مكتبة المجلسي ودارالتراث

در ماشینی که می آمدیم، جناب آقای آقا سید حسن هاشمی گلپایگانی نواده مرحوم آقا سید جمال گلپایگانی از علمای بزرگ نجف بودند.( ایشان داماد مرحوم آیت الله العظمی سید محمود شاهرودی) هستند. گفتند که سالها گویا حوالی 23 تهران ساکن بودند و سالهاست که در قم هستند. از نزدیکان مرحوم آقا باقر آشتیانی فرزند مرحوم میرزا احمد آشتیانی (و ایشان فرزند آقا میرزا حسن آشتیانی) بوده اند. داستانها از ایشان داشتند. اما جالب بود که گفتند پدر ایشان، مثنوی را به عربی ترجمه و چاپ کرده که من ندیده ام. گفتند پدرم از نزدیکان مرحوم آیت الله حکیم بود. یک بار از ایشان می پرسد که این مثنوی چیست؟ برخی مخالفند و برخی موافق آن. پدرم به ایشان می گوید من مقداری از آن را برای شما ترجمه می کنم. آن وقت آقای حکیم که این مطالب را می بیند می گوید مرد دانشمندی بوده است. و ایشان کل مثنوی را تعریب کرده و منتشر کردند. پدرشان یک الفیه هم دارد که سفرنامه حج آیت الله حکیم است. این سفر یکی از سفرهای معروف یک مرجع شیعه به حج است که انعکاس زیادی داشت. ایشان گفتند آقای حکیم بسیار بسیار مودب بود و پدرم هم سالها در کنار ایشان بود. آقای آقا سید حسن، سالها حکم شرع اوقاف در اوائل انقلاب بودند و می گفتند یک بار که با آقای جمارانی و نظام زاده به شیراز رفتیم، آقای دستغیب وقتی فهمیدند من نوه آقا سیدجمال گلپایگانی هستم، بسیار بسیار احترام کردند و گفتند من هرچه دارم از ایشان دارم. اخیرا کتاب الصلاة ایشان را تصحیح کرده و آماده چاپ کرده ایم.
(اینها مطالبی بود که در ماشین و در طول راه از اراک تا قم یادداشت کردم و فکر کردم اینجا بگذارم شاید به کار کسانی بیاید.)
@jafarian1964

«تساهل و مدارای آیت الله العظمی بروجردی»


ذکر خاطره ای درباره مرحوم آیت الله العظمی بروجردی از زبان نوه ایشان
آیت الله علوی بروجردی:

زمانی که آقای بروجردی ساکن شهر بروجرد بودند پزشک معروف شهر آقای حکیم یوسف یهودی بود. نوه آن دکتر برای آقای علوی نقل کرده بود که حکیم یوسف ارادت خاصی به آقای بروجردی داشت و در قم به دیدار آقای بروجردی میرفت. علت این بود که وقتی دکتر برای عیادت علمای بروجرد میرفت آنان تکه پارچه ای پهن می کردند که پای دکتر به فرش های آنان برخورد نکند؛ ولی وقتی خانه آقای بروجردی میرفت از این کارها خبری نبود و مانند یک مهمان معمولی با او برخورد میکردند.

در زمانی که آقای بروجردی هنوز به قم نیامده و ساکن بروجرد بودند شنیدند که در آن شهر هنگام تشییع جنازه یهودیان بعضیها به طرف جنازه سنگ پرتاب میکنند. آقای بروجردی مردم را از این کار ناشایست نهی فرمودند ولی بعضی از مردم توجه نکردند و به این عمل ادامه دادند. آقای بروجردی گفتند هر وقت تشییع جنازه یک یهودی بود به ایشان اطلاع دهند. در اولین تشییع آقای بروجردی شرکت کردند و این باعث شد این سنت زشت سنگپرانی به کلی ترک شود.

وقتی مسجد اعظم قم ساخته میشد قرار شد چاه آبی حفر کنند که آن مسجد مستقل از آب شهر باشد. تحقیق شد که چه کسی این کار را بهتر از دیگران انجام می دهد. معلوم شد شرکتی در خیابان سعدی تهران هست که مدیریت آن با آقای جمشید یگانگی است ولی ایشان زردشتی میباشد.
موضوع را با آقای بروجردی مطرح کردند و ایشان فرمود: «زردشتی باشد، چه اشکالی دارد؟». آقای مهندس لرزاده که معمار مسجد اعظم بود قرارداد حفر چاه و سیستم آبرسانی مسجد را با آن شرکت بست و کار تا آخر انجام شد. هنگام تسویه حساب، آقای جمشید یگانگی گفته بود مایل است با آقای بروجردی ملاقات کند. آقای لرزاده اجازه گرفته بود و ملاقات انجام شد. در ملاقات آقای بروجردی از ایشان تشکر کرده بود ولی آقای یگانگی خواهش کرده بود که اجازه دهید من هم در ثواب این مسجد شریک باشم و پولی بابت کار دریافت نکنم و آقای بروجردی هم قبول کرده بود.
در همین حال یکی از حاضرین به آقای بروجردی گفته بود: «آقا به ایشان بفرمایید مسلمان شود». آقای بروجردی از شنیدن این جمله آنقدر ناراحت شده بود که صورت و گوشهایش قرمز شده بود. آقای یگانگی هم سرش را زیر انداخته و ساکت بود. پس از مدتی آقای بروجردی فرمود: «من دعا میکنم خداوند از این صفا و اخلاص ایشان به ما هم عنایت بفرماید».

پس از چندین سال چاه به تعمیر و بازسازی نیاز پیدا کرد و به همان شرکت مراجعه شد و معلوم شد آقای یگانگی مرحوم شده و پسرانش شرکت را اداره میکنند. قرار شد آنان برای تعمیر اقدام کنند. کار که انجام شد برای تسویه حساب رفتیم. معلوم شد مرحوم جمشید یگانگی در پرونده مربوط به مسجد اعظم قم یادداشت کرده که تا هر زمان این چاه تعمیراتی لازم داشت به طور مجانی انجام گردد.

آقای علوی در سفری به نجف اشرف ملاقاتی با آیت الله العظمی سیستانی داشتند. ایشان فرموده بود در زمانی که من در قم شاگرد آقای بروجردی بودم یک روز توصیه اخلاقی داشتند با این عنوان: «مواظب باشید دزد عقیده مردم نباشید». آقای بروجردی فرموده بودند: «یک روز دزدها جلو کاروانی را میگیرند و اموال آن را غارت میکنند. میان اموال و اثاثیه آنان بقچه ای بود که روی آن نوشته شده بود "بسم الله الرحمن الرحیم". آن را به رئیس دزدها نشان دادند و او پرسید این بقچه مال کیست؟ معلوم شد متعلق به یک پیرزن است. از آن پیرزن پرسید این کاغذ بسم الله برای چیست؟ جواب داد این را نوشتم تا از خطر دزدها محفوظ بماند. رئیس دزدها گفت محفوظ ماند، بردار و برو. نوچه های رئیس اعتراض کردند که این همه زحمت کشیدیم و دزدیدیم چرا به او برگرداندی؟ رئیس جواب داد: «ما دزد اموال هستیم دزد عقیده نیستیم». آقای بروجردی با نقل این داستان فرموده بودند: «شما طلاب عزیز مواظب باشید دزد عقیده مردم نباشید».

رحمت و رضوان بی انتهای الهی بر آن مرجع عالیقدر که با عمل خود مردم را هدایت می فرمود.

نقل از روزنامه سازندگی، ۱۶ مرداد ۱۳۹۷

تعطیلی منبر علامه امینی به دستور آیت الله العظمی بروجردی ره

آقای علوی بروجردی نقل می‌کردند که علامه امینی برای خود ایشان فرمودند که در زمانی که آقای بروجردی در قم تشریف داشتند بنده در تهران، جلسات منبری را اختصاص دادم به موضوع اثبات کفر شیخین.
موضوع به سمع آقای بروجردی رسیده بود و ایشان بعد از جلسه دوم، دو نفر از جمله مرحوم کوهپایه ای اصفهانی را فرستادند که آقا فرموده‌اند موضوع منبرتان را تغییر دهید.
آقای امینی به حرف ایشان اعتنایی نکرده، و موضوع بحث را در شب بعد ادامه داد. فردای آن روز دوباره نمایندگان مرحوم آقای بروجردی آمدند، و گفتند: آقا دستور دادند جلسه شما کلاً تعطیل شود و آن جلسه را تعطیل کردند.
من هم با عصبانیت به قم آمدم و خدمت معظم له رسیدم. وقتی علت را از ایشان جویا شدم، ایشان فرمودند آقا شیخ عبدالحسین، همه روایاتی که می خوانید و بحث می‌کنید قطعی الصدور و واضح الدلالة هست، لیکن در زمانی که ما مسأله تقریب را این طور داریم پیش می بریم که الازهر مروج مکتب شیعه شده است، اگر این سخنرانی های شما را آنجا بشنوند، همه چیز به هم می ریزد. الان اهم، این است.
آقای امینی گفتند من قانع از این استدلال نشدم و برگشتم به تهران.
علامه امینی وقتی این قصه را برای من (علوی بروجردی) نقل می‌کردند گریه نموده، و می گفتند حال متوجه شدم که چقدر ایشان آینده نگر و بلند نظر بودند و درست می‌‌فرمودند.

احترام آیت‌الله بروجردی به جنازه یهودیان

آیت الله محمد جواد علوی بروجردی🔻

من این قصه را بارها گفته‌ام: مرحوم آیت الله بروجردی در بروجرد که بودند، محله یهودی‌نشین جمعیت زیادی داشت. خود یهودی‌ها برای من چنین نقل می‌کردند: «مرحوم آیت الله بروجردی زمانی که بروجرد بودند و هنوز به قم نیامده بودند، قبرستان یهودی‌ها از شهر فاصله داشت و در این فاصله محله‌های مسلمان‌نشین بود. وقتی هر یهودی از دنیا می‌رفت و می‌خواستند جنازه‌اش را به قبرستان ببرند، یک مشت بچه مسلمان جمع می‌شدند و به جنازه یهودی­ها سنگ می‌زدند. آیت الله بروجردی که عالم مشهوری بودند، به آن‌ها تذکر دادند و تأکید کردند، اما گوش ندادند. ایشان در منبر گفتند، باز هم فایده‌ای نداشت. تا اینکه آیت الله بروجردی سفارش کرده بودند وقتی یک یهودی می‌میرد، به من خبر بدهید. وقتی که افراد جنازه آن یهودی را تشییع می‌کردند، ایشان دنبال این جنازه تا قبرستان یهودی‌ها می‌رفتند. به احترام ایشان دیگر کسی به جنازه سنگ نمی‌زد. چندین سال این کار را تکرار کردند تا این رسم سنگ‌زدن به جنازه یهودی فراموش شد و از بین رفت.»

@fotrosmediatv

⚡️مرحوم آیت الله بروجردی گفته بود که اعتقاد به من که جزو اعتقادات مذهب نیست امام زمان موضوعیت دارد نه من

✔️آیت الله سید محمد جواد علوی بروجردی🔻

🔹ماجرایی را از مرحوم آیت‌الله گلپایگانی شنیدم و بعضی اعاظم هم آن را نوشته‌اند و آن اینکه خدمت آیت الله بروجردی نشسته بودم روزی بود که نامه‌ها را خدمت ایشان می‌‌آوردند و کسی نامه‌ها را باز می‌کرد و دست ایشان می‌داد. ایشان بعد از خواندن یکی از نامه‌ها عصبانی شد و فرمود؛ می‌دانم این آقا آنجا چه می‌کند اینها خیال می‌کنند من اطلاع ندارم. آیت الله بروجردی رو به من کرد و گفت که این آقا در آن شهر نسبت به من نظر خوبی ندارد در مسجد و بالای منبر از من بدگویی می‌کند؛ حتی مردم را از من منصرف می‌کند (از تقلید من بازمی‌گرداند) و من اطلاع دارم؛ اینها برای من می‌نویسند که این آقا این کار را می‌کند یک کاری کنید؛ مثلاً ایشان را از آن شهر بیرون کنید؛ اما من چه کنم این آقا در آن شهر به مردم خدمت می‌کند؛ چون با من نظر خوب ندارد مردم به او پول نمی‌دهند من به عده‌ای از تجار سپرده‌ام که به او پول بدهند؛ ولی نگویند که از طرف من پول می‌دهند که این آقا دوام بیاورد و سرپا بماند. من موضوعیت ندارم امام زمان (عج) موضوعیت دارد. آن آقا از چشم و ابروی من خوشش نمی‌آید و من را اهل نمی‌داند، خب نداند.اعتقاد به من جزو اعتقادات مذهب نیست او خدمت می‌کند و من موظفم به عنوان مرجع شیعه او را نگه دارم.

🔹ماجرای دیگر که پدرم (آیت الله سید محمد حسین علوی طباطبایی بروجردی ) نقل می‌کرد اینکه به همراه عده‌ای خدمت آیت الله بروجردی بودم و آقایی از تهران نزد ایشان آمد و سه هزار تومان جلوی ایشان پول گذاشت و گفت دو هزار تومان به آقاسید محمود طالقانی در تهران داده‌ام. آقاسید محمود طالقانی با آیت الله بروجردی خوب نبود و طرفدار آیت الله کاشانی بود و سبک خاصی داشت تا این آقا گفت که دو هزار تومان به آقای طالقانی داده‌ام، آقایانی که در مجلس نشسته بودند سؤالاتی پرسیدند تا آیت الله بروجردی را متوجه کنند که آقاسید محمود طالقانی همانی است که با شما مسئله دارد؛ مثلاً از او پرسیدند که آیا ایشان هنوز خدمت آقای کاشانی می‌رود؟ آیت الله بروجردی رو به این آقا کرد و گفت که آیا شما نزدیک مسجد ایشان هستید؟ گفت؛ بله ایشان در مسجد هدایت نماز می‌خواند و من نزدیک مسجد مغازه دارم. آیت الله بروجردی پرسید که آقای طالقانی آنجا چه می‌کند؟ گفت سه وعده نماز می‌خواند و شب شنبه تفسیر و شب یکشنبه احکام و عقاید و عصر چهارشنبه برای خانم‌ها و صبح جمعه برای جوانان جلسه برگزار می‌کند و نماز میت می‌خواند و جوانان را عقد می‌کند و در فاتحه شرکت می‌کند و ... آیت الله بروجردی رو به این فرد کرد و گفت که دو هزار تومانی که به آقای طالقانی دادید قبول دارم. این سه هزار تومان را هم خدمت ایشان تقدیم کنید و بعد از این هم حساب‌تان با ایشان باشد و پول به ایشان بدهید دست ایشان دست من است و رو به اطرافیان کرد و گفت؛ یک امام جماعت در تهران بیشتر از این باید چه کند؟ انصاف چیز خوبی است🔺

@namehayehawzavi

📜روایت مرحوم بدلا از رابطه نواب و آیت الله بروجردی

🔻اختصاصی | مرحوم سیدحسین بدلا:

🔹بنده در آن زمان، در موقعیتی بودم که با یک مثلثی (تعبیر آیت الله بروجردی بود) از این سه گروه ارتباط داشتم که یک ضلع آن فدائیان اسلام بود، ضلع دیگر آیت الله کاشانی و ضلع سوم جبهه ملی. با هر کدام به طریقی مرتبط بودم.. موضع آیت الله بروجردی، نسبت به هر سه گروه این بود که: «مواظب باشید این مثلث حفظ بشود و هیچ‌کدام از ضلع‌های آن از هم جدا نگردد.» می‌فرمودند: «اگر یک ضلع از این مثلث جدا بشود، نه تنها به خود آنان ضرر می‌زند که به روحانیت و اسلام نیز ضرر خواهد زد.»

🔹در جریان مرحوم نواب، چون می‌بایست حکم دادگاه را شاه امضاء کند و سپس اجرا شود. کسانی که با شاه رابطه داشتند و آن وقت، برای همین موضوع، به بیت آیت الله بروجردی احضار می‌شدند قول دادند: از شاه خواهند خواست که حکم اعدام را امضاء نکند و امضاء نمی‌کند. ما در جریان محاکمات بودیم. در زمان آخرین محاکمه، در بیت آقای بروجردی بودیم که در آن‌جا، در جریان لحظه‌ به لحظه‌ جلسه قرار می‌گرفتیم تا پاسی از شب، جلسه محاکمه ادامه داشت. خبر دادند: به خاطر خستگی اکثریت اعضاء ادامه جلسات در روز بعد است.

🔹من آمدم منزل، صبح، بین الطلوعین، باخبر شدیم که: آقایان را اعدام کرده‌اند و آن جلسه محاکمه، پس از تنفس ادامه پیدا کرده و حکم نهایی قتل را داده است و همان شب، موافقت شاه را هم به دست آورده‌اند! در صورتی که شاه تهران نبوده است به سرعت خود را به شاه می‌رسانند و امضاء می‌گیرند. آیت الله بروجردی پس از شنیدن خبر شهادت این آقایان، بسیار متأثر شدند. به طوری که ملاقاتی را که ما روزانه با ایشان، به خاطر کارمان داشتیم، آن روز تعطیل کردند و فرمودند: «از ناراحتی حال هیچ کاری ندارم»

🔹اما از نظر مادی، برخی از طلبه‌های فدائیان اسلام، مانند سایر طلاب، شهریه می‌گرفتند، ولی برخی دیگر را آیت الله بروجردی به صورت خصوصی شهریه می‌دادند. مانند خانواده واحدی‌ها که از جانب آقای بروجردی شهریه‌ای مقرر شده بود و خود من هم واسطه پرداخت آن بودم. این پول تا زمان حیات ایشان ادامه داشت. پس از شهادت واحدی‌ها نیز این پول داده می‌شد؛ اما پس از آمدن سیدمحمدتقی واحدی به قم، این شهریه به ایشان داده می‌شد.

🔹برخی از کمک‌های ایشان، عنوان شهریه نداشت و بیشتر از حد شهریه بود که گاهی اوقات، خود من واسطه بودم که آن را به مرحومم نواب تحویل بدهم. می‌آمدم تهران و چون مرحوم نواب، مخفی بودند، با زحمت ایشان را می‌جستم و پول را تحویل می‌دادم. در یکی از آن موارد، آقای عبدخدایی هم شاهد بود. اتفاقا من این مطلب را در یک مصاحبه‌ای که از طرف صداوسیما ترتیب داده شده بود، گفتم. ایشان نیز، تأیید کردند. ولی نمی‌دانم چرا برخی نمی‌خواهند این حقیقت گفته شود.

🔸منبع: چشم و چراغ مرجعیت

@saraeer

آیت الله العظمی بروجردی و کتاب (کفایه الاصول) (2)

1 _ تنقیح الاصول
آیت الله علوی بروجردی میفرماید:
مرحوم آیت الله بروجردی در اصول یک سری مبانی تنقیح شده دارند که کار عمده آن در ایام توقف در نجف انجام داده بودند و حاصل این کار را به صورت حاشیه بر کفایه در سه جلد نگاشته بودند و به گفته خودشان: تنها حاشیه بر کفایه نبوده بلکه یک دوره اصول مستقل است. متاسفانه این کتاب در حال حاضر مفقود شده است.(چشم و چراغ مرجعیت ص 377 _ 378)

2 _ حاشیه مفصل بر کفایه الاصول
آیت الله العظمی شیخ لطف الله صافی گلپایگانی در مقدمه کتاب تقریرات اصول خود از درس آن مرجع بزرگ خبر میدهد که ایشان حواشی ای مفصل بر یک جلد از کفایه الاصول نگاشته بودند که آیت الله صافی آن را برای استنساخ گرفته بودند و مقدار کمی از اوایل آن را استنساخ و آنگاه به طلب آیت الله بروجردی آن را عودت داده اند.
اکنون متاسفانه بجز آن مقدار مختصر استنساخ آیت الله صافی از این حواشی استدلالی نیز هیچ نسخه ای در دسترس نیست.

3 _ حواشی مختصر بر کفایه الاصول
مقداری از کاغذها و یادداشت های آیت الله العظمی بروجردی در لابلای نسخه ای از کفایه الاصول به خط ایشان چندی پیش به دست آمده که آنها توسط آیت الله شیخ رضا استادی منظم و چاپ محدود شده است و در دسترس چندی از فضلا موجود است.

4 _ حاشیه علی کفایه الاصول
این حواشی در حقیقت تقریرات درس کفایه الاصول آیت الله العظمی بروجردی در بروجرد است که توسط آیت الله شیخ بهاءالدین حجتی بروجردی به نگارش درآمده و چند سال پیش به کوشش و تعلیقات آیت الله شیخ غلام رضا مولانا بروجردی در دو جلد به چاپ رسید.

5 _ حاشیه علی کفایه الاصول
این کتاب که حواشی بر قسمت اول کفایه الاصول است تقریرات درس آیت الله العظمی بروجردی در بروجرد و به قلم شاگرد او آیت الله سید عبدالحسین خندانی بروجردی است و تک نسخه خطی آن در کتابخانه شخصی این نگارنده میرزا علی سلیمانی بروجردی موجود است.

نکته: از این پنج نسخه دو نسخه ابتدایی اصلا موجود نیست.
و سه نسخه بعدی نیز مطالب آنها با یکدیگر کاملا متفاوت است و هر نسخه گوشه ای از حواشی آیت الله العظمی بروجردی بر کفایه الاصول را نشان میدهد.

امیدواریم در آینده بتوانیم تمامی حواشی آن مرجع بزرگ را بر کفایه الاصول به دست آوریم و در موسوعه ای منظم به چاپ برسد.

آیدی کانال👇👇👇
@AliBrojerdi1359
آیدی مدیر کانال👇👇👇
@mirzaAlisolimanibrajrdi

🔴 طلاب عزیز! مواظب باشید دزد عقیده مردم نشوید!

احمد منتظری فرزند آیت الله منتظری در روزنامه سازندگی نوشت:

«آقای علوی بروجردی نوه آیت الله العظمی بروجردی در سفری به نجف اشرف ملاقاتی با آیت الله العظمی سیستانی داشتند. ایشان فرموده بود در زمانی که من در قم شاگرد آقای بروجردی بودم یک روز توصیه اخلاقی داشتند با این عنوان: «مواظب باشید دزد عقیده مردم نباشید». آقای بروجردی فرموده بودند:
«یک روز دزدها جلو کاروانی را می گیرند و اموال آن را غارت می کنند. میان اموال و اثاثیه آنان بقچه ای بود که روی آن نوشته شده بود "بسم الله الرحمن الرحیم". آن را به رئیس دزدها نشان دادند و او پرسید این بقچه مال کیست؟ معلوم شد متعلق به یک پیرزن است. از آن پیرزن پرسید این کاغذ بسم الله برای چیست؟ جواب داد این را نوشتم تا از خطر دزدها محفوظ بماند. رئیس دزدها گفت محفوظ ماند، بردار و برو. نوچه های رئیس اعتراض کردند که این همه زحمت کشیدیم و دزدیدیم چرا به او برگرداندی؟ رئیس جواب داد:
«ما دزد اموال هستیم دزد عقیده نیستیم». آقای بروجردی با نقل این داستان فرموده بودند:
«شما طلاب عزیز مواظب باشید دزد عقیده مردم نباشید».

@Sahamnewsorg

آیت الله سید موسی شبیری زنجانی از مراجع تقلید معاصر:«آقای محققی یک درسی هم داشت که در آن اطلاعات جدیدی که غالب طلاب به آن احتیاج داشتند - به صورت تلفیقی با دروس حوزه - مطرح می‌کردند. بنده هم در درس ایشان می‌رفتم. در آن درس نیز اتفاقا آقا سید عبدالجواد جبل عاملی که استاد شرح لمعه ما بود، شرکت می‌کردند.» آیت الله سید حسین بدلا:«مرحوم محققی، شخصیتی بود که علاوه بر معلومات، اطلاعات غیرحوزوی ایشان نیز قوی بود و با مسایل فرهنگی روز آشنایی داشت. یادم هست همین آقای محققی، وقتی که با هم در مدرسه رضویه بودیم، به این مسائل توجه داشت. با زحمت‌بسیار، بدون استخدام می‌رفتیم مدارس جدید ملی و می‌خواستیم برای دانش‌آموزان برنامه داشته باشیم.» آیت الله فاضل لنکرانی:«تا مدتی آیت‌الله بروجردی، کسی را که واجد شرایط تبلیغ تشیع در اروپا باشد، نیافته بودند، در این رابطه، با مرحوم پدرم مشورت می‌کنند. پدرم می‌گوید:این موضوع نیاز به تفکر دارد. مرحوم پدرم این قضیه را با من در میان گذاشتند. بنده به پدرم عرض کردم: به نظر من، آقای محققی شایستگی این کار را دارد. ایشان استاد دانشگاه بود و مرد بسیار روشن و آشنا به علوم روز و متدین. علاوه بسیار خوش قیافه و خوش بیان بود. در تهران سکونت داشت وگاه به قم می‌آمد و برای طلبه‌ها درس هیئت می‌گفت.از قبل با هم ارتباطی داشتیم، به تهران رفتم و مسئله را با آقای محققی در میان گذاشتم. خلاصه ایشان را راضی کردم برای رفتن به آلمان.مرحوم پدرم نتیجه را به آقای بروجردی گفتند. ایشان هم خوشحال شدند و فرمودند: من باید آقای محققی را ببینم. آقای محققی خدمت ایشان آمدند و پس از توصیه‌های ایشان، روانه هامبورگ شدند و بسیار هم موفق بودند. مسجد هامبورگ به دستور آیت‌الله بروجردی و به دست ایشان تاسیس شد و هم اکنون از مراکز مهم اسلامی است.»

🔹وقتی مسجد اعظم قم ساخته میشد قرار شد چاه آبی حفر کنند که آن مسجد مستقل از آب شهر باشد. تحقیق شد که چه کسی این کار را بهتر از دیگران انجام می دهد. معلوم شد شرکتی در خیابان سعدی تهران هست که مدیریت آن با آقای جمشید یگانگی است ولی ایشان زردشتی میباشد. موضوع را با آيت الله العظمی بروجردی مطرح کردند ایشان فرمود: «زردشتی باشد، چه اشکالی دارد؟»

🔸 مهندس لرزاده قرارداد حفر چاه و سیستم آبرسانی مسجد را با آن شرکت بست و کار تا آخر انجام شد. هنگام تسویه حساب، آقای جمشید یگانگی گفته بود مایل است با آقای بروجردی ملاقات کند.

🔹در ملاقات آقای بروجردی از ایشان تشکر کرده بود ولی آقای یگانگی خواهش کرده بود که اجازه دهید من هم در ثواب این مسجد شریک باشم و پولی بابت کار دریافت نکنم.

🔸در همین حال یکی از حاضرین به آقای بروجردی گفته بود: «آقا به ایشان بفرمایید مسلمان شود».

🔹آقای بروجردی از شنیدن این جمله آنقدر ناراحت شده بود که صورت و گوشهایش قرمز شده بود. آقای یگانگی هم سرش را زیر انداخته و ساکت بود.

🔸پس از مدتی فرمودند: «من دعا می کنم خداوند از این صفا و اخلاص ایشان به ما هم عنایت بفرماید».

@bazmeghodsian

🔹وقتی مسجد اعظم قم ساخته میشد قرار شد چاه آبی حفر کنند که آن مسجد مستقل از آب شهر باشد. تحقیق شد که چه کسی این کار را بهتر از دیگران انجام می دهد. معلوم شد شرکتی در خیابان سعدی تهران هست که مدیریت آن با آقای جمشید یگانگی است ولی ایشان زردشتی میباشد. موضوع را با آيت الله العظمی بروجردی مطرح کردند ایشان فرمود: «زردشتی باشد، چه اشکالی دارد؟»

🔸 مهندس لرزاده قرارداد حفر چاه و سیستم آبرسانی مسجد را با آن شرکت بست و کار تا آخر انجام شد. هنگام تسویه حساب، آقای جمشید یگانگی گفته بود مایل است با آقای بروجردی ملاقات کند.

🔹در ملاقات آقای بروجردی از ایشان تشکر کرده بود ولی آقای یگانگی خواهش کرده بود که اجازه دهید من هم در ثواب این مسجد شریک باشم و پولی بابت کار دریافت نکنم.

🔸در همین حال یکی از حاضرین به آقای بروجردی گفته بود: «آقا به ایشان بفرمایید مسلمان شود».

🔹آقای بروجردی از شنیدن این جمله آنقدر ناراحت شده بود که صورت و گوشهایش قرمز شده بود. آقای یگانگی هم سرش را زیر انداخته و ساکت بود.

🔸پس از مدتی فرمودند: «من دعا می کنم خداوند از این صفا و اخلاص ایشان به ما هم عنایت بفرماید».

@bazmeghodsian

🔹وقتی مسجد اعظم قم ساخته میشد قرار شد چاه آبی حفر کنند که آن مسجد مستقل از آب شهر باشد. تحقیق شد که چه کسی این کار را بهتر از دیگران انجام می دهد. معلوم شد شرکتی در خیابان سعدی تهران هست که مدیریت آن با آقای جمشید یگانگی است ولی ایشان زردشتی میباشد. موضوع را با آيت الله العظمی بروجردی مطرح کردند ایشان فرمود: «زردشتی باشد، چه اشکالی دارد؟»

🔸 مهندس لرزاده قرارداد حفر چاه و سیستم آبرسانی مسجد را با آن شرکت بست و کار تا آخر انجام شد. هنگام تسویه حساب، آقای جمشید یگانگی گفته بود مایل است با آقای بروجردی ملاقات کند.

🔹در ملاقات آقای بروجردی از ایشان تشکر کرده بود ولی آقای یگانگی خواهش کرده بود که اجازه دهید من هم در ثواب این مسجد شریک باشم و پولی بابت کار دریافت نکنم.

🔸در همین حال یکی از حاضرین به آقای بروجردی گفته بود: «آقا به ایشان بفرمایید مسلمان شود».

🔹آقای بروجردی از شنیدن این جمله آنقدر ناراحت شده بود که صورت و گوشهایش قرمز شده بود. آقای یگانگی هم سرش را زیر انداخته و ساکت بود.

🔸پس از مدتی فرمودند: «من دعا می کنم خداوند از این صفا و اخلاص ایشان به ما هم عنایت بفرماید».

@bazmeghodsian