⚫️ معرفی برخی آثار منسوب به امام صادق(ع)

⬛️آثار بسیاری به امام صادق علیه السلام نسبت داده شده است . سید محسن امین تعداد ۲۴ کتاب و رساله به آن امام منسوب دانسته و می گوید : دلیل موثقی بر تالیف چنین آثاری از آن حضرت وجود ندارد و اکثر آنها را شاگردان امام به نقل از ایشان تالیف نموده‌اند و یا اینکه برخی از شیعیان گفتارهای امام را جمع‌آوری نموده و به آن حضرت نسبت داده اند.(۱) در این مقال با برخی از این آثار آشنا می شویم.

⬅️خواص القرآن الکریم یا منافع القرآن

آغاز : قال الامام ابوعبدالله جعفر الصادق بن محمد بن علی بن زین العابدین بن الحسین الشهید بن علی بن ابی طالب رضی الله عنهم ، من کتب سورة البقرة و علقها علیه زالت عنه الأوجاع کلها ...

پایان : سمرة الفاتحة من قرأها فی کل ساعة تغفر جمیع الذنوب و هی لکل مرض تقرأ علیه یبرأ باذن‌الله تعالی تم کتاب منافع القرآن الکریم، نفع‌الله لصاحبها و کاتبها و قارئها و سامعها و لجمیع المسلمین آمین .

نسخه ای از این کتاب به شماره ۷۳۶۵ در کتابخانه ظاهریه دمشق موجود است و استنساخ آن متعلق به قرن هشتم هجری قمری است و نیز نسخه‌ای دیگر از همان کتاب به شماره ۹۵۹۴ در همان کتابخانه وجود دارد ، ولی ناقص است. این کتاب که در آغاز آن به امام صادق علیه السلام نسبت داده شده است ، مجموعه‌ای از روایات امام در منافع قرآن‌کریم می‌باشد که پس از نیمه دوم قرن چهارم تالیف شده است. در این کتاب بسیاری از مطالب از کتابی به نام «کشف‌السرالمصون و العلم المکنون فی شرح خواص القرآن الکریم و منافعه» نوشته ابوعبدالله محمد بن احمد بن سعید تمیمی.(۲) (زنده به سال ۳۹۰ ه) اقتباس شده است و نام تمیمی در این کتاب (منافع القرآن الکریم) چندین بار ذکر شده است . علاوه بر دو نسخه مذکور نسخه‌هایی در گوته به شماره ۳/۱۲۵۶ و واتیکان سوم به شماره ۴/۱۰۱۴ ولاله‌لی در استانبول وجود دارد.(۳) که در نسبت آنها به امام ‌صادق علیه السلام شک و تردیدی روا نداشته‌اند .


⬅️ادامه مطلب را در وبسایت #الاثر بخوانید


#امام_صادق
#سید_محسن_امین
#اعیان_الشیعه
#موسسه_کتابشناسی_شیعه
#تراث_الشیعه


yon.ir/AW2nC

❇️ سیره علمی امام جواد(ع)، الگویی برای آزاداندیشی | محمدكاظم طباطبایی

✅حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در این باره گفته‌اند كه امام جواد ـ علیه‌السلام ـ «اولین كسی بود كه به‌ طور علنی بحث آزاد را بنیانگذاری كرد. در محضر مأمون عباسی با علما و داعیه‌داران و مدعیان و موجهان درباره دقیق‌ترین مسائل حرف زد و استدلال كرد و حقانیت سخن خود را ثابت كرد. بحث آزاد میراث اسلامی ماست. بحث آزاد در زمان ائمه هدی رایج بوده است و در زمان امام جواد بوسیله آن امام بزرگوار با آن شكل نظیف انجام گرفته است.» (۶۰/۲/۶۵)

در زمان امام سجاد ـ علیه‌السلام ـ به جهت خفقان سیاسی، چندان صحبتی از مناظره و مباحثات درون‌دینی و برون‌دینی از ناحیه امامت نبود. در زمان امام حسن و امام حسین علیهما‌السلام نیز این بزرگواران به عنوان شخصیت‌هایی مقدس و نوادگان پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم مورد توجه بودند، اما مباحثات علمی با آنها چندان گسترده نبود. فرهنگ عمومی آن زمان نیز این‌قدر سؤال نداشت كه بخواهد احتجاج و مناظره كند. احتجاج و مناظره نیاز به فضا دارد و فضای لازم در دوره امامان حسن و حسینعلیهما‌السلام پدید نیامده بود. مثلاً حضرت امام حسن علیه‌السلام یكی دو مناظره در مجلس معاویه با او و عمرو عاص و دیگران داشت، ولی این مناظره‌ها بیشتر سیاسی بود.

⬅️آغاز رویكرد جدید در امامت
از دوره امام باقر علیه‌السلام یك رویكرد جدیدی را در ناحیه امامت می‌بینیم.

⬅️ادامه مطلب را در وبسایت #الاثر بخوانید


yon.ir/4JUwj

❇️ شخصیت، آثار و زمانه سید مرتضی

✅ گفتگو با حجة الاسلام والمسلمین استاد رضا مختاری

⬅️سیّد مرتضی ـ رحمة اللّه علیه ـ یکی از نوابغ بشری و نوابغ شیعه است و مدح و ثنای علمای شیعه و اهل سنّت در مورد وی، گواه روشنی بر این حرف است. عبدالسلام هارون در مقدمۀ نقدی که بر چاپ دیوان سیّد مرتضی نوشته، عبارت جالبی در مورد سیّد دارد؛ عبدالسلام که خودش از اُدبای بزرگ اهل سنّت است و نقد خوبی هم بر چاپ قبلی دیوان سیّد نوشته است، می‌گوید:«کنت ممّن تأدّب قدیماً بأدب المرتضی و کنت أصطَحبُ أمالیه المسمّاة بالغرر و الدرر»؛ من همواره از علوم ادبی سیّد مرتضی بهره می بردم و أمالی او همیشه همراهم بود.«و أرجع إلیها بین الفینة و الاُخری و لاتزال هذه الأمالی منّی علی طرف الثمام و مرجعاً هاماً من اُصول الأدب و اللغة و التفسیر و الحدیث و سائر الوان الثقافة العربیة الخالدة و کنت أقرأ شیئاً من شعره منثوراً بین شتّی المراجع».
در مورد جایگاه سیّد مرتضی و آثارش، از علمای شیعه، تعبیرات بسیار عالی در دسترس است. صاحب روضات در بارۀ آثار سیّد مرتضی این تعبیر را دارد: «أما مصنّفات السیّد ـ قدّس سرّه ـ فکلّها اُصول و تأسیسات غیر مسبوقة بمثال من کتب من تقدّمه من علمائنا».
مقصود این که سیّد، جایگاه بسیار بالایی بین علمای شیعه و علمای سنّی دارد و یکی از مقالات مجلۀ کتاب شیعه، ویژه‌نامۀ سیّد مرتضی که چند ماه پیش منتشر شد، این است: «الشریف المرتضی فی کتب اهل السنّة». یعنی هر چه اهل سنّت راجع به سیّد مرتضی گفته اند، یک جا به ترتیب تاریخی، همه جمع‌آوری شده و هر جا که اشتباهی رخ داده، در پاورقی، یادآوری شده است.
⬅️همین جا اشاره کنم که مقالۀ یاد شده، در واقع بخشی از طرح گسترده، موسوم به: «علماء الشیعة فی مصادر اهل السنّة» است که سال هاست دوستان ما در مؤسّسۀ کتاب شناسی شیعه به آن مشغول هستند؛ یعنی اهل سنّت هر چه راجع به علمای شیعه گفتند، همه به ترتیب تاریخی، یک جا جمع می شود. از اصحاب امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ شروع کردیم تا امثال شیخ مفید، سیّد مرتضی، سیّد رضی، شیخ طوسی و دیگران تا عصر کنونی.
در تأیید این که سیّد مرتضی در میان عالمان اهل سنّت نیز جایگاه والایی دارد، خاطره ای نقل می کنم: حدود دوازده سال پیش، بنده به اتفاق جناب حجة الاسلام شیخ حسن طارمی و چند نفر دیگر، برای حضور در کنگرۀ بزرگداشت ابن حزم اندلسی، به دعوت دانشگاه «سیّدی محمّد بن عبداللّه»، به شهر فاس مراکش سفر کردیم. البته ما چون مقاله داده بودیم، دعوت کرده بودند. آن جا در حاشیۀ کنگره، با بعضی عالمان دینی و اساتید دانشگاه الجزایر آشنا شدیم. یکی از ایشان می گفت: من تنها کتابی که از آثار شیعه در کتابخانه ام دارم، کتاب الأمالی سیّد مرتضی است! و می گفت: من از این کتاب، چه استفاده ها و بهره ها که نبردم! و این هم نشانۀ دیگری از جایگاه ویژه سیّد مرتضی در بین اهل سنّت و مراکز علمی آن هاست.
به هر حال، آنچه مسلّم است این است که هم شیعه و هم سنّی، سیّد مرتضی را در اوج می‌دانند، و شاید یک جهتش هم این است که تخصّص سیّد منحصر به یک علم نیست؛ ادب، تفسیر، اصول، کلام؛ او در همۀ اینها در قلّه است.

#سید_مرتضی_علم_الهدی
#رضا_مختاری


⬅️ادامه مطلب را در #الاثر بخوانید

http://yon.ir/W56Yu

✅ کتابیات(سلسله نکاتی در باب کتابشناسی و نسخه شناسی )

⬅️بررسی یکی از منابع پایان نامه ای با عنوان "بررسی زندگانی سیاسی فرهنگی

❇️ ماجراى حمله وهابى‏ ها به كربلا

❇️در سال ۱۲۱۶ وهابى‏ ها به كربلا حمله، و مردم آنجا را قتل عام مى‏كنند . به نجف هم حمله مى‏ كنند، ولى نجفى‏ها چون قبلاً خبردار مى‏شوند، آمادگى پيدا مى كنند و آنها نمى‏توانند كارى بكنند، اما كربلايى‏ها غافل‏گير مى‏شوند . در آن موقع (سال ۱۲۱۶) رئيس كربلا، صاحب رياض بود . او در سال ۱۲۳۱ از دنيا رفت . در همان وقت در نجف كاشف الغطاء رئيس بود .

✅در كربلا قتل عام مى‏كنند؛ از جمله به منزل صاحب رياض مى‏ريزند تا او را بكشند . با عجله خانواده‏اش از آنجا خارج مى‏شوند، ولى خود صاحب رياض با طفلى زير يك سبد مى‏مانند و نمى‏توانند خارج بشوند . آنها داخل خانه صاحب رياض مى‏ريزند كه صاحب رياض را بكشند و مى‏گفتند: «أين سيد الكفرة؟» و مشغول گشتن خانه مى‏ شوند، ولى او را پيدا نمى‏ كنند . آنها مقدارى هيزم در گوشه‏اى از خانه مى‏بينند و احتمال مى‏ دهند كه او زير هيزم‏ها مخفى شده است، هيزم‏ها را جابه جا مى‏كنند و مى‏ريزند روى آن سبدى كه صاحب رياض زير آن مخفى شده بود . در هر حال صاحب رياض را پيدا نمى‏ كنند و از آنجا مى‏روند . عجيب اين آست كه در تمام آن مدت آن طفل شيرخواره هيچ گريه نمى‏كند و اين معجزه بود . وهابى‏ ها يك روز در كربلا قتل عام مى‏كنند و بعد هم به قصد نجف از شهر خارج مى‏شوند .


⬅️ادامه مطلب را در وبسایت #الاثر بخوانید


#کربلا
#وهابیت
#صاحب_ریاض
#جرعه_ای_از_دریا
#شبیری_زنجانی
#موسسه_کتابشناسی_شیعه
#تراث_الشیعه


yon.ir/BaB9t

⚫️ معرفی برخی آثار منسوب به امام صادق(ع)

⬛️آثار بسیاری به امام صادق علیه السلام نسبت داده شده است . سید محسن امین تعداد ۲۴ کتاب و رساله به آن امام منسوب دانسته و می گوید : دلیل موثقی بر تالیف چنین آثاری از آن حضرت وجود ندارد و اکثر آنها را شاگردان امام به نقل از ایشان تالیف نموده‌اند و یا اینکه برخی از شیعیان گفتارهای امام را جمع‌آوری نموده و به آن حضرت نسبت داده اند.(۱) در این مقال با برخی از این آثار آشنا می شویم.

⬅️خواص القرآن الکریم یا منافع القرآن

آغاز : قال الامام ابوعبدالله جعفر الصادق بن محمد بن علی بن زین العابدین بن الحسین الشهید بن علی بن ابی طالب رضی الله عنهم ، من کتب سورة البقرة و علقها علیه زالت عنه الأوجاع کلها ...

پایان : سمرة الفاتحة من قرأها فی کل ساعة تغفر جمیع الذنوب و هی لکل مرض تقرأ علیه یبرأ باذن‌الله تعالی تم کتاب منافع القرآن الکریم، نفع‌الله لصاحبها و کاتبها و قارئها و سامعها و لجمیع المسلمین آمین .

نسخه ای از این کتاب به شماره ۷۳۶۵ در کتابخانه ظاهریه دمشق موجود است و استنساخ آن متعلق به قرن هشتم هجری قمری است و نیز نسخه‌ای دیگر از همان کتاب به شماره ۹۵۹۴ در همان کتابخانه وجود دارد ، ولی ناقص است. این کتاب که در آغاز آن به امام صادق علیه السلام نسبت داده شده است ، مجموعه‌ای از روایات امام در منافع قرآن‌کریم می‌باشد که پس از نیمه دوم قرن چهارم تالیف شده است. در این کتاب بسیاری از مطالب از کتابی به نام «کشف‌السرالمصون و العلم المکنون فی شرح خواص القرآن الکریم و منافعه» نوشته ابوعبدالله محمد بن احمد بن سعید تمیمی.(۲) (زنده به سال ۳۹۰ ه) اقتباس شده است و نام تمیمی در این کتاب (منافع القرآن الکریم) چندین بار ذکر شده است . علاوه بر دو نسخه مذکور نسخه‌هایی در گوته به شماره ۳/۱۲۵۶ و واتیکان سوم به شماره ۴/۱۰۱۴ ولاله‌لی در استانبول وجود دارد.(۳) که در نسبت آنها به امام ‌صادق علیه السلام شک و تردیدی روا نداشته‌اند .


⬅️ادامه مطلب را در وبسایت #الاثر بخوانید


#امام_صادق
#سید_محسن_امین
#اعیان_الشیعه
#موسسه_کتابشناسی_شیعه
#تراث_الشیعه


yon.ir/AW2nC

❇️ صلاةُ الجُمُعَةِ في نَظَر أُستاد الکلّ الوحید البهبهاني (قده) | رضا مختاری

❇️گزارش سفر به کربلا و شرکت در همایش وحید بهبهانی

شنبه ۱۰ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ده و چهل و پنج دقیقه صبح از فرودگاه امام خمینی راهی نجف اشرف شدیم. هدف، شرکت در همایش علمی وحید بهبهانی بود که عتبه حسینی (ع) با همراهی دار احیاء التراث نجف برای دو روز در شهر کربلا برپا کرده اند. نوعی همکاری ایرانی ـ عراقی که البتّه مرکز دوم از مؤسسات وابسته به بیت حضرت آیت الله العظمی سیستانی و زیر نظر جناب حجت الاسلام و المسلمین شهرستانی است.

یک ساعت و پنج دقیقه پرواز به طور انجامید. در فرودگاه نجف تقریباً دو ساعت معطل شدیم و علاوه بر معطّلی، نفری ده دلار گرفتند و مهر خروجی زدند. ما که تعدادمان تقریباً ۱۵۰ نقر بود با چندین اتوبوس راهی کربلا شدیم. ساعتی بعد در «مدینة الامام الحسین (ع)» مستقر شدیم. البته مهمانان بلند پایه! راهی محل دیگری با نام مجتمع سید الشهداء نزدیک حرم حضرت ابوالفضل (ع) شدند. شب آخر بنده و چند نفر از رفقا هم به آن گروه پیوستیم. برخی از علما عبارت بودند از: آیات علوی بروجردی و یثربی، جناب آقایان میرسلیم و مسجد جامعی، استاد محمّدرضا جلالی و شماری دیگر که عمدتاً از دوستان فاضل و اساتید برجسته حوزه بودند. دوستان خاص ما هم فراوان بودند. آقایان طارمی، ورعی، مرتضوی، سروش محلّاتی، موسی حقّانی، نصیری و بسیاری دیگر که شاید اسامی برخی را ضمن گزارش بنویسم. برای اولین بار جناب آقای لواسانی را دیدم که فرزند مرحوم سید صادق لواسانی است و جای پدر نماز می خواند و از علمای فعلی تهران است. ناهار را ساعت ۲ صرف کردیم. بعد نماز اتاق های ما مشخص شد. گرما بیداد می کرد و من برای اولین بار در عمرم چنین گرمایی را تجربه می کردم. در این شهرک هر بنایی به اسم یکی از شهدای کربلا بود. اول قرار بود در ساختمان عبدالله رضیع باشیم، ولی بعد به بنای زهیر بن قین آمدیم. واحد خوبی بود. من و آقای طارمی هم اتاق بودیم. آقای مختاری و دوستان دیگر را تا مغرب ندیدیم. مغرب، همه به مسجد شهرک آمده، نماز خواندیم. شام خوردیم و راهی حرم مطهر شدیم و تا یازده و نیم شب آنجا بودیم. دلچسب و عالی.


✅صلاةُ الجُمُعَةِ في نَظَر أُستاد الکلّ الوحید البهبهاني (قده) ( مقاله حجت الاسلام مختاری در همایش وحید بهبهانی )

یُعدّ مبحث «صلاة الجمعة» من أهمّ البحوث والمواضیع في الفقه الشیعي، فمضافاً إلی البحث عنها في الموسوعات والکتب الفقهیة فقد ألّف الفقهاء فیها رسائلَ منفردة و مستقلّة، قد یبلغ عددها إلی أکثر من مائة و خمسین رسالة.

وقد کتب العلامة الوحید البهبهاني قُدَّسَ سِرُّهُ حول صلاة الجمعة رسالتین إحداهما بالفارسیّة و الأُخری بالعربیة، إلا أنّ ممّا یؤسف له أنّهما لم تُحَقّقا و لم تُنشرا إلی الآن. ولکن کثرت النقولات عنهما في کتب الفقهاء، فقد وقف علی الرسالة العربیة صاحبُ الجواهر، حیث أشار إلیهافي مبحث صلاة الجمعة، حیث یقول:

کفانا مؤونة ذلك کلّه الأُستاذ الأکبر في حاشیة المدارﻙو شرح المفاتیح و رسالته في المسألة؛ فإنّه أکثر و أجاد (جزاه الله عن الإسلام و أهله خیر الجزاء) [۱].

و حاصل نظره الشریف حول صلاة الجمعة هو الوجوب التخییري، و قال في تحریر محل النزاع في حاشیة المدارك:

#وحید_بهبهانی
#صلاة_جمعه
#موسسه_کتابشناسی_شیعه
#رضا_مختاری
#تراث_الشیعه



yon.ir/MUzdf


⬅️ادامه مطلب را در وبسایت #الاثر بخوانید

❇️ دورنمای درونمایۀ صحیفۀ سجادیه

✅صحیفۀ سجادیه، مجموعه ای از دعاهای چهارمین امام _ آن زیباترین روح پرستنده – است که پنجاه و چهار دعا را در بر گرفته است. این دعاها را حضرتش در شکوهمندترین لحظات عبادت بر زبان آورده، در زیباترین دقایقی که ساقۀ سبز نیایش در دستان آن گرامی روییده و بالیده و به ثمر نشسته است؛ میوه های آسمانی از شجرۀ طیّبۀ عبودیّت که هماره پربار باد.

تنوّع این دعاها از دیدگاه زمانها، اصناف، حالات و درخواست های انسان دیدنی است؛ همانند بوستانی سرشار از گلهای رنگارنگ با عطرهای گونه گون. بنگرید:

- به لحاظ زمان: بامداد و شامگاه (دعای ۶)، سحرگاه (۳۲)، فرا رسیدن ماه رمضان (۴۴)، وداع ماه رمضان (۴۵)، عید فطر (۴۶)، عرفه (۴۷)، قربان (۴۸).


⬅️ادامه مطلب را در وبسایت #الاثر بخوانید


#صحیفه_سجادیه
#ادعیه


yon.ir/qY2WO

❇️ صله امام رضا عليه‏ السلام

✅آقاى شيخ ابراهيم صاحب الزمانى، اهل زنجان و شيخ با معنويت و مقدّسى بود . وى هر روز قبل از درس مرحوم آية الله حاج شيخ عبدالكريم قدس‏ سره روضه مختصرى مى‏خواند و بعد از آن درس حاج شيخ شروع مى‏شد.
از مرحوم آقاى اراكى شنيدم: شيخ ابراهيم در مشهد مقروض شد و شروع كرد اشعارى به عربى براى نايب التوليه يا استاندار آنجا يعنى آصف الدوله يا نيّرالدوله (ترديد از آقاى اراكى بود) كه آدم خوبى هم بود، بسرايد . بعد به ذهنش آمد كه با بودن حضرت رضا عليه ‏السلام دور از ادب است كه اين‏گونه مدح حاكم كنم، لذا همان اشعار را به نام حضرت تمام مى‏كند و نزديك ضريح مى‏رود و آن اشعار را مى‏خواند و دور ضريح مى‏ چرخد . در يكى از زاويه ‏هاى ضريح در دستش پولى مى‏گذارند . مى‏بيند كم است و كفاف قرض‏هايش را نمى‏كند . دوباره دور ضريح مى‏چرخد و پول ديگرى در دستش گذاشته مى‏شود . باز مى‏ بيند كم است . به حسب نقل آقاى اراكى شصت تومان در مُشت او مى‏گذارند كه براى قرض‏هاى وى كفايت مى كرد . وقتى از حرم بيرون مى‏آيد، حاج شيخ حسنعلى تهرانى ـ جدّ امّى آقاى مرواريد ـ با او برخورد مى ‏كند و مى‏ گويد: با حضرت سر و سرّى داشتى؟ پول‏ها را به من بده! و پول‏ها را مى‏ گيرد و در جيبش مى‏ گذارد و به جاى آن ۱۲۰ تومان به او مى‏دهد .

آقاى اراكى نقل مى‏كرد: مرحوم آقاى آسيد محمد تقى خوانسارى مى ‏فرمود: «قاعده ‏اش اين بود كه از پول اعطايى حضرت عليه ‏السلام مقدارى را نگه مى‏ داشت . من اگر بودم، همه پول‏هاى اعطايى حضرت را نمى‏ دادم» .

⬅️ادامه مطلب را در وبسایت #الاثر بخوانید


#امام_رضا
#محمد_تقی_خوانساری
#حسنعلی_تهرانی
#موسسه_کتابشناسی_شیعه
#جرعه_ای_از_دریا
#شبیری_زنجانی




💠@al_athar_ir

yon.ir/Fbm2w

❇️حدیث النوروز في کلام العلّامة ابن فهد الحلّي

⬅️اعلم أنّ العلّامة ابن فهد الحلّي (طَیَّب اللـه ثراه وجعل الجنّة منقلبه و مثواه) أوّل من روی و نقل الحدیث المعروف في فضیلة النیروز في کتابه المشهور المهذَّب البارع (ج1، ص 194 - 196) فیما نعلم وفیما وصل إلینا من المصادر وسیأتي نصّه نقلاً عن المهذَّب.
نعم أوّل کتاب فقهي ورد فیه استحباب الغسل یوم النیروز هو کتاب السرائر (ج1، ص 315) لابن إدریس الحلّي نقلاً عن مختصر المصباح للشیخ الطوسي، علی کلامٍ فیه سیأتي إنشاءالله سبحانه. و لکنّ ابن إدریس لم ینقل نصّ الحدیث ویکتفي بالإشارة إلی ما ورد في مختصر المصباح.
قال ابن فهد في المهذّب البارع (ج1، ص 194 - 196).
وممّا ورد في فضله ویعضد ما قلناه، ما حدّثني به المولی السیّد المرتضی العلّامة بهاءالدین علي بن عبدالحمید النسّابة (دامت فضائله) ما رواه بإسناده إلی المعلّی بن خُنیس عن الصادق (علیه السلام): «إِنّ یوم النوروز، هو الیوم الّذي أخذ فیه النّبي (صلّی اللـه علیه وآله) لأمیرالمؤمنین (علیه السلام) العهد بغدیر خم، فأقرّوا له بالولایة، فطوبی لمن ثبت علیها والویل لمن نَکَثها.
وهو الیوم الّذي وَجَّه فیه رسول اللـه (صلّی اللـه علیه و آله) علیّاً (علیه السلام) إلی وادي الجن، فأخذ علیهم العهود والمواثیق، وهو الیوم الذي ظفر فیه بأهل النَّهروان، وقتل ذَا الثَدْیة.
وهو الیوم الذي یظهر فیه قائمنا أهل البیت وولاة الأمر ویظفّره الله تعالی بالدجّال

⬅️ ادامه مطلب را در وبسایت #الاثر بخوانید

✅این مقاله در شماره اخیر مجله #کتاب_شیعه منتشر شد


yon.ir/reMyt