همایون شجریان

همچو فرهاد بُوَد کوه‌کنی پیشه‌ٔ ما
کوه ما، سینه‌ٔ ما، ناخن ما، تیشه‌ٔ ما

شور شیرین ز بس آراست رهِ جلوه‌گری
همه فرهاد تراود ز رگ و ریشه‌ٔ ما

بهر یك جرعه‌ٔ می منّت ساقی نکشیم
اشك ما، باده‌ٔ ما، دیده‌ٔ ما، شیشه‌ٔ ما

عشق شیری‌ست قوی‌پنجه و می‌گوید فاش:
هرکه از جان گذرد، بگذرد از بیشه‌ٔ ما

#ادیب_نیشابوری