.
🕋 «دحو الارض»؛ بسطی در اعماق حقائق!
┈••✾•🍃🕋🍃•✾••┈
🍀 تمام موجودات به سردستۀ خود، حشر و جمع میشوند و آن سردسته به حلقۀ بالاتر. این حشر و جمع، میرسد به بشر که شرافت بر مخلوقات دارد و عوالِم، مسخّر اوست که قرآن میفرماید :
💎"أَ لَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ أَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَة"💎
آيا نديديد كه خدا آنچه را كه در آسمانها و در زمين است مسخّر شما ساخته، و نعمتهاى آشكار و پنهان خود را بر شما كامل كرده است؟
(سورۀ لقمان علیه السلام، آیۀ 20)
و این سلسلۀ ترسیم و تجمیع موجودات به جنسِ بشر رسیده و جنسِ بشر، به انسان حقیقی که ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند، تجمیع میگردد.
قرآن میفرماید:
💎"يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ"💎
روزى كه هر گروهى را با امامشان فرا مى‌خوانيم.
(سورۀ اسراء، آیۀ 71)
حضرات ائمۀ اطهار(ع)، آن واسطۀ مطلقه می‌باشند که از اطلاقِ خویش، خالق و مخلوق را فراگرفته‌اند. و از «#اطلاق»، اشرفِ مخلوقاتند. و عوالِم هستی، به حضرات، و توسّط حضرات، و برای حضرات، خلق شده است و دَم به دم، در حدوث و بقاء، جیره‌خورِ خوانِ کرَم آل الله (ع) هستند که در #حدیث_کساء می‌خوانیم که خداوند میفرماید:
🔻"اِنّى ما خَلَقْتُ سَماَّءً مَبْنِيَّةً وَلا اَرْضاً مَدْحِيَّةً وَلا قَمَراً مُنيراً وَلا شَمْساً مُضِيَّئَةً وَ لا فَلَكاً يَدُورُ وَ لا بَحْراً يَجْرى وَ لا فُلْكاً يَسْرى اِلاّ فى مَحَبَّةِ هؤُلاَّءِ الْخَمْسَةِ الَّذينَ هُمْ تَحْتَ الْكِساَّءِ "🔺
که حضرت رسول اکرم(ص) در مورد حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند:
🔻"لولَاهُ مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ شَيْئاً مِمَّا خَلَق"🔺
اگر او (مولی امیرالمؤمنین ع) نبود، خداوند هیچ شیئی را خلق نمی‌کرد.
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج17، ص: 317
حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:
🔷"أنا من اللّه و الكلّ منّي"🔷
من از خدا هستم و همه از من هستند.
📚مشارق الانوار، ص 44
به اینکه موجودات، صِرف الربطِ به ائمۀ اطهار(ع) هستند، حدوث و بقاء دارند و ترسیم و تجمیع ایشان به ائمۀ اطهار(ع) و به سویِ ایشان است که در جامعۀ کبیره می‌خوانیم :
🔹"إِيَابُ الْخَلْقِ إِلَيْكُم"🔹
بازگشتِ تمام مخلوقات به سوی شما آل الله (ع) است.
📚من لا يحضره الفقيه، ج2، ص: 612
هر موجودی، حظّی از #وجود دارد. و به قدرِ انقیاد خویش به حضرتِ وجود (عزّوجلّ)، موجود می‌باشد. حضرت باریتعالی، موجودِ مطلق و مطلقِ موجود است که از اسامی او "الموجود" است ("يَا مَوْجُودُ"/ 📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج2، ص: 573). موجودِ سرمدی و ازلی و ابدی و مطلق، که هر موجودی، جلوه‌ای از جلواتِ اوست؛ حضرت باریتعالی است که در دعای عدیله حضرتش را "مَوْجُودٌ سَرْمَدِيٌّ" می‌خوانند (📚 زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 423).
و نقطۀ موجودیّتِ موجود، و بلکه نقطۀ مبدأ الوجود، حضرات نفس الله تعالی، ائمۀ اطهار علیهم السلام هستند که حضرت مولی(ع) ائمۀ هُدی(ع) را 🔹"مَبْدَأُ الْوُجُود"🔹 خواندند (بحار الأنوار،ط - بيروت، ج25، ص: 174).
(ان شاء الله که دقت و خضوع در معارف، مرام مُدام ما باشد.)
▫️ عده‌ای کلمۀ "انسان" از "نسیان" دانستند، و عده‌ای از "انس".
"انسان العَین و عَین الانسان" حضرات معصومین(ع) هستند که نسیانِ جلال، و اُنسِ جمالِ حضرت حقّ به خویشتنِ خویش می‌باشند. که این نسیان و اُنس؛ مطلقه است و نه حدّی. که حضرت حقّ، دائماً در حضورِ مطلقه، غیور است و نفیِ ماسوا دارد، و بلکه نفیِ خویش را به لُبّیت می‌نماید که 🔻"يَا مَنْ «لَا هُوَ» إِلَّا هُو"🔺 (📚التوحيد، للصدوق، ص: 89) . و در همان نقطۀ نسیانِ جلال، انسِ جمال با «خود» دارد که 🔻"هُوَ نَفْسُهُ وَ نَفْسُهُ هُوَ "🔺 (📚الكافي، ط - الإسلامية، ج1، ص: 113)
🕋
︻︻︻︻︻︻︻︻
.
🕋 «دحو الارض»؛ بسطی در اعماق حقائق!
┈••✾•🍃🕋🍃•✾••┈
🍀 تمام موجودات به سردستۀ خود، حشر و جمع میشوند و آن سردسته به حلقۀ بالاتر. این حشر و جمع، میرسد به بشر که شرافت بر مخلوقات دارد و عوالِم، مسخّر اوست که قرآن میفرماید :
💎"أَ لَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ أَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَة"💎
آيا نديديد كه خدا آنچه را كه در آسمانها و در زمين است مسخّر شما ساخته، و نعمتهاى آشكار و پنهان خود را بر شما كامل كرده است؟
(سورۀ لقمان علیه السلام، آیۀ 20)
و این سلسلۀ ترسیم و تجمیع موجودات به جنسِ بشر رسیده و جنسِ بشر، به انسان حقیقی که ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند، تجمیع میگردد.
قرآن میفرماید:
💎"يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ"💎
روزى كه هر گروهى را با امامشان فرا مى‌خوانيم.
(سورۀ اسراء، آیۀ 71)
حضرات ائمۀ اطهار(ع)، آن واسطۀ مطلقه می‌باشند که از اطلاقِ خویش، خالق و مخلوق را فراگرفته‌اند. و از «#اطلاق»، اشرفِ مخلوقاتند. و عوالِم هستی، به حضرات، و توسّط حضرات، و برای حضرات، خلق شده است و دَم به دم، در حدوث و بقاء، جیره‌خورِ خوانِ کرَم آل الله (ع) هستند که در #حدیث_کساء می‌خوانیم که خداوند میفرماید:
🔻"اِنّى ما خَلَقْتُ سَماَّءً مَبْنِيَّةً وَلا اَرْضاً مَدْحِيَّةً وَلا قَمَراً مُنيراً وَلا شَمْساً مُضِيَّئَةً وَ لا فَلَكاً يَدُورُ وَ لا بَحْراً يَجْرى وَ لا فُلْكاً يَسْرى اِلاّ فى مَحَبَّةِ هؤُلاَّءِ الْخَمْسَةِ الَّذينَ هُمْ تَحْتَ الْكِساَّءِ "🔺
که حضرت رسول اکرم(ص) در مورد حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند:
🔻"لولَاهُ مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ شَيْئاً مِمَّا خَلَق"🔺
اگر او (مولی امیرالمؤمنین ع) نبود، خداوند هیچ شیئی را خلق نمی‌کرد.
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج17، ص: 317
حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:
🔷"أنا من اللّه و الكلّ منّي"🔷
من از خدا هستم و همه از من هستند.
📚مشارق الانوار، ص 44
به اینکه موجودات، صِرف الربطِ به ائمۀ اطهار(ع) هستند، حدوث و بقاء دارند و ترسیم و تجمیع ایشان به ائمۀ اطهار(ع) و به سویِ ایشان است که در جامعۀ کبیره می‌خوانیم :
🔹"إِيَابُ الْخَلْقِ إِلَيْكُم"🔹
بازگشتِ تمام مخلوقات به سوی شما آل الله (ع) است.
📚من لا يحضره الفقيه، ج2، ص: 612
هر موجودی، حظّی از #وجود دارد. و به قدرِ انقیاد خویش به حضرتِ وجود (عزّوجلّ)، موجود می‌باشد. حضرت باریتعالی، موجودِ مطلق و مطلقِ موجود است که از اسامی او "الموجود" است ("يَا مَوْجُودُ"/ 📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج2، ص: 573). موجودِ سرمدی و ازلی و ابدی و مطلق، که هر موجودی، جلوه‌ای از جلواتِ اوست؛ حضرت باریتعالی است که در دعای عدیله حضرتش را "مَوْجُودٌ سَرْمَدِيٌّ" می‌خوانند (📚 زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 423).
و نقطۀ موجودیّتِ موجود، و بلکه نقطۀ مبدأ الوجود، حضرات نفس الله تعالی، ائمۀ اطهار علیهم السلام هستند که حضرت مولی(ع) ائمۀ هُدی(ع) را 🔹"مَبْدَأُ الْوُجُود"🔹 خواندند (بحار الأنوار،ط - بيروت، ج25، ص: 174).
(ان شاء الله که دقت و خضوع در معارف، مرام مُدام ما باشد.)
▫️ عده‌ای کلمۀ "انسان" از "نسیان" دانستند، و عده‌ای از "انس".
"انسان العَین و عَین الانسان" حضرات معصومین(ع) هستند که نسیانِ جلال، و اُنسِ جمالِ حضرت حقّ به خویشتنِ خویش می‌باشند. که این نسیان و اُنس؛ مطلقه است و نه حدّی. که حضرت حقّ، دائماً در حضورِ مطلقه، غیور است و نفیِ ماسوا دارد، و بلکه نفیِ خویش را به لُبّیت می‌نماید که 🔻"يَا مَنْ «لَا هُوَ» إِلَّا هُو"🔺 (📚التوحيد، للصدوق، ص: 89) . و در همان نقطۀ نسیانِ جلال، انسِ جمال با «خود» دارد که 🔻"هُوَ نَفْسُهُ وَ نَفْسُهُ هُوَ "🔺 (📚الكافي، ط - الإسلامية، ج1، ص: 113)
🕋
︻︻︻︻︻︻︻︻
.
