استاد #محمد_مجتهد_شبستری:

خطرناکترین #انحراف_زبان_دینی، #قطع_ارتباط آن با #گذشته و #آینده است.

اینکه #شرایط زمانی و مکانی و فرهنگی و معانی و مخاطب و گوینده متن را از کلام قرآن #جدا کرده و گویی در خلا تولید شده، بدانیم.

و یا اینکه برایمان مهم نباشد که #فهم و اجرای امروز ما از دین باعث چه #عواقبی در آینده می شود و صرفا دنبال اجرای همانی باشیم که اکنون مستقل از عواقبش در آینده، می فهمیم.

https://t.me/beshnofekrkon/1139

نگارش پیشوند #هم

هم ‌همواره #جدا از کلمهٔ پس از خود، نوشته مى‌شود، #مگر در موارد زیر:
۱. کلمه #بسیط‌گونه باشد: همشهرى، همشیره، همدیگر، همسایه، همین، همان، همچنین، همچنان.
۲. جزء دومْ #تک‌هجایى باشد:
همدرس، همسنگ، همکار، همراه.
(در صورتى که پیوسته‌نویسى «هم» با کلمهٔ بعد از خود موجب دشوارخوانى شود، مانند همصنف، همصوت، همتیم، جدانویسى آن مرجّح است: هم‌صنف، هم‌صوت، هم‌تیم).
۳. جزء دوم با #مصوت «آ» شروع شود: همایش، هماورد، هماهنگ.
۴. در صورتى که قبل از حرف «آ»، #همزه [این‌جا منظور صامت ء است] در تلفّظ ظاهر شود، هم جدا نوشته مى‌شود: هم‌آرزو، هم‌آرمان.
تبصره: هم بر سر کلماتى که با «الف» یا «م» آغاز مى‌شود، جدا نوشته مى‌شود: هم‌اسم، هم‌مرز، هم‌مسلک.

#دستور_خط_فرهنگستان

اینک چند نمونه از شعر گذشته:

ز بیداد او، چون ستوه آمدیم
به خونریز او، هم‌گروه آمدیم
شرف‌نامه نظامی

بشوی اوراق اگر همدرس مایی
که درس عشق در دفتر نباشد
حافظ

حدیث مدعیان و خیال همکاران
همان حکایت زردوز و بوریاباف است
حافظ

نگارش پیشوند #هم
@ghazalshermahdishabani