? ده توصيه براي زيبانويسي در نثر معيار
1. اگر مي‌خواهيد زيبا و دلنشين بنويسيد، سعي نکنيد که زيبا بنويسيد. زيبايي در فکر شما است، نه در قلم شما. با قلمتان راحت باشيد تا قلم هم به‌راحتي بتواند فکر شما را بر روي کاغذ بياورد.
2. به ساختار متن، بيشتر از جمله‌ها، و به جمله‌ها بيشتر از کلمه‌ها اهميت بدهيد.
3. به مخاطب احترام بگذاريد تا او نيز به نوشتار شما به ديدۀ تحسين و احترام بنگرد. کمترين احترام به خواننده، آن است که پاکيزه و درست بنويسيد و ساده‌ترين اصول تايپ(مانند فاصله‌ها و نيم‌فاصله‌ها) را رعايت کنيد.
4. نوشتار شما، رفتار شما با خواننده است. هر قدر در رفتارتان صميمي‌تر باشيد، او نيز با شما همدلي بيشتري مي‌کند. پس در وقت نوشتن، يکي از احساسات انساني خود را اجازۀ ابراز بدهيد؛ احساساتي مانند شادي، خشم، غمگيني و هيجان. شما نويسنده‌ايد نه ديپلمات. اگر مي‌خواهيد خشک و جدي هم باشيد، باشيد؛ ولي نفس‌گير ننويسيد.
5. غني‌ترين سرمايۀ پنهان براي نويسنده، ديوان‌هايي است که خوانده و از ياد برده است.
6. وظيفۀ نخست نويسنده، صراحت و صداقت است، و حلاوت و ملاحت در رتبه‌هاي بعدي است. بنابراين شيپور را از دهان گشادش ننوازيد. از صراحت شروع کنيد تا به حلاوت برسيد.
7. يکي از مهم‌ترين عوامل زيبايي در نويسندگي، سرعت نويسنده در چينش مطالب اصلي نوشتار است. رانندۀ خوب، راننده‌اي است که نه تند مي‌رود و نه آهسته. نويسنده هم نبايد قلمش را به دست تداعي‌هاي پي‌درپي و گريزهاي فرعي بسپارد كه سرعتش در پيشبرد مطالب كم شود و خواننده را معطل کند. همچنين نبايد چنان مختصر و تلگرافي بنويسد كه از هوش و تمرکز خواننده، سبقت بگيرد. تنظيم سرعت قلم در چيدن مطالب كنار هم، خواننده را به وجد مي‌آورد.
8. متن نارس و نارسا زيبا نيست؛ حتي اگر همۀ آرايه‌هاي زباني در آن کارگذاري شده باشد.
9. فقط کسي مي‌تواند زيبا بنويسيد که مي‌داند چه مي‌خواهد بگويد و چقدر و چرا و براي چه کسي. نويسنده‌اي که گيج مي‌زند، خواننده‌اش را دچار سرگيجه مي‌کند. هيچ انساني دوست ندارد او را گيج کنند.
10. بپذيريم که هر کسي نمي‌تواند زيبا بنويسد؛ ولي باور کنيم که هر کسي مي‌تواند نازيبا ننويسد.
?رضا بابایی
❤️? @filsofak
1. اگر مي‌خواهيد زيبا و دلنشين بنويسيد، سعي نکنيد که زيبا بنويسيد. زيبايي در فکر شما است، نه در قلم شما. با قلمتان راحت باشيد تا قلم هم به‌راحتي بتواند فکر شما را بر روي کاغذ بياورد.
2. به ساختار متن، بيشتر از جمله‌ها، و به جمله‌ها بيشتر از کلمه‌ها اهميت بدهيد.
3. به مخاطب احترام بگذاريد تا او نيز به نوشتار شما به ديدۀ تحسين و احترام بنگرد. کمترين احترام به خواننده، آن است که پاکيزه و درست بنويسيد و ساده‌ترين اصول تايپ(مانند فاصله‌ها و نيم‌فاصله‌ها) را رعايت کنيد.
4. نوشتار شما، رفتار شما با خواننده است. هر قدر در رفتارتان صميمي‌تر باشيد، او نيز با شما همدلي بيشتري مي‌کند. پس در وقت نوشتن، يکي از احساسات انساني خود را اجازۀ ابراز بدهيد؛ احساساتي مانند شادي، خشم، غمگيني و هيجان. شما نويسنده‌ايد نه ديپلمات. اگر مي‌خواهيد خشک و جدي هم باشيد، باشيد؛ ولي نفس‌گير ننويسيد.
5. غني‌ترين سرمايۀ پنهان براي نويسنده، ديوان‌هايي است که خوانده و از ياد برده است.
6. وظيفۀ نخست نويسنده، صراحت و صداقت است، و حلاوت و ملاحت در رتبه‌هاي بعدي است. بنابراين شيپور را از دهان گشادش ننوازيد. از صراحت شروع کنيد تا به حلاوت برسيد.
7. يکي از مهم‌ترين عوامل زيبايي در نويسندگي، سرعت نويسنده در چينش مطالب اصلي نوشتار است. رانندۀ خوب، راننده‌اي است که نه تند مي‌رود و نه آهسته. نويسنده هم نبايد قلمش را به دست تداعي‌هاي پي‌درپي و گريزهاي فرعي بسپارد كه سرعتش در پيشبرد مطالب كم شود و خواننده را معطل کند. همچنين نبايد چنان مختصر و تلگرافي بنويسد كه از هوش و تمرکز خواننده، سبقت بگيرد. تنظيم سرعت قلم در چيدن مطالب كنار هم، خواننده را به وجد مي‌آورد.
8. متن نارس و نارسا زيبا نيست؛ حتي اگر همۀ آرايه‌هاي زباني در آن کارگذاري شده باشد.
9. فقط کسي مي‌تواند زيبا بنويسيد که مي‌داند چه مي‌خواهد بگويد و چقدر و چرا و براي چه کسي. نويسنده‌اي که گيج مي‌زند، خواننده‌اش را دچار سرگيجه مي‌کند. هيچ انساني دوست ندارد او را گيج کنند.
10. بپذيريم که هر کسي نمي‌تواند زيبا بنويسد؛ ولي باور کنيم که هر کسي مي‌تواند نازيبا ننويسد.
?رضا بابایی
❤️? @filsofak
