گفتگوهای تراثی

?مگر من کتابفروشی راه انداخته ام که مردم را سرکیسه کنم

... یکی از همکاران دانشگاهی من در دانشگاه اصفهان برای خرید کتابی به طهوری مراجعه کرد. کتاب نایاب بود و طهوری هم در اختیار نداشت. همکار دانشگاهی من ظاهراً پیشنهاد کرده بود که حاضر است کتاب را به دو برابر قیمت پشت جلد بخرد؛ یعنی به قیمت بازار سیاه. و طهوری این توهین را برنتابید و با همکار ما به درشتی بگو مگو کرد که «آقا این چه حرف مفتی است، مگر من کتابفروشی راه انداخته ام که مردم را سرکیسه کنم» و ظاهراً ماجرا بالا گرفت. بعدها که داستان را برایم نقل می کرد هنوز خشمگین بود و دل چرکین که چطور ممکن است استاد دانشگاهی که اهل کتاب هم هست نداند که طهوری اهل بازار سیاه نیست و ...
حق با او بود. همۀ آنانی که طهوری را به درستی می شناختند می دانستند که کتابفروشی و نشر برای او امر مقدسی است در خدمت به فرهنگ. و این در روزگار ما کم چیزی نیست.

منبع: آجودانی، ماشاالله، «طهوری و زبان و فرهنگ ایران»، در: کلک، ش13، ص47
@Ketabpazhohi

سلام علیکم. آنچه در فهارس به نام "کتابخانه عمومی اصفهان" است. الان در اصفهان به چه نامی است؟ شماره تلفنش را هم اگر کسی دارد ممنون میشوم.

سلام. ایشان از مجموعه داران فرهیخته ای بود که بسیار برای این مرز و بوم زحمت کشید. پزشکی بود که رایگان خدمت میکرد حتی پول داروهای فقیران را هم پرداخت میکرد. مطلب او حوالی دروازه دولت اصفهان بوده و در ذهن کتابداران و فرهیختگان اصفهانی زنده است. اخیرا دانشگاه اصفهان به بهانه رونمایی از کتاب فهرست نسخ خطی ایشان، بزرگداشتی برای این مرد فرزانه برگزار کرد.
فهرست کتابهای خطی ایشان که در دانشگاه آکسفورد نگهداری میشود به اهتمام آقای میرانصاری نگاشته شده و در مرکز میراث مکتوب چاپ شده است. به گفته آقای میرانصاری که چند سالی مستقیم در این دانشگاه مشغول فهرست نویسی بوده اند، بحمدالله نسخه ها در شرایط بسیار عالی و مطلوب حفاظت و نگهداری میشود. خدا را شکر نسخه ها به نام ایشان و برای ایران است. نگران نباشید. گفتنی است کارو میناسیان مجموعه داری و حفاظت از نسخ خطی را از پدرش آموخته بود.

سلام. سفینه صایب به صورت عکسی در انتشارات دانشگاه اصفهان چاپ شده

🔰مگر من کتابفروشی راه انداخته ام که مردم را سرکیسه کنم

... یکی از همکاران دانشگاهی من در دانشگاه اصفهان برای خرید کتابی به طهوری مراجعه کرد. کتاب نایاب بود و طهوری هم در اختیار نداشت. همکار دانشگاهی من ظاهراً پیشنهاد کرده بود که حاضر است کتاب را به دو برابر قیمت پشت جلد بخرد؛ یعنی به قیمت بازار سیاه. و طهوری این توهین را برنتابید و با همکار ما به درشتی بگو مگو کرد که «آقا این چه حرف مفتی است، مگر من کتابفروشی راه انداخته ام که مردم را سرکیسه کنم» و ظاهراً ماجرا بالا گرفت. بعدها که داستان را برایم نقل می کرد هنوز خشمگین بود و دل چرکین که چطور ممکن است استاد دانشگاهی که اهل کتاب هم هست نداند که طهوری اهل بازار سیاه نیست و ...
حق با او بود. همۀ آنانی که طهوری را به درستی می شناختند می دانستند که کتابفروشی و نشر برای او امر مقدسی است در خدمت به فرهنگ. و این در روزگار ما کم چیزی نیست.

منبع: آجودانی، ماشاالله، «طهوری و زبان و فرهنگ ایران»، در: کلک، ش13، ص47
@Ketabpazhohi

آقای چترایی نوشتند: سلام.
مدرسه مبارکیه در محله گلبهار(خیابان حافظ)اصفهان بوده٬به مناسبت قبر آقا مبارک که در دالان مدرسه قرار داشت به این نام خوانده می شد.در روزگار صفوی ساخته شده است.
رک.مهدوی٬سید مصلح الدین.اصفهان دارالعلم شرق.مدارس دینی اصفهان.ص:۲۲۹
ظاهرا دبستان دولتی حکیم نظامی در محل آن مدرسه بازسازی شده است. آقا مبارک از خواجگان شاه سلیمان صفوی بوده و مدارس دیگری را نیز در اصفهان ساخته است.مدرسه آقا مبارک هم که از مدارس معروف هفتگانه اصفهان واقع در کوچه کرمانی خیابان حافظ اصفهان بوده ساخته اوست.

میر سید احمد نخستین دانشمند برجسته ای است که در اصفهان به مقابله با نوشته های مسیحیان علیه اسلام که در اصفهان و دیگر شهرهای ایران منتشر می شد پرداخت و لوامع ربانی و مصقل صفا را نوشت. مصقل صفا آن اندازه ارجمند بود که در واتیکان با برنامه ریزی برای آن ردیه نوشته شد که نسخه هایی از آن باقی مانده است. مصقل صفا را دوستمان جناب آقای حامد ناجی اصفهان منتشر کرده است.

همایی در ادامه در همان جلد تاریخ اصفهان داستان بز سقاخانه پاقلعه را آورده که از گله فرار کرده به این سقاخانه پناه آورده بود. همایی می گوید: من خودم این بز را درک کرده بودم. رها بود و سر زده به هر خانه ای وارد می شد و آنها هم شادمانی می کردند که طالعشان بیدار شده و میمنت و برکت به خانه شان آمده است. بز مرد و برخی تلاش کردند بز دیگری را جانشین او کنند که کارشان نگرفت. چند سال بعد هم معجزه آرد چی در اصفهان به سال 1336 رخ داد که کار درب امامی ها بود و مدتی مردم اصفهان را به خود مشغول کرد. همایی این داستان را هم نقل کرده است. (ص 196 و 197 تاریخ اصفهان. ابنیه و عمارات «تتمه»).
@jafarain1964

سلام علیکم.تقبل الله.جناب آقای جعفریان عزیز ،لازم دانستم توضیح دهم که مطلب شما راجع به مجید شریف نیاز به اصلاح دارد .آن که دانشگاه شریف به اسمش است مجید شریف واقفی است که در جریان تصفیه های خونین سازمان مجاهدین خلق در سال ۵۴ کشته شد و از قضا برادر خانم بنده. و اخوی بوده است. او از مدرسه صایب اصفهان دیپلم گرفته بود.و ورودی اولین سال تاسیس دانشگاهآریامهر بوده.ضمنا در این شماره اندیشه پویا پرونده ای برای او منتشر شده است.بد نیست ببینید.واما مجید شریف هم دانش آموخته همین دانشگاه بود وگویا از نوادگان ملا حبیب الله شریف کاشانی بوده است.او نیز به مجاهدین منافق پیوسته بود و گویا تایب شده و از خارج به کشور بازگشت و لی در ماجرای قتل های زنجیره ای معلوم نشد که چه شد.روزی صبح در پارک نزدیک خانه شان جسدش را یافتند.او کتاب روژه گارودی در باره هولوکاست را به فارسی ترجمه کرد.

با سلام - کتابچه ندای عدالت به مجلس وزرای ایران که در کانال کتابخانه دانشگاه آمد از ملکم است که در اوان نهضت مشروطیت و حدود سه سال پیش از درگذشتش نگاشته بود

سلام علیکم. آنچه در فهارس به نام "کتابخانه عمومی اصفهان" است. الان در اصفهان به چه نامی است. شماره تلفنش را هم اگر کسی دارد ممنون میشوم/

سلام عليكم
از دانشجويان ايراني است كه در دانشگاه استانبول تحصیل میکنه و تا به حال چند فهرست نسخه های فارسی بعضی کتابخانه ها را نوشته است

سلام علیکم؛ وی «آقا صفی اصفهانی مهابتخانی» (زادۀ اصفهان، و درگذشتۀ 1028 ق در کابل) است. «زمانه بیگ مهابت خان» در قرن یازدهم هجری، حاکم کابل بود که آقا صفی اصفهانی مدتی را در خدمت وی بود.

سلام
پسر ایشان که شاعر هم هست در اصفهان انتشاراتی داشت. به احتمال زیاد دیوان وی را سالها قبل منتشر کرده است.

سلام و احترام
گویا کتابخانه ای بنام کتابخانه معارف در دانشگاه اصفهان است که البته بعد از انقلاب تاسیس شده است.
نمیدانم این عکس به مشخصات این کتابخانه میخورد یا نه.

آنچه عرض شد نتیجه حاصل از جستجوی اینترنتی است.

🔻از قیاسش خنده آمد خلق را!

استاد طاهرزاده درباره کتاب «دارالشفاء» استاد وکیلی فرموده اند:

«سخن جناب استاد وکیلی یک سخن علمی و منطقی است و اتفاقاً بنده در جریان تجربیاتی هستم که قسمت میکروب‌شناسی دانشگاه پزشکی اصفهان در کفشداری حضرت رضا (ع) انجام دادند و عجیب بود که به گفته‌ جناب آقای دکتر اسفندیاری رئیس وقت دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه اصفهان حتی یک مورد از میکروب در آن‌جا یافت نشد، با این‌که مردم کفش‌های خود را با همان خاک‌آلودگی به کفشداری‌ها تحویل می‌دادند».

جای تعجب بسیار است که نتایج آزمایش مربوط به کفشداری که قبل از شیوع بیماری مرگبار و مسری اخیر انجام شده و موضوع و زمان آن به کلی با موضوع و شرایط فعلی متفاوت است را به موضوع کرونا ربط داده و چنین قیاس باطلی را علمی و منطقی! بنامند.

وانگهی مدعای جناب وکیلی در آن کتاب فقط آلوده نشدن حرم نیست بلکه ایشان در ادعایی عجیب حفظ سلامتی را در تزاحم با امور گوناگون از فعلیت ساقط می داند! یعنی حتی اگر ادعای اول او ثابت نباشد و حرم آلوده به میکروب کشنده و مسری باشد درب حرم باید به قیمت ابتلای افراد به کرونا و جان باختن آنها باز بماند!

@bazmeghodsian