✨ او امام زمانی بود! 🌹
3⃣3⃣ عزّت زندگی همراهی با شماست!
از یاران رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم بود و از ایشان حدیث نقل میکرد. در کوفه، در دلاوری و شجاعت و جنگیدن و نیز عبادت و بندگی خداوند، زبانزد بود. او از جمله کوفیانی بود که به حضرت سیّدالشهدا صلواتاللهعلیه برای آمدن کوفه نامه نوشت، ولی مانند دیگران بدعهدی نکرد و بر پیمان با امام زمانش ثابت قدم ماند. او وقتی "مسلم بن عقیل" به کوفه آمد، بسیار تلاش کرد تا عهد و پیمان مردم را به آنان یادآوری کند و در دفاع از پسر عقیل هر چه در توان داشت، انجام داد؛ امّا .....
"مسلم بن عوسجه" پس از شهادت مسلم بن عقیل مجبور شد خانه و کاشانه را رها کند و به همراه خانواده، خودش را به حضرت سیّدالشهدا سلاماللهعلیه برساند.
در راه کربلا و در همراهی با مولایش بارها خطاب به امامش ارواحنافداه گفت: به خداوند دست از یاریات بر نمیدارم و از تو جدا نخواهم شد، تا در ركابت به شهادت برسم. عزّت زندگى همراهی با شماست.
در روز عاشورا نیز دلاورانه جنگید و تعداد زیادی از دشمنان مولایش را جهنّمی کرد و او نیز مانند بسیاری از اصحاب، با حملهی چندین نفر و از فشار و خستگی جنگِ نابرابر، از پای درآمد و وقتی بر روی زمین افتاد، امام زمانش بر بالینش حاضر شدند و سرش را در بغل گرفتند و فرمودند:
"ای مسلم! خداوند تو را رحمت کند!"
و آنگاه این آیه را درباره ی او تلاوت فرمودند:
"مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلاً"
مسلم، آخرین نفسها را میکشید که دوست دیرینش "حبيب بن مظاهر" نیز خودش را رساند و وقتی با اندوه به مسلم گفت که براى من دشوار است که شاهد مرگ تو باشم، پاسخ داد:
تنها درخواستی که از تو دارم این است که دست از یاری امام حسین سلاماللهعلیه بر نداری! و سپس جان به جان آفرین تسلیم کرد.
مسلم بن عوسجه در غیاب امام زمانش او را یاری کرد، در غیاب امام زمانش مردم را به مولایشان دعوت کرد و در حضورش نیز چنین کرد و رسم وفای به عهد با امام را به نیکی انجام داد. او در کوفه از هیچ تلاشی دریغ نکرد تا وظیفهی خود را نسبت به حضرت انجام دهد و در همراهی با امامش نیز تا لحظهی شهادت این گونه بود.
پس ...
علاوه بر شهادت در راه یاری حضرت سیّدااشهدا سلاماللهعلیه، لیاقت مرگ در بالین امام زمانش نیز نصیب او شد، تا سعادتمندانه زندگی کند و سعادتمندانه بمیرد.
✍ آقای بهزاد_فیروزمنش؛ شهریور یکهزار و چهارصد مصادف با صفرالمظفر
🔍 مطالب مشابه: #امام_زمانی #حکایت
@NikooSokhan
3⃣3⃣ عزّت زندگی همراهی با شماست!
از یاران رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم بود و از ایشان حدیث نقل میکرد. در کوفه، در دلاوری و شجاعت و جنگیدن و نیز عبادت و بندگی خداوند، زبانزد بود. او از جمله کوفیانی بود که به حضرت سیّدالشهدا صلواتاللهعلیه برای آمدن کوفه نامه نوشت، ولی مانند دیگران بدعهدی نکرد و بر پیمان با امام زمانش ثابت قدم ماند. او وقتی "مسلم بن عقیل" به کوفه آمد، بسیار تلاش کرد تا عهد و پیمان مردم را به آنان یادآوری کند و در دفاع از پسر عقیل هر چه در توان داشت، انجام داد؛ امّا .....
"مسلم بن عوسجه" پس از شهادت مسلم بن عقیل مجبور شد خانه و کاشانه را رها کند و به همراه خانواده، خودش را به حضرت سیّدالشهدا سلاماللهعلیه برساند.
در راه کربلا و در همراهی با مولایش بارها خطاب به امامش ارواحنافداه گفت: به خداوند دست از یاریات بر نمیدارم و از تو جدا نخواهم شد، تا در ركابت به شهادت برسم. عزّت زندگى همراهی با شماست.
در روز عاشورا نیز دلاورانه جنگید و تعداد زیادی از دشمنان مولایش را جهنّمی کرد و او نیز مانند بسیاری از اصحاب، با حملهی چندین نفر و از فشار و خستگی جنگِ نابرابر، از پای درآمد و وقتی بر روی زمین افتاد، امام زمانش بر بالینش حاضر شدند و سرش را در بغل گرفتند و فرمودند:
"ای مسلم! خداوند تو را رحمت کند!"
و آنگاه این آیه را درباره ی او تلاوت فرمودند:
"مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلاً"
مسلم، آخرین نفسها را میکشید که دوست دیرینش "حبيب بن مظاهر" نیز خودش را رساند و وقتی با اندوه به مسلم گفت که براى من دشوار است که شاهد مرگ تو باشم، پاسخ داد:
تنها درخواستی که از تو دارم این است که دست از یاری امام حسین سلاماللهعلیه بر نداری! و سپس جان به جان آفرین تسلیم کرد.
مسلم بن عوسجه در غیاب امام زمانش او را یاری کرد، در غیاب امام زمانش مردم را به مولایشان دعوت کرد و در حضورش نیز چنین کرد و رسم وفای به عهد با امام را به نیکی انجام داد. او در کوفه از هیچ تلاشی دریغ نکرد تا وظیفهی خود را نسبت به حضرت انجام دهد و در همراهی با امامش نیز تا لحظهی شهادت این گونه بود.
پس ...
علاوه بر شهادت در راه یاری حضرت سیّدااشهدا سلاماللهعلیه، لیاقت مرگ در بالین امام زمانش نیز نصیب او شد، تا سعادتمندانه زندگی کند و سعادتمندانه بمیرد.
✍ آقای بهزاد_فیروزمنش؛ شهریور یکهزار و چهارصد مصادف با صفرالمظفر
🔍 مطالب مشابه: #امام_زمانی #حکایت
@NikooSokhan