@litera9
#در_تایید_و_نفی_خواهش_زیستن
#آرتور_شوپنهاور
برگردان #خشایار_دیهیمی
پیشاپیش تا حدودی معلوم است و نیازی به گفتن ندارد که آنچه اکنون در این جهان پدیداری را پدید می آورد باید قاعدتا بتواند چنین نکند و در نتیجه غیرفعال بماند. حال اگر پدید آوردن پدیدار به معنای «خواهش زیستن» است، غیرفعال ماندن به معنای «نخواستن» است. و این در اساس همان ماگنوم ساکپاتِ ودانتا و نیروانای بوداییهاست.
نفی و خواهش زیستن» به هیچ روی به معنای نابودی نیست، بلکه صرفاً همان عمل نخواستن است: آنچه پیشتر می خواست، حالا دیگر نمیخواهد. این خواهش را که چیزی در خود است ما فقط از خلال عمل خواستن و در عمل خواستن بازمی شناسیم و بنابراین هرگز نمی توانیم بگوییم یا بدانیم که چیست یا پس از ترک این عمل چه می کند. پس نفی «خواهش زیستن»، برای ما، که خود پدیدار «خواهش» هستیم، گذار به نیستی است.