نامه ای منتشر نشده از ایرج افشار به فرزندانش
درآمد
در مقدمه کتابی که به زودی با عنوان « کتابشناسی موضوعی – تاریخی از نوشته ها و چاپکرده های ایرج افشار »منتشر می شود، نوشتم که ایرج افشار برای من نه يک فرد که به مثابة يک «منش فرهنگي» و نوعي «مرام و مسلک زيستن» بود. این یعنی افشار برای من در نوشته ها و چاپکرده هایش خلاصه نمی شود بلکه در کارهایی که کرده و کارهایی که ناکرده نیز باید شمائل این مرد بی همتا را جست و دید.
در سالهایی که سرگرم خواندن و بررسی آثار افشار و مطالب مربوط به او بودم نکته هایی را که به سیره و سبک زندگی او ارتباط داشته و ساحتی از ساحات شخصیت او را نشان می داده، جمع آوری کردم تا شاید در کتابچه ای عرضه شود. برخی از این مطالب را در بخارای شریف و بعضی را در صفحه گنجینه پژوهشی استاد ایرج افشار منتشر کردم. عنوان مطالبی که می نوشتم « نکته به نکته با ایرج افشار » بود . می خواهم در این کانال هم ذکر جمیل ایرج افشار به طور مستمر بیاید چون اعتقاد دارم نام ایرج افشار مثل نام ابوسعید ابالخیر هرکجا آورده شود وقتها خوش گردد ، چون از ایرج افشاری چیزی با او نمانده بود؛هرچه بود ایران بود و شوق سوزان به خدمت به فرهنگ ایران و زبان فارسی.متبرک باد نام او...
یک روز از دوستم بهرام افشار شنیدم که فرزندان ایرج افشار تصمیم گرفته بودند برایش جشن نامه ای ترتیب دهند. وقتی خبر به افشار رسید دو نامه به فرزندانش نوشت و آنان را مصرحاً از این تصمیم بر حذر داشت. به لطف دوستم آرش افشار عکس این دو نامه به دستم رسید که در بخش اسناد و مدارک « کتابشناسی موضوعی – تاریخی از نوشته ها و چاپکرده های ایرج افشار »نقل کردم. متن یک نامه را اینجا منتشر می کنم .آیینه ای است برای شناخت بهتر ایرج افشار.
***
24 فروردین 1374
فرزندان بسیار عزیزم( بابک، بهرام ، کوشیار، آرش)
از نیت صادقانه و محبت آمیزتان جز اظهار سپاسگزاری عاطفی چه می توان گفت و نوشت. اما مصرحاً می گویم که کاری کاملاً نارواست. من اگر به احتمال خدمتی کرده باشم برای ارضاء تمایلات خودم بوده و اگر هم دوستان من بخواهند لطفی ابراز کنند خودشان می دانند و باید مختار باشند، یعنی نباید از جانب خانواده من در محظور واقع شوند.صورت زیبایی ندارد. حتی معتقدم و مصرّم که در وفات من هم مجاز نیستید که مراسمی از قبیل تذکر و یادبود و هفته و فاتحه و چهله و سالگرد بگذارید.مخارج معقول و صرفه جویانه آن بهترست صرف محتاجان بشود. ناچارم جداگانه در وصیت نامه هم متذکر بشوم.
علیهذا امیدوارم هیچگونه اقدامی نکرده باشید که مسلماً و قطعاً و فوراً به حیثیت من صدمه وارد می شود و امکان ایجاد مشکلات عدیده در آن برای من خواهد بود.
جزین باید یادآور شوم که مرسوم علمی نبوده است که افراد دلبند و دلسوز خانواده به این ترتیب عمل کنند.اگر هم احیاناً کسانی کرده باشند از باب خودنمایی و نوعی تفاخر بوده است. آنچه پسند من است نقیض آن است.
بگذارید پدرتان بداند جای واقعیش کجاست.در زندگی خانوادگی با هم بودن بهتر است از اینکه دیگران را بالاکراه شریک کنیم.شما سعادتمند بمانید و مطمئن باشید که فعالیت و خدمت شما و بخصوص دوستانه با هم بودن شماست که بهترین جشن نامه من خواهد بود و در جامعه می تواند از جانب شما کمک به من باشد ولاغیر.شماها اگر می خواهید کاری بکنید چاپ فتو مکانیک مجموعه ای از مقالاتم به گردآوری شماست و در آن باب باید فکر بکنم چه راهی عملی است و چه خرجی دارد.فعلاً چاپ فهرست مقالاتم مثل فهرست کتابهایم که کردید عملی است.
این یادداشت محبت آمیز را به مامان عزیزتان و [ همسر] عزیزم دادم که در جریان باشد و بهتر مطلب را تفهیم کند. قربان همگی ایرج
#ایرج_افشارhttps://t.me/n00re30yahنور سیاه
یادداشت های ایرانشناسی میلاد عظیمی
@MilaadAzimi
