کانال کتاب (yortchi) pdf

فرمایش استاد کاملاً درسته. این کلمه گاف غنه بوده که در زبان‌های ترکی آذری و عثمانی دچار سایش شده و از بین رفته و بازمانده لهجه‌های قبلی محسوب می‌شده. احتمالاً در عثمانی متأخر تلفظ نمی‌شده است. در زبان ترکمنی هنوز هم این حرف موجود است.

درست میفرمایید که درست تلفظ این واژه با فتح اول است. اما دگرگونی واژگان را نیز فراموش نفرمایید. واژگان در طول زمان در وجوه مختلف اعراب و شکل تغییر میکنند. این اواخر حتی برخی با ضم اول و کسره ح تلفظ میکردند.

دو وبگاه برای تلفظ واژه‌های خارجی

تلفظ اصلی نام کسان و جای‌ها و اسامی خاص خارجی را می‌توانید به زبان‌های گوناگون در این دو وبگاه‌ بشنوید.

1) forvo.com
2) howtopronounce.com

یادآوری: وبگاه دوم با فیلترشکن باز می‌شود.

@Matnook_com

کودکان و رسانه‌ها، دیدگاه‌ها و چشم‌اندازها
سیسیلیا‌فون فیلیتزین و کاتارینا بوکت
ترجمه معصومه عصام
@litera9
در این کتاب، مطالبی در زمینه‌ی کودکان و رسانه‌ها در جهان که نقطه‌ی توجه و کانونی آن مواد رسانه‌ای با جهات مختلف جهانی آن است، بیان گردیده و نیز مباحثی درباره‌ی حق کودکان برای تاثیرگذاری و مشارکت در رسانه‌ها ذکر شده است. هم‌چنین جریانات، گرایش‌ها، و روندهای کنونی بین‌المللی در زمینه‌ی مواد رسانه‌ای از جمله تحقیقات مربوط به کودکان و رسانه‌ها (چکیده‌ی بعضی از پژوهش‌ها، فهرست منابع تحقیقات، کارها و اقدامات عملی، کنفرانس‌های مهم، اعلامیه‌ها، و بیانیه‌های مرتبط با این حوزه) به همراه اسامی منتخبی از سازمان‌ها و وب سایت‌های مربوط آمده است.

با خواص معجزه آسای گیاه و عرق بوقناق آشنا شوید

نام علمی:

نام علمی این گیاه Eryngium billardieri است و به نام های چرخه، خارزن بابا، شوکة البیضا، شکاعی و قرصعنه در فارسی، عربی و در کتب طب سنتی نامیده شده است. وجود مقداری اینولین در گیاه بوقناق سبب شده که به آن کنگر فرنگی وحشی بگویند.
تیره گیاه:Apiaceae
نوع گیاه:بوته
مشخصات ظاهری:گیاهی علفی و پایا به ارتفاع یک متر است که ساقه ی آن مثلثی شکل و پوشیده از تارهای پنبه ای به رنگ سفید و آبی روشن است و دارای کناره ای بال مانند و خاردار در سراسر طول ساقه ی اصلی و شاخه های آن می باشد برگ های این گیاه بزرگ، بیضوی و دراز با کناره ی لوبدار و دندانه های منتهی به خاری قوی و نوک تیز، در انتهای ساقه، گل دهنده و گل های آن به رنگ بنفش، منتهی به خار و به شکل یک طبق ضخیم می باشد.
طبیعت:طبیعت گیاه بوقناق معتدل رو به گرم است.
رویش جغرافیایی:این گیاه در مناطق معتدل کشور و در استان های کردستان، همدان، اصفهان، آذربایجان و در دامنه های زاگرس می روید.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در گیاه:اینولین

بخش مورد استفاده:
ریشه و میوه گیاه

نحوه مصرف بوقناق:

در طب سنتی بیشتر عرق بوقناق (عرق ریشه) کاربرد دارد که طریقه مصرف آن اینگونه است.
نوشیدن 2 تا 4 استکان (100 سی سی) عرق بوقناق در روز مناسب است اما نحوه مصرف برای بیماران دیابتی بستگی به موارد زیر دارد و باید با توجه به شرایط زیر تعیین شود:
• میزان قند خون ناشتا
• پاسخگویی سلول های بدن فرد به عرق بوقناق
• حال عمومی بیمار
• توجه به روند بهبود بیمار دیابتی
• زمانی که میزان قند خون بیمار بالاتر از 200 است، هر 4 ساعت یک استکان از عرق این گیاه را می توان مصرف نمود.

(ادامه از فرسته قبلی)
*استاد! گویا «خوندل» تخلص شعری شماست و نام اصلی تان نیست؟
درست است! من «حیدر شبگرد»م. بعدها از «شبگرد» به «خوندل» تغییر نام دادم. مدتی شبگردی کرده ام و اینک خوندلم! این نام را از نام هیأت مرحوم دلخون به عاریت گرفته ام.
* استاد لطفا بیتی بخوانید؟
واقعیت زندگی من در این شعر نهفته است و آن را به یادگاری به شما می گویم:
بَسَم حکایت دل هست با نسیم سحر
ولی زبخت من امشب سحر نمی آید!
@safinehyetabriz

(ادامه از فرسته قبلی)
*استاد! گویا «خوندل» تخلص شعری شماست و نام اصلی تان نیست؟
درست است! من «حیدر شبگرد»م. بعدها از «شبگرد» به «خوندل» تغییر نام دادم. مدتی شبگردی کرده ام و اینک خوندلم! این نام را از نام هیأت مرحوم دلخون به عاریت گرفته ام.
* استاد لطفا بیتی بخوانید؟
واقعیت زندگی من در این شعر نهفته است و آن را به یادگاری به شما می گویم:
بَسَم حکایت دل هست با نسیم سحر
ولی زبخت من امشب سحر نمی آید!
@safinehyetabriz

(ادامه از فرسته قبلی)
*استاد! گویا «خوندل» تخلص شعری شماست و نام اصلی تان نیست؟
درست است! من «حیدر شبگرد»م. بعدها از «شبگرد» به «خوندل» تغییر نام دادم. مدتی شبگردی کرده ام و اینک خوندلم! این نام را از نام هیأت مرحوم دلخون به عاریت گرفته ام.
* استاد لطفا بیتی بخوانید؟
واقعیت زندگی من در این شعر نهفته است و آن را به یادگاری به شما می گویم:
بَسَم حکایت دل هست با نسیم سحر
ولی زبخت من امشب سحر نمی آید!
@safinehyetabriz

با عرض سلام و تبریک میلاد آن که پس از او و ذریۀ گرانقدرش عالم دیگر مردی به خود ندید. زمانه بر سر جنگ است، یا علی مددی مدد به غیر نام تو ننگ است، یا علی مددی سوال قبلی این کمترین در گروه کشته شد، ولی مستدعی است اگر کسی جواب این سوال را می-داند محل آن را مشخص فرماید. از شیخ احمد احسایی نقل شده که در شرح الزیارة در شرح لفظ الله فرموده: مراد از آن امیر المومنین (ع)است. بنده پس از مراجعات مکرر موفق به یافتن این مطلب نشد، حال دست ما و دامان رفقا.

استاد حسینی شیرازی نیز در اعتبارسنجی به همین معنا قائل شده اند و برای استعمال لفظ ثقه؛ غیر از بحث وثاقت لسان و مذهب و عدالت راوی، عمل به متفردات راوی و یک کاربرد دیگر را نیز ذکر کردند

علیکم السلام

واژۀ «خضر» به دو گونه تلفظ می شود؛ خَضِر (به فتح خا و کسر ضاد) و خِضر (به کسر خا و سکون ضاد).

تلفظ دوم صورتِ تخفیف یافتۀ تلفظ اول است؛ همانند: کَذِب و کِذب ، شَمِر و شِمر.

در اشعار حافظ نیز هر دو تلفظ خَضِر و خِضر استعمال شده است؛

1 - آبی که خَضِر حیات از او یافت // در میکده جو که جام دارد

(در بیت بالا اگر واژه را خِضر بخوانیم وزن مخدوش می شود)

2- مگر خِضرِ مبارک پی درآید // ز یُمنِ همتش کاری گشاید

اما پاسخ سؤال شما:
در اینجا پس از آنکه در متن واژۀ «الخضر» ذکر شد، کاتبی دیگر (یا همان کاتب با قلمی دیگر) آن را حرکت گذاری نمود؛ به هر دو شیوۀ تلفظ خِضر و خَضِر، لذا بالای واژۀ «الخضر» نوشته شد: «معاً»؛ یعنی: به هر دو شیوه می توان تلفظ نمود. اما در پایین واژه نوشت: «بالکسر أفصح»؛ یعنی: از این دو گونه تلفظ، تلفظِ «خِضر» فصیح تر است؛ و این رأی جوهری است در صحاح.

صهبایی در مورد تلفظ صحیح واژۀ«کردگار»معتقد است:«جمع اهل لغت به کسر اول نوشته¬اند چون ظاهر آن است که ترکیب این لفظ از "کرد" حاصل بالمصدر از کردن و کار باشد که کلمه نسبت است چون آموزگار و رستگار و امثال آن پس به فتح باید نه به کسر»(همان،111) به نظر این نظر درست نیست بلکه همان تلفظ با کسر درست باشد

چمچه(çəmçə)
به معنای ملاقه یا قاشق چوبی بزرگ می‌باشد.çam در ترکی به معنای درخت‌کاج است و یحتمل این قاشق های چوبی را از چوب این درخت می‌ساختند(توجه در سرزمین های باستانی ترک ها چوب کاج به وفور یافت می‌شده و می‌شود).
این واژه در اصل چامچاق بوده و به مرور به چمچاق و سپس چمچه تبدیل شده است.اصل واژه(چامچاق یا چمچاق) به معنای فنجان چوبی نیز بوده است. همچنین رسمی تحت‌عنوان"چمچه خاتون"در استان اردبیل وجود داشته است. این رسم در سنقر با نام"چمچه کوله" توسط کودکان اجرا می‌شده و هدف آن تسریع نزول باران بوده است(مشابه این سنت در میان ترکان خراسان نیز وجود داشته است). در تبریز این واژه به شکل چومچه و در ترکی جغتای به شکل چمچه تلفظ می‌شود. تلفظ این واژه در سایر لهجه های ترکی:
çamçak(Istanbul)
çemçe(trkm,çağ,osm)
çömçe(osm)
çapçak(kırg)
şapçak(nog)
@guzaldilem

ترجمه این متن نیاز به توضیحات زیاد دارد.باز هم اطاعت امر جناب میرغوغا.

متن مذکور در بیان وتفسیر اصطلاح(مجاز) ازجهت لغوی وبررسی معنای حقیقی آن در عرف لغوی وسپس نقل ازمعنای لغوی به اصطلاحی می باشد.

بعضی توضیحات فراتر از متن آورده میشود تا مطلب واضح تر شود.

۱-(مجاز) بر وزن (مَفعَل)مصدر میمی است به معنای (جواز) وهمچنین این وزن برای اسم زمان ومکان هم به کار میرود.در آغاز به ذکراشتقاق لفظ (مجاز)از(جواز)بسنده کرده و باتوجه به نقلی که از فخررازی بعد ازین آورده است،همان مصدر میمی را قصدکرده اند.

٢-درمجاز یا قائل به وضع هستیم و یا نه.

🔹درصورت اول مجازدراصطلاح عبارتست:استعمال لفظ به واسطه وضع دوم در غیراز آن معنایی که اولاًبرایش وضع شده است.

🔸و درصورت دوم:مجازعبارتست: از بکاربردن لفظ درغیر معنای موضوع له اولاً.

٣-برای استعمال لفظ در معنای مجازی بایدبین دو معنا ارتباط ولزومی باشدکه اصطلاحاً علاقه گویند.

۴-اگر علاقه بین معنای حقیقی ومجازی مشابهت باشد دراصطلاح استعاره گویند واگر مشابهت نباشد مجاز مرسل گویند.

۵-منظور از(الإمام)ظاهراً فخر رازی است که کتابی در علم معانی وبیان به نام نهایه الایجازدارد..البته ناگفته نماندکه مطلب منقول دراینجا محتمل است ازین اثر او ویا تالیف اصولی وی باشد.

۶-ابن سیده اندلسی(اسپانیای امروز) نام یکی از زبانشناسان است که ازجمله مهمترین آثار وی (المخصص)در لغت میباشد.

٧-منظور از(القاضی)ناصرالدین بیضاوی صاحب تفسیر معروف (انوارالتنزیل واسرارالتاویل) میباشد.مطلب نقل شده محتمل است از اثر اصولی ایشان به نام(المنهاج)باشد.

٨-جواز به معنای عبور وگذر وتعدی است وحقیقت این معنا در اجسام واماکن میباشد و استعمال آن در عبورکردن وگذر ازمعانی مجازی میباشد نظیر:الجوازالعقلی.

٩-قال الإمام...
مراد ازین عبارت:معنای حقیقی کلمه مجاز،مصدر(عبورکردن) میباشد،زیرا پیش ازین گفتیم بروزن مفعل ومصدرمیمی میباشد.سپس لفظ(مجاز)درمعنای اسم فاعل(الجائز)به کاررفته است که مجازمرسل به علاقه اشتقاق میباشد.
🔹 سپس(مجاز)به معنای(الجائز)نقل داده شده است به معنای اصطلاحی که در بند دوم توضیح آن گذشت.

زندیق

مانی، همان‌طور که به پیروی از پولس قدیس (از جمله‌ در آغاز نامه به رومیان) خود را رسول یا فرستادهٔ (apostolos) عیسی خوانده (به ایرانی میانه: frēštag)، برای نامیدن خواص دین خود نیز صفتی را برگزیده که در بین مسیحیان در اصل صفت یعقوب "برادر خداوندگار" است و آن zaddīq است: صدّیق. این صفت در آثار ربّیانی یا خاخامی یهود نیز تداول بسیار داشته. در آن جا به یک معنی لقب راستکاران است و مصداق اصلی آن یوسف (یوسف صدّیق) و به یک معنای خاصتر دلالت بر ابراری دارد که جهان ازبرای آنها آفریده شده، به آنها ایستاده و از آنها خالی نخواهد بود، و شمارشان اندک است: سی یا سی و شش یا چهل و پنج بنا بر روایات مختلف.
ظاهراً همین لفظ است که در متون مانویان به زبانهای فارسی میانه و پهلوانی به اردای و ارداو ترجمه شده و به اقرب احتمال همین است که به شکل زندیک وارد فارسی میانه و از آنجا به شکل زندیق وارد عربی شده است. اگر از این لفظ زندیک فارسی‌زبانان در عهد ساسانیان معنای منسوب به زند (زند + یک)، یعنی اهل تفسیر، دریافته باشند، حاصل اشتقاق عامیانه می‌بوده است. ظاهراً این معنای ثانوی را ایرانیان از این لفظ درمی‌یافته‌اند و همین تلقی است که بعدها به نویسندگان عربی‌زبان و عربی‌نویس رسیده است، ولی در هر حال، این معنی ثانوی است و اصالت ندارد.
باقی سخنها دربارهٔ لفظ زندیق ظاهراً بی‌پایه است‌ و استنباطات بعضی نویسندگان ما در حول آن نیز شایستهٔ توجه چندانی نیست. چند ماه قبل که کار شطحیات یکی از این نویسندگان بالا گرفته بود، از آقای دکتر حسین مصطفوی خواهش کردم که بد نیست لااقل مدخل دائرةالمعارف اسلام را در این باره به فارسی ترجمه کنند، چون ظاهراً این طایفه آن را هم نخوانده‌اند. اکنون آن ترجمه چاپ شده و در دنبالهٔ این یادداشت تقدیم می‌شود. امیدوارم به معنای حقیقی مدخلی باشد برای جست‌وجوی اهل جست‌وجو.

مهر گیاه یا سنگ‌شکن ریشه‌های شبیه به انسان دارد، در قرون وسطی جادوگران از آن در جادوگری استفاده می‌کردند! نام دیگرش مردم گیاه است که در ادبیات فارسی قدیم نیز آمده است.