#خط_میخی_هخامنشی

شیوه ی نگارش خط میخی روی گِل

وجه نام‌گذاری خط میخی، ابزارِ آن است. خلاف باور عموم، خط میخی نه‌تنها خطی واحد نیست بلکه نام یک خط به‌خصوص هم نیست! صرفاً نام ابزار و روشی است که چند زبان مختلف با آن نوشته می‌شد: چوب«نی» ،میخ، مغار، هر شیء تیزی که بتواند سطح گل یا سنگ را بتراشد. یا به باور برخی دیگر خطی که اجزاء آن شبیه میخ است ((هر یک از علائم میخی یا همان میخ ها را گُوِه مینامیم))
مثلا یک خط میخ‌شکل موازی کنار هم و یک خط میخ‌شکل در بالای آن سه خط موازی و عمود بر آن نمایانگر حرف آ باشد. زبان‌های مختلفی با روش میخی نوشته می‌شدند که فارسی باستان، عیلامی، بابلی و سومری ازجمله آن‌ها است.

خط میخی هخامنشی که دارای 50 نشانه ‌است، جدیدترین گونهٔ خطِ میخی است که در سدهٔ ششم پیش از میلاد مسیح به احتمال زیاد در زمان داریوش بزرگ ساخته شده‌، این خط برای نوشتن کتیبه‌های هخامنشی به کار رفته ‌است.خطِ میخیِ هَخامنشی، خطی نیمه الفبایی، نیمه هجایی ست افزون بر 8 نشانه (ایدئوگرام) که برای واژگان پر کاربرد مانند شاه، کشور و اهورامزدا به کار می‌روند.