مكتبة المجلسي ودارالتراث

ادامه یادداشت بالا ☝️
و تمام انحاء شنیدن نطق را به توسط آلات امروزی خبر می دهد که بدست بشر کشف شده است. و در اخبار نبوی و ائمه طاهرین به قدری در این موضوع وارد شده که از حدّ خارج است، مانند اخباری که می فرماید: صدای شما را اهل آسمانها می شنوند، و مانند اخباری که صدای شما را تمام ریگ های بیابانها و برگهای درختان می شوند، و برای شما استغفار می فرستند که لازم نیست نقل آنها به واسطه کثرت و شهرت آنها.
در خصوص صفات مردم آخر الزمان می فرماید، چنان چه شعرانی روایت می کند در کتاب خود که «یأخذون القرآن بالمزامیر»، می گیرند قرآن را به توسط آلات موسیقی و مزامیر که در حال خود بیان می شود.
و این صریح است در اخبار از قرائنی که به توسط رادیو شنیده می شود، به دلیل کلمه «یأخذون» که اخذ به معنای گرفتن است؛ و مشهور میان السنه این است ک شنیدن از رادیو [را] وقتی می خواهند بشنوند، تعبیر به «گرفتن» می نمایند، و همچنین در جزء آیه قبل نیز می باشد، چه آن که آیه قبل، در بیان آفرین چیزی بود از برای حمل و نقل، مانند مراکب که در آن زمان، هم اخبار را به توسط حیوانات حمل و نقل می کردند، و هم اجسام را که آن چیزی را، زمان صدر اسلام هر قدر برای آنها تشریح کنند نمی فهمند، و رادیو از جمله همانهاست، زیرا به توسط او نقل اخبار از اقطار عالم بسوی یکدیگر می شود.
پس به طور تحقیق مشمول فرمایش «و یخلق ما لا تعلمون» خواهد بود، و این از جمله اموری است که بدون تأمل ثابت و قابل انکار نخواهد بود.

مردم چه نوع کتابهایی با چه سطح علمی می خوانند؟
تا به یاد داریم، در آمارهای کتابخوانی، از این بحث می شود که در روز چند ساعت مطالعه می کنیم؟ دست کم بنده کمتر شنیده ام در این باره بحث شود که چه نوع محتوایی و چه نوع کتابی می خوانیم؟ اینها دو مشکل هم عرض است که باید هر کدام سر جای خود مورد بررسی قرار گیرد. این که کم مطالعه می کنیم، اهمیت خاص خود را دارد. آمارها پایین است؛ و دست کم نسبت به خواندن کتاب کاغذی، جامعه ما رشد چندانی طی چند دهه نداشته است. اما به نظرم سوال دوم، مهم تر است. ما چه کتابی می خوانیم؟ به چه نوع محتوایی علاقه مند هستیم؟ این سوال هم اساسی است. نفس این که مردم بخوانند، خوب است، اما نباید فکر کنیم این سوال بی اهمیت است که مردم چه چیزی را می خوانند.
برای این که بدانیم مردم چه محتوایی را می خوانند، باید سری به بازار کتاب زد، و کتابهایی عرضه شده در پیشخوان کتابفروشی ها را ملاحظه کرد. این مسأله از درصد فروش انواع کتابها در موضوعات متنوع هم معلوم است.
در یک مرحله، دسته بندی موضوعی کتابهایی است که چاپ و منتشر شده و فروخته می شود: کتابهای رمان و قصه، کتابهای تاریخ، آثار علمی، کتابهای کودک، کتابهای دینی، و همین طور موضوعات خاص تر. شناخت درصد نشر و فروش این آثار در طول چند دهه و به صورت تطبیقی، نهایت اهمیت را دارد. در میان کتابفروشی ها، برخی از آنها گرایش های خاص دارند. همین طور در محلات مختلف شهر یا شهرهای مختلف، این وضعیت ممکن است متفاوت باشد.
اما مسأله قدری از این بالاتر است. سطح نگارش این کتابها از نظر ارائه مطالب علمی در رشته و موضوع خود، چه اندازه است و تا کجا علمی است. آثار دینی فراوانی در جامعه منتشر می شود، اما سطح علمی آثار نشر شده و مطالعه شده، چه اندازه است؟ چه این آثار قدر روی موازین علمی نوشته می شود؟ مسلما هر رشته علمی، دوره ای از نظر پیشرفت دارد و انتظار می رود کتابها طی چند دهه، از نظر سطح علمی، رشد داشته باشد.
برای مثال، بارها از انتشار فراوان کتابهای دینی زرد، شامل قصه ها و داستانها و کرامات عجیب و غریب و مانند اینها یاد می شود. این که در حوزه اخلاق، چه آثار درستی نوشته می شود؟ در مسائل کلامی و همین طور تاریخ دینی، کدام آثار دقیق در سی چهل سال اخیر منتشر شده است. اینها مهم است.
در باره پزشکی هم همین طور است. در حال حاضر، چه اندازه کتابهایی در حوزه طب سنتی منتشر می شود و مردم چه اندازه آثار پزشکی علمی روز را که به زبان علمی ساده نوشته می شود می خوانند؟ در باره نجوم یا ریاضیات همین طور. البته مراکز درسی را باید از این حیطه جدا کرد. به نظر می رسد، سطح دانش آثاری که منتشر می شود هم باید مورد ارزیابی قرار گیرد.
به هر روی، در آمارهایی که ارائه می شود، به نظر می رسد، این مسأله هم اهمیت دارد که مردم ما بیشتر چه محتوایی را می خوانند و در چه سطحی از دانش عمومی از زاویه علمی بودن یا خیالاتی و وهمی بودن هستند.
به نظر می رسد، اداره کتاب وزارت ارشاد یا مراکز فرهنگی دیگر که به علم و دانش اهمیت می دهند، در این روزها که هم هفته علم است و هم هفته کتاب آغاز می شود، گزارش دقیقی از سطح علمی کتابهایی که منتشر و مطالعه می شود، ارائه دهند تا بدانیم از نظر علمی، چه تفاوتی در طی این چند دهه کرده ایم.
@jafarian1964

منم کوروش شاه شاهان، شاه بزرگ، شاه عادل، شاه بابل، شاه سرزمینهای سومر و آکاد، شاه چهار گوشه جهان، فرزند( پسر) کمبوجیه ( دوم )، شاه بزرگ، شاه آشور، نوهَ کورش ( دوم )، شاه بزرگ، شاه شاهان، نتیحهَ جیپش ( دوم ) شاه مقتدر، شاه آشور که سرحد سرزمینش بی انتها بود.

منم کوروش، شاه جهان، شاه دادگر، آنگاه که بدون جنگ و پیکار وارد بابل شدم همه مردم بابل گامهای مرا با شادمانی پذیرا شدند، ارتش بزرگ من به آرامی وارد بابل شد، نگذاشتم رنج وآزاری به مردم این شهر و این سرزمین وارد آید، من برای صلح کوشیدم، من برده داری را برانداختم، به بدبختیهای آنانها پایان دادم .
فرمان دادم که همه مردم در پرستش خدایان خود آزاد باشند، من همه شهرهائی که ویران شده بود از نو ساختم، فرمان دادم تمام نیایشگاه هائی را که بسته شده بود بگشایند وهمه خدایان این نیایشگاه ها را به جاهای خود بازگردانیدم، همه مردمی را که پراکنده و آواره شده بودند به جایگاه خود برگرداندم و خانه هایشان را که ویران شده بود آباد کردم، من برای همه مردم جامعه ای آرام مهیا ساختم و صلح و آرامش را به تمامی مردم هدیه کردم .
@litera9

👇فواید مطالعه👇

💠مطالعه یک فرایند فعال ذهنی است.❕

💠مطالعه پایه های مهارت را فعال می سازد.❗️

💠مطالعه واژگان شناخته شده ی شما را افزایش می دهد.❕

💠 مطالعه این امکان را به شما می دهد تا به صورت اجمالی با سایر فرهنگ ها و مناطق اشنا شوید.❗️

💠مطالعه تمرکز را افزایش می دهد.❕

💠مطالعه باعث ایجاد اعتماد به نفس می شود.❗️

💠مطالعه انضباط فردی را افزایش می دهد.❕

💠مطالعه خلاقیت را افزایش می دهد.❗️

💠مطالعه این امکان را به شما می دهد تا در رابطه با موضوعی صحبت کنید.❕

💠مطالعه کتاب سرگرمی ارزانی است.❗️

💠 مطالعه این امکان را به شما می دهد تا به اختیار خود مطالب بیاموزید.❕

💠مطالعه قوای استدلال شما را افزایش می دهد.❗️

💠 مطالعه باعث می شود تا اشتباهاتمان کاهش پیدا کند.❕

💠 مطالعه کسالت را کاهش می دهد.❗️

💠مطالعه می تواند زندگی شما را تغییر دهد.❕

💠مطالعه استرس را کاهش می دهد.❗️

💠مطالعه شما را از مضرات دنیای دیجیتالی دور می سازد.❕

💠مطالعه کتاب همیشه از تماشای فیلم بهتر است.❗️

💠 مطالعه مشارکت ذهنی ایجاد می کند.❕

مردم چه نوع کتابهایی با چه سطح علمی می خوانند؟
تا به یاد داریم، در آمارهای کتابخوانی، از این بحث می شود که در روز چند ساعت مطالعه می کنیم؟ دست کم بنده کمتر شنیده ام در این باره بحث شود که چه نوع محتوایی و چه نوع کتابی می خوانیم؟ اینها دو مشکل هم عرض است که باید هر کدام سر جای خود مورد بررسی قرار گیرد. این که کم مطالعه می کنیم، اهمیت خاص خود را دارد. آمارها پایین است؛ و دست کم نسبت به خواندن کتاب کاغذی، جامعه ما رشد چندانی طی چند دهه نداشته است. اما به نظرم سوال دوم، مهم تر است. ما چه کتابی می خوانیم؟ به چه نوع محتوایی علاقه مند هستیم؟ این سوال هم اساسی است. نفس این که مردم بخوانند، خوب است، اما نباید فکر کنیم این سوال بی اهمیت است که مردم چه چیزی را می خوانند.
برای این که بدانیم مردم چه محتوایی را می خوانند، باید سری به بازار کتاب زد، و کتابهایی عرضه شده در پیشخوان کتابفروشی ها را ملاحظه کرد. این مسأله از درصد فروش انواع کتابها در موضوعات متنوع هم معلوم است.
در یک مرحله، دسته بندی موضوعی کتابهایی است که چاپ و منتشر شده و فروخته می شود: کتابهای رمان و قصه، کتابهای تاریخ، آثار علمی، کتابهای کودک، کتابهای دینی، و همین طور موضوعات خاص تر. شناخت درصد نشر و فروش این آثار در طول چند دهه و به صورت تطبیقی، نهایت اهمیت را دارد. در میان کتابفروشی ها، برخی از آنها گرایش های خاص دارند. همین طور در محلات مختلف شهر یا شهرهای مختلف، این وضعیت ممکن است متفاوت باشد.
اما مسأله قدری از این بالاتر است. سطح نگارش این کتابها از نظر ارائه مطالب علمی در رشته و موضوع خود، چه اندازه است و تا کجا علمی است. آثار دینی فراوانی در جامعه منتشر می شود، اما سطح علمی آثار نشر شده و مطالعه شده، چه اندازه است؟ چه این آثار قدر روی موازین علمی نوشته می شود؟ مسلما هر رشته علمی، دوره ای از نظر پیشرفت دارد و انتظار می رود کتابها طی چند دهه، از نظر سطح علمی، رشد داشته باشد.
برای مثال، بارها از انتشار فراوان کتابهای دینی زرد، شامل قصه ها و داستانها و کرامات عجیب و غریب و مانند اینها یاد می شود. این که در حوزه اخلاق، چه آثار درستی نوشته می شود؟ در مسائل کلامی و همین طور تاریخ دینی، کدام آثار دقیق در سی چهل سال اخیر منتشر شده است. اینها مهم است.
در باره پزشکی هم همین طور است. در حال حاضر، چه اندازه کتابهایی در حوزه طب سنتی منتشر می شود و مردم چه اندازه آثار پزشکی علمی روز را که به زبان علمی ساده نوشته می شود می خوانند؟ در باره نجوم یا ریاضیات همین طور. البته مراکز درسی را باید از این حیطه جدا کرد. به نظر می رسد، سطح دانش آثاری که منتشر می شود هم باید مورد ارزیابی قرار گیرد.
به هر روی، در آمارهایی که ارائه می شود، به نظر می رسد، این مسأله هم اهمیت دارد که مردم ما بیشتر چه محتوایی را می خوانند و در چه سطحی از دانش عمومی از زاویه علمی بودن یا خیالاتی و وهمی بودن هستند.
به نظر می رسد، اداره کتاب وزارت ارشاد یا مراکز فرهنگی دیگر که به علم و دانش اهمیت می دهند، در این روزها که هم هفته علم است و هم هفته کتاب آغاز می شود، گزارش دقیقی از سطح علمی کتابهایی که منتشر و مطالعه می شود، ارائه دهند تا بدانیم از نظر علمی، چه تفاوتی در طی این چند دهه کرده ایم.

✔️ به نوشته روزنامه فرانسوی فیگارو مطالعه و کتابخوانی فایده‌های زیر را دارد:

1- مطالعه یک فرآیند فعال ذهنی است.
2- مطالعه تمرکز را افزایش می‌دهد.
3- مطالعه باعث ایجاد اعتماد به نفس می‌شود.
4- مطالعه انضباط فردی را افزایش می‌دهد.
5- مطالعه خلاقیت را افزایش می‌دهد.
6- مطالعه این امکان را به شما می‌دهد تا در جمع دوستان و آشنایان در رابطه با موضوعی صحبت کنید.
7- مطالعه یک سرگرمی ارزان است.
8- مطالعه این امکان را به شما می‌دهد تا به اختیار خود مطالب بیاموزید.
9- مطالعه قوای استدلال شما را افزایش می‌دهد.
10- مطالعه باعث می‌شود تا اشتباهاتمان کاهش پیدا کند.
11- مطالعه کسالت را کاهش می‌دهد.
12- مطالعه می‌تواند زندگی شما را تغییر دهد.
13- مطالعه استرس را کاهش می‌دهد.
14- مطالعه شما را از مضرات دنیای دیجیتالی دور می‌سازد.
15- مطالعه کتاب از تماشای فیلم بهتر است.

از مطالعه کسی ضرری نبرده
🌷🍁🌷🍁🌷🍁🌷🍁🌷

🔷 قربانی یعنی بُریدن از گرامی‌ترین تعلّق‌ها.

📌"قربانی" از کهن‌ترین و فراگیرترین کنش‌های مذهبی انسان است. به گزارش انسان‌شناسان در جهان باستان فرقه‌های مختلفی بوده‌اند که برای نشان دادن تعلق خود به خدا یا خدایانِ خود و نیز برای جلب برکات آسمانی، عزیزترین داشته‌های خود را قربانی می‌کرده‌اند. آنان در ازای این قربانی، از خدایان خود رفاه، زایش، سلامتی، امنیت و در امان ماندن از همه بدی‌ها و تلخ‌کامی‌ها را مطالبه می‌کردند.
📌 با آغاز سنت‌های مذهبیِ ادیان ابراهیمی، آئینِ قربانی رنگ دیگری به خود گرفت. این تغییر بیش‌تر به تحوّل در رایطه‌ی انسان و خدا معطوف است. در جهان باستان، رابطه‌ی انسان و خدا بر «پرستش» استوار بود؛ به این معنا که خدا و خدایان پرستش‌شوندگان بودند و انسان‌ها پرستندگان. در حالی که با آغاز ادیان ابراهیمی، رابطه‌ی انسان و خداوند از سطح پرستش فراتر رفته و به «اطاعت» تبدیل شد؛ به این معنا که خدا اطاعت‌شونده بود و انسان‌ها اطاعت‌کنندگان.
📌 تفاوت‌های بنیادینی میانِ این دو رابطه وجود دارد که از آن‌ها این دو مهم‌ترین‌انند: نخست این‌که در پارادایمِ پرستش، تعدّد خدایان بلامانع بود و انسان‌ها می‌توانستند خدایان زیادی را پرستش کنند، بی آن‌که سزاوار خشم باشند؛ در حالی که در پارادایمِ اطاعت، تعدد خدایان ممنوع و ممتنع است و خدای ادیان ابراهیمی، خدایی غیور است و شرک را بر نمی‌تابد. و دوّم این‌که در پارادایم پرستش، خدا فاقدِ کیفیّت‌های اخلاقی است و نیز نظامی از خلقیّات را فرمان نمی‌دهد، به همین دلیل، انسان‌ها نه به تقلید از خدایان مکلّفند و نه به فرمان‌برداری از فرمان‌شان؛ در حالی که پارادایمِ اطاعت، خدا از کیفیت‌های اخلاقی برخوردار است و نیز مجموعه‌ای از فرمان‌های اخلاقی دارد و انسان‌ها مکلّف‌اند خصوصیّات خدا را تقلید کنند و فرمان‌هایش را اطاعت.
📌بر این اساس، در ادیان ابراهیمی، قربانی با اطاعت در پیوند است. به همین دلیل فرمان‌برداری ابراهیم(ع) بیش از اصلِ ذبح فرزندش به چشم می‌آید و درنهایت، او با اطاعت به خدا تقرُّب جُست و نه قربانی کردن نخست‌زاده‌ی خویش. در سنتِ ادیان ابراهیمی «قربانی» به معنای تعهّد و التزام به چیزی است که خداوند فرمان داده است. چنان‌که حضرت موسی(ع) پس از آن‌که نخستین بیانیّه‌های تشریعی (ده فرمان) را از جانبِ یهوَه دریافت کرد، با قربانی کردن گوسفند و پاشیدن خون آن بر سر جماعتِ اسرائیل، تعهد و التزام قومِ یهود را به فرمان‌های خدا نشان داد.
📌 در ادیان ابراهیمی، همچنین قربانی می‌تواند به معنای توبه و بازگشت نیز معنا شود؛ یعنی هر وقت انسان نافرمانی می‌کند و خشم خدا را برانگیخته و رابطه‌ی خود را با او بهم می‌زند به‌وسیله‌ی قربانی، آن رابطه را دوباره بازسازی کرده و اطاعت و بندگی خود را اعلام می‌دارد.
📌 امروزه کم‌تر کسی به دنبال رمز و راز قربانی است، همان که گوسفندی را سر ببرد و خون‌ریزانی بکند و کمی از خون آن زبان‌بسته را به لاستیک ماشین و دروازه‌ی منزلش بمالد احساسِ ادای تکلیف کند. چه بسیارند قربانی‌کنندگانی که حیوانی سر نمی‌برند، و چه بسیارند کسانی که گاو و شتر سر می‌برند، بی‌آن‌که قربانی کرده باشند. قربانی یعنی اطاعت، قربانی یعنی بریدن از عزیزترین تعلّق‌ها و نزدیک شدن به حوزه‌ی امور قدسی.
🌹عید قربان مبارک باد.

مهراب صادق‌نیا
۹۸/۵/۲۱
@sadeghniamehrab



⏪ به ما بپيونديد: @adyan_uni

Ayat Peyman:
سلام بر پیامبری که:
اسوه حسنه و الگوی برتر تمام بشر است ، سلام بر خاتم رسل و اشرف خلائق که خداوند او را به خلق عظیم ستوده است زیرا ؛

روزی شتری را دید که زانوهایش بسته شده و هنوز بار سنگینی برروی آن است . گفت به صاحب شتر بگویید خود را برای مواخذه خداوند در روز قیامت آماده کند

کافری را که در جنگ اسیر شده بود، آزاد کرد زیرا اعتقاد داشت که او مرد خوش اخلاقی است که همواره با عفت رفتار می کند

مردی بادیه نشین در زمانی که او در مدینه هم پیامبر و هم حاکم بود، به سراغش آمد و یقه او را گرفت که باید خرماهایی که از من قرض گرفته بودی، برگردانی. اصحاب عصبانی شدند و خواستند با آن مرد برخورد کنند. پیامبر برآشفته شد و گفت شماها باید طرف صاحب حق را بگیرید. من برای همین مبعوث شده ام تا هرکسی بتواند حق خود را از حاکم بدون لرزش صدا بگیرد


گفت اگر در حال کاشتن نهالی بودید و علائم روز قیامت فرا رسید، به کار خود ادامه دهید و نهال را بکارید


گروهی از اصحاب خود را برای تبلیغ اسلام به منطقه ای دیگر فرستاد. قبل از سفر از او پرسیدند تا چگونه این کار را انجام دهند. گفت تعلیمشان دهید و آسان بگیرید. سه بار از او این را پرسیدند و هر بار جواب همین بود

بارها گفت که بر مردم آسان بگیرید زیرا مبعوث نشده ام تا آن ها را به زحمت بیاندازم


گفت مبادا قبل از ذبح گوسفند، در جلوی چشمان گوسفند چاقو را تیز کنید. بدانید که حیوان هم می فهمد ،حق ندارید در دل حیوان غصه بیاندازید


گفت زنی به بهشت رفت و تنها کار خوبش این بود که به گربه ای غذا می داد

روزی مردی را دید که ژولیده است. گفت آیا در خانه ات روغن نبود تا با آن موهای خود را مرتب کنی؟


گفت اسراف همیشه حرام است مگر برای خرید و استفاده از عطر. خودش همیشه عطر گل بنفشه می زد و در سفر هم همواره آن را با خود می برد


می گفت ریش های خود را کوتاه نگه دارید زیرا به تمرکز و حافظه تان می افزاید


در زمانی که قدری با کفار صلح شده بود. به قصد خریدن زمینی در منطقه خوش آب و هوای طائف، عازم انجا شد. چند روز بعد برگشت و گفت که قبلا همه زمین ها را مردم خریده اند... نخواست بعنوان حاکم به زور چیزی را تصاحب کند


در زمانی که دختران سنگسار می شدند،دختران خود را برروی زانو می نشاند و در جلوی دیگران آن ها می بوسید تا محبت را بیاموزند. از او پرسیدند فرزند پسر بهتر است یا دختر؟ گفت هر دو خوبند اما دختر ریحانه است، برگ گل است.

وقتی پسرش ابراهیم در سن خردسالی فوت کرد، بسیار گریست. گفتند چرا اینقدر بی تابی می کنی؟ گفت گریه از رحم است. کسی که رحم ندارد، خدا هم به او رحم نمی کند

هنگام دفن پسرش ابراهیم، کسوف شد. همه مردم این را بدلیل مصیبتی دانستند که به پیامبر وارد شده، حتی کفار هم کم کم داشتند ایمان می آوردند اما او از این موقعیت استفاده نکرد. به بالای منبر رفت و گفت: خورشید نه برای من و نه برای هیچ کس دیگر نمی گیرد و نخواهد گرفت. خورشید گرفتگی نشانه قدرت خداوند است


روزی در حال عبور از حاشیه شهر به گروهی یهودی برخورد که در حال ساز زدن و خواندن بودند، او را به بزم خود دعوت کردند و او پذیرفت. شخصی از اصحاب او را دید و به یهودیان حمله کرد که چرا با این کار به پیامبر خدا اهانت می کنید. پیامبر بر آشفت و به صحابی گفت که آن ها قصد محبت داشته اند و باید از آن ها عذر بخواهد


گل را می بویید و می گفت که این بوی بهشت است و باید به گل ها و درخت ها احترام بگذارید

به او گفتند این که در قرآن آمده است که مسیحیان و یهودیان، کشیشان و احبار (علمای دین یهود) را به جای خدا می پرستند، به چه معنا است؟ گفت همین که حرف های علمای دین خود را به عنوان حرف خدا می پذیرند و تحقیق نمی کنند، یعنی پرستش. به اصحاب گفت که هر چه بر سر یهود و مسیحیت آمده، بر سر امت من هم خواهد آمد و زمانی می رسد که آن ها نیز، علمای دینشان را بجای خدا بپرستند

او پیام آور اسلام بود
رحمة للمومنین، رحمه العالمین بود.
مهم نیست که امروز پیروانش به نام او و مکتب او با نشان دادن چنگ و دندان بر مردمان سخت می گیرند
مهم آن است که او چنین نبود ميلاد پيامبر رحمت بر شما و خانواده محترم مبارك باد

🔸ما اشتباه کردیم، درب خانه علما را به روی مردم بستیم

🔹حجة الاسلام والمسلمین محسن کازرونی عضو مجلس خبرگان رهبری در مراسم چهلمین روز درگذشت عالم ربانی حجة الاسلام سیدمهدی طباطبایی با اشاره به ویژگی های خاص و ممتاز آن مرحوم گفت:

🔸تمام تلاشش این روحانی بزرگوار این بود که عداوت و دشمنی در جامعه اسلامی کم شود.

🔹این وظیفه یک عالم است، عالم و روحانی که حرف بزند و با حرف زدنش دشمنی و عداوت به وجود آید آیا عالم مورد نظر پیامبر است؟

🔸حاج آقا طباطبایی تا آنجا که نفس داشت و توان و قدرت داشت تلاش کرد که این عداوت را تبدیل به رحمت کند.

🔹به جد می گویم ما در کل ایران مثل ایشان نداشتیم.

🔸شما هر موقع در خانه این عالم می رفتی باز می بود. گرسنه ها اگر گرسنه می شدند آنجا پاتوق شان بود. هم لباس های خودشان وقتی از شهرهای دیگر می آمدند درب منزل این عالم به رویشان باز بود.

🔹بارها به حاج اقا طباطبایی گفتم شما در جنوب شهر زندگی می کنید، هوا هم آلوده است شما هم که برای تنفس مشکل دارید، بهتر است به شمال شهر بروید اما قبول نکرد، در جنوب شهر ماند، مقاومت کرد.

🔸ما اشتباه کردیم درب خانه علما را به روی مردم بستیم، علما مسئولیت گرفتند و به هر دلیلی درب خانه روحانیت به روی مردم بسته شد و ارتباط قطع شد. خب چه کسی می خواهد این مردم را هدایت کند؟

🔹مگر می شود این همه روحانی داشته باشیم و این مشکلات اخلاقی رخ دهد که انسان وحشت می کند. چون رابطه بین روحانیت و مردم ضعیف شده است شاهد این وقایع هستیم.

🔸باید از امثال حاج آقا طباطبایی یاد بگیریم، باید مردم داری را یاد بگیریم، حشر و نشر کردن با مردم را یاد بگیریم، با مردم بودن، درخانه باز بودن را یاد بگیریم، در غصه ها غصه خوردن، در شادی ها شادی کردن و خندیدن را یاد بگیریم، این چیزها عالم و روحانی را ملجا و مرجع می کند.

🔹زمانه مثل این شخصیت با این روحیات و فضائل و نگاه و بصیرت و نفوذ کلام بعید است به این سادگی ما بدهد، ما دچار خسارت بزرگی شدیم.

پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران

نکته مهم: به نظر می رسد که بر نزاع فوق در صورت تحریر درست محل نزاع، ثمره چندانی مترتب نباشد؛ از این رو که چه رهبر را نماینده مردم بدانیم (طبق نظر آیة الله دکتر حائری یزدی) و چه نماینده پیامبر خدا (طبق نظر برخی فقها) ملاک تصمیم او باید رضایت عامه و نظر اکثریت مسلمین باشد؛
این ملاک طبق مبنای اول مسلّم است، اما طبق مبنای دوم، به نصّ صریح قرآن کریم پیامبر اکرم (ص) که نماینده خداست مخاطب به امر «وشاورهم فی الأمر» و موظّف به نظرخواهی از مردم در مسائل حکومتی است. و به گواه تاریخ - جنگ احد - آن حضرت در عمل به این دستور، پس از مشورت با مردم، حتی نظر اکثریت را بر نظر خویش ترجیح می داد. وقتی پیامبر خدا که عقل کلّ و معصوم از هر خطا است چنین وظیفه ای دارد، جانشین او - طبق مبنای دوم - به طریق اولی موظّف به مشورت و تأمین نظر مردم است. پس طبق هر دو مبنا میزان رأی ملّت است.

@bazmeghodsian