جواد حدیدی
#تقویم_ فرهنگی امروز، ۲۹ مرداد ۱۳۹۷

۱۶ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۸۱، جواد حديدی ـ ادیب، مترجم و از مفاخر فرهنگی ایران ـ درگذشت.
جواد حدیدی در سال ۱۳۱۱ در قم متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به پایان برد و از سال ۱۳۲۶ تا ۱۳۳۰ در مدرسه‌ی فیضیه‌ی قم به تحصیلات حوزوی پرداخت. حدیدی به موازات تحصیل در حوزه، دروس جدید یعنی درس‌های دبیرستانی را نیز ـ بدون‌کمک معلم ــ ‌خواند. در شهریور ۱۳۳۰ به دانشسرای عالی رفت و در رشته‌ی زبان فرانسه به تحصیل پرداخت و دانشنامه‌ی لیسانس گرفت. در ۱۳۳۵ از سوی وزارت فرهنگ برای ادامه‌ی تحصیل به اروپا اعزام شد و در سال ۱۳۳۹ موفق به کسب دانشنامه‌ی دکتری ادبیات فرانسه از دانشگاه سوربن گردید. دکتر حدیدی پس از بازگشت به ایران در دانشگاه مشهد به عنوان دانشیار رشته‌ی زبان و ادبیات فرانسه به خدمت پرداخت و در سال ۱۳۴۴ از دانشیاری به رتبه‌ی استادی ارتقاء یافت. استاد دکتر حدیدی پس از سال‌ها فعالیت آموزشی در دانشگاه، در سال ۱۳۶۳ بازنشسته گردید. از ۱۳۶۷ با مرکز «دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی» و از ۱۳۷۵ با مرکز «ترجمه‌ی قرآن مجید به زبان‌های خارجی» همکاری كرد و در سال ۱۳۷۶ به عضویت پیوسته‌ی «فرهنگستان زبان و ادب فارسی» درآمد. آثار متعددی در زمینه‌ی تألیف و ترجمه از این استاد حوزه‌ی علوم انسانی باقی مانده، از آن میان؛ تألیف کتاب‌های «اسلام از نظر ولتر»، «ایران در ادبیات فرانسه»، «از سعدی تا آراگون»، «رهروان حقیقت» و ترجمه‌ی کتاب‌های «میراث سوم» و «حدیث عشق در شرق».
دکتر حدیدی در طول زندگی خود جوائز علمی و فرهنگی متعددی را دریافت کرده است؛ همچون مدال درجه‌ی یک علمی برای احراز رتبه‌ی اول در دانشسرای عالی در سال ۱۳۳۳، جایزه‌ی ادبی انجمن نویسندگان فرانسوی‌‌زبان در ۱۹۷۶ میلادی، جایزه‌ی بهترین تحقیق در علوم انسانی برای «خیام در ادبیات فرانسه» در سال ۱۳۵۲، لوح تقدیر و جایزه‌ی کتاب سال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای ترجمه‌ی کتاب «حدیث عشق در شرق» در سال ۱۳۷۳، لوح تقدیر و جایزه‌ی کتاب سال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای کتاب «از سعدی تا آراگون» در ۱۳۷۴، و عنوان «شوالیه در افتخارات فرهنگیِ» وزارت فرهنگ فرانسه در ۱۹۹۴ میلادی. انجمن آثار و مفاخر فرهنگی این دانشمند علوم انسانی را به عنوان یکی از مفاخر فرهنگی ایران‌زمین معرفی کرده است.
استاد دكتر جواد حديدی در ۲۹ مرداد ۱۳۸۱ در ۷۰ سالگی در تهران درگذشت و در قطعه‌ی هنرمندان آرامگاه بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

@UT_Central_Library

بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
محمد امین‌ریاحی
#تقویم_ فرهنگی امروز، ۲۵ اُردی‌بهشت ۱۳۹۷

۹ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۸۸، محمد امین‌ریاحی ـ ادیب، مورّخ، رئیس بنیاد شاهنامه‌ی فردوسی و از مفاخر فرهنگی ایران ـ درگذشت.
محمد امین‌ریاحی در سال ۱۳۰۲ در خوی متولد شد. تحصیلات خود را نخست در مکتبخانه گذراند و با بازگشایی مدارس جدید، راهی دبستان شد و تا پایان دبیرستان را در اورمیه و خوی گذراند. در ۱۳۲۱ در دانشسرای تهران با رتبه‌ی شاگرد اولی فارغ‌التحصیل شد و در سال ۱۳۳۴ موفق به دریافت دانشنامه‌ی دکتری در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی شد. دکتر امین‌ریاحی از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۴۷ رایزن فرهنگی ایران در ترکیه بود و در دانشگاه آنکارا نیز به تدریس زبان و ادبیات فارسی و تاریخ و فرهنگ ایران پرداخت. وی از ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ رئیس بنیاد شاهنامه‌ی فردوسی و رئیس دانشکده‌ی هنرهای دراماتیک بود. او در مشاغلی که به عهده داشت، خدمات ماندگاری به انجام رساند، از آن میان؛ ساماندهی کتاب‌های درسی. همچنین در حوزه‌ی زبان و ادب فارسی، تاریخ و جغرافیای تاریخی، تصحیح متون کهن، شاهنامه‌شناسی و حافظ‌شناسی چیره‌دست بود.
انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، دکتر محمد امین‌ریاحی را به عنوان یکی از مفاخر ایران‌زمین معرفی کرده است.
دکتر محمد امین‌ریاحی ـ ادیب، مورّخ، رئیس بنیاد شاهنامه‌ی فردوسی و از مفاخر فرهنگی ایران ـ در ۲۵ اُردی‌بهشت ۱۳۸۸، در ۸۶ سالگی، در تهران شمع وجودش خاموش گشت.

@UT_Central_Library

بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی