? تهیه #قالب برای یک قطعۀ #ثلث_جلی مثنای متناظر توسط ابراهیم خلیل اسلام؛ خطاط معاصر تُرک و شاگرد استاد داود بکتاش
● به رفع ایرادات و جزئیات در قالب جدید توجه کنید.
@MehdiQorbani
Forwarded From کانال خوشنویسی مهدی قربانی
کتابخانه امام حسین عليه السلام
Forwarded From مهدی قربانی
مستخدم مجهول
Forwarded From کانال خوشنویسی مهدی قربانی
گفتگوهای تراثی
torathi✅ چند نکته راجع به #قالب_زرنیخی
#قطعه_نویسی رایج‌ترین اثر در اندازۀ کوچک در مرقعات است. قطعات شعر فارسی در صفحاتی با قطع عمودی و در سطور ضربدری به خط نستعلیق نوشته می شدند که #چلیپا نامیده می‌شوند، اما قطعه‌های منظوم و منثور دوره #عثمانی به صورت افقی به خط ثلث در قاببندی دورنما قرار می‌گرفتند.
روش #قالب_سازی که در قرن سیزدهم هجری در امپراتوری عثمانی استفاده می‌شد تأثیر زیادی بر هنر خوشنویسی آنان گذاشت. خطاطان ترک در این شیوه از کلمه #قالب (Kalip) استفاده می‌کردند. قالب زدن در واقع شبیه‌سازی یک اثر خوشنویسی است که با مرکب مخصوص زرد ساخته شده از آرسنیک به نام مرکب #زرنیخ بر کاغذ قهوه‌ای رنگ یا سیاه‌رنگ انجام می‌شد. در این روش متن اصلی با استفاده از جوهر سیاه #قلم_گیری می‌گردید و بعد این اثر را بر بر یک یا دو صفحه کاغذ می‌نشاندند و اطراف آن را نقطه‌گذاری می‌کردند و توسط سوزن نقاط را سوراخ می‌کردند. این کار عملی برای تکثیر طرح روی متریال‌های مختلف بود. قالب به دست آمده تکثیر و حفظ می‌شد.
#زرنیخ (Orpiment) یا سولفید آرسنیک با فرمول شیمیایی As2S3، یک مادۀ معدنی زردرنگ و سمی است که استنشاق بخارات آن در ترکیب با آب نیز می‌تواند بسیار خطرناک باشد. برای تهیۀ مرکب #زرنیخ، آن را به نسبت مناسب با آب ترکیب کرده و پس از لیقه انداختن برای نوشتن استفاده می‌کردند. چه‌بسا به دلیل سمی بودن این ماده و دخالت مستقیم دست و چشم خطاط در بکارگیری آن، به مرور زمان عوارض ناخوشایند جسمی بر خطاطان عارض می‌شده است. در میان خطاطان مشهور و صاحب سبک دورۀ عثمانی شاید هیچ کس به اندازۀ #سامی_افندی وقتش را صرف ساختن قالب نکرده باشد. حجم بالای قالب‌هایی که از وی در انواع خطوط و به ویژه در #ثلث_جلی بر جای مانده گواه این مطلب است.
امروزه با گسترش تنوع محصولات هنری، استفاده از _زرنیخ دیگر منسوخ شده و مواد بی‌خطر با طرز استفادۀ آسان‌تری جایگزین آن شده است. در گفتگویی که با دوست ارجمندم #عبدالرحمن_دپلر در استانبول داشتم، ایشان نیز به این موضوع اشاره کرده و گفت برای تهیۀ #قالب آثارش در #ثلث_جلی از رنگ‌های #اکریلیک استفاده می‌کند و به ویژه برای آن که حالت نوستالژی رنگ زرنیخ را در قالب‌هایش منعکس کند، از ترکیب رنگ‌های #اکریلیک زرد، سفید و قهوه‌ای به نسبت‌های ۸۰، ۱۵ و ۵ درصد بهره می‌برد.
رنگ #اکریلیک یکی از رنگ‌های پر استفاده است که کمترین آلودگی را دارد. این نوع رنگ قابلیت حل شدن در آب را دارد و از آنجایی که نوعی پلاستیک پلیمر است، هنگامی که خشک می‌شود، انعطاف، نفوذناپذیری در برابر آب و دوام خود راحفظ می‌کند؛ به طوری که می‌توان لایه‌های بعدی رنگ را بدون تاثیر بر لایه‌های زیرین روی آن اضافه کرد. از مشخصه‌های رنگ #اکریلیک این است که به سرعت خشک می‌شود و به همین دلیل هنرمند می‌تواند لایه‌های پی در پی چندگانه را بدون تداخل رنگ‌ها کار کند.
@MehdiQorbani
#قطعه_نویسی رایج‌ترین اثر در اندازۀ کوچک در مرقعات است. قطعات شعر فارسی در صفحاتی با قطع عمودی و در سطور ضربدری به خط نستعلیق نوشته می شدند که #چلیپا نامیده می‌شوند، اما قطعه‌های منظوم و منثور دوره #عثمانی به صورت افقی به خط ثلث در قاببندی دورنما قرار می‌گرفتند.
روش #قالب_سازی که در قرن سیزدهم هجری در امپراتوری عثمانی استفاده می‌شد تأثیر زیادی بر هنر خوشنویسی آنان گذاشت. خطاطان ترک در این شیوه از کلمه #قالب (Kalip) استفاده می‌کردند. قالب زدن در واقع شبیه‌سازی یک اثر خوشنویسی است که با مرکب مخصوص زرد ساخته شده از آرسنیک به نام مرکب #زرنیخ بر کاغذ قهوه‌ای رنگ یا سیاه‌رنگ انجام می‌شد. در این روش متن اصلی با استفاده از جوهر سیاه #قلم_گیری می‌گردید و بعد این اثر را بر بر یک یا دو صفحه کاغذ می‌نشاندند و اطراف آن را نقطه‌گذاری می‌کردند و توسط سوزن نقاط را سوراخ می‌کردند. این کار عملی برای تکثیر طرح روی متریال‌های مختلف بود. قالب به دست آمده تکثیر و حفظ می‌شد.
#زرنیخ (Orpiment) یا سولفید آرسنیک با فرمول شیمیایی As2S3، یک مادۀ معدنی زردرنگ و سمی است که استنشاق بخارات آن در ترکیب با آب نیز می‌تواند بسیار خطرناک باشد. برای تهیۀ مرکب #زرنیخ، آن را به نسبت مناسب با آب ترکیب کرده و پس از لیقه انداختن برای نوشتن استفاده می‌کردند. چه‌بسا به دلیل سمی بودن این ماده و دخالت مستقیم دست و چشم خطاط در بکارگیری آن، به مرور زمان عوارض ناخوشایند جسمی بر خطاطان عارض می‌شده است. در میان خطاطان مشهور و صاحب سبک دورۀ عثمانی شاید هیچ کس به اندازۀ #سامی_افندی وقتش را صرف ساختن قالب نکرده باشد. حجم بالای قالب‌هایی که از وی در انواع خطوط و به ویژه در #ثلث_جلی بر جای مانده گواه این مطلب است.
امروزه با گسترش تنوع محصولات هنری، استفاده از _زرنیخ دیگر منسوخ شده و مواد بی‌خطر با طرز استفادۀ آسان‌تری جایگزین آن شده است. در گفتگویی که با دوست ارجمندم #عبدالرحمن_دپلر در استانبول داشتم، ایشان نیز به این موضوع اشاره کرده و گفت برای تهیۀ #قالب آثارش در #ثلث_جلی از رنگ‌های #اکریلیک استفاده می‌کند و به ویژه برای آن که حالت نوستالژی رنگ زرنیخ را در قالب‌هایش منعکس کند، از ترکیب رنگ‌های #اکریلیک زرد، سفید و قهوه‌ای به نسبت‌های ۸۰، ۱۵ و ۵ درصد بهره می‌برد.
رنگ #اکریلیک یکی از رنگ‌های پر استفاده است که کمترین آلودگی را دارد. این نوع رنگ قابلیت حل شدن در آب را دارد و از آنجایی که نوعی پلاستیک پلیمر است، هنگامی که خشک می‌شود، انعطاف، نفوذناپذیری در برابر آب و دوام خود راحفظ می‌کند؛ به طوری که می‌توان لایه‌های بعدی رنگ را بدون تاثیر بر لایه‌های زیرین روی آن اضافه کرد. از مشخصه‌های رنگ #اکریلیک این است که به سرعت خشک می‌شود و به همین دلیل هنرمند می‌تواند لایه‌های پی در پی چندگانه را بدون تداخل رنگ‌ها کار کند.
@MehdiQorbani
الكتب والمواضيع والآراء فيها لا تعبر عن رأي الموقع
تنبيه: جميع المحتويات والكتب في هذا الموقع جمعت من القنوات والمجموعات بواسطة بوتات في تطبيق تلغرام (برنامج Telegram) تلقائيا، فإذا شاهدت مادة مخالفة للعرف أو لقوانين النشر وحقوق المؤلفين فالرجاء إرسال المادة عبر هذا الإيميل حتى يحذف فورا:
alkhazanah.com@gmail.com
Disclaimer
All contents and books on this website are collected from Telegram channels and groups by bots automatically. if you detect a post that is culturally inappropriate or violates publishing law or copyright, please send the permanent link of the post to the email below so the message will be deleted immediately:
alkhazanah.com@gmail.com