نگارش پیشوند #هم
هم همواره #جدا از کلمهٔ پس از خود، نوشته مى‌شود، #مگر در موارد زیر:
۱. کلمه #بسیط‌گونه باشد: همشهرى، همشیره، همدیگر، همسایه، همین، همان، همچنین، همچنان.
۲. جزء دومْ #تک‌هجایى باشد:
همدرس، همسنگ، همکار، همراه.
(در صورتى که پیوسته‌نویسى «هم» با کلمهٔ بعد از خود موجب دشوارخوانى شود، مانند همصنف، همصوت، همتیم، جدانویسى آن مرجّح است: همصنف، همصوت، همتیم).
۳. جزء دوم با #مصوت «آ» شروع شود: همایش، هماورد، هماهنگ.
۴. در صورتى که قبل از حرف «آ»، #همزه [این‌جا منظور صامت ء است] در تلفّظ ظاهر شود، هم جدا نوشته مى‌شود: هم‌آرزو، هم‌آرمان.
تبصره: هم بر سر کلماتى که با «الف» یا «م» آغاز مى‌شود، جدا نوشته مى‌شود: هم‌اسم، هم‌مرز، هم‌مسلک.
#دستور_خط_فرهنگستان
اینک چند نمونه از شعر گذشته:
ز بیداد او، چون ستوه آمدیم
به خونریز او، هم‌گروه آمدیم
شرف‌نامه نظامی
بشوی اوراق اگر همدرس مایی
که درس عشق در دفتر نباشد
حافظ
حدیث مدعیان و خیال همکاران
همان حکایت زردوز و بوریاباف است
حافظ
نگارش پیشوند #هم
@ghazalshermahdishabani
هم همواره #جدا از کلمهٔ پس از خود، نوشته مى‌شود، #مگر در موارد زیر:
۱. کلمه #بسیط‌گونه باشد: همشهرى، همشیره، همدیگر، همسایه، همین، همان، همچنین، همچنان.
۲. جزء دومْ #تک‌هجایى باشد:
همدرس، همسنگ، همکار، همراه.
(در صورتى که پیوسته‌نویسى «هم» با کلمهٔ بعد از خود موجب دشوارخوانى شود، مانند همصنف، همصوت، همتیم، جدانویسى آن مرجّح است: همصنف، همصوت، همتیم).
۳. جزء دوم با #مصوت «آ» شروع شود: همایش، هماورد، هماهنگ.
۴. در صورتى که قبل از حرف «آ»، #همزه [این‌جا منظور صامت ء است] در تلفّظ ظاهر شود، هم جدا نوشته مى‌شود: هم‌آرزو، هم‌آرمان.
تبصره: هم بر سر کلماتى که با «الف» یا «م» آغاز مى‌شود، جدا نوشته مى‌شود: هم‌اسم، هم‌مرز، هم‌مسلک.
#دستور_خط_فرهنگستان
اینک چند نمونه از شعر گذشته:
ز بیداد او، چون ستوه آمدیم
به خونریز او، هم‌گروه آمدیم
شرف‌نامه نظامی
بشوی اوراق اگر همدرس مایی
که درس عشق در دفتر نباشد
حافظ
حدیث مدعیان و خیال همکاران
همان حکایت زردوز و بوریاباف است
حافظ
نگارش پیشوند #هم
@ghazalshermahdishabani
