🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿
كتاب #فرهنگ_سخنوران
دکتر عبدالرّسول خیّامپور، فرزند حاجی محمود طاهباز، استاد دانشگاه تبریز بود. خیّامپور، در مهرماه ۱۲۷۷ هجری شمسی در تبریز متولّد شد. تحصیلات مقدّماتی رادر تبریز گذراند و سپس به تهران رفت و سال ۱۳۰۶ از دبیرستان دارالفنون در رشتهٔ ادبی دیپلم گرفت و مدّت سه سال در مدارس اهواز به تدریس پرداخت. در سال ۱۳۱۲ در رشته فلسفه و ادبیات با رتبهٔ اوّل از دارالمعلّمین فارغ التّحصیل شد و نشان درجه یک علمی را از آن خودساخت.
پس از فراغت از تحصیل به ترکیه سفر کرد و بین سال‌های ۲۶-۱۳۱۶ مدیریت دبستان ایرانیان را در استانبول برعهده گرفت. خیامپور در این سال‌ها، دانشنامه ی دکتری خود از دانشگاه استانبول ترکیه دریافت کرد. پس از بازگشت به ایران به جمع استادان دانشکدهٔ ادبیّات دانشگاه تبریز پیوست و به تدریس پرداخت. او در این مدت در کنار افرادی چون منوچهر مرتضوی و سیدحسن قاضی طباطبایی، یحیی ماهیار نوابی، احمد علی رجایی بخارایی، احمد ترجانی زاده، محمد جواد مشکور فعالیت می‌نمود. این دوران همزمان بود با فعالیت صاحب‌نظرانی نظیر میرزاجعفر سلطان القرایی، حاج حسین آقا نخجوانی، حاج میرزا عبدالله مجتهدی، حاج محمد آقانخجوانی. وی از مهر ماه ۱۳۲۶هـ. ش در دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز به تدریس پرداخت. در ۱۳۲۹هـ. ش به سمت ریاست کتابخانه دانشکد ی ادبیات دانشگاه تبریز و سپس به معاونت دانشکده منصوب گردید و تا ۱۳۴۲هـ. ش در این سمت باقی ماند.
خیامپور در ۱۵ تیر ماه ۱۳۴۸ هـ. ش بازنشسته شد. در دی ماه همان سال به پاس سال‌ها خدمات علمی وآموزشی از طرف دانشگاه تبریز با عنوان استاد ممتاز به جامعه دانشگاهیان معرفی گردید. او در ۱۳۴۹هـ. ش به تهران آمد و تا پایان عمر در همان‌جا ماند و سرانجام در تهران درگذشت. انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به پاس خدمات علمی و فرهنگی وی، طی برگزاری مراسم بزرگداشتی در ۳۰ خرداد ماه ۱۳۸۵هـ. ش او را به عنوان یکی از مفاخر ایران‌زمین معرفی کرد و لوح تقدیری به خانواده‌اش اهدا نمود.
🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸
@ketabkhaneh2015