@fotrosmediatv
❇️ آیا واقعاً ما پرهیزکارتریم؟
🔸 استاد شهید آیتالله سید محمد باقر صدر:
«ما معتقدیم که ما از هارون الرشید برتریم، از هارون الرشید ورع و تقوایمان بیشتر است . عجب! مگر دنیای هارون الرشید به ما عرضه شد و ما نپذیرفتیم که میگوییم ورع ما از او بیشتر است؟ فرزندانم، برادرانم، عزیزانم، ای فرزندان علی علیهالسلام آیا دنیای هارون الرشید به ما عرضه شد؟
نه، به ما یک دنیای کوچک و ناچیز و محدود عرضه شده است؛ دنیایی که خیلی زود پراکنده میشود و از دست میرود ، دنیایی که وسعت دنیای هارون الرشید را ندارد . هارون الرشید به ابرها رو میکرد و میگفت : هر جا ببارید خراجتان را برای من میآورند. در راه چنین دنیایی موسی بن جعفر علیهالسلام را زندانی کرد . آیا ما خودمان را امتحان کردهایم؟ آیا این دنیا دست ما آمده است و موسی بن جعفر علیهالسلام را زندانی نکردهایم؟ آیا خودمان را آزمودهایم؟ از خودمان پرسیدهایم؟ آیا تا به حال چنین سؤالی را برای خودمان طرح کردهایم؟ هر یک از ما این سؤال را از خودش بپرسد: بینه و بین الله این دنیا، دنیای هارون الرشید که او را مجبور کرد به خاطر آن موسی بن جعفر علیهالسلام را به زندان بیندازد، پیش روی ما گذاشته شده است که خیال کنیم ما از هارون الرشید باتقواتریم؟».
🔹 بارقهها، ص۵٣.
🔸 کانال تلگرام پژوهشگاه تخصصی شهید صدر:
🆔 https://telegram.me/shahidsadr
🆔 @shahidsadr
درایت سیاسی امام موسی بن جعفر
برخی به من نوشتند چرا در اصالت مکتوب منسوب به امام موسی بن جعفر که در همین صفحه منتشر شد بحثی و تردیدی نکردی. از لحاظ مستند روایی آن که البته جای تردید ندارد که مستند قوی است. تحلیل درون متنی هم بر اصالت متن دلالت دارد و از نقطه نظر تاریخی جای شک در اصالت آن نمی گذارد. باری تنها کافی است شرایط خفقان حاکم بر دوران موسی الهادی و هارون را بدانیم تا بتوانیم درایت حضرت را در نوشتن چنین مکتوبی درک کنیم. حضرت در این نامه خود را بسان یکی از آل محمد مورد ادعای عباسیان و افراد خاندان حاکم جلوه می دهد تا حق خود و همچنین حقوق متبادل را که در آن تلویحا نوعی تهدید هم هست گوشزد کند. حضرت امام موسی بن جعفر شاید سیاسی ترین در میان ائمه طاهرین است که به فعالیت سیاسی بر علیه عباسیان تمایل داشته و در سازماندهی شیعیان کوشا بوده است. با این وصف به درستی می دانسته که با عباسیان چگونه تعامل کند. همین نامه نشان از هوشمندی قوی او می کند. این نامه بیش از آنکه ستایش و تعزیه باشد در واقع نوعی ابراز قدرت از سوی امام موسی بن جعفر است. فراموش نکنیم شرایط سخت علویان در دوران موسی الهادی را. در دوران کوتاه خلافتش قیام حسین فخ و سرکوب آن را از سوی موسی الهادی می توانیم اینجا به طور خاص مورد اشاره قرار دهیم.
هادی تنها یک سال و اندی بر مسند خلافت بود. خلافت او مورد اجماع خاندان عباسی نبود و حتی پدرش مهدی گفته می شود قصد داشت هارون را بر او مقدم دارد. مرگ او به مادرش خیزران منسوب شد. در واقع خیزران که زنی با امیال و آمال سیاسی بود و در امور دخالتی آشکار داشت با فرزندش موسی الهادی اختلافات و کشاکش های عمیقی داشت و هارون را بر او ترجیح می داد. در این مکتوب امام موسی بن جعفر با کیاستی فوق العاده در حقیقت خیزران را تحقیر و در عین حال حس جاه طلبی او را تحریک کرده است.
سلام و صلوات خدا بر موسی بن جعفر.
https://t.me/azbarresihayetarikhi
درایت سیاسی امام موسی بن جعفر
برخی به من نوشتند چرا در اصالت مکتوب منسوب به امام موسی بن جعفر که در همین صفحه منتشر شد بحثی و تردیدی نکردی. از لحاظ مستند روایی آن که البته جای تردید ندارد که مستند قوی است. تحلیل درون متنی هم بر اصالت متن دلالت دارد و از نقطه نظر تاریخی جای شک در اصالت آن نمی گذارد. باری تنها کافی است شرایط خفقان حاکم بر دوران موسی الهادی و هارون را بدانیم تا بتوانیم درایت حضرت را در نوشتن چنین مکتوبی درک کنیم. حضرت در این نامه خود را بسان یکی از آل محمد مورد ادعای عباسیان و افراد خاندان حاکم جلوه می دهد تا حق خود و همچنین حقوق متبادل را که در آن تلویحا نوعی تهدید هم هست گوشزد کند. حضرت امام موسی بن جعفر شاید سیاسی ترین در میان ائمه طاهرین است که به فعالیت سیاسی بر علیه عباسیان تمایل داشته و در سازماندهی شیعیان کوشا بوده است. با این وصف به درستی می دانسته که با عباسیان چگونه تعامل کند. همین نامه نشان از هوشمندی قوی او می کند. این نامه بیش از آنکه ستایش و تعزیه باشد در واقع نوعی ابراز قدرت از سوی امام موسی بن جعفر است. فراموش نکنیم شرایط سخت علویان در دوران موسی الهادی را. در دوران کوتاه خلافتش قیام حسین فخ و سرکوب آن را از سوی موسی الهادی می توانیم اینجا به طور خاص مورد اشاره قرار دهیم.
هادی تنها یک سال و اندی بر مسند خلافت بود. خلافت او مورد اجماع خاندان عباسی نبود و حتی پدرش مهدی گفته می شود قصد داشت هارون را بر او مقدم دارد. مرگ او به مادرش خیزران منسوب شد. در واقع خیزران که زنی با امیال و آمال سیاسی بود و در امور دخالتی آشکار داشت با فرزندش موسی الهادی اختلافات و کشاکش های عمیقی داشت و هارون را بر او ترجیح می داد. در این مکتوب امام موسی بن جعفر با کیاستی فوق العاده در حقیقت خیزران را تحقیر و در عین حال حس جاه طلبی او را تحریک کرده است.
سلام و صلوات خدا بر موسی بن جعفر.
🌾نامهای ناآشنای کربلا 🌾 [ ۱۲ ]
✔️ «عبد اللّه بن یَقْطُر حمیری»
🔹مادر او دایه امام حسین علیه السّلام به شمار میآمد.
حسین علیه السّلام از این بانو شیر نخورده بود ولی بدین سبب که از امام نگاهداری کرده بود، عبدالله برادر رضاعی آن حضرت خوانده میشد.
آنچه صحیح به نظر میرسد و در اخبار وارد شده این است که امام حسین علیه السّلام جز از مادرش فاطمه زهرا علیها السّلام شیر ننوشیده است.
بنا به نقل سیرهنویسان: پس از آن که امام حسین علیه السّلام از مکه خارج شد، در پاسخ نامه مسلم که در آن خواستار تشریف فرمایی امام علیه السّلام شده و اتحاد مردم را به اطلاع آن حضرت رسانده بود، امام نامهای به وسیله عبد اللّه، نزد مسلم فرستاد.
عبد اللّه، توسط حصین بن تمیم در قادسیه دستگیر شد و وی او را نزد عبید اللّه فرستاد.
عبید اللّه ماجرای او را جویا شد، ولی او اطلاعاتی در اختیار وی قرار نداد، از این رو، گفت: بالای دار الاماره برو و دروغگو فرزند دروغگو (منظورش امام حسین علیه السّلام بود) را لعنت نما و سپس پایین بیا، تا دربارهات بیندیشم.
وی بالای دار الاماره رفت. وقتی مشرف بر مردم شد، گفت:
مردم! من فرستاده حسین پسر فاطمه دخت رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم به سوی شما هستم، بیایید و او را یاری کنید و در برابر پسر مرجانه و پسر سمیّه، فرومایه فرزند فرومایه، از حسین حمایت و پشتیبانی نمایید.
عبید اللّه فرمان داد او را از بالای دار الاماره به زمین افکندند و استخوانهایش درهم شکست و اندک رمقی در بدنش باقی مانده بود، که عبد الملک بن عمیر لخمی (قاضی و فقیه کوفه) وارد شد و با خنجری سر از بدن او جدا ساخت.
زمانی که او را بر این کار مورد نکوهش قرار دادند، گفت: من خواستم او را راحت کنم!!.
💠 در زیارت رجبیّه بر وی چنین درود فرستاده شده است:
السَّلامُ عَلی عَبْدِاللّهِ بْنِ یَقْطُر رَضِیِعِ الحُسَین
📚 ر. ک بخش اول
#شهدای_کربلا #نامهای_ناآشنای_کربلا
🍀
🍀🍁 *سوء استفاده از خون امام حسین علیهالسلام برای تشکیل حکومت*
👈🏼 عباسیان، با ادعای خونخواهی امام حسین علیهالسلام و با شعارهایی مثل "یا لثارات الحسین"، بر علیه حکومت امویان قیام کردند. عباسیان لباسهای مشکی میپوشیدند و میگفتند: این لباس سیاه، در عزای خاندان رسول الله و شهیدان کربلا است.
♻️ سرانجام زمانی که سر آخرین خلیفه [غاصب] اموی را مقابل نخستین خلیفه [غاصب] عباسی قرار دادند، "ابو العباس سفاح" سجدهای طولانی کرد و گفت: دیگر مرا از مرگ باکی نیست چون در برابر خون حسین، دویست نفر از بنی امیه را کشتم.
♻️ اما بعد از به دست گرفتن خلافت، عباسیان در قتل عام شیعیان و سختگیری به فرزندان امام حسین علیهم السلام و آزار و کشتار آنان، گوی سبقت را از امویان هم ربودند. کار عباسیان به جایی رسید که یک بار در زمان منصور دوانیقی(سال ۱۴۶ هجری قمری) یک بار در زمان هارون الرشید (سال ۱۹۳ هجری قمری) و چهار بار در زمان متوکل عباسی (بین سالهای ۲۳۳ تا ۲۴۷ هجری قمری)؛ بارگاه مطهر امام حسین علیه السلام را تخریب و با خاک یکسان کردند! آنها بارگاه کسی را خراب کردند که مدعی خون او بودند!
🔆 کانال #حیدریمحیدری
#با_افتخار_عبدالحسینم
🆔 @heydariam_heydari110
💠🔷💠🔷💠🔷💠🔷💠🔷
┈••✾•🦋 ﷽ 🦋•✾••┈
🌀 گزارشی از سخنان دکتر پاکتچی در نشست تخصصی «سال های زندگی امام حسین (علیه السلام)» که به همت پژوهشکده ی قرآن و عترت دانشگاه آزاد اسلامی و با همکاری معاونت دانشجویی و فرهنگی واحد علوم و تحقیقات برگزار شد.
🗒 تاریخ: سه شنبه ۲۷ مهر ۱۳۹۵
💎 «متاسفانه فقط یک برهه از زندگی امام حسین علیه السلام مورد توجه ویژه قرار گرفته است، در حالی که باید همه ی ابعاد زنگی آن امام همام را مورد بررسی و توجه قرار داد».
🔹 «امام حسین(علیه السلام) در سال چهارم هجری متولد شد. ایشان در سال ۱۱ هجری رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) و کمی بعد مادر گرامیشان را از دست دادند. ایشان در دوره ی فتوحات اسلام ۹ سال داشتند و تا پایان فتوحات به سن مناسب برای مشارکت در جنگ رسیده بودند، لیکن هیچ شاهدی مبنی بر اینکه ایشان در جنگ شرکت کرده باشند، موجود نیست».
🔹 «امام حسین (علیه السلام)در دوره ی خلافت عثمان (که دوره ای پرتنش بود)، در فاصله ی سنی ۱۹ تا ۳۱ سالگی قرار داشتند و اولین رد پای ظلمستیزی که از آن امام دیده شد، مخالفت با تبعید ابوذر بود، زیرا که ابوذر در این دوره با خلیفه به مخالفت پرداخت که به تبعید وی منجر شد . امام حسین (علیه السلام) از همان آغاز جوانی به مبارزه با ظلمستیزی پرداخته است».
🔹 «در همان برهه ی زمانی شاهد حضور تاریخی دیگری از امام حسین (علیه السلام) بوده ایم و آن اقدام به مجازات عاصم بن عمرو، پسر خلیفه ی دوم بود. چراکه او مرتکب خطا شده و امام حسین (علیه السلام) به عنوان شاهد، خواستار مجازات او شدند و این گویای تاکید امام حسین (علیه السلام) در اجرای عدالت بوده است».
🔹 «به علت تقسیمات ناعادلانه ی بیت المال در دوره ی خلیفه ی وقت موجی از اعتراضات توسط مردم صورت گرفت و جمعی از معترضان در مدینه تجمع کردند . اگرچه امیرالمومنین(علیه السلام) و فرزندانش از منتقدان خلیفه بودند اما مایل به تهدید جان خلیفه نبودند».
🔹 «امیرالمومنین امام علی(علیه السلام) به امام حسن و امام حسین علیهما السلام دستور دادند تا برای محافظت از جان خلیفه به خانه ی ایشان بروند، ولی به دلیل عصبانیت بیش از اندازه ی مخالفان این حفاظت با خوبی و خوشی به پایان نرسید چرا که خلیفه در حمله ای که به او شده بود جان باخت و امام حسین (علیه السلام) نیز زخمی شدند».
🔹 «پس از خلیفه ی سوم، امام علی(علیه السلام) به خلافت رسیدند. همانطور که انتظارش را داریم در این دوره، امام حسین (علیه السلام) در کنار پدرش در جنگ ها حضور داشته و این دوره مصادف با خلافت جعلی معاویه در شام بوده است».
🔹 پس از بیعت مردم با امام حسن (علیه السلام)، در خطبه ای که از آن بوی صلح به مشام میرسید، بسیاری از مردم معترض و خواستار جنگ با معاویه بودند. پس به امام حسین(علیه السلام) مراجعه کردند تا بلکه نظر ایشان را در این باره جلب کنند، ولی امام حسین (علیه السلام) نیز فرمودند: «من هم پیرو راه برادرم هستم».
🔹 «دوره ی امامت امام حسین علیه السلام (۵۰-۶۰ ق) شروع شد و خلیفه همچنان معاویه بود. در این دوره، امام حسین (علیه السلام) خواستار به خاک سپاری برادر گرامیشان در کنار آرامگاه پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) بودند که با ایشان مخالفت می شود. عده ای از مردم در حمایت از امام حسین (علیه السلام) علیه معاویه اعتراض کردند، لیکن امام برای جلوگیری از به وجود آمدن جنگ و قیام نسبت به این اعتراض مخالفت کردند و در هنگام دفن برادرشان سخنانی درباره ی حق طلبی، حق خواهی و تقیه ایراد فرمودند».
🔹 «در این زمان جمعی از مردم کوفه به امام نامه ی تسلیتی نوشتند و از ایشان حمایت کردند ولی امام (علیه السلام) سکوت کردند. در آن دوران معاویه، آزار شیعیان را آغاز و جمعی از آن ها را به شهادت رساند که این باعث نارضایتی مردم کوفه شد».
🔹 «عده ای در مورد شروع خلافت یزید مقاومت کردند و امام هم مخالف خلافت یزید بودند؛ چرا که یزید صلاحیت نداشت. معاویه در آخرین وصیت خود به یزید گفت که با امام حسین(علیه السلام) وارد جنگ نشو».
🔹 «محورهای موضوعی احادیث امام حسین (علیه السلام) دو موضوع اصرار بر محور قرار دادن پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و آمادگی مقابله با مصائب و محور سخنان ایشان در چهار موضوع پیامبر محوری و قرآن محوری، صبر بر مصائب، تکیه بر برادری دینی و ظلم ستیزی بوده است».
💠 برای دسترسی به متن گزارش در سایت های منبع بر روی لینک زیر کلیک نمایید:
➡️ https://ana.ir/fa/news/83/126606
🦋 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 🦋
🆔 https://t.me/OstadPakatchi
هر که خود را از ریختن آبروی مردم نگه دارد، خدا در روز قیامت از لغزشش می گذرد، و هر که خشم خود را از مردم باز دارد، خداوند در روز قیامت خشمش را از او باز دارد
امام موسی کاظم علیه السلام
🍃ولادت امام موسی کاظم (علیه السلام) مبارک باد
#سازمان_اسناد_و_کتابخانه_ملی_ایران
🆔 @inmmedia
#با_حسین_علیه_السلام
#مطاعن_دشمنان
🔷🔶 #مرقد_امام_حسین_علیه_السلام_چندبار_و_توسط_چه_کسانی_تخریب_شد؟
👈🏼👈🏼در طول تاریخ پس از حادثه عاشورا حاکمان ظالمی بودند که کربلا ومرقد امام حسین(ع) را خطری برای خود میدانستند و علاقهمندان اهلبیت را از زیارت کربلا منع کرده و مشکلات بسیاری برای آنان ایجاد میکردند.
بنیامیه پس از واقعه کربلا متعرّض قبر امام حسین(ع) نشدند؛ زیرا از عواقب جنایتی که کرده بودند همواره در هراس به سر میبردند.
بنیامیه سختگیری میکردند، امّا نمیتوانستند مانع زیارت کربلا شوند. آنان میخواستند یاد و خاطره حسین(ع) از ذهن مردم فراموش شود.
〽عباسیان، روی بنیامیه را سفید کردند
حکومت بنیامیه پس از مدتی منقرض شد وپس از آن دوران فترتی پیش آمد که دوستداران اهلبیت اندکی آسوده شدند و فرصتی برای زیارت مرقد شریف امام حسین (ع )برای آنان فراهم شد. این دوران فترت میان سالهای ۱۱۴ تا ۱۴۸ق بود؛ امّا پس از گذشت این سه دهه، بنیعباس با مرقد حسین (ع) کاری کردند که امویها نکرده بودند.
〽️آنان در قتل امام حسین (ع) شرکت نداشتند، امّا از اهانت به مرقد شریف چیزی کم نگذاشتند. اولین خلیفه عباسی که دراین راه گام برداشت، منصور عباسی بود که کینه عجیبی نسبت به فرزندان امیرالمؤمنین (ع) داشت و دستور تخریب قبر مطهر را اوّلین بار او صادر کرد(۱)
〽️پس از او هارون الرشید در سال ۱۷۳ق دستور انهدام ساختمان حرم مطهر را داد و درخت سدری را که نشانه قبر منوّر حضرت بود، قطع کرد(۲)
متوکل؛ کینه توزترین نسبت به امام حسین(ع)
نزدیک به چهل سال بعد، متوکّل عباسی که نوه دختری هارونالرشید بود، بر مسند خلافت نشست و سیاست بسیار سختگیرانهای را نسبت به شیعیان در پیش گرفت. نقل است او چهار بار مرقد مطهر امام حسین (ع) را ویران کرد و زمینش را به آب بست و در آن زراعت کرد تا اثری از آن حرم شریف باقی نماند و مردم آن را فراموش کنند؛ اما هرگز در این امر موفق نشد(۳)
〽️جلالالدین سیوطی دراینباره مینویسد: متوکل در سال۲۳۶ق دستور تخریب قبر حسین(ع) و بناهای اطرافش را صادر کرد و دستور داد تا همه زمین را شخم بزنند و بذر بکارند. متوکل به ضدیّت شدید با اهلبیت رسول خدا (ص) معروف بود و مسلمانان از این بابت رنج میبردند ... حتی اهل بغداد روی دیوارهای شهر به متوکل دشنام مینوشتند و برخی شعرا در هجو او شعرمیسرودند. برای نمونه چنین میگفتند: متوکل تأسف میخورد که چرا با بنیامیه در کشتن حسین (ع) شرکت نداشته؛ به همین دلیل قبر حسین (ع) را تخریب میکند!(۴)
〽️ابن اثیر در «کامل فی التاریخ» مینویسد: متوکل مردم را از زیارت حسین(ع) محروم کرد و اطلاعیه داد که هر کسی را نزد قبر حسین بیابیم، سه روز حبس کرده و سپس او را میکشیم. بدینوسیله بسیاری را از اطراف مرقد شریف دور کردند. متوکّل بغض زیادی نسبت به علیبن ابیطالب(ع) داشت و دستور میداد تا اموال دوستان آن بزرگوار را ضبط و خودشان را سر به نیست کنند ... نقل است که مرقد حسین(ع) تا هفت مرتبه تخریب و بازسازی شد؛ البته تخریب توسط دشمنان و بازسازی توسّط دوستان(۵)
〽️در سال ۵۱۲ق خلیفه وقت عباسی «مسترشد» و فرزندش «راشد» به خزانه حرم حسینی دستبرد زدند و اموال و اشیای گرانقیمتی را که شامل موقوفات و غیرموقوفات بود، غارت کردند(۶)
〽️ درسال ۱۲۲۶ق نیز وهّابیها به سرکردگی «سعود بن عبدالعزیز» با لشکری ۱۲هزار نفری به کربلا حمله کردند؛ درحالی که مردم به مناسبت عید غدیر به نجف اشرف رفته بودند وتقریباً کسی جز کودکان وزنان وپیران درشهر حضور نداشتند وهّابیها صدها تن را بخاک وخون کشیدند واهانتها نسبت به مرقد مطهر حسین(ع) مرتکب شدند. چوبهای ضریح مطهر را شکسته و از آن درپخت غذا و قهوه به عنوان هیزم آتش استفاده کردند. این واقعه آنقدر جانسوز بود که به «طف ثانی» یعنی کربلای دوم شهره شد(۷)
〽️دکتر دوایت دونالدسون درکتابی که درباره عقاید شیعه وتاریخش نوشته میگوید: از فاجعه کربلا بیش ازهزارسال میگذرد، امّا زائران همچنان به سوی آن سفر میکنند وتعدادشان روزافزون است(۸)
〽️و این همان است که امیرمؤمنان علی(ع) در روایت شیخ صدوق، آن را پیشبینی فرموده است.
حضرت میفرماید: «گویا میبینم بناهایی روی قبر حسین ساخته شده ومیبینم که محملهایی به سوی قبر حسین(ع) میرود وشبی وروزی نمیگذرد، مگر اینکه از سراسر آفاق به سوی آن میآیند(۹)
📚 منابع
۱. شیخ عباس قمی، تتمه المنتهی، ص۱۶۵
۲. محمدهاشم خراسانی، منتخب التواریخ، ص۵۰۳
۳. اخبار الدوله العباسیه، ترجمه عبدالعزیز دوری، ص۳۶۵
۴. جلالالدین سیوطی، تاریخ الخلفاء، ص۳۴۷
۵. ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۲۵
۶. اخبار الدوله العباسیه، ص۱۴۵
۷. سیدجواد عاملی، مفتاح الکرامه، ج۵
۸. دوایت دونالدسون، مذهب شیعه، ص۷۷
۹. منتخب التواریخ، ص۴۱۷
🔆 کانال #مطالبنابدرمنبر
#با_افتخار_عبدالحسینم
🆔 @matalebe_nab_dar_menbar
#زیارت
💥 وقتی شوق به زیارت امام حسین علیه السلام تا قلب زنِ خوانندهٔ در خدمتِ متوکل لعنه الله نفوذ میکند ...
👈🏻 محدث قمی رحمه الله:
«ابوالفرج اصفهانی از احمد بن الجعد الوشا روايت كرده است، و او از كسانى است كه ايام متوكل ملعون را درك كرده و اين امر را مشاهده نموده، گفته كه: سبب اراده كردن متوكل محوِ آثار قبر شريف امام حسین علیه السلام را آن بود كه قبل از خلافت او يكى از زنان خواننده، کنیزان خود را براى متوكل میفرستاد كه براي او تغنّی كنند هنگام شرب خمر او. و اين ادامه داشت تا زمانی كه آن پليد به حکومت رسيد، وقتى نزد آن مغنيه فرستاد كه کنیزانِ خويش را براى تغنى بفرستد، گفتند: سفر رفته است؛ و اين هنگامِ ماه شعبان بود و در آن ايام به سفر كربلاء رفته بود. چون مراجعت كرد، برای دفع خشم متوکل يكى از كنيزكان خود را براى تغنى به نزد متوكل فرستاد. متوكل از آن کنیز پرسيد كه در اين ايام كجا رفته بوديد؟ گفت: با خانم خود به سفر حج رفته بوديم. متوكل گفت: در ماه شعبان به حج رفته بوديد⁉️ کنیز گفت: به زيارت قبر حسين مظلوم عليه السلام. متوكل از شنيدن اين كلام در غضب شد كه كار قبر حسين عليه السلام بجايی رسيده كه زيارت او را حج گويند، پس امر كرد تا آن زن را بگرفتند و حبس كردند و اموال او را بگرفت.»
📓 تتمة المنتهي، نشر کتابخانه مرکزی، ص ٣٩٩
@ashkvareh
متأسفانه شما هنوز فرق بین توهین به مقدسات دیگران و رد آنها با اثبات مطاعن را نمی فهمید.
علمای ما خطاها و گناهان آنها را با ادله اثبات میکردند ولی توهین و فحاشی نمیکردند. و این دو فرق دارد.
خداوند در ماجرای گوساله پرستی بنی اسرائیل میفرماید: و اشربت قلوبهم العجل بما کسبوا. و میفرماید: و اشربت قلوبهم العجل بکفرهم.
عرض بنده این است که محبت گوساله در دل آنها افتاده بود و هارون چاره ای جز مدارا تا بازگشت موسی علیه السلام نداشت و یا اینکه بر خلاف فرمایش موسی به توهین و فحاشی به آنها بپردازد و خون خود و خاندانش را بریزد و باعث تفرقه در بنی اسرائیل شود که بر خلاف فرمایش موسی بود.
بنده سالها درباره فضائل اهل بیت و مطاعن دشمنانشان مطالعه کرده ام و بیسواد نیستم ولی از آنجا که پیامبر فرموده:
کل ما کان فی بنی اسرائیل یکون فی هذه الامه حذو النعل بالنعل. و در روایات آمده که آن دو نفر، گوساله و سامری این امت هستند. ولی وظیفه ما تأسی به قرآن و اهل بیت است.
وقتی قرآن صراحتا فرموده: محبت گوساله در دل آنها افتاده بود و هارون پس از اتمام حجت سکوت کرد تا موسی بازگردد و خونش را حفظ کرد وگرنه کشته میشد در حالی که برای دفاع از حق، موسی را معصیت کرده بود زیرا موسی به او فرموده بود: اگر یاوری پیدا کردی جلوی آنها را بگیر وگرنه صبر کن تا خودم بازگردم.
اهل بیت نیز پیوسته پس از پیامبر اتمام حجت کردند ولی از آنجا که محبت آن دو در دل این امت افتاده، شما چاره ای جز صبر تا رجعت رسول خدا نداری وگرنه سخن پیامبر را که فرمود: واحقن دمک، معصیت کرده ای وباعث تفرقه شده ای دقیقا همانند ماجرای بنی اسرائیل حذو النعل بالنعل.
و این کشته شدن شما در راه حق و مبارزه با گوساله پرستی و شهادت نیست بلکه معصیت پیامبر است.
بنده باز هم میگویم: این که شما همانند اهل بیت بدون نام بردن کسی بصورت مطلق لعن کنی تمام دشمنان را شامل میشود و نیازی به نام بردن کسی نیست ولی شما باز بنده را متهم به بیسوادی و طرفداری از دشمنان اهل بیت کنید.
ولی راه درست، پیروی از سیره اهل بیت است که همانند هارون رفتار کردند و تمام حجت کردند نه اینکه در جمع مردم به کسانی که محبت آنها در دل مردم افتاده توهین و لعن کنند.
مگر امام صادق علیهالسلام نفرمود: دشمنان ما را علیه ما تحریک نکنید؟
پاسخ به شبهه عدم اطلاع مردم از تولد امام زمان علیه السلام.
یکی از شبهاتی که اهل سنت درباره امام زمان علیه السلام مطرح میکنند، عدم اطلاع مردم از تولد ایشان است.
در پاسخ این شبهه باید از نگاه آیاتی استفاده کرد و گفت: خداوند بر اساس حکمت خود، برای تولد مخفیانه امام زمان هم در گذشته آیات و نمونههایی قرار داده است.
مثلا تولد مخفیانه ابراهیم خلیل علیه السلام که چون نمرود توسط پیشگویان از بدنیا آمدن چنین شخصی مطلع شد، دستور داد تا تمام پسرانی که تا چند سال آینده بدنیا خواهند آمد را از بین ببرند. ولی خداوند بر اساس برنامهی خود، به مادر ابراهیم علیه السلام فهماند که باید کودک را مخفیانه بدنیا آورد و این چنین جان او را نجات داد تا منادی توحید گردد و خداوند نسل انبیاء و امامان را از او قرار دهد.
یا در ماجرای موسی علیه السلام که فرعون نیز توسط پیشگویان از بدنیا آمدن چنین پسری مطلع شد، دستور داد تا تمام پسرانی که متولد خواهند شد را بکشند، ولی مادر او نیز او را مخفیانه بدنیا آورد و خداوند به او وحی کرد که باید او را به رود نیل اندازد و این چنین برنامه خود را پیش برد تا توسط همان کودک، بنی اسرائیل را نجات داد و فرعون را از بین برد.
یعنی در هر دو ماجرا، اطلاع ستمگران از تولد چنین اشخاصی، سودی برایشان نداشت و تلاش بیهوده کردند و خداوند برنامه خود را پیش برد که (والله غالب علی أمره) و خداوند این دو را آیه و نشانهای از ماجرای امام زمان قرار داد.
در ماجرای امام زمان علیه السلام نیز خلفاء و پادشاهان عباسی که از نسل ابن عباس بودند، از ماجرای ۱۲ امام در این امت مانند ۱۲ سبط و ۱۲ نقیب در بنی اسرائیل کاملا آگاه بودند همانطور که چندین روایت از خود ابن عباس درباره ۱۲ امام و اسامی آنها نقل شده است.
برای همین همانند نمرود و فرعون تمام تلاش خود را کردند تا او را از بین ببرند و تفاوت آنها با نمرود و فرعون این بود که آنها می دانستند این کودک فرزند کیست، برای همین امام دهم و یازدهم را به سامراء بردند و در محیط پادگانی که مملو از سربازان ایشان بود نگه داشتند تا آن کودک را بدست آوردند و قابله های آنها هر چند وقت یکبار همسران امام را وارسی می کردند تا در صورت حامله بودن او را تحت نظر بگیرند.
ولی این بار هم خداوند بر آنها غلبه کرد و با تولد مخفیانه کودک از چشم آنها همانند ماجرای ابراهیم و موسی علیهما السلام، برنامه خود را پیش برد و دشمنان به مقصود خود نرسیدند.
و در منابع شیعه و اهل سنت این جمله به تواتر از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نقل شده است که هر چه در امت های گذشته اتفاق افتاده است، در امت من نیز اتفاق خواهد افتاد.
و این تولد مخفیانه، یکی از مواردی است که در امت های پیشین اتفاق افتاده است و بجز تولد مخفیانه امام زمان علیه السلام، هیچ تولد مخفیانه دیگری در این امت اتفاق نیافتاده است که مصداق آن باشد و انکار این ماجرا به انکار کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله منتهی میشود.
چند روز قبل، حدیثی با این عنوان که سنت برخی از پیامبران در ماجرای امام زمان علیه السلام تکرار خواهد شد قرار دادم که یکی از موارد آن، سنت موسی علیه السلام بود که (خائفا یترقب) یعنی ترسان به پشت سر نگاه می کرد.
یکی از دوستان گروه پرسیدند که منظور از آن چیست؟
در پاسخ عرض میکنم: همان طور که در سوره قصص آیات ۱۵ تا ۲۱ آمده است، موسی علیه السلام زمانی که بخاطر یکی از شیعیانش با یکی از دشمنانش از فرعونیان درگیر شد و او را کشت، بزرگان قوم جمع شدند و نقشه قتل او را کشیدند و شخصی با عجله و شتاب این خبر را به او داد و گفت: از این شهر خارج شو و موسی علیه السلام با حالت (خائفا یترقب) از آنجا بیرون رفت؛ یعنی حالت کسی که در حال رفتن با ترس و نگرانی از رسیدن دشمنان پیوسته به پشت سر خود نگاه می کرد.
در روایات هم آمده است که در جنگها و لشکر کشی های آخر الزمان که دشمن از وجود امام زمان علیه السلام در مدینه با خبر میشود و بدنبال او میروند، امام نیز با همین حالت از مدینه بیرون رفته و خود را به مکه میرساند تا دعوتش را آشکار کند.
و این همان سنت است که دوباره تکرار خواهد شد.
🔸گزارش ابنبَطوطه؛ جهانگرد مراکشی از سفری که حدود هفتصد سال قبل به خراسان داشته است:
به مشهد الرضا سفر کردیم ... شهر بزرگ و پرجمعیتی است که میوه، آب و آسیابهای فراوان دارد ... روی مرقد گرامی، گنبدی بزرگ قرار دارد و کنار آن یک مدرسه و مسجد هست. این بناها زیبا و کاشیکاری شدهاند. روی قبر یک صندوق چوبی پوشیده به صفحه نقرهای قرار دارد و چراغهای نقرهای از آنجا آویزان شده است. آستانه درِ گنبد هم از نقره است و پرده ابریشمی طلاکاری شده بر آن آویزان کردهاند. فرشهای گوناگونی آنجا پهن شده است. قبر امیرالمؤمنین هارون الرشید (رضیالله عنه) به موازات قبر علی بن موسی الرضا (رضی الله عنه) قرار گرفته و صندوقی روی آن قرار دارد که شمعدانها را روی آن میگذارند ... وقتی یک رافضی [شیعه] وارد میشود یک لگد به قبر هارون میزند و به علی الرضا سلام میدهد.
🌹میلاد باسعادت عالِم آل محمد(ص)؛ حضرت امام ابوالحسن علی بن موسی الرضا(علیهالسلام) مبارک باد
8 ربیع الأوّل
1 ـ شهادت امام حسن عسكری علیه السلام
امام حسن عسکری علیه السلام در سال 260 هـ در سن 28 سالگی به دست معتمد عبّاسی به شهادت رسید. (1)
قول دیگر 13 محرّم است. (2) معتمد به عباسیّین سفارش می کرد که بر آن حضرت تنگ بگیرند. او و معتز و مهتدی چندین مرتبه امام عکسری علیه السلام را حبس کردند. (3)
آن 22 ساله بودند که امام هادی علیه السلام به شهادت رسیدند، و مدّت امامت آن حضرت شش سال بود. در شبی که فردای آن روز به شهادت رسیدند نامه های زیادی به مردم مدینه نوشته بودند.
هنگام نماز صبح، بعد از آن که امام عصر علیه السلام آن حضرت را وضو دادند و جوشانده ای به حضرتش دادند، به شهادت رسیدند. (4)
وقتی مردم سامرّا با خبر شدند، همه بازارها بسته شد و مردم کنار منزل آن حضرت جمع شدند.
وزراء و اتباع خلیفه و بنی هاشم و علویّات داخل منزل بودند. در سامرّا صدای شیون و گریه از هر سو به گوش می رسید و قیامتی بر پا شده بود. (5)
امام زمان علیه السلام آن حضرت را غسل داده بعد از کفن آن حضرت بدن مطهّر را جهت نماز آوردند.
جعفر برادر حضرت جلو آمد که بر بدن مبارک نماز بخواند. همین که خواست تکبیر بگوید امام زمان علیه السلام در حالی که طفلی گندمگون، پیچیده موی، گشاده دندان مانند پاره ماه بودند از حجره بیرون آمدند و ردای جعفر را کِشیدند و او را از آن مکان دور کردند و بر پدر بزرگوارشان نماز خواند و آن حضرت را نزد قبر پدر بزرگوارش حضرت هادی علیه السلام دفن نمودند. (6)
جعفر این واقعه را برای معتمد نقل کرد. همه جا را در جستجوی حضرت گشتند، ولی اثری از آن حضرت ندیدند.
در سال شهادت امام عسکری علیه السلام _ سال 260 هـ _ محدّث جلیل جناب فضل بن شاذان نیشابوری از دنیا رحلت فرمود. او صاحب 180 تألیف است و امام عسکری علیه السلام سه بار بر او رحمت فرستاده اند. (7)
📚 منابع :
1. کافی : ج 1، ص 503. و ... .
2. تهذیب المقال : ج 3، ص 532. و ... .
3. کافی : ج 1، ص 513. و ... .
4. کمال الدّین : ص 473. و ... .
5. کافی : ج 1، ص 505. و ... .
6. کمال الدّین : ص 475. بحار الانوار : ج 95، ص 332.
7. اختیار معرفة الرّجال : ج 2، ص 821 ـ 817. و ... .
https://telegram.me/ShiatCalendar
ابن عنبه در قرن نهم هجری به صراحت از قبر سیدین المرتضی و الرضی در کنار ضریح سید الشهدا علیه الصلاة و السلام سخن گفته. آخرین گزارشی هم که از این دو قبر در کربلا داریم از سید حسن صدر استاد مرحوم آقا بزرگ تهرانی است. او این قبر را در جهت پشت ضریح تعیین کرده بود و به یاد دارم که حتی فاصله چند زِراعی با امام نیز در کلام او آمده است.
💠 اهل تسنن از امام رئوف می گویند!
🔻حافظ ابوحاتم یکی از علماي بزرگ اهل تسنن درباره ی جلالت شان حضرت رضا(علیه السلام)می گوید:
🔰(و قبره بسناباد خارج النوقان، مشهورٌ يزار بجنب قبر الرشيد، قد زرته مراراً كثيرةً، و ما حلّت بي شدة في وقت مُقامي بطوس فزرت قبر علي بن موسى الرضا صلوات اللَّه على جده و عليه و دعوت اللَّه إزالتها عني، إلاّ استجيب لي و زالت عني تلك الشدة، و هذا شيءٌ جربته مراراًفوجدته كذلك، أماتنا اللَّه على محبة المصطفى و أهل بيته صلّى اللَّه عليه و عليهم أجمعين)
🔸ابوحاتم محمد ابن حبان البستی از بزرگان اهل تسنن و از رجالیون عامه است که مرحوم شیخ طوسی(رضوان الله علیه) در کتاب شریف عده اورا از اعلام عامه و از ائمه ی جرح و تعدیل اهل تسنن می نامد.
🔸او در ترجمه ی حضرت امام رضا(علیه السلام) چنین می نویسد:
و قبر او در سناباد خارج از منطقه نوقان مشهور است و مورد زیارت، کنار قبر هارون، من بارها آنجا را زیارت کرده ام، هیچ سختی به من روی نیاورد وقتی در طوس زندگی می کردم پس به زیارت امام رضا صلوات الله علی جده و علیه رفتم و دعا کردم تا خدا آن سختی را برطرف کند الا اینکه دعایم مستجاب شد و آن سختی از من رفع شد و این مطلبی است که بارها آن را تجربه کرده ام وآن را این چنین یافتم ؛ خدا ما را با محبت مصطفی و اهل بیتش بمیراند صلی الله علیه و علیهم اجمعین)
📚ابوحاتم محمد ابن حبان البستی (من اكابر السنة)، الثقات، جلد۸، ص۴۵۶ و ۴۵۷،مطبعة مجلس دائرة المعارف العثمانية
🌔 eitaa.com/drehsanpouresmaeill
🌔 @drehsanpouresmaeill
✅ بر پایه این نسخه خطی (که عجالتا نامش معلوم نشد) بنیاد شهر مشهد (سناباد طوس) و مرقد مطهر امام علی بن موسی الرضا علیه السلام توسط سلطان محمد خدابنده (الجایتو) صورت گرفته است🍃
🕌 تاریخ ساخت زیارتگاه بر قبر بزرگان دینی، و نظر پیشوایان اهل سنت
اولین گنبدی که بر روی قبور ائمۀ بقیع ساخته شد توسط خلفای عباسی بود. در سال ١٣٢ق که مصادف بود با دوران امامت امام جعفر صادق(علیه السلام) دولت اموی سقوط کرد و اولین خلیفه عباسی ابوالعباس سفاح به هدف ایجاد جایگاه معنوی برای عباسیان در بین مردم و افتخار نمودن به جدّشان عباس بن عبدالمطلب بعنوان عموی پیامبر، مزاری بر قبر جدشان عباس ساخت و در بستر حرم گنبدی بر پا کرد که شامل چهار قبر مجاورش که منتسب به پیامبر بودند و نمیشد مقام و منزلتشان را نادیده گرفت نیز میشد؛ یکی قبر فاطمه بنت أسد مادر امیرالمؤمنین و همسر ابوطالب که پیامبر در خانۀ او بزرگ شده بود، و سه قبر دیگر که از اهل بیت پیامبر بودند: امام حسن مجتبی، امام سجاد و امام باقر(علیهم السلام).
و بعد که امام صادق(علیه السلام) در سال ١٤٨ق توسط خلیفۀ دوم عباسی منصور دوانیقی به شهادت رسید مانع از این نشدند که پیکر ایشان در کنار پیکر پدرانش خاکسپاری شود.
و بدین ترتیب آن گنبد و بارگاه مشتمل شد بر این چهار امام معصوم و مادرشان فاطمه بنت أسد، و عمویشان عباس بن عبدالمطلب.
مأمون عباسی نیز پس از مرگ پدرش هارون الرشید برایش گنبد ساخت.
این مراقد و گنبدها نه از سوی ائمۀ اهل بیت(علیهم السلام) و نه از سوی هیچ یک از فقهای اهل سنت از جمله چهار امام معروفشان ابوحنیفه(١٥٠ق)، مالکی(١٧٩ق)، شافعی(٢٠٤ق) و حنبلی(٢٤١ق) بعنوان بدعت و مظاهر شرک خوانده نشد و هیچکدام هیچ اعتراضی نداشتند.
نخستین کسی که مدعی شد ساختن مسجد و زیارتگاه بر قبور، از مظاهر شرک است و بدعت است و حرام، ابن تیمیه(٧٢٨ق) است و پس از او شاگردش ابن قیّم جوزیة(٧٥١ق) و سپس محمد بن عبدالوهاب(١٢٠٦ق).
حال آنکه اینها و پیروانشان در احکام شرعی تابع فقه حنبلی اند و بعنوان احیاگران مذهب حنبلی شناخته میشوند نه آنکه خود مدعی فقه جدیدی باشند.
جالب اینجاست که این افراد با ادعای اجتهاد در محدودۀ فقه حنبلی، مخالفان برداشت خود را مُشرک و اهل بدعت میخوانند در صورتی که نه تنها اثبات بلکه حتی نتوانستهاند ادعا کنند که خود احمد بن حنبل چنین اظهار نظری داشته و در سیرۀ عملی یا در یکی از کتابهایش بنای مرقد و مزار را بدعت شمرده باشد.
و گفتنی است که قبر خود احمد بن حنبل، واقع در بغداد، مزار و حتی گنبد دارد*️⃣ و علمای حنبلی در شبهای جمعه به زیارت قبر او میرفتند. و در کتب تراجم اهل سنت که زندگی احمد بن حنبل در آن تشریح شده است آمده که علمای پس از حنبل به کثرت به زیارت او میرفتند.
پیداست که وهابیهایی که بارگاه مقدس اهل بیت(علیهم السلام) را از مدینه گرفته تا سامراء هدف قرار دادهاند هنوز دستشان به قبر امامشان حنبل نرسیده تا آن را نيز بعنوان بدعت در دين ويران کنند.
📓 مجموعۀ مصاحبهها: ٨٤٧ و ٨٤٨ ، ٨٥٢ و ٨٥٣ ، ٨٥٧.
ــــــــــــــــــــ
*️⃣ تصاویری از گنبد و مقبرۀ منسوب به «احمد بن حنبل» امام فقهی وهابیها:
https://wikinoor.ir/پرونده:NUR00445.jpg
http://photos.wikimapia.org/p/00/03/69/39/19_big.jpg
«ابن تیمیه» -اولین فتوا دهنده به حرمت ساخت بارگاه بر قبر بزرگان دینی-، و شاگردش «ابن قیّم جوزیة» و همچنین «محمد بن عبدالوهاب» و وهابیها همگی در احکام شرعی تابع مذهب حنبلی اند.
حال آنکه خود امامشان «احمد بن حنبل» گنبد و بارگاه دارد و به زیارت آن میروند و کسی آن را شرک نخوانده و متعرض آن نشده.
@Yusufi_Gharawi
.
🕌 تاریخ ساخت زیارتگاه بر قبر بزرگان دینی، و نظر پیشوایان اهل سنت
اولین گنبدی که بر روی قبور ائمۀ بقیع ساخته شد توسط خلفای عباسی بود. در سال ١٣٢ق که مصادف بود با دوران امامت امام جعفر صادق(علیه السلام) دولت اموی سقوط کرد و اولین خلیفه عباسی ابوالعباس سفاح به هدف ایجاد جایگاه معنوی برای عباسیان در بین مردم و افتخار نمودن به جدّشان عباس بن عبدالمطلب بعنوان عموی پیامبر، مزاری بر قبر جدشان عباس ساخت و در بستر حرم گنبدی بر پا کرد که شامل چهار قبر مجاورش که منتسب به پیامبر بودند و نمیشد مقام و منزلتشان را نادیده گرفت نیز میشد؛ یکی قبر فاطمه بنت أسد مادر امیرالمؤمنین و همسر ابوطالب که پیامبر در خانۀ او بزرگ شده بود، و سه قبر دیگر که از اهل بیت پیامبر بودند: امام حسن مجتبی، امام سجاد و امام باقر(علیهم السلام).
و بعد که امام صادق(علیه السلام) در سال ١٤٨ق توسط خلیفۀ دوم عباسی منصور دوانیقی به شهادت رسید مانع از این نشدند که پیکر ایشان در کنار پیکر پدرانش خاکسپاری شود.
و بدین ترتیب آن گنبد و بارگاه مشتمل شد بر این چهار امام معصوم و مادرشان فاطمه بنت أسد، و عمویشان عباس بن عبدالمطلب.
مأمون عباسی نیز پس از مرگ پدرش هارون الرشید برایش گنبد ساخت.
این مراقد و گنبدها نه از سوی ائمۀ اهل بیت(علیهم السلام) و نه از سوی هیچ یک از فقهای اهل سنت از جمله چهار امام معروفشان ابوحنیفه(١٥٠ق)، مالکی(١٧٩ق)، شافعی(٢٠٤ق) و حنبلی(٢٤١ق) بعنوان بدعت و مظاهر شرک خوانده نشد و هیچکدام هیچ اعتراضی نداشتند.
نخستین کسی که مدعی شد ساختن مسجد و زیارتگاه بر قبور، از مظاهر شرک است و بدعت است و حرام، ابن تیمیه(٧٢٨ق) است و پس از او شاگردش ابن قیّم جوزیة(٧٥١ق) و سپس محمد بن عبدالوهاب(١٢٠٦ق).
حال آنکه اینها و پیروانشان در احکام شرعی تابع فقه حنبلی اند و بعنوان احیاگران مذهب حنبلی شناخته میشوند نه آنکه خود مدعی فقه جدیدی باشند.
جالب اینجاست که این افراد با ادعای اجتهاد در محدودۀ فقه حنبلی، مخالفان برداشت خود را مُشرک و اهل بدعت میخوانند در صورتی که نه تنها اثبات بلکه حتی نتوانستهاند ادعا کنند که خود احمد بن حنبل چنین اظهار نظری داشته و در سیرۀ عملی یا در یکی از کتابهایش بنای مرقد و مزار را بدعت شمرده باشد.
و گفتنی است که قبر خود احمد بن حنبل، واقع در بغداد، مزار و حتی گنبد دارد*️⃣ و علمای حنبلی در شبهای جمعه به زیارت قبر او میرفتند. و در کتب تراجم اهل سنت که زندگی احمد بن حنبل در آن تشریح شده است آمده که علمای پس از حنبل به کثرت به زیارت او میرفتند.
پیداست که وهابیهایی که بارگاه مقدس اهل بیت(علیهم السلام) را از مدینه گرفته تا سامراء هدف قرار دادهاند هنوز دستشان به قبر امامشان حنبل نرسیده تا آن را نيز بعنوان بدعت در دين ويران کنند.
📓 مجموعۀ مصاحبهها: ٨٤٧ و ٨٤٨ ، ٨٥٢ و ٨٥٣ ، ٨٥٧.
ــــــــــــــــــــ
*️⃣ تصاویری از گنبد و مقبرۀ منسوب به «احمد بن حنبل» امام فقهی وهابیها:
https://wikinoor.ir/پرونده:NUR00445.jpg
http://photos.wikimapia.org/p/00/03/69/39/19_big.jpg
«ابن تیمیه» -اولین فتوا دهنده به حرمت ساخت بارگاه بر قبر بزرگان دینی-، و شاگردش «ابن قیّم جوزیة» و همچنین «محمد بن عبدالوهاب» و وهابیها همگی در احکام شرعی تابع مذهب حنبلی اند.
حال آنکه خود امامشان «احمد بن حنبل» گنبد و بارگاه دارد و به زیارت آن میروند و کسی آن را شرک نخوانده و متعرض آن نشده.
@Yusufi_Gharawi
.
🔸 آية الله آقاى حاج شيخ محمدباقر محسنى ملايرى از اصحاب حاج شيخ حسنعلى اصفهانى بود. آن مرحوم در استخاره با قرآن در عصر خود بى نظير بود و مردم حتى از آمريكا و اروپا به وسيله تلفن و يا نامه از ايشان استخاره مىخواستند.
🔹اين امتياز براى ايشان، در اثر ادبى بود كه درباره مرقد مطهر حضرت رضا عليه السلام اِعمال نموده بود.
🔸 می فرمود: حدود دو سال در مدرسه بالا سر مشهد مقدّس حجرهاى داشتم مشرِف به بالا سر قبر مطهر، و معروف بود كه حاجى سبزوارى سالها در آن سكونت داشته است. در مدتى كه اقامت داشتم به احترام قبر مطهر پايم را دراز نمىكردم. خوابم به صورت نشسته بود.
🔹بعد از دو سال كه طبق معمول سحرها به حرم مىرفتم، از طرف پشت سر قبر مطهر وارد حرم شدم، مكاشفهاى رخ داد:
🔸مشاهده كردم كه وجود مقدس امام عليه السلام به استقبالم آمد و يك بشقاب خوراكى، شبيه نقلهاى برنجى شكل در دست دارند؛ به من تعارف نمودند، مقدارى برداشتم و خوردم.
🔹از آن تاريخ علم استخاره به من داده شد.
آئینه اسرار، حسین کریمی قمی.
@bazmeghodsian
الكتب والمواضيع والآراء فيها لا تعبر عن رأي الموقع
تنبيه: جميع المحتويات والكتب في هذا الموقع جمعت من القنوات والمجموعات بواسطة بوتات في تطبيق تلغرام (برنامج Telegram) تلقائيا، فإذا شاهدت مادة مخالفة للعرف أو لقوانين النشر وحقوق المؤلفين فالرجاء إرسال المادة عبر هذا الإيميل حتى يحذف فورا:
alkhazanah.com@gmail.com
All contents and books on this website are collected from Telegram channels and groups by bots automatically. if you detect a post that is culturally inappropriate or violates publishing law or copyright, please send the permanent link of the post to the email below so the message will be deleted immediately:
alkhazanah.com@gmail.com