#روژه_مارتن_دوگار
نویسنده: #آلبر_کامو
مترجم: #منوچهر_بدیعی
@litera9
در شدن"! وصف بابا مازرل" و زنش را بخوانید. روژه مارتن دوگار از همان نخستین کتاب خود آن وصف را با چنان عمقی می پردازد که ظاهرا راز آن امروزه از نظرها پنهان مانده است. این بعد سوم بر گسترش دامنه ی اثر او می افزاید و آن را در ادبیات معاصر اندکی نامتعارف می سازد. منشأ آثار ادبي زمان ما را، در مواردی که قابل باشند، می توان بیشتر به داستایفسکی منسوب کرد تا به تالستوی. سایه های سودازده یا الهام یافته در آثار ادبي زمان ما نشانه های تفسیری است که از تفکر درباره سرنوشت مایه گرفته است. شاید بتوان گفت که در آدمهای آثار داستايفسکی نیز عمق و برجستگی دیده می شود؛ اما داستایفسکی، برخلاف تالستوی، این عمق و برجستگی را قاعدۂ کار خود قرار نمی دهد. داستایفسکی در وهله نخست در پی حرکت است، تالستوی در پی صورت. میان زنان جوان رمان شوریدگان" و ناتاشا راستوف همان تفاوتی هست که میان شخصیت سینمایی و قهرمان تئاتر می بینیم : جنب وجوش بیشتر و جسمانیت کمتر. از طرفی در مورد داستایفسکی این کاهشهای کارِ نابغه را افزایش یک بُعدِ اضافی، که در این جا جنبه روحانی دارد و از گناه یا قداست سرچشمه می گیرد، جبران می کند ( یا حتی توجیه می کند. اما، به استثنای مواردی اندک، معاصران ما این مفاهیم را از رواج افتاده می شمارند...
http://T.me/literature9
نویسنده: #آلبر_کامو
مترجم: #منوچهر_بدیعی
@litera9
در شدن"! وصف بابا مازرل" و زنش را بخوانید. روژه مارتن دوگار از همان نخستین کتاب خود آن وصف را با چنان عمقی می پردازد که ظاهرا راز آن امروزه از نظرها پنهان مانده است. این بعد سوم بر گسترش دامنه ی اثر او می افزاید و آن را در ادبیات معاصر اندکی نامتعارف می سازد. منشأ آثار ادبي زمان ما را، در مواردی که قابل باشند، می توان بیشتر به داستایفسکی منسوب کرد تا به تالستوی. سایه های سودازده یا الهام یافته در آثار ادبي زمان ما نشانه های تفسیری است که از تفکر درباره سرنوشت مایه گرفته است. شاید بتوان گفت که در آدمهای آثار داستايفسکی نیز عمق و برجستگی دیده می شود؛ اما داستایفسکی، برخلاف تالستوی، این عمق و برجستگی را قاعدۂ کار خود قرار نمی دهد. داستایفسکی در وهله نخست در پی حرکت است، تالستوی در پی صورت. میان زنان جوان رمان شوریدگان" و ناتاشا راستوف همان تفاوتی هست که میان شخصیت سینمایی و قهرمان تئاتر می بینیم : جنب وجوش بیشتر و جسمانیت کمتر. از طرفی در مورد داستایفسکی این کاهشهای کارِ نابغه را افزایش یک بُعدِ اضافی، که در این جا جنبه روحانی دارد و از گناه یا قداست سرچشمه می گیرد، جبران می کند ( یا حتی توجیه می کند. اما، به استثنای مواردی اندک، معاصران ما این مفاهیم را از رواج افتاده می شمارند...
http://T.me/literature9
