#ولادت_امام_حسین_ع

ای بر تو سلامِ اهل عالم
وی بر تو درود آل خاتم

ای روح نماز اهل بینش
مقصود خدا ز آفرینش

ای رحمت حق، حَفَتَهُ مِنک
احیای قلوب، تَحتَ ظِلِّك

ای شاخصه ی خدا پرستی
محیا و مماتِ کلِ هستی

ای کهف حَصین، غیاثِ مضطر
کشتیِ نجاتِ خلق، یکسر

منجیِ بشر ولادتِ توست
الگوی بشر شهادت توست

تو حجت روزگارهایی
امّید گناهکارهایی

ای در طلب هدایت حق
راضی شده بر رضایت حق

تو قله ی قاف هَل اَتایی
تو آینه دار اِنَّمایی

ای مظهر ذاتِ اسم اعظم
سر تا قدمت رسول اکرم

ای جلوه گهِ علیِ اعلا
وی هیبتِ تو شبیه مولا

ای خیر کثیرِ نورِ کوثر
مستوره ی سوره های مادر

تو جوششِ خونِ مجتبایی
تو خامسِ آل مصطفایی

بر تو حسن احترام کرده
بر مقدم تو قیام کرده

زان روز که آمدی به دنیا
شد عشقِ شهادت از تو پیدا

حق را سببِ عبادتی تو
فریادگر شهادتی تو

ای خونِ تو از رگ محمد
وی گوشت و پوستت ز احمد

هر روز بدامنِ مودّت
سیراب شدی به کام جدّت

این پرورشِ تو از رموز است
این امر، چهل شبانه روز است

گر تشنه شدی به بطنِ مادر
سیراب شدی تو از پیمبر

محروم ز شیرِ مادر، اما
مشعوف ز لعلِ سرخ طاها

پیداست اگر، حسینُ مِنّی
پس چیست، اَنا مِن حسینی؟

از این سخن این پیام آید
کز صُلبِ تو نُه امام آید

آن نور که حنجرِ تو نوشید
انوارِ امامت از تو جوشید

اعضای ترا که پیشِ یاران
میکرد رسول بوسه باران

دانست عدو که تو که هستی
دانست تویی تو روحِ هستی

بودند میان دوستانت
انگار کمی ز دشمنانت

دیدند که از فرازِ منبر
میکرد ترا بغل پیمبر

دیدند میان جمع گاهی
او محوِ تو بود هر نگاهی

دیدند به چِشم، هر شهودی
هر روز تو غرق بوسه بودی

هر بوسه که بر گلوی تو زد
شد تیرِ بلا به جان احمد

آنانکه دلش خراش دادند
اعضای تُرا تَراش دادند

رَزّازگَرانِ قعرِ گودال
کردند تنَت به کینه پامال

با نیّتِ قُربتاً اِلَی الله
کشتند ترا ز بُغض وَالله

بُغضی ز نبی به سینه ها بود
بُغضی ز علی به کینه ها بود

هم بغضِ برادرِ تو دارند
همه کینه ی مادرِ تو دارند

دیدیم نهایتِ جفا را
مَسلوب ذبیحِ بِاالقفا را

روزیکه تنِ تو گشت عریان
شد حکمتِ بوسه ها نمایان

شد پیکرِ تو ز تيغِ خونبار
افزون ز هزار و نُهصد آثار

آنگونه که جای بوسه دیگر
یکذرّه نماند بهر خواهر

چشمش که بر آن گلوت افتاد
لب را به رگِ بریده بنهاد

میگفت به سوز دل خدایا
قربانیِ ما قبول فرما



#ولادت_امام_حسین_ع

حاج محمود ژولیده

@deabelnews