by Craig A.Evans and Peter W.Flint.W.B.Eerdmans,c1997.xii,176p
30.غايت شناسي، موعود گرايي و طومارهاي فهرست هاي بحرالميت، كريگ ا.ايوانز؛ پيتر فلينت، اردمانز، 1997، 176صفحه.
Eschatology:W.C.Chittick, Islamic spirituality : foundations. Ed.Seyyed hossein Nasr London: Routledge & Kegan Paul , 1987,p SCM Press, 1989,)World Spirituality: an Encyclopedic History of the Religious Quest, 19)pp.379-409,1989.
31.غايت شناسي، شيتيك ويليام؛ اصول معنويت اسلامي، سيد حسين نصر، لندن، روتلج و كيگان پل، 1978؛ تاريخ دائرة المعارف مسائل مذهبي، 19، ص 378- 409، 1989.
Expecation of the millennium: shi' ism in history. Edited, annotated, and with an introduction by
. Seyyed Hossein Nasr, Hamid Dabashi Seyyed Vali Reza Nasr.
32.انتظار هزاره شيعه در تاريخ: همراه ويرايش و مقدمه ي سيد حسين نصر، حميد دباشي، سيد ولي رضا نصر.
Hamzah al-faqir in Three whom the world Awaits:the Expected Mahdi,the False Messiah,Messiah Jesus(Amman,1995)
33.حمزه فقير در ميان سه شخصيتي كه جهان در انتظار آنها هستند: مهدي منتظر (عجل الله تعالي فرجه الشريف)(4)مسيح دروغين، حضرت عيسي (عليه السّلام)، عمان، 1995.
History of Mahdism in the Sunni Arab World Today, Timothy Furnish,"International Institute for the Srudy of Islam in the Modrn World Newsletter, (Aplil 1999).
63.منجي گرايي و اسلام، رفاعت حسن، نشريه مطالعات ايكومنيكال(طرفدار اتحاد مسيحيت)
Messianism and leadership: the Sabbatean movement and the leadership of the Jewish communities in the Ottoman Empire, J. Barnai, community and leadership. Ed. A. Rodrigue, 1992, (Indiana University, Turkish Studies series, 12) pp. 167-182.
64.منجي گرايي و رهبري: جنبش سباتين و رهبري جوامع يهودي در امپراتوري عثماني، بارنابي جي.، نشريه ي مطالعات تركي دانشگاه اينديانا، 1992، ش12، 167-182.
Millennial messiah or religious testorer:reflections on the early Islamic understanding of the term Mahdi,S.Campbell Jusur,11,1995,pp1-11
65.موعود هزاره اي يا احياگر ديني: تأملاتي در مورد فهم واژه ي مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) در صدر اسلام، س.كمبل جزور، 11، 1995، ص1-11.
Modern modifications in the Shi’i doctrine of the Mahdi (intizar al-Mahdi): the case of Khumaini.S. Schmidtke Ayat Allah
Ruh Allah Khumayni, Orient (Opladen), 28, 1987, pp. 389-406; 463.
66.اصلاحات نوين در نظريه ي شيعه در مورد انتظار حضرت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف): موردِ [امام] خميني رحمه الله، شيميتك س.، اورينت اوپلادن، 28، 1987، ص 389-406 و 463.
The Aggression and the Awaited Madi(1980),Muhammad Ibrahim al-Jamal
67.ظلم و مهدي منتظر (عجل الله تعالي فرجه الشريف)، محمد ابراهيم الجمال، 1980.
Mystical Secrets of the Last Days. Shaykh Muhammad Al-Haqqani, 136 p. al-Nasir al-Din al-Tusi, Alserat: selected articles 1975-83, London: Muhammadi Trust, 1983, pp. 118-125. Also published in: Alserat, 6 ii (1980), pp. 20-27.
68.اسرار غيبي آخرالزمان، شيخ محمد حقاني، 136صفحه.
Qayamat-e-sughra = The auguries of advent: atomic war in the middle East, end of imperialism in Iran ... reappearance of Prophet Jesus and desrtuction of anti Christs and advent of Imam Madi / compiled by M. A Qamar Zaidi; [translated by Raza Hussain Rahmatullah Moledina]. Karachi: Maktab-e-Meraj-e-Adab, 1979. Description: xxiv, 90p.
69.قيامت صغري و پيش گويي وقايع: جنگ هسته اي در خاورميانه، پايان امپرياليزم در ايران، ظهور حضرت عيسي (عليه السّلام) و شكست مسيح دروغين= دجال و ظهور حضرت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف)، قمر زيدي محمدعباس ترجمه ي رضا حسين، مولدينا رحمت الله، كراچي، مكتب معراج ادب، 1979، ص90.
Ratib al-Imam al-Mahdi.[al-Khartum?:s,n,1974?][138]p:ill.(col);21 cm.Reproduction of manuscript dated 1307[i.c.1889 of 90]
70.راتب الامام المهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف)، خارطوم، س.ن.، 1974، ص 138 و 1889.
Risalat al-jawab al- muqanna al -muharrar fi al- radd'ŕalá man taghá wa-habbare bi- da’wá’ annahu’ Isá aw al- mahdi al- mantazar/ ta’lif
Muhammas Hābib Allah ibn Mayabi al-Jakani al-Shinqit 1 1878-1944-Jiddeh; Tubi’ ’aid nafaqah hammad Salah Jumjum, 1340 [i.e. 1922], 34 p.
71.رسالة الجواب المقّني المحرِّر في الرد علي من طغي و جبّر بدعوي أَته عيسي (عليه السّلام) و المهدي المنتظر (عجل الله تعالي فرجه الشريف) محمد پسر حبيب الله پسر ميابي الجاكاني الشينقيتي(1878-1944)جده، طُبعَ علي نفقه حماد صلاح جُمجُم، 1340(1992)34صفحه.
Still waiting for the Imam?The unresolved question of intizar in Twelver Shi'ism C.P.Turner,persica,15/1996 pp.29-47
72.هنوز در انتظار امام؟ مسئله حل نشده، انتظار در شيعه ي اماميه، ترنر سي.پ، پريشكا، 15، 1996، ص 29-47.
Tahrik-i_k_humaini aur Imam Mahdi / Mujahidulhasaini. Edition information: Isha’ at 1. Published/Created: Faisalabad: Ῑdaarah-yi Sautulislam; Ĺahaur: milne ke pate, Nu’mani Kutub_k_hanah, 1985. 208 p. : ill. ; 22 cm. +
73.نهضت امام خميني (رحمه الله) و حضرت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) مجاهد الحسين، فيصل آباد، اداره ي صوت الاسلام، لاهور؛ 1985، 208صفحه.
Tartib va peshkash, Alsusiyeshanaf Imam Mahdi. Published/ Created: Bamba’i: Aisusiyeshan af Imam Mahdi, 1989. Related Names: Aisusiyeshanaf Imam Mahdi (Bombay, India) 126p.
74.مقدمه اي بر حضرت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف)، بمبئي، هند، 1989، 126 صفحه.
The Awaited Mahdi between Religious Doctrine and Political Meaning Muhammas farid Hijab(algeria,1984)
75.مهدي منتظر (عجل الله تعالي فرجه الشريف)، بين عقيده ي ديني و مفهوم سياسي، فريد حجاب محمد، الجزاير، 1984.
The Awaited Mahdi between Trusth and Superstition.Abd al-Qadir Ahmad ata(Cairo,1980)
This important work is a source-critical study of a group of traditions (aḥādīth) found in Ibn Isḥāq's Biography (Sīra) of the prophet Muḥammad, widely considered one of the most important early historical texts on the Prophet's life. Through a meticulous isnād-cum-matn analysis, the author reveals that Ibn Isḥāq relied on Muḥammad b. Abī Muḥammad, a hitherto undocumented source of his. Important new light is also shed on problems with Ibn Hishām’s recension of Ibn Isḥāq’s Sīra.
اثری جدید از آقای سیف الدین کارا پیرامون مصحف امام علی علیه السلام
وی پیش از این مقاله ای با عنوان
The Suppression of ʿAlī ibn Abī Ṭālib’s Codex: Study of the Traditions on the Earliest Copy of the Qur’ān
در بررسی روایات مربوط به مصحف حضرت امیر به رشته تحریر درآورده است. چندی پیش نیز مقاله ای پیرامون جمع و تدوین قرآن در گفتمان نخست شیعی و بررسی روایات امام باقر علیه السلام پیرامون این مساله نوشت. عنوان مقاله
The Collection of the Qurʾān in the Early Shīʿite Discourse: The traditions ascribed to the fifth Imām Abū Jaʿfar Muḥammad al-Bāqir
این اثر در June 28 توسط انتشارات Gerlach Press چاپ خواهد شد.
@Ganjinemaktoob
📚
🔴رسالة فقهیة فی قصد معانی ما یقرأ فی الصلاة من القرآن و الاذکار
آیت الله العظمی شیخ حسین حلی
شماره ۶ مجله دراسات علمیه مدرسه آخوند صغری نجف اشرف
#فقه
@AlBasatin
کتاب امامت و غيبت (چاپ بريل)
برخی دوستان فهرست مطالب کتاب این بنده خدا را در موضوع امامت و غیبت می خواستند. اينجا آن را قرار می دهم (مدتی پيش کسی پيشنهاد داد کتاب را به عربی ترجمه کند. نمی دانم به کجا انجاميد):
L’imamat et l’Occultation selon l’imamisme: Étude bibliographique et histoire de textes
Table of contents
Avant – propos
Introduction: L’évolution historique de l’imamat et de l’Occultation (ghayba) dans le shiʿisme imamite
Signification et nécessité de l’imamat
Divergences au sujet de la lignée des imams et le problème de l’Occultation
Chapitre 1: Le passage de l’imamisme au duodécimanisme: les traditionnistes et les questions de l’imamat et de l’Occultation
Partie 1: Traitement de la question des douze imams dans les recueils de Hadith imamites
Introduction et contexte historique
1 – Ibn Bābawayh « le Père » et son Kitāb al-Imāma wa-l-tabṣira min al-ḥayra
2 – Muḥammad b. Yaʿqūb al-Kulaynī et son Kitāb al-Kāfī
3 – al-Nuʿmānī et le Kitāb al-Ghayba
Partie 2: Les traditions sur l’imamat et l’Occultation du quatrième siècle jusqu’à l’époque d’al-Shaykh al-Ṭūsī
1 – Ibn Hammām al-Iskāfī
2 – Ibn al-Juḥām
3 – Ibn al-Walīd al-Qummī
4 – al-Ṣafwānī
5 – Ibn Ḥamza al-Marʿashī
6 – Abū Ghālib al-Zurārī
7 – Ibn Qūlawayh al-Qummī
8 – Ibn Bābawayh al-Shaykh al-Ṣadūq
9 – al-Tallaʿukbarī
10 – Abū l-Mufaḍḍal al-Shaybānī
11 – Ibn ʿAyyāsh al-Jawharī
12 – Ibn Nūḥ al-Sīrāfī
13 – al-Ḥusayn b. ʿUbaydallāh al-Ghaḍāʾirī
14 – al-Shaykh al-Mufīd
15 – al-Khazzāz al-Qummī al-Rāzī
16 – Ibn Shādhān al-Qummī
17 – al-Sharīf al-Raḍī
18 – al-Karājikī
19 – al-Shaykh al-Ṭūsī
Chapitre 2: Identification et reconstitution d’anciennes sources sur l’imamat et l’Occultation
Introduction
1 – Le récit religieux des quarante premières années de l’hégire. Un écrit de ʿAmr b. Abī l-Miqdām
Le Kitāb de ʿAmr b. Abī l-Miqdām
2 – Un écrit sur le Legs (waṣiyya): le Kitāb al-Waṣiyya de ʿĪsā b. al-Mustafād
Le Kitāb al-Waṣiyya de ʿĪsā b. al-Mustafād
3 – Kitāb al-Farq bayn al-āl wa-l-umma d’al-Rayyān b. al-Ṣalt
Le livre d’al-Rayyān b. al-Ṣalt
4 – Le Kitāb al-Faḍāʾil d’Aḥmad b. Muḥammad al-Ṭabarī al-Khalīlī
Le Kitāb al-Faḍāʾil d’Aḥmad b. Muḥammad al-Ṭabarī
5 – L’héritage ésotérique du shiʿisme: un livre sur l’exégèse de la sourate 97
Le livre d’Ibn al-Ḥarīsh
6 – La Nuṣrat al-wāqifa du wāqifite ʿAlī b. Aḥmad al-ʿAlawī al-Mūsawī
Quelques auteurs wāqifites
Un texte issu des Wāqifa
7 – Une réfutation des Wāqifa: un écrit d’al-Ḥasan b. Mūsā al-Khashshāb
Les réfutations des Wāqifa
La réfutation d’al-Ḥasan b. Mūsā al-Khashshāb
8 – Un texte sur les derniers imams shiʿites: les Akhbār Abū Hāshim al-Jaʿfarī d’Ibn ʿAyyāsh al-Jawharī
9 – Les écrits eschatologiques attribués à al-Faḍl b. Shādhān
La Qāʾimiyya
La rajʿa
Les Malāḥim
Ouvrages d’Ibn Shādhān sur la qāʾimiyya, la rajʿa et les malāḥim
Le rôle d’Aḥmad b. Idrīs dans la transmission des récits d’al-Faḍl b. Shādhān
10 – Le Kitāb Akhbār al-Qāʾim de ʿAllān al-Kulaynī: un des plus anciens textes au sujet de l’imam caché
11 – La littérature de la ghayba et le Kitāb al-Shifāʾ wa-l-jalāʾ
A – Les Kutub al-ghayba de la première moitié du troisième siècle
B – Les Kutub al-ghayba après la déclaration de l’Occultation
Le Kitāb al-Shifāʾ wa-l-jalāʾ fī l-ghayba
12 – Un texte sur Jaʿfar « le Menteur »
Un texte attribué à Ibn Khāqān
13 – Trois textes sur les évènements de l’Occultation mineure et l’institution de la wikāla
14 – Deux textes sur les Ghulāt
Les réfutations des « extrémistes »
1 – La Waṣiyya attribuée à al-Mufaḍḍal
2 – La Risāla de Mayyāḥ al-Madāʾinī
Conclusion
Bibliographie et abbréviations
L’annexe
https://brill.com/view/title/21902
https://t.me/azbarresihayetarikhi
ده متن امامی و زیدی که در شماره 6 مجله مطالعات شيعی (بريل) تا حدود يک ماه ديگر منتشر می شود:
“A Responsum by the Fifth/Eleventh-Century Imāmī Theologian Abū Yaʿlā Muḥammad b. al-Ḥasan b. Ḥamza al-Jaʿfarī on the Number of the Imams”
“Five Imāmī Credal Texts Written During the Transition from the Bahshamiyya to the School of Abū l-Ḥusayn al-Baṣrī: Editio princeps and Introduction”
“Jamāl al-dīn ʿAlī b. Sulaymān’s Miʿrāj al-salāma and Miṣbāḥ al-ʿirfān: Edition with Introduction of Two Early Witnesses of the Incorporation of Avicennian Metaphysics onto Imami-Shiʿi Kalām”
Shii Treasures in North American and European Libraries
“The Fifth/Eleventh-Century Zaydi Jurist and Theologian al-Muwaffaq bi-llāh al-Jurjānī on the Consensus of the Family of the Prophet: An editio princeps of his Masʾala fī anna ijmāʿ ahl al-bayt ḥujja (Ms Milan, Ambrosiana, ar. F 29/5, fols fols 295v-309v)”
“Why Humans Refrain from Lying: Critical Edition of al-Ḥasan al-Raṣṣāṣ’s al-ʿAshr al-fawāʾid al-lāzima ʿan ṣīghat dalīl wāḥid”
https://t.me/azbarresihayetarikhi
2nd International Conference on Shi'i Studies.
Dates: 7-8 May 2016
Location: The Islamic College, 133 High Road, London NW10 2SW
Registration: Visit www.islamic-college.ac.uk/shiistudies or email editor@islamic-college.ac.uk.
Registration fees (including lunch):
Saturday & Sunday - £40.00 (£25.00 for students)
Saturday or Sunday - £25.00 (£20.00 for students)
REGISTRATION LIMITED TO 100 PEOPLE PER DAY
Schedule (subject to change)
Please note that Session A and Session B are parallel sessions held in separate rooms.
Saturday (7 May 2016)
9:30-10:00 – Registration, coffee
10:00-10:30 – Opening talks
10:30-11:30 – Panel 1
Session A: Qur’an & Hadith
• Translating Al-Kafi: how to make a classical Shii text accessible to 21st century readers
Oliver Scharbrodt
• Devotional Literature and Practice in Twelver Shi‘ism: An Exploration of the Supplication of Kumayl ibn Ziyād as Attributed to ‘Alī ibn Abī Ṭālib
Vinay Khetia
Session B: Worldwide Islamic heritage
• Lines Back to Ali, Roads Forward to Shiism: An Historical Anthropology of Cham Sayyids’ Trajectories from Cambodia to Iran
Emiko Stock
• “Our Vanished Lady”: Memory, Ritual, and Shi’a-Sunni Relations at Bibi Pak Daman
Noor Zehra Zaidi
11:45-12:45 – Panel 2
Session A: Modern thought
• A comparative study of feminist and traditional Shi‘i approaches to Qur’anic exegesis
Mohammed Ali Ismail
• The Disenchantment of Reason: An Anti-rational Trend in Modern Shi‘i Thought- Tafkikis
Ali Paya
Session B: Worldwide Islamic Heritage (continued)
• Shi‘ite Manuscripts Collection in the Biblioteca Ambrosiana / Milano: Remarks on Kitāb Ġurar al-fawāyd by aš-Šarīf al-Murtaḍā)
Ali Faraj
• Judaeo-Islamic Heritage
M. J. Shomali
12:45-2:00 – Lunch
2:00-3:30 – Panel 3
Session A: Philosophy and Shi’ism
• Shi’a Philosophers and the Question of Criterion of Truth
Mohammad Hoseinzadeh
• The meaning of knowledge in early philosophical Shiism. A comparative analysis of the Kitāb al-Yanābīʿ of Al-Sijistānī and its Neoplatonic sources.
Lucas Oro Hershtein
• Is Shi’i Philosophy a Useful Concept?
Oliver Leaman
Session B: Shi’ism in North America and Europe
• A Study Examining Iraqi Immigrants: Has The Shia-Sunni Conflict Been Transferred To Canada?
Jafar Ahmed
• African American Twelver Shia Community of/in New York
Abbas Aghdassi
• Muslim (Shi'a) Migration to Europe, and the Engagement of English and Islamic Laws
Tahir Wasti and M. Mesbahi
3:45-5:15 – Panel 4
Session A: Philosophy and Shi’ism (continued)
• The Perfect Man According to Sadra and Buddhism: A Comparative Study
Ali Jafari
• Revelation and Philosophy: From Distinction to Equality. Study of the Maktab-i Tafkīk and their opponents in the contemporary Shī’a Seminary
SeyedAmirHossein Asghari
• Reason, Metaphysics, and Ayatollah Javadi Amoli
Javad Esmaeili
Session B: Shi’ism in Nigeria
• Shia Processions and the Competition for Religious Public Space in Northern Nigeria 1994-2015
Sani Yakubu Adam
• Sunni Literary Reaction to the Growth of Shia Ideology in Northern Nigeria
Kabiru Haruna Isa
5:15-5:30 – Closing
Sunday (8 May 2016)
10:00-10:30 – Coffee, announcements
10:30-11:30 – Panel 5
Session A: Fiqh and minorities
• Fiqh for Minorities: Shi’i Law in the Diaspora
Liyakat Takim
• Making of a Textual Source for the Law: the Case of Ritual (Im)purity of the People of the Book in the Twelver Shi’ite Jurisprudence
Mahmoud Pargoo
Session B: Kalam
• The narrations of Clay (Tinat) and their analysis
Morteza Karimi
• A Critique of Prof. Amir-Moezzi’s Views on Messianic Teachings
Valipoor and Daryabari
11:45-1:15 – Panel 6
Session A: Multiple voices
• Tradition of Multivocality among Shia ʿUlamāʾ
Abbas Mehregan
• A New Approach to Twelver Shi‘ism
Aun Hasan Ali
• Shrinkage of the Scope of Ijtihād in Shī‘a Jurisprudence and its Reasons
Qasem Mohammadi
Session B: Shi’ism in Pre-Modern Iran and Surrounding Regions
• Where is the Imām? The Returning Messiah in the Tīmūrid Age
Tanvir Akhtar Ahmed
• The Polemical Work of Ali Quli Jadid al-Islam in the Context of European Missionaries to Safavid Iran
Alberto Tiburcio Urq
مقاله منتشره در سایت های خبری آفریقایی در خصوص شناخت اهل سنت و مذهب تشیع و ذکر تفاوت آنها با یکدیگر
این نوع مقالات فارغ از اینکه تا چقدر صحیح بوده و توانسته باشند، اصول مذهب تشیع را به نسل جدید آفریقا و متفکران آن ، باید مورد بررسی قرار گیرد.
دوستانی که مطالعه کردند ، نظرات خود را اعلام فرمایند.
مرکز مطالعات راهبردی آفریقا
With Arab world conflicts so often making headlines, the terms Shia and Sunni – the two main branches of Islam – are now familiar to many non-Muslims following world news, even if the characteristics that distinguish one from the other remain unclear. Here we look at the history of the two sects of Islam, their differences and the distribution of their followers across the world.
The Shia (sometimes written Shi’ite) movement within Islam has political origins; after the death of the Prophet Muhammed in AD 632, the founders of the Shia sect (who are collectively known as Shi’a) wanted power to pass to the Prophet’s son-in-law and cousin, Ali, and then to his male successors. Over the centuries that followed, religious differences developed between Shi’a and non-Shi’a Muslims alongside the initial political distinctions. The Shi’a – who account for around 10-13% of the world’s estimated 1,6 billion Muslim believers – acknowledge Ali as the divinely appointed Caliph (ruler of the nation of Islam) and his successors as Imams, who are blessed with divine knowledge.
Muhammad didn’t appoint his successor definitively and in the wake of his death the community of Arabic tribes he had converted to Islam a short time before, drifted to the edge of collapse.
Muhammad’s followers hastily appointed his successor as Caliph themselves, chosing his father- in-law, who also happened to be among his closest friends, Abu Bakr.
According to some Shia sources, many Muslims believed Muhammad had appointed Ali, the husband of his daughter, as his successor. The division started at around this moment of history- those who backed Ali against Abu Bakr became the Shi’a. The name itself comes from the Arabic word sía, which means ’party’ or ’successors’, referring to the first successors of Ali, namely the ’party of Ali’ or ’síat Ali’.
As it transpired Ali was selected to be the fourth Caliph, between AD 656 and AD 661. The division in Islam crystallised when Ali’s son, Hussein, was killed in AD 680 in Karbala, Iraq by the ruling Caliph’s troops. After Hussein’s killing, the Sunni Caliphs seized and consolidated their political power, leaving the Shi’a marginalised.
According to the Pew Research Center’s Forum on Religion & Public Life, in most countries in the Middle-East, at least 40% of Sunnis don’t consider Shi’a to be real Muslims; meanwhile, among Shi’a criticism of Sunnis is sometimes an accusation that Sunni dogmatism can be a fertile breeding ground for Islamic extremist.
Differences in religious practices
Aside the fact that Shi’a pray three times a day and Sunnis five times, there are also differences between Shi’a and Sunni perception of Islam. Both branches are based on the teachings of the holy Quran, with the second most important source being the Sunnah, the exemplary way of life for Muslims as defined by both the Quran and the teachings of the Prophet Muhammed, known as Hadith. Shi’a Muslims also consider the of the imams as Hadith.
One of the most important differences between the ideology of the two sects is that the Shi’a consider Imams to be divine and in possession of spiritual authority, a mediator between Allah and the believers. For Shi’a, the Imam is not simply the deputy of the Prophet, but his representative on Earth. Thus the Shi’a do not only make their pilgrimage (Hajj) to Mecca, but also to the tombs of 11 of the 12 Imams, who are considered saints (the 12th Imam, Mehdi, is considered ‘hidden’ or disappeared.
Sunni Muslims do not attach such reverence to an Imam and in Sunni Islam the term Imam refers to a contemporary mosque or Muslim community leader.
The five pillars of Islam – the declaration of Faith, Prayer, Fasting, Charity and Pilgrimage – while shared between Shi’a and Sun
اثری جدید از آقای سیف الدین کارا پیرامون مصحف امام علی علیه السلام
وی پیش از این مقاله ای با عنوان
The Suppression of ʿAlī ibn Abī Ṭālib’s Codex: Study of the Traditions on the Earliest Copy of the Qur’ān
در بررسی روایات مربوط به مصحف حضرت امیر به رشته تحریر درآورده است. چندی پیش نیز مقاله ای پیرامون جمع و تدوین قرآن در گفتمان نخست شیعی و بررسی روایات امام باقر علیه السلام پیرامون این مساله نوشت. عنوان مقاله
The Collection of the Qurʾān in the Early Shīʿite Discourse: The traditions ascribed to the fifth Imām Abū Jaʿfar Muḥammad al-Bāqir
این اثر در June 28 توسط انتشارات Gerlach Press چاپ خواهد شد.
@Ganjinemaktoob
کاربرد اصطلاحی واژۀ #قرابادین و گونههای دیگر آن (#قراباذین / #قرافاذین / #اقراباذین / #اقرباذین / #کراباذین)
مقصود از قرابادین / قراباذین، در پزشکی دورۀ اسلامی، به استناد مصادیق کاربرد، اثری است که در کاملترین شکل، در آن دربارۀ فن ترکیب داروهای ساده و ساخت داروی مرکب سخن بهمیان آمده و نسخههای داروهای ترکیبی نیز را در بر داشته باشد. نمونهای از قراباذین بدین ویژگی، مقالۀ هفتم الکناش الصغیر ابن سرابیون (میانۀ سده 3ق)، کتاب پنجم القانون فی الطب ابن سینا (370-428ق) و «اقرباذین» قلانسی (درگذشت در اواخر سدۀ 6 یا اوائل سدۀ 7ق) است.
ابن سینا در مقدمۀ القانون کتاب پنجم آن را چنین معرفی کرده است: «الکتاب الخامس في ترکيب الادویة و هو الاقراباذین» (ابن سینا، 1/3)
در آغاز کتاب پنجم نیز در معرفی ساختار آن چنین آورده است: «لنا ان نختم کتب القانون بالکتاب الخامس المصنَّف فی الادویة المرکبة لیکون کالقراباذین للکتاب و قسمنا هذا الکتاب الی مقالة علمیة نشیر فیها الی أصول علم الترکیب و الی جملتین؛ جملة فی المرکبات الراتبة فی القراباذینات و جملة فی الادویة المرکبة المجربة فی مرض مرض» (همان، 3/309)
او در «جملۀ» نخست، داروهای مرکب را بر اساس شکل، مانند معجون، ایارج، لعوق، شربت قرص، حبّ، روغن، مرهم و ضماد مرتب کرده و در جملۀ دوم برای آن که مراجعه کننده بتواند داروهای درمان هر عضو را بیابد، داروهای مرکب را بر اساس عضو مبتلا گرد کرده است. البته دو مقالۀ پایانی القانون نیز به یادکرد و معرفی واحدها و مقیاسهای رایج در نسخههای دارویی اختصاص یافته است.
البته گاه قراباذین به یادکرد داروهای مرکب مختصر میشده است. از آن جمله است روایت مختصر قرباذین سابور بن سهل (د 255ق) که در بیمارستان عضدی به کار میرفت و قراباذین ابن تلمیذ (466- 560ق/1074-1165م) که هر دو بیهیچ مقدمهای به نسخههای داروهای مرکب میپردازند (هر دو با همان سنت رایج مرتبسازی داروهای مرکب بر اساس شکل؛ البته به استثناء باب 14 از اقراباذین سابور: «فی صنعة التریاق و امتحانه و تا حدی بابهای 15 و 16 همان). جالب توجه آن که شماری از پزشکان نامدار، همچون بدرالدین محمد بن بهرام قلانسی سمرقندی، اختصار بدین صورت را نمیپسندیدند. به نظر قلانسی قرابادینهای مرسوم در روزگار او آکنده از نسخههای داروهای ترکیبی است که به بسیاری از آنها به ندرت نیاز میافتد، ساخت آنها دشوار است، ادویۀ مفردۀ بهکار رفته در آنها دشواریاب است و بدل (=داروی مفردۀ جایگزین برای داروی مفردۀ سختیاب) نیز در آنها یاد نشده است و موضوعاتی چون اوزان و مقیاسها و دستورالعملهایی چون چگونگی سوزاندن، شستن مواد اولیه و چگونگی نگهداری دارو، استفاده از نگهدارندهها، مدت اثربخشی دارو (به قول ما: تاریخ انقضاء) در آنها نیامده است ....(قلانسی، 17)
همچنین شایستۀ یادکرد آنکه اخوینی بخاری در هدایة المتعلمین فی الطب (کهنترین متن فارسی در پزشکی) این واژه را بیشتر به صورت قراباذین/قرابادین (اخوینی، برای نمونه: 265، 293، 364، 395، 412، 632، 754) و نیز «کراباذین/کرابادین» (همان، برای نمونه: 315، 352، 428، 569) آورده است.
منابع
اخوینی بخاری، ابوبکر ربیع بن احمد، هدایة المتعلمین فی الطب، به کوشش جلال متینی، مشهد: دانشگاه فردوسی، 1344ش
ابن تلمیذ، قراباذین (نک Kahl, The Dispensatory)
ابن سرابیون، یوحنا، الکناش الصغیر، دستنویس شماره 9668 دانشگاه تهران
ابن سینا، القانون فی الطب، بولاق، 1294ق؛
سابور (شاپور) بن سهل، قراباذین (نک Kahl, Sābūr)
قلانسی سمرقندی، بدرالدین محمد بن بهرام، اقرباذین، به کوشش محمد زهیر البابا، حلب: جامعة حلب، 1403ق/1983م
Kahl, Oliver. Sābūr Ibn Sahl’s Dispensatory in the Recension of the ʻAḍudī Hospital. BRILL, 2009.
---. The Dispensatory of Ibn At-Tilmīḏ: Arabic Text, English Translation, Study and Glossaries. BRILL, 2007.
✨🍃✨🍃✨🍃✨🍃✨🍃✨🍃
💠💠💠💠﷽💠💠💠💠💠
The reality of narration of the ten guaranteed inhabitants of heaven (عشرة مبشرة)
💠 It has been reported in "Tawarīkh" that during the Battle of Jamal, Imam Ali ibn Abī Tālib asked Zubayr and Talha to come forward and speak with him. (When they came) they asked: 'do you consider the allies of Jamal as doomed (or cursed)'?
Zubayr then asked, 'how are we (عشرة مبشرة) cursed when we are the inhabitants of paradise'?
Imam Ali said: 'if I were to consider you as inhabitants of paradise, I wouldn't have fought against you and would not have consider this battle as legitimate'.
Zubayr said: 'haven't you heard the narration of Sa’īed bin Amr bin Nufayl in which he reported from the Prophet that ten people from Quraysh are (guaranteed) inhabitants of paradise'?
Imam Ali replied: 'i have heard that Sa'īed brought this narration in support of Othman's caliphate'.
Zubayr said: 'did he lie'?
Imam Ali replied: 'i am not saying that forewhich you mention their names'.
Zubayr then mentioned the name of their (other nine granted paradise individuals) names.
Imam Ali then asked him: 'who is the tenth person'?
Zubayr said: 'you are'.
Imam Ali said: 'so you have stated I am the inhabitant of paradise, but that which I call for (you and your friends [other 8] are not inhabitants of paradise) I am a denier of that'.
Zubayr stated: 'do you think Sa'īed has lied?'
Imam Ali said: 'Not only do i think, but I am certain that the tradition is fabricated, even though some of these nine are already in their graves suffering in the lowest levels of hell (below the grids) and (in lowest level below the grids is a well) upon which is a stone. Any time God wishes to chastise the dwellers of hell, he removes that stone. I have heard this from the Prophet.
Zubayr left the company of Ali with tears in his eyes.
🌺 Muhammad Taqi Shushstari writes in his own commentary of the Nahjul Balaghah: this tradition (of the ten granted paradise) is illogical and against common sense. Hence, four of these ten include Talha and Zubayr, and Ibn Awf and Othman, whom all were greater than each other in hypocrisy and disbelief. (Interestingly) Othman has given the verdict that his other three contemporaries are likewise.
📚————————————📚
💠 الاحتجاج طبرسی، ج۱، ص۲۳۷؛
الکافئة فی إبطال توبة الخاطئة، شیخ مفید، ص۲۴؛ منتخب التواریخ، ص ۱۵-۱۴
🌺 إن کان خبرهم فی العشرة المبشّرة حقّا، کان الإسلام باطلا، فمن العشرة طلحة و الزبیر و ابن عوف و عثمان، و کل من الأولین یشهد علی الأخیر بالنفاق و الکفر، و الأخیر یشهد علی کلّ من الأولین کذلک (بهج‌الصباغة فی شرح نهج‌البلاغة، ج ۹، صفحه ۵۲۶).
هؤلاء العشرة أکثرهم یکفر بعضهم بعضاً، و یستحل بعضهم دماء بعض، فکیف یعقل أن یقول نبیهم صلّی اللَّه علیه و آله انّهم مبشرة بالجنة. أما یستحیون هؤلاء من هذه التناقضات و التهافتات علی خلاف العقول.
(بهج‌الصباغة فی شرح نهج‌البلاغة، ج ۷، صفحه ۲۲۹.)
💠💠@AbodeofWisdom 💠💠💠
✨🍃✨🍃✨🍃✨🍃✨🍃✨🍃
🌸✨🍃🌸✨🍃🌸✨🍃🌸✨🍃🌸✨
No alms (is accepted) while close relatives are in need
آداب صدقه و كمك به ديگرن در اسلام
🍃 Imām Redha (peace be with him): The one who is blessed should extend (his blessings) to his wife and children.
📚 Al-Kāfi, vol. 4, p. 11
✨ قال الرضا سلام الله عليه: "صاحب النعمة یجب ان یوسّع ُ علی عِیالهِ"
کافی ١١/٤
🌸 امام رضا سلام الله علي فرمود: کسی که خدا بدو نعمتی بخشیده واجب است که او هم بر عیالات خود توسعه ببخشد.
🍃 Imām Redha (peace be with him) said: Extending (the blessings) to the wife and children are of the greatest alms.
📚 Wasāel-ush Shīah, vol. 6, p. 322
✨ قال الرضا سلام الله عليه: "التوسعة علی الِعیال من اعظم الصدقات"
وسائل ٣٢٢/٦
🌸 توسعه دادن بر خانواده از بالاترین صدقات است. هرچه خدا بیشتر داد تو هم بیشتر بر خانوده ببخشای
🍃 Imām Sajjād Zain-ul Ā’bedīn (peace be with him) said: One whom Allah is most satisfied with him is the one who cares most about his wife and kids.
📚 Al-Kāfi, vol. 04, p. 11
✨ قال السجاد سلام الله عليه: "ارضاکم عند الله اسبغُکُم علی عِیاله"
کافی ١١/٤
🌸 امام سجاد س فرمود: بهترین بندگان در پیش خدا؛ انکسی است که بر عیال خود دست باز دارد و ممسک و خسیس نیست
Someone asked the last prophet of God prophet Mohammad in regard to spending and helping out others.
🍃 Prophet replied: help and care about your wife and children, then your mother, then your father, then your sister, then your brother, then the next close (one) and (the) close ones (after them). No alms (is accepted) while close relatives are in need.
📚 Mustadrak-ul Wasāel, vol. 4, p. 240
📚 Ekhtešāš, p. 219
✨ رسول الله صلى الله عليه و آله: "وابداء بما تعُول ثم امَّک ثم اباک ثم اختَک ثم اخاک ثم ادناک فادناک. لا صدقة و ذی رحم محتاج"
مستدرک الوسائل ٢٤٠/٤
اختصاص مفید ٢١٩
🌸 رسول اكرم فرمود: اول خانواده ات؛ بعد از آن مادرت، سپس پدرت، سپس خواهرت و بعد از او برادرت و سپس هر کس که بتو نزدیکتر و نزديكتر.... فامیل فقر داشته باشه وصدقه به غیر دهی؛ فعل مستحب نیست
Allāmah Helli says in his book "Qawāed": close ones (relatives) are the priority compared to the non relatives. And doing alms (or helping) others while close relatives are in need (means) that (that) alms (or helping out) others is not considered as alms.
📚 Qawāed, vol. 02, p. 403
علامه ی حلی در قواعد گوید: "والاقارب افضل من الاجانب. و من احتاج الیه لعیاله لم یستحب له التصدق" 2/404- الاقرب فالاقرب
یعنی نزدیکان مقدم بر اجانب هستند، زمانی که خانواده ات محتاج هستند اگر به دیگران ببخشائی حق آنان را؛ صدقه محسوب نمیشود
Mohaqqeq Karaki in his book "Jame’-ul Maqāšid" said: One who has to spend and help out close relatives (like family, parents, aunts and uncles, and cousins, etc) it's not recommended (mostahab) for him to help others (non relatives). Helping out the relatives is the priority.
📚 Jāme’-ul Maqāsid, vol. 09, p. 133
محقق کرکی در جامع المقاصد گوید: "من احتاج الی ما یرید ان یتصدق به لعیاله لم یستحب له التصدق، بل صرف ذلک فی النفقة اولی " 9/133
هر آنچیزی را که خانواده ات احتیاج دارند؛ اگر ببخشی، صدقه محسوب نمیشود
@AbodeofWisdom
🌸✨🍃🌸✨🍃🌸✨🍃🌸✨🍃🌸✨
💠💠💠🔻💠💠💠💠🔻💠💠💠
✳️Imām Ali ibn-e Mūsa-ar Redhā (peace be with him) said:
✳️"The intellect of a Muslim is not complete until he carries ten qualities:
💠1- (Only)Good is expected from him
💠2- There is no evil (at all) expected from him
💠3- He perceives others' small good deeds as great
💠4- Perceives his own great good deeds as little
💠5- He doesn't get tired of people asking him to fulfil their requests (or needs).
💠6- He never gets tired of seeking knowledge and wisdom throughout his life
💠7- Poverty (in being) with God is dearer to him than being rich (and not being with God.
💠8-a Humble life with God is dearer to him than dignity and honor with God’s enemy
💠9- Obscurity (being unpopular) is preferable than being famous".
Then the Imam (peace be with him) said: "and as for the tenth quality, you don’t know how important that is?!"
One asked: what is it?
💠10-The Imam then said: "It is to regard and assume others as better and more pious.
✳️Then Imam said: People are of two kinds:
A- Better and more pious than him
B- Evil and much lower (in humanity) than him.
🔻When he meets one who is more evil and lower than him, he says: perhaps the good of that man is hidden (within) and this is in the best interest for that man, while his own good is apparent and this is not good for him.
🔻When he meets with those who are better and more pious than he is, he behaves modestly and humbly in order to join the rank of that pious man. If he does this, his glory will be lofty, good deeds accepted, (and) his remembrance (and reputation) will excell.
🔻(All of which, these qualities will make him) the master of the people of his time".
📚 Tohaf-ul Uqūl, Maxims of Imām Redha, no. 17 @AbodeofWisdom
✳️قال الإمام علي ابن موسى الرّضا (عليه السلام):
✳️لا يتمُّ عقل امرئ مسلم حتّي تكون فيه عشر خصال:
💠 الخير منه مأمول
💠 والشّرُّ منه مأمون
💠يستكثرُ قليل الخير من غيره
💠يستقلّ كثير الخير من نفسه
💠لا يسأم من طلب الحوائج إليه
💠لا يملّ من طلب العلم طول دهره
💠الفقر من الله احبّ إليه من الغنا
💠الذُّلُّ في الله أحبّ إليه من العزَّ في عدوّه
💠و الخمول اشهى إليه من الشُّهرة
💠 ثمّ قال (عليه السلام): العاشرة و ما العاشرة!
قيل له: ماهي؟
قال (عليه السلام): لا يري أحد الَّا قال: هو خير منِّي و اتقي.
✳️انّما النّاس رجلان:
ا- رجل خير منه و اتقي
ب- رجل شرٌ منه و أدنى
🔻فإذا لقي الّذي شرٌّ منه و أدنى، قال: لعلّ خير هذا باطنٌ و هو خيرٌ له، و خيري ظاهرٌ و هو شرٌ لي.
🔻و إذا رأى الّذي هو خيرٌ منه و اتقي، تواضع له ليلحق به، فإذا فعل ذالك فقد علا مجده، و طاب خيره، و حسُن ذكره، و ساد أهل زمانه
@AbodeofWisdom
✳️امام حضرت رضا علیه السلام فرمودند:
✳️عقل شخص مسلمان تمام نيست، مگر اين كه ده خصلت را دارا باشد:
💠 از او اميد خير باشد
💠 مردم از بدى او در امان باشند
💠 خير اندك ديگرى را بسيار شمارد
💠 خير بسيار خود را اندك شمارد
💠 هر چه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود
💠 در عمر خود از دانش طلبى خسته نشود
💠 فقر در راه خدايش از توانگرى محبوبتر باشد
💠 خوارى در راه خدايش از عزّت با دشمنش محبوبتر باشد
💠 گمنامى را از پرنامى خواهانتر باشد
سپس فرمود: دهمین و چيست دهمین؟ به او گفته شد: چيست؟
💠فرمود: احدى را ننگرد جز اين كه بگويد او از من بهتر و پرهيزكارتر است.
سپس امام فرمود: مردم دو نوع هستند:
الف - بهتر و پرهیزگارتر از او
ب- شر و پایین تر (يا پست تر) از او.
🔻وقتی با کسی که شرورتر و پایین تر از اوست ملاقات می کند ، می گوید: شاید خیر آن انسان پنهان باشد (در درون) و این به نفع آن مرد است ، در حالی که خير خودش آشکار است و این برای او شر است.
🔻وقتی با کسانی که از او بهتر و پرهیزگارتر هستند دیدار می کند، با فروتنی و تواضع رفتار می کند تا به مقام آن مرد پرهیزگار بپیوندد. اگر این کار را کند، جلال و عظمت او زياد خواهد شد، اعمال نیک او پاك تر می شود، یاد و خاطره او برتری می یابد.
🔻 (همه این خصوصیات باعث می شود که او سيد و بزرگ زمان خود باشد.
@AbodeofWisdom
💠💠💠🔺💠💠💠💠🔺💠💠💠
💠💠💠🔻💠💠💠💠🔻💠💠💠
✳️Imām Ali ibn-e Mūsa-ar Redhā (peace be with him) said:
✳️"The intellect of a Muslim is not complete until he carries ten qualities:
💠1- (Only)Good is expected from him
💠2- There is no evil (at all) expected from him
💠3- He perceives others' small good deeds as great
💠4- Perceives his own great good deeds as little
💠5- He doesn't get tired of people asking him to fulfil their requests (or needs).
💠6- He never gets tired of seeking knowledge and wisdom throughout his life
💠7- Poverty (in being) with God is dearer to him than being rich (and not being with God.
💠8-a Humble life with God is dearer to him than dignity and honor with God’s enemy
💠9- Obscurity (being unpopular) is preferable than being famous".
Then the Imam (peace be with him) said: "and as for the tenth quality, you don’t know how important that is?!"
One asked: what is it?
💠10-The Imam then said: "It is to regard and assume others as better and more pious.
✳️Then Imam said: People are of two kinds:
A- Better and more pious than him
B- Evil and much lower (in humanity) than him.
🔻When he meets one who is more evil and lower than him, he says: perhaps the good of that man is hidden (within) and this is in the best interest for that man, while his own good is apparent and this is not good for him.
🔻When he meets with those who are better and more pious than he is, he behaves modestly and humbly in order to join the rank of that pious man. If he does this, his glory will be lofty, good deeds accepted, (and) his remembrance (and reputation) will excell.
🔻(All of which, these qualities will make him) the master of the people of his time".
📚 Tohaf-ul Uqūl, Maxims of Imām Redha, no. 17 @AbodeofWisdom
✳️قال الإمام علي ابن موسى الرّضا (عليه السلام):
✳️لا يتمُّ عقل امرئ مسلم حتّي تكون فيه عشر خصال:
💠 الخير منه مأمول
💠 والشّرُّ منه مأمون
💠يستكثرُ قليل الخير من غيره
💠يستقلّ كثير الخير من نفسه
💠لا يسأم من طلب الحوائج إليه
💠لا يملّ من طلب العلم طول دهره
💠الفقر من الله احبّ إليه من الغنا
💠الذُّلُّ في الله أحبّ إليه من العزَّ في عدوّه
💠و الخمول اشهى إليه من الشُّهرة
💠 ثمّ قال (عليه السلام): العاشرة و ما العاشرة!
قيل له: ماهي؟
قال (عليه السلام): لا يري أحد الَّا قال: هو خير منِّي و اتقي.
✳️انّما النّاس رجلان:
ا- رجل خير منه و اتقي
ب- رجل شرٌ منه و أدنى
🔻فإذا لقي الّذي شرٌّ منه و أدنى، قال: لعلّ خير هذا باطنٌ و هو خيرٌ له، و خيري ظاهرٌ و هو شرٌ لي.
🔻و إذا رأى الّذي هو خيرٌ منه و اتقي، تواضع له ليلحق به، فإذا فعل ذالك فقد علا مجده، و طاب خيره، و حسُن ذكره، و ساد أهل زمانه
@AbodeofWisdom
✳️امام حضرت رضا علیه السلام فرمودند:
✳️عقل شخص مسلمان تمام نيست، مگر اين كه ده خصلت را دارا باشد:
💠 از او اميد خير باشد
💠 مردم از بدى او در امان باشند
💠 خير اندك ديگرى را بسيار شمارد
💠 خير بسيار خود را اندك شمارد
💠 هر چه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود
💠 در عمر خود از دانش طلبى خسته نشود
💠 فقر در راه خدايش از توانگرى محبوبتر باشد
💠 خوارى در راه خدايش از عزّت با دشمنش محبوبتر باشد
💠 گمنامى را از پرنامى خواهانتر باشد
سپس فرمود: دهمین و چيست دهمین؟ به او گفته شد: چيست؟
💠فرمود: احدى را ننگرد جز اين كه بگويد او از من بهتر و پرهيزكارتر است.
سپس امام فرمود: مردم دو نوع هستند:
الف - بهتر و پرهیزگارتر از او
ب- شر و پایین تر (يا پست تر) از او.
🔻وقتی با کسی که شرورتر و پایین تر از اوست ملاقات می کند ، می گوید: شاید خیر آن انسان پنهان باشد (در درون) و این به نفع آن مرد است ، در حالی که خير خودش آشکار است و این برای او شر است.
🔻وقتی با کسانی که از او بهتر و پرهیزگارتر هستند دیدار می کند، با فروتنی و تواضع رفتار می کند تا به مقام آن مرد پرهیزگار بپیوندد. اگر این کار را کند، جلال و عظمت او زياد خواهد شد، اعمال نیک او پاك تر می شود، یاد و خاطره او برتری می یابد.
🔻 (همه این خصوصیات باعث می شود که او سيد و بزرگ زمان خود باشد.
@AbodeofWisdom
💠💠💠🔺💠💠💠💠🔺💠💠💠
💠💠💠🔻💠💠💠💠🔻💠💠💠
✳️Imām Ali ibn-e Mūsa-ar Redhā (peace be with him) said:
✳️"The intellect of a Muslim is not complete until he carries ten qualities:
💠1- (Only)Good is expected from him
💠2- There is no evil (at all) expected from him
💠3- He perceives others' small good deeds as great
💠4- Perceives his own great good deeds as little
💠5- He doesn't get tired of people asking him to fulfil their requests (or needs).
💠6- He never gets tired of seeking knowledge and wisdom throughout his life
💠7- Poverty (in being) with God is dearer to him than being rich (and not being with God.
💠8-a Humble life with God is dearer to him than dignity and honor with God’s enemy
💠9- Obscurity (being unpopular) is preferable than being famous".
Then the Imam (peace be with him) said: "and as for the tenth quality, you don’t know how important that is?!"
One asked: what is it?
💠10-The Imam then said: "It is to regard and assume others as better and more pious.
✳️Then Imam said: People are of two kinds:
A- Better and more pious than him
B- Evil and much lower (in humanity) than him.
🔻When he meets one who is more evil and lower than him, he says: perhaps the good of that man is hidden (within) and this is in the best interest for that man, while his own good is apparent and this is not good for him.
🔻When he meets with those who are better and more pious than he is, he behaves modestly and humbly in order to join the rank of that pious man. If he does this, his glory will be lofty, good deeds accepted, (and) his remembrance (and reputation) will excell.
🔻(All of which, these qualities will make him) the master of the people of his time".
📚 Tohaf-ul Uqūl, Maxims of Imām Redha, no. 17 @AbodeofWisdom
✳️قال الإمام علي ابن موسى الرّضا (عليه السلام):
✳️لا يتمُّ عقل امرئ مسلم حتّي تكون فيه عشر خصال:
💠 الخير منه مأمول
💠 والشّرُّ منه مأمون
💠يستكثرُ قليل الخير من غيره
💠يستقلّ كثير الخير من نفسه
💠لا يسأم من طلب الحوائج إليه
💠لا يملّ من طلب العلم طول دهره
💠الفقر من الله احبّ إليه من الغنا
💠الذُّلُّ في الله أحبّ إليه من العزَّ في عدوّه
💠و الخمول اشهى إليه من الشُّهرة
💠 ثمّ قال (عليه السلام): العاشرة و ما العاشرة!
قيل له: ماهي؟
قال (عليه السلام): لا يري أحد الَّا قال: هو خير منِّي و اتقي.
✳️انّما النّاس رجلان:
ا- رجل خير منه و اتقي
ب- رجل شرٌ منه و أدنى
🔻فإذا لقي الّذي شرٌّ منه و أدنى، قال: لعلّ خير هذا باطنٌ و هو خيرٌ له، و خيري ظاهرٌ و هو شرٌ لي.
🔻و إذا رأى الّذي هو خيرٌ منه و اتقي، تواضع له ليلحق به، فإذا فعل ذالك فقد علا مجده، و طاب خيره، و حسُن ذكره، و ساد أهل زمانه
@AbodeofWisdom
✳️امام حضرت رضا علیه السلام فرمودند:
✳️عقل شخص مسلمان تمام نيست، مگر اين كه ده خصلت را دارا باشد:
💠 از او اميد خير باشد
💠 مردم از بدى او در امان باشند
💠 خير اندك ديگرى را بسيار شمارد
💠 خير بسيار خود را اندك شمارد
💠 هر چه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود
💠 در عمر خود از دانش طلبى خسته نشود
💠 فقر در راه خدايش از توانگرى محبوبتر باشد
💠 خوارى در راه خدايش از عزّت با دشمنش محبوبتر باشد
💠 گمنامى را از پرنامى خواهانتر باشد
سپس فرمود: دهمین و چيست دهمین؟ به او گفته شد: چيست؟
💠فرمود: احدى را ننگرد جز اين كه بگويد او از من بهتر و پرهيزكارتر است.
سپس امام فرمود: مردم دو نوع هستند:
الف - بهتر و پرهیزگارتر از او
ب- شر و پایین تر (يا پست تر) از او.
🔻وقتی با کسی که شرورتر و پایین تر از اوست ملاقات می کند ، می گوید: شاید خیر آن انسان پنهان باشد (در درون) و این به نفع آن مرد است ، در حالی که خير خودش آشکار است و این برای او شر است.
🔻وقتی با کسانی که از او بهتر و پرهیزگارتر هستند دیدار می کند، با فروتنی و تواضع رفتار می کند تا به مقام آن مرد پرهیزگار بپیوندد. اگر این کار را کند، جلال و عظمت او زياد خواهد شد، اعمال نیک او پاك تر می شود، یاد و خاطره او برتری می یابد.
🔻 (همه این خصوصیات باعث می شود که او سيد و بزرگ زمان خود باشد.
@AbodeofWisdom
💠💠💠🔺💠💠💠💠🔺💠💠💠
💠💠💠🔻💠💠💠💠🔻💠💠💠
✳️Imām Ali ibn-e Mūsa-ar Redhā (peace be with him) said:
✳️"The intellect of a Muslim is not complete until he carries ten qualities:
💠1- (Only)Good is expected from him
💠2- There is no evil (at all) expected from him
💠3- He perceives others' small good deeds as great
💠4- Perceives his own great good deeds as little
💠5- He doesn't get tired of people asking him to fulfil their requests (or needs).
💠6- He never gets tired of seeking knowledge and wisdom throughout his life
💠7- Poverty (in being) with God is dearer to him than being rich (and not being with God.
💠8-a Humble life with God is dearer to him than dignity and honor with God’s enemy
💠9- Obscurity (being unpopular) is preferable than being famous".
Then the Imam (peace be with him) said: "and as for the tenth quality, you don’t know how important that is?!"
One asked: what is it?
💠10-The Imam then said: "It is to regard and assume others as better and more pious.
✳️Then Imam said: People are of two kinds:
A- Better and more pious than him
B- Evil and much lower (in humanity) than him.
🔻When he meets one who is more evil and lower than him, he says: perhaps the good of that man is hidden (within) and this is in the best interest for that man, while his own good is apparent and this is not good for him.
🔻When he meets with those who are better and more pious than he is, he behaves modestly and humbly in order to join the rank of that pious man. If he does this, his glory will be lofty, good deeds accepted, (and) his remembrance (and reputation) will excell.
🔻(All of which, these qualities will make him) the master of the people of his time".
📚 Tohaf-ul Uqūl, Maxims of Imām Redha, no. 17 @AbodeofWisdom
✳️قال الإمام علي ابن موسى الرّضا (عليه السلام):
✳️لا يتمُّ عقل امرئ مسلم حتّي تكون فيه عشر خصال:
💠 الخير منه مأمول
💠 والشّرُّ منه مأمون
💠يستكثرُ قليل الخير من غيره
💠يستقلّ كثير الخير من نفسه
💠لا يسأم من طلب الحوائج إليه
💠لا يملّ من طلب العلم طول دهره
💠الفقر من الله احبّ إليه من الغنا
💠الذُّلُّ في الله أحبّ إليه من العزَّ في عدوّه
💠و الخمول اشهى إليه من الشُّهرة
💠 ثمّ قال (عليه السلام): العاشرة و ما العاشرة!
قيل له: ماهي؟
قال (عليه السلام): لا يري أحد الَّا قال: هو خير منِّي و اتقي.
✳️انّما النّاس رجلان:
ا- رجل خير منه و اتقي
ب- رجل شرٌ منه و أدنى
🔻فإذا لقي الّذي شرٌّ منه و أدنى، قال: لعلّ خير هذا باطنٌ و هو خيرٌ له، و خيري ظاهرٌ و هو شرٌ لي.
🔻و إذا رأى الّذي هو خيرٌ منه و اتقي، تواضع له ليلحق به، فإذا فعل ذالك فقد علا مجده، و طاب خيره، و حسُن ذكره، و ساد أهل زمانه
@AbodeofWisdom
✳️امام حضرت رضا علیه السلام فرمودند:
✳️عقل شخص مسلمان تمام نيست، مگر اين كه ده خصلت را دارا باشد:
💠 از او اميد خير باشد
💠 مردم از بدى او در امان باشند
💠 خير اندك ديگرى را بسيار شمارد
💠 خير بسيار خود را اندك شمارد
💠 هر چه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود
💠 در عمر خود از دانش طلبى خسته نشود
💠 فقر در راه خدايش از توانگرى محبوبتر باشد
💠 خوارى در راه خدايش از عزّت با دشمنش محبوبتر باشد
💠 گمنامى را از پرنامى خواهانتر باشد
سپس فرمود: دهمین و چيست دهمین؟ به او گفته شد: چيست؟
💠فرمود: احدى را ننگرد جز اين كه بگويد او از من بهتر و پرهيزكارتر است.
سپس امام فرمود: مردم دو نوع هستند:
الف - بهتر و پرهیزگارتر از او
ب- شر و پایین تر (يا پست تر) از او.
🔻وقتی با کسی که شرورتر و پایین تر از اوست ملاقات می کند ، می گوید: شاید خیر آن انسان پنهان باشد (در درون) و این به نفع آن مرد است ، در حالی که خير خودش آشکار است و این برای او شر است.
🔻وقتی با کسانی که از او بهتر و پرهیزگارتر هستند دیدار می کند، با فروتنی و تواضع رفتار می کند تا به مقام آن مرد پرهیزگار بپیوندد. اگر این کار را کند، جلال و عظمت او زياد خواهد شد، اعمال نیک او پاك تر می شود، یاد و خاطره او برتری می یابد.
🔻 (همه این خصوصیات باعث می شود که او سيد و بزرگ زمان خود باشد.
@AbodeofWisdom
💠💠💠🔺💠💠💠💠🔺💠💠💠
💠💠💠🔻💠💠💠💠🔻💠💠💠
✳️Imām Ali ibn-e Mūsa-ar Redhā (peace be with him) said:
✳️"The intellect of a Muslim is not complete until he carries ten qualities:
💠1- (Only)Good is expected from him
💠2- There is no evil (at all) expected from him
💠3- He perceives others' small good deeds as great
💠4- Perceives his own great good deeds as little
💠5- He doesn't get tired of people asking him to fulfil their requests (or needs).
💠6- He never gets tired of seeking knowledge and wisdom throughout his life
💠7- Poverty (in being) with God is dearer to him than being rich (and not being with God.
💠8-a Humble life with God is dearer to him than dignity and honor with God’s enemy
💠9- Obscurity (being unpopular) is preferable than being famous".
Then the Imam (peace be with him) said: "and as for the tenth quality, you don’t know how important that is?!"
One asked: what is it?
💠10-The Imam then said: "It is to regard and assume others as better and more pious.
✳️Then Imam said: People are of two kinds:
A- Better and more pious than him
B- Evil and much lower (in humanity) than him.
🔻When he meets one who is more evil and lower than him, he says: perhaps the good of that man is hidden (within) and this is in the best interest for that man, while his own good is apparent and this is not good for him.
🔻When he meets with those who are better and more pious than he is, he behaves modestly and humbly in order to join the rank of that pious man. If he does this, his glory will be lofty, good deeds accepted, (and) his remembrance (and reputation) will excell.
🔻(All of which, these qualities will make him) the master of the people of his time".
📚 Tohaf-ul Uqūl, Maxims of Imām Redha, no. 17 @AbodeofWisdom
✳️قال الإمام علي ابن موسى الرّضا (عليه السلام):
✳️لا يتمُّ عقل امرئ مسلم حتّي تكون فيه عشر خصال:
💠 الخير منه مأمول
💠 والشّرُّ منه مأمون
💠يستكثرُ قليل الخير من غيره
💠يستقلّ كثير الخير من نفسه
💠لا يسأم من طلب الحوائج إليه
💠لا يملّ من طلب العلم طول دهره
💠الفقر من الله احبّ إليه من الغنا
💠الذُّلُّ في الله أحبّ إليه من العزَّ في عدوّه
💠و الخمول اشهى إليه من الشُّهرة
💠 ثمّ قال (عليه السلام): العاشرة و ما العاشرة!
قيل له: ماهي؟
قال (عليه السلام): لا يري أحد الَّا قال: هو خير منِّي و اتقي.
✳️انّما النّاس رجلان:
ا- رجل خير منه و اتقي
ب- رجل شرٌ منه و أدنى
🔻فإذا لقي الّذي شرٌّ منه و أدنى، قال: لعلّ خير هذا باطنٌ و هو خيرٌ له، و خيري ظاهرٌ و هو شرٌ لي.
🔻و إذا رأى الّذي هو خيرٌ منه و اتقي، تواضع له ليلحق به، فإذا فعل ذالك فقد علا مجده، و طاب خيره، و حسُن ذكره، و ساد أهل زمانه
@AbodeofWisdom
✳️امام حضرت رضا علیه السلام فرمودند:
✳️عقل شخص مسلمان تمام نيست، مگر اين كه ده خصلت را دارا باشد:
💠 از او اميد خير باشد
💠 مردم از بدى او در امان باشند
💠 خير اندك ديگرى را بسيار شمارد
💠 خير بسيار خود را اندك شمارد
💠 هر چه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود
💠 در عمر خود از دانش طلبى خسته نشود
💠 فقر در راه خدايش از توانگرى محبوبتر باشد
💠 خوارى در راه خدايش از عزّت با دشمنش محبوبتر باشد
💠 گمنامى را از پرنامى خواهانتر باشد
سپس فرمود: دهمین و چيست دهمین؟ به او گفته شد: چيست؟
💠فرمود: احدى را ننگرد جز اين كه بگويد او از من بهتر و پرهيزكارتر است.
سپس امام فرمود: مردم دو نوع هستند:
الف - بهتر و پرهیزگارتر از او
ب- شر و پایین تر (يا پست تر) از او.
🔻وقتی با کسی که شرورتر و پایین تر از اوست ملاقات می کند ، می گوید: شاید خیر آن انسان پنهان باشد (در درون) و این به نفع آن مرد است ، در حالی که خير خودش آشکار است و این برای او شر است.
🔻وقتی با کسانی که از او بهتر و پرهیزگارتر هستند دیدار می کند، با فروتنی و تواضع رفتار می کند تا به مقام آن مرد پرهیزگار بپیوندد. اگر این کار را کند، جلال و عظمت او زياد خواهد شد، اعمال نیک او پاك تر می شود، یاد و خاطره او برتری می یابد.
🔻 (همه این خصوصیات باعث می شود که او سيد و بزرگ زمان خود باشد.
@AbodeofWisdom
💠💠💠🔺💠💠💠💠🔺💠💠💠
ده متن امامی و زیدی که در شماره 6 مجله مطالعات شيعی (بريل) تا حدود يک ماه ديگر منتشر می شود:
“A Responsum by the Fifth/Eleventh-Century Imāmī Theologian Abū Yaʿlā Muḥammad b. al-Ḥasan b. Ḥamza al-Jaʿfarī on the Number of the Imams”
“Five Imāmī Credal Texts Written During the Transition from the Bahshamiyya to the School of Abū l-Ḥusayn al-Baṣrī: Editio princeps and Introduction”
“Jamāl al-dīn ʿAlī b. Sulaymān’s Miʿrāj al-salāma and Miṣbāḥ al-ʿirfān: Edition with Introduction of Two Early Witnesses of the Incorporation of Avicennian Metaphysics onto Imami-Shiʿi Kalām”
Shii Treasures in North American and European Libraries
“The Fifth/Eleventh-Century Zaydi Jurist and Theologian al-Muwaffaq bi-llāh al-Jurjānī on the Consensus of the Family of the Prophet: An editio princeps of his Masʾala fī anna ijmāʿ ahl al-bayt ḥujja (Ms Milan, Ambrosiana, ar. F 29/5, fols fols 295v-309v)”
“Why Humans Refrain from Lying: Critical Edition of al-Ḥasan al-Raṣṣāṣ’s al-ʿAshr al-fawāʾid al-lāzima ʿan ṣīghat dalīl wāḥid”
https://t.me/azbarresihayetarikhi
الكتب والمواضيع والآراء فيها لا تعبر عن رأي الموقع
تنبيه: جميع المحتويات والكتب في هذا الموقع جمعت من القنوات والمجموعات بواسطة بوتات في تطبيق تلغرام (برنامج Telegram) تلقائيا، فإذا شاهدت مادة مخالفة للعرف أو لقوانين النشر وحقوق المؤلفين فالرجاء إرسال المادة عبر هذا الإيميل حتى يحذف فورا:
alkhazanah.com@gmail.com
All contents and books on this website are collected from Telegram channels and groups by bots automatically. if you detect a post that is culturally inappropriate or violates publishing law or copyright, please send the permanent link of the post to the email below so the message will be deleted immediately:
alkhazanah.com@gmail.com
