#امام_حسین_علیه_السلام
#کلیات_مصائب
#صامت_بروجردی

ای سر دور ازبدن! روزی تو سامان داشتی
جابه دوش مصطفی با لعل خندان داشتی

خضررا رهبرتوبودی،جانب«عینُ الحَیات»
خودچرادر وقت مردن،کام عطشان داشتی؟

هرگز از یادم نخواهد رفت کاندر کربلا
«العطش»گفتی به زیر تیغ تا جان داشتی

اوفتاد آخر به دست اهرمن، انگشترت
ای سلیمانی که عالم، زیر فرمان داشتی!

روی اطفال یتیمت، گشت از سیلی سیاه
با همه احسان که در حقّ یتیمان داشتی

گر نبردند از تنت آن کهنه پیراهن، چرا
روی خاک کربلا،پس جسم عریان داشتی؟

حُرمت مهمان‌نوازی، خولیا! این‌سان نبود
رأس مهمان در تنور خویش، پنهان داشتی

«صامتا»!تاخودجزایت چیست،در روزجزا
کامشب اندر این مصیبت،چشم گریان داشتی


🔹@deabelnews