ای تالیِ رُتبهٔ رسالت
ای والیِ منصبِ امامت

مفتاحِ خزائنِ الهی
مصباحِ زُجاجهٔ هدایت

در روز عطا و فضل و انعام
شاهان همه کمترین گدایت

درصدرِ مُطهّر تو پنهان
اسرارِ علومِ بی نهایت

در روی مُطهّرِ تو پیدا
ازحضرتِ حقّ هزار آیت

وی مظهرِ حلم و صبرِباری
در روز تأدّیِ امانت

ای زیور و زیبِ عرشِ اعلا
ای شافعِ عرصهٔ قیامت

ای رابطهٔ ثُباتِ عالم
وی واسطهٔ نجاتِ امّت

ای عین عطا و کانِ احسان
وی بحرِسخا و ابر رحمت

جان و سر و چشم دوستمندان
بادا به فدای خاک پایت

با این همه جرم و شرمساری
از عمر نکرده جز خسارت

لالست زبان چو در ثنایت
آن به که به گریه در عزایت

گوئیم که ای شهیدِ عُدوان
غلطیده به خون و خاک و عُریان

بی جرم سرت زتن بریدند
پهلوی دو نهرِ آب و عَطشان

بر جسمِ مطهّرت زهر سو
بارید سِنان و تیرِ پرّان

شد پاره گلوی شیرخوارت
ازتیرِجَفای آن لعینان

شد قاسمِ تازه شاد ،ناکام
صدپاره به خون و خاک ،غلطان

هرسوی زتیر و تیغ و خنجر
افتاده به خاک نوجوانان

گردید زمین ،سرای گلشن
ازخونِ عِذارِ گلعذاران

گشتند اسیر خواهرانت
بی ستر و حجاب دربیابان

کو فاطمه تا کند به زاری
صد چاک به ماتمت،گریبان

گوید به فغان و آه و زاری
با اشک روان و قلبِ سوزان

کای میوهٔ قلب و نورِ عَینم
مقتول به کربلا، حسینم

غلطان به خون خود چرائی
ببریده چرا سر از قفائی

صدپاره چرا زتیغ حنجر
لب تشنه به دشت نینوائی

آخر تو مگر نه شِبلِ حیدر
ریحانهٔ ختمِ انبیائی

تن خفته چرا به خاک و خونی
سر رفته چرا به نیزه هائی

آخِر به تو اهلِ کوفه این سان
کردند نفاق و بی وفائی

با این همه کس، نداشت یک کس
با جدّ تو راهِ آشنائی

تا نعشِ تورا کند حُنوطی
یا بر جسدت کند رِدائی

کو خواهرِ زارِ دل غمینت
تا برتو به پا کند عزائی

کو زینبِ مُستمندِ زارت
تا زخم تورا کند دوائی

ازابن زیاد و شمر فریاد
برهردو هزار لعنِ حقّ باد

_____________

1_سَبیل :وقف. آب و شیرینی که در راه خدا وقف کنند. مباح و روا.حافظ گوید :
ای رخت چون خلد و لعلت سلسبیل
سلسبیلت کرده جان و دل سَبیل

2_کرور :نام شماره ای است چنانکه کرور ایران پانصدهزار است که پنج لک باشد. نصف میلیون . نزد ایرانیان معادل پانصدهزار است.
3_نیاط: رگ دل . رگی از پشت که دل به وی آویخته است .رگی است کلفت و صلب که بدان دل در رگ وتین آویخته است . رگی که از وتین به قلب متصل است و اگر پاره شود صاحبش می میرد.
4_سیاط:جمع سوط ،تازیانه
5_مجموعهٔ قصاید حضرت آیة الله آقا میرزا محمّد تقی شیرازی ،به اهتمام حاجی ابوالقاسم منصور همدانی ،چاپ سنگی سال ۱۳۵۶هجری قمری ،صفحهٔ ۲۱

حضرت آیت الله شیخ میرزا محمّد تقی ابن میرزا محبّ علی ابن میرزا محمّد علی مشهور به گلشن شیرازی حائری ، ومعروف به میرزای دوّم از اعاظم فقها ومراجع تقلید و ازشاگردان مشهور آیت الله میرزا محمّد حسن شیرازی، متوفّی به سال ۱۳۳۸هجری قمری در کربلا و مدفون در حرم مطهّر حسینی {علیه السّلام}

#حسینی

🌾🍃🍃@madihehvamarsiah

شاعری درباب سنگی که آن بد دل کافر، بر جبینِ مبارک حضرتِ سیّدالشهداء علیه السّلام افکند و پیشانی مبارک حضرتش شکست چه نیکو گوید :

فلک سنگی فکند ازدستِ دشمن
به پیشانیّ وجه الله احسن
چو زد از کینه آن سنگ جفارا
شکست آیینهء ایزد نُمارا

#حسینی

???@madihehvamarsiah

صلّی الله علیکَ یااباعبدالله الحسین المظلوم روحی لکَ الفِداء

تضمین غزل خواجه نوّرالله مضجَعه و مرقدَه

ای شهیدی که غمت هردو جهان برهم زد
وآسمانت چو زمین حلقه پیِ ماتم زد
نور تو بود که درعالم ذَر پرچم زد
درازل پرتو عشقت زتجلّی دم زد
عشق پیدا شد وآتش به همه عالم زد

گشته ذرّات دو عالم زنشیب و زفراز
درمقامات تو حیران و زآنان ممتاز
راند ابلیس که انجام تو بیند زآغاز
مدّعی خواست که آید به تماشاگه راز
دست غیب آمد و بر سینهٔ نامحرم زد

جام لبریز یکی را چو قضا پیش گذاشت
هرکسی برحسبِ همّت خود قد افراشت
طبع تو بود که آن زهر همه شهد انگاشت
جلوه ای کرد رخش دید ملک عشق نداشت
عین آتش شد ازآن غیرت و برآدم زد

عشق می خواست مگر عاشق صادق سوزد
دیدهٔ شورِ خطابین منافق سوزد
شعله ای گشت کزآن برق شرر اندوزد
عقل می خواست کزین شعله چراغ افروزد
برق غیرت بدرخشید و جهان برهم زد

خلقتی خواست کند ساخته برسیرتِ خویش
که به وحدت بود انباز ،نه با کثرتِ خویش
هم نماید به خلایق،همهٔ خلقتِ خویش
نظری کرد که بیند به جهان صورت خویش
خیمه در آب و گِل مزرعهٔ آدم زد

یارب انصار من این سان که برین جیش¹ زدند
ازپی قرب تو خودرا به چنین میش² زدند
اجرشان باتو که خوش گوی درین طیش³ زدند
دیگران قرعهٔ قسمت همه برعیش زدند
دل غمدیدهٔ نابود که هم برغم زد

اکبر من سرجانبازی میدان تو داشت
اصغر من طمع غنچهٔ پیکان تو داشت
دل من نیز هوای رخ جانان تو داشت
جان عِلوی هوسِ چاه زنخدان تو داشت
دست درحلقهٔ آن زلف خم اندر خم زد

ای به مظلومیت از صومعه و دیروکنشت
برشده ناله و فریاد و فغان ،خشت به خشت
ساغر⁴ ازخاک تو فارغ بود ازتاکِ بهشت
حافظ آن روز طرب نامهٔ عشق تو نوشت
که قلم برسر اسباب و دلِ خرّم بود ⁵

__________

1و2و3:درحاشیه چنین نوشته :جیش :لشکر .میش :انگیخته شدن فتنه .طیش :سبکی
4_میرزا ابراهیم ساغر ،شاعر وادیب وخطّاط بوده ودرسال ۱۳۰۲وفات یافته ،قبرش درتکیه خرابه ،جنب قبرفاضل هندی است .
5_تحفة الحسینیّه ،ساغر اصفهانی ،نسخهٔ خطّی کتابخانهٔ مرکزی دانشگاه تهران به شمارهٔ ۱۱۱۳۹،برگ ۲۵

#حسینی

🌾🍃🍃@madihehvamarsiah

حکایتی راجع به حاج محمّدرضا الاُزری و قصیدهء هائیّه وی دررثای حضرتِ قمربنی هاشم ابوالفضل العبّاس علیه السّلام


سیّدفاضلی ازعلماء عرب به حقیر نقل کرد که چون حاج محمدرضا الازری رحمه الله در همین قصیده [هائیّه]این مصرع راگفت:

یومُُ ابوالفضلِ استَجارَ بهِ الهُدی

یعنی :عاشورا روزی بود که هدایت یعنی وجود مقدّس حضرت حسین علیه السّلام به ابوالفضل استجاره نمود وپناه برد ،درنظر مستبعَد شمردکه شاید مقبول حضورامام علیه السّلام نیفتد ،بیت راتمام نکردوبه همین حال بماند پس حضرت حسین علیه السلام را درخواب دید که تشریف آورد و فرمود صحیح است آنچه گفته ای ،من مُستَجیر شدم به برادرم ابوالفضل و مصرعِ ثانی را حضرت فرمود :

والشّمسُ مِن کَدِرِ العُجاجِ لِثامُها

یعنی :آن وقت من مستجیر شدم که آفتاب از تیره غبارِ معرکه کربلا نقابی پیدا کرده بود .

وقایعُ الایّام در احوال محرّم الحرام /مرحوم ملّا علی واعظِ تبریزی خیابانی /صفحه۴۸۱

اشاره :حاج محمّد رضا الازری برادر مرحوم شیخ کاظم ازری شاعرمعروف و صاحب دیوان می باشد .

#حسینی

🌾🍃🍃@madihehvamarsiah

صلّی الله علیکَ یااباعبدالله الحسین المظلوم روحی لکَ الفِداء

دروادی کربلا به چشمِ نمناک
می گفت جنابِ فاطمه بادلِ چاک
گلها همه سرزخاک بیرون کردند
الّا گل من که سرفرو برده به خاک

#فاطمیّ #حسینی

🌾🍃🍃@madihehvamarsiah

جلَّ الإلهُ فلیسَ الحزنُ بالغهُ
لکنَّ قلباً حواهُ حزنهُ جَلَلُ

سیدمحمدمهدی بحرالعلوم

ترجمه
خدا برتر از آن است که غم و اندوه به او رسد اما قلب مؤمن که در بر گیرنده خدا است حزن و اندوهش بزرگ است.

مرحوم محتشم گوید :

هست از ملال گرچه بری ذات ذوالجلال
او در دل است وهیچ دلی بی ملال نیست.

توضیح ؛

مرحوم بحرالعلوم اولا خداوند متعال را منزه از حزن و الم نموده وبعداستدراک نمود و فرمود که لکن قلبی که حاوی فیض اوست که متصف به اشعه انوار صفات اوست ،حزن آن قلب از این مصیبت، عظیم و اندوهش در این حکایت جانسوز ، جسیم است .
ونسبت حزن به خداوند اقدس متعال ، مثال نسبت اسفی است که درآیه شریفه وارد شده است که :
فَلَمَّا آسَفُونَا انْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۵۵﴾ و چون ما را به خشم درآوردند از آنان انتقام گرفتيم و همه آنان را غرق كرديم.سوره مبارکه زخرف /آیه 55
نه اینکه ، العیاذ بالله ، خداوند اقدس متعال از این حزن و اسف ، متغیر و محل ورود حوادث گردد.زیرا که خداوند منزه است از این .

شرح مراثی سید بحرالعلوم /ملارحمه الله کرمانی /حسین درگاهی /صفحه 83

للبهائی فی مرثیهِ الشهداء {علیهم السّلام}

مصابُکَ یا مولایَ اورثَ حُرقهََ
وامطرَ فی اجفانِنا هاطِلَ الحُزنِ
فلولم یَکُن ربُّ السّماءِ مُنَزَّهاً
مِن الحزنِ قلنا انّهُ لکَ فی الحُزنِ

ترجمه :

مصیبتِ تو ای مولای من دلها را سوزانیده است وچشمهای مارا چون ابربارانیی کرده که مدام ریزان است .
اگرپروردگار آسمان منزّه ازحزن نمی بود می گفتیم که برای تو محزون است .

#حسینی

🌾🍃🍃@madihehvamarsiah

یاحسین شهید

کافورِ تو خاکِ کربلا خواهدشد
تابوتِ تو چوبِ نیزه ها خواهدشد
لب های تورل که می مکد پیغمبر
باچوبِ یزید آشناخواهدشد

#حسینی

🌾🍃🍃@madihehvamarsiah

بابی الحسینِ المظلوم

این نکته رسول بارها گفت
درشانِ شهیدِ کربلا گفت
آن را که به کربلا گذاراست
باآتشِ دوزخش چه کاراست

#حسینی

🌾🍃🍃@madihehvamarsiah

حدیثی از امام حسین {علیه السّلام}

مِن تفسیرِ جلاء الأذهان

سائلی سؤال می نمود،حضرت ابی عبدالله الحسین {علیه السّلام}فرمود :می دانید که چه می گوید ؟گفتند:نه یاابن رسول الله {صلّی اللهُ علیه وآله وسلّم }.
گفت :می گوید که من رسول شمایم اگر چیزی بدهید برای شمابرگیرم وآنجا برسانم،اگربه دست تهی آنجا روم دیگر مختارید .


#حسینی

🌾🍃🍃@madihehvamarsiah

صلّی الله علیکَ یااباعبدالله الحسین المظلوم روحی لکَ الفِداء

جام بلا به دستِ قدر، ساقی قضا
پرکرد و کم نمود به مقدارِ هر ولا

لیک ازبرای سبط نبی شاهِ اولیا
هرقدر داشت ریخت به صحرای کربلا

#حسینی

🌾🍃🍃@madihehvamarsiah