📚 کتابخانه جامع 📚

‍
فرهنگ جامع سخنان امام حسین علیه السلام
نام کتاب فرهنگ جامع سخنان امام حسین علیه السلام
نام های دیگر کتاب موسوعة کلمات الامام حسین علیه السلام

ترجمه کتاب موسوعة کلمات الامام حسین علیه السلام

موسوعة کلمات الامام الحسین علیه السلام. فارسی
پدیدآورندگان شریفی، محمود (نويسنده)

سازمان تبلیغات اسلامی. پژوهشکده باقر العلوم . گروه حدیث (نويسنده)

مدنی، محمود (نويسنده)

مویدی، علی (مترجم)

احمدیان، محمود (نويسنده)

سجادی‌تبار، حسین (نويسنده)
زبان فارسی
کد کنگره ‏BP‌‏ ‌‏41‌‏/‌‏7‌‏ ‌‏/‌‏م‌‏8041
موضوع حسین بن علی (ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - احادیث

حسین بن علی (ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - کلمات قصار
ناشر موسسه انتشارات امير کبير، شرکت چاپ و نشر بين الملل
مکان نشر تهران - ایران
سال نشر 1382 هـ.ش


اين اثر، ترجمه كتابى است با عنوان موسوعة كلمات الامام الحسين كه توسط جمعى از محققان پژوهشكده باقرالعلوم وابسته به سازمان تبليغات اسلامى جمع‌آورى و تهيه شده است. اين موسوعه، مجموعه‌اى است از گزارش‌ها و رواياتى صحيح و ضعيف كه از منابع قديم و جديد نقل شده و كلاً 970 روايت به اضافه ادعيه و اشعار است.

اين مجموعه روايات، زندگى امام حسين(ع) از ولادت تا شهادت و واقعه كربلا همچنين سخنان آن حضرت را در بر دارد.

تنظيم‌كنندگان اين اثر، روايات را با سلسله اسناد و نام منبع آورده‌و در پاورقى به آدرس‌ها اشاره شده است.

در اين كتاب، روايات كه قابل نقد نيز نقل شده است مانند عروسى قاسم يا شهادت افرادى چون احمد فرزند امام مجتبى در كربلا كه از كتبى چون ناسخ التواريخ آمده است.
منابع

در عين حال اين اثر از منابع معتبر و قابل توجهى بهره برده است. برخى منابع موسوعه عبارتند از: كافى، ارشاد، تاريخ طبرى، فتوح ابن اعثم، تاريخ دمشق، امالى صدوق، مناقب ابن شهر آشوب، بحار الانوار، مقتل مقرم، لهوف، اسرار الشهاده، منتخب طريحى، الدمعة الساكبه.

مترجم اين كتاب در فرهنگ جامع امام حسين(ع)، بخشى از اسناد را حذف كرده و از ذكر منابع در پاورقى‌ها صرف نظر است. وى مقيد بوده كه متن عربى سخنان امام را در پاورقى بياورد.


متن کتاب
http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/1978


? لینک گروه کتابخانه تخصصی قرآن و حدیث: https://telegram.me/joinchat/A4IKTjvvmF9qo7lOS2l9Hw
? فراخوان ها و اطلاع رسانی های علوم قرآن و حدیث: https://telegram.me/hamayesh1111

✅ زیج یمینی
زیج یمینی سومین زیج بازمانده به زبان فارسی است. این اثردر سال 511 ق در شهر غزنه نگاشته شده است.
نام نویسنده «محمّد بن علی بن مالک بن ابی‌نصر الحقایقی» است و کتابش را به پادشاه غزنوی بهرامشاه بن مسعود بن ابراهیم بن مسعود بن محمود (حکـ 511 - 552 ق) تقدیم کرده است. اثر در نخستین سال سلطنت بهرامشاه غزنوی بدو پیشکش شده است.
کتاب به هفت بخش اصلی (با عنوان«نوع») و هرکدام از این هفت بخش به هفت «باب» بخش‌بندی شده است که جمعاً 49 باب می‌شود. یک باب نیز به‌عنوان «صدر کتاب» (دیباجه) در آغاز آن درج شده که روی هم پنجاه باب را شامل می‌شود. نیز بسته به موضوع، برخی باب‌ها به چند «فصل» بخش‌بندی شده است.
زیج یمینی از نوع زیج‌های مبتنی بر رصد نویسنده نیست بلکه زیجی مبتنی بر رصدهای پیشین است. یعنی نویسنده، پارامترهای رصد (/ رصدهای) پیشین را مبنا قرار داده و برخی از پارامترهای مورد نیاز را به وسیلۀ انجام محاسباتی با جایگاه زندگی و زمان خودش تطبیق داده است. نویسندۀ زیج یمینی به گفتۀ خودش زیج رصدی رقی اثر محمّد بن سنان بن جابر حرّانی بتّانی را - که به زبان عربی است- تلخیص کرده و پس از تبدیل اوساط کواکب از طولِ شهر رقه به طول شهر غزنین، به زبان فارسی برگردانده است. البته ابواب و فصول زیج یمینی با متن چاپ شدۀ زیج رصدی رقی بتّانی تفاوت کلّی دارند و نمی‌توان زیج یمینی را ترجمة زیج بتّانی دانست.
از مهم‌ترین بخش‌های زیج یمینی، یکی از فصول آن با عنوان «اندر دانستن تاریخ امراء آل ناصرالدّین و مدّت ملک ایشان» است (گ17پ- گ19ر). در این بخش جدولی هست که فاصلۀ رویدادهای مهمّ تاریخ غزنویان را با آغاز حکومت بهرامشاه بن مسعود با یاد کرد روز و ماه و سال یاد شده است. چون تاریخ دقیق بسیاری از رویدادهای سلسلۀ غزنوی در منابع ثبت نشده، این منبع می‌تواند در این زمینه بسیار سودمند باشد. البته مواضع و جداول این نسخه با کم دقّتی کتابت شده و لذا استخراج این موارد شاید با دشواریهایی رویاروی شود.
این اثر از دیدگاه بررسی پیشینۀ زبان فارسی برای بیان مفاهیم علمی در ادوار آغازین فارسی نویسی اهمیّت دارد. نثر آن روان است و نویسنده صرفاً کوشش داشته تا مفاهیم نجومی مورد نظرش را در عباراتی ساده بیان کند، لذا از لفّاظی‌های ادبی پرهیز کرده است.
از زیج یمینی تاکنون دو نسخه شناسایی شده که یکی از آنها گویا در مجارستان نگهداری می‌شود امّا از جزئیات و مشخّصات آن آگاهی بیشتری نداریم. نسخۀ دیگر که در اینجا بصورت فاکسیمیله منتشر شده، به نشانیOr.1750 در کتابخانۀ ملّی بلغارستان (Bulgaria-St. Cyril and Methodius National Library) نگهداری می‌شود. نسخه دارای 95 برگ است. خطّ نسخه به نسخ کتابتی نه‌چندان زیبا است که توسّط کاتبی به نام صالح بن ممی[!] در سال 988 ق کتابت شده است.
محمد بن علی بن مالک بن ابونصر الحقایقی، زیج یمینی (تألیف 511 ه - نسخه برگردان دستنویس شمارۀor. 1750، کتابخانۀ ملی سنت کیریل و سنت متودیوس (صوفیا - بلغارستان کتابت 988 ه)،مقدمه: علی صفری آق قلعه، مرکز مطالعات ایران، بالکان و اروپای مرکزی، مرکز پژوهشی میراث مکتوب، کتابخانۀ ملی سنت کیریل و سنت متودیوس، سی و چهار، 198، 6 صفحه،قطع: وزیری، بها با جلد شومیز: 170000 ریال بها با جلد سخت: 270000 ریال، 1395. http://yon.ir/9L4s
@manuscript

✅ «انجمن آثار و مفاخر فرهنگی» در تهران، در سایت جدیدش، یی دی افِ کتابهایِ انتشاراتِ خود را بارگذاری می کند.

با موضوع تصحیح متن و نسخه خطی تاکنون این کتابها بارگذاری شده اند:

☆ «قوانین السیاق»- تالیف:محمد کاظم کاشانی شیبانی، تصحیح: علیرضا نیک نژاد

 ☆ «الصّراح من الصّحاح»؛ فرهنگ صراح اللغة؛ فرهنگ واژگان تازی به فارسی- تالیف: جمال قَرشی، جلد اول، تصحیح، ترجمه و افزوده ها: محمد حسین حیدریان

☆ «إرشاد الأذهان إلی إحکام الإیمان»- تالیف: حسن بن یوسف بن علی بن مطهر علامه حلی- ترجمه: شیخ مهدی نجفی اصفهانی- تصحیح و تحقیق: مهدی باقری سیانی+ محمود نعمتی

☆ «دیوان شانی تکلو»، به فارسی، تالیف: وجیه الدین نسف آقا- تصحیح: امیر بانو کریمی (امیری فیروزکوهی)

☆ بزم و رزم- تالیف: عزیز بن اردشیر استرآبادی- تصحیح: توفیق هاشم پور سبحانی+ هوشنگ ساعدلو

☆ «الاشکال»- تالیف: ابوزید احمد بن سهل بلخی- تصحیح: فرهاد وداد

☆ «الشامل فی اصول الدین»، تالیف:امام الحرمین ابی المعالی الجوینی- تصحیح: ر.م.فرانک

☆ «سه رساله موسیقیِ قدیم ایران»؛ رساله نجم الدین کوکبی بخارایی- رساله عبدالرحمان بن سیف غزنوی- مولفی گمنام در موسیقی دوازده مقام و منظومه ای در موسیقی شش مقام ماورالنهر- تصحیح: منصور ثابت زاده

☆ «اخبار الاخیار فی اسرار الابرار»، به فارسی، تالیف: عبدالحق محدث دهلوی، تصحیح: علیم اشرف خان

□ همچنین پی دی افِ «زندگی نامه و خدمات عملی و فرهنگی عبدالحسین نوایی» ؛
«زندگی نامه و خدمات عملی و فرهنگی سید جعفر سجادی»؛
«زندگی نامه و خدمات عملی و فرهنگی علامه محمد قزوینی» ؛
«زندگی نامه و خدمات عملی و فرهنگی محمود نجم آبادی»
هم در دسترس است.

♦️ لینک دریافت پی دی اف ِ کتابهای بارگذاری شده در 《انجمن آثار و مفاخر فرهنگی》🔽

 https://anjom.ir/category/file-book-anjoman/

 🆔 @manuscript

⭕️⭕️





🔸شرح ریاض الصالحین
تألیف: أبو زکریا یحیی بن شرف نووی
ﺷﺮح و ﺗﻮﺿﯿﺢ: ﻋﻼﻣﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﺻﺎﻟﺢ اﻟﻌﺜﯿﻤﯿﻦ
(ﺑﺎ ﻣﻘﺪﻣﻪ و ﺗﻌﻠﯿﻘﺎﺗﯽ از ﻋﻼﻣﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺎﺻﺮاﻟﺪﯾﻦ آﻟﺒﺎﻧﯽ)
ترجمه : محمد ابراهیم کیانی
تعداد جلدها : 6
ریاض الصالحین مجموعه روایات گهربار نبوی ﷺ است.

نویسنده در این اثر، با استفاده از منابع موثق روایی، گزیده‌ای از سخنان گهربار پیامبر اکرم ﷺ را در قالب بیش از 350 موضوع مختلف و ذیل عناوین کلی و عمومی تألیف کرده است، تا راهنمای جاوید و همراه مسلمانان در زندگی روزمره باشد.

این اثر، توسط علامه محمد بن صالح العثیمین شرح داده شده و برای اولین بار در شش جلد به زبان فارسی منتشر شده است.


از جمله موضوعات کتاب می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

فضایل سلام‌ کردن، عیادت مریض، آداب سفر، فضایل عبادات و مستحبات، اعتکاف، فضایل حج، برکات و ثواب جهاد، فضیلت علم، ستایش خداوند، فضایل ذکر، مناقب دعا، کارهای نهی شده و استغفار
کلیدواژه‌های این کتاب :


#ریاض_الصالحین #حدیث #رسول_الله #نووی


#معرفی_کتاب

⭕️⭕️


معرفی کتاب


🔹شرح ریاض الصالحین
🔹تألیف: أبو زکریا یحیی بن شرف نووی
🔹ﺷﺮح و ﺗﻮﺿﯿﺢ: ﻋﻼﻣﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﺻﺎﻟﺢ اﻟﻌﺜﯿﻤﯿﻦ
(ﺑﺎ ﻣﻘﺪﻣﻪ و ﺗﻌﻠﯿﻘﺎﺗﯽ از ﻋﻼﻣﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺎﺻﺮاﻟﺪﯾﻦ آﻟﺒﺎﻧﯽ)
🔸ترجمه : محمد ابراهیم کیانی
🔸تعداد جلدها : 6


🔹 ریاض الصالحین مجموعه روایات گهربار نبوی ﷺ است.


🔸 نویسنده در این اثر، با استفاده از منابع موثق روایی، گزیده‌ای از سخنان گهربار پیامبر اکرم ﷺ را در قالب بیش از 350 موضوع مختلف و ذیل عناوین کلی و عمومی تألیف کرده است،

🔹 تا راهنمای جاوید و همراه مسلمانان در زندگی روزمره باشد.


🔸 این اثر، توسط علامه محمد بن صالح العثیمین شرح داده شده و برای اولین بار در شش جلد به زبان فارسی منتشر شده است.


🔸از جمله موضوعات کتاب می‌توان به موارد زیر اشاره نمود: فضایل سلام‌ کردن، عیادت مریض، آداب سفر، فضایل عبادات و مستحبات، اعتکاف، فضایل حج، برکات و ثواب جهاد، فضیلت علم، ستایش خداوند، فضایل ذکر، مناقب دعا، کارهای نهی شده و استغفار


🔹 کلیدواژه‌های این کتاب :
#ریاض_الصالحین #حدیث #رسول_الله #نووی



#معرفی_کتاب



@yortchi_bosjin_pdf

🍀🍀🍀
قطب دایرهء خدا شناسی

حضرت شیخ ابوالحسن #شاذلی

[ذ ِ] علي بن عبدالله بن عبدالجبار... مکني به ابوالحسن استاد گروه شادليهء صوفيهء اسکندريه.

و در تاج العروس ترجمهء مفيدي از وي آمده است از جمله در وجه معروف شدن او به شادلي نويسد: سيد القطب الامام ابوالحسن علي بن عبدالله بن عبدالجباربن تميم بن هرمزبن... عبدالله بن الحسن بن الحسن بن علي بن ابيطالب الحسني الادريسي الشادلي قدس سره استاد طايفهء عليه شادليه از صوفيهء اسکندريه است.
چون از مغرب وارد افريقا شد در شادله فرودآمد و شيخ مشايخ، ابوعلي الحسن بن مسعود اليوسي در شرح داليهء خود اين قول را رد کرده و گفته است که شيخ ابوالحسن علي بن عبدالجبار الزرويلي از اين باب به شادله منسوب گرديد که در آن بعبادت مشغول بود و از مردم شادله نبوده است... در سنهء ۵۹۱ و به قولي ۵۹۳ ه .ق. در قريهء غماره از قراء افريقا در نزديکي سبته ولادت يافت سپس به تونس منتقل گرديد و در شادله از قراي افريقا سکونت گزيد... و به سال ۶۵۶ در ماه ذي القعده يا شوال در صحراي عيذاب در گذشت...

و در اين که شاذلي نزد چه کساني تلمذ کرده اقوال مختلف است. قشاشي در سمط المجيد آرد که وي بلاواسطه از ابومدين کسب عرفان کرده و اين قول مقبول تاريخ است. و امام ابوالحسن نزد ابوالفتح الواسطي شيخ مشايخ الرفاعيه در مصر نيز تعلم کرده است.

ابن بطوطه دربارهء چگونگي درگذشت او آورده است:
از شيخ ياقوت شنيدم که از شيخ خود ابوالعباس مرسي روايت ميکرد که ابوالحسن شاذلي همه ساله از راه مصر عليا به حج ميرفت و از ماه رجب تا پايان موسم حج در مکه مي ماند و آنگاه پس از زيارت مدينه از جادهء بزرگ (يعني از راه صحرا که طولاني تر بود) به شهر خود مراجعت ميکرد. يکي از سالها که در صدد مسافرت حج بود به خادم خود فرمود که کلنگي و سبدي با حنوط و ساير وسايل دفن و کفن با خود بردارد و چون خادم پرسيد که اينها به چه کار آيد شيخ پاسخ داد که وقتي به حميثرا رسيدي خواهي فهيمد. حميثرا در مصر عليا در صحراي عيذاب واقع است و چشمهء آب شوري دارد. شيخ پس از رسيدن به حميثرا غسل کرد و دو رکعت نماز گزارد و در سجدهء آخر جان تسليم کرد جسد او را در همانجا به خاک سپردند و من گور او را زيارت کردم و اسم و نسب او تا امام حسن بن علي عليهماالسلام بر روي قبرش نوشته است. (ترجمهء سفرنامهء ابن بطوطه ص ۱۵).

در دائره المعارف اسلامي ضمن ترجمهء حال او چنين آمده است:
ابوالحسن علي بن عبدالله بن عبدالجبار الشريف الذرويلي مؤسس طريقهء شاذليه است که طريقه هاي ديگر مانند وفائيه، عروسيه، جزوليه، حفنويه از آن منشعب اند.
تولد او بقولي در غماره نزديک سبته در حدود سال ۵۹۳ ه . ق. و بقولي در شاذله موضعي واقع در نزديکي جبل ظفران در تونس اتفاق افتاد.
وجود نسبت ذرويلي در شجرهء نژادي او حاکي است که منشأ او مراکش بوده. پيروانش نسب او را از طريق امام حسن علیه السلام به پيغمبر رسانيده اند. در جواني بر اثر مطالعهء زياد به بيماري چشم مبتلي شد .
از همان اوان در طريق تصوف گام گذاشت و وجود خود را وقف آن ساخت. در فاس نزد پيروان جنيد، خصوصاً محمد بن علي بن حرزهم مريد ابومدين شعيب تعليم گرفت. ليکن تحت تأثير عبدالسلام بن مشيش از اهل مراکش بود که در اکناف تونس به اشاعهء طريقهء خود پرداخت و چون بعلت نشر طريقت جديد و خصوصاً بسبب نفوذي که در مردم داشت تحت فشار و تعقيب قرار گرفت به اسکندريه پناه برد و در آنجا شهرت و قبول عام بيشتري پيدا کرد.
برخي از نويسندگان در ترجمهء حال او نوشته اند که هر وقت از خانه خارج مي شد جمع کثيري به دنبالش راه مي افتادند. چندين بار به سفر حج رفت و در آخرين سفر حج بود که هنگام عبور از صحرايي در مصر عليا بسال ۶۵۶ در حميثرا درگذشت. آرامگاه او زيارتگاه است و يکي از مماليک مصر گنبدي به روي آن بنا نهاد.
شاذلي به پيروانش ذکر دايم را توصيه ميکرد، مريدان بلافصل او اهل خلوت نيستند و صومعه و کرامات ندارند.
از مشهورترين مريدانش در مصر تاج الدين بن عطاء الله ابوالعباس المرسي را ميتوان نام برد. اغلب رؤساي فرق مذهبي اسلامي در شمال غربي افريقا خود را پيرو او ميشمارند.
شاذلي آثاري از خود بجا گذارده که بيشتر آنها از نوع حزب و ادعيه و اوراد و اذکار محسوبند و از آنجمله است:
کتاب الاخوه ، حزب البر ، حزب البحر ، الحزب الکبير ، حزب الطمس علي عيون العداء ، حزب النصر ، حزب اللطف ، حزب الفتح معروف به حزب الانوار ، صلاه الفتح و المغرب ، ادعيهء مختلف ديگر و وصيتي خطاب به مريدانش.
( دائرهء المعارف اسلامي ج ۴ )

لغت نامه #دهخدا

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸

https://t.me/joinchat/AAAAAEOyBh9fy0yRLS521w

🍀🍀🍀
قطب دایرهء خدا شناسی

حضرت شیخ ابوالحسن #شاذلی

[ذ ِ] علي بن عبدالله بن عبدالجبار... مکني به ابوالحسن استاد گروه شادليهء صوفيهء اسکندريه.

و در تاج العروس ترجمهء مفيدي از وي آمده است از جمله در وجه معروف شدن او به شادلي نويسد: سيد القطب الامام ابوالحسن علي بن عبدالله بن عبدالجباربن تميم بن هرمزبن... عبدالله بن الحسن بن الحسن بن علي بن ابيطالب الحسني الادريسي الشادلي قدس سره استاد طايفهء عليه شادليه از صوفيهء اسکندريه است.
چون از مغرب وارد افريقا شد در شادله فرودآمد و شيخ مشايخ، ابوعلي الحسن بن مسعود اليوسي در شرح داليهء خود اين قول را رد کرده و گفته است که شيخ ابوالحسن علي بن عبدالجبار الزرويلي از اين باب به شادله منسوب گرديد که در آن بعبادت مشغول بود و از مردم شادله نبوده است... در سنهء ۵۹۱ و به قولي ۵۹۳ ه .ق. در قريهء غماره از قراء افريقا در نزديکي سبته ولادت يافت سپس به تونس منتقل گرديد و در شادله از قراي افريقا سکونت گزيد... و به سال ۶۵۶ در ماه ذي القعده يا شوال در صحراي عيذاب در گذشت...

و در اين که شاذلي نزد چه کساني تلمذ کرده اقوال مختلف است. قشاشي در سمط المجيد آرد که وي بلاواسطه از ابومدين کسب عرفان کرده و اين قول مقبول تاريخ است. و امام ابوالحسن نزد ابوالفتح الواسطي شيخ مشايخ الرفاعيه در مصر نيز تعلم کرده است.

ابن بطوطه دربارهء چگونگي درگذشت او آورده است:
از شيخ ياقوت شنيدم که از شيخ خود ابوالعباس مرسي روايت ميکرد که ابوالحسن شاذلي همه ساله از راه مصر عليا به حج ميرفت و از ماه رجب تا پايان موسم حج در مکه مي ماند و آنگاه پس از زيارت مدينه از جادهء بزرگ (يعني از راه صحرا که طولاني تر بود) به شهر خود مراجعت ميکرد. يکي از سالها که در صدد مسافرت حج بود به خادم خود فرمود که کلنگي و سبدي با حنوط و ساير وسايل دفن و کفن با خود بردارد و چون خادم پرسيد که اينها به چه کار آيد شيخ پاسخ داد که وقتي به حميثرا رسيدي خواهي فهيمد. حميثرا در مصر عليا در صحراي عيذاب واقع است و چشمهء آب شوري دارد. شيخ پس از رسيدن به حميثرا غسل کرد و دو رکعت نماز گزارد و در سجدهء آخر جان تسليم کرد جسد او را در همانجا به خاک سپردند و من گور او را زيارت کردم و اسم و نسب او تا امام حسن بن علي عليهماالسلام بر روي قبرش نوشته است. (ترجمهء سفرنامهء ابن بطوطه ص ۱۵).

در دائره المعارف اسلامي ضمن ترجمهء حال او چنين آمده است:
ابوالحسن علي بن عبدالله بن عبدالجبار الشريف الذرويلي مؤسس طريقهء شاذليه است که طريقه هاي ديگر مانند وفائيه، عروسيه، جزوليه، حفنويه از آن منشعب اند.
تولد او بقولي در غماره نزديک سبته در حدود سال ۵۹۳ ه . ق. و بقولي در شاذله موضعي واقع در نزديکي جبل ظفران در تونس اتفاق افتاد.
وجود نسبت ذرويلي در شجرهء نژادي او حاکي است که منشأ او مراکش بوده. پيروانش نسب او را از طريق امام حسن علیه السلام به پيغمبر رسانيده اند. در جواني بر اثر مطالعهء زياد به بيماري چشم مبتلي شد .
از همان اوان در طريق تصوف گام گذاشت و وجود خود را وقف آن ساخت. در فاس نزد پيروان جنيد، خصوصاً محمد بن علي بن حرزهم مريد ابومدين شعيب تعليم گرفت. ليکن تحت تأثير عبدالسلام بن مشيش از اهل مراکش بود که در اکناف تونس به اشاعهء طريقهء خود پرداخت و چون بعلت نشر طريقت جديد و خصوصاً بسبب نفوذي که در مردم داشت تحت فشار و تعقيب قرار گرفت به اسکندريه پناه برد و در آنجا شهرت و قبول عام بيشتري پيدا کرد.
برخي از نويسندگان در ترجمهء حال او نوشته اند که هر وقت از خانه خارج مي شد جمع کثيري به دنبالش راه مي افتادند. چندين بار به سفر حج رفت و در آخرين سفر حج بود که هنگام عبور از صحرايي در مصر عليا بسال ۶۵۶ در حميثرا درگذشت. آرامگاه او زيارتگاه است و يکي از مماليک مصر گنبدي به روي آن بنا نهاد.
شاذلي به پيروانش ذکر دايم را توصيه ميکرد، مريدان بلافصل او اهل خلوت نيستند و صومعه و کرامات ندارند.
از مشهورترين مريدانش در مصر تاج الدين بن عطاء الله ابوالعباس المرسي را ميتوان نام برد. اغلب رؤساي فرق مذهبي اسلامي در شمال غربي افريقا خود را پيرو او ميشمارند.
شاذلي آثاري از خود بجا گذارده که بيشتر آنها از نوع حزب و ادعيه و اوراد و اذکار محسوبند و از آنجمله است:
کتاب الاخوه ، حزب البر ، حزب البحر ، الحزب الکبير ، حزب الطمس علي عيون العداء ، حزب النصر ، حزب اللطف ، حزب الفتح معروف به حزب الانوار ، صلاه الفتح و المغرب ، ادعيهء مختلف ديگر و وصيتي خطاب به مريدانش.
( دائرهء المعارف اسلامي ج ۴ )

لغت نامه #دهخدا

🎄🎄🎄🎄🎄

https://t.me/joinchat/AAAAAEOyBh9fy0yRLS521w

‍ (http://axnegar.fahares.com/axnegar/4gCkkjhf3kMFKN/1112736.jpg 📗 کتاب «معمای یک ازدواج» منتشر شد 📗
📗 مسئله ازدواج ام کلثوم و عمر بن خطاب – در طول تاریخ – دستاویزی برای مخالفانِ مکتب اهل بیت (علیهم السلام) قرار گرفته و آن را برای مشروع دانستن خلافت غاصبانه به کار می برند!! حتی امروزه نیز پژوهشگران اهل سنت به این ماجرا که توهمی بیش نیست دست می یازند و ادعا می کنند که عمر از دختر امیرالمومنین و حضرت زهرا (علیها السلام) خواستگاری و ازدواج کرد و .... !
📗 آیت الله سید علی شهرستانی در کتاب «معمای یک ازدواج» به واکاوی این موضوع (صحت یا عدم صحت ازدواج عمر با ام کلثوم) پرداخته و حقایق بسیاری را در این راستا روشن نموده، و ابعاد مختلفی را از دیدگاه ها و زاویه های متفاوت بررسی کرده است.
📗 این کتاب در 5 بخش ارائه شده است:
1. بررسی اقوال هشت گانه درباره این ازدواج از جمله: عدم وقوع ازدواج، وقوع ازدواج با اکراه و اجبار، وقوع ازدواج با دخترخوانده امیرالمومنین (علیه السلام)، وقوع ازدواج با کنیز زاده و ...
2. ازدواج عمر با ام کلثوم از منظر متون و احادیث
3. واکاوی ازدواج عمر از نگرش تاریخی و اجتماعی
4. بحث فقهی
5. بحث اعتقادی
📗 در طی مباحث کتاب و بازگشایی این پرونده، ماجراهایی از خلیفه دوم (به اذعان علما و راویان اهل سنت) ذکر می شود که آیت الله شهرستانی نیز با تذکر به علمای اهل سنت یادآور می شود که دامن زدن و اصرار بر اثبات این ازدواج، پیامدهای فاسدی دارد و نشانه کفر و بی دینی است که ناگزیر باید به آنها تن دهند!
📗 کتاب «زواج ام کلثوم (الزواج اللغز)» اثر آیت الله شهرستانی توسط آقای سید هادی حسینی به فارسی ترجمه شده و با نام «معمای یک ازدواج» در 496 صفحه وزیری با جلد سخت و قیمت 23.000 تومان به همت انتشارات دلیل ما چاپ و نشر گردیده است.
🔴 برای تهیه کتاب می توانید:
🌐 لینک خرید: (به زودی)!
☎️ قم (+ارسال پستی) : 02537744988
☎️ تهران : 02166464141
☎️ مشهد : 05132237113
⏺ www.dalilema.ir
⏺ @dalile_ma
⏺ @dalilema

🔴 20% تخفیف تا 15 مرداد 1395
🔴 ارسال رایگان در خرید بالای 99 هزار تومان
#سید_علی_شهرستانی #معمای_یک_ازدواج #عمر_بن_خطاب #شبهات

✅ زیج یمینی
زیج یمینی سومین زیج بازمانده به زبان فارسی است. این اثردر سال 511 ق در شهر غزنه نگاشته شده است.
نام نویسنده «محمّد بن علی بن مالک بن ابی‌نصر الحقایقی» است و کتابش را به پادشاه غزنوی بهرامشاه بن مسعود بن ابراهیم بن مسعود بن محمود (حکـ 511 - 552 ق) تقدیم کرده است. اثر در نخستین سال سلطنت بهرامشاه غزنوی بدو پیشکش شده است.
کتاب به هفت بخش اصلی (با عنوان«نوع») و هرکدام از این هفت بخش به هفت «باب» بخش‌بندی شده است که جمعاً 49 باب می‌شود. یک باب نیز به‌عنوان «صدر کتاب» (دیباجه) در آغاز آن درج شده که روی هم پنجاه باب را شامل می‌شود. نیز بسته به موضوع، برخی باب‌ها به چند «فصل» بخش‌بندی شده است.
زیج یمینی از نوع زیج‌های مبتنی بر رصد نویسنده نیست بلکه زیجی مبتنی بر رصدهای پیشین است. یعنی نویسنده، پارامترهای رصد (/ رصدهای) پیشین را مبنا قرار داده و برخی از پارامترهای مورد نیاز را به وسیلۀ انجام محاسباتی با جایگاه زندگی و زمان خودش تطبیق داده است. نویسندۀ زیج یمینی به گفتۀ خودش زیج رصدی رقی اثر محمّد بن سنان بن جابر حرّانی بتّانی را - که به زبان عربی است- تلخیص کرده و پس از تبدیل اوساط کواکب از طولِ شهر رقه به طول شهر غزنین، به زبان فارسی برگردانده است. البته ابواب و فصول زیج یمینی با متن چاپ شدۀ زیج رصدی رقی بتّانی تفاوت کلّی دارند و نمی‌توان زیج یمینی را ترجمة زیج بتّانی دانست.
از مهم‌ترین بخش‌های زیج یمینی، یکی از فصول آن با عنوان «اندر دانستن تاریخ امراء آل ناصرالدّین و مدّت ملک ایشان» است (گ17پ- گ19ر). در این بخش جدولی هست که فاصلۀ رویدادهای مهمّ تاریخ غزنویان را با آغاز حکومت بهرامشاه بن مسعود با یاد کرد روز و ماه و سال یاد شده است. چون تاریخ دقیق بسیاری از رویدادهای سلسلۀ غزنوی در منابع ثبت نشده، این منبع می‌تواند در این زمینه بسیار سودمند باشد. البته مواضع و جداول این نسخه با کم دقّتی کتابت شده و لذا استخراج این موارد شاید با دشواریهایی رویاروی شود.
این اثر از دیدگاه بررسی پیشینۀ زبان فارسی برای بیان مفاهیم علمی در ادوار آغازین فارسی نویسی اهمیّت دارد. نثر آن روان است و نویسنده صرفاً کوشش داشته تا مفاهیم نجومی مورد نظرش را در عباراتی ساده بیان کند، لذا از لفّاظی‌های ادبی پرهیز کرده است.
از زیج یمینی تاکنون دو نسخه شناسایی شده که یکی از آنها گویا در مجارستان نگهداری می‌شود امّا از جزئیات و مشخّصات آن آگاهی بیشتری نداریم. نسخۀ دیگر که در اینجا بصورت فاکسیمیله منتشر شده، به نشانیOr.1750 در کتابخانۀ ملّی بلغارستان (Bulgaria-St. Cyril and Methodius National Library) نگهداری می‌شود. نسخه دارای 95 برگ است. خطّ نسخه به نسخ کتابتی نه‌چندان زیبا است که توسّط کاتبی به نام صالح بن ممی[!] در سال 988 ق کتابت شده است.
محمد بن علی بن مالک بن ابونصر الحقایقی، زیج یمینی (تألیف 511 ه - نسخه برگردان دستنویس شمارۀor. 1750، کتابخانۀ ملی سنت کیریل و سنت متودیوس (صوفیا - بلغارستان کتابت 988 ه)،مقدمه: علی صفری آق قلعه، مرکز مطالعات ایران، بالکان و اروپای مرکزی، مرکز پژوهشی میراث مکتوب، کتابخانۀ ملی سنت کیریل و سنت متودیوس، سی و چهار، 198، 6 صفحه،قطع: وزیری، بها با جلد شومیز: 170000 ریال بها با جلد سخت: 270000 ریال، 1395. http://yon.ir/9L4s
@manuscript

‍ #حکایات_علماء
#علامه_مجلسی

⭕️ تمام زندگی، وقف #علم و #خدمت به مذهب...

🔍 گذری کوتاه در زندگانی علامه مجلسی طاب ثراه:

🔸علّامه جلد بيست و دوم بحار الانوار را در نجف اشرف بعد از مراجعت از سفر حج تأليف نمود و در مراجعت از سفر خراسان در بين راه ترجمه خطبه امام رضا (عليه‌السلام) و رساله وجيزه رجب را نگاشت.

📎 منبع: زندگانی علامه مجلسی، ج۱، ص۱۶۰.

🔹مير محمد خاتون آبادی می گويد: من در اوان كودكى در تحصيل حكمت و معقول حريص بودم و تمام اوقات عمر خود را در آن مصروف می‌داشتم...

👈🏼 تا آنكه در راه حج به صحبت علّامه مولى محمد باقر مجلسى مشرف گرديدم و با او ارتباط نزديك يافتم و از نور علم و هدايتش رهبرى شدم...

📗 و به تحصيل و تتبع در كتب #فقه و حديث و علوم مشغول شدم و مدت چهل سال بقيه عمرم را از فيوضات او بهره‌مند شدم.

📎 منبع: الكنی و الالقاب، ج ۳، ص ۱۲۳.

🔸در روزهايى كه علامه در مشهد مقدس براى زيارت مشرف بود جمعى انبوه از علماء فضلا و طلاب جهت استفاده از علوم او تقاضاى درس #حديث می‌كردند و علّامه مجلسى چهل حديث (اربعون حديث) را در اين ايام نوشت.

🔹هنگامى كه علّامه شرح اربعين را به اتمام رساند يكى از فضلاى اهل سنت بعد از ديدن كتاب از راه انصاف و محبت گفت:

⭕️ ما گمان می كرديم پايه علمى علّامه مجلسى منحصر به ترجمه كتاب از عربى به فاسى است، تا اينكه كتاب "اسماء و العالم" بحار و "شرح اربعين" او را ديدم!

- دانستم كه علّامه مجلسى دانايى است كه مافوق او در علم نمی‌باشد.

📚 همراه با عالمان شیعه| حجره فقاهت

🆔 @hojre_feghahat