مجموعه شعر سوم در وصف حضرت خدیجه
🔸نسخةٌ من کتاب (من لا يحضره الفقيه)، الجزء الثاني والثالث والرابع، مع إنهاء وإجازة العلامة المجلسيّ بخطّه.
مكتبة آية الله المرعشي بقم، رقم 3603.
t.me/torath_alshia
قناة
مكتبة المجلسي ودارالتراث
...
362
عددالاعضاء
6,720
Links
2,743
Files
2,161
Videos
20,385
Photo
وصف القناة
"گعده گاه اهل تراث"
Forwarded From Hossein Talei
مكتبة المجلسي ودارالتراث
Forwarded From مؤسَّسَة الذَّرِيْعَة إلىٰ إحْيَاء تُرَاث الشِّيعَة
مكتبة المجلسي ودارالتراث
Forwarded From مؤسَّسَة الذَّرِيْعَة إلىٰ إحْيَاء تُرَاث الشِّيعَة
مكتبة المجلسي ودارالتراث
القسم الثاني من نسخة (من لا يحضره الفقيه).
t.me/torath_alshia
t.me/torath_alshia
Forwarded From مؤسَّسَة الذَّرِيْعَة إلىٰ إحْيَاء تُرَاث الشِّيعَة
مكتبة المجلسي ودارالتراث
🔹إنهاء وإجازة العلامة المجلسيّ (ت 1110 هـ) للمولى عبد الصمد الشريف الإماميّ بخطّه، في غرّة ذي الحجّة سنة 1095 هـ.
t.me/torath_alshia
t.me/torath_alshia
Forwarded From مؤسَّسَة الذَّرِيْعَة إلىٰ إحْيَاء تُرَاث الشِّيعَة
مكتبة المجلسي ودارالتراث
بسم الله الرحمن الرحیم
🔸هذه نسخةٌ نفيسةٌ من کتاب (من لا يحضره الفقيه) للشيخ الصدوق (ت 381 هـ) تشتمل على الجزء الثاني والثالث والرابع، وكاتب هذه الأجزاء هو محمّد هاشم بن ميرزا عليّ الرازيّ.
🔹وكَتَب الجزء الأول المولى عبد الصمد الشريف الإماميّ، وقد فرغ من مقابلته في العشر الآخر من شهر الشوال سنة 1090 هـ، في المدرسة السليمانيّة.
🔸وكَتَب العلامة المجلسيّ (ت 1110 هـ) له إنهاءاً بخطّه، في آخر الجزء الأوّل، وأجازه في غرّة ذي الحجّة سنة 1095 هـ، بما نصّه:
بسم الله الرحمن الرحيم
أنهاه المولى الفاضل، الكامل، الصالح، الفالح، التقيّ، المتوقّد، الذكيّ، الأسعد، الأرشد، مولانا عبد الصمد ـ وفّقه الله تعالى لمراضيه وجعل مستقبله خيراً من ماضيه ـ مع كثيرٍ من الاخبار المأثورة عن الأئمة الأطهار عليهم السلام، من مؤلفاتي ومؤلفات سلفنا الصالحين ـ رضوان الله عليهم ـ وسائر العلوم العقليّة والنقليّة، قراءةً وسماعاً وتصحيحاً وتدقيقاً وضبطاً في مجالس عديدة بمحضر جمٍّ غفير من الطلبة الكرام.
ثم استجازني فاستخرت الله ـ سبحانه ـ وأجزت له رواية ما صحَّ لي روايته ممّا
للإجازة مدخلٌ فيه بأسانيدي المتكثّرة المتّصلة إلى مصنّفي أصحابنا ـ رضوان الله عليهم ـ لا سيّما الكتب الأربعة في الحديث: الكافي والفقيه والاستبصار [والتهذيب] بأسانيدي المتّصلة إلى مؤلّفيها: الأبي جعفرين المحمّدين الثلاثة ـ نور الله ضرائحهم ـ.
وطُرُقي إليها أكثر من أن تحصر وتذكر؛
فمنها: ما أخبرني به عدّة من العلماء الأعلام؛ منهم: والدي العلّامة ـ قدّس الله أرواحهم ـ، عن شيخ الاسلام والمسلمين بهاء الملّة والدين محمّد العامليّ، عن والده
الفقيه عزّ الدين حسين بن عبد الصمد الحارثيّ قدس الله لطيفهما، عن الشيخ السعيد الشهيد زين الملة والدين المشتهر بالشهيد الثاني، إلى آخر ما أورده في إجازته المشهورة، وأورد بعضها الشيخ البهائيّ في (شرح الأربعين)، وأوردتُ جُلَّها في كتاب (بحار الأنوار).
فأبحتُ له ـ كثّر الله أمثاله ـ روايةَ تلك الكتب وغيرها بتلك الأسانيد وغيرها،
وجميعَ مؤلّفاتي ومصنّفات والدي، وسائر المشايخ ـ رحمة الله عليهم ـ، مراعياً لشرائط الرواية، طالباً أقصى مدارج الدراية، داعياً لي ولمشايخي في مآن الإجابة.
وكتب بيمناه الجانية الفانية أفقرُ العباد إلى عفو ربّه الغنيّ، محمّد باقر بن محمّد
تقيّ الأصبهانيّ، في غرّة شهر ذي الحجّة الحرام، من شهور سنة خمس وتسعين بعد
الألف الهجرية، حامداً مصلّياً مسلّماً.
[ لاحظ: إجازات الحديث، الرقم 28]
محلّ النسخة: مكتبة آية الله المرعشي بقم، رقم 3603.
✍حُرِّر في 9 شهر رمضان 1439 هـ، في النجف الأشرف.
t.me/torath_alshia
🔸هذه نسخةٌ نفيسةٌ من کتاب (من لا يحضره الفقيه) للشيخ الصدوق (ت 381 هـ) تشتمل على الجزء الثاني والثالث والرابع، وكاتب هذه الأجزاء هو محمّد هاشم بن ميرزا عليّ الرازيّ.
🔹وكَتَب الجزء الأول المولى عبد الصمد الشريف الإماميّ، وقد فرغ من مقابلته في العشر الآخر من شهر الشوال سنة 1090 هـ، في المدرسة السليمانيّة.
🔸وكَتَب العلامة المجلسيّ (ت 1110 هـ) له إنهاءاً بخطّه، في آخر الجزء الأوّل، وأجازه في غرّة ذي الحجّة سنة 1095 هـ، بما نصّه:
بسم الله الرحمن الرحيم
أنهاه المولى الفاضل، الكامل، الصالح، الفالح، التقيّ، المتوقّد، الذكيّ، الأسعد، الأرشد، مولانا عبد الصمد ـ وفّقه الله تعالى لمراضيه وجعل مستقبله خيراً من ماضيه ـ مع كثيرٍ من الاخبار المأثورة عن الأئمة الأطهار عليهم السلام، من مؤلفاتي ومؤلفات سلفنا الصالحين ـ رضوان الله عليهم ـ وسائر العلوم العقليّة والنقليّة، قراءةً وسماعاً وتصحيحاً وتدقيقاً وضبطاً في مجالس عديدة بمحضر جمٍّ غفير من الطلبة الكرام.
ثم استجازني فاستخرت الله ـ سبحانه ـ وأجزت له رواية ما صحَّ لي روايته ممّا
للإجازة مدخلٌ فيه بأسانيدي المتكثّرة المتّصلة إلى مصنّفي أصحابنا ـ رضوان الله عليهم ـ لا سيّما الكتب الأربعة في الحديث: الكافي والفقيه والاستبصار [والتهذيب] بأسانيدي المتّصلة إلى مؤلّفيها: الأبي جعفرين المحمّدين الثلاثة ـ نور الله ضرائحهم ـ.
وطُرُقي إليها أكثر من أن تحصر وتذكر؛
فمنها: ما أخبرني به عدّة من العلماء الأعلام؛ منهم: والدي العلّامة ـ قدّس الله أرواحهم ـ، عن شيخ الاسلام والمسلمين بهاء الملّة والدين محمّد العامليّ، عن والده
الفقيه عزّ الدين حسين بن عبد الصمد الحارثيّ قدس الله لطيفهما، عن الشيخ السعيد الشهيد زين الملة والدين المشتهر بالشهيد الثاني، إلى آخر ما أورده في إجازته المشهورة، وأورد بعضها الشيخ البهائيّ في (شرح الأربعين)، وأوردتُ جُلَّها في كتاب (بحار الأنوار).
فأبحتُ له ـ كثّر الله أمثاله ـ روايةَ تلك الكتب وغيرها بتلك الأسانيد وغيرها،
وجميعَ مؤلّفاتي ومصنّفات والدي، وسائر المشايخ ـ رحمة الله عليهم ـ، مراعياً لشرائط الرواية، طالباً أقصى مدارج الدراية، داعياً لي ولمشايخي في مآن الإجابة.
وكتب بيمناه الجانية الفانية أفقرُ العباد إلى عفو ربّه الغنيّ، محمّد باقر بن محمّد
تقيّ الأصبهانيّ، في غرّة شهر ذي الحجّة الحرام، من شهور سنة خمس وتسعين بعد
الألف الهجرية، حامداً مصلّياً مسلّماً.
[ لاحظ: إجازات الحديث، الرقم 28]
محلّ النسخة: مكتبة آية الله المرعشي بقم، رقم 3603.
✍حُرِّر في 9 شهر رمضان 1439 هـ، في النجف الأشرف.
t.me/torath_alshia
مكتبة المجلسي ودارالتراث
این کلیسای مسجد قرطبه در اسپانیا میباشد که بعداز اینکه مسلمانان شکست خوردند به کلیسا تبدیل شد..ولی یک نفر هر روز ظهر میاد اذان میگه و به احترامش همه سکوت میکنن و گوش میدهند مسجد جامع قرطبه یا مزکیتا، واقع در اندلس یا اسپانیای امروزی است. ساخت بنای این مسجد تقریباً دو قرن و نیم به طول انجامید. نام قدیم این مسجد «جامع حضرة» بود. در زمان عبدالرحمن خلیفهٔ اموی اندلس، این مسجد ۱۱ رواق داشت.این مسجد در سال 786 میلادی توسط ((عبدالرحمن اول)) ساخته شد و بعد از تصرف مجدد شهر کوردوا توسط اسپانیایی‌ها به کلیسا تبدیل شد. بنای اولیه مسجد بدون قوس‌های اطراف صحن بوده‌است. شکل نعل اسبی قوسها که از آغاز در مراحل مختلف در معماری اموی به ظهور رسیده‌بود، در اسپانیا و شمال آفریقا تا حد زیادی گسترش پیدا کرد. نقشه این مسجد به نوعی ساده شده نقشه مسجد متوکل است. با ورود به این مسجد خود را در میان انبوهی از ستونها می یابیم که فقط، مسیر جناح‌های ساختمانی، ما را به قبله هدایت می‌کنند.[۱] از ویژگی‌های معماری این مسجد : شبستان‌های عریض،قوس‌های نعل اسبی و کنگره دار،تزیینات گچ بری،مقرنس کاری، و دارای طاق و محراب‌های نعل اسبی.👇👇👇👇👇👇
Forwarded From Faezeh Tavakoli
مكتبة المجلسي ودارالتراث
Forwarded From کتابخانه امام حسین عليه السلام
مكتبة المجلسي ودارالتراث
بخشی از نامه دکتر احمد مهدوی دامغانی به سید احمد خمینی در باره اهمیت کتاب شفاء الصدور و ضرورت تحقیق مجدد و نشر جدید آن
لابدّ می‌دانید که مرحوم جنت‌مکان حاج میرزا ابوالفضل کلانتر، آن نابغة علم و ادب و فقاهت، رضوان‌الله علیه‌ـ آن که به دقّت نظر فقهی او حضرت آیت‌الله محقق‌داماد مدظلّه و «تقریرات شیخ انصاری»(رض) اشاره فرموده‌اند، و دیوان شعر عربی آن بزرگوار ادیب عظیم عدیم‌النظیر را مرحوم محدث اُرموی قریب هفتاد سال پیش از این به چاپ رسانید، مؤلف کتاب مستطاب «شفاءُالصَّدور فی‌شرح زیاره‌العاشُور» به فارسی بسیار شیرین و شیواست که آن را در سال ۱۳۰۹ قمری، یعنی یکصدوسی سال پیش تألیف فرموده است و خود آن مغفورله در بیان تاریخ تألیف آن دو بیت سروده است که:
هاک مجموعهٌ حَوَت کُلَّ معنیً مِن معانی زیاره‌العاشورِ
و اذا تمَّ جمعُها، قُلتُ أرَّخ یالشرحٍ مُجْدٍ شفاءَ الصُّدورِ
و بر زیارت مقدسه عاشورا که انشاء حضرت امام أبوجعفر محمدبن علی الباقر علیهماالسلام است، در حقیقت «ادّعانامه» آل محمد(صلی الله علیهم) علیه ظالمانشان به پیشگاه قدس الهی است تاکنون شرحی و تفسیری به نفاست و کمال این شرح جدّ بزرگوار شما نوشته نشده است و این کتاب دائره‌المعارفی است از آنچه مربوط به عاشورای حسینی(ع) است که با نثری بسیار فصیح و بلیغ که مزیّن به اشارات و عبارات و اشعار فارسی و عربی است و مجموعة لطیفی است از آنچه در تواریخ و احادیث و روایات درباره واقعه عاشوراء در کتب اسلامی تا زمان مؤلف محترم والامقام آن آمده است.
کتاب «شفاءالصُّدور» در ۳۸۴ صفحه در بمبئی هندوستان و به خط خوش نستعلیق به چاپ رسیده است (در ماه رمضان سال ۱۳۱۰ قمری) و از آنجا که اغلاط مطبعی عَرَض لازم مطبوعات فارسی است، برای این ۳۸۴ صفحه، یازده صفحه و هر صفحه در سه ستون غلطنامه اضافه شده است.
قطعاً جناب‌عالی آقای آسید احمد، این کتاب را در کتابخانه‌‌های خانوادگی‌تان ملاحظه کرده‌اید و از آن بهرة فراوان بُرده‌اید. حالا این کمترین بندة درگاه حضرت سیدالشهداء صلوه‌الله و سلامه علیه و علی اصحابه، در این آخر عمری خودم همان پیشنهادی را که پنجاه سال پیش به مرحوم دکتر رضا ثقفی‌کلانتری(ره) عرض کردم، به شما عرض می‌کنم که انشاءالله تصمیم بگیرید در اوّلین اَزمنة إمکان، با تجدید چاپ آن کتاب مستطاب نایاب و ایراد حواشی و توضیحات لازم بر آن، لیاقت و صلاحیّت علمی و اَدبی خود را به اثبات برسانید و یقین است که وجود مقدّس حضرت سیّدالشهداء علیه‌آلاف‌التحیه والثناء والسّلام خودش جناب شما را در تحقق این نیّت خیر ارشاد و اعانت خواهد فرمود.
لابدّ می‌دانید که مرحوم جنت‌مکان حاج میرزا ابوالفضل کلانتر، آن نابغة علم و ادب و فقاهت، رضوان‌الله علیه‌ـ آن که به دقّت نظر فقهی او حضرت آیت‌الله محقق‌داماد مدظلّه و «تقریرات شیخ انصاری»(رض) اشاره فرموده‌اند، و دیوان شعر عربی آن بزرگوار ادیب عظیم عدیم‌النظیر را مرحوم محدث اُرموی قریب هفتاد سال پیش از این به چاپ رسانید، مؤلف کتاب مستطاب «شفاءُالصَّدور فی‌شرح زیاره‌العاشُور» به فارسی بسیار شیرین و شیواست که آن را در سال ۱۳۰۹ قمری، یعنی یکصدوسی سال پیش تألیف فرموده است و خود آن مغفورله در بیان تاریخ تألیف آن دو بیت سروده است که:
هاک مجموعهٌ حَوَت کُلَّ معنیً مِن معانی زیاره‌العاشورِ
و اذا تمَّ جمعُها، قُلتُ أرَّخ یالشرحٍ مُجْدٍ شفاءَ الصُّدورِ
و بر زیارت مقدسه عاشورا که انشاء حضرت امام أبوجعفر محمدبن علی الباقر علیهماالسلام است، در حقیقت «ادّعانامه» آل محمد(صلی الله علیهم) علیه ظالمانشان به پیشگاه قدس الهی است تاکنون شرحی و تفسیری به نفاست و کمال این شرح جدّ بزرگوار شما نوشته نشده است و این کتاب دائره‌المعارفی است از آنچه مربوط به عاشورای حسینی(ع) است که با نثری بسیار فصیح و بلیغ که مزیّن به اشارات و عبارات و اشعار فارسی و عربی است و مجموعة لطیفی است از آنچه در تواریخ و احادیث و روایات درباره واقعه عاشوراء در کتب اسلامی تا زمان مؤلف محترم والامقام آن آمده است.
کتاب «شفاءالصُّدور» در ۳۸۴ صفحه در بمبئی هندوستان و به خط خوش نستعلیق به چاپ رسیده است (در ماه رمضان سال ۱۳۱۰ قمری) و از آنجا که اغلاط مطبعی عَرَض لازم مطبوعات فارسی است، برای این ۳۸۴ صفحه، یازده صفحه و هر صفحه در سه ستون غلطنامه اضافه شده است.
قطعاً جناب‌عالی آقای آسید احمد، این کتاب را در کتابخانه‌‌های خانوادگی‌تان ملاحظه کرده‌اید و از آن بهرة فراوان بُرده‌اید. حالا این کمترین بندة درگاه حضرت سیدالشهداء صلوه‌الله و سلامه علیه و علی اصحابه، در این آخر عمری خودم همان پیشنهادی را که پنجاه سال پیش به مرحوم دکتر رضا ثقفی‌کلانتری(ره) عرض کردم، به شما عرض می‌کنم که انشاءالله تصمیم بگیرید در اوّلین اَزمنة إمکان، با تجدید چاپ آن کتاب مستطاب نایاب و ایراد حواشی و توضیحات لازم بر آن، لیاقت و صلاحیّت علمی و اَدبی خود را به اثبات برسانید و یقین است که وجود مقدّس حضرت سیّدالشهداء علیه‌آلاف‌التحیه والثناء والسّلام خودش جناب شما را در تحقق این نیّت خیر ارشاد و اعانت خواهد فرمود.
مكتبة المجلسي ودارالتراث
](/media/79925279577404000.jpg)
مكتبة المجلسي ودارالتراث
? نسخةٌ مِن المجلّد السابع عشر ـ في أحوال سيّد الشهداء عليه السلام ـ مِن كتاب (عوالم العلوم) مؤرّخة سنة 1221 هـ.
t.me/torath_alshia? نسخةٌ مِن المجلّد السابع عشر ـ في أحوال سيّد الشهداء عليه السلام ـ مِن كتاب (عوالم العلوم) مؤرّخة سنة 1264 هـ.
t.me/torath_alshia🌷نسخةٌ نفيسةٌ من كتاب (الكافي) للكلينيّ رحمه الله، مؤرّخة 1071 هـ، تحتوي على كتاب الروضة.
عليها إنهاء وإجازة العلامة المجلسيّ بخطّه.
📚 شيراز_شاهچراغ، الرقم 2421.
t.me/torath_alshia🔸 نسخةٌ مِن المجلّد السابع عشر ـ في أحوال سيّد الشهداء عليه السلام ـ مِن كتاب (عوالم العلوم) مؤرّخة سنة 1221 هـ.
t.me/torath_alshia🔸 نسخةٌ مِن المجلّد السابع عشر ـ في أحوال سيّد الشهداء عليه السلام ـ مِن كتاب (عوالم العلوم) مؤرّخة سنة 1264 هـ.
t.me/torath_alshiaآخرین اطلاعی که تا به حال از شمس الدین آوی در منابع کتابشناسی آمده این است که او بعد از 5 سال قسم منطق نسخۀ كتاب «مراصد التدقيق ومقاصد التحقيق» را بر مؤلف آن علّامۀ حلّی، در إيران زمانی که علامه در خدمت سلطان محمّد الجايتو خدابنده در سلطانيه بوده، خوانده است، و علامه گواهی و بلاغِ اجازۀ قرائت کتاب را به خط مبارکشان در جمادی الثانی سال 710 هـ، برای آوی مرقم فرموده است.
همین آوی در 4 جمادى الثانی سال 710 هـ، اجازه همین کتاب را نیز از فخر المحققین گرفته است. و نیکوست که در اینجا نصّ اجازۀ علّامه را به آوی ـ بنابر آنچه سيّد شهاب الدین مرعشي در ملحقات خود بر «إحقاق الحق» از اصل این نسخه زمانی که در حوزۀ تملّک فخر الدين نصيری در تهران بوده است را ـ بیاوریم:
«قرأ عليّ هذا الكتاب مراصد العالم الفقيه الفاضل الكبير العلّامة المحقّق الديّن ملك العلماء شمس الدين محمّد بن أبي طالب الآوي ـ أدام الله إفضاله وأعزّ إقباله ـ قراءةَ بحثٍ وإتقانٍ ومعرفةٍ وإيقانٍ، وسأل عن مباحثه الكلاميّة، وقد أجزت له رواية هذا الكتاب وغيره عنّي، فليرو ذلك لمن شاء وأحبّ. كتب العبد الفقير إلى الله تعالى حسن بن يوسف بن المطهّر الحلّي مصنّف الكتاب في رابع جمادى الأولى سنة عشر وسبعمأة بالسلطانيّة ـ حماها الله تعالى ـ، وصلّى الله عليه سيّدنا محمّد وآله الطاهرين».
این نسخه در حال حاضر در دانشگاه تهران به شمارۀ: 2301 نگهداری می شود (فهرست نسخه های دانشگاه، ج 9، ص 934 ـ 935).
در بين این سال ها (702 تا 710 هـ) و بين این بلاد سه گانه (بغداد وكربلا وسلطانيه) که آوی در آن ها با استادش علامه و فخر المحققین رحل اقامت گزیده بوده این اطلاعی بود که از او در منابع مذکور یاد شده بود و ما اطلاع دیگری از او نداشتیم. سال گذشته در سفر تحقیقی خود به ترکیه با نسخه ای نفیس در مجموعۀ حکیم اغلو در کتابخانۀ سلیمانیه به شمارۀ: 325 روبرو شدم که بر روی آن نکاتی بس با اهمیت از شمس الدین آوی آمده بود که شناخت ما را به این دانشمند فاضل بیشتر می کند.
بنابر فواید نسخه شناسی که بر روی این نسخه آمده آوی در جای دیگری هم بوده که تا به حال این نکته در جایی ثبت و ضبط نشده است؛ او مدتی در «مدرسۀ اماميّۀ» شهر قزوين سُکنی داشته و در آنجا نسخه ای از كتاب «الحاوي في الفقه» نجم الدين عبد الغفار بن عبد الكريم شافعی قزوينی (ت 665 هـ) را در شب سه شنبه 20 شعبان سال 707 هـ، از نسخۀ اصل به خط مصنّف کتابت نموده، و سپس آن را بار دیگر با همان نسخه مقابله کرده و در بلاغ مقابلۀ خود چنین آورده است:
«قابلتُ هذه النسخة بنسخة المصنّف على حسب الجهد والطاقة في أوائل شوّال سنة سبع وسبعمائة حرّره صاحبه وكاتبه محمّد بن أبي طالب الآوي ـ متّعه الله به وبأمثاله بمحمّد وآله».
کتاب الحاوی از متون بسیار مهم فقه شافعی است که شروح متعددی بر آن نوشته شده، یکی از آن شروح متعلّق به فرزند خود مؤلّف جلال الدين محمد بن عبد الغفار بن عبد الكريم قزوينی (متوفّای 709 هجری) می باشد؛ شمس الدین آوی بعد از کتابت و مقابلۀ کتاب با نسخۀ خط مؤلّف، یک سوم از این نسخه را بر فرزند مؤلّف نیز قرائت کرده (طبقات الشافعية الكبرى ج 9 ص 165) و او اجازۀ روایت و قرائت کتاب را در شوّال سال 707 هجری، به او داده است؛ که نصّ اجازه از این قرار است:
«قرأ علي صاحب الكتاب الصدر الإمام الكبير الحبر الهمام النحرير ملك الأئمّة والعلماء، شمس الملّة والدين، فخر الإسلام والمسلين محمّد بن أبي طالب الآوي ـ أدام الله فضائله ـ بعض هذا الكتاب الموسوم بالحاوي المنسوب إلى والدي ـ قدّس الله روحه العزيز ـ قريباً من ثُلثه، وسمع بعضه قراءةَ بحثٍ وإتقانٍ، وسماعَ فهمٍ وإيقان، وإنّي قد أجزتُ له ـ دام فضله ـ أن يروي عنّي ذلك بالتدريس والتفهّم والفتوى، وأن يروي سائر مسموعاتي ومستجازاتي ومناولاتي من التفاسير والأحاديث وكتب الفقه وغير ذلك ممّا للرواية فيه مدخل ومجال بعد رعاية شرائطها على ما اعتبره أصلها وفّقه الله تعالى لذلك ولمرضاته ولا يحرمنا من صالح دعواته؛ وكتب هذه الأحرف العبد الضعيف الراجي رحمة ربّه الغفور محمّد بن عبد الغفّار بن عبد الكريم الغفّاري القزويني ـ أحسن الله عاقبته وجعله من الصالحين ـ في الثاني من شهر شوّال سنة سبع وسبعمائة».
در پایان همین نسخه آوی فایده ای را در سال 739 هـ در تبریز نوشته که نشان از حیات او تا این تاریخ می کند و شاید بتوان گفت که او زمانی که با استادش به شمال غرب ایران سفر کرد در همین مناطق باقی مانده و از آنجا خارج نشده است، و شاید در تبریز هم در ربع رشیدی شهرک علمی ای که خواجه رشید الدین بنا کرده بوده سکونت داشته است. در این فایده آمده است که این نسخه را چیزی حدود 20 سال از دست می دهد و پس آن دوباره آن را پیدا می کند، و این نصّ عبارت اوست:🔸 نسخةٌ مِن المجلّد السابع عشر ـ في أحوال سيّد الشهداء عليه السلام ـ مِن كتاب (عوالم العلوم) مؤرّخة سنة 1221 هـ.
t.me/torath_alshia🔸 نسخةٌ مِن المجلّد السابع عشر ـ في أحوال سيّد الشهداء عليه السلام ـ مِن كتاب (عوالم العلوم) مؤرّخة سنة 1264 هـ.
t.me/torath_alshia🌷نسخةٌ نفيسةٌ من كتاب (الكافي) للكلينيّ رحمه الله، مؤرّخة 1071 هـ، تحتوي على كتاب الروضة.
عليها إنهاء وإجازة العلامة المجلسيّ بخطّه.
📚 شيراز_شاهچراغ، الرقم 2421.
t.me/torath_alshiaمسجد امیرچخماق {یزد؛ دومین #مسجد مهم یزد
این مسجد که امروزه در ضلع جنوبی میدان #امیرچخماق واقع شده، در دوره قاجاریه خارج از حصار شهر قرار داشته است و سال اتمام آن هم در کتیبه مسجد که به خط «محمد حکیم» از برجستهترین ثلث نویسان قرن ۹ هـ.ش نوشته شده، سال ۸۴۱ هـ.ق (۸۱۶ هـ.ش) ثبت گردیده است.
مسجد امیرچخماق یزد ازنظر زیبایی، وسعت و اهمیت؛ دومین مسجد پس از مسجد جامع یزد به شمار میرود.
داستان ساخت مسجد امیرچخماق، چنین ذكر شده است: «امیر جلالالدین چخماق» حاكم #یزد در دوره تیموری، در دومین سفر خود به یزد با همت همسرش «ستی فاطمه خاتون» بنای این مسجد را پایهریزی کرده و ساخت آن را استادان، کاشیسازان و ثلثنویسان در طول ۲۰ سال با رنج و مشقت زیاد تمام کردهاند. جالب است بدانید که بخشی از مخارج مسجد و دیگر بناهای مجموعه امیرچخماق، از موقوفات رشیدی _قدیمیترین موقوفه ثبتشده استان یزد_ تأمین شده است.
مسجد امیرچخماق یزد (مسجدجامع نو) دارای دو #شبستان زمستانی و تابستانی است که در قسمت تابستانی آن (بالای #محراب)، یک بادگیر بسیار زیبا قرار دارد. شبستان زمستانی مسجد هم در سوی دالان ورودی ساخته شده که نور آن، با سنگ مرمر تأمین میشود. مسجد، همچنین یک مأذنه مستطیل شکل آجری نیز دارد که بر ورودی ضلع شرقی مسجد مشرف میباشد.
یکی از ویژگی‌های مهم معماری مسجد، فقدان #مناره میباشد که درباره علت آن، دو نوع روایت بیان شده است: به نظر برخی، مساجدی که در قدیم توسط #بانوان ساخته میشده، مناره نداشته و بعضی دیگر، آن را نشانه وحدت دانستهاند تا دو مذهب شیعه و سنی بتوانند از این مسجد استفاده کنند؛ چراکه مساجد اهل سنت تک مناره و مساجد شیعیان دو مناره میباشد.
اين مسجد هفتاد سال پيش از زوران #صفويان و در دوران امير شاهرخ تيمورى بنا گرديده است.
بخشی از سردر ایوان مسجد، مزین به کاشی معرق است و کتیبههایی در کاشیهای معرق از سمت راست و چپ آن وجود دارد.
محراب مسجد، پوشیده از نقوش معرق و مقرنس است و در وسط آن، یک سنگ #مرمر بسیار زیبا وجود دارد كه شکوه هنر کاشیکاری اسلامى _ ایرانى را به نمایش گذاشته است؛ این شکوه، در گنبد مسجد امیرچخماق که با کاشیهای سبز مزین به خط زیبای كوفى پوشیده شده، بیشتر نمایان میشود.
ويژگى هاى بسيارى در اين مسجد گرد آمده است كه همه نشان از قدرت و هنرنمايى هنرمندان ايرانى در قرن هستم هجرى است.
شما را به بازديد از اين گنجينه هنر دعوت مى نمايم.
___________
@drhadiansariiآثار و تألیفات ملّا محمّدصالح
ـ تحشیه بر تفسیر قاضی بیضاوی:
از فضایل و جایگاه علمی ملّا محمّدصالح همین بس که عالم فاضل مولانا سیّد گیلانی کتاب نفیس تفسیر قاضی بیضاوی را که در دو جلد توسّط محمّدصادق خلخالی ـ از علمای بزرگ خلخال ـ استنساخ گردیده بود، به او اهدا کرده است. جلد اوّل این کتاب تفسیری، تفسیر سورة فاتحه‌الکتاب تا سورة کهف است و محمّدصادق خلخالی استنساخ آن را در سال 1113 ه. ق. به پایان رسانده و استنساخ جلد دوّم آن ـ سورة مریم شروع تا سورة ناس ـ را در 1133 ه. ق. به پایان رسانده است. عنوان این کتاب «انوارالتنزیل و اسرارالتأویل» است. کتاب «انوارالتنزیل و اسرارالتأویل» معروف به «تفسیر بیضاوی» در قرن هفتم هجری و به زبان عربی است. نویسندة آن، عبدالله بن عمر بیضاوی، حکیم، متکلّم، مفسّر، محدّث و مورّخ ایرانی و قاضی و فقیه شافعی با گرایش اشعری مسلک میباشد. این تفسیر، تطبیق آیات قرآن با قواعد نحویّه است، موارد مربوط به اعراب، معانی، بیان، حکمت و کلام را از «کشّاف زمخشری و تفسیر کبیر فخر رازي» در این تفسیر آورده است. درمجموع یکی از مهم‌ترین و معتبرترین و متداول‌ترین تفاسیر در سده‌های اخیر در بین علما و فضلا و از🔸(ادامه) بازدید از برخی مناطق طبیعی و تاریخی رشت ـ #بخش_دوم
• مسجد صفی
#مسجد_صفی یا مسجد سفید یا مسجد شهیدیه قدیمترین مسجد شهر رشت است که در خیابان بحر العلوم حوالی بازار سنتی در قلب شهر قرار دارد و قدمت بنای کنونی آن به عهد صفویه میرسد. در باره وجه تسمیه این مسجد، چند قول وجود دارد، یکی از مشهورترین این اقوال ساخت این مسجد به عنوان عبادتگاه از سوی شیخ صفی الدین اردبیلی برای #شیخ_زاهد_گیلانی است، شاید هم پیش از آن، همین مسجد به نام مسجد سفید وجود داشته و با توجه به حفر چاه مجاور آن (چاه امام زمان سلام الله علیه) از سوی صفی الدین اردبیلی برای شیخ زاهد به مسجد صفی تغییر نام داده است. کشته شدن صفی میرزا پسر شاه عباس اول در این منطقه، توجیهی دیگر برای این نامگذاری است که برخی بدان اشاره کردهاند. شواهد متعددی نشان دهنده تعمیر و توسعه و حتی بازسازی کامل مسجد در دورههای مختلف وجود دارد. به استناد گزارشی که ۲۸ اردیبهشت ماه سال جاری در پایگاههای اطلاعرسانی انعکاس یافت، نشانههایی از وجود بنای این مسجد پیش از عهد #صفویه در عهد #ایلخانی و یا حتی پیش از آن در عهد #سلاجقه به دست آمده است. کتیبهی سراسری که بخشهایی از آن در حجاب گچکاری پنهان شده، سر ستونهای زیبا و محرابی مزین به نوار برق سبزرنگ از جمله بخشهای قابل توجه داخل مسجد است. بناها و مغازههای اطراف مسجد هم سایه سنگین غیرقابل تحمل خود را بر این بنای تاریخی افکندهاند. این مسجد یکی از کانونهای مبارزه در ایام پیروزی انقلاب بوده است.
امامت این مسجد بر عهده آیت‌الله سیدمجتبی #رودباری (متولد ۱۳۱۲ ش.) است. یک بار حضور در مسجد و شرکت در نماز ایشان برای آگاهی از محبوبیت ویژه ایشان نزد نمازگزاران بسنده است و خواندهها و شنیدهها نیز گواهیهای فراوانی از معنویت، علم، زهد، مردمداری، فروتنی و سادهزیستی این عالم بزرگوار و نمونه علمای بلاد در بردارد. ایشان پس از رحلت پدرشان مرحوم آیت‌الله سیدحسین رودباری که در محوطه بیرونی مسجد به خاک سپرده شدهاند، رسما امامت این مسجد را از سال ۱۳۶۳ ش. بر عهده گرفتهاند.
نامهای به تاریخ ۲۷ مهر ۱۳۴۴ از ایشان خطاب به آیت‌الله ضیابری در باره ورود #امام_خمینی از #کاظمین به #نجف در دسترس است که تصویر آن در کتاب نهضت امام خمینی (ج ۲، ص ۱۷۹) آمده است. تصویر مربوط به حضور آیت الله رودباری در راهپیمایی ۲۲ بهمن سال گذشته زیر باران شدید خبرساز بود.
@MohsenAlviriمسجد آبی تبریز !
مسجد کبود که قبل ها به آن مسجد جهانشاه نیز می گفتند یکی از مسجدهای تاریخی شهر تبریز محسوب می شود و در سال ۸۴۵ هجری شمسی در زمان حاکمیت سلطان جهانشاه ساخته شده است. مادام ژان دیولافوا که مهندس ساختمان و باستان شناس فرانسوی بود زمانی که به این شهر سفر کرد و با مسجد کبود رو به رو شد در خاطراتش آن را مجسد آبی تبریز نامید. این مسجد به دلیل کاشی های لاجوردی خود به فیروزه اسلام مشهور است.
@Oldax
👁🗨Insta: instagram.com/oldaxtel🔸نسخةٌ من کتاب (من لا يحضره الفقيه)، الجزء الثاني والثالث والرابع، مع إنهاء وإجازة العلامة المجلسيّ بخطّه.
مكتبة آية الله المرعشي بقم، رقم 3603.
t.me/torath_alshia🔸 نسخةٌ مِن المجلّد السابع عشر ـ في أحوال سيّد الشهداء عليه السلام ـ مِن كتاب (عوالم العلوم) مؤرّخة سنة 1221 هـ.
t.me/torath_alshia🔸 نسخةٌ مِن المجلّد السابع عشر ـ في أحوال سيّد الشهداء عليه السلام ـ مِن كتاب (عوالم العلوم) مؤرّخة سنة 1264 هـ.
t.me/torath_alshia🌷نسخةٌ نفيسةٌ من كتاب (الكافي) للكلينيّ رحمه الله، مؤرّخة 1071 هـ، تحتوي على كتاب الروضة.
عليها إنهاء وإجازة العلامة المجلسيّ بخطّه.
📚 شيراز_شاهچراغ، الرقم 2421.
t.me/torath_alshia🔸نسخةٌ من کتاب (من لا يحضره الفقيه)، الجزء الثاني والثالث والرابع، مع إنهاء وإجازة العلامة المجلسيّ بخطّه.
مكتبة آية الله المرعشي بقم، رقم 3603.
t.me/torath_alshia🌷نسخةٌ نفيسةٌ من كتاب (الكافي) للكلينيّ رحمه الله، مؤرّخة 1071 هـ، تحتوي على كتاب الروضة.
عليها إنهاء وإجازة العلامة المجلسيّ بخطّه.
📚 شيراز_شاهچراغ، الرقم 2421.
t.me/torath_alshia🌷نسخةٌ نفيسةٌ من كتاب (الكافي) للكلينيّ رحمه الله، مؤرّخة 1071 هـ، تحتوي على كتاب الروضة.
عليها إنهاء وإجازة العلامة المجلسيّ بخطّه.
📚 شيراز_شاهچراغ، الرقم 2421.
t.me/torath_alshia
الكتب والمواضيع والآراء فيها لا تعبر عن رأي الموقع
تنبيه: جميع المحتويات والكتب في هذا الموقع جمعت من القنوات والمجموعات بواسطة بوتات في تطبيق تلغرام (برنامج Telegram) تلقائيا، فإذا شاهدت مادة مخالفة للعرف أو لقوانين النشر وحقوق المؤلفين فالرجاء إرسال المادة عبر هذا الإيميل حتى يحذف فورا:
alkhazanah.com@gmail.com
Disclaimer
All contents and books on this website are collected from Telegram channels and groups by bots automatically. if you detect a post that is culturally inappropriate or violates publishing law or copyright, please send the permanent link of the post to the email below so the message will be deleted immediately:
alkhazanah.com@gmail.com