#با_حسین_علیه_السلام
#دهه_اول_محرم
#شب_دوم_محرم
#اشعار_حسینی
#ورودیه
🔷🔶 #روضه_زیبا_و_جانسوز_ورودی_کربلا
پرسید از قبیله که این سرزمین کجاست؟
این سرزمین غمزده در چشمم آشناست
این خاک بوی تشنگی و گریه می دهد
گفتند:«غاضریه» و گفتند : «نینوا»ست
دستی کشید بر سر و بر یال ذوالجناح
آهسته زیر لب به خودش گفت : کربلاست!
توفان وزید از وسط دشت، ناگهان
افتاد پرده، دید سرش روی نیزه هاست
یحیای اهل بیت در آن روشنای خون
بر روی نیزه دید سر از پیکرش جداست
توفان وزید، قافله را برد با خودش
شمشیر بود و حنجره و دید در «مِنا»ست
باران تیر بود که می آمد از کمان
بر دوش باد دید که پیراهنش رهاست
افتاد پرده، دید به تاراج آمده ست
مردی که فکر غارت انگشتر و عباست
برگشت اسب از لب گودال قتلگاه
افتاد پرده، دید که در آسمان عزاست!
➖ امام حسین(ع) در بدو ورود به کربلا فرمود :
"قِفُوُا وَلَا تَرْحَلُوا مِنْهَا!"
بار بگشایید این جا کربلاست،
آب و خاکش با دل و جان آشناست!(۱)
➖ کاروان امام حسین(علیه‌السلام) بعد از مسافت راه سخت و طولانی در روز دوم محرم سال ۶۱ هجری به سرزمین کربلا رسید.
امام(علیه‌السلام) تا وارد سرزمین کربلا شد، غم عجیبی در قلب خویش احساس کرد.
➖ قندوزی می نویسد :
"وَقَفَ جَوادُ الحُسَينِ(علیه‌السلام)، وَكُلَّمَا حَثَّه عَلَى المَسيرِ لَم يَنبَعِثَ مِن تَحتِه خَطوَةَ وَاحِدَةَ".
مرکب امام(علیه‌السلام) از حرکت ایستاد و قدم از قدم بر نداشت.(۲)
امام(علیه‌السلام) از این حرکت به شگفت آمد و فرمود :
"مَا يُقالُ لِهذِهِ الأَرضِ؟
فَقَالُوا : كَربَلاءُ
فَبَكَى، وَ قَالَ : كَربٌ وَ بَلَاءٌ!".
نام این سرزمین چیست؟
پاسخ دادند : کربلا!
➖ پس حضرت(علیه‌السلام) گریه کرد و فرمود :
دشت اندوه و بلا!
"وَقَبَضَ الْحُسَيْنُ(علیه‌السلام) قَبْضَةً مِنْها فَشَمَّها، وَقالَ : هذِهِ وَاللهِ!
هِيَ الأَْرْضُ الَّتي أخْبَرَ بِها جَبْرَئيلُ رَسُولَ اللهِ(صلیاللهعلیهوآله) أَنَّني أُقْتَلُ فيهَا"
آن گاه كه به امام حسين(علیه‌السلام) مُشتى از خاك آن جا را برگرفت و بوييد و فرمود :
به خدا سوگند اين همان سرزمينى است كه جبرئيل به پيامبر خدا(صلیاللهعلیهوآله) خبر داده که من در آن كشته مى شوم.(۳)
➖ سپس حضرت(علیه‌السلام) خطاب به اهل‌بیت وکاروان فرمود :
"قِفُوا وَلا تَرْحَلُوا مِنْها!
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَالْبَلَاءِ".
همین جا توقّف کنید و از آن کوچ نکنید.
پروردگارا! پناه می برم به تو از دشت اندوه و بلا!
➖ سپس فرمود :
"هَذَا مَوْضِعُ كَرْبٍ وَبَلَاءٍ!
انْزِلُوا هَاهُنَا مَحَطُّ رِحَالِنَا وَمَسْفَكُ دِمَائِنَا وَهُنَا مَحَلُّ قُبُورِنَا بِهَذَا حَدَّثَنِي جَدِّي رَسُولُ اللهِ(صلیاللهعلیهوآله)".
منزلگه مقصود ما همین جاست!
همين جا، جاى پياده شدن ما و محل ريختن خون ما و محل قبرهاى ماست. جدّم رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) به من چنين خبر داده است.(۴)
لذا امام حسین(علیه‌السلام) دستور داد بارها را بگشایند و خیمه ها را برپا کنند.
📚منابع :
۱. اللهوف ابن طاوس، ص۹۸
۲. ينابيع المودّة قُندوزی، ص۴۰۶
۳. تذكرة الخواصّ سبط بن جوزی، ص۲۵۰
۴. اللهوف ابن طاووس، ص۸۰
🔆 کانال #محبان‌الزهراءعلیهاالسلام
#با_افتخار_عبدالحسینم
🆔 @mohebanozahra315
#دهه_اول_محرم
#شب_دوم_محرم
#اشعار_حسینی
#ورودیه
🔷🔶 #روضه_زیبا_و_جانسوز_ورودی_کربلا
پرسید از قبیله که این سرزمین کجاست؟
این سرزمین غمزده در چشمم آشناست
این خاک بوی تشنگی و گریه می دهد
گفتند:«غاضریه» و گفتند : «نینوا»ست
دستی کشید بر سر و بر یال ذوالجناح
آهسته زیر لب به خودش گفت : کربلاست!
توفان وزید از وسط دشت، ناگهان
افتاد پرده، دید سرش روی نیزه هاست
یحیای اهل بیت در آن روشنای خون
بر روی نیزه دید سر از پیکرش جداست
توفان وزید، قافله را برد با خودش
شمشیر بود و حنجره و دید در «مِنا»ست
باران تیر بود که می آمد از کمان
بر دوش باد دید که پیراهنش رهاست
افتاد پرده، دید به تاراج آمده ست
مردی که فکر غارت انگشتر و عباست
برگشت اسب از لب گودال قتلگاه
افتاد پرده، دید که در آسمان عزاست!
➖ امام حسین(ع) در بدو ورود به کربلا فرمود :
"قِفُوُا وَلَا تَرْحَلُوا مِنْهَا!"
بار بگشایید این جا کربلاست،
آب و خاکش با دل و جان آشناست!(۱)
➖ کاروان امام حسین(علیه‌السلام) بعد از مسافت راه سخت و طولانی در روز دوم محرم سال ۶۱ هجری به سرزمین کربلا رسید.
امام(علیه‌السلام) تا وارد سرزمین کربلا شد، غم عجیبی در قلب خویش احساس کرد.
➖ قندوزی می نویسد :
"وَقَفَ جَوادُ الحُسَينِ(علیه‌السلام)، وَكُلَّمَا حَثَّه عَلَى المَسيرِ لَم يَنبَعِثَ مِن تَحتِه خَطوَةَ وَاحِدَةَ".
مرکب امام(علیه‌السلام) از حرکت ایستاد و قدم از قدم بر نداشت.(۲)
امام(علیه‌السلام) از این حرکت به شگفت آمد و فرمود :
"مَا يُقالُ لِهذِهِ الأَرضِ؟
فَقَالُوا : كَربَلاءُ
فَبَكَى، وَ قَالَ : كَربٌ وَ بَلَاءٌ!".
نام این سرزمین چیست؟
پاسخ دادند : کربلا!
➖ پس حضرت(علیه‌السلام) گریه کرد و فرمود :
دشت اندوه و بلا!
"وَقَبَضَ الْحُسَيْنُ(علیه‌السلام) قَبْضَةً مِنْها فَشَمَّها، وَقالَ : هذِهِ وَاللهِ!
هِيَ الأَْرْضُ الَّتي أخْبَرَ بِها جَبْرَئيلُ رَسُولَ اللهِ(صلیاللهعلیهوآله) أَنَّني أُقْتَلُ فيهَا"
آن گاه كه به امام حسين(علیه‌السلام) مُشتى از خاك آن جا را برگرفت و بوييد و فرمود :
به خدا سوگند اين همان سرزمينى است كه جبرئيل به پيامبر خدا(صلیاللهعلیهوآله) خبر داده که من در آن كشته مى شوم.(۳)
➖ سپس حضرت(علیه‌السلام) خطاب به اهل‌بیت وکاروان فرمود :
"قِفُوا وَلا تَرْحَلُوا مِنْها!
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَالْبَلَاءِ".
همین جا توقّف کنید و از آن کوچ نکنید.
پروردگارا! پناه می برم به تو از دشت اندوه و بلا!
➖ سپس فرمود :
"هَذَا مَوْضِعُ كَرْبٍ وَبَلَاءٍ!
انْزِلُوا هَاهُنَا مَحَطُّ رِحَالِنَا وَمَسْفَكُ دِمَائِنَا وَهُنَا مَحَلُّ قُبُورِنَا بِهَذَا حَدَّثَنِي جَدِّي رَسُولُ اللهِ(صلیاللهعلیهوآله)".
منزلگه مقصود ما همین جاست!
همين جا، جاى پياده شدن ما و محل ريختن خون ما و محل قبرهاى ماست. جدّم رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) به من چنين خبر داده است.(۴)
لذا امام حسین(علیه‌السلام) دستور داد بارها را بگشایند و خیمه ها را برپا کنند.
📚منابع :
۱. اللهوف ابن طاوس، ص۹۸
۲. ينابيع المودّة قُندوزی، ص۴۰۶
۳. تذكرة الخواصّ سبط بن جوزی، ص۲۵۰
۴. اللهوف ابن طاووس، ص۸۰
🔆 کانال #محبان‌الزهراءعلیهاالسلام
#با_افتخار_عبدالحسینم
🆔 @mohebanozahra315
