♦️دین به مثابه فرهنگ♦️

این متن آگهی یک کتابفروشی کنار مغازه‌اش در مرکز تهران است:
«کتاب قرآن فارسی بدون "عربی". اثر دکتر الهی قمشه‌ای. این بار کلام وحی (قرآن را) فقط و فقط به زبان مادری (فارسی) و بدون (عربی) بخوانید. بفهمید. و لذت ببرید از این آیات رحمانی. بدون واسطه زبان دیگری (فقط فارسی).»

پنج بار تأکید بر "فارسی بودن" متن و نفی عربی بودن آن. هم تداوم شکاف اجتماعی میان فارس و عرب را نشان می‌دهد و هم تأکیدی بر استقلال دین از فرهنگ. چیزی که نویسندگانی چون الیویه روآ نیز در کتابهایی چون «جهل مقدس» و مانند آن به این تفکیک اشاره می‌کنند. چگونه دینی که در سرزمینی عرب زبان به وجود آمده، به سرزمین‌هایی دیگر سفر می‌کند و ماهیتی «فرهنگی» می‌یابد. آنگاه نقش "عُرف" است که اهمیت می‌یابد نه چیزی تحت عنوان دین خالص و "حقیقت دین". این نکته‌ای است که نهادهای رسمی دین و حکومت‌های مبتنی بر دین کمتر به آن توجه کرده‌اند.

تأکید بر "دکتر بودن" مترجم و نه حجت‌الاسلام و آیت‌الله بودنش و ده‌ها نکته‌ی دیگر... این دو خط آگهی، سرشار از این ایده‌ها و ایده‌های دیگر اجتماعی است..

عکس: تهران-اردی‌بهشت97

#دیدن

کانال اینکُجا
#مهدی_سلیمانیه


جان آگه با #فرهیختگان
@IRANIntellectuals