🍀🍀🍀
قطب دایرهء خدا شناسی
حضرت شیخ ابوالحسن #شاذلی
[ذ ِ] علي بن عبدالله بن عبدالجبار... مکني به ابوالحسن استاد گروه شادليهء صوفيهء اسکندريه.
و در تاج العروس ترجمهء مفيدي از وي آمده است از جمله در وجه معروف شدن او به شادلي نويسد: سيد القطب الامام ابوالحسن علي بن عبدالله بن عبدالجباربن تميم بن هرمزبن... عبدالله بن الحسن بن الحسن بن علي بن ابيطالب الحسني الادريسي الشادلي قدس سره استاد طايفهء عليه شادليه از صوفيهء اسکندريه است.
چون از مغرب وارد افريقا شد در شادله فرودآمد و شيخ مشايخ، ابوعلي الحسن بن مسعود اليوسي در شرح داليهء خود اين قول را رد کرده و گفته است که شيخ ابوالحسن علي بن عبدالجبار الزرويلي از اين باب به شادله منسوب گرديد که در آن بعبادت مشغول بود و از مردم شادله نبوده است... در سنهء ۵۹۱ و به قولي ۵۹۳ ه .ق. در قريهء غماره از قراء افريقا در نزديکي سبته ولادت يافت سپس به تونس منتقل گرديد و در شادله از قراي افريقا سکونت گزيد... و به سال ۶۵۶ در ماه ذي القعده يا شوال در صحراي عيذاب در گذشت...
و در اين که شاذلي نزد چه کساني تلمذ کرده اقوال مختلف است. قشاشي در سمط المجيد آرد که وي بلاواسطه از ابومدين کسب عرفان کرده و اين قول مقبول تاريخ است. و امام ابوالحسن نزد ابوالفتح الواسطي شيخ مشايخ الرفاعيه در مصر نيز تعلم کرده است.
ابن بطوطه دربارهء چگونگي درگذشت او آورده است:
از شيخ ياقوت شنيدم که از شيخ خود ابوالعباس مرسي روايت ميکرد که ابوالحسن شاذلي همه ساله از راه مصر عليا به حج ميرفت و از ماه رجب تا پايان موسم حج در مکه مي ماند و آنگاه پس از زيارت مدينه از جادهء بزرگ (يعني از راه صحرا که طولاني تر بود) به شهر خود مراجعت ميکرد. يکي از سالها که در صدد مسافرت حج بود به خادم خود فرمود که کلنگي و سبدي با حنوط و ساير وسايل دفن و کفن با خود بردارد و چون خادم پرسيد که اينها به چه کار آيد شيخ پاسخ داد که وقتي به حميثرا رسيدي خواهي فهيمد. حميثرا در مصر عليا در صحراي عيذاب واقع است و چشمهء آب شوري دارد. شيخ پس از رسيدن به حميثرا غسل کرد و دو رکعت نماز گزارد و در سجدهء آخر جان تسليم کرد جسد او را در همانجا به خاک سپردند و من گور او را زيارت کردم و اسم و نسب او تا امام حسن بن علي عليهماالسلام بر روي قبرش نوشته است. (ترجمهء سفرنامهء ابن بطوطه ص ۱۵).
در دائره المعارف اسلامي ضمن ترجمهء حال او چنين آمده است:
ابوالحسن علي بن عبدالله بن عبدالجبار الشريف الذرويلي مؤسس طريقهء شاذليه است که طريقه هاي ديگر مانند وفائيه، عروسيه، جزوليه، حفنويه از آن منشعب اند.
تولد او بقولي در غماره نزديک سبته در حدود سال ۵۹۳ ه . ق. و بقولي در شاذله موضعي واقع در نزديکي جبل ظفران در تونس اتفاق افتاد.
وجود نسبت ذرويلي در شجرهء نژادي او حاکي است که منشأ او مراکش بوده. پيروانش نسب او را از طريق امام حسن علیه السلام به پيغمبر رسانيده اند. در جواني بر اثر مطالعهء زياد به بيماري چشم مبتلي شد .
از همان اوان در طريق تصوف گام گذاشت و وجود خود را وقف آن ساخت. در فاس نزد پيروان جنيد، خصوصاً محمد بن علي بن حرزهم مريد ابومدين شعيب تعليم گرفت. ليکن تحت تأثير عبدالسلام بن مشيش از اهل مراکش بود که در اکناف تونس به اشاعهء طريقهء خود پرداخت و چون بعلت نشر طريقت جديد و خصوصاً بسبب نفوذي که در مردم داشت تحت فشار و تعقيب قرار گرفت به اسکندريه پناه برد و در آنجا شهرت و قبول عام بيشتري پيدا کرد.
برخي از نويسندگان در ترجمهء حال او نوشته اند که هر وقت از خانه خارج مي شد جمع کثيري به دنبالش راه مي افتادند. چندين بار به سفر حج رفت و در آخرين سفر حج بود که هنگام عبور از صحرايي در مصر عليا بسال ۶۵۶ در حميثرا درگذشت. آرامگاه او زيارتگاه است و يکي از مماليک مصر گنبدي به روي آن بنا نهاد.
شاذلي به پيروانش ذکر دايم را توصيه ميکرد، مريدان بلافصل او اهل خلوت نيستند و صومعه و کرامات ندارند.
از مشهورترين مريدانش در مصر تاج الدين بن عطاء الله ابوالعباس المرسي را ميتوان نام برد. اغلب رؤساي فرق مذهبي اسلامي در شمال غربي افريقا خود را پيرو او ميشمارند.
شاذلي آثاري از خود بجا گذارده که بيشتر آنها از نوع حزب و ادعيه و اوراد و اذکار محسوبند و از آنجمله است:
کتاب الاخوه ، حزب البر ، حزب البحر ، الحزب الکبير ، حزب الطمس علي عيون العداء ، حزب النصر ، حزب اللطف ، حزب الفتح معروف به حزب الانوار ، صلاه الفتح و المغرب ، ادعيهء مختلف ديگر و وصيتي خطاب به مريدانش.
( دائرهء المعارف اسلامي ج ۴ )
لغت نامه #دهخدا
🎄🎄🎄🎄🎄
https://t.me/joinchat/AAAAAEOyBh9fy0yRLS521w
قطب دایرهء خدا شناسی
حضرت شیخ ابوالحسن #شاذلی
[ذ ِ] علي بن عبدالله بن عبدالجبار... مکني به ابوالحسن استاد گروه شادليهء صوفيهء اسکندريه.
و در تاج العروس ترجمهء مفيدي از وي آمده است از جمله در وجه معروف شدن او به شادلي نويسد: سيد القطب الامام ابوالحسن علي بن عبدالله بن عبدالجباربن تميم بن هرمزبن... عبدالله بن الحسن بن الحسن بن علي بن ابيطالب الحسني الادريسي الشادلي قدس سره استاد طايفهء عليه شادليه از صوفيهء اسکندريه است.
چون از مغرب وارد افريقا شد در شادله فرودآمد و شيخ مشايخ، ابوعلي الحسن بن مسعود اليوسي در شرح داليهء خود اين قول را رد کرده و گفته است که شيخ ابوالحسن علي بن عبدالجبار الزرويلي از اين باب به شادله منسوب گرديد که در آن بعبادت مشغول بود و از مردم شادله نبوده است... در سنهء ۵۹۱ و به قولي ۵۹۳ ه .ق. در قريهء غماره از قراء افريقا در نزديکي سبته ولادت يافت سپس به تونس منتقل گرديد و در شادله از قراي افريقا سکونت گزيد... و به سال ۶۵۶ در ماه ذي القعده يا شوال در صحراي عيذاب در گذشت...
و در اين که شاذلي نزد چه کساني تلمذ کرده اقوال مختلف است. قشاشي در سمط المجيد آرد که وي بلاواسطه از ابومدين کسب عرفان کرده و اين قول مقبول تاريخ است. و امام ابوالحسن نزد ابوالفتح الواسطي شيخ مشايخ الرفاعيه در مصر نيز تعلم کرده است.
ابن بطوطه دربارهء چگونگي درگذشت او آورده است:
از شيخ ياقوت شنيدم که از شيخ خود ابوالعباس مرسي روايت ميکرد که ابوالحسن شاذلي همه ساله از راه مصر عليا به حج ميرفت و از ماه رجب تا پايان موسم حج در مکه مي ماند و آنگاه پس از زيارت مدينه از جادهء بزرگ (يعني از راه صحرا که طولاني تر بود) به شهر خود مراجعت ميکرد. يکي از سالها که در صدد مسافرت حج بود به خادم خود فرمود که کلنگي و سبدي با حنوط و ساير وسايل دفن و کفن با خود بردارد و چون خادم پرسيد که اينها به چه کار آيد شيخ پاسخ داد که وقتي به حميثرا رسيدي خواهي فهيمد. حميثرا در مصر عليا در صحراي عيذاب واقع است و چشمهء آب شوري دارد. شيخ پس از رسيدن به حميثرا غسل کرد و دو رکعت نماز گزارد و در سجدهء آخر جان تسليم کرد جسد او را در همانجا به خاک سپردند و من گور او را زيارت کردم و اسم و نسب او تا امام حسن بن علي عليهماالسلام بر روي قبرش نوشته است. (ترجمهء سفرنامهء ابن بطوطه ص ۱۵).
در دائره المعارف اسلامي ضمن ترجمهء حال او چنين آمده است:
ابوالحسن علي بن عبدالله بن عبدالجبار الشريف الذرويلي مؤسس طريقهء شاذليه است که طريقه هاي ديگر مانند وفائيه، عروسيه، جزوليه، حفنويه از آن منشعب اند.
تولد او بقولي در غماره نزديک سبته در حدود سال ۵۹۳ ه . ق. و بقولي در شاذله موضعي واقع در نزديکي جبل ظفران در تونس اتفاق افتاد.
وجود نسبت ذرويلي در شجرهء نژادي او حاکي است که منشأ او مراکش بوده. پيروانش نسب او را از طريق امام حسن علیه السلام به پيغمبر رسانيده اند. در جواني بر اثر مطالعهء زياد به بيماري چشم مبتلي شد .
از همان اوان در طريق تصوف گام گذاشت و وجود خود را وقف آن ساخت. در فاس نزد پيروان جنيد، خصوصاً محمد بن علي بن حرزهم مريد ابومدين شعيب تعليم گرفت. ليکن تحت تأثير عبدالسلام بن مشيش از اهل مراکش بود که در اکناف تونس به اشاعهء طريقهء خود پرداخت و چون بعلت نشر طريقت جديد و خصوصاً بسبب نفوذي که در مردم داشت تحت فشار و تعقيب قرار گرفت به اسکندريه پناه برد و در آنجا شهرت و قبول عام بيشتري پيدا کرد.
برخي از نويسندگان در ترجمهء حال او نوشته اند که هر وقت از خانه خارج مي شد جمع کثيري به دنبالش راه مي افتادند. چندين بار به سفر حج رفت و در آخرين سفر حج بود که هنگام عبور از صحرايي در مصر عليا بسال ۶۵۶ در حميثرا درگذشت. آرامگاه او زيارتگاه است و يکي از مماليک مصر گنبدي به روي آن بنا نهاد.
شاذلي به پيروانش ذکر دايم را توصيه ميکرد، مريدان بلافصل او اهل خلوت نيستند و صومعه و کرامات ندارند.
از مشهورترين مريدانش در مصر تاج الدين بن عطاء الله ابوالعباس المرسي را ميتوان نام برد. اغلب رؤساي فرق مذهبي اسلامي در شمال غربي افريقا خود را پيرو او ميشمارند.
شاذلي آثاري از خود بجا گذارده که بيشتر آنها از نوع حزب و ادعيه و اوراد و اذکار محسوبند و از آنجمله است:
کتاب الاخوه ، حزب البر ، حزب البحر ، الحزب الکبير ، حزب الطمس علي عيون العداء ، حزب النصر ، حزب اللطف ، حزب الفتح معروف به حزب الانوار ، صلاه الفتح و المغرب ، ادعيهء مختلف ديگر و وصيتي خطاب به مريدانش.
( دائرهء المعارف اسلامي ج ۴ )
لغت نامه #دهخدا
🎄🎄🎄🎄🎄
https://t.me/joinchat/AAAAAEOyBh9fy0yRLS521w
