کتابخانه امام حسین عليه السلام

قطعه شعری از مهدی اخوان ثالث درباره امام علی بن موسی الرضا:

ای علی موسی الرضا،
ای پاک مرد یثربی، در طوس خوابیده
من تو را بیدار می دانم.

زنده تر، روشن تر از خورشید عالمتاب
از فروغ و فرّ شور و زندگی سرشار می دانم.

گر چه پندارند دیری هست، همچون قطره ها در خاک
رفته ای در ژرفنای خواب
لیکن ای پاکیزه باران بهشت، ای روح عرش، ای روشنای آب
من تو را بیدار  ابری، پاک و رحمت بار می دانم. 

ای، چو بختم  خفته در آن تنگنای زادگاهم ، طوس
در کنار دون تبهکاری، که شیر پیر پاک آیین، پدرتان، روح رحمان را به زندان کشت.
 
من تو را بیدارتر از روح و راه صبح، با آن طرّه زرتار می دانم .

من تو را بی هیچ تردیدی ، که دل ها را کند تاریک 
زنده تر، تابنده تر از هر چه خورشید است 
در هر کهکشانی، دور یا نزدیک،
خواه پیدا، خواه پوشیده
در نهان تر پرده اسرار می دانم .

با هزاری و دوصد، بل بیشتر، عمرت
ای جوانی و جوان جاودان، ای پور پاینده،
مهربان خورشید تابنده،
این غمین همشهری پیرت،
این غریبِ مُلکِ ری، دور از تو دلگیرت،
با تو دارد حاجتی، دردی که بی شک از تو پنهان نیست،
وز تو جوید ، در نمانی ، راه و درمانی
جاودان جان جهان، خورشید عالمتاب
این غمین همشهری پیر غریبت را، دلش تاریک تر از خاک،
یا علی موسی الرضا ، دریاب
چون پدرت، این خسته دل زندانی دردی روان کش را

یا علی موسی الرضا  دریاب، درمان بخش
یا علی موسی الرضا دریاب...

نشانی : صحيفة الإمام الرضا عليه السلام ج ۱، ص ۵۵

وَ بِإِسْنَادِهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ سَأَلَ رَبَّهُ وَ رَفَعَ يَدَيْهِ - فَقَالَ يَا رَبِّ أَيْنَ ذَهَبْتَ أُوذِيتُ- فَأَوْحَى اَللَّهُ تَعَالَى إِلَيْهِ يَا مُوسَى إِنَّ فِي عَسْكَرِكَ غَمَّازاً- فَقَالَ يَا رَبِّ دُلَّنِي عَلَيْهِ فَأَوْحَى اَللَّهُ تَعَالَى إِلَيْهِ - أَنِّي أُبْغِضُ اَلْغَمَّازَ فَكَيْفَ أَغْمِزُ .



صحيفة الرضا علیه السلام / ترجمه حجازی: ج ۱، ص۴۹
با اسناد نقل شده امام رضا(عليه السلام)فرمود كه فرستادۀ خدا(صلى الله عليه و آله) فرموده: همانا موسى بن عمران دستهايش را بلند كرد و از خداى خويش درخواست كرد و فرمود:خداى من به كجا بروم‌؟ در اين حال خداى متعال وحى فرمود،اى موسى!همانا در ميان لشكريان تو سخن چينى وجود دارد،موسى گفت:خداى من او را به من معرفى كن.خداى تعالى به او وحى كرد: هر آينه من سخن چينى و سخن چينى را دوست نمى‌دارم،با اين حال چگونه خود سخن چينى كنم‌؟

برای بردن «نامت» زبانمان دادند!

اگر چه بال و پَرِ ناتوانمان دادند
ولی برای پَریدن زمانِمان دادند

خبر دهید دوباره به بالِ فطرس ها
مجالِ پر زدن آسمانمان دادند

به احترام ملائك امانت حق را
به دست فاطمه یِ مهربانمان دادند

بدون واسطه امشب كنار سجّاده
تمام حُسن خدا را نشانمان دادند

قسم به بوسه ی لب های سبز پیغمبر
برای بردن نامت زبانمان دادند

امام سوم دنیا، امام عاشورا
اگر تویی هدف عشق، خوش به حال خدا

برای آن كه بیابیم ما خدایت را
گرفته ایم نشانی ردّ پایت را

برای آن كه به سمت خدایشان ببری
گرفته اند ملائك نخِ عبایت را

و جبرئیل دلش تنگ می شد ای آقا
نمی شنید اگر یك شبی صدایت را

فرشتگان مُقرّب هنوز حیرانند
تو را به سجده درآیند یا خدایت را

زمین به دور خودش چرخ می زند تا كه
نشان دهد به سماوات كربلایت را

امام سوم دنیا، امام عاشورا
اگر تویی هدف عشق، خوش به حال خدا

به بوم عشق به مژگان تر كشید تو را
به وقت نافله های سحر كشید تو را

نه از برای زمین ها و آسمان ها بود
فقط برای خودش بود اگر كشید تو را

تو را مشاهده كرد و اسیر رویت شد
كه از جمال خودش خوب تر كشید تو را

تو مثل جام پر از عشق و عاشقی بودی
كه زینب آمد و یكباره سَر كشید تو را

برای آن كه نشان زمینیان بدهد
سوار نی شدی و در سفر كشید تو را

امام سوم دنیا، امام عاشورا
اگر تویی هدف عشق، خوش به حال خدا

تو آسمان بلندی و ما كبوتر ها
نمی رسند به بالای بامِتان پَرها

بدون بردن نام تو بی نتیجه بُوَد
توسّلِ سَرِ سجّاده یِ پیمبرها

شریعت از سخن تو حیات می گیرد
تویی كه جاذبه بخشیده ای به منبرها

تو جای خود، كه قیامت كسی نمی داند
كجاست حدِّ نصاب مقامِ قَنبرها

تو مثل كعبه‌ی سیّار آسمان بودی
كه در طواف تو بودند جمله یِ سرها

امام سوم دنیا، امام عاشورا
اگر تویی هدف عشق، خوش به حال خدا

تو بی كران، تو بلندی، تو آسمان، تو صعود
تو آفتاب، تو دریا، تو آب هستی و رود

حكایت من و چشمم حكایت عَبد است
حكایتِ تو و چشمت حكایتِ معبود

و قبل از آن كه شود جبرئیل حاجیِ عشق
كبوتر حرمت بود و كربلایی بود

یكی زِ گریه كنان مُحَرَّمت موسی
یكی ز مرثیه خوانان ماتمت داوود

به نیتِ همه‌ یِ خانواده، پیغمبر
«حسین منی انا من حسین»می فرمود

امام سوم دنیا، امام عاشورا
اگر تویی هدف عشق، خوش به حال خدا

/علی اكبر لطیفیان/

@AliakbarLatifian
@salavatnameh

کودک چقدر میخورد از نهر آب، آب.

صحنه دردناک دیگر از کربلا، مربوط به لحظه شهادت حضرت علی اصغر (علیه السلام) است؛ لحظه ای که ایشان از فرط تشنگی گریه می کرد و حرمله با تیر سه شعبه، حنجره این کودک را نشانه می گیرد. در این لحظه امام حسین (علیه السلام) خون گلوی فرزند 6 ماهه را به آسمان پرتاب می کند و قطره ای به روی زمین بازنمی گردد.
روح الامین این صحنه دردناک کربلا را در تابلوی «کودک چقدر می خورد از نهر آب، آب» طراحی کرده است


🌾🍃🍃@adabvahekmat

● در سوگ قلّه‌ی هشتم خدا

○ رباعی یکم

ای قلّه‌ی هشتمِ خدا، رضا رضا
سوی تو دَوان ز هر کجا، رضا رضا
خواهند همه ز آبِ تو، شفا شفا
هستی تو رضا، رضا نما، رضا رضا.

○ رباعی دوم

افسوس که آن دَمِ این گلِ خوش‌بو را
از باغِ صفای‌مان بچیدند او را
بردند به سوی ِ آسمان بوی‌کُنان
ما بی‌گُل و درد، برده‌اند دارو را.

سروده از: علی ک. (امیر لاله‌وایی)

💢دست های با سخاوت

✅امام حسين علیه السلام در حال خواندن نماز بودند که فقیری به در خانه ایشان آمد و با صدای بلند، تقاضای کمک کرد.
امام حسين علیه‌السلام، نماز خود را سریع تمام کردند و سراغ فقیر رفتند. وقتی آثار تنگدستی را در آن فقیر مشاهده نمودند از اهالی منزل پرسیدند:
«در خزانه ما ، چقدر باقى مانده است؟»
پاسخ دادند:
«دويست درهم باقى مانده كه فرموده بودید آن را بين اقوامتان تقسيم كنیم.»
امام حسین فرمودند:
«همه دویست درهم را بياور، كسى كه از اقوام من سزاوارتر است به اینجا آمده»

امام حسين علیه‌السلام، دویست درهم به فقیر دادند و فرمودند:
«اين سکه ها را از من بگیر. از تو عذر مى‌خواهم که ناچیز است. اگر دست ما خالی نبود، تو را همواره بهره‌مند مى‌كرديم، ولى این روزها دستمان خالى است. و بدان كه من تو را دوست دارم.»

مرد فقیر، به شدت گريه كرد.
امام حسین علیه السلام از او پرسیدند:
«اشک هایت به خاطر کم بودن مبلغی است که به تو دادم؟»
فقیر گفت:
«نه ! گريه‌ام براى این است كه دست‌هایی با اين سخاوت، چگونه رواست كه زير خاك رود؟»

📚منتهی الامال ، جلد ۱ ، صفحه ۲۰۹
📚بحارالانوار، جلد ۴۴، صفحه ۹۱

@mobahelegharne21

▪️رکن امیرالمؤمنین شکست!

▫️حضرت امام صادق از پدرشان (علیهما‌السلام) نقل فرمودند که جابر بن عبد اللّٰه انصاری گفت:
شنیدم که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) سه روز قبل از رحلتش به علی بن ابی طالب(علیه‌السلام) چنین فرمود:

سلام خدا بر تو باد ای پدرِ دو گل خوشبوی من (امام حسن و امام حسین علیهما السلام)، مراقبت از آن دو را به تو سفارش می‌کنم.
به زودی دو ركن تو ویران می‌شود، و خدا جانشین من بر تو است. [یعنی تو را به خدا می‌سپارم که او نگه‌دارندۀ توست]
هنگامی که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) از دنیا رفت، امیرالمؤمنین (ع) فرمود: این یکی از دو رکن من بود که رسول خدا به من فرموده بود و هنگامی که حضرت فاطمه(س) به شهادت رسید، امیرالمؤمنین (ع) فرمود: این همان رکن دومی بود که رسول‌ خدا فرموده بود!

🔺أمالي شيخ صدوق، ص۱۹۸
@shobeiryzanjani

🔸گزارش ابن‌بَطوطه؛ جهانگرد مراکشی از سفری که حدود هفت‌صد سال قبل به خراسان داشته است:
به مشهد الرضا سفر کردیم ... شهر بزرگ و پرجمعیتی است که میوه، آب و آسیاب‌های فراوان دارد ... روی مرقد گرامی، گنبدی بزرگ قرار دارد و کنار آن یک مدرسه و مسجد هست. این بناها زیبا و کاشی‌کاری شده‌اند. روی قبر یک صندوق چوبی پوشیده به صفحه نقره‌ای قرار دارد و چراغ‌های نقره‌ای از آنجا آویزان شده‌ است. آستانه درِ گنبد هم از نقره‌ است و پرده ابریشمی طلاکاری شده بر آن آویزان کرده‌اند. فرش‌های گوناگونی آنجا پهن شده است. قبر امیرالمؤمنین هارون الرشید (رضی‌الله عنه) به موازات قبر علی بن موسی الرضا (رضی الله عنه) قرار گرفته و صندوقی روی آن قرار دارد که شمع‌دان‌ها را روی آن می‌گذارند ... وقتی یک رافضی [شیعه] وارد می‌شود یک لگد به قبر هارون می‌زند و به علی الرضا سلام می‌دهد‌.

🌹میلاد باسعادت عالِم آل محمد(ص)؛ حضرت امام ابوالحسن علی بن موسی الرضا(علیه‌السلام) مبارک‌ باد

🌹 @ArBaoGif
🌻🍃ده پند
امام علی بن موسی الرضا علیه السلام:

🌻اول:
در خوشحال کردن مردم بسیار بکوشید تا در قیامت خدا خوشحال تان کند.

🌻دوم:
تا می توانید سکوت اختیار کنید که سکوت موجب محبت می شود و راهنمای هر خیری است.

🌻سوم:
در خواندن سوره حمد استمرار بورزید که جمیع خیردرامور دنیا و آخرت درآن گرد آمده است.

🌻چهارم:
به روزی اندک خدا راضی باشید تا خدا نیز از عمل کم شما راضی باشد.

🌻پنجم:
در برقرار کردن صله رحم ثابت قدم باشید که بهترین نوع آن خودداری از آزار خویشاوندان است.

🌻ششم:
به کسی که از خدا نمی ترسد امید نداشته باشید که نه تعهد دارد، نه نجابت و نه کرم.

🌻هفتم:
بسیار احسان کنید که خداوند در قیامت یک نصفه خرما را مانند کوه احد بزرگ می کند.

🌻هشتم:
حق الناس را رعایت کنید که دوستی محمدوآل محمد بدون آن پذیرفته نیست.

🌻نهم:
ازبخششی که زیانش برای تو بیش از سودی است که به دیگران میرسد، حذر کن.

🌻دهم:
بسیارمراقب کردار خودباشید تا مورد تهمت واتهام قرار نگیرید،که در آن صورت حق ملامت ندارید.

السلام علیک یاعلی ابن موسی الرضا«ع» 

🌹🍃🌻🌾🌸🍃🌺🍂🍄🌼🌱💐

💵 💵 💵 💵 نوکریت چند 💵 💵 💵 💵
💵 💵 💵 💵 نوکریت چند 💵 💵 💵 💵

🔻امام صادق علیه السلام غلامی داشت که هر گاه امام به مسجد می رفت، همراه امام بود و استر امام را نگه می داشت تا امام از مسجد بیرون آید، به این ترتیب سعادت ملازمت با امام صادق علیه السلام نصیب او شده بود.

🔶اتفاقاً در آن ایام، جمعی از شیعیان خراسانی برای زیارت به مدینه آمده بودند، یکی از آنها نزد آن غلام آمد و گفت: من اموال بسیار دارم، حاضرم بجای تو غلامی امام کنم و تو صاحب همه آن اموال گردی، نزد امام برو از او خواهش کن تا غلامی مرا بپذیرد، و سپس به خراسان برو و همه آن اموال مرا برای خود ضبط کن.

🔹غلام به حضور امام صادق علیه السلام آمد و عرض کرد:
فدایت شوم، می دانی که خدمتکار مخلص هستم و سالها است بر این خدمت می گذرد، حال اگر خداوند خیر و برکتی به من برساند، آیا شما از آن جلوگیری می کنید؟
امام فرمود: اگر آن خیر نزد من باشد به تو می دهم، و اگر دیگری به تو رسانید هرگز از آن جلوگیری نخواهم کرد.
غلام قصه خود را با ثروتمند خراسانی بیان کرد.

🔸امام فرمود: مانعی ندارد اگر تو بی میل شده ای، ولی او خدمت را پذیرفته است، او را بجای تو پذیرفتم و تو را آزاد نمودم.

آن غلام برای خداحافظی نزد امام آمد و خداحافظی نمود، و حرکت کرد که برود، چند قدم که برداشت، امام علیه السلام او را طلبید و به او فرمود:
🔰«به خاطر طول خدمتی که نزد ما داشتی، می خواهم که یک نصیحت به تو بکنم، آنگاه مختار هستی، آن نصیحت این است که وقتی روز قیامت شود، رسول خدا صلی الله علیه واله به نور خدا چسبیده، و علی علیه السلام به رسول خدا صلی الله علیه واله چسبیده و ما امامان به امیرمؤمنان علی علیه السلام چسبیده ایم، و شیعیان ما به ما آویخته اند، آنگاه هر جا ما وارد گردیم آنها نیز وارد گردند.»

☘غلام تا این نصیحت را شنید، پشیمان شد و گفت:
☑️ من در خدمت خود باقی می مانم، و آخرت را به دنیا نمی فروشم،
سپس نزد آن مرد خراسانی آمد، مرد خراسانی از قیافه غلام دریافت که پشیمان شده، به او گفت: این گونه که چهره ات نشان می دهد، آمادگی جابجائی نداری.
غلام، نصیحت امام را نقل کرد و گفت: این نصیحت مرا منقلب کرد و از تصمیم خود برگشتم.
آنگاه غلام، مرد خراسانی را نزد امام صادق علیه السلام برد،
🔰امام از محبت مرد خراسانی تقدیر کرد، و مقام ولاء و دوستی او را پذیرفت،
🔰سپس دستور داد هزار دینار به غلام دادند.
🚥🚥🚥🚥🚥🚥🚥🚥🚥
🔻محدّث قمی مرحوم حاج شیخ عباس(ره) پس از نقل این جریان، خطاب به امام صادق(ع) عرض می کند:

🌸«ای آقای من!،
من تا خود را شناخته ام، خود را بر در خانه شما دیده ام،
🌸امید آن است که در این آخر عمر از من نگهداری فرمائید، و از این در خانه مرا دور نفرمائید و من به لسان ذلت و افتقار پیوسته عرضه می دارم:

✨عن حماکم کیف انصرف و هواکم لی به شرف
✨سیدی لا عشتُ یوم اری فی سوی ابوابکم اقف

❤️«چگونه از حمایت ویاری شما برگردم، با اینکه علاقه به شما افتخاری برای من است، ای آقای من، برای آن روز زنده نباشم که بر در خانه غیر شما باشم.»

🌹🍃🌻🌾🌸🍃🌺🍂🍄🌼🌱💐

تشرف حضرت علامه حسن زادۀ آملی به محضر امام هشتم (عليه الصلوة والسلام)، از لسان مبارک معظمٌ له:

در عنفوان جوانى و آغاز درس زندگانى كه در مسجد جامع آمل سرگرم به صرفِ ايام در اسم و فعل و حرف بودم، و محو در فرا گرفتن صرف و نحو، در سحرخيزى و تهجّد عزمى راسخ و ارادتى ثابت داشتم؛ در رؤياى مبارك سحرى به ارض اقدس رضوى تشرف حاصل كردم و به زيارت جمال دل‏آراى ولى اللّه اعظم ثامن الحجج على بن موسى الرضا (عليه و على آبائه و أبنائه آلافُ التحية و الثنا) نائل شدم.
در آن ليلۀ مباركه قبل از آنكه به حضور باهر النور امام (عليه السلام) مشرف شوم مرا به مسجدى بردند كه در آن مزار حبيبى از احبّاء اللّه بود و به من فرمودند در كنار اين تربت دو ركعت نماز حاجت بخوان و حاجت بخواه كه برآورده است، من از روى عشق و علاقه مفرطى كه به علم داشتم نماز خواندم و از خداوند سبحان علم خواستم.
سپس به پيشگاه والاى امام هشتم سلطان دين رضا (روحى لتربته الفداء، و خاك درش تاج سرم) رسيدم و عرض ادب نمودم بدون اينكه سخنى بگويم امام كه آگاه به سرّ من بود و اشتياق و التهاب و تشنگى مرا براى تحصيل آب حيات علم مى‏دانست فرمود: نزديك بيا، نزديك رفتم و چشم به روى امام گشودم ديدم با دهانش آب دهانش را جمع كرد و بر لب آورد و به من اشارت فرمود كه بنوش، امام خم شد و من زبانم را درآوردم و با تمام حرص و ولع كه خواستم لبهاى امام را بخورم، از كوثر دهانش آن آب حيات را نوشيدم و در همان حال به قلبم خطور كرد كه امير المؤمنين على (عليه السلام) فرمود: «پيغمبر اكرم (ص) آب دهانش را به لبش آورد و من آنرا بخوردم كه هزار در علم و از هر درى هزار در ديگرى به روى من گشوده شد».
پس از آن امام (عليه السلام) طى الارض را عملاً به من بنمود، كه از آن‏ خواب نوشين شيرين كه از هزاران سال بيدارى من بهتر بود بدر آمدم، به آن نويد سحرگاهى اميدوارم كه روزى بگفتار حافظ شيرين سخن بترنّم آيم كه:

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند "" و اندرآن ظلمت شب آب حياتم دادند
چه مبارك سحرى بود و چه فرخنده شبى‏ "" آن شبِ قدر كه اين تازه براتم دادند
من اگر كامروا گشتم وخوشدل چه عجب‏ "" مستحق بودم و اينها به زكاتم دادند

🔸یک بام و دو هوای تفکیکیان

🔹مروّجین تفکیک علاوه بر رؤیای میرزا مهدی اصفهانی - که در آن ورقه ای به دست او رسیده ووی مطلب مندرج در آن را دلیل بر بطلان اندیشه ورزی فلسفی دانسته، و زان پس به اندیشه در اخبار روی آورده، و حکما و عرفا را کافر دانسته، و در توهین به آنها قصد قربت می کرده - رؤیای دیگری که یکی از دوستان میرزا درباره او دیده را نیز با سه واسطه نقل کرده و آن را مؤیّد صحّت تفکرات میرزا می دانند.

🔸این در حالی است که مشابه عنایتی که در آن رؤیا به مرحوم میرزا شده، برای برخی از اعاظم حکما و عرفا - که میرزا آنان را کافر می پنداشته و در توهین به آنها قصد قربت می نموده- نیز رخ داده و حکایت آن بدون واسطه از ایشان نقل شده است.

🔹در ذیل هر دو حکایت نقل می شود، و پس از آن ناخودآگاه این ضرب المثل به ذهن می آید که «باؤک تجرّ و بائی لا تجرّ!»

🔸حکایت اول:

🔹آقای حاج شیخ عبدالله یزدی از شاگردان آمیرزا مهدی اصفهانی نقل کرد که مرحوم حاج سید هاشم نجف آبادی به من فرمود: فلانی! قدر آقای آمیرزا مهدی را بدان؛ زیرا من با ایشان در نجف اشرف مدرسه سید هم حجره بودیم و ایشان درس حکمت می رفتند، تا این که یک وقت متوجه شدیم که گویا حواس ایشان مشوّش گردیده و حرف های عجیب می زند. وقتی می گفتیم این چه سخنانی است؟ می فرمود: یا فلسفه باطل است یا روایت دروغ، در حالی که ما نمی توانیم بگوییم فلسفه باطل است؛ زیرا بر مبانی عقلی استوار است.

🔸کم کم ایشان دیگر حرم نمی رفتند ولی شبهای چهارشنبه مسجد سهله می رفتند.

🔹مدتی از این جریان گذشت. در یک شب چهارشنبه که ایشان رفته بودند مسجد سهله من خواب دیدم که وجود مبارک ولی عصر وارد مدرسه سید شدند، وسط مدرسه ایستادند و با تندی فرمودند: حجره آمیرزا مهدی کجاست؟ یکی از طلبه ها حجره ما را نشان داد.

🔸آمیرزا مهدی فورا برخاست نعلین ها را پوشید و از پله ها پایین رفت و با حضرت مواجه شده، مشغول کشتی گرفتن شد. یک مرتبه حضرت ایشان را برداشته بر زمین کوبیدند و روی سینه اش نشستند، و دهان مبارکشان را در دهان او گذاشتند، و مثل این که آمیرزا مهدی قُرت قُرت آب بخورد و صدایش شنیده می شد.

🔹صبح از خواب بیدار شدم آمیرزا مهدی از مسجد سهله آمد اما به کلی عوض شده بود و دائما گریه می کرد و عذرخواهی می نمود.

(میرزا مهدی اصفهانی، سید مقداد نبوی ص 66)

🔸حکایت دوّم

🔹حضرت علامه حسن زاده آملی نقل فرموده اند:

🔸در عنفوان جوانی و آغاز درس زندگانی كه در مسجد آمل سرگرم به صرف ايّام در اسم و فعل و حرف بودم، و محو در فراگرفتن نحو و صرف، در سحر خيزی و تهجّد عزمی راسخ و ارادتی ثابت داشتم.

🔹در رويای مبارك سحری به ارض اقدس رضوی تشرّف حاصل كرده ام، و به زيارت جمال دل آرای ولیّ الله اعظم ثامن الحجج علی بن موسی الرضا (عليه و علی آبائه و ابنائه آلاف التحية و الثناء) نايل شده ام.

🔸در آن ليله مباركه قبل از آنكه به حضور باهر النور امام (ع) مشرّف شوم مرا به مسجدی بردند كه در آن مزار حبيبی از احبّاء الله بود و به من فرمودند: در كنار اين تربت دو ركعت نماز حاجت بخوان و حاجت بخواه كه بر آورده است.

🔹من از روی عشق و علاقه مفرطی كه به علم داشتم نماز خواندم و از خداوند سبحان علم خواستم.

🔸سپس به پيشگاه ولاي امام هشتم سلطان دين رضا - روحي لتربته الفداء و خاک درش تاج سرم - رسيدم و عرض ادب كردم و بدون اينكه سخني بگويم امام كه آگاه به سرّ من بود و اشتياق و التهاب و تشنگي مرا براي تحصيل آب حيات علم مي دانست فرمود: نزديک بيا؛

🔹نزديک رفتم و چشم بر روی امام گشودم ، ديدم با زبانش آب دهانش را جمع و بر لب آورد و به من اشارت فرمود كه بنوش؛

🔸امام خم شد و من زبانم را در آوردم و با تمام حرص و ولع كه گويی خواستم لبهای امام را بخورم از كوثر دهانش آن آب حيات را نوشيدم.

🔹در همان حال به قلبم خطور كرد كه امير المؤمنين علی (ع) فرمود: پيغمبر اكرم (ص) آب دهانش را به لبش آورد و من آن را بخوردم كه هزار در علم و از هر دری هزار در ديگر به روی من گشوده شد.

🔸پس از آن امام (ع) طیّ الأرض را عملاً به من بنمود كه از آن خواب نوشين شيرين كه از هزاران سال بيداری من بهتر بوده به در آمدم .

گفت و گو با علامه حسن زاده ص 295 - 294.

@bazmeghodsian

🔸در عنفوان جوانی و آغاز درس زندگانی... در رؤيای مبارک سحری [دیدم] به ارض اقدس رضوی تشرّف حاصل كرده ام، و به زيارت جمال دل آرای ولیّ الله اعظم ثامن الحجج علی بن موسی الرضا (ع) نايل شده ام.

🔹در آن ليله مباركه قبل از آنكه به حضور باهر النور امام (ع) مشرّف شوم مرا به مسجدی بردند كه در آن مزار حبيبی از احبّاء الله بود و به من فرمودند: در كنار اين تربت دو ركعت نماز حاجت بخوان و حاجت بخواه كه بر آورده است. من از روی عشق و علاقه مفرطی كه به علم داشتم نماز خواندم و از خداوند سبحان علم خواستم.

🔸سپس به پيشگاه ولاي امام هشتم سلطان دين رضا روحي لتربته الفداء و خاک درش تاج سرم رسيدم و عرض ادب كردم و بدون اينكه سخني بگويم امام كه آگاه به سرّ من بود و اشتياق و التهاب و تشنگي مرا براي تحصيل آب حيات علم مي دانست فرمود: نزديک بيا؛ نزديک رفتم و چشم بر روی امام گشودم ، ديدم با زبانش آب دهانش را جمع و بر لب آورد و به من اشارت فرمود كه بنوش؛ امام خم شد و من زبانم را در آوردم و با تمام حرص و ولع كه گويی خواستم لبهای امام را بخورم، از كوثر دهانش آن آب حيات را نوشيدم.

@bazmeghodsian

🔸عنایت حضرت رضا (ع) و شفای چشمان مرحوم استاد دشیری

🔹چندین سال قبل از انقلاب، در مأموریت کاری آموزش و پرورش تصادف بسیار سختی کردم، تصور کردند از دنیا رفته ام و بدنم را به سردخانه انتقال دادند اما با درخواست و اصرار عده ای به بیمارستان منتقل شدم.

🔸در امر درمان بنده، علامه وحید که سناتور محمدرضا شاه بود کمک بسیاری کردند. آقای وحید عالم بود، مجتهد بود. در اوائل انقلاب هم که ایشان را اعدام کردند بدون دستور امام (ره) بود. آقای وحید انسان خوبی بود، خدا ایشان را غریق رحمت کند.

🔹در آن تصادف دستها و استخوانهای بدنم به شدت شکسته بود، و بینایی ام را به طور کامل از دست دادم. پس از اینکه شکستگی ها کمی بهبود یافتند و از بستر برخواستم، با چشمی نابینا با آقا مرتضی (فرزند شهیدم) رهسپار عتبه بوسی امام هشتم شدیم.

🔸در حرم بنده و آقا مرتضی متوسل شدیم، و شِفای چشمهایم را از امام رضا (ع) خواستیم.

🔹با چشمی نابینا وارد حرم شدم و با چشمان بینا و سالم از حرم امام الرئوف خارج شدم، و چشمهایم دیگر هیچ مشکلی نداشت.

🔸در آنجا خطاب به آن سلطان عالمیان علی ابن موسی الرضا(ع) شعری الهام شد بدین مطلع، که خطاب به امام عرضه داشتم:

غبار پرده تو توتیای چشم من است
طبیب درد دو عالم علیّ بوالحسن است

🔹فکر می کنم امام (ع) به حالی که آقا مرتضی داشتند، سلامتی چشمانم را به من عنایت فرمودند. شهدا عظمت هایی داشتند و دارند که آنها را با شهادت می برند. شهید شاهد است، شاهد مقام بالایی دارد.

@ostaddeshiri

🔸در عنفوان جوانی و آغاز درس زندگانی كه در مسجد آمل سرگرم به صرف ايّام در اسم و فعل و حرف بودم.. در سحرخيزی و تهجّد عزمی راسخ.. داشتم. در رؤيای مبارک سحری به ارض اقدس رضوی تشرّف حاصل كرده و به زيارت جمال دل آرای ولیّ الله اعظم، ثامن الحجج علی بن موسی الرضا - عليه وعلی آبائه وابنائه آلاف التحية والثناء - نايل شده، درآن ليله مباركه قبل از آنكه به حضور باهرالنور امام (ع) مشرّف شوم مرا به مسجدی بردند كه درآن مزار حبيبی از احبّاءالله بود و به من فرمودند در كنار اين تربت دو ركعت نماز حاجت بخوان و حاجت بخواه كه بر آورده است.
🔹نماز خواندم و از خداوند سبحان علم خواستم. سپس به پيشگاه ولای امام هشتم سلطان دين رضا - روحي لتربته الفداء، و خاک درش تاج سرم - رسيدم و عرض ادب كردم، و بدون اينكه سخني بگويم امام كه آگاه به سرّ من بود و اشتياق و التهاب و تشنگي مرا براي تحصيل آب حيات علم می دانست فرمود نزديک بيا؛ نزديک رفتم و چشم بر روی امام گشودم، ديدم با زبانش آب دهانش را جمع و بر لب آورد و به من اشارت فرمود كه بنوش. امام خم شد و من زبانم را در آوردم از كوثر دهانش آن آب حيات را نوشيدم...