رسول جعفریان

این نقاشی ها از منظومه ای است با عنوان مولد النبی (ص) که ترکی است. دانش مورد علاقه شاعران و عالمان عثمانی.
@jafarian1964

ادبیات مولد النبی (ص) در عثمانی بسیار گسترده بود. بیشتر منظوم. قصه ای و برای ایام تولد رسول (ص). این یک نمونه از قرن دهم.
@jafarian1964

مجموعه ای از رسائل کلامی و اصولی را در خانه ای از خانه های مرحوم شفتی که برای سکونت طلاب در نظر گرفته بوده نوشته است.
@jafarain1964

صفحه ای از همان تحفه. در متن نگاه کنید که با چه احترامی از دولت شاهی صفوی و سلیمانی و شیخ علی خان زنگنه یاد کرده است.
@jafarain1964

این نسب نامه سیادت صفویه از زمان خود شاه اسماعیل است چنان که بعد از اسم وی نوشته: دام سلطانه ....
@jafarain1964

در گور اگر فرشته پرسد ز کعبه ام
از پیکرم خروش برآید که کوی دوست
@jafarian1964

مقدمه مفصلی دارد. در فهرست مولفات واقدی چنین کتابی نیامده و نثر آن شبیه مولد النبی (ص) داستانی است. به نظرم شبیه به کارهای ابوالحسن بکری است. قصه ای. اما به هر حال موضوع جالب است.
@jafarian1964

در میان کارهایی که تاکنون در باره نادر شاه و مسأله تقریب شده، این مقاله، کار تازه ای است. بخشی از پایان نامه دانشجوی خوب بنده جناب دکتر محمد حسین رفیعی.
@jafarian1964

وقف نامه قرآن از سال 1257ق و اسامی کتابهای که وقف کرده و بیشتر از آثار مجلسی است که این دوره رایج بود. البته آثار دیگری هم هست.
@jafarian1964

نسخه ای از تهذیب (نسخه ملی) یکی از 114 کتاب مولانا محمدرضا جمشید، غلام خاصه شریفه، که در سال 1129 وقف کرده است. ای کاش مسوولان جمهوری اسلامی هم در وقف کتاب برای کتابخانه ها همت داشتند.
@jafarian1964

تاریخچه جشن های روز ولادت رسول خدا (ص)

تاريخ تولد پيامبر خدا (ص) در ميان دو قول معروف از اهل سنت و شيعه، در 12 يا 17 ربيع الاول عام الفيل گزارش شده است. سالروز تولد، براى همه مسلمانان مبارك و ميمون بوده و نه تنها به حفظ تاريخ تولد همت گماشته اند، بلكه محل تولد آن حضرت را نيز در شهر مكه كه در ميان شعب ابى طالب و سوق الليل بوده، تا به امروز همچنان حفظ كرده اند.
ارزش و اعتبار اين محل سبب شد تا در قرن دوم هجرى، خيزران، همسر هارون الرشيد، آن محل را خريدارى كرده، به مسجد تبديل كند.
در قرن هاى بعد، مسلمانان اين محل را بسيار گرامى و محترم مى داشتند و به ويژه در شب تولد رسول خدا (ص) مراسم جشن و سرور در آنجا برگزار مى كردند.
به لحاظ تاريخى، نخستين دولتى كه جشن تولد پيامبر (ص) را به صورت رسمى برگزار كرد، دولت شيعه فاطمى در مصر بود. معز لدين الله فاطمى از پس از استقرارش در مصر در سال 358 براى تأليف قلوب مصريان، شروع به برگزارى جشن هاى مختلف كرد كه از آن جمله همين جشن مولد النبى است.
در زمان المستعلى بالله، وزير سنى او بدر الجمالى از روى سنى گرى، در سال 488 مراسم مولد النبى را براى مدتى تعطيل كرد.
به نوشته آدم متز نوشته است كه نخستين بار جشن تولد پيامبر در سال 300 هجرى برگزار شد. بنابراين بايد گفت كه سنت جشن گرفتن براى سالروز تولد آن حضرت از مصر به نقاط ديگر جهان اسلام رفته است.
به نوشته مقريزى، جشن هاى تولدى كه در مصر برگزار مى شد، عبارت بود از روز تولد پيامبر، على بن ابى طالب، فاطمه زهرا، حسن و حسين و سالروز تولد خليفه وقت. اين روز، به خصوص براى كمك مالى به افراد بى بضاعت، روز بسيار ميمون و مباركى بود; چرا كه شخصا خليفه خود در آن حاضر مى شد و بر توزيع اموال بر افراد مستحق نظارت مى كرد.
در بسيارى از اوقات، از آنجايى طبع جشن و سرور ايجاب مى كرد، مجالس بزرگداشت مولد به مجالس لهو و لعب تبديل شده و آوازه خوانى و رقص و حتى شراب را در آنجا ديده مى شد. اين امر، بهانه اى به دست مخالفان اين قبيل جشن ها مى داد كه با آن به مخالفت برخيزند. اشكال اين افراد اين بود كه اگر بزرگداشت ميلاد پيامبر (ص) عبادت است، آيا ممكن است كه عبادت با ملاهى و آلات لهو و لعب انجام شود؟
به هر روى، اين جشن در تمام جهان اسلام مورد توجه قرار گرفت و بسيارى از عالمان و اديبان با سرايش اشعار و نثرهاى زيبا، و نيز رساله هاى مختلف مولد پيامبر (ص) را گرامى داشتند.
گاهی گفته می شد چرا مسیحیان برای روز ولادت عیسی مسیح جشن می گیرند، ما مسلمانان نباید بگیریم؟ این احساس، سبب توسعه جشن های ولادت رسول شده است.
جشن های ولادت سبب شد تا رساله هایی در این باره با عنوان «مولد النبی ص» نوشته شود. کتابهایی که نسخه های آن، در كتابخانه هاى جهان، نسخ چاپى و خطى فراوانى از آنها در دست است. برخی چاپ شده و بسیاری هم خطی است. این آثار مشتمل بر متن های ادبی در نظم و نثر برای بزرگداشت ولادت رسول خداست.
اهميت برگزارى جشن مولد در قرن هشتم به حدى رسيده است كه محمد بن احمد بن محمد بن مرزوق العجيسى (م 781) در اين قرن كتابى با عنوان «جنى الجنتين فى التفضيل بين الليلتين: ليلة القدر و ليلة المولد» در مقايسه ميان شب قدر و شب مولد نگاشته است.
در مصر تونس، مراكش و الجزاير هم جشن هاى تولد به صورت گسترده برگزار مى شده است. يكى از نشانه هاى اين امر، تأليفات فراوانى است كه علماى آن بلاد در باره مولد النبى نگاشته اند; به طورى كه تنها در المكتبة الكتّانيه در مغرب، دهها نسخه خطى در باره مولد النبى موجود است.
اين بزرگداشت در شهر مكه به صورت جدى برگزار مى شد. دليلش هم آن بود كه محل تولد آن حضرت در اين شهر معين بود. سلطان سليمان فرزند سليم، در سال 935 دستور بازسازى مولد النبى را داد. پيش از وى، الملك المظفر غسانى حاكم يمن و پيش از او فرج بن برقوق از سلاطين مملوكى، و پيش از وى اشرف شعبان حاكم مصر، و قبل از او، براى نخستين بار الناصر عباسى، در آنجا بناهايى ساخته بودند.
همچنين سلطان محمدبن مراد عثمانى (م 1012)، به يكى از آغايان دربار خود با نام غضنفر آغا دستور داد تا محل تولد آن حضرت را بازسازى كند. او نيز با صرف پول فراوان، بنا و مناره بزرگى براى آن ساخت وموقوفاتى جهت آن در مملكت عثمانى معين كرد و براى آنجا، مؤذن و خادم و امام جماعت گمارد. مُدرّسى را نيز معين كردند تا هفته اى دو روز در آنجا تدريس كند.
[ادامه در فرسته بعدی 👇👇]

در میان کارهایی که تاکنون در باره نادر شاه و مسأله تقریب شده، این مقاله، کار تازه ای است. بخشی از پایان نامه دانشجوی خوب بنده جناب دکتر محمد حسین رفیعی.
@jafarian1964

شان و بركت وجود محمد رسول الله صلي الله عليه و اله و سلم، تفسير آیه شریفه هست: انا زینا السماء الدنيا بزينة الكواكب. يعني محمد زينت است براي اسمان دنيا.
از نسخه خطي مولد النبي ابن مغربي قرن ١١ ه.

‌ ‌
❤️بنام خدا ❤️


خداوند در ظاهر کعبه‌ای بنا کرده که
از سنگ و گل است ...
و در باطن، کعبه‌ای ساخته که از جان
و دل است ...

آن کعبه ساخته‌ی ابراهیم خلیل الله است
و این کعبه، بنا کرده رب جلیل است ...

آن کعبه نظرگاه مومنان است و
این کعبه نظرگاه خداوند رحمان است ...

آن کعبه‌ی حجاز است و این کعبه ی راز است.
آنجا چاه زمزم است و اینجا آهِ دمادم است.

در راه خداوند دو کعبه آمد حاصل؛
یکی کعبه‌ی صورتست و یکی کعبه‌ی دل ...

🌺 خوش به حال کسانی که هر دو را زیارت کنند.

عید قربان بر همه اعضای محترم کانال کتاب مبارک

☘☘☘☘☘

@yortchi_bosjin_pdf

تاریخچه جشن های روز ولادت رسول خدا (ص)

تاريخ تولد پيامبر خدا (ص) در ميان دو قول معروف از اهل سنت و شيعه، در 12 يا 17 ربيع الاول عام الفيل گزارش شده است. سالروز تولد، براى همه مسلمانان مبارك و ميمون بوده و نه تنها به حفظ تاريخ تولد همت گماشته اند، بلكه محل تولد آن حضرت را نيز در شهر مكه كه در ميان شعب ابى طالب و سوق الليل بوده، تا به امروز همچنان حفظ كرده اند.
ارزش و اعتبار اين محل سبب شد تا در قرن دوم هجرى، خيزران، همسر هارون الرشيد، آن محل را خريدارى كرده، به مسجد تبديل كند.
در قرن هاى بعد، مسلمانان اين محل را بسيار گرامى و محترم مى داشتند و به ويژه در شب تولد رسول خدا (ص) مراسم جشن و سرور در آنجا برگزار مى كردند.
به لحاظ تاريخى، نخستين دولتى كه جشن تولد پيامبر (ص) را به صورت رسمى برگزار كرد، دولت شيعه فاطمى در مصر بود. معز لدين الله فاطمى از پس از استقرارش در مصر در سال 358 براى تأليف قلوب مصريان، شروع به برگزارى جشن هاى مختلف كرد كه از آن جمله همين جشن مولد النبى است.
در زمان المستعلى بالله، وزير سنى او بدر الجمالى از روى سنى گرى، در سال 488 مراسم مولد النبى را براى مدتى تعطيل كرد.
به نوشته آدم متز نوشته است كه نخستين بار جشن تولد پيامبر در سال 300 هجرى برگزار شد. بنابراين بايد گفت كه سنت جشن گرفتن براى سالروز تولد آن حضرت از مصر به نقاط ديگر جهان اسلام رفته است.
به نوشته مقريزى، جشن هاى تولدى كه در مصر برگزار مى شد، عبارت بود از روز تولد پيامبر، على بن ابى طالب، فاطمه زهرا، حسن و حسين و سالروز تولد خليفه وقت. اين روز، به خصوص براى كمك مالى به افراد بى بضاعت، روز بسيار ميمون و مباركى بود; چرا كه شخصا خليفه خود در آن حاضر مى شد و بر توزيع اموال بر افراد مستحق نظارت مى كرد.
در بسيارى از اوقات، از آنجايى طبع جشن و سرور ايجاب مى كرد، مجالس بزرگداشت مولد به مجالس لهو و لعب تبديل شده و آوازه خوانى و رقص و حتى شراب را در آنجا ديده مى شد. اين امر، بهانه اى به دست مخالفان اين قبيل جشن ها مى داد كه با آن به مخالفت برخيزند. اشكال اين افراد اين بود كه اگر بزرگداشت ميلاد پيامبر (ص) عبادت است، آيا ممكن است كه عبادت با ملاهى و آلات لهو و لعب انجام شود؟
به هر روى، اين جشن در تمام جهان اسلام مورد توجه قرار گرفت و بسيارى از عالمان و اديبان با سرايش اشعار و نثرهاى زيبا، و نيز رساله هاى مختلف مولد پيامبر (ص) را گرامى داشتند.
گاهی گفته می شد چرا مسیحیان برای روز ولادت عیسی مسیح جشن می گیرند، ما مسلمانان نباید بگیریم؟ این احساس، سبب توسعه جشن های ولادت رسول شده است.
جشن های ولادت سبب شد تا رساله هایی در این باره با عنوان «مولد النبی ص» نوشته شود. کتابهایی که نسخه های آن، در كتابخانه هاى جهان، نسخ چاپى و خطى فراوانى از آنها در دست است. برخی چاپ شده و بسیاری هم خطی است. این آثار مشتمل بر متن های ادبی در نظم و نثر برای بزرگداشت ولادت رسول خداست.
اهميت برگزارى جشن مولد در قرن هشتم به حدى رسيده است كه محمد بن احمد بن محمد بن مرزوق العجيسى (م 781) در اين قرن كتابى با عنوان «جنى الجنتين فى التفضيل بين الليلتين: ليلة القدر و ليلة المولد» در مقايسه ميان شب قدر و شب مولد نگاشته است.
در مصر تونس، مراكش و الجزاير هم جشن هاى تولد به صورت گسترده برگزار مى شده است. يكى از نشانه هاى اين امر، تأليفات فراوانى است كه علماى آن بلاد در باره مولد النبى نگاشته اند; به طورى كه تنها در المكتبة الكتّانيه در مغرب، دهها نسخه خطى در باره مولد النبى موجود است.
اين بزرگداشت در شهر مكه به صورت جدى برگزار مى شد. دليلش هم آن بود كه محل تولد آن حضرت در اين شهر معين بود. سلطان سليمان فرزند سليم، در سال 935 دستور بازسازى مولد النبى را داد. پيش از وى، الملك المظفر غسانى حاكم يمن و پيش از او فرج بن برقوق از سلاطين مملوكى، و پيش از وى اشرف شعبان حاكم مصر، و قبل از او، براى نخستين بار الناصر عباسى، در آنجا بناهايى ساخته بودند.
همچنين سلطان محمدبن مراد عثمانى (م 1012)، به يكى از آغايان دربار خود با نام غضنفر آغا دستور داد تا محل تولد آن حضرت را بازسازى كند. او نيز با صرف پول فراوان، بنا و مناره بزرگى براى آن ساخت وموقوفاتى جهت آن در مملكت عثمانى معين كرد و براى آنجا، مؤذن و خادم و امام جماعت گمارد. مُدرّسى را نيز معين كردند تا هفته اى دو روز در آنجا تدريس كند.
[ادامه در فرسته بعدی 👇👇]

مجموعه ای از رسائل کلامی و اصولی را در خانه ای از خانه های مرحوم شفتی که برای سکونت طلاب در نظر گرفته بوده نوشته است.
@jafarain1964

این نسب نامه سیادت صفویه از زمان خود شاه اسماعیل است چنان که بعد از اسم وی نوشته: دام سلطانه ....
@jafarain1964

وقف نامه قرآن از سال 1257ق و اسامی کتابهای که وقف کرده و بیشتر از آثار مجلسی است که این دوره رایج بود. البته آثار دیگری هم هست.
@jafarian1964