#نكته_ها
🔵 فضاى باز سياسى در كوفه
حكومت امام على(ع) بر مدار آزادى، اخلاق، حقوق، قانون و عدالت مى‌گرديد و از ابتداى تشكيل آن، فضاى سياسى حكومت، كاملا باز بود.
🔺امام(ع) اصرار مى‌ورزيد كه مردمان با حقوق خويش آشنا شوند، آن را مطالبه كنند و از جمله، حقّ نظردادن، انتقادكردن، اعتراض‌نمودن و دادخواهى‌كردن؛ چنان‌كه درخطبه‌اى كه به بيان حقوق متقابل مردمان و زمامداران پرداخته، به مردمان چنين آموخته است :
«فَلاَ تُكَلِّمُونِي بِمَا تُكَلَّمُ بِهِ الْجَبَابِرَةُ، ....» نهج‌البلاغه، خطبۀ ۲۱۶
🔺«آن‌سان كه با زورگويان و سركشان سخن مى‌گويند، با من سخن مگوييد و آن محافظه‌كارى‌ها را كه با تيزخويان و مستبدّان روا مى‌دارند، با من روا مداريد و با من به طور تصنّعى و با سازشكارى آميزش مكنيد.
🔺و مبادا گمان كنيد كه شنيدن حق بر من سنگين است و تصوّر نكنيد كه من خواهان آنم كه مرا بزرگ انگاريد، زيرا هر كس كه شنيدن حق يا عرضه‌شدن عدالت بر او سنگين بُوَد، عمل به حق و عدالت بر وى سنگين‌تر بُوَد.
🔺پس، از گفتن حق، يا مشورت به عدالت و عدالت‌خواهى خوددارى مكنيد، زيرا من خود را بالاتر از آن نمى‌دانم كه خطا نكنم، و خود را ايمن از خطا نمى‌دانم، مگر اين‌كه خداوند مرا در كار نفس كفايت كند كه او از من بدان توانمندتر است. و جز اين نيست كه من و شما فقط بندگان و مملوكان پروردگارى هستيم كه جز او پروردگارى نيست.»
🔺امام(ع) تأكيد دارد كه مردمان تمام روابط و مناسبات سياسى خودكامانه را بزدايند و با زمامداران به دور از سازشكارى رفتار كنند، به راحتى با آنان سخن گويند، نقدشان كنند، محافظه‌كارى نكنند، دادخواهى نمايند، اعتراض كنند، و هيچ نگرانى نداشته باشند. او زمينه را براى چنين روابط و مناسبات سياسى فراهم كرده بود، كه جز بدين، حقوق اساسى مردمان حفظ نمى‌شود.
🔺امام(ع) مردمان را آگاه مى‌سازد كه در جامعه‌اى كه نتوان به راحتى و بى‌نگرانى نظر داد، انتقاد كرد، اعتراض نمود و دادخواهى كرد، حق و عدالتى برپا نمى‌شود؛ و لازمه گام‌زدن در مسير حق و برپاداشتن عدالت، اين است كه فضاى سياسى اين‌گونه باز باشد و مردمان اين چنين حقوق‌شان و آزادى‌شان پاس داشته شود.
🔺امام(ع) تأكيد مى‌كند كه هيچ زمامدارى را در جايگاه ربوبى ننشانيد و او را مالك خود ندانيد، و خود نيز در چنين جايگاهى منشينيد، كه هيچ‌كس مالك ديگرى و ربّ او نيست، كه اگر چنين تصوّرى پيدا شود، آدميان خود را صاحب‌اختيار يكديگر مى‌گيرند و اجازه تصرّف در حريم يكديگر را مى‌يابند، كه اين مختصّ خدايى است كه مالك همه چيز و ربّ جهانيان است.
🔺بنابراين، اميرمؤمنان على(ع) مى‌آموزد كه چون ما هيچ يك، مالك ديگرى نيستيم، اجازه داريم با حفظ حرمت‌ها و كرامت‌ها، درباره هم نظر دهيم، انتقاد كنيم، به ناروايى‌ها اعتراض نماييم، و دادخواهى كنيم.
امام على(ع) اين امور را در هر شرايطى پاس داشت و هيچ‌گاه راه آن را مسدود نساخت.
#آزادی #رواداری
📍كانال مصطفى دلشاد تهرانى
@delshadtehrani
🔵 فضاى باز سياسى در كوفه
حكومت امام على(ع) بر مدار آزادى، اخلاق، حقوق، قانون و عدالت مى‌گرديد و از ابتداى تشكيل آن، فضاى سياسى حكومت، كاملا باز بود.
🔺امام(ع) اصرار مى‌ورزيد كه مردمان با حقوق خويش آشنا شوند، آن را مطالبه كنند و از جمله، حقّ نظردادن، انتقادكردن، اعتراض‌نمودن و دادخواهى‌كردن؛ چنان‌كه درخطبه‌اى كه به بيان حقوق متقابل مردمان و زمامداران پرداخته، به مردمان چنين آموخته است :
«فَلاَ تُكَلِّمُونِي بِمَا تُكَلَّمُ بِهِ الْجَبَابِرَةُ، ....» نهج‌البلاغه، خطبۀ ۲۱۶
🔺«آن‌سان كه با زورگويان و سركشان سخن مى‌گويند، با من سخن مگوييد و آن محافظه‌كارى‌ها را كه با تيزخويان و مستبدّان روا مى‌دارند، با من روا مداريد و با من به طور تصنّعى و با سازشكارى آميزش مكنيد.
🔺و مبادا گمان كنيد كه شنيدن حق بر من سنگين است و تصوّر نكنيد كه من خواهان آنم كه مرا بزرگ انگاريد، زيرا هر كس كه شنيدن حق يا عرضه‌شدن عدالت بر او سنگين بُوَد، عمل به حق و عدالت بر وى سنگين‌تر بُوَد.
🔺پس، از گفتن حق، يا مشورت به عدالت و عدالت‌خواهى خوددارى مكنيد، زيرا من خود را بالاتر از آن نمى‌دانم كه خطا نكنم، و خود را ايمن از خطا نمى‌دانم، مگر اين‌كه خداوند مرا در كار نفس كفايت كند كه او از من بدان توانمندتر است. و جز اين نيست كه من و شما فقط بندگان و مملوكان پروردگارى هستيم كه جز او پروردگارى نيست.»
🔺امام(ع) تأكيد دارد كه مردمان تمام روابط و مناسبات سياسى خودكامانه را بزدايند و با زمامداران به دور از سازشكارى رفتار كنند، به راحتى با آنان سخن گويند، نقدشان كنند، محافظه‌كارى نكنند، دادخواهى نمايند، اعتراض كنند، و هيچ نگرانى نداشته باشند. او زمينه را براى چنين روابط و مناسبات سياسى فراهم كرده بود، كه جز بدين، حقوق اساسى مردمان حفظ نمى‌شود.
🔺امام(ع) مردمان را آگاه مى‌سازد كه در جامعه‌اى كه نتوان به راحتى و بى‌نگرانى نظر داد، انتقاد كرد، اعتراض نمود و دادخواهى كرد، حق و عدالتى برپا نمى‌شود؛ و لازمه گام‌زدن در مسير حق و برپاداشتن عدالت، اين است كه فضاى سياسى اين‌گونه باز باشد و مردمان اين چنين حقوق‌شان و آزادى‌شان پاس داشته شود.
🔺امام(ع) تأكيد مى‌كند كه هيچ زمامدارى را در جايگاه ربوبى ننشانيد و او را مالك خود ندانيد، و خود نيز در چنين جايگاهى منشينيد، كه هيچ‌كس مالك ديگرى و ربّ او نيست، كه اگر چنين تصوّرى پيدا شود، آدميان خود را صاحب‌اختيار يكديگر مى‌گيرند و اجازه تصرّف در حريم يكديگر را مى‌يابند، كه اين مختصّ خدايى است كه مالك همه چيز و ربّ جهانيان است.
🔺بنابراين، اميرمؤمنان على(ع) مى‌آموزد كه چون ما هيچ يك، مالك ديگرى نيستيم، اجازه داريم با حفظ حرمت‌ها و كرامت‌ها، درباره هم نظر دهيم، انتقاد كنيم، به ناروايى‌ها اعتراض نماييم، و دادخواهى كنيم.
امام على(ع) اين امور را در هر شرايطى پاس داشت و هيچ‌گاه راه آن را مسدود نساخت.
#آزادی #رواداری
📍كانال مصطفى دلشاد تهرانى
@delshadtehrani
