مكتبة المجلسي ودارالتراث

# آثار تحلیلی ـ سیاسی و حماسی نهضت عاشورا
51- سیره حسینی در آثار شهید مطهری
احمدی، حسین، قم، یاقوت، چاپ اول، 1381، 102 ص.
این كتاب مجموعه ای از اندیشه های ناب حسینی است كه با الهام از پیام نوروزی رهبر معظم انقلاب اسلامی در طلیعه سال 1381 هجری شمسی و با استفاده از آثار ارزشمند و مطالب عمیق استاد شهید مرتضی مطهری رحمه اللهپیرامون زندگی پربار سیدالشهدا تنظیم شده و می تواند الگوی ارزنده برای شیفتگان مكتب حسینی باشد. به همین جهت نویسنده در سالی كه نام مقدس سیدالشهدا زینت بخش آن است كتاب حاضر را به نام «سیره حسینی» نام گذاری نموده است. مباحث كتاب مشتمل است بر پنج فصل كه عناوین آن چنین است: شخصیت امام حسین، فلسفه قیام امام حسین علیه السلام، عاشورا و شعارهای آن، یاران باوفای سیدالشهدا و فلسفه عزاداری امام حسین علیه السلام.

# آثار تحلیلی ـ سیاسی و حماسی نهضت عاشورا
76 ـ نگاهی فلسفی به جریان عاشورا
چوبینه، سجاد، قم، ابرار، چاپ اوّل، 1377، 144 ص.
مولف این كتاب بر آن است با نگرشی فلسفی، تحلیلی از واقعه عاشورا به دست دهد. مؤلف، نفاق، دنیاطلبی، جهالت و نادانی را علل بروز این واقعه بر می شمارد؛ سپس به تفصیل، دلایل ماندگاری جریان عاشورا، و منزلت و جایگاه واقعی شهادت امام حسین علیه السلام را در طول تاریخ ذكر می كند.
این اثر از چهار بخش تشكیل شده است كه عناوین آن عبارت اند از: علل محدثه جریان عاشورا، علل مبقیه جریان عاشورا، جایگاه واقعی شهادت امام حسین علیه السلامدر تاریخ و زیبایی ها و زشتی ها در تابلوی نمایان عاشورا.

# معرفی آثار در زمینه فضایل، مناقب و تاریخ زندگانی اباعبداللّه الحسین علیه السلام
18 ـ بررسی تاریخ عاشورا
آیتی، محمدابراهیم، با مقدمه علی اكبر غفاری، تهران، صدوق، چاپ دوم، 1347، 268 ص.
كتاب فوق دربردارنده پانزده سخنرانی مرحوم دكتر آیتی در رادیو ایران در سال 1342 ـ 1343 است. موضوع این سخنرانی ها تاریخ عاشورا است و در آن ضمن توصیف قیام امام حسین علیه السلام به تحلیل آن پرداخته شده است. در سخنرانی اول تا چهارم گزارشی از قیام آن حضرت تا عاشورا ارایه شده و در سخنرانی پنجم تا پانزدهم از رخدادهای بعد از قیام سخن رفته است. در چند جای كتاب گفته شده كه قیام امام حسین برای بدست آوردن حكومت نبوده، بلكه برای شهادت بود تا بدین وسیله دین پایدار بماند، همچنین توضیح داده شده كه استقبال امام از شهادت به این معنی نیست كه راهی به زنده ماندن نداشت و اگر تسلیم هم می شد. باز او را می كشتند (ص 77 ـ 80 و 89) و نیز توضیح داده شده كه شهادت آن حضرت برای شفاعت گنهكاران و كفّاره گناهان این امت نیست و این پندار، نادرست است (ص 123 ـ 126) بخش زیادی از مباحث كتاب به رخدادهای پس از شهادت امام علیه السلام یعنی خطبه ها و برخوردهای اسیران اهل بیت اختصاص دارد. نویسنده خطبه های اسیران را از منابع مهم تاریخ كربلا و از عوامل بقای قیام امام دانسته و توجه زیادی به آن كرده است. از این رو بخشی از كتاب در شرح خطبه امام سجاد علیه السلام و حضرت زینب علیهاالسلام است.

# معرفی آثار در زمینه فضایل، مناقب و تاریخ زندگانی اباعبداللّه الحسین علیه السلام
92 ـ كرامات الحسینیه علیه السلام: معجزات سیدالشهدا علیه السلام بعد از شهادت
میرخلف زاده، علی، قم، نصایح، جلد اول، چاپ دوم 1377، 288 ص.
در این مجموعه معجزات منسوب به حضرت سیدالشهدا علیه السلام گرد آمده است. این معجزات پس از شهادت آن حضرت در زمان ها و مكان های مختلف به وقوع پیوسته و از زبان اشخاص گوناگون بیان شده است. دری كه به روی عزادارن گشوده می شود، خونین شدن تربت در روز عاشورا، گریه كردن شیر سنگی، عزاداری اجنه، مرثیه خوانی برای امام حسین علیه السلام و شفای چشم، نتیجه بی احترامی به تربت امام حسین علیه السلام از جمله این معجزات است.

# معرفی آثار در موضوعات گوناگون پیرامون واقعه عاشورا

11 ـ لمعات الحسین علیه السلام (برخی از كلمات و مواعظ امام حسین علیه السلام)
حسینی طهرانی، سیدمحمدحسین، تهران، صدرا، 1366، 79 ص.
كتاب لمعات الحسین یكی از تألیفهای این عالم ربانی می باشد و در آن نویسنده به شرح و توضیح برخی از سخنان، مواعظ و خطبه های حضرت سیدالشهدا پرداخته و همچنین این كتاب حاوی سخنان آن حضرت در شب و صبح و ظهرها عاشورا بوده و به همراه آنها مقتل خود حضرت نیز آورده شده است. این قسمت كه شرح پیكار آن حضرت تا لحظه شهادت می باشد، از مقاتل و كتب گوناگون جمع آوری گردیده است. بنابراین می توان آن را یك مجموعه كامل مقاتل در این زمینه به حساب آورد در پایان كتاب نیز شعری از سرورده مؤلف در مدح امام حسین علیه السلام نوشته شده است.

# معرفی آثار در موضوعات گوناگون پیرامون واقعه عاشورا

14 ـ الحسین علیه السلام فی القرآن (تاویل آیات قرآن درباره سیدالشهدا علیه السلام).
واحدی، سیدمحمد، مشهد، انتشارات لاهیجی، چاپ اول، 1418 ق، 259 صفحه.
در این نوشتار آن دسته از آیات قرآن كه درباره حضرت امام حسین علیه السلامنازل شده و یا تأویل به آن حضرت گردیده است را بررسی نموده و نخست آیات قرآن را به ترتیب نقل كرده و در ذیل آن روایات كه درباره آن آیه آمده توضیح داده است. مجموع آیاتی كه تفسیر یا تأویل به امام حسین علیه السلام شده به 128 عدد و روایات نیز به 250 عدد می رسد. برخی از عناوین كتاب بدین قرار است: خلقت امام حسین علیه السلام، فضایل امام حسین علیه السلام، كلمات امام حسین علیه السلام، انبیاء و امام حسین علیه السلام، ملائكه و امام حسین علیه السلام، گریه بر امام حسین علیه السلام، گریه بر امام حسین علیه السلام، توسل بر امام حسین علیه السلام، مصائب امام حسین علیه السلام، دشمنان امام حسین علیه السلام، رجعت امام حسین علیه السلام و شیعیان امام حسین علیه السلام.
در پایان كتاب فهرست موضوعی، فهرست آیات، فهرست منابع و فهرست لغات مشكله یا توضیح آن آمده است.

# معرفی آثار در موضوعات گوناگون پیرامون واقعه عاشورا

36 ـ دربارگاه نور: در فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام: منتخب تحفه الزائر
مجلسی، محمدباقربن محمدتقی؛ مصحح؛ محمدحسین صفاخواه، عبدالحسین طالعی، تهران، ابرون، چاپ اول، 1378. 156 ص.
نوشتار حاضر متن كامل باب پنجم كتاب «تحفه الزائر» تالیف «علامه محمدباقر مجلسی» است كه در آن، احادیث مربوط به فضیلت زیارت حضرت سیدالشهدا علیه السلام با تحقیق و ذكر مصادر آن گردآمده است. احادیث، ذیل این عناوین سامان یافته است: اخباری كه دلالت بر وجوب زیارت آن حضرت می كند، در ثواب خالص گردانیدن نیت در زیارت آن حضرت، در بیان آن كه زیارت آن حضرت معادل حج و عمره و جهاد است و ...، در بیان آن كه زیارت آن حضرت موجب طول عمر و حفظ بدن و مال و زیادتی روزی و برآمدن حاجات است ...، در بیان آن كه پیغمبران و اوصیای ایشان و ائمه معصومین علیهم السلامبه زیارت آن حضرت می آیند، در بیان انواع مختلفه ثواب كه در فضیلت زیارت حضرت امام حسین علیه السلام وارد شده است، و در فضیلت نمازكردن در روضه مقدسه حضرت امام حسین علیه السلام.

*آیا علت سجده دار شدن فراز آخر زیارت عاشورا را میدانید*

در عبارت سجده زیارت عاشورا می خوانیم :
«اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاکِرِینَ لَکَ عَلَى مُصَابِهِمْ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَظِیمِ رَزِیَّتِی اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی شَفَاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لِی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ الَّذِینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ علیه السلام‏»
زیارت عاشورا حدیث قدسی است و اولین کسی که از اهل بیت علیهم السلام متن زیارت عاشورا را برای عموم مردم خواند ، امام باقر علیه السلام است که فرمودند :
پدرم از پدرش و ایشان از جد ما پیامبر (ص) و ایشان از جبرئیل و جبرئیل از خداوند متعال نقل کردند که خداوند فرمود :
*السلام علیک یا أبا عبدالله* یعنی متن زیارت در بین اهل بیت علیهم السلام بوده است. روایت وارد شده که : سیدالشهدا در روز عاشورا دو بار زیارت عاشورا را قرائت کردند ، این خیلی مهم است ؛ یک بار سیدالشهدا بین نماز ظهر و عصر روز عاشورا از ابتدا تا انتهای زیارت را خواندند و یک بار از صبح عاشورا تا غروب عاشورا بنا بر مناسبتی تکه ای از زیارت عاشورا را خواندند ؛ این مطلب از یک جنبه بسیار با اهمیت است و قابل ذکر در روضه‌ هاست ، آن مرتبه ای که کامل خواندند بین الصلاتین بود ، اما یک باری را که تکه تکه خواندند تمام فرازهای زیارت عاشورا خوانده شد جز این فرازی که الان سجده دارد ، در این فراز دیگر حضرت به شهادت رسیدند .

شما سجده های آیات قرآن را نگاه کنید یا سجده واجب هستند یا سجده مستحب و در تمام این موارد چه واجب و چه مستحب ، کلمه سجده در تمام این آیات ذکر شده است ، شما این فراز انتهایی زیارت عاشورا را می‌ خوانید در حالی که هیچ کلمه سجده ای در آن ذکر نشده است .
و سجده مستحب هم است ، نه سجده واجب ؛ چرا بدون ذکر کلمه سجده ، ما سجده می‌ کنیم .

جواب در این روایت آمده است که از ابتدا ، این فراز سجده نداشته است ، یعنی از ابتدا که این زیارت به وسیله حدیث قدسی بر پیامبر (ص) وارد شد ، سجده نداشته است و سجده آن در روز عاشورا به وجود آمده است که سیدالشهدا از صبح روز عاشورا بنا به مناسبتی فرازی از زیارت را می‌ خواندند و این فراز سجده خوانده نشد تا زمانی که آن ملعون لعین بالای سر حضرت آمد تا سر مبارک ایشان را از تن جدا کند از جلو نتوانست سر را جدا کند ، پیکر را برگرداند و سر را از قفا جدا کرد ؛
وارد شده است که وقتی پیشانی حضرت به خاک افتاد حضرت این فراز انتهایی را شروع کرد و فرمود :
«اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاکِرِینَ» و این خیلی مهم است و به این علت این فراز سجده دار شده است ؛امام در حال سجده عرضه می دارند : اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُحَمْدَ الشَّاکِرِینَ؛ هم علت سجده دار شدن مشخص است ، و هم اینکه حضرت در چه حالی بوده اند؟
نه در حالی که حضرت علی اکبر یا علی اصغرشان را از دست داده اند یا از اسب افتاده اند ، در حالی حضرت به اینجا رسیده که به پیکر بی جان حضرت رحم نمی کنند و می ‌خواهند سر حضرت را از بدن جدا کنند .
در این حال حضرت شاکر و حامد خداوند است .
اینجاست كه صبر سيدالشهدا، ستودنی ميباشد .

*اللهم ارزقنا توفیق زیارة الحسین علیه السلام فی الدنیا* *و شفاعة الحسین علیه السلام فی الاخرة*

*ان شاء الله*

*آیا علت سجده دار شدن فراز آخر زیارت عاشورا را میدانید*

در عبارت سجده زیارت عاشورا می خوانیم :
«اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاکِرِینَ لَکَ عَلَى مُصَابِهِمْ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَظِیمِ رَزِیَّتِی اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی شَفَاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لِی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ الَّذِینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ علیه السلام‏»
زیارت عاشورا حدیث قدسی است و اولین کسی که از اهل بیت علیهم السلام متن زیارت عاشورا را برای عموم مردم خواند ، امام باقر علیه السلام است که فرمودند :
پدرم از پدرش و ایشان از جد ما پیامبر (ص) و ایشان از جبرئیل و جبرئیل از خداوند متعال نقل کردند که خداوند فرمود :
*السلام علیک یا أبا عبدالله* یعنی متن زیارت در بین اهل بیت علیهم السلام بوده است. روایت وارد شده که : سیدالشهدا در روز عاشورا دو بار زیارت عاشورا را قرائت کردند ، این خیلی مهم است ؛ یک بار سیدالشهدا بین نماز ظهر و عصر روز عاشورا از ابتدا تا انتهای زیارت را خواندند و یک بار از صبح عاشورا تا غروب عاشورا بنا بر مناسبتی تکه ای از زیارت عاشورا را خواندند ؛ این مطلب از یک جنبه بسیار با اهمیت است و قابل ذکر در روضه‌ هاست ، آن مرتبه ای که کامل خواندند بین الصلاتین بود ، اما یک باری را که تکه تکه خواندند تمام فرازهای زیارت عاشورا خوانده شد جز این فرازی که الان سجده دارد ، در این فراز دیگر حضرت به شهادت رسیدند .

شما سجده های آیات قرآن را نگاه کنید یا سجده واجب هستند یا سجده مستحب و در تمام این موارد چه واجب و چه مستحب ، کلمه سجده در تمام این آیات ذکر شده است ، شما این فراز انتهایی زیارت عاشورا را می‌ خوانید در حالی که هیچ کلمه سجده ای در آن ذکر نشده است .
و سجده مستحب هم است ، نه سجده واجب ؛ چرا بدون ذکر کلمه سجده ، ما سجده می‌ کنیم .

جواب در این روایت آمده است که از ابتدا ، این فراز سجده نداشته است ، یعنی از ابتدا که این زیارت به وسیله حدیث قدسی بر پیامبر (ص) وارد شد ، سجده نداشته است و سجده آن در روز عاشورا به وجود آمده است که سیدالشهدا از صبح روز عاشورا بنا به مناسبتی فرازی از زیارت را می‌ خواندند و این فراز سجده خوانده نشد تا زمانی که آن ملعون لعین بالای سر حضرت آمد تا سر مبارک ایشان را از تن جدا کند از جلو نتوانست سر را جدا کند ، پیکر را برگرداند و سر را از قفا جدا کرد ؛
وارد شده است که وقتی پیشانی حضرت به خاک افتاد حضرت این فراز انتهایی را شروع کرد و فرمود :
«اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاکِرِینَ» و این خیلی مهم است و به این علت این فراز سجده دار شده است ؛امام در حال سجده عرضه می دارند : اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُحَمْدَ الشَّاکِرِینَ؛ هم علت سجده دار شدن مشخص است ، و هم اینکه حضرت در چه حالی بوده اند؟
نه در حالی که حضرت علی اکبر یا علی اصغرشان را از دست داده اند یا از اسب افتاده اند ، در حالی حضرت به اینجا رسیده که به پیکر بی جان حضرت رحم نمی کنند و می ‌خواهند سر حضرت را از بدن جدا کنند .
در این حال حضرت شاکر و حامد خداوند است .
اینجاست كه صبر سيدالشهدا، ستودنی ميباشد .

*اللهم ارزقنا توفیق زیارة الحسین علیه السلام فی الدنیا* *و شفاعة الحسین علیه السلام فی الاخرة*

*ان شاء الله*

اصلاحیه در مقاله. بعد از ارسال مقاله به نظرم رسید که ظاهرا مطلبی اشتباهی صورت گرفته است و ان اینکه به حسب ظاهر بر بدن مطهر حضرت ابوطالب علیه السلام نماز میت خوانده نشده است زیرا در ان زمان هنوز نماز میت در اسلام تشریع نشده بود.من در مقاله به عادت مرسوم و متداول در میان خود مومنین و مسلمین در این زمان نوشته ام که نماز بر بدن ایشان خوانده شده است.البته این احتمال به طور جدی وجود دارد که چون حضرت ابوطالب علیه السلام حجت خدا بوده اند بر بدن ایشان نیز نماز گذارده شده باشد تا از فیض نماز بی بهره نباشند.چون ایشان ظرفیت لازم و شرایط مقتضی برای عمل به دستورات کامل اسلام را داشته اند.دوستان در این جهت مطلبی دارند بر خواندن نماز بر بدن ایشان ؟

🔸عقل ستیزان و بی صداقتی (5)

🔹جریان های عقل ستیز منسوب به شیخ حسن میلانی که تخریب شخصیت بزرگان انقلاب را در دستور کار خود دارند به بهانه ماه محرّم هجمه ناجوانمردانه ای علیه بزرگانی چون شهید مطهری آغاز کرده و با تقطیع سخنان آنان، اوج بی صداقتی خود را به نمایش گذاشتند. اما ظاهرا تخریب شهید بهشتی و شهید مطهری آنان را ارضاء ننموده و به تخریب و تحریف شخصیت مجدّد بزرگ دین و احیاگر اهداف مقدس حضرت سیدالشهداء، امام خمینی رضوان الله علیه رو آورده اند.

🔸در کانال «ذکری» مطلبی تحت این عنوان درج شده است: «امام خمینی: کشتن امام حسین یکی از خطاهای کوچک یزید بود!»

🔹و پس از نقل تقطیع شده سخنان حضرت امام و نتیجه گیری این که طبق دیدگاه ایشان از بین بردن جمهوری اسلامی گناهش از کشتن سیدالشهداء بیشتر است! مدّعی شده اند که حضرت امام، اسلام را به عنوان حقیقتی مجرّد از رسول خدا (ص) و امامان (ع) تلقّی کرده،وجمهوری اسلامی را از امام معصوم مهم تر دانسته است!

🔸آنچه برای غوغاسالاران اهمیت ندارد توجه به روح سخن بزرگان است.

🔹حضرت امام خمینی رضوان الله علیه با بیان این مطلب که: «خطای یزید این نبود که سیدالشهدا را کشت، این یکی از خطاهای کوچکش بود.خطای بزرگ یزید این بود که اسلام را وارونه کرده بودند» بین جنایت بر بدن و جسم عنصری امام، و جنایت بر اصل امامت و ولایت او تفکیک قائل شده، و بر این باور بوده اند که یزید و اسلاف او سالها قبل از جنایت قتل امام، اهداف مقدّس امام را از بین برده و جامعه را از امامت امام محروم کرده و اسلام بدون امامت را حاکم کردند.

🔸و چنانچه می دانیم خود امام علیه السلام زنده بودن در جامعه ای که به جای امام معصوم، فاسقی چون یزید بر آن حکومت کند را برنمی تابید و می فرمود: «لیرغب المؤمن فی لقاء ربّه...»و «علی الاسلام السلام اذ قد بلیت الامة براع مثل یزید».

🔹تأسف بارتر این که غوغاسالاران به سخنان سخیف شیّادی مدّعی عرفان به نام غفاری که روخوانی قرآن را هم بلد نیست استناد کرده، و اراجیف او را نتیجه تربیت امام خمینی دانسته اند!! و این ظلمی مضاعف بر مجدّد بزرگ دین، حضرت امام خمینی و اهداف مقدّس اوست.

نعوذ بالله من شرور انفسنا