#زبیر_در_نگاه_امیرالمؤمنین

سلام علیکم

بهترین تعبیر را دربارۀ بازۀ ممدوحیت زبیر، خود امیر المؤمنین (سلام الله علیه) فرمود که در نهج البلاغه نیز آمده است: « مَا زَالَ الزُّبَيْرُ رَجُلاً مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ حَتَّى نَشَأَ ابْنُهُ الْمَشْؤُومُ عَبْدُ اللهِ»؛ یعنی: زبیر پیوسته از زمرۀ ما اهل بیت بود تا آن زمان که فرزند نحس او، عبدالله، به دنیا آمد.

تعبیر دیگر حضرت وقتی بود که قاتل زبیر، سر او را به خدمت امیرالمؤمنین (علیه السلام) آورد، ایشان شمشیر زبیر را در دست گرفته، گریستند و فرمودند: «این شمشیر چقدر هم و غم از پیغمبر زدوده بود». و سپس فرمود: «القاتلُ والمقتولُ کِلاهما فی النار». (قاتل و مقتول هر دو در آتش دوزخ اند)

اللّهمّ اجعل عواقبَ أمورِنا خیراً