✅ ابو ثمامة الصائدی و نماز ظهر روز عاشورا
در مورد نماز ظهر روز عاشورا بسیار سخن شنیده ایم. مشهور چنین است شخصی که فرا رسیدن وقت نماز را به امام حسین علیه السلام تذکر داد جناب #ابو_ثمامة_الصائدی بود. از این سخن چنین بر می آید که گویا سید الشدا علیه السلام متوجه نماز نبوده و شخصی دیگر به ایشان این مسئله را یاد آوری کرده است.
یکی از ویژگی های بارز اصحاب سید الشهدا علیه السلام، ادب آن بزرگواران نسبت به ایشان است. در گفتگوهایی که میان امام و اصحاب در منابع نقل شده، رعایت نهایت #ادب و کمال #احترام نسبت به ایشان کاملا مشهود است. به عنوان مثال، برخلاف برخی از نویسندگان و سخنوران امروز، اصحاب هیچگاه امام را به نام کوچک خطاب نکردند؛ بلکه همواره از ایشان با کنیۀ «ابو عبد الله» و یا «ابن رسول الله» و امثال آن یاد می کردند.
ادب جناب ابو ثمامة، به عنوان یکی از اصحاب امام حسین علیه السلام، تا بدان حد است که به هیچوجه به خود اجازه نمی دهد به ایشان هنگام نماز را یادآوری کند. چون یقین دارد که امام خودشان به وقت نماز داناتر از او هستند. دقت در عبارت ابو ثمامة که عین آن چنین است، این امر را کاملا نشان می دهد:
🔸🔸 فقال [ابو ثمامة] للحسين: يا أبا عبد اللّه! نفسي لك الفداء، أرى هؤلاء قد اقتربوا، و لا و اللّه تقتل حتّى أقتل دونك، و أحبّ أن ألقى ربّي و قد صلّيت هذه الصّلاة الّتي دنا وقتها بصلاتک
🔹🔹 ابو ثمامة به امام حسین علیه السلام عرض کرد: یا ابا عبدالله، جانم به فدای شما. می بینم که این ها به شما نزدیک شده اند ولی به خدا قسم [اجازه نخواهم داد] شما کشته شوید تا من در راه شما کشته شوم. [اما] آرزو دارم خدا را در حالی ملاقات کنم که این نمازی که هنگام آن رسیده است، به نماز شما اقتدا کنم.
📖 تاریخ طبری، 439/5؛ مقتل الحسین خوارزمی، 17/2
⬅️ دربارۀ جمله اول ابو ثمامة در پست مبنای #اعتقادی #جانفشانی اصحاب امام حسین علیه السلام، توضیحی داده شد.
⬅️ همان طور که ملاحظه می شود او هرگز هنگام #نماز را به سید الشهدا علیه السلام یادآور نمی شود. بلکه این را عرض می کند که آرزو دارد نماز را به امامت سید الشهدا علیه السلام بخواند. ابو ثمامة در این سخن، نهایت ادب را به کار برده است.
⬅️ او چنین می گوید که دوست دارد این نماز را که می داند آخرین نماز عمرش است، به ایشان اقتدا کند. در این جمله، آنچه که برای ابو ثمامة اهمیت دارد، اقامۀ نماز به امامت سید الشهدا علیه السلام است. چرا که او می داند نمازی که به امام اقتدا شود، نماز واقعی است. همانطور که در زیارت های متعدد خطاب به امام حسین علیه السلام می خوانیم: «اشهد انک قد اقمت الصلاة».
آری، نمازی که #حجت_خدا و امام زمان بخوانند، نماز است و ابو ثمامة این را می دانست؛ لذا چنین آرزویی کرد.
#یا_لیتنی که ما نیز این توفیق را بیابیم که اقامۀ نماز به #امام_زمان خودمان را از درگاه الهی آرزو کنیم. کدامیک از ما تا کنون چنین فکری به ذهنمان خطور کرده است.
اگر روزی علاوه بر آرزوی اقامه نماز به امامت ایشان، خدا چنین منتی بر ما بنهد و بتوانیم نماز حضرت #ولیعصر صلوات الله علیه را ببینیم، آنگاه خطاب به ایشان چنین بگوییم:
«السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصَلِّي وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَرْكَعُ وَ تَسْجُد»
ای کاش...
@ashabalhossein
در مورد نماز ظهر روز عاشورا بسیار سخن شنیده ایم. مشهور چنین است شخصی که فرا رسیدن وقت نماز را به امام حسین علیه السلام تذکر داد جناب #ابو_ثمامة_الصائدی بود. از این سخن چنین بر می آید که گویا سید الشدا علیه السلام متوجه نماز نبوده و شخصی دیگر به ایشان این مسئله را یاد آوری کرده است.
یکی از ویژگی های بارز اصحاب سید الشهدا علیه السلام، ادب آن بزرگواران نسبت به ایشان است. در گفتگوهایی که میان امام و اصحاب در منابع نقل شده، رعایت نهایت #ادب و کمال #احترام نسبت به ایشان کاملا مشهود است. به عنوان مثال، برخلاف برخی از نویسندگان و سخنوران امروز، اصحاب هیچگاه امام را به نام کوچک خطاب نکردند؛ بلکه همواره از ایشان با کنیۀ «ابو عبد الله» و یا «ابن رسول الله» و امثال آن یاد می کردند.
ادب جناب ابو ثمامة، به عنوان یکی از اصحاب امام حسین علیه السلام، تا بدان حد است که به هیچوجه به خود اجازه نمی دهد به ایشان هنگام نماز را یادآوری کند. چون یقین دارد که امام خودشان به وقت نماز داناتر از او هستند. دقت در عبارت ابو ثمامة که عین آن چنین است، این امر را کاملا نشان می دهد:
🔸🔸 فقال [ابو ثمامة] للحسين: يا أبا عبد اللّه! نفسي لك الفداء، أرى هؤلاء قد اقتربوا، و لا و اللّه تقتل حتّى أقتل دونك، و أحبّ أن ألقى ربّي و قد صلّيت هذه الصّلاة الّتي دنا وقتها بصلاتک
🔹🔹 ابو ثمامة به امام حسین علیه السلام عرض کرد: یا ابا عبدالله، جانم به فدای شما. می بینم که این ها به شما نزدیک شده اند ولی به خدا قسم [اجازه نخواهم داد] شما کشته شوید تا من در راه شما کشته شوم. [اما] آرزو دارم خدا را در حالی ملاقات کنم که این نمازی که هنگام آن رسیده است، به نماز شما اقتدا کنم.
📖 تاریخ طبری، 439/5؛ مقتل الحسین خوارزمی، 17/2
⬅️ دربارۀ جمله اول ابو ثمامة در پست مبنای #اعتقادی #جانفشانی اصحاب امام حسین علیه السلام، توضیحی داده شد.
⬅️ همان طور که ملاحظه می شود او هرگز هنگام #نماز را به سید الشهدا علیه السلام یادآور نمی شود. بلکه این را عرض می کند که آرزو دارد نماز را به امامت سید الشهدا علیه السلام بخواند. ابو ثمامة در این سخن، نهایت ادب را به کار برده است.
⬅️ او چنین می گوید که دوست دارد این نماز را که می داند آخرین نماز عمرش است، به ایشان اقتدا کند. در این جمله، آنچه که برای ابو ثمامة اهمیت دارد، اقامۀ نماز به امامت سید الشهدا علیه السلام است. چرا که او می داند نمازی که به امام اقتدا شود، نماز واقعی است. همانطور که در زیارت های متعدد خطاب به امام حسین علیه السلام می خوانیم: «اشهد انک قد اقمت الصلاة».
آری، نمازی که #حجت_خدا و امام زمان بخوانند، نماز است و ابو ثمامة این را می دانست؛ لذا چنین آرزویی کرد.
#یا_لیتنی که ما نیز این توفیق را بیابیم که اقامۀ نماز به #امام_زمان خودمان را از درگاه الهی آرزو کنیم. کدامیک از ما تا کنون چنین فکری به ذهنمان خطور کرده است.
اگر روزی علاوه بر آرزوی اقامه نماز به امامت ایشان، خدا چنین منتی بر ما بنهد و بتوانیم نماز حضرت #ولیعصر صلوات الله علیه را ببینیم، آنگاه خطاب به ایشان چنین بگوییم:
«السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصَلِّي وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَرْكَعُ وَ تَسْجُد»
ای کاش...
@ashabalhossein
